Σεξισμός: πώς τον βιώνουμε;

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,872 μηνύματα.
Απλά θεωρώ οτι το να στη φέρουν και να σε εκμεταλλευτούν κλπ είναι στον άνθρωπο κι όχι στο φύλο. Εγώ πχ σε μια προηγούμενη δουλειά μου ο διευθυντής μου ήθελε να τού ρουφιανεύω τί κάνουν οι άλλοι υπάλληλοι κι εγώ δεν το έκανα. Το έκανε όμως ένας άντρας υπάλληλος. Είναι στον άνθρωπο.:/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 19,979 μηνύματα.
Εγω δεν αναφέρω την ρουφιανιά σαν ιδιωμα. Εγω αναφέρω οτι οταν ακούς κάποιες να ασχολουνται με τέτοια πχ πατριαρχιες σεξισμους κτλπ έχουν σιγουρα στο μυαλο τους οτι ο άλλος τις αντιμετωπιζει σαν αδυναμες επειδη ειναι γυναικες. Οποτε θα το παρουσιάσουν ΚΑΙ αυτο σαν επιχειρημα για να επηρεάσουν την κοινή γνώμη ή τον εκάστοτε φορέα πχ ενα δικαστηριο , έναν διευθυντη , έναν προϊσταμενο κτλπ ενω αυτο κατα τη γνωμη μου δεν θα έπρεπε να υφισταται γιατι ζουμε στον 21ο αιωνα κάποιες πρέπει να ξεκολησουν επιτέλους απο αυτά.

Γυρευε αυτη για να γυρισει να μου πει κάτι τέτοιο ο διευθυντης πως του τα παρουσιασε. Εκανε και γραπτά παραπονα μάλιστα και βεβαια έκανα και εγω αιτηση να μου κοινοποιηθει αντιγραφο των παραπονων. Οποιος γράφει βλακειες και δυσφημει χωρις στοιχεια και γεγονοτα κινδυνευει με μήνυση. Και κάποιες ή και κάποιοι που παρουσιάζουν τον εαυτο τους σαν θύμα -μονο θύματα δεν ειναι γιατι αυτοι ξεκινανε την διαμάχη.


πΆΡΕ παράδειγμα την άλλη την καθυστερημενη απο το φβ ενα μηνυμα της έστειλε ο ποδοσφαιριστης ενα απλο γεια και τον έβγαλε στη σέντρα χωρις κανεναν λογο. Τιποτα αυτες δεν ειναι για πουθενα ποσο μάλλον για καμακι και ιστοριες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Well , σπουδάζω παραϊατρικα και ήθελα , ισως ακόμα θελω, να ασχοληθώ με την έρευνα . Επειδη πέρσυ το εψαχνα αρκετά αποφάσισα να ρωτήσω μία καθηγητρια μου που έχει εργαστεί πάνω από δέκα χρόνια σε ένα συγκεκριμένο είδος εργαστηρίου τι προοπτικές υπάρχουν σε αυτόν τον τομέα στην έρευνα και η απάντηση της ήταν ότι ειμαι γυναικα και επειδή στο μέλλον θα κάνω οικογένεια και παιδιά καλύτερα να μην ασχοληθω καθόλου με την ερευνα. Oh thanks !
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

carpe_nochtem

Πολύ δραστήριο μέλος

Η carpe_nochtem αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 943 μηνύματα.
Αν το πάρεις με την προοπτική, ότι θα μείνεις Ελλάδα, δεν έχει και άδικο. Δεν εχω δει άνδρα στην Ελλάδα να παίρνει αδεια, για να ασχοληθεί με τα παιδιά. Είτε είναι μετά την γέννα ο ενας (?) χρόνος μητρικής άδειας, ειτε είναι ενα τριήμερο επειδή αρρώστησε το παιδί. Η έρευνα στον τομέα βιολογίας η ιατρικής δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα. Καμία φορα θυσιάζεις τις διακοπες σου, γιατί απλα δεν βρίσκεις καποιον να σε αντικαταστήσει. Περιμενεις, να βρεις έναν άνδρα, να δεχτεί να κάτσει σπίτι και να μαγειρεύει, καθαρίζει, μεγαλώνει το παιδί και εσύ να δουλεύεις; Εγώ όχι. :P Εκτός άλλων, οι μισθοί δεν είναι τιποτα το τρομερό, ώστε να είσαι σίγουρη ότι θα την βγάζετε με εναν. Εδώ μπαίνει η ερώτηση γιαγιά, νταντά, νηπιαγωγείο.
Δεν λέω, είναι μεγαλη βλακεία, ότι παίρνει δεδομένο ότι θα γεννήσεις και θα κάτσεις σπίτι, αλλά μην ξεχνάς σε τι χωρα και συνθήκες ζεις.

Ανω, όπως και να έχει, η Ελλάδα έχει καιρό μπροστά της, να αναγνωρίσει την γυναίκα ως άνθρωπο, σε ολες τις πτυχές της ζωής μας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

akikos

Επιφανές μέλος

Ο Ανδρέας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 11,780 μηνύματα.
Well , σπουδάζω παραϊατρικα και ήθελα , ισως ακόμα θελω, να ασχοληθώ με την έρευνα . Επειδη πέρσυ το εψαχνα αρκετά αποφάσισα να ρωτήσω μία καθηγητρια μου που έχει εργαστεί πάνω από δέκα χρόνια σε ένα συγκεκριμένο είδος εργαστηρίου τι προοπτικές υπάρχουν σε αυτόν τον τομέα στην έρευνα και η απάντηση της ήταν ότι ειμαι γυναικα και επειδή στο μέλλον θα κάνω οικογένεια και παιδιά καλύτερα να μην ασχοληθω καθόλου με την ερευνα. Oh thanks !

Η καθηγήτρια φαινόταν ότι ήθελε να σε αποφύγει. Απλώς σε σνόμπαρε και ήθελε να σου πει ότι δεν κάνεις για έρευνα. Δεν ρώτησες κάτι εξειδικευμένο αλλά κάτι γενικό που για να σου απαντήσει έπρεπε μιλάει ώρες. Πιστεύω και αγόρι να σουνα και έκανες την ίδια ερωτηση ανάλογη απάντηση θα έπαιρνες.

Κακά τα ψέματα. Οι καθηγητές στην Ελλάδα είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Από κάποια ηληκία και μετά δεν έχουν λόγο να σας απαντάνε τις ερωτήσεις και έχουν την αίσθηση ότι χάρη σας κάνουν που σας διδάσκουν και δεν αφοσιόνοται στην έρευνά τους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 27,507 μηνύματα.
Η καθηγήτρια φαινόταν ότι ήθελε να σε αποφύγει. Απλώς σε σνόμπαρε και ήθελε να σου πει ότι δεν κάνεις για έρευνα. Δεν ρώτησες κάτι εξειδικευμένο αλλά κάτι γενικό που για να σου απαντήσει έπρεπε μιλάει ώρες. Πιστεύω και αγόρι να σουνα και έκανες την ίδια ερωτηση ανάλογη απάντηση θα έπαιρνες.

Κακά τα ψέματα. Οι καθηγητές στην Ελλάδα είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Από κάποια ηληκία και μετά δεν έχουν λόγο να σας απαντάνε τις ερωτήσεις και έχουν την αίσθηση ότι χάρη σας κάνουν που σας διδάσκουν και δεν αφοσιόνοται στην έρευνά τους.


Η απλά είναι "ψυχούλες" αρκετοί καθηγητάδες που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κάθονται και να τα παίρνουν και η πόρτα κλειστή λες και χρειάζεσαι ακρόαση για το Θεο. Και εννοείται αν ο "Θεος" κάνει και καμιά διακρισούλα, κανείς δεν πρόκειται να τον κουνήσει από την καρέκλα του.

Αν ήθελε να της αποφύγει θα της έλεγε ότι τα ενδιαφέροντά της ως καθηγήτρια ή η έρευνα του τμήματος δεν προβλέπεται να κατευθυνθούν προς εκείνο τον τομέα της επιστήμης. Αντίθετα φαίνεται να έχει μια δογματική άποψη για το πως πρέπει να λειτουργεί κάποια που έχει μήτρα και έκοψε στο παιδί τα φτερά χωρίς λόγο. Δε μπορείς να ξέρεις ότι η άλλη θέλει να κάνει παιδιά ή ακόμα κι αν κάνει ότι αυτό θα την αποτρέψει από το να γουστάρει το αντικείμενό της και να γίνει καλή σε αυτό.

Να προσπαθήσεις αλλού κορίτσι μου γι' αυτό που αγαπάς. Μη σε σταματάει ένας κολλημένος άνθρωπος.

Να ευχαριστεί το Θεο που δε βρίσκεται ένας θρασύς να της πει: "Κι εσυ γιατί λοιπόν δεν αφήνεις τη θεσούλα σου να πας να παράξεις ένα τσούρμο παιδιά αλλά κάνεις έρευνα; Άλλα σταθμά για μας κι άλλα για τους άλλους;"

Μάλλον σα τους ιδιώτες εργοδότες είναι που τα θέλουν τα παιδιά σκλαβάκια να τους κάνουν τα θελήματα ή τα γλυκά μάτια και όταν υποπτευθούν ότι πάνε να ξοδέψουν χρόνο σε οικογένεια ή άλλα, λένε "τον χάνουμε το δούλο, τη γκόμενα"

Σα τον άλλο που έστελνε φίλη του σε δουλειά και έλεγε "...ναι αφεντικό αλλά έχει ένα κακό, έχει γκόμενο".

Ετσι και τα πανεπιστήμια. Κουβάλα τον προτζέκτορα για να σε κάνω λέκτορα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Αν το πάρεις με την προοπτική, ότι θα μείνεις Ελλάδα, δεν έχει και άδικο. Δεν εχω δει άνδρα στην Ελλάδα να παίρνει αδεια, για να ασχοληθεί με τα παιδιά. Είτε είναι μετά την γέννα ο ενας (?) χρόνος μητρικής άδειας, ειτε είναι ενα τριήμερο επειδή αρρώστησε το παιδί. Η έρευνα στον τομέα βιολογίας η ιατρικής δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα. Καμία φορα θυσιάζεις τις διακοπες σου, γιατί απλα δεν βρίσκεις καποιον να σε αντικαταστήσει. Περιμενεις, να βρεις έναν άνδρα, να δεχτεί να κάτσει σπίτι και να μαγειρεύει, καθαρίζει, μεγαλώνει το παιδί και εσύ να δουλεύεις; Εγώ όχι. :P Εκτός άλλων, οι μισθοί δεν είναι τιποτα το τρομερό, ώστε να είσαι σίγουρη ότι θα την βγάζετε με εναν. Εδώ μπαίνει η ερώτηση γιαγιά, νταντά, νηπιαγωγείο.
Δεν λέω, είναι μεγαλη βλακεία, ότι παίρνει δεδομένο ότι θα γεννήσεις και θα κάτσεις σπίτι, αλλά μην ξεχνάς σε τι χωρα και συνθήκες ζεις.

Ανω, όπως και να έχει, η Ελλάδα έχει καιρό μπροστά της, να αναγνωρίσει την γυναίκα ως άνθρωπο, σε ολες τις πτυχές της ζωής μας.
H αληθεια ειναι οτι ειμαι μολις 21 οποτε τα πραγματα που μου περιγραφεις δεν τα εχω σκεφτει καν, και νομιζω οτι τη δεδομενη περιοδο της ζωης μου δε χρειαζεται κιολας, με εξαιρεση αυτο που ειπες για την Ελλαδα. Προσωπικα δε θα ηθελα να μεινω στην Ελλαδα οχι μονο γιατι στο εξωτερικο υπαρχουν καλυτερες προοπτικες εργασιας , οχι μονο στην ερευνα αλλα και γενικοτερα στον τομεα της υγειας , και επειδη θα ηθελα να γνωρισω αλλους πολιτισμους , κουλτουρες κλπ. Ωστοσο αυτο ειναι κατι που το λεω τωρα δε σημαινει οτι θα εχω την ιδια γνωμη και μετα απο 3,4 χρονια πχ.Επισης ναι θα ηθελα να κανω οικογενεια αλλα και αυτο ειναι μια αρκετα μακρινη σκεψη στο μυαλο μου.
Τις θυσιες που πρεπει να κανει καποιος για την ερευνα επισης τις γνωριζω. Οπως επισης γνωριζω και γυναικες που τα καταφερνουν ενω ασχολουνται με την ερευνα και εχουν οικογενεια. Θελω να πω οτι ειναι και θεμα χαρακτηρα, συντροφου, οικονομικης καταστασης κλπ. Οποτε θεωρω οτι ειναι περισσοτερο θεμα συντροφου παρα κοινωνίας.

Η καθηγήτρια φαινόταν ότι ήθελε να σε αποφύγει. Απλώς σε σνόμπαρε και ήθελε να σου πει ότι δεν κάνεις για έρευνα. Δεν ρώτησες κάτι εξειδικευμένο αλλά κάτι γενικό που για να σου απαντήσει έπρεπε μιλάει ώρες. Πιστεύω και αγόρι να σουνα και έκανες την ίδια ερωτηση ανάλογη απάντηση θα έπαιρνες.

Κακά τα ψέματα. Οι καθηγητές στην Ελλάδα είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Από κάποια ηληκία και μετά δεν έχουν λόγο να σας απαντάνε τις ερωτήσεις και έχουν την αίσθηση ότι χάρη σας κάνουν που σας διδάσκουν και δεν αφοσιόνοται στην έρευνά τους.
Στη σχολη μου ειμαστε λιγα ατομα , και ακομα πιο λιγοι αυτοι που ενδιαφερομαστε για το αντικειμενο. Οποτε η καθηγητρια μου με γνωριζει. Επισης η ερωτηση μου περιλαμβανε και ενα , δυο σκελη ακομα πιο ειδικα αλλα δεν ηθελα να σας τα αναφερω γιατι η ουσια δεν ειναι η ιατρικη ορολογια που θα χρησιμοποιησω αλλα η απαντηση της. Θεωρω λοιπον οτι ακομα και αν δεν με πηγαινει ως ατομο , ακομα και να μην με θεωρει ικανη σαν μελλοντικη επιστημονα υγειας οτι η απαντηση της ηταν ακρως σεξιστικη και προσβλητικη. Προσβλητικη τοσο για εμενα οσο και για την ιδια. Ποσο μαλλον οταν η ιδια εχει οικογενεια.Επισης ειναι γνωστο οτι στον τομεα της υγειας και ειδικοτερα στην ερευνα υπαρχει ρατσισμος ως προς της γυναικες και ειναι κατι που η ΕΕ προσπαθει να πολεμησει με καμπανιες και χρηματοδοτησεις . Οταν λοιπον ακους ενα τετοιο σχολιο απο γυναικα επιστημονα τοτε η απογοητευση ειναι ακομα μεγαλυτερη. Τουλαχιστον για εμενα.

Ακομα, θεωρω οτι ρε ακικε ο σωστος καθηγητης δεν πρεπει να ωθεί τους φοιτητες , ανεξαρτητα με το φυλο τους , να κανουν αυτο που πραγματικα (θεωρουν οτι) αγαπουν ή πιστευουν οτι τους ταιριαζει;Επειδη ειμαστε γυναικες και εχουμε μητρα πρεπει οπωσδηποτε να κανουμε οικογενεια; Αληθεια αυτος ειναι ο στοχος μας; Και αν κανουμε οικογενεια δεν μπορουμε να συνδιασουμε και τα δυο;

Αυτες ειναι καποιες ρητορικες ερωτησεις απο ενα ατομο που νομιζει οτι θα ηθελε να κανει οικογενεια στο μακρυ μελλον αλλα προς το παρόν θεωρει πιο σημαντικο βρει με τι θελει να ασχοληθει επαγγελματικα .

Τελος , ναι εχεις δικιο η πλειοψηφία των καθηγητων και ειναι και εχουν τη νοοτροπια δημοσιου υπαλληλου . Δεν ειναι καιρος ομως αυτο να αλλαξει;

Να προσπαθήσεις αλλού κορίτσι μου γι' αυτό που αγαπάς. Μη σε σταματάει ένας κολλημένος άνθρωπος.

Σ' ευχαριστω πολυ ρε Valder !
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Well , σπουδάζω παραϊατρικα και ήθελα , ισως ακόμα θελω, να ασχοληθώ με την έρευνα . Επειδη πέρσυ το εψαχνα αρκετά αποφάσισα να ρωτήσω μία καθηγητρια μου που έχει εργαστεί πάνω από δέκα χρόνια σε ένα συγκεκριμένο είδος εργαστηρίου τι προοπτικές υπάρχουν σε αυτόν τον τομέα στην έρευνα και η απάντηση της ήταν ότι ειμαι γυναικα και επειδή στο μέλλον θα κάνω οικογένεια και παιδιά καλύτερα να μην ασχοληθω καθόλου με την ερευνα. Oh thanks !


Κάτι αντίστοιχο βλέπω κι εγώ να γίνεται από γυναίκες συναδέρφους σε άλλες γυναίκες. Ναι μεν ωθούν τις μικρότερες ηλικιακά (κόρες μαθήτριες, φοιτήτριες, ακόμα και εμάς που είμαστε ειδικευόμενες) να κυνηγήσουν το όνειρό τους και να γίνουν γιατροί, αλλά να διαλέξουν "μια έξυπνη ειδικότητα". Και έξυπνη ειδικότητα είναι η δερματολογία, η ακτινολογία, η οφθαλμολογία, η ενδοκρινολογία...δηλαδή ειδικότητες που δεν έχουν πολλές εφημερίες, δύσκολο ωράριο, στρες, γιατί "κάποια στιγμή θα κάνετε οικογένεια". (Μην παρεξηγηθώ δεν τις υποτιμώ σαν ειδικότητες). Και ας πούμε στο νοσοκομείο τώρα καταλαβαίνω ότι οι περισσότερες δεν το λένε απαξιωτικά αλλά όντως με συνειδητοποίηση εκ των υστέρων ότι αυτές ζορίζονται/ζορίστηκαν και δεν θα ήθελαν και τα παιδιά τους να τραβήξουν το ίδιο. Παρ' όλα αυτά είναι πρόβλημα τοποθετημένο σε λάθος βάση, γιατί είναι ευρεία η παραδοχή και αποδοχή ότι θα τραβήξει το γυναικείο φύλο όλο το λούκι της ανατροφής των παιδιών και του σπιτιού. Και αυτή η προσπάθεια να μας προστατέψουν από το λάθος πράγμα, κάνει ακόμα μεγαλύτερη την απογοήτευσή μου αλλά και την αβεβαιότητα για το μετά...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 19,979 μηνύματα.
H αληθεια ειναι οτι ειμαι μολις 21 οποτε τα πραγματα που μου περιγραφεις δεν τα εχω σκεφτει καν, και νομιζω οτι τη δεδομενη περιοδο της ζωης μου δε χρειαζεται κιολας, με εξαιρεση αυτο που ειπες για την Ελλαδα. Προσωπικα δε θα ηθελα να μεινω στην Ελλαδα οχι μονο γιατι στο εξωτερικο υπαρχουν καλυτερες προοπτικες εργασιας , οχι μονο στην ερευνα αλλα και γενικοτερα στον τομεα της υγειας , και επειδη θα ηθελα να γνωρισω αλλους πολιτισμους , κουλτουρες κλπ. Ωστοσο αυτο ειναι κατι που το λεω τωρα δε σημαινει οτι θα εχω την ιδια γνωμη και μετα απο 3,4 χρονια πχ.Επισης ναι θα ηθελα να κανω οικογενεια αλλα και αυτο ειναι μια αρκετα μακρινη σκεψη στο μυαλο μου.
Τις θυσιες που πρεπει να κανει καποιος για την ερευνα επισης τις γνωριζω. Οπως επισης γνωριζω και γυναικες που τα καταφερνουν ενω ασχολουνται με την ερευνα και εχουν οικογενεια. Θελω να πω οτι ειναι και θεμα χαρακτηρα, συντροφου, οικονομικης καταστασης κλπ. Οποτε θεωρω οτι ειναι περισσοτερο θεμα συντροφου παρα κοινωνίας.


Στη σχολη μου ειμαστε λιγα ατομα , και ακομα πιο λιγοι αυτοι που ενδιαφερομαστε για το αντικειμενο. Οποτε η καθηγητρια μου με γνωριζει. Επισης η ερωτηση μου περιλαμβανε και ενα , δυο σκελη ακομα πιο ειδικα αλλα δεν ηθελα να σας τα αναφερω γιατι η ουσια δεν ειναι η ιατρικη ορολογια που θα χρησιμοποιησω αλλα η απαντηση της. Θεωρω λοιπον οτι ακομα και αν δεν με πηγαινει ως ατομο , ακομα και να μην με θεωρει ικανη σαν μελλοντικη επιστημονα υγειας οτι η απαντηση της ηταν ακρως σεξιστικη και προσβλητικη. Προσβλητικη τοσο για εμενα οσο και για την ιδια. Ποσο μαλλον οταν η ιδια εχει οικογενεια.Επισης ειναι γνωστο οτι στον τομεα της υγειας και ειδικοτερα στην ερευνα υπαρχει ρατσισμος ως προς της γυναικες και ειναι κατι που η ΕΕ προσπαθει να πολεμησει με καμπανιες και χρηματοδοτησεις . Οταν λοιπον ακους ενα τετοιο σχολιο απο γυναικα επιστημονα τοτε η απογοητευση ειναι ακομα μεγαλυτερη. Τουλαχιστον για εμενα.

Ακομα, θεωρω οτι ρε ακικε ο σωστος καθηγητης δεν πρεπει να ωθεί τους φοιτητες , ανεξαρτητα με το φυλο τους , να κανουν αυτο που πραγματικα (θεωρουν οτι) αγαπουν ή πιστευουν οτι τους ταιριαζει;Επειδη ειμαστε γυναικες και εχουμε μητρα πρεπει οπωσδηποτε να κανουμε οικογενεια; Αληθεια αυτος ειναι ο στοχος μας; Και αν κανουμε οικογενεια δεν μπορουμε να συνδιασουμε και τα δυο;

Αυτες ειναι καποιες ρητορικες ερωτησεις απο ενα ατομο που νομιζει οτι θα ηθελε να κανει οικογενεια στο μακρυ μελλον αλλα προς το παρόν θεωρει πιο σημαντικο βρει με τι θελει να ασχοληθει επαγγελματικα .

Τελος , ναι εχεις δικιο η πλειοψηφία των καθηγητων και ειναι και εχουν τη νοοτροπια δημοσιου υπαλληλου . Δεν ειναι καιρος ομως αυτο να αλλαξει;



Σ' ευχαριστω πολυ ρε Valder !


Λες και αμα εισαι επιχειρηματιας δεν θα εισαι ολη τη μέρα έξω απο το σπιτι και σε δουλειές ! Τι περιμενεις τωρα απο οπισθοδρομικα μυαλά και πεπαλαιωμένες αντιληψεις ; πάλι καλα που σου έδωσε και αυτη την απαντηση να καταλαβεις τελικά οτι η καθηγητρια αυτη δεν μπορει να σου δώσει κάτι πέρα απο αυτα που λέει στο μάθημα και αν μπορει να στα δώσει και αυτά.

Eδω ταιριάζει γάντι και η παροιμια "Με οποιον δάσκαλο καθίσεις ... " μην απογοητευεσαι απο αυτα που σου ειπε αυτη. Απλα αναγνωρισε τα ως λάθος και μην τα βάλεις μέσα σου μην τα ακολουθησεις. Απλά τα πράγματα. Θα κατσεις τωρα εσυ να χαλαστεις επειδη ο καθενας λέει τα δικά του. Ο καθενας αναλογα με το μυαλο του , προχωράει ή μένει στασιμος. Ειναι γνωστο αυτο και αποδεδειγμενο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jj!

Τιμώμενο Μέλος

Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 13,477 μηνύματα.
Καλώς ή κακώς μία γυναίκα έχει "περιορισμένο" χρόνο στον οποίον μπορεί να μείνει έγκυος. Η εδραίωση στην έρευνα είναι μία μακρόχρονη διαδικασία και πολλές γυναίκες απλά "δεν προλαβαίνουν" να γίνουν μητέρες. Από δείγμα γνωστών μου, συγγενών και καθηγητριών, όσες ασχολήθηκαν σοβαρά με την έρευνα (και όχι απλά έκαναν ένα διδακτορικό), μπόρεσαν να κάνουν τσιμα-τσιμα ένα παιδί γύρω στα 40.

Αυτό δεν είναι φαινόμενο μόνο της ελληνικής κοινωνίας και δεν φταίει αποκλειστικά "ο Έλληνας σύζυγος που δεν βοηθάει στην ανατροφή του παιδιού". Ακόμη και ιδανικά να είναι τα πράγματα, με μία γυναίκα να λαμβάνει την μεγαλύτερη υποστήριξη που θα μπορούσε να λάβει, και πάλι θα έπρεπε να αποσυρθεί για ένα διάστημα. Καλώς ή κακώς, η περίοδος της κυοφορίας, της λοχείας και των πρώτων χρόνων της ζωής του παιδιού είναι καθοριστική και δεν νομίζω κάποια μητέρα να έβαζε την εξέλιξη της έρευνας πάνω από το παιδί της. Αν δεν έχει εδραιωθεί ως ερευνήτρια είναι σχεδόν σίγουρο ότι η καριέρα της στο πεδίο θα φτάσει αναπάντεχα στο τέλος της με την έλευση του μωρού.

Οι άνδρες είναι πιο τυχεροί, καθώς μπορούν άνετα να τεκνοποιήσουν στα 50-60, έχοντας εδραιωθεί και προσφέρει όσο μπορούσαν στην έρευνα. Το παιδί για αυτούς έρχεται ως επακόλουθο της επιτυχίας τους και όχι ως "σφήνα" επειδή "σε 2-3 χρόνια δεν θα μπορούν".

Από εκεί και πέρα αν μία γυναίκα θέλει να αφοσιωθεί στην έρευνα με ενδεχόμενο να μην μπορέσει να αποκτήσει ένα παιδί, τότε κανείς δεν θα αμφισβητήσει την ικανότητά της. Ακόμη και με παιδιά, πολλές γυναίκες είναι αξιότιμες επιστήμονες, έχοντας διαπρέψει στον κλάδο τους.

tl;dr Ο ερχομός ενός παιδιού ίσως να ανακόψει την ακαδημαϊκή και ερευνητική πορεία της μητέρας του.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

GoddamnRight

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο GoddamnRight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 339 μηνύματα.
Συμφωνώ και εγώ. Καλώς ή κακώς, στα πρώτα χρόνια του παιδιού η παρουσία της μάνας θεωρείται πιο σημαντική. Αν κάποια θέλει να γίνει σωστή μητέρα, τότε μόλις αποκτήσει το παιδί, αυτομάτως πρέπει και να το έχει τη μεγαλύτερη προτεραιότητα. Αυτό σημαίνει ότι για ένα διάστημα λίγων ετών, 2 σίγουρα, θα πρέπει να το φροντίζει. Εμείς μιλάμε για συνειδητοποιημένους γονείς. Το ίδιο θα κάνει και ο πατέρας, αλλά όπως είπα η μάνα θεωρείται πιο απαραίτητη τον πρώτο καιρό.

Αυτό θα προκαλέσει πρόβλημα σε γυναίκα που θέλει να ασχοληθεί με έρευνα. Γιατί όταν μιλάμε για έρευνα και τεχνολογία, ακόμα και ένα διάστημα ενός χρόνου αποχής είναι σημαντική απώλεια, καθώς οι εξελίξεις τρέχουν. Αν κάποια γυναίκα δεν θα έκανε ποτέ της οικογένεια, ή αν έκανε, αλλά ήταν μητέρα β κατηγορίας που άφηνε το παιδί της όπου μπορούσε, αρκεί να μην πέσει λίγο η καριέρα, τότε ναι, κανείς δε θα την εμποδίσει να εξελιχθεί. Αλλά αν μιλάμε για έρευνα που συνεχώς τρέχει (και σε πολλούς τομείς με πολύ γοργά βήματα) τότε θα υπάρχει πρόβλημα. Πάλι θεωρώ ότι η εμπειρία και η γνώση που έχει αποκτήσει πριν το μωρό δεν χάνονται και μπορεί να ανακάμψει, αλλά συγκριτικά με έναν άντρα ή μια γυναίκα που δεν σταμάτησε να εργάζεται, θα είναι πίσω (αν τα skills αυτών δεν είναι πολύ μακριά).

Οπότε, εδώ δεν βλέπω ούτε σεξισμό, ούτε τίποτα. Είναι θέμα επιλογής. Θες να γίνεις σωστή μητέρα και ας πάει λίγο πίσω η καριέρα ή θες να εξελιχθεί η καριέρα, αλλά να μην είσαι σοβαρή μητέρα? Διαλέγεις και παίρνεις.

Το ξαναεπισημαίνω, όσο να βοηθάει και ο άντρας, τουλάχιστον τα πρώτα 1-2 χρόνια, η μαμά θεωρώ, όπως θεωρούν και τα δικαστήρια, η κοινή γνώμη κ.λ.π. είναι πιο απαραίτητη. Το να μεγαλώνει το παιδί πάντα σε γιαγιάδες, babysitters κ.λ.π. για να μην πάει καθόλου πίσω η καριέρα της μάνας τα πρώτα χρόνια του παιδιού, το θεωρώ κατάντια. Πιο μετά ας βοηθήσουν και ας προσλάβουν ό,τι θέλουν, για να συνεχίσει να εργάζεται η γυναίκα εφόσον το θέλει.

Τα πράγματα νομίζω είναι πολύ απλά. Αδικία ξεαδικία, έτσι είναι η φύση της γυναίκας, να φέρνει εκείνη το παιδί και έτσι είναι η φύση της έρευνας, να τρέχει πάρα πολύ γρήγορα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Κάτι αντίστοιχο βλέπω κι εγώ να γίνεται από γυναίκες συναδέρφους σε άλλες γυναίκες. Ναι μεν ωθούν τις μικρότερες ηλικιακά (κόρες μαθήτριες, φοιτήτριες, ακόμα και εμάς που είμαστε ειδικευόμενες) να κυνηγήσουν το όνειρό τους και να γίνουν γιατροί, αλλά να διαλέξουν "μια έξυπνη ειδικότητα". Και έξυπνη ειδικότητα είναι η δερματολογία, η ακτινολογία, η οφθαλμολογία, η ενδοκρινολογία...δηλαδή ειδικότητες που δεν έχουν πολλές εφημερίες, δύσκολο ωράριο, στρες, γιατί "κάποια στιγμή θα κάνετε οικογένεια". (Μην παρεξηγηθώ δεν τις υποτιμώ σαν ειδικότητες). Και ας πούμε στο νοσοκομείο τώρα καταλαβαίνω ότι οι περισσότερες δεν το λένε απαξιωτικά αλλά όντως με συνειδητοποίηση εκ των υστέρων ότι αυτές ζορίζονται/ζορίστηκαν και δεν θα ήθελαν και τα παιδιά τους να τραβήξουν το ίδιο. Παρ' όλα αυτά είναι πρόβλημα τοποθετημένο σε λάθος βάση, γιατί είναι ευρεία η παραδοχή και αποδοχή ότι θα τραβήξει το γυναικείο φύλο όλο το λούκι της ανατροφής των παιδιών και του σπιτιού. Και αυτή η προσπάθεια να μας προστατέψουν από το λάθος πράγμα, κάνει ακόμα μεγαλύτερη την απογοήτευσή μου αλλά και την αβεβαιότητα για το μετά...
Καλησπερα :)
Λοιπον, επειδη εισαι του επαγγελματος , η καθηγητρια που ρωτησα δουλευε πολλα χρονια σε παθολογοανατομικο εργαστηριο. Και ειχα την απορια να δω πως ενας του δικου μου επαγγελματος μπορει να εμβαθυνει σε αυτο το εργαστηριο γιατι κακα τα ψεματα το επιστημονικο κομματι το αναλαμβανουν κυριως οι γιατροι σε αντιθεση με ενα εργαστηριο πχ μοριακης βιολογιας που υπαρχουν απειρες δυνατοτητες για εμας.
Συμφωνω απειρα με το οτι πανω στην προσπαθεια να προστατεψουν οι καθηγητριες/γιατροι μια κοπελα πιθανον να της κοβουν τα φτερα. Ποσο μαλλον οταν ζουμε στον 21ο αιωνα οπου ο ρολος της γυναικας δεν ειναι αποκλειστικα η τεκνοποιηση και η ανατροφη παιδιων.

Λες και αμα εισαι επιχειρηματιας δεν θα εισαι ολη τη μέρα έξω απο το σπιτι και σε δουλειές ! Τι περιμενεις τωρα απο οπισθοδρομικα μυαλά και πεπαλαιωμένες αντιληψεις ; πάλι καλα που σου έδωσε και αυτη την απαντηση να καταλαβεις τελικά οτι η καθηγητρια αυτη δεν μπορει να σου δώσει κάτι πέρα απο αυτα που λέει στο μάθημα και αν μπορει να στα δώσει και αυτά.

Eδω ταιριάζει γάντι και η παροιμια "Με οποιον δάσκαλο καθίσεις ... " μην απογοητευεσαι απο αυτα που σου ειπε αυτη. Απλα αναγνωρισε τα ως λάθος και μην τα βάλεις μέσα σου μην τα ακολουθησεις. Απλά τα πράγματα. Θα κατσεις τωρα εσυ να χαλαστεις επειδη ο καθενας λέει τα δικά του. Ο καθενας αναλογα με το μυαλο του , προχωράει ή μένει στασιμος. Ειναι γνωστο αυτο και αποδεδειγμενο.
Devil απογοητευτηκα για το λογο οτι εγω ειχα οντως καποιες αποριες οι οποιες οχι μονο δε λυθηκαν αλλα ηταν η αφορμη να ακουστει μια τοσο σεξιστικη και οπισθοδρομικη αποψη. Απο εκει και περα εννοειται οτι δε σταματησα να ψαχνομαι σχετικα με το τι με ενδιαφερει να ακολουθησω . Βρηκα κιολας και ενα ατομο , πολυ νεοτερο και με ορεξη που μου ελυσε τις αποριες.
Καλώς ή κακώς μία γυναίκα έχει "περιορισμένο" χρόνο στον οποίον μπορεί να μείνει έγκυος. Η εδραίωση στην έρευνα είναι μία μακρόχρονη διαδικασία και πολλές γυναίκες απλά "δεν προλαβαίνουν" να γίνουν μητέρες. Από δείγμα γνωστών μου, συγγενών και καθηγητριών, όσες ασχολήθηκαν σοβαρά με την έρευνα (και όχι απλά έκαναν ένα διδακτορικό), μπόρεσαν να κάνουν τσιμα-τσιμα ένα παιδί γύρω στα 40.

Αυτό δεν είναι φαινόμενο μόνο της ελληνικής κοινωνίας και δεν φταίει αποκλειστικά "ο Έλληνας σύζυγος που δεν βοηθάει στην ανατροφή του παιδιού". Ακόμη και ιδανικά να είναι τα πράγματα, με μία γυναίκα να λαμβάνει την μεγαλύτερη υποστήριξη που θα μπορούσε να λάβει, και πάλι θα έπρεπε να αποσυρθεί για ένα διάστημα. Καλώς ή κακώς, η περίοδος της κυοφορίας, της λοχείας και των πρώτων χρόνων της ζωής του παιδιού είναι καθοριστική και δεν νομίζω κάποια μητέρα να έβαζε την εξέλιξη της έρευνας πάνω από το παιδί της. Αν δεν έχει εδραιωθεί ως ερευνήτρια είναι σχεδόν σίγουρο ότι η καριέρα της στο πεδίο θα φτάσει αναπάντεχα στο τέλος της με την έλευση του μωρού.

Οι άνδρες είναι πιο τυχεροί, καθώς μπορούν άνετα να τεκνοποιήσουν στα 50-60, έχοντας εδραιωθεί και προσφέρει όσο μπορούσαν στην έρευνα. Το παιδί για αυτούς έρχεται ως επακόλουθο της επιτυχίας τους και όχι ως "σφήνα" επειδή "σε 2-3 χρόνια δεν θα μπορούν".

Από εκεί και πέρα αν μία γυναίκα θέλει να αφοσιωθεί στην έρευνα με ενδεχόμενο να μην μπορέσει να αποκτήσει ένα παιδί, τότε κανείς δεν θα αμφισβητήσει την ικανότητά της. Ακόμη και με παιδιά, πολλές γυναίκες είναι αξιότιμες επιστήμονες, έχοντας διαπρέψει στον κλάδο τους.

tl;dr Ο ερχομός ενός παιδιού ίσως να ανακόψει την ακαδημαϊκή και ερευνητική πορεία της μητέρας του.

Συμφωνώ και εγώ. Καλώς ή κακώς, στα πρώτα χρόνια του παιδιού η παρουσία της μάνας θεωρείται πιο σημαντική. Αν κάποια θέλει να γίνει σωστή μητέρα, τότε μόλις αποκτήσει το παιδί, αυτομάτως πρέπει και να το έχει τη μεγαλύτερη προτεραιότητα. Αυτό σημαίνει ότι για ένα διάστημα λίγων ετών, 2 σίγουρα, θα πρέπει να το φροντίζει. Εμείς μιλάμε για συνειδητοποιημένους γονείς. Το ίδιο θα κάνει και ο πατέρας, αλλά όπως είπα η μάνα θεωρείται πιο απαραίτητη τον πρώτο καιρό.

Αυτό θα προκαλέσει πρόβλημα σε γυναίκα που θέλει να ασχοληθεί με έρευνα. Γιατί όταν μιλάμε για έρευνα και τεχνολογία, ακόμα και ένα διάστημα ενός χρόνου αποχής είναι σημαντική απώλεια, καθώς οι εξελίξεις τρέχουν. Αν κάποια γυναίκα δεν θα έκανε ποτέ της οικογένεια, ή αν έκανε, αλλά ήταν μητέρα β κατηγορίας που άφηνε το παιδί της όπου μπορούσε, αρκεί να μην πέσει λίγο η καριέρα, τότε ναι, κανείς δε θα την εμποδίσει να εξελιχθεί. Αλλά αν μιλάμε για έρευνα που συνεχώς τρέχει (και σε πολλούς τομείς με πολύ γοργά βήματα) τότε θα υπάρχει πρόβλημα. Πάλι θεωρώ ότι η εμπειρία και η γνώση που έχει αποκτήσει πριν το μωρό δεν χάνονται και μπορεί να ανακάμψει, αλλά συγκριτικά με έναν άντρα ή μια γυναίκα που δεν σταμάτησε να εργάζεται, θα είναι πίσω (αν τα skills αυτών δεν είναι πολύ μακριά).

Οπότε, εδώ δεν βλέπω ούτε σεξισμό, ούτε τίποτα. Είναι θέμα επιλογής. Θες να γίνεις σωστή μητέρα και ας πάει λίγο πίσω η καριέρα ή θες να εξελιχθεί η καριέρα, αλλά να μην είσαι σοβαρή μητέρα? Διαλέγεις και παίρνεις.

Το ξαναεπισημαίνω, όσο να βοηθάει και ο άντρας, τουλάχιστον τα πρώτα 1-2 χρόνια, η μαμά θεωρώ, όπως θεωρούν και τα δικαστήρια, η κοινή γνώμη κ.λ.π. είναι πιο απαραίτητη. Το να μεγαλώνει το παιδί πάντα σε γιαγιάδες, babysitters κ.λ.π. για να μην πάει καθόλου πίσω η καριέρα της μάνας τα πρώτα χρόνια του παιδιού, το θεωρώ κατάντια. Πιο μετά ας βοηθήσουν και ας προσλάβουν ό,τι θέλουν, για να συνεχίσει να εργάζεται η γυναίκα εφόσον το θέλει.

Τα πράγματα νομίζω είναι πολύ απλά. Αδικία ξεαδικία, έτσι είναι η φύση της γυναίκας, να φέρνει εκείνη το παιδί και έτσι είναι η φύση της έρευνας, να τρέχει πάρα πολύ γρήγορα.
Παιδια σε γενικες γραμμες εχουν βαση αυτα που λετε αλλα το σχολιο μου δεν αφορουσε το αν μια γυναικα που ασχολειται με την ερευνα ειναι ικανη να γινει καλη μητερα και να αναθρεψει σωστα τα παιδια της αλλα το γεγονος οτι ακουστηκε απο μια γυναικα ερευνητρια και μητερα μια τοσο απαρχαιωμένη και σεξιστικη αποψη.Γιατι το "εισαι γυναικα και θα κανεις οικογενεια αρα μην ασχοληθεις με την ερευνα" ειναι σεξιστικη γνωμη.
Τελος θεωρω οτι κανενας μα κανενας οποιο και αν ειναι το φυλο σου δεν εχει το παραμικρο δικαίωμα να σου κοψει τα φτερα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

GoddamnRight

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο GoddamnRight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 339 μηνύματα.
Παιδια σε γενικες γραμμες εχουν βαση αυτα που λετε αλλα το σχολιο μου δεν αφορουσε το αν μια γυναικα που ασχολειται με την ερευνα ειναι ικανη να γινει καλη μητερα και να αναθρεψει σωστα τα παιδια της αλλα το γεγονος οτι ακουστηκε απο μια γυναικα ερευνητρια και μητερα μια τοσο απαρχαιωμένη και σεξιστικη αποψη.Γιατι το "εισαι γυναικα και θα κανεις οικογενεια αρα μην ασχοληθεις με την ερευνα" ειναι σεξιστικη γνωμη.
Τελος θεωρω οτι κανενας μα κανενας οποιο και αν ειναι το φυλο σου δεν εχει το παραμικρο δικαίωμα να σου κοψει τα φτερα.

Και όμως έχει το δικαίωμα να σου κόψει τα φτερά κάποιος και θα έχει και το δίκιο του. Το λέω γενικά τώρα. Αν ήμουν αφεντικό και ήθελα ένα ικανό άτομο να αναλάβει την εταιρία και να είναι συνέχεια διαθέσιμος και να δουλεύει πάρα πολύ, τότε προφανώς θα προτιμούσα άντρα για αυτήν τη θέση. Γιατί οι γυναίκες, αν θέλουν να κάνουν οικογένεια, θα θελήσουν άδειες κ.λ.π. και η δουλειά μου θα πάει πίσω. Είμαι σεξιστής? Φυσικά και όχι. Απλά για αυτήν τη θέση, γυναίκα που θέλει να κάνει οικογένεια δεν κάνει. Για αυτό και κάνουν πολλοί τέτοιες ερωτήσεις. Μερικές δουλειές είναι τέτοιες που η απώλεια ενός ατόμου ακόμα και για εβδομάδες είναι επικίνδυνο, ειδικά όταν μιλάμε για άτομο με υψηλές ευθύνες. Και σου ξαναλέω πως η έρευνα, μπορεί να μην είναι τόσο σκούρα όπως τα παρουσιάζει, αλλά χρειάζεται να είσαι συνέχεια εκεί. Όταν κάνεις έρευνα εσύ, κάνουν και άλλοι χιλιάδες επιστήμονες. Μπορεί να ερευνάτε το ίδιο θέμα, μπορεί να είσαι στη μέση πειραμάτων και αποτελεσμάτων. Δεν είναι "πάω, κάνω ένα 8ωρο τα ίδια πράγματα και τέλος". Μπορεί στον ένα χρόνο που θα λείπεις εσύ, να έχουν βγει δεκάδες άρθρα που ακόμα και το δικό σου θέμα να μην δημοσίευσαν, να είπαν κάτι καινούργιο, που αν το ήξερες, θα έπρεπει να αλλάξεις τελείως τη ρουτίνα σου. Είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικός ο χώρος. Επομένως, έχει ένα δίκιο η καθηγήτριά σου. Αν θέλεις οικογένεια και σκοπεύεις να γίνεις σοβαρή μητέρα, πρέπει να αποδεχθείς ότι η καριέρα σου θα πάει πίσω. Πρέπει να βάλεις προτεραιότητες. Δεν θα χαθείς, θα συνεχίσεις να κάνεις την έρευνά σου, αλλά πιστεύω πως η αξία σου θα πέσει και οι άλλοι που ήταν στο ίδιο επίπεδο με σένα, θα ανεβούν πιο ψηλά και θα είναι περισσότερο ανταγωνιστικοί στην αγορά εργασίας. Επομένως, όσο δύσκολο και να είναι, αποδέξου ότι η ζωή μπορεί να είναι και σκληρή.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Και όμως έχει το δικαίωμα να σου κόψει τα φτερά κάποιος και θα έχει και το δίκιο του. Το λέω γενικά τώρα. Αν ήμουν αφεντικό και ήθελα ένα ικανό άτομο να αναλάβει την εταιρία και να είναι συνέχεια διαθέσιμος και να δουλεύει πάρα πολύ, τότε προφανώς θα προτιμούσα άντρα για αυτήν τη θέση. Γιατί οι γυναίκες, αν θέλουν να κάνουν οικογένεια, θα θελήσουν άδειες κ.λ.π. και η δουλειά μου θα πάει πίσω. Είμαι σεξιστής? Φυσικά και όχι. Απλά για αυτήν τη θέση, γυναίκα που θέλει να κάνει οικογένεια δεν κάνει. Για αυτό και κάνουν πολλοί τέτοιες ερωτήσεις. Μερικές δουλειές είναι τέτοιες που η απώλεια ενός ατόμου ακόμα και για εβδομάδες είναι επικίνδυνο, ειδικά όταν μιλάμε για άτομο με υψηλές ευθύνες. Και σου ξαναλέω πως η έρευνα, μπορεί να μην είναι τόσο σκούρα όπως τα παρουσιάζει, αλλά χρειάζεται να είσαι συνέχεια εκεί. Όταν κάνεις έρευνα εσύ, κάνουν και άλλοι χιλιάδες επιστήμονες. Μπορεί να ερευνάτε το ίδιο θέμα, μπορεί να είσαι στη μέση πειραμάτων και αποτελεσμάτων. Δεν είναι "πάω, κάνω ένα 8ωρο τα ίδια πράγματα και τέλος". Μπορεί στον ένα χρόνο που θα λείπεις εσύ, να έχουν βγει δεκάδες άρθρα που ακόμα και το δικό σου θέμα να μην δημοσίευσαν, να είπαν κάτι καινούργιο, που αν το ήξερες, θα έπρεπει να αλλάξεις τελείως τη ρουτίνα σου. Είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικός ο χώρος. Επομένως, έχει ένα δίκιο η καθηγήτριά σου. Αν θέλεις οικογένεια και σκοπεύεις να γίνεις σοβαρή μητέρα, πρέπει να αποδεχθείς ότι η καριέρα σου θα πάει πίσω. Πρέπει να βάλεις προτεραιότητες. Δεν θα χαθείς, θα συνεχίσεις να κάνεις την έρευνά σου, αλλά πιστεύω πως η αξία σου θα πέσει και οι άλλοι που ήταν στο ίδιο επίπεδο με σένα, θα ανεβούν πιο ψηλά και θα είναι περισσότερο ανταγωνιστικοί στην αγορά εργασίας. Επομένως, όσο δύσκολο και να είναι, αποδέξου ότι η ζωή μπορεί να είναι και σκληρή.

Πιστεψε με δεν ζω στο δικο μου φανταστικο , παραμυθενιο κοσμο οσο πολυ και αν το ηθελα. Στη σημερινη κοινωνια ο ρολος της γυναικας δεν ειναι αποκλειστικα η τεκνοποιηση . Επισης ο καθενας μας μπορει να ασχολειται με εναν τομεα πχ ερευνα και οποτε το θελησει να εργαστει καπου αλλου που ενδεχομενως θα υπαρχουν λιγοτερες απαιτησεις πχ νοσοκομειο ή και οχι. Υπαρχουν δυνατοτητες για το καθε επαγγελμα . Τελος σχετικα με την καθηγητρια μου θα μπορουσε να με ρωτησει αν σκεφτομαι στο μελλον να κανω οικογενεια ή να εκφρασει την αποψη της περισσοτερο ως συμβουλη και λιγοτερο ως προσταγη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Αν θέλετε να κάνετε καριέρα κάντε καριέρα, κάντε καριέρα. Αν θέλετε οικογένεια κάντε οικογένεια. Και τα δυο δεν γίνεται, δεν βγαίνουν τα ωράρια, κάπου θα τα σκατώσετε. Στα 20 όλες θέλουν να γίνουν ερευνήτριες, γιατροί, αρχιτέκτονες, σχεδιάστριες. Στα 30 μετά από πέντε χρόνια προϋπηρεσία στο Μασούτη το γυρνάνε στο μητέρες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Παιδιά το ξαναλεω : αυτό που με προβλημάτισε δεν ήταν το αν μια γυναίκα μπορεί να είναι ευρευνητρια και μητέρα αλλά η συμπεριφορά της καθηγήτριας μου . Την εχετε πάει τελείως αλλού την συζήτηση
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 19,979 μηνύματα.
Παιδιά το ξαναλεω : αυτό που με προβλημάτισε δεν ήταν το αν μια γυναίκα μπορεί να είναι ευρευνητρια και μητέρα αλλά η συμπεριφορά της καθηγήτριας μου . Την εχετε πάει τελείως αλλού την συζήτηση


Και που ξέρεις εσυ γιατι στο ειπε αυτο ! Μπορει να μην θέλει και άλλες ερευνητριες εκει μέσα και να έχει τη κλικα της. Πολλά μπορει να συμβαινουν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

GoddamnRight

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο GoddamnRight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 339 μηνύματα.
Παιδιά το ξαναλεω : αυτό που με προβλημάτισε δεν ήταν το αν μια γυναίκα μπορεί να είναι ευρευνητρια και μητέρα αλλά η συμπεριφορά της καθηγήτριας μου . Την εχετε πάει τελείως αλλού την συζήτηση


Χωρίς παρεξήγηση η συζήτηση δεν πήγε αλλού, αλλά στηρίχτηκε σε ό,τι έχεις πει. Εσύ δεν διαφώνησες μόνο με τον τρόπο της, αλλά και με την ουσία. Ότι αν θέλεις να γίνεις ερευνήτρια και κάποιος αναφερθεί στο φύλο σου και στην επιθυμία σου να γίνεις μάνα, είναι σεξιστικό. Ότι το φύλο δεν επιτρέπει σε κανέναν να σου κόψει τα φτερά και άλλα τέτοια. Όλα δικά σου λόγια είναι.

Ήδη ειπώθηκε, αν θέλεις να γίνεις μάνα, θα μπορείς να συνεχίσεις με την έρευνα, αλλά πιο δύσκολα γιατί θα μείνεις πίσω κ.λ.π κ.λ.π. Ήδη εξηγήθηκαν και οι λόγοι. Δηλαδή και σχολιάστηκε ο τρόπος της καθηγήτριας και σχολιάστηκε και η ουσία. Αλλά εσύ, εκεί, να μας λες ότι είμαστε εκτός θέματος :p
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 092312

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Το θέμα δεν είναι αν μπορεί να συνδυαστεί η μητρότητα με την έρευνα, είναι ότι θεωρείται αυτονόητο ότι μία γυναίκα θα επιδιώξει τη μητρότητα και αυτό θα μπει εμπόδιο στη καριέρα της (γιατί puh-lease, αυτή η αντιμετώπιση είναι κοινή σε όλα σχεδόν τα επαγγέλματα, όχι μόνο για τα απολύτως απαιτητικά που περιγράφετε εδώ όπως η έρευνα).
Επίσης μου κάνει εντύπωση που θεωρείτε ότι η απόδοση του άντρα δεν επηρεάζεται αντίστοιχα από την έλευση ενός παιδιού. Με κάνει να πιστεύω ότι θα γίνετε ή είχατε πολύ αδιάφορους πατέρες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jj!

Τιμώμενο Μέλος

Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 13,477 μηνύματα.
Ο άνδρας που ασχολείται με την έρευνα γίνεται πατέρας συνήθως στα 50-60, όπως έχουμε πει και παραπάνω. Στην ηλικία αυτή δεν επηρεάζεται η έρευνα, καθώς αυτή έχει ήδη συντελεστεί και σε αυτή την ηλικία απλά συντηρείται η επιστημονική γνώση που αποκτήθηκε. Όμως, η ηλικία των 30-40 είναι η πιο καθοριστική, γιατί τότε είναι τα πρώτα στάδια της ερευνητικής διαδικασίας και η ακμή ενός ερευνητή. Οπότε είναι προφανές ότι στη μία περίπτωση δεν επηρεάζεται η έρευνα, ενώ στην άλλη επηρεάζεται.

Αν ρωτήσετε τις γυναίκες καθηγήτριες στο τμήμα σας, θα δείτε και μόνοι σας ότι απέκτησαν παιδιά στην καλύτερη μετά τα 35, ενώ η πλειοψηφία απέκτησε ένα μόλις παιδί μετά τα 40 (κι εδώ που τα λέμε, για αυτό έγιναν και καθηγήτριες, για να μπορέσουν να βιοποριστουν αφήνοντας κατα μερος τις εξελίξεις στην έρευνα :P). Οι υπόλοιπες απλά δεν μπόρεσαν ή δεν πρόλαβαν (λόγω ηλικίας) να κάνουν παιδί.

Οι άνδρες μετά τα 40 δεν χάνουν τη δυνατότητα να τεκνοποιήσουν. Πρακτικά μπορούν να γίνουν γονείς όποτε θέλουν και όποτε τους βολεύει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top