Ανύπαντρες μητέρες

Resident Evil

Διακεκριμένο μέλος

Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
1. Δεν περιμενω γιατι φοβαμαι την υγεια μου (γενικοτερα ή λογω συγκεκριμενου διεγνωσμενου προβληματος).
2. Περιμενω μεν, αλλά αν μου τελειωσει ο χρονος, θα τα κανω βιαστικά ωστε πασει θυσια να κανω δικά μου παιδια κι οτι γινει.
3. Επιδιωκω (με υπομονη) να τα κανω ολα σωστα, γιατι ετσι θα εχω τις περισσοτερες πιθανοτητες να μη το μετανιωσω και να βρω ευτυχια.

Στην 3η περιπτωση, παιζει και το σεναριο της εξωσωματικης, αλλά και της υοθεσιας. (και αν θυμαμαι καλα υπαρχει και δυνατοτητα κυησης σε άλλη γυναικα, με απο κοινου αποδοχη "φερτο να στο ψησω, ετοιμο, παρτο" ).

Παντως αν δεν ειναι 100% θεμα υγειας, και ειναι μονο θεμα ηλικιας, ναι μεν το νωρις ειναι προτιμοτερο, όμως η επιστημη βοηθά πολύ.

"Το 1/3 των γυναικών στη χώρα μας που κάνουν θεραπεία εξωσωματικής είναι άνω των 40 ετών. Ο μέσος όρος ηλικίας των γυναικών που επιχειρούν την εξωσωματική είναι τα 37 χρόνια ηλικίας, ενώ οι περισσότερες γυναίκες είναι 36-40 ετών."
=Πηγη : Ελευθεροτυπια-

δεν τα έπιασα τα 3 σενάρια. :redface:

Όταν λέμε Lorien λόγοι υγείας εννοούμε λόγοι υγείας! :P
Τελεία και παύλα!
Και μετά την 3ετία ούτε εξωσωματικές ούτες παρένθετες ούτε τπτ... Χάσαμε όλο το σύστημα ένα πράγμα...
Ουσιαστικά το δίλημμα είναι "ή τώρα ή ποτέ και με κανέναν τρόπο"
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Αν ερχόταν αύριο ένας γιατρός και σας έλεγε ότι για λόγους που απειλούν την ίδια σας τη ζωή πρέπει να φροντίσετε να κάνετε παιδιά μέσα στην επόμενη 3-ετία και μετά δεν θα είχατε καμία επιλογή τι θα κάνατε? Πώς θα νιώθετε?
Ας βάλω και ένα κοινωνικό background έτσι για λόγους πληρότητας. Γυναίκα, 27-30, με τελειωμένες σπουδές αλλά όχι τακτοποιημένη επαγγελματικά (άρα και οικονομικά), χωρίς κανενά ερωτικό φλέρτ/ενδιαφέρον στο άμεσο περιβάλλον της.
So?

Καταρχάς θα έπαιρνα μια δεύτερη-τρίτη-τέταρτη γνώμη άλλων ιατρών...
Από εκεί και πέρα υπάρχουν κάποιες επιλογές, που δεν είναι κατάλληλες για όλες τις γυναίκες και έχουν φυσικά σχέση με τις προτεραιότητες που βάζει κανείς. Οι χειρότερες από τις επιλογές για μένα, είναι να κάνεις έναν βεβιασμένο γάμο, ή να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί σε ακατάλληλη στιγμή της ζωής σου, επειδή δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.

Αν το παράδειγμα είναι αληθινή περίπτωση, θα είχα να πω στη γυναίκα αυτή, ότι γνωρίζω γυναίκες που ενώ οι γιατροί τους είχαν δώσει μηδαμινές έως ανύπαρκτες πιθανότητες εγκυμοσύνης, διαψεύστηκαν από τη ζωή.

Καλύτερα να το δει σαν μια πληροφορία που της δόθηκε προνομιακά. Θέλω να πω, γνωρίζω γυναίκες που περίμεναν την επαγγελματική αποκατάσταση, τον πρίγκιπα του παραμυθιού και τη σωστή στιγμή και όταν τελικά εκείνη ήρθε και όλα πήγαιναν βάση προγράμματος, ανακάλυψαν πως δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά και ήταν ήδη σε ηλικία δύσκολη για εξωσωματική ή άλλη υποβοηθούμενη εγκυμοσύνη. :/: Εκείνη γνωρίζει τουλάχιστον, τώρα ακόμα που μπορεί. :hmm: :/:

Δεν αποκλείεται άλλωστε, μέσα στα επόμενα 3 χρόνια, να γνωρίσει τον "Πρίγκηπα της" ...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
δεν τα έπιασα τα 3 σενάρια. :redface:
Όταν λέμε Lorien λόγοι υγείας εννοούμε λόγοι υγείας! :P
Τελεία και παύλα! Και μετά την 3ετία ούτε εξωσωματικές ούτες παρένθετες ούτε τπτ... Χάσαμε όλο το σύστημα ένα πράγμα...
Ουσιαστικά το δίλημμα είναι "ή τώρα ή ποτέ και με κανέναν τρόπο"
Γιαυτο εβαλα τα σενάρια. Απλά και η ηλικια, ουσιαστικα λογος υγειας ειναι. Αλλά και απο τους λογους υγειας, άλλοι ειναι σημαντικοι, άλλοι οχι τοσο. Και άλλοι δεσμευτικοί χωρις τρόπο διαφυγης.

Τα σεναρια λοιπον :

1. Υπαρχει καρα-τσεκαρισμενο (μην παιζουμε) προβλημα υγειας, άρα η περιπτωση "now or never".
2. Περιμενω μεν, αλλά αν τα περιθωρια στενευουν και πιεστω, θα κάνω κινηση κι ας μην με καλυπτει οσο θα θελα.
3. Περιμενω (με ματια ανοιχτα παντα), σε καθε περιπτωση, και το βαζω πανω απ'ολα. Άρα στην χειροτερη περιπτωση, υοθετω ή βρισκω ατομο να φερει εις περας την κυηση με δικο μου dna. (Σεναριο που μετα την 3ετια να μη γινεται ουτε υοθεσια ούτε κυηση σε αλλη γυναικα, υπαρχει μονο κατ επιλογην, ή αν μετακομισεις στη Σεληνη.)

Ειναι διλλημα. Ποσο θελουμε τη μητροτητα απ την αρχη της ; Ποσο θελουμε δικο μας παιδι ; Ποσο θελουμε σωστο ανθρωπο διπλα μας ; Και τι πιθανοτητες υπαρχουν για το καθενα (που δυσκολα/καθολου δεν υπολογιζονται). Υπαρχει κοσμος που δεν τον πειραζει να υοθετησει. Τον γεμιζει ψυχικά η πραξη, ισως και περισσοτερο απο να χε δικο του παιδι.

Το θεμα συντροφου ειναι κατι επισης. Αν βγει σκαρτος, γενναει άλλα προβληματα, ακομα κι αν εξωστρακιστεί με τις καλυτερες προοπτικες. Οχι αξεπεραστα προβλήματα βεβαια, απλά ειναι κι αυτο κατι προς σκεψη.

Εαν λοιπον υπαρχει η περιπτωση 1...και ολοι οι αλλοι παραγοντες ειναι αρνητικοι για ξεκινημα οικογενειας (το πως αισθανεται απο ωριμοτητα, το θεμα συντροφου, τα επαγγελματικα κλπ), εκει θα πρεπει στη ζυγαρια, να βαλει απο τη μια το "ποσο σημαντικο ειναι για μενα να γινω μητερα φυσιολογικα", και απο την αλλη το "...ακομα κι αν θυσιασω επαγγελμα, καλη επιλογη συντροφου, ψυχικη υγεια κλπ".

Μακαρι να μην εμπαινε καμια γυναικα σε τετοια διλλημα, και εκεινος που θα βρει τροπο να μπορει να το προσφερει αυτο στις γυναικες, να παρει ολα τα νομπελ μαζεμενα εκεινη τη χρονια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 6 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top