Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Chat
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
Chat and Fun
iSchool
Nana
Δραστήριο μέλος
Η Nana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται IT. Έχει γράψει 602 μηνύματα.
14-10-06
18:07
Έχω διαβάσει τα εξής σε ένα βιβλίο που περιγράφει μια έρευνα που έγινε για το "ρομαντικό έρωτα" όπως τον λέει, και είναι σχετικά με το θέμα...
"Ο ρομαντικό έρωτας είναι συναίσθημα το οποίο παράγεται από ειδικές χημικές ουσίες και δίκτυα του εγκεφάλου. Οι πιο σημαντικές από αυτές είναι η ντοπαμίνη και η νορεπινεφρίνη, αλλά και η σεροτονίνη.
ΝΤΟΠΑΜΙΝΗ: Τα αυξημένα επίπεδα της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο προκαλούν ακραία επικέντρωση της προσοχής, καθώς και απαρασάλευτα κίνητρα, όπως και συμπεριφορές κατευθυνόμενες από το στόχο. Αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του ρομαντικού έρωτα. Οι ερωτευμένοι εστιάζουν έντονα στο αγαπημένο άτομο, αποκλείοντας συχνά όλους τους άλλους γύρω τους. Επικεντρώνονται μάλιστα, τόσο επίμονα στα θετικά σημεία του λατρευτού ατόμου, ώστε παραβλέπουν τα αρνητικά γνωρίσματά του. Λατρεύουν ακόμη και τα συμβάντα και τα αντικείμενα που μοιράζονται με την αγάπη τους....
ΝΟΡΕΠΙΝΕΦΡΙΝΗ: Είναι μια χημική ουσία που προέρχεται από την ντοπαμίνη και συμβάλει στην έξαψη του ερωτευμένου ατόμου. Τα αποτελέσματά της ποικίλλουν, ανάλογα με το μέρος του εγκεφάλου που ενεργοποιεί. Παρόλα αυτά, αυξημένα επίπεδα αυτού του διεγερτικού προκαλούν συνήθως μεγάλη χαρά, υπερβολική ενέργεια, αϋπνία και απώλεια όρεξης - μερικά βασικά χαρακτηριστικά του ρομαντικού έρωτα. Αυξημένα επίπεδα της νορεπινεφρίνης θα μπορούσαν επίσης να εξηγήσουν γιατί ο ερωτευμένος μπορεί να θυμάται τις παραμικρές λεπτομέρειες των πράξεων του αγαπημένου του προσώπου και των αγαπημένων στιγμών που πέρασαν μαζί. Αυτή η ουσία συνδέεται με την αυξανόμενη μνήμη για νέα ερεθίσματα....
ΣΕΡΟΤΟΝΙΝΗ: Στη σεροτονίνη οφείλετα;ι το εντυπωσιακό σύμπτωμα το ρομαντικού έρωτα, που είναι η ακατάπαυστη σκέψη για το αγαπημένο πρόσωπο.... Όλες αυτές οι αναρίθμητες ώρες, κατά τις οποίες το μυαλό σου τρέχει σαν ποντικός σε ποδοκίνητο τροχό, μπορεί να συνδεθούν με τα μειωμένα επίπεδα σεροτονίνης που διατρέχουν τις λεωφόρους του εγκεφάλου. Καθώς τα επίπεδα της ντοπαμίνης και της νορεπινεφρίνης μεγαλώνουν, μπορεί να αναγκάσουν τα επίπεδα της σεροτονίνης να κατρακυλήσουν. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί η ρομαντική έκσταση ενός ερωτευμένου ενισχύει, ουσιαστικά, την ανάγκη να ονειροπολεί, να φαντασιοκοπεί, να σκέφτεται, να σταθμίζει και να κατέχεται από έμμονες ιδέες για ένα αγαπημένο πρόσωπο....
Πάντως τα δεδομένα από το Λονδίνο (δηλ. της έρευνας) μας υπέδειξαν επίσης κάτι για τον τρόπο που μεταβάλλεται ο έρωτας. Τα άτομα της μελέτης του Λονδίνου ήταν ερωτευμένα κατά μέσο όρο επί 2,3 χρόνια...."
(Σας θυμίζουν τίποτα;;;
)
Πάντως μου έχει τύχει ακριβώς στα 2 χρόνια να μου έχει συμβεί το "ξεθώριασμα" του έρωτα... Νομίζω ότι ο έρωτας περνάει από διάφορα στάδια, όπου το πιο έντονο είναι το αρχικό, για να μην πω ότι είναι αυτό πριν κάνεις σχέση με το άλλο άτομο... μετά νιώθεις σιγουριά κατά κάποιον τρόπο και ότι ΠΛΕΟΝ τον/την έχεις κερδίσει, οπότε και δεν υπάρχει πια αυτό το "κυνηγητό".
"Ο ρομαντικό έρωτας είναι συναίσθημα το οποίο παράγεται από ειδικές χημικές ουσίες και δίκτυα του εγκεφάλου. Οι πιο σημαντικές από αυτές είναι η ντοπαμίνη και η νορεπινεφρίνη, αλλά και η σεροτονίνη.
ΝΤΟΠΑΜΙΝΗ: Τα αυξημένα επίπεδα της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο προκαλούν ακραία επικέντρωση της προσοχής, καθώς και απαρασάλευτα κίνητρα, όπως και συμπεριφορές κατευθυνόμενες από το στόχο. Αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του ρομαντικού έρωτα. Οι ερωτευμένοι εστιάζουν έντονα στο αγαπημένο άτομο, αποκλείοντας συχνά όλους τους άλλους γύρω τους. Επικεντρώνονται μάλιστα, τόσο επίμονα στα θετικά σημεία του λατρευτού ατόμου, ώστε παραβλέπουν τα αρνητικά γνωρίσματά του. Λατρεύουν ακόμη και τα συμβάντα και τα αντικείμενα που μοιράζονται με την αγάπη τους....
ΝΟΡΕΠΙΝΕΦΡΙΝΗ: Είναι μια χημική ουσία που προέρχεται από την ντοπαμίνη και συμβάλει στην έξαψη του ερωτευμένου ατόμου. Τα αποτελέσματά της ποικίλλουν, ανάλογα με το μέρος του εγκεφάλου που ενεργοποιεί. Παρόλα αυτά, αυξημένα επίπεδα αυτού του διεγερτικού προκαλούν συνήθως μεγάλη χαρά, υπερβολική ενέργεια, αϋπνία και απώλεια όρεξης - μερικά βασικά χαρακτηριστικά του ρομαντικού έρωτα. Αυξημένα επίπεδα της νορεπινεφρίνης θα μπορούσαν επίσης να εξηγήσουν γιατί ο ερωτευμένος μπορεί να θυμάται τις παραμικρές λεπτομέρειες των πράξεων του αγαπημένου του προσώπου και των αγαπημένων στιγμών που πέρασαν μαζί. Αυτή η ουσία συνδέεται με την αυξανόμενη μνήμη για νέα ερεθίσματα....
ΣΕΡΟΤΟΝΙΝΗ: Στη σεροτονίνη οφείλετα;ι το εντυπωσιακό σύμπτωμα το ρομαντικού έρωτα, που είναι η ακατάπαυστη σκέψη για το αγαπημένο πρόσωπο.... Όλες αυτές οι αναρίθμητες ώρες, κατά τις οποίες το μυαλό σου τρέχει σαν ποντικός σε ποδοκίνητο τροχό, μπορεί να συνδεθούν με τα μειωμένα επίπεδα σεροτονίνης που διατρέχουν τις λεωφόρους του εγκεφάλου. Καθώς τα επίπεδα της ντοπαμίνης και της νορεπινεφρίνης μεγαλώνουν, μπορεί να αναγκάσουν τα επίπεδα της σεροτονίνης να κατρακυλήσουν. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί η ρομαντική έκσταση ενός ερωτευμένου ενισχύει, ουσιαστικά, την ανάγκη να ονειροπολεί, να φαντασιοκοπεί, να σκέφτεται, να σταθμίζει και να κατέχεται από έμμονες ιδέες για ένα αγαπημένο πρόσωπο....
Πάντως τα δεδομένα από το Λονδίνο (δηλ. της έρευνας) μας υπέδειξαν επίσης κάτι για τον τρόπο που μεταβάλλεται ο έρωτας. Τα άτομα της μελέτης του Λονδίνου ήταν ερωτευμένα κατά μέσο όρο επί 2,3 χρόνια...."
(Σας θυμίζουν τίποτα;;;
)Πάντως μου έχει τύχει ακριβώς στα 2 χρόνια να μου έχει συμβεί το "ξεθώριασμα" του έρωτα... Νομίζω ότι ο έρωτας περνάει από διάφορα στάδια, όπου το πιο έντονο είναι το αρχικό, για να μην πω ότι είναι αυτό πριν κάνεις σχέση με το άλλο άτομο... μετά νιώθεις σιγουριά κατά κάποιον τρόπο και ότι ΠΛΕΟΝ τον/την έχεις κερδίσει, οπότε και δεν υπάρχει πια αυτό το "κυνηγητό".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
torry
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Τηλ. Εξυπηρέτηση πελατών. Έχει γράψει 396 μηνύματα.
20-10-06
20:13
Η μεγαλύτερη σχέση που έχω κάνει είναι 5 χρόνια. Σε αυτή το δικό μου ενδιαφέρων ήταν τουλάχιστον για τα πρώτα 3,5 όλο και πιο έντονο. Αυτό που τα χάλασε όλα ήταν οτι από ένα σημείο και ύστερα ο άλλος με έιχε τόσο σίγουρη που έπαψε να ενδιαφέρεται. Στα 4 μοιάζαμε πλέων σαν παντρεμένο ζευγάρι από συνηκέσιο μετά από 35 χρόνια συμβίωσης! Ε!Δεν γίνεται να προσπαθεί πάντα ο ένας και για τους δύο. Εκανα άλλο ένα χρόνο να το καταλάβω και σχεδόν άλλον ένα για να πάρω απόφαση να φύγω πετώντας τα πρωηγούμενα χρόνια στα σκουπίδια για να μην χάσω μια ολόκληρη ζωή με έναν ανούσιο γάμο λόγω μακροχρώνιας σχέσης! Ευτυχώς που το κατάλαβα οτι δεν βγάζει πουθενά!
Αυτό που αποκώμησα από αυτή τη σχέση είναι πως όταν βλέπεις πως κάτι δεν τραβάει μην το πιέζεις πολύ, τον χρόνο σου χάνεις! Οταν περνάει ο καιρός και ο ένας έστω αρχίζει να βαριέται τόσο που δεν θέλει πια να ασχοληθεί για κάτι καλύτερο, ακόμα κι αν ο άλλος προσπαθεί, τότε έχει τελειώσει. Ο μόνος λόγος που συνεχίζει να υπάρχει αυτή η σχέση είναι η συνήθεια και ο φόβος για μοναξιά!
Αυτό που αποκώμησα από αυτή τη σχέση είναι πως όταν βλέπεις πως κάτι δεν τραβάει μην το πιέζεις πολύ, τον χρόνο σου χάνεις! Οταν περνάει ο καιρός και ο ένας έστω αρχίζει να βαριέται τόσο που δεν θέλει πια να ασχοληθεί για κάτι καλύτερο, ακόμα κι αν ο άλλος προσπαθεί, τότε έχει τελειώσει. Ο μόνος λόγος που συνεχίζει να υπάρχει αυτή η σχέση είναι η συνήθεια και ο φόβος για μοναξιά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
