Μοναξιά;

Δεσμώτης

Περιβόητο μέλος

Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
Αν φροντίσεις τον εαυτό σου, δεις τι έκανες λάθος και γίνεις αυτό που θες να είσαι, τότε τραβάς τον ανάλογο άνθρωπο. Όμως αυτό θέλει μεγάλη προσπάθεια και συνειδητότητα και λίγοι το πετυχαίνουν (μαζί κι εγώ σ' αυτους :().

Εκείνο που ξέρουμε και κρατάμε στη μνήμη μας για τον εαυτό μας δεν είναι τόσο αποφασιστικό για την ευτυχία της ζωής μας, αν και ο κόσμος πιστεύει το αντίθετο.
Μια μέρα πέφτει πάνω μας εκείνο που ξέρουν (ή που νομίζουν ότι ξέρουν) άλλοι για μας -και τότε αναγνωρίζουμε πως αυτό είναι πιο ισχυρό στοιχείο. Πιο εύκολα τα βγάζεις πέρα με μια κακή συνείδηση παρά με μια κακή φήμη.

Αλλά η αλήθεια είναι μία: για να αλλάξεις το μέλλον σου, πρέπει να "χωρίσεις" με τον παλιό σου εαυτό.

...από μακριά, πλανεύοντας τον να'ρθει πάλι σε σένα, αυτή τη φορά λιγότερο ανυπόφορος.
Αλλά πάντα ίδιος θα'ρχεται. Οι παρορμήσεις δεν αφήνουν περιθώρια για ριζικές αλλαγές. :mpinelik:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Δεσμώτης

Περιβόητο μέλος

Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
Όπως κάποιοι εργάζονται από πλήξη, μερικές φορές γράφω γιατί δεν έχω τι να πω.
Στην ονειροπόληση, στην οποία χάνεται με τρόπο εντελώς φυσικό όποιος δεν σκέφτεται, εγώ χάνομαι γραπτώς.

Υπάρχουν στιγμές που η κενότητα του να νιώθεις πως ζεις αγγίζει την πυκνότητα κάποιου πράγματος θετικού.

Στους μεγάλους τς δράσης, που είναι οι άγιοι (εξαιρουμένων των Εφραιμιστών και αναλόγου ύφους αγιογδυτών που πιστεύουν στην εν αγροτεμαχίω ελευθερία), οι οποίοι δρουν με ολόκληρη τη συγκίνηση και όχι μ'ένα μέρος της, αυτό το αίσθημα ότι η ζωή δεν είναι τίποτα οδηγεί στο άπειρο.
Στολίζονται με γιρλάντες από νύχτα και άστρα, χρίονται με σιωπή και μοναξιά. (άντε και ένα προαιρετικό κομποσχοίνι)

Στους μεγάλους της απραξίας, στο πλήθος των οποίων ταπεινά ανήκω, το ίδιο συναίσθημα οδηγεί στο απειροελάχιστο. Τραβάμε τις συγκινήσεις σαν να επρόκειτο για λάστιχα, για να δούμε τους πόρους της ψεύτικης και μαλθακής συνέχειάς τους.

Και οι μεν και οι δε, ενώνονται από ένα κοινό.
Αγαπούν τον ύπνο, όπως ο κοινός άνθρωπος που ούτε δρα ούτε δεν δρα, απλό αντανακλαστικό της κοινής ύπαρξης του ανθρώπινου είδους.
Ύπνος είναι η ένωση με τον Θεό ή τη Νιρβάνα, όποιος κι αν είναι ο ορισμός του. Είναι η αργή ανάλυση των αισθήσεων, είτε αυτή χρησιμοποιείται ως ατομική επιστήμη της ψυχής είτε σαν μουσική της βούλησης, αργή κατάληξη της μονοτονίας.

Γράφω καθυστερώντας στις λέξεις όπως μπροστά σε βιτρίνες που δεν βλέπω, κι αυτό που μου μένει είναι μισοαισθήσεις, σχεδόν-εκφράσεις, σαν χρώματα από υφάσματα που δεν είδα τι είναι, αρμονίες που εκτίθενται καμωμένες από δεν ξέρω τι είδους αντικείμενα.

Γράφω νανουρίζοντας με σαν ένας τρελός πατέρας που νανουρίζει το πεθαμένο παιδί του.

Βρέθηκα σ'αυτό τον κόσμο μια μέρα που δεν ξέρω ποια ήταν.
Σαν ρώτησα που βρισκόμουν, όλοι τους με εξαπάτησαν και όλοι τους αντέφασκαν μεταξύ τους.
Σαν ζήτησα να μου πουν τι έπρεπε να κάνω, όλοι τους με ξεγέλασαν, κι ο καθένας τους μου είπε τα δικά του.
Σαν, μη ξέροντας, σταμάτησα στο δρόμο, όλοι τους ξαφνιάστηκαν που δεν προχώρησα προς τα εκεί όπου κανείς δεν ήξερε τι υπήρχε, ή που δεν γύρισα πίσω -εγώ που ξύπνησα στη διασταύρωση, δεν ήξερα από που ερχόμουν.
Είδα ότι βρισκόμουν στη σκηνή και δεν ήξερα το ρόλο που οι άλλοι άρχισαν αμέσως να παίζουν, χωρίς κι αυτοί να τον ξέρουν.
Είδα πως ήμουν ντυμένος ακόλουθος, και δεν μου έδωσαν καμιά βασίλισσα, ενοχοποιώντας με γι'αυτό.
Είδα ότι κρατούσα στα χέρια το μήνυμα που έπρεπε να δώσω, κι όταν τους είπα πως το χαρτί ήταν λευκό, γέλασαν μαζί μου.
Εξακολουθώ να μην ξέρω αν γέλαγαν γιατί όλα τα χαρτιά είναι λευκά ή γιατί όλα τα μηνύματα είναι ήδη γνωστά.

Τελικά κάθισα στην μοναχική πέτρα της διασταύρωσης σαν να ήταν το τζάκι που μου έλειπε. Και άρχισα, μόνος με τον εαυτό μου, να κάνω καραβάκια από χαρτί με το ψέμα που μου είχαν δώσει. Κανείς δεν θέλησε να με πιστέψει, ούτε καν σαν ψεύτη, και δεν είχα λίμνη για να αποδίξω την αθωότητα μου.

Λέξεις μάταιες, χαμένες, μεταφορές ασύνδετες, που μια ακαθόριστη αγωνία αλυσοδένει σε σκιές..Λείψανα καλύτερων στιγμών, βιωμένα στο βάθος κάποιων δεντροστοιχιών....Λάμπα σβησμένη που ο χρυσός της λάμπει στο σκοτάδι χάρη στη μνήμη του φωτόςπου χάθηκε...Λέξεις που αφέθηκαν, όχι στον άνεμο, αλλά στο έδαφος, από τα δάχτυλα που δεν τις έσφιγγαν, σαν φύλλα ξερά που είχαν πέσει από κάποιο δέντρο...Νοσταλγία για τόσα πράγματα...Τρυφερότητα γι'αυτό που ποτέ δεν συνέβη..

Να ζήσω! Να ζήσω! Αναρωτιέμαι ωστόσο αν στην κλίνη της Περσεφόνης θα μπορούσα να κοιμηθώ καλά.

...ακόμη κι όταν γράφουμε πάνω στα φέρετρα των σωπασμένων πιστεύουμε ότι απαλύνουμε τη μοναξιά after death και την εν ζωή θλίψη που είναι δυο μοναξιές.

Παίζει η μοναξιά και το δέλεαρ, στίχοι ψυχής.
We can't help it. Είναι κάτι σαν καταρρακτώδης βροχή.
Άπαξ κι αρχίσει δε τη σταματάς. Θα αδειάσουν τα σύννεφα και θα πάψει μόνη της. Μπορείς μονάχα να καλυφθείς κάτω από ένα περβάζι ή μια ομπρέλα αν είσαι έξω. Μπορείς να μετράς (1..2..3...) από τη στιγμή της έκλαμψης μέχρι το μπουμπουνητό, αν είσαι σπίτι...

με μια εξόχως σημαντική διαφοροποίηση:
Η μοναξιά είναι συχνότερη των βροχοπτώσεων...
...και...
...βρέχει εντός μας, πράγμα που διαφοροποιεί την ένταση των σταγόνων στους πυθμένες μας...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Η φίλη Niniaou, ανέφερε τη λέξη μοναχικότητα. Κατανοούμε άραγε όλοι, τη διαφορά της μοναξιάς με τη μοναχικότητα?
Σύμφωνα με τον Osho, η διαφορά είναι τεράστια. "...όταν νοιώθεις μοναξιά σκέφτεσαι τον άλλον, σου ΛΕΙΠΕΙ ο άλλος, είσαι εξαρτημένος. Η μοναξιά είναι η απουσία του άλλου. Η μοναχικότητα είναι η παρουσία του εαυτού, είναι πολύ θετική, είναι αληθινή ελευθερία. Είναι η παρουσία του εαυτού, που ξεχειλίζει και που μπορείς να γεμίσεις ολόκληρο το Σύμπαν. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να μολύνει ή να διαφθείρει αυτή τη μοναχικότητα.Είναι απόλυτη αγνότητα, αθωότητα και ομορφιά. Αυτή η μοναχικότητα είναι Διαλογισμός..."
Μία άποψη που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Η μέρα μου κυλάει, σε πολύ έντονους ρυθμούς και αναζητώ κάποιες ώρες να μείνω μόνη με τον εαυτό μου να σκεφτώ, να διορθώσω, να ηρεμήσω, να διαλογιστώ.

αυτό το ποστ δεν έχει πάρει την προσοχή που του αξίζει
πιστεύω κάθε του λέξη και το συνιστώ...
γνωρίζω ότι είναι δύσκολο αλλά αν κάποιος καταφέρει και μετατρέψει την μοναξιά του σε μοναχικότητα τότε θα έχει καταφέρει κάτι σπουδαίο.... θα έχει κάνει ένα βήμα πιο κοντά στο να τον βρουν κι όχι στο να ψάχνει να βρει
Γεμάτος ο τόπος από Διογένηδες :/:

Διαβάζοντας κάποια ποστ σας με έπιασε ένας κόμπος στο λαιμό, θυμήθηκα πριν μερικά χρόνια τον εαυτό μου, τότε, εκείνες τις μέρες που μου φάνταζε απίθανο το να βρεθώ στη θέση που βρίσκομαι σήμερα!
Θυμήθηκα τότε που ο σαν σήμερα συννεφιασμένος καιρός μου έφερνε δάκρυα στα μάτια που δεν είχα μια ζεστή αγκαλιά να κουρνιάξω κι εγώ
Τότε που με πίκρα αναλογιζόμουν "γιατί όχι κι εγώ?" ή "πότε θα έρθει η ευτυχία και σε μένα?"

Με μαθηματική ακρίβεια πάντως, όσες φορές ήρθε η ευτυχία στη ζωή μου, ήταν όταν δεν την έψαχνα, όταν δεν την περίμενα... όταν "απλά" έλαμπα εγώ, κι ερχόντουσαν σαν ναυαγοί στο σκοτάδι, μαγνητισμένοι απ το φως του φακού μου, οι άλλοι, που είπε κι ο Βάλντερ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

e-sofia

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Σοφια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Designer και μας γράφει απο Καβάλα (Καβάλα). Έχει γράψει 1,522 μηνύματα.
Αν εσύ μείνεις ίδια, τότε μάλλον απλά θα ζήσεις μια λίγο διαφορετική βερσιόν της τελευταίας σου ιστορίας.. και αφού την άφησες, μάλλον δεν σου άρεσε, οπότε αν θες να αλλάξεις το "σύμπαν σου", φρόντισε πρώτα να αλλάξεις τον εαυτό σου..

ΥΓ: Δεν ξέρω πόσοι καταλαβαίνετε τι εννοώ, ίσως σας ακούγονται τρελά όλα αυτά..


Καταλαβαίνουμε, και καταλαβαίνω πάρα πολύ καλά.
Αυτό ακριβώς έχω κάνει και είμαι τόσο ευτυχισμένη και προσπαθώ μέρα την μέρα να ζω το κάθε λεπτό τώρα με τον καινούργιο μου εαυτο που λάτρεψα και λάτρεψε και κάποιος άλλος.
Αλλάξαν όλα ξαφνικά.
Μοναξιά; είναι καλή χρειάζεται. Να δείς το εγώ σου, αλλά με τον σωστό τρόπο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Speedy

Δραστήριο μέλος

Ο Speedy αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αγρίνιο (Αιτωλοακαρνανία). Έχει γράψει 713 μηνύματα.
αληθινά καλοί άνθρωποι

Λυπάμαι που θα στο πω αλλά... εμ.. δυσκολεύομαι:hmm:... Δεν υπάρχουν τέτοιοι πια... Και εγώ πίστευα αλλά συνεχώς επιβεβεώνομαι γιαυτό το πράγμα.. Στην αρχή σου δείχνουν μια καλή πλευρά και λες να ένας.. μετά καταλαβαίνεις ότι για άλλη μια φορά κάνεις λάθος.. Και στο λέει ένα άτομο που πραγματικά αγαπάει να βοηθάει τους άλλους.. Τι να το κάνεις όμως.. Όλοι ζουν για την πάρτυ τους.. Θα σου πρότεινα να κάνεις και συ το ίδιο.. Τουλάχιστον δεν θα πληγώνεσαι!


Σημείωση συντονιστή: Τα μηνύματα από εδώ μέχρι την επόμενη σημείωση μεταφέρθηκαν από το θέμα "Τί σου λείπει;"
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

IreneGr

Δραστήριο μέλος

Η Ειρήνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 697 μηνύματα.
Λυπάμαι που θα στο πω αλλά... εμ.. δυσκολεύομαι:hmm:... Δεν υπάρχουν τέτοιοι πια... Και εγώ πίστευα αλλά συνεχώς επιβεβεώνομαι γιαυτό το πράγμα.. Στην αρχή σου δείχνουν μια καλή πλευρά και λες να ένας.. μετά καταλαβαίνεις ότι για άλλη μια φορά κάνεις λάθος.. Και στο λέει ένα άτομο που πραγματικά αγαπάει να βοηθάει τους άλλους.. Τι να το κάνεις όμως.. Όλοι ζουν για την πάρτυ τους.. Θα σου πρότεινα να κάνεις και συ το ίδιο.. Τουλάχιστον δεν θα πληγώνεσαι!
Αυτό θα το έλεγε κάποιος πληγωμένος και απογοητευμένος από τους ανθρώπους.Όταν σου δείχνουν συνεχώς την καλή τους πλευρά να ανησυχείς,πάντα υπάρχουν και οι δύο.Όσοι ζουν για πάρτυ τους θα μείνουν και μόνοι τους,γιατί τόσο εγωιστικά άτομα,κανείς δεν τα θέλει.Συμβουλή μου είναι να πληγώνεσαι από τους άλλους, για να μάθεις να ξεχωρίζεις αυτούς που αξίζουν και να μείνεις με αυτούς,για να μ'αθεις από τα προβλήματα και να γίνεις καλύτερος,γιατί η ζωή είναι ένα πάθημα που πρέπει να πάρεις το μάθημά σου.:)Η εύκολη λύση δεν είναι και η καλύτερη.

*συγγνώμη που απαντάω :worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Speedy

Δραστήριο μέλος

Ο Speedy αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αγρίνιο (Αιτωλοακαρνανία). Έχει γράψει 713 μηνύματα.
Αυτό θα το έλεγε κάποιος πληγωμένος και απογοητευμένος από τους ανθρώπους.Όταν σου δείχνουν συνεχώς την καλή τους πλευρά να ανησυχείς,πάντα υπάρχουν και οι δύο.Όσοι ζουν για πάρτυ τους θα μείνουν και μόνοι τους,γιατί τόσο εγωιστικά άτομα,κανείς δεν τα θέλει.Συμβουλή μου είναι να πληγώνεσαι από τους άλλους, για να μάθεις να ξεχωρίζεις αυτούς που αξίζουν και να μείνεις με αυτούς,για να μ'αθεις από τα προβλήματα και να γίνεις καλύτερος,γιατί η ζωή είναι ένα πάθημα που πρέπει να πάρεις το μάθημά σου.:)Η εύκολη λύση δεν είναι και η καλύτερη.

*συγγνώμη που απαντάω :worry:

Στην ηλικία σου και εγώ πίστευα στην αληθηνή και ανιδιοτελή φιλία. Αυτή θα καταλάβεις ότι δεν υπάρχει.. η για να μην είμαι απόλυτος ίσως να μπορέσει να υπάρξει μόνο στην παιδική-εφηβική ηλικία. Αργότερα όλοι σκέφτοντε τον εαυτό τους και μπορώ να σου πώ ότι με το δικό τους σκεπτικό δεν είναι θεωρητικά μόνοι. Τους αρκεί μια ψευτοπαρέα να μπορούν να πηγαίνουν τις βόλτες τους. Σε καμία περίπτωση άτομα εμπιστοσύνης. Και όσο για την αρχή.. ναι όντως είμαι απογοητευμένος γιατί έχω κάνει άπειρες προσπάθειες να διαψεύσω το εαυτό μου για τα παραπάνω αλλά όλες πέφτουν στο κενό. Αλλά δεν πειράζει.. όπως σου είπα τουλάχιστον σταμάτησα να πληγόνομαι. Το λιγότερο που μπορώ να κερδίζω είναι αυτο.. Απο τότε που άρχισα να λειτουργώ έτσι είμαι μια χαρά... έχω τους "φίλους" μου, παρέες και περνάω καλα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

IreneGr

Δραστήριο μέλος

Η Ειρήνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 697 μηνύματα.
Στην ηλικία σου και εγώ πίστευα στην αληθηνή και ανιδιοτελή φιλία. Αυτή θα καταλάβεις ότι δεν υπάρχει.. η για να μην είμαι απόλυτος ίσως να μπορέσει να υπάρξει μόνο στην παιδική-εφηβική ηλικία. Αργότερα όλοι σκέφτοντε τον εαυτό τους και μπορώ να σου πώ ότι με το δικό τους σκεπτικό δεν είναι θεωρητικά μόνοι. Τους αρκεί μια ψευτοπαρέα να μπορούν να πηγαίνουν τις βόλτες τους. Σε καμία περίπτωση άτομα εμπιστοσύνης. Και όσο για την αρχή.. ναι όντως είμαι απογοητευμένος γιατί έχω κάνει άπειρες προσπάθειες να διαψεύσω το εαυτό μου για τα παραπάνω αλλά όλες πέφτουν στο κενό. Αλλά δεν πειράζει.. όπως σου είπα τουλάχιστον σταμάτησα να πληγόνομαι. Το λιγότερο που μπορώ να κερδίζω είναι αυτο.. Απο τότε που άρχισα να λειτουργώ έτσι είμαι μια χαρά... έχω τους "φίλους" μου, παρέες και περνάω καλα.


Η ηλικία δεν έχει να κάνει με αυτό,σε διαβεβαιώ.Έχω πληγωθεί,απογοητευτεί αλλά κατάλαβα.Το να είσαι σε μια παρέα μόνο και μόνο για να περνάτε καλά,σου αρκεί?Στις δυσκολίες κανείς δεν θα είναι δίπλα σου.Δεν είναι αναγκαίο να έχεις πολλούς φίλους,ένας και καλός,να στηρίζεσαι.Επειδή μίλησα με αυτόν τον τρόπο δεν πάει να πει πως έχω μια μεγάλη παρέα,πως είναι η ανωριμότητα και η αφηβεία της ηλικίας μου.Έχω περάσει από μερικές παρέες,δεν κράτησαν όμως γιατί ζητούσα κάτι που κανείς τους δεν είχε.Κατανόηση και αγάπη.Τώρα έχω μια κολλητή και δεν την έχω για να περνάω καλά,αλλά για άλλους λόγους:)Αφού μου κατηγορείς όμως όλες αυτές τις "ψευτοπαρέες" γιατί είσαι και εσύ μέρος τους?αφού δεν θες γιατί να γίνεις σαν και αυτούς?σου αξίζει κάτι τέτοιο?Μην προσπαθείς τίποτα,όσο προσπαθείς τόσο απογοητεύεσαι,άστο να έρθει σε εσένα.Πολλές φορές φανταζόμαστε καταστάσεις ή τις δημιουργούμε μέσα στο μυαλό μας για κάποιους λόγους.Μην το κάνεις και εσύ.Είναι δύσκολο να βρεις τις εξαιρέσεις και πίστεψε με ξέρω πως νιώθεις αλλά καλύτερα μόνος παρά η βίωση μιας ψευδαίσθησης,ενός ψέματος θελημένου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Speedy

Δραστήριο μέλος

Ο Speedy αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αγρίνιο (Αιτωλοακαρνανία). Έχει γράψει 713 μηνύματα.
Θα σου απαντήσω σε όλα με τη σειρά. Φυσικά και δεν μου αρκεί αλλά η μοναξιά είναι πολύ χειρότερο πράγμα και έχω περάσει και απο αυτό το στάδιο, προφανώς απο αγανάκτηση. Πέρασα κάποιες πολύ δύσκολες στιγμές και για μεγάλο διάστημα και δεν με βοήθησε σχεδόν κανένας.. αυτό μπορώ να σου πώ με έκανε πιο δυνατό. Δυστυχώς πρέπει να γίνω σαν αυτά τα άτομα τελικά ακόμα και αν δεν το θέλω. Είναι θέμα επιβίωσης. Όσο για το αν απογοητεύομαι. Έχω πάψει. Ξέρω την πραγματικότητα οπότε ξέρω τι μου γίνεται. Το μόνο πράγμα που θα μπορούσα να κατηγορήσω σε έναν άνθωπο που σκέφτεται όπως εγώ, χωρίς να το θέλει αυτό, είναι ότι δεν έχει αυτά που πραγματικά θέλει.. αλλά δυστυχώς αυτη ειναι η ζωη..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

IreneGr

Δραστήριο μέλος

Η Ειρήνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 697 μηνύματα.
Η μοναξιά βοηθάει έστω και μη συνηδειτά.Πρέπει να μένουμε όλοι μόνοι μας για να εκτιμούμε τα όσα έχουμε,χάσαμε και θέλουμε να αποκτήσουμε.Η μοναξιά παρόλο που είναι άψυχη και δίχως καρδιά σε βοηθάει περισσότερο από ότι ένας άνθρωπος.Η μοναξιά δεν βλάπτει,δεν πρέπει να την αποφεύγει κάποιος αλλά να την επιδιώκει όταν είναι απαραίτητη και εσύ την χρειάζεσαι.Γιατί μονάχα όταν συνηδειτοποιήσεις όσα σου εξηγώ και τα επιδιώξεις η μοναξιά θα έχει καταφέρει τον σκοπό της.Απογοητευόμαστε,πληγωνόμαστε,πονάμε,κάνουμε λάθη,όλα είναι μέρος της ζωής αλλά δεν πρέπει να τα "φορτώνουμε" όλα στην ζωή.Θέμα επιβίωσης είναι να ανέχεσαι κάποιον που δεν θες?σε παρακαλώ,δεν χρειάζεσαι κανέναν,τουλάχιστον από αυτούς.Γιατί με αυτούς ή δίχως αυτούς,το ίδιο μόνος νιώθεις.Και αν δεν νιώθεις,γελάς τον εαυτό σου.Καλύτερα να περιμένεις με το καλύτερο παρά να γίνεσαι χειρότερος με το χειρότερο.;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kalypso

Περιβόητο μέλος

Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Θα σου απαντήσω σε όλα με τη σειρά. Φυσικά και δεν μου αρκεί αλλά η μοναξιά είναι πολύ χειρότερο πράγμα και έχω περάσει και απο αυτό το στάδιο, προφανώς απο αγανάκτηση. Πέρασα κάποιες πολύ δύσκολες στιγμές και για μεγάλο διάστημα και δεν με βοήθησε σχεδόν κανένας.. αυτό μπορώ να σου πώ με έκανε πιο δυνατό. Δυστυχώς πρέπει να γίνω σαν αυτά τα άτομα τελικά ακόμα και αν δεν το θέλω. Είναι θέμα επιβίωσης. Όσο για το αν απογοητεύομαι. Έχω πάψει. Ξέρω την πραγματικότητα οπότε ξέρω τι μου γίνεται. Το μόνο πράγμα που θα μπορούσα να κατηγορήσω σε έναν άνθωπο που σκέφτεται όπως εγώ, χωρίς να το θέλει αυτό, είναι ότι δεν έχει αυτά που πραγματικά θέλει.. αλλά δυστυχώς αυτη ειναι η ζωη..

Εννοείται πως όχι!
Δεν πρέπει να γίνεις σαν κανέναν- πρέπει να γίνεις σαν τον εαυτό σου...
Όλοι μας έχουμε περάσει δύσκολες καταστάσεις, στη διάρκεια των οποίων βλέπαμε τα πάντα όπως εσύ τα βλέπεις τώρα, μα σου υπόσχομαι ότι όλο αυτό αλλάζει, είναι αντιστρέψιμο και όλα αρχίζουν από εσένα. Αντί λοιπόν να νιώθεις έτσι και να συμβιβάζεσαι με μία κατάσταση η οποία δεν σε καλύπτει, άλλαξέ την! :)
Και έχει δίκιο η Ειρήνη, δεν χρειαζόμαστε πολλά άτομα γύρω μας για να είμαστε ευτυχισμένοι και σίγουρα οι σχέσεις δεν είναι όπως τις περιγράφεις σε ηλικίες μεγαλύτερες από τα 15-16. Απλά δεν έχεις βρει ακόμη τα σωστά άτομα... Είμαι σίγουρη πως θα τα βρεις, απλά δεν γίνονται όλα με τη μία. Η μητέρα μου βρήκε την επί 15 χρόνια καλύτερή της φίλη στην ηλικία των 32 ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

monkey_business

Νεοφερμένος

Η monkey_business αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών. Έχει γράψει 8 μηνύματα.
Λυπάμαι που θα στο πω αλλά... εμ.. δυσκολεύομαι:hmm:... Δεν υπάρχουν τέτοιοι πια... Και εγώ πίστευα αλλά συνεχώς επιβεβεώνομαι γιαυτό το πράγμα.. Στην αρχή σου δείχνουν μια καλή πλευρά και λες να ένας.. μετά καταλαβαίνεις ότι για άλλη μια φορά κάνεις λάθος.. Και στο λέει ένα άτομο που πραγματικά αγαπάει να βοηθάει τους άλλους.. Τι να το κάνεις όμως.. Όλοι ζουν για την πάρτυ τους.. Θα σου πρότεινα να κάνεις και συ το ίδιο.. Τουλάχιστον δεν θα πληγώνεσαι!
Συμφωνώ,κ μένα αυτό μου χει δείξει η ζωή μέχρι τώρα...πολλές υποσχέσεις,πολλά λόγια άλλα όλα του αέρα αποδεικνύονται μετά...όλοι για την πάρτη τους κ τι θα αρπάξουν
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Speedy

Δραστήριο μέλος

Ο Speedy αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αγρίνιο (Αιτωλοακαρνανία). Έχει γράψει 713 μηνύματα.
Η μοναξιά βοηθάει έστω και μη συνηδειτά.Πρέπει να μένουμε όλοι μόνοι μας για να εκτιμούμε τα όσα έχουμε,χάσαμε και θέλουμε να αποκτήσουμε.Η μοναξιά παρόλο που είναι άψυχη και δίχως καρδιά σε βοηθάει περισσότερο από ότι ένας άνθρωπος.Η μοναξιά δεν βλάπτει,δεν πρέπει να την αποφεύγει κάποιος αλλά να την επιδιώκει όταν είναι απαραίτητη και εσύ την χρειάζεσαι.Γιατί μονάχα όταν συνηδειτοποιήσεις όσα σου εξηγώ και τα επιδιώξεις η μοναξιά θα έχει καταφέρει τον σκοπό της.Απογοητευόμαστε,πληγωνόμαστε,πονάμε,κάνουμε λάθη,όλα είναι μέρος της ζωής αλλά δεν πρέπει να τα "φορτώνουμε" όλα στην ζωή.Θέμα επιβίωσης είναι να ανέχεσαι κάποιον που δεν θες?σε παρακαλώ,δεν χρειάζεσαι κανέναν,τουλάχιστον από αυτούς.Γιατί με αυτούς ή δίχως αυτούς,το ίδιο μόνος νιώθεις.Και αν δεν νιώθεις,γελάς τον εαυτό σου.Καλύτερα να περιμένεις με το καλύτερο παρά να γίνεσαι χειρότερος με το χειρότερο.;)

Και τι μου προτείνεις δηλαδή? Να κλειστώ στον εαυτό μου και να μείνω για άλλη μια φορά μόνος?
Μια χαρά τελικά είναι και έτσι, είναι η βέλτιστη κατάσταση για μένα καθότι δεν αντέχω την μοναξιά με τίποτα. Και τώρα νιώθω μόνος με την έννοια που το λες αλλά τουλάχιστον δεν κλείνομαι μέσα-σπίτι μου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

IreneGr

Δραστήριο μέλος

Η Ειρήνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 697 μηνύματα.
Δηλαδή προτιμάς την προσποίηση?Το ψέμα?Κοίταξε να δεις,κανείς δεν κατάφερε τίποτα χειρίζοντας το θέμα όπως εσύ.Νομίζεις πως θα αντέξεις για πολύ καιρό ακόμη την κοροίδια(γιατί για κοροιδία μιλάμε,και πρώτα από όλα του εαυτού σου)?Είναι καλύτερο να μείνεις μόνος μέχρι να βρεις κάτι καλύτερο και που θα σε ολοκληρώνει παρά να μένεις με το "πλαστό" και μετά ένας Θεός ξέρει πως θα καταντήσεις.Γιατί φοβάστε την μοναξιά?είναι στάσιμη,δεν μπορεί να σε πληγώσει παρά μόνο η σκέψεις σου όταν την νιώθεις.Όσοι φοβούνται μην μείνουν μόνοι στο τέλος μένουν.Εγώ έμεινα κλεισμένη (και στον εαυτό μου και μέσα στο σπίτι) για αρκετό καιρό αλλά άξιζε,γιατί κατάλαβα τόσα πολλά πράγματα.Εσύ τι προτιμάς?Να μείνεις μέσα για το δικό σου το καλό ή να μείνεις σε ένα ψέμα που δεν σε συμφέρει καν?
Άνθρωποι είμαστε και διαλέγουμε πάντα τον εύκολο δρόμο,όμως ο δύσκολος δρόμος είναι ο καλύτερος.Από αυτόν μαθαίνεις και γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Speedy

Δραστήριο μέλος

Ο Speedy αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αγρίνιο (Αιτωλοακαρνανία). Έχει γράψει 713 μηνύματα.
Δηλαδή προτιμάς την προσποίηση?Το ψέμα?Κοίταξε να δεις,κανείς δεν κατάφερε τίποτα χειρίζοντας το θέμα όπως εσύ.Νομίζεις πως θα αντέξεις για πολύ καιρό ακόμη την κοροίδια(γιατί για κοροιδία μιλάμε,και πρώτα από όλα του εαυτού σου)?Είναι καλύτερο να μείνεις μόνος μέχρι να βρεις κάτι καλύτερο και που θα σε ολοκληρώνει παρά να μένεις με το "πλαστό" και μετά ένας Θεός ξέρει πως θα καταντήσεις.Γιατί φοβάστε την μοναξιά?είναι στάσιμη,δεν μπορεί να σε πληγώσει παρά μόνο η σκέψεις σου όταν την νιώθεις.Όσοι φοβούνται μην μείνουν μόνοι στο τέλος μένουν.Εγώ έμεινα κλεισμένη (και στον εαυτό μου και μέσα στο σπίτι) για αρκετό καιρό αλλά άξιζε,γιατί κατάλαβα τόσα πολλά πράγματα.Εσύ τι προτιμάς?Να μείνεις μέσα για το δικό σου το καλό ή να μείνεις σε ένα ψέμα που δεν σε συμφέρει καν?
Άνθρωποι είμαστε και διαλέγουμε πάντα τον εύκολο δρόμο,όμως ο δύσκολος δρόμος είναι ο καλύτερος.Από αυτόν μαθαίνεις και γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος:)

Και εγώ έμεινα για ένα χρόνο κλεισμένος στον εαυτό μου και στα προβλήματα μου χωρίς να έχω κανέναν πλάι μου.Στην δικιά μου περίπτωση δεν άξιζε γιατί τότε πέρασα την χειρότερη φάση της ζωής μου. Τουλάχιστον τώρα βγένω πίνω κανά καφέ κανα ποτό γραφω στα @@ μου τους πάντες και περνάω καλά. Ψέμα ίσως είναι οι άλλοι γύρω μου αλλά όχι η αίσθηση του ότι περνάω καλά.
Και εγώ στην ηλικία σου είχα κολλήτου. Απο μωρά μαζι. Έκανα κάτι... χαζό βασικά.. Και απο τότε δεν μου το συγχώρεσαν, οι "κολλητοι". Όπως και ο νεότερος κολλητός μου που τελικά αποδείχτθηκε πάρα πολυ για τη παρτυ του άτομο άσχετα αν μου έδειχνε αλλα. Τώρα έχω πολλές παρέες, βγαίνω, περνάω καλά. Όλοι αυτό κάνουν. Θα το καταλάβεις και εσύ κάποια στιγμή. Είναι νωρις ακομα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

IreneGr

Δραστήριο μέλος

Η Ειρήνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 697 μηνύματα.
Αχ σε παρακαλώ στάματα το!τι να καταλάβω?δηλαδή είμαι μικρή και δεν γνωρίζω τίποτα εγώ?τα έχω περάσει και εγώ αυτά και είμαι σε άλλο στάδιο,σε αυτό που εύχομαι ολόψυχα να ζήσεις.οι άνθρωποι αλλάζουν,τα προβλήματα και οι καταστάσεις συμβαίνουν για κάποιο λόγο.Το γρηγορότερο που καταλάβεις τους λόγους και τις αιτίες το λιγότερο θα πονέσεις.Αλλά εσύ κλείνεις τα μάτια και παραδίνεσαι,πρέπει να παλέψεις και άλλο.Δεν είναι η ζωή απόλαυση αλλά μάθημα,το μετέπειτα θα είναι απόλαυση.Είπες πιο πριν ότι σου λείπει ο παλιός ο Σταύρος,τι σου λείπει δηλαδή?εσύ εδώ "φαίνεσαι" να "απολαμβάνεις" την τωρινή κατάσταση,αφού όπως λες τα περνάς καλά με τις "παρέες" σου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kalypso

Περιβόητο μέλος

Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Και τι μου προτείνεις δηλαδή? Να κλειστώ στον εαυτό μου και να μείνω για άλλη μια φορά μόνος?
Μια χαρά τελικά είναι και έτσι, είναι η βέλτιστη κατάσταση για μένα καθότι δεν αντέχω την μοναξιά με τίποτα. Και τώρα νιώθω μόνος με την έννοια που το λες αλλά τουλάχιστον δεν κλείνομαι μέσα-σπίτι μου.

Βρε παιδίμ, να βγαίνεις- δεν είπε κανείς το αντίθετο :)
Απλά να αξιολογείς τα άτομα και το χρόνο που περνάς μαζί τους...
Και να ανοίγεσαι- βρες καινούρια ενδιαφέροντα, κάνε πράγματα για να γνωρίσεις κόσμο και ίσως έτσι να βρεις άτομα που σου ταιριάζουν περισσότερο. Δεν γίνεται όλοι να κολλάμε με όλους...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Speedy

Δραστήριο μέλος

Ο Speedy αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αγρίνιο (Αιτωλοακαρνανία). Έχει γράψει 713 μηνύματα.
Αχ σε παρακαλώ στάματα το!τι να καταλάβω?δηλαδή είμαι μικρή και δεν γνωρίζω τίποτα εγώ?τα έχω περάσει και εγώ αυτά και είμαι σε άλλο στάδιο,σε αυτό που εύχομαι ολόψυχα να ζήσεις.οι άνθρωποι αλλάζουν,τα προβλήματα και οι καταστάσεις συμβαίνουν για κάποιο λόγο.Το γρηγορότερο που καταλάβεις τους λόγους και τις αιτίες το λιγότερο θα πονέσεις.Αλλά εσύ κλείνεις τα μάτια και παραδίνεσαι,πρέπει να παλέψεις και άλλο.Δεν είναι η ζωή απόλαυση αλλά μάθημα,το μετέπειτα θα είναι απόλαυση.Είπες πιο πριν ότι σου λείπει ο παλιός ο Σταύρος,τι σου λείπει δηλαδή?εσύ εδώ "φαίνεσαι" να "απολαμβάνεις" την τωρινή κατάσταση,αφού όπως λες τα περνάς καλά με τις "παρέες" σου.

Απολαμβάνω οχι. Κάπου δεν το κατάλαβες. Σου είπα είναι η βέλτιστη κατάσταση απλώς. Πραγματικά δεν μπορείς να καταλάβεις! Ίσως δεν είναι η ώρα ακόμα. Μην το βλέπεις μονόπλευρα επειδή εσύ αυτο το διάστημα είσαι καλα σε αυτον τον τομέα. Μακάρι να είχα και εγώ έστω έναν κολλητό να νιώθω ρε παιδί μου πιο άνετα, γιατί τότε είμαι ο Σταύρος. Αυτός ο παλιός ο Σταυρος που μου αναφέρεις. Επειδη όμως ήδη έκανα πολλές προσπάθειες ,και ειλικρινά κουράστικα, και είδα πως περνάνε καλα με διαφορετικό τρόπο οι άλλοι είπα και εγώ να το εφαρμόσω. Τουλάχιστον οσότου δεν βρίσκεται κάποιος σώστος άνθρωπος να είναι φίλος μου. Ε δεν θα σκάσω κιόλας και να κλειστώ πάλι μέσα μου. Μπορείς να πεις ότι αυτά τα άτομα τα εκμεταλεύομαι... οπως φυσικά κάνουν και αυτοί. Το σιχαίνομαι αλλα πρέπει να το αποδεχτώ γιατί όπως σου είπα η μοναξιά είναι πολυ αναπάντεχο πράγμα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

IreneGr

Δραστήριο μέλος

Η Ειρήνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 697 μηνύματα.
Απολαμβάνω οχι. Κάπου δεν το κατάλαβες. Σου είπα είναι η βέλτιστη κατάσταση απλώς. Πραγματικά δεν μπορείς να καταλάβεις! Ίσως δεν είναι η ώρα ακόμα. Μην το βλέπεις μονόπλευρα επειδή εσύ αυτο το διάστημα είσαι καλα σε αυτον τον τομέα. Μακάρι να είχα και εγώ έστω έναν κολλητό να νιώθω ρε παιδί μου πιο άνετα, γιατί τότε είμαι ο Σταύρος. Αυτός ο παλιός ο Σταυρος που μου αναφέρεις. Επειδη όμως ήδη έκανα πολλές προσπάθειες ,και ειλικρινά κουράστικα, και είδα πως περνάνε καλα με διαφορετικό τρόπο οι άλλοι είπα και εγώ να το εφαρμόσω. Τουλάχιστον οσότου δεν βρίσκεται κάποιος σώστος άνθρωπος να είναι φίλος μου. Ε δεν θα σκάσω κιόλας και να κλειστώ πάλι μέσα μου. Μπορείς να πεις ότι αυτά τα άτομα τα εκμεταλεύομαι... οπως φυσικά κάνουν και αυτοί. Το σιχαίνομαι αλλα πρέπει να το αποδεχτώ γιατί όπως σου είπα η μοναξιά είναι πολυ αναπάντεχο πράγμα.


Κοίτα σε καταλαβαίνω αλλά δεν το χωράει το μυαλό μου κάποιος να είναι με κάποιον "από ανάγκη".Άσε τους άλλους,ποιος εκμεταλλεύεται ποιον,τα έχετε κάνει μαντάρα.Μα αφού δεν σου αρέσει αυτός ο τρόπος γιατί να τον εφαρμόσεις?Σωστοί άνθρωποι υπάρχουν αλλά πρέπει να κάνουμε και εμείς κάτι.Άνοιξε τα μάτια σου και θα βρεις αν και είναι δύσκολο δεν είναι όμως απίθανο.Βρε Σταύρο (αν μου επιτρέπεις) η μοναξιά όπως και όλα τα άλλα συναισθήματα είναι μέρος της ζωής,του εαυτού μας.Είναι φυσιολογικά,γιατί δεν τα αποδέχεσαι αφού αυτά σε χαρακτηρίζουν ως άνθρωπο?Δεν είχες ποτέ την ανάγκη να μείνεις μόνος να σκεφτείς?Να ηρεμήσεις?Ή απλά και η σκέψη της μόνο σε τρομοκρατεί?Σε κάνει πιο δυνατό.Τα πράγματα ίσως τα μεγαλοποιείς λίγο στο θέμα της μοναξιάς ή εγώ είμαι η περίεργη :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Speedy

Δραστήριο μέλος

Ο Speedy αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αγρίνιο (Αιτωλοακαρνανία). Έχει γράψει 713 μηνύματα.
Κοίτα σε καταλαβαίνω αλλά δεν το χωράει το μυαλό μου κάποιος να είναι με κάποιον "από ανάγκη".Άσε τους άλλους,ποιος εκμεταλλεύεται ποιον,τα έχετε κάνει μαντάρα.Μα αφού δεν σου αρέσει αυτός ο τρόπος γιατί να τον εφαρμόσεις?Σωστοί άνθρωποι υπάρχουν αλλά πρέπει να κάνουμε και εμείς κάτι.Άνοιξε τα μάτια σου και θα βρεις αν και είναι δύσκολο δεν είναι όμως απίθανο.Βρε Σταύρο (αν μου επιτρέπεις) η μοναξιά όπως και όλα τα άλλα συναισθήματα είναι μέρος της ζωής,του εαυτού μας.Είναι φυσιολογικά,γιατί δεν τα αποδέχεσαι αφού αυτά σε χαρακτηρίζουν ως άνθρωπο?Δεν είχες ποτέ την ανάγκη να μείνεις μόνος να σκεφτείς?Να ηρεμήσεις?Ή απλά και η σκέψη μόνο σε τρομοκρατεί? Σε κάνει πιο δυνατό.Τα πράγματα ίσως τα μεγαλοποιείς λίγο στο θέμα της μοναξιάς ή εγώ είμαι η περίεργη :/:

Οπώς το είπες ακριβώς. Η σκέψη και μόνο με τρομοκρατεί. Ποτε δεν είχα την ανάγκη να μείνω μόνος. Απλά η αγανάκτηση με είχε φέρει σε αυτό το σειμείο. Ήταν πολύ χειρότερα τα πράγματα τότε απο ότι τώρα.Όπως σου ξαναείπα τουλάχιστον τώρα δεν πληγόνομαι και έχω και παρέες να κάνω κάποια πράγματα.Και η μοναξιά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι μέρος της ζωής μας.Καλό είναι να την αποφεύγουμε.Μόνο καλό δεν κάνει. Δεν τα μεγαλοποιώ.. απλώς είναι η ιδιοσυγκρασία μου έτσι. Πάντα ήμουν ενεργό άτομο και αγαπώ φίλους οικογένεια κοπέλες. Κάποτε τα έδινα όλα και έσπαγα τα μούτρα μου. Τώρα πια ο άλλος πρέπει να κάνει πολλά πράγματα γ να μου αλλάξει την τωρινή μου άποψη όπως στην έχω εκφράσει προγενέστερα.
Και δεν υπάρχουν τέτοια άτομα. Δεν είναι οτι έχω απογοητευτεί τόσο και στα λέω όλα αυτα. Απλα είναι μια πραγματικότητα όλα αυτά και όσο πιο γρήγορα αρχίσεισ να τα αποδέχεσαι τόσο το καλύτερο για σένα. Τουλάχιστον αν θες μην τα αποδέχεσαι.. Απλως έχε τα στο πίσω μερος του μυαλού σου στην πιθανότατη περίπτωση που αρχίσεις να τα αντιλαμβάνεσαι. Όλος ο κόσμος ζει ΜΟΝΟ για την πάρτυ του..ΜΟΝΟ.. Έτσι πρέπει να μάθουμε να ζούμε και οι άλλοι δυστυχώς. Μας συμπαρασύρει αυτη η πλειοψηφια τους. Αλλιώς αυτοι θα συνεχίσουν να περνανε καλά, ενώ εμείς θα συνεχίζουμε να πληγονόμαστε. Πολύ χειρότερο το τελευταίο.. προτιμώ να γίνω μέρος τους και να μην νιώθω τπτ... Αυτα....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 6 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top