Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Η ιστορία της 8ης Μαρτίου

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,869 μηνύματα.
Ημέρα αφιερωμένη στη γυναίκα η σημερινή. Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Ιστορία της 8ης Μαρτίου

Η 8η Μαρτίου ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.

Η ιδέα για τον εορτασμό της προέκυψε κατά το πέρασμα στον 20ό αιώνα, το οποίο σηματοδοτήθηκε από την εκβιομηχάνιση, την πληθυσμιακή έκρηξη και τις ριζοσπαστικές ιδεολογίες. Το έναυσμα, όμως, είχε δοθεί αιώνες πριν, με τη Λυσιστράτη να πρωτοστατεί σε μια ιδιόμορφη «φεμινιστική» απεργία, προκειμένου να τελειώσει ο πόλεμος των ανδρών.
Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης οι γυναίκες του Παρισιού ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα» στις Βερσαλίες. Η γιορτή ουσιαστικά αφορά στους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητα τους έγραψαν ιστορία.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εργάτριες στο τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού κινητοποιήθηκαν στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των λευκοντυμένων γυναικών, όμως το εργατικό κίνημα είχε ήδη γεννηθεί. Δυο χρόνια αργότερα, οι γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα για τη χειραφέτηση τους.


Το 1908 παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής.


Η Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε για πρώτη φορά από το Σοσιαλιστικό Κόμμα των ΗΠΑ στις 28 Φεβρουαρίου 1909. Ο εορτασμός της καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς.

Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η φεμινίστρια Alexandra Kollontai έπεισε τον Λένιν να επισημοποιήσει τη γιορτή στη Σοβιετική Ένωση, όμως μέχρι το 1965 αυτή παρέμεινε γιορτή των εργατών.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος το 1960 αναζωογόνησε το ενδιαφέρον για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.


Στις μέρες μας, όμως, σε πολλές χώρες η ημέρα αυτή έχει χάσει το πολιτικό της μήνυμα: Αφενός εμπορευματοποιήθηκε και αφετέρου εκλήφθηκε ως ευκαιρία για να εκφράσουν οι άνδρες την αγάπη τους στις γυναίκες, όπως κατά την Ημέρα της Μητέρας και του Αγίου Βαλεντίνου.

Ωστόσο, περιστατικά που σημειώνονται με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας τη Γυναίκας, αποδεικνύουν την ανάγκη προβολής και τίμησης, αν μη τι άλλο, των αγώνων των γυναικών.
Πηγή
Εσείς τι πιστεύετε οτι έχει αλλάξει στην πράξη όλα αυτά τα χρόνια που οι γυναίκες προσπαθούν για την ισότητα; Τι αποτελέσματα πιστεύετε πως είχε - έχει ο φεμινισμός; Τι αλλαγές θεωρείτε οτι πρέπει ακόμα να γίνουν;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 19,965 μηνύματα.
Χρονια πολλά κοριτσια! Τι θα μας κεράσετε σήμερα;;; xaxaxa =D

ΥΓ Ειμαι υπέρ της ισοτητας και των δικαιωματων των γυναικων γενικοτερα !
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τσιγάρα σέρτικα

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Στράτος :P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,183 μηνύματα.
Εσείς τι πιστεύετε οτι έχει αλλάξει στην πράξη όλα αυτά τα χρόνια που οι γυναίκες προσπαθούν για την ισότητα; Τι αποτελέσματα πιστεύετε πως είχε - έχει ο φεμινισμός; Τι αλλαγές θεωρείτε οτι πρέπει ακόμα να γίνουν;

τι έχει αλλάξει από το 1857 και το 1909 έως σήμερα; Κάτσε να συγκεντρωθώ γιατί ήμανα και πιτσιρικάς τότε και δεν με πολυαπασχολούσαν αυτά :P
Υπάρχει ισότητα μεταξύ των ανθρώπων όμως; Πριν πάμε στην διερεύνηση της ισότητας ανάμεσα στα φύλα. Και μιλάμε για τον δυτικό κόσμο ή και για κοινωνίες βγαλμένες από τον μεσαίωνα;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,869 μηνύματα.
τι έχει αλλάξει από το 1857 και το 1909 έως σήμερα; Κάτσε να συγκεντρωθώ γιατί ήμανα και πιτσιρικάς τότε και δεν με πολυαπασχολούσαν αυτά :P
Υπάρχει ισότητα μεταξύ των ανθρώπων όμως; Πριν πάμε στην διερεύνηση της ισότητας ανάμεσα στα φύλα. Και μιλάμε για τον δυτικό κόσμο ή και για κοινωνίες βγαλμένες από τον μεσαίωνα;

Άσε τα πατρινά πρωί πρωί και δεν πιάνουν! :loltooth:

Ας μιλήσουμε για τις δυτικές κοινωνίες στις οποίες υπάρχει ο φεμινισμός (αν και στη Σαουδική Αραβία έχουν κάνει κάποια βήματα προόδου τελευταία όπως οτι επιτρέπεται πια η οδήγηση στις γυναίκες, φοβερό ε; :/:).

Τώρα η ισότητα μεταξύ των ανθρώπων είναι μεγάλη κουβέντα αν υπάρχει. Ας μείνουμε στην ισότητα μεταξύ των δύο φύλων και το φεμινισμό.

Την προσωπική μου άποψη την έχω πει πολλάκις σε αυτό το φόρουμ (και μέ έχουν κράξει :cry_x:). Κατά τη γνώμη μου ο φεμινισμός χάλασε τις ισορροπίες μεταξύ των δύο φύλων και τις σχέσεις μεταξύ τους. Και μιλάω για το φεμινισμό των άκρων, όχι απλά την επιδίωξη για ισότητα. Ο φεμινισμός μιλάει πάντα για την ελευθερία που έχουν οι γυναίκες να επιλέξουν τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους αλλά θεωρώ οτι αυτό στη σημερινή κοινωνία είναι πια ουτοπία. Με το φεμινισμό οι γυναίκες απέκτησαν νέες υποχρεώσεις κρατώντας παράλληλα και τις παλιές. Οι άντρες αντιθέτως κατάφεραν να έχουν λιγότερες υποχρεώσεις αφού τώρα πια οι γυναίκες πρέπει και να δουλεύουν. Όλο αυτό λειτούργησε αποτρεπτικά στη δημιουργία οικογένειας αλλά και έχει δημιουργήσει ενός είδους κόμπλεξ στις γυναίκες να προσπαθούν συνεχώς να πετύχουν τα πάντα αποτυγχάνοντας εκ των πραγμάτων. Παράλληλα οι γυναίκες θα μπορούσε να πει κανείς οτι έχουν χάσει την υπομονή τους και δεν ανέχονται πια πολλά πολλά από έναν άντρα αφού δεν τον χρειάζονται και ιδιαίτερα. Το πλέον παράδοξο που δείχνει πόσο μπέρδεμα έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία εξαιτίας τους φεμινισμού: οι μανάδες μεγαλώνουν τις κόρες τους ώστε να γίνουν δυνατές και σπουδαγμένες γυναίκες ώστε να βρουν μια καλή δουλειά και να μην έχουν ανάγκη κανέναν άντρα αλλά μόλις πατήσουν τα 30 τις πρήζουν ώστε να βρουν έναν άντρα για να κάνουν οικογένεια και να μη μείνουν στο ράφι! Παράνοια!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τσιγάρα σέρτικα

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Στράτος :P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,183 μηνύματα.
Άσε τα πατρινά πρωί πρωί και δεν πιάνουν! :loltooth:

δεν σας αντελήφθην κυρία μου! Δλδ οι πατρινές δεν έχουν ψυχή; Χμμμ θα πω, τόσο καθόλου δεν τις ξέρετε!


Τώρα η ισότητα μεταξύ των ανθρώπων είναι μεγάλη κουβέντα αν υπάρχει. Ας μείνουμε στην ισότητα μεταξύ των δύο φύλων και το φεμινισμό.

Την προσωπική μου άποψη την έχω πει πολλάκις σε αυτό το φόρουμ (και μέ έχουν κράξει :cry_x:). Κατά τη γνώμη μου ο φεμινισμός χάλασε τις ισορροπίες μεταξύ των δύο φύλων και τις σχέσεις μεταξύ τους. Και μιλάω για το φεμινισμό των άκρων, όχι απλά την επιδίωξη για ισότητα. Παράνοια!
Υπεκφεύγουμε; Πάντως μην περιμένετε κράξιμο από 'μένα αλλά ούτε και παρανοϊκή να σας χαρακτηρίσω. Δεδομένου πως πιστεύω στην ισότητα μεταξύ των ανθρώπων αλλά και στην ανομοιογένεια μεταξύ των φύλων



Ο φεμινισμός μιλάει πάντα για την ελευθερία που έχουν οι γυναίκες να επιλέξουν τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους αλλά θεωρώ οτι αυτό στη σημερινή κοινωνία είναι πια ουτοπία. Με το φεμινισμό οι γυναίκες απέκτησαν νέες υποχρεώσεις κρατώντας παράλληλα και τις παλιές. Οι άντρες αντιθέτως κατάφεραν να έχουν λιγότερες υποχρεώσεις αφού τώρα πια οι γυναίκες πρέπει και να δουλεύουν. Όλο αυτό λειτούργησε αποτρεπτικά στη δημιουργία οικογένειας αλλά και έχει δημιουργήσει ενός είδους κόμπλεξ στις γυναίκες να προσπαθούν συνεχώς να πετύχουν τα πάντα αποτυγχάνοντας εκ των πραγμάτων. Παράλληλα οι γυναίκες θα μπορούσε να πει κανείς οτι έχουν χάσει την υπομονή τους και δεν ανέχονται πια πολλά πολλά από έναν άντρα αφού δεν τον χρειάζονται και ιδιαίτερα. Το πλέον παράδοξο που δείχνει πόσο μπέρδεμα έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία εξαιτίας τους φεμινισμού: οι μανάδες μεγαλώνουν τις κόρες τους ώστε να γίνουν δυνατές και σπουδαγμένες γυναίκες ώστε να βρουν μια καλή δουλειά και να μην έχουν ανάγκη κανέναν άντρα αλλά μόλις πατήσουν τα 30 τις πρήζουν ώστε να βρουν έναν άντρα για να κάνουν οικογένεια και να μη μείνουν στο ράφι!
λόγοις ναι, όντως ισχύει αυτό που λέτε. Στην πράξη όμως, αυτοί οι φεμινιστικοί ψυχαναγκαστικοί ιδεασμοί θα έλεγα πως είναι μοιρασμένοι και στα δύο φύλα. Και δεν αναφέρομαι στην γενιά μας μόνο αλλά ήδη σε προγενέστερες. Θα προσέθετα δε, με βάση τα όσα έως τώρα ιδίοις όμμασι έχω πάρει πρέφα, πως μπορεί οι γυναίκες να κουβαλάνε εκ φύσεως έξτρα ρόλο -πολύ πολύ σημαντικό, στην μητρότητα αναφέρομαι- αλλά όπου χοντροδουλειά και σκτοδουλειά, ποιός θα χωθεί; Και ποιές λουφάρουν επικαλούμενες την λεπτεπίλεπτη, ευαίσθητη, μη μου άπτου γυναικεία φύση; Πλην εξαιρέσεων βέβαια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,869 μηνύματα.
δεν σας αντελήφθην κυρία μου! Δλδ οι πατρινές δεν έχουν ψυχή; Χμμμ θα πω, τόσο καθόλου δεν τις ξέρετε!

Και ψυχή έχουν και πολλά ακόμα από όσα έχω ακούσει. :whistle:

λόγοις ναι, όντως ισχύει αυτό που λέτε. Στην πράξη όμως, αυτοί οι φεμινιστικοί ψυχαναγκαστικοί ιδεασμοί θα έλεγα πως είναι μοιρασμένοι και στα δύο φύλα. Και δεν αναφέρομαι στην γενιά μας μόνο αλλά ήδη σε προγενέστερες. Θα προσέθετα δε, με βάση τα όσα έως τώρα ιδίοις όμμασι έχω πάρει πρέφα, πως μπορεί οι γυναίκες να κουβαλάνε εκ φύσεως έξτρα ρόλο -πολύ πολύ σημαντικό, στην μητρότητα αναφέρομαι- αλλά όπου χοντροδουλειά και σκτοδουλειά, ποιός θα χωθεί; Και ποιές λουφάρουν επικαλούμενες την λεπτεπίλεπτη, ευαίσθητη, μη μου άπτου γυναικεία φύση; Πλην εξαιρέσεων βέβαια.

Ε καλά, μη μού συγκρίνεις τώρα που θα ξεβουλώσεις τον καμπινέ ή θα αλλάξεις μια λάμπα με τη γέννα και το μεγάλωμα του παιδιού που πέφτει σχεδόν εξ' ολοκλήρου στη γυναίκα. Ναι, σίγουρα οι διακριτοί ρόλοι υπάρχουν. Το βασικό μου ερώτημα είναι: έχουν οι γυναίκες πραγματικά επιλογή για το τι θα κάνουν στη ζωή τους; (ον ήταν και ο σκοπός του φεμινισμού εξ' αρχής) Ή οι επιλογές έχουν αυξηθεί σε ίσο βαθμό με τις υποχρεώσεις και η γυναίκα έχει πια χάσει την μπάλα; Και ο άντρας την έχει αράξει κι απολαμβάνει τα καλά του φεμινισμού; (είμαι λίγο σκληρή, το ξέρω).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τσιγάρα σέρτικα

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Στράτος :P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,183 μηνύματα.
Και ψυχή έχουν και πολλά ακόμα από όσα έχω ακούσει. :whistle:

υπαινικτικιά σας ανιχνεύω! :P . Πάντως, άλλο να το ακούτε κι άλλο να το παντρεύεστε, τραστ μη!


Ε καλά, μη μού συγκρίνεις τώρα που θα ξεβουλώσεις τον καμπινέ ή θα αλλάξεις μια λάμπα με τη γέννα και το μεγάλωμα του παιδιού που πέφτει σχεδόν εξ' ολοκλήρου στη γυναίκα. Ναι, σίγουρα οι διακριτοί ρόλοι υπάρχουν. Το βασικό μου ερώτημα είναι: έχουν οι γυναίκες πραγματικά επιλογή για το τι θα κάνουν στη ζωή τους; (ον ήταν και ο σκοπός του φεμινισμού εξ' αρχής) Ή οι επιλογές έχουν αυξηθεί σε ίσο βαθμό με τις υποχρεώσεις και η γυναίκα έχει πια χάσει την μπάλα; Και ο άντρας την έχει αράξει κι απολαμβάνει τα καλά του φεμινισμού; (είμαι λίγο σκληρή, το ξέρω).
Καθόλου εκεί δεν αναφερόμουν, αλλά του τόιλετ μπαρ το μαλφάνκτσιον ποιός το προκαλεσε; Και κυρίως, ο άντρας το χρησιμοποιεί μόνο; Αλλά δεν αναφερόμουν εκεί με την ισότητα στην ανάληψη ρόλων αλλά στο επαγγελματικό πεδίο που αναφερθήκατε και εσείς με τους έξτρα ρόλους. Όπου μόνο ισότητα στις υποχρεώσεις δεν υφίσταται. Αλλά στις επιλογές πρόσβασης, ναι. Την δε κύηση και τοκετό τα ανέφερα, εξαίρεσα και αναγνώρισα πριν. Όσον αφορά δε των παιδιών την εκτροφή, θα μου επιτρέψετε να έχω ένα κάρο παραδείγματα ισορροπημένων -κατά τα δικά μου κριτήρια- ζευγαριών όπου υπάρχει ισοκατανομή.
Επί της ουσίας ερωτήματός σας όμως απαντώντας, άντρες αραχτοί υπήρχαν πάντα και με την ισότητα πλέον και γυναίκες αραχτές υπάρχουν επίσης και η αναθροφή παιδιού στον αυτόματο. Και όλο στο μίρι μίρι και το νια νια νια για το πόσο κουράζονται κλπ κλπ. Για την συγκεκριμένη συνομοταξία αντρών τε και γυναικών μιλώντας.

Ίσως βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο μεταφεμινισμού, όπου οι ρόλοι δεν έχουν ακόμα ισορροπήσει, δεν ξέρω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Αρκτούρος

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Αρκτούρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 868 μηνύματα.
Για εμένα, φεμινίστριες είναι όσες τα βγάζουν πέρα μόνες τους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dreamweaver

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Dreamweaver αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η. Έχει γράψει 1,754 μηνύματα.
Υπάρχει ισότητα μεταξύ των ανθρώπων όμως; Πριν πάμε στην διερεύνηση της ισότητας ανάμεσα στα φύλα.
Τι ειναι η "ισοτητα" μεταξυ των ανθρωπων? Ειναι η ρελατιβιστικη ισοτητα του αποτελεσματος, που ειναι και ο ορισμος που εχει επικρατησει? Ειναι η απολυτη ισοτητα των ατομικων ελευθεριων? Ειναι ο,τι μας κανει να νιωθουμε ωραια?
Το βασικό μου ερώτημα είναι: έχουν οι γυναίκες πραγματικά επιλογή για το τι θα κάνουν στη ζωή τους; (ον ήταν και ο σκοπός του φεμινισμού εξ' αρχής)
Ξερεις τι βλεπω εγω βρε Χιμελα? Ο φεμινισμος σας πηρε απο ενα "καλουπι" και σας εβαλε στο δικο του. Δεν ασχοληθηκε με το ποιες θελετε να ειναι οι επιλογες σας σαν ατομα, αλλα ειπε οτι σαν γυναικες αυτα ειναι τα θελω και τα πρεπει που πρεπει να εχετε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 190013

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
1857,1909,2018
Πόσο μπροστά (ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα) ήταν κάποιοι άνθρωποι τότε. Έναν αιώνα πριν. Και βάλε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
Η Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας εορτάζεται στις 8 Μαρτίου κάθε χρόνο ως ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών.

Ενώ η πρώτη τήρηση της Ημέρας της Γυναίκας πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στη Νέα Υόρκη, η 8η Μαρτίου προτάθηκε από τη Διεθνή Διάσκεψη Γυναικών του 1910 ώστε να καθιερωθεί μια «Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας». Αφού οι γυναίκες κέρδισαν το δικαίωμα ψήφου στη Σοβιετική Ρωσία το 1917, η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως εθνική αργία εκεί. Την εποχή εκείνη εορταζόταν κατά κύριο λόγο από το σοσιαλιστικό κίνημα και τις κομμουνιστικές χώρες μέχρι την υιοθέτησή της το 1975 από τα Ηνωμένα Έθνη.

και ενα ωραιο ποιημα :)

Γυναίκες, από τον Τάσο Λειβαδίτη​


«…Φτωχές γυναίκες,

μοδίστρες, δακτυλογράφοι, ασπρορουχούδες,

τίμιες ή σπιτωμένες, ακόμα κι άλλες

εκείνες του σκοινιού και του παλουκιού,

γυναίκες του ανέμου, της βροχής, του κουρνιαχτού,

νιώσαμε το φόβο που κρύβεται καμιά φορά

πίσω από την αγνότητα,

την κούραση πίσω από την καλοσύνη ή την αδιαφορία

πίσω απ’ την υπακοή.

Μα πιο πολύ νιώσαμε την αδυναμία που

κρύβεται πίσω απ’ την κακία.

Συχνά μας άφησαν εκείνοι που αγαπούσαμε

πολλές, πάνω στη τρέλα τους, τους ρίξανε βιτριόλι,

οι πιο πολλές βέβαια κλάψαμε, χτυπηθήκαμε,

μα φροντίσαμε σύντομα να βρούμε έναν άλλον,

γιατί τα χρόνια περνάνε…

Αν μας έβλεπε κανείς το βράδυ, όταν μένουμε μονάχες

και βγάζουμε τις φουρκέτες, τις ζαρτιέρες, και κρεμάμε

στην κρεμάστρα το πανωφόρι κι αυτήν τη βαμμένη μάσκα

που μας φόρεσαν, εδώ και αιώνες τώρα, οι άντρες

για να τους αρέσουμε –

αν μας έβλεπαν, θα τρόμαζαν μπροστά σε τούτο

το γυμνό, κουρασμένο πρόσωπο.

Αχ, γυναίκες έρημες,

κανείς δεν έμαθε ποτέ πόση αγωνία κρύβεται πίσω απ’

τη λαγνεία, ή την υστεροβουλία μας.

Και πάντα γυρεύαμε το καλύτερο….

Συχνά καταφύγαμε και στις χαρτορίχτρες,

τρέχουμε στα μέντιουμ να μάθουμε- τι να μάθουμε;

Διαβάζουμε καθημερινά το ωροσκόπιο στις εφημερίδες,

πηγαίνουμε σε διάφορους ύποπτους αστρολόγους…

λοιπόν πού πάμε; Από πού ερχόμαστε; Τι ψάχνουμε

παλεύοντας αιώνια με τα έξω και τα μέσα μας στοιχεία;

Ερχόμαστε απ’ το φόβο και το φόνο, απ’ το αίμα και

την επανάληψη. Ερχόμαστε απ’ την παλαιολιθική αρπαγή-

κι αρχίζουμε την ανθρώπινη φιλία.

Τέλος, ύστερα από πολλά, παντρευόμαστε,

κάνουμε κάμποσες εκτρώσεις, αρκετά παιδιά,

ύστερα έρχεται η κλιμακτήριος, οι μικρονευρασθένειες,

κι ύστερα τίποτα. Όλα καταλαγιάζουν μέσα μας.

Κι επιθυμίες κι αναμνήσεις- αχ περνάει

γρήγορα η ζωή, ούτε το καταλαβαίνεις.

Τα παιδιά ζούνε σ’ ένα δικό τους κόσμο, δε μας ξέρουν

παρά μονάχα σα μητέρες, δεν μπόρεσαν να μας δουν

ποτέ λίγο κι εμάς σαν ανθρώπους-

με τις μικρότητες ή τις παραφορές τους.

Έτσι ζήσαμε. Αγνοημένες και μονάχες μέσα

στο εσωτερικό μας πάθος,

αγνοημένες κι έρημες μέσα στην ιερότητα

της μητρότητάς μας…»


Τάσος Λειβαδίτης, Γυναίκες (Καντάτα 1960 – απόσπασμα), Ποίηση, τ. 1, εκδ. Κέδρος

Πηγή: to23ogramma.wordpress.com

5aa1315d1dc524c2688b457a.jpg
 

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
Η Ραψάνη,
η μάνα
Η ηλικία σου
Η παιδική, που λένε
Πως είναι η πιο καλή πατρίδα
Σε τραγούδησε παιδί
Σε χόρεψε
Έπαιξες.
Έτρεξες σε όλο τον τόπο
Χάρηκες σαν παιδί
Θύμωσες σαν παιδί.
Μάλωσες. Μάτωσες
Τα γόνατά σου έχουν τα σημάδια της
Γραμμένα
Και στο κεφάλι σου
Κάποια πετριά θα είναι
κρυμμένη στα μαλλιά.
Με το πέσιμό τους
Μπορεί και να φανεί
Είναι οι τόποι γύρω
Με ονόματα άλλα
Μα εσύ ως Ραψάνη τα γνώρισες.
Με το όνομά της τα βάφτισες.
Είναι οι μνήμες σου, οι εικόνες
Είναι όσα έφερες στη Λάρισα
Από εκεί
Και έκανες τη δική σου εικόνα
Για την πόλη που μετοίκησες
Πήρες μαζί σου τον τόπο σου
Για να κάνεις δικό σου τον ξένο
Ραψάνη είναι τα όμορφα και τα άσχημα
Τα καλά και τα άλλα
Οι ωραίες και οι άσχημες μυρωδιές
Όλα είναι Ραψάνη
Και όλα καλά τα θυμάσαι
Και τα αγαπάς.
Αλλιώς ούτε θα τάλεγες
Ούτε θα τάγραφες
Οι χαρές είναι και οι πόνοι
Το παιδί και
Εσύ ο μεγάλος που δεν άλλαξες
Θυμάσαι τη Ραψάνη.
Έγινες ποιητής
Η Ραψάνη σʼ έκανε ποιητή
Την είπες δική σου
Δεν μπορεί να φύγει από κοντά σου
Ούτε να σου την πάρει κανείς
Πάνω απʼ όλα Ραψάνη είναι η μάνα σου
Την πόνεσες όταν έφυγε
Την περιποιήθηκες
Την παραστάθηκες να μη φύγει
Κι εκείνη έφυγε
Ύστερα έφυγες κι εσύ
Πήγες στη Λάρισα
Και από εκεί όπου αλλού στα ξένα
Με μεγάλο πόνο ο χωρισμό σας.
Δεν έφυγες όμως ούτε εσύ
Ούτε εκείνη.
Είστε μαζί
Σε γεννά και σε ξαναγεννά ίδιον και άλλον.
Είσαι εσύ μέσα σʼ εκείνη ως τώρα παιδί με όλα τα καλά και τα άλλα που τα τραγουδάς κάθε φορά σε άλλους τόνους, σε άλλους ρυθμούς, με άλλα λόγια και είναι όλα άλλα, ενώ δεν είναι.-

`

* Το δεκαεξασέλιδο “Ραψάνη”, του Σωτήρη Παστάκα κυκλοφόρησε σε 190 αντίτυπα την Άνοιξη του 2014 από τις εκδόσεις θΡΑΚΑ


340650837fab8935c6e2d250282a186b.jpg
 

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,869 μηνύματα.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 19 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top