Νερό, τελικά μήπως είναι ο δολοφόνος μας;

Dark_kronos

Επιφανές μέλος

Ο Rognan αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Ισπανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 20,660 μηνύματα.
Αν και σπάνια ποστάρω σε τέτοια θέματα (αν και με ενδιαφέρουν, δεν θα κάτσω όμως να εξηγήσω τους λόγους που δεν ποστάρω) σήμερα άκουσα κάτι που με παραξένεψε και θα ήθελα να το αναλύσουμε μαζί.
Άκουσα ότι επιστήμονες ανακάλυψαν την αιτία η όπια προκαλεί των θάνατο "από γεράματα". Η αιτία αυτή λοιπόν είναι το νερό. Αυτό που χωρίς τη κατανάλωση τουδεν μπορούμε να ζήσουμε είναι και ο δολοφόνος μας. Αυτό που μας δίνει και μας παίρνει την ζωή. Αυτό συμβαίνει καθώς: Το νερό όπως ξέρουμε αποτελείτε από οξυγόνο και υδρογόνο. Όταν το νερό αρχίζει να διασπάτε μέσα μας όπως είναι φυσικό χωρίζετε σε οξυγόνο και υδρογόνο. Το οξυγόνο λοιπόν, που όπως ξέρουμε, αντιδράει παρά πολύ εύκολα με τα περισσότερα στοιχεία και προκαλεί καύσεις η οξειδώσεις. Άκουσα λοιπόν ότι αφότου διαχωριστεί (έστω και το ελάχιστο που διαχωρίζετε) αντιδράει και πάλι με το υδρογόνο αλλά και με άλλες ουσίες η οποίες βρίσκονται στο πεπτικό μας σύστημα. Έτσι λοιπόν μετά από πολλά χρόνια το σύνολο των αντιδράσεων και των μικρών εκρήξεων που προκαλούνται και μας δημιουργούν προβλήματα τα οποία, σε συνδυασμό βέβαια με αλλά που προκαλούνται από άλλους παράγοντες, φέρνουν το τέλος μας. Προκαλεί με λίγα λόγια φθορές στα τοιχώματα του στομαχιού και άλλων οργάνων του σώματος μας με αποτέλεσμα μετά από κάποια χρόνια να μην αντέξει άλλο ο οργανισμός μας.
Τα ερωτήματα μου τώρα είναι:
Ισχύει αυτό; Αν δεν ισχύει πιστεύετε ότι είναι μια βάσιμη θεωρία την όπια θα έπρεπε να μελετήσουν οι επιστήμονες. αν πράγματι είναι πλέων δεδομένο για τους επιστήμονες πιστεύετε ότι θα καταφέρουν να αναπτύξουν κάποια μέθοδο με την όπια να μην καταστρεφόμαστε από το νερό, την αναγκαιότατη αυτή πηγή ζωής;
Και ένα πιο φιλοσοφικό ερώτημα, που σίγουρα δεν θα βρεθεί λύση για αυτό στης επόμενες δεκαετίες η και αιώνες, μήπως τελικά το σύμπαν και όλα όσα βρίσκονται στα όρια του(όπως και οι άνθρωποι) έχουν φτιαχτεί για να αυτοκαταστρέφονται;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 27,507 μηνύματα.
Εαν σου πω οτι το θέμα αυτό το σκέφτομαι -ξανά- απο προχτές, θα με θεωρήσεις τρελό....:redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dark_kronos

Επιφανές μέλος

Ο Rognan αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Ισπανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 20,660 μηνύματα.
Δε καταλαβα τι ενοεις αρχοντα :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 27,507 μηνύματα.
Εννοώ οτι το θέμα που άνοιξες το σκέφτομαι συχνά, οτι το οξυγόνο (και οχι τόσο το νερό) κάτι έχει να κάνει με τη φθορά μας. Είχα διαβάσει παλιά οτι σε περιόδους όπως η Δεβόνια, Κρητιδική κλπ, όπου η περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε οξυγόνο ήταν πολύ μεγαλύτερη (είχε μια αναλογία Ν: 60% ο2: 40% νομίζω), τα μεγέθη των οργανισμών που γνωρίζουμε σήμερα είναι αστεία μπροστά σε εκείνα αυτών των εποχών, ακριβώς γι αυτό το λόγο. Μια μικρή μύγα δηλαδή είχε το μέγεθος του διπλού μου κρεβατιού. Το οξυγόνο προφανώς επηρρεάζει πολύ και πολλά...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dark_kronos

Επιφανές μέλος

Ο Rognan αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Ισπανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 20,660 μηνύματα.
Σιγουρα το οξυγονο επιραζει καθε ζωντανο οργανισμο. Τωρα αν ισχυει αυτο που διαβασε δεν ξερω, αλλα το οξυγονο καθοριζει τα παντα στον πλανιτη μας. Ομως ειναι και αυτο που μας καταστρευει;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Andrew19

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Andrew19 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αυστραλία. Έχει γράψει 164 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Valder:
Εννοώ οτι το θέμα που άνοιξες το σκέφτομαι συχνά, οτι το οξυγόνο (και οχι τόσο το νερό) κάτι έχει να κάνει με τη φθορά μας. Είχα διαβάσει παλιά οτι σε περιόδους όπως η Δεβόνια, Κρητιδική κλπ, όπου η περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε οξυγόνο ήταν πολύ μεγαλύτερη (είχε μια αναλογία Ν: 60% ο2: 40% νομίζω), τα μεγέθη των οργανισμών που γνωρίζουμε σήμερα είναι αστεία μπροστά σε εκείνα αυτών των εποχών, ακριβώς γι αυτό το λόγο. Μια μικρή μύγα δηλαδή είχε το μέγεθος του διπλού μου κρεβατιού. Το οξυγόνο προφανώς επηρρεάζει πολύ και πολλά...

Αν είχε 40% οξυγόνο θα άναβες μια σπίθα και θα καιγόταν όλος ο πλανήτης!!!
Οι ΠΟΛΥ μικρές αποκλίσεις στην τιμή του O2 κάνουν μεγάλες διαφορές.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 27,507 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Andrew19:
Αν είχε 40% οξυγόνο θα άναβες μια σπίθα και θα καιγόταν όλος ο πλανήτης!!!
Οι ΠΟΛΥ μικρές αποκλίσεις στην τιμή του O2 κάνουν μεγάλες διαφορές.

Σύμφωνοι, άνθρωπος είμαι μπορεί να διάβασα λάθος, μπορεί η πηγή να είχε λανθασμένες ...πηγές:P , όμως το νόημα του πόστ μου δεν αλλάζει σχετικά με την επίδραση του οξυγόνου.:) Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε το πραγματικό ποσοστό περιεκτικότητας σε Οξυγόνο κατά την Δεβόνια περίοδο και κατα την Κρητιδική περίοδο (αν δεν ήταν 40%). Θα μπορούσες (υποθέτω οτι σπουδάζεις το αντικείμενο της Φυσικής για να εστιάζεις εκεί) να το ερευνήσεις και να μας το παραθέσεις; :) Για να δούμε, τι ποσοστιαία μεταβολή θα έκανε μια μύγα να έχει μέγεθος διπλού κρεβατιού;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

faithplus1

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο faithplus1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 42 ετών. Έχει γράψει 1,787 μηνύματα.
@ Κρόνο: δεν έιναι τόσο απλά τα πράγματα.Το οξυγόνο όντως κάποιες φορές δημιουργεί βλαπτικές ενώσεις, για τις οποίες όμως ο οργανισμός έχει αμυντικούς μηχανισμούς.Η γήρανση απ'ότι ξέρω οφείλεται στην εκφύλιση του DNA που γίνεται σιγά σιγά μετά από κάθε διαίρεση κάθε κυττάρου.
Όπως και να'χει πάντως, δε μπορούμε να πούμε ότι το νερό μας "καταστρέφει", γιατί χωρίς αυτό δε θα υπήρχαμε και στο κάτω κάτω ποιος είπε ότι έπρεπε να ζούμε αιώνια?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι το οξυγόνο είναι αυτό που κατά κύριο λόγο μας γερνάει.....
το οξυγόνο διαβρώνει τα πάντα που βρίσκονται εκτεθιμένα σε αυτό για μεγάλο διάστημα.... είναι ένας "φυσικός" διαβρωτής :P
Δεν ξέρω να σας μιλήσω με επιστημονικούς όρους ή κάτι άλλο αλλά όπως ο σίδηρος σκουριάζει με το πέρασμα του χρόνου στην έκθεση του στο οξυγόνο.... έτσι και ο άνθρωπος.... σκουριάζει... ή αλλιώς... γερνάει
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Andrew19

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Andrew19 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αυστραλία. Έχει γράψει 164 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Valder:
Σύμφωνοι, άνθρωπος είμαι μπορεί να διάβασα λάθος, μπορεί η πηγή να είχε λανθασμένες ...πηγές:P , όμως το νόημα του πόστ μου δεν αλλάζει σχετικά με την επίδραση του οξυγόνου.:) Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε το πραγματικό ποσοστό περιεκτικότητας σε Οξυγόνο κατά την Δεβόνια περίοδο και κατα την Κρητιδική περίοδο (αν δεν ήταν 40%). Θα μπορούσες (υποθέτω οτι σπουδάζεις το αντικείμενο της Φυσικής για να εστιάζεις εκεί) να το ερευνήσεις και να μας το παραθέσεις; :) Για να δούμε, τι ποσοστιαία μεταβολή θα έκανε μια μύγα να έχει μέγεθος διπλού κρεβατιού;

Δεν έχω ιδέα.... δεν είμαι φυσικός! :P Απλά κάναμε κάποια περιβαντολλογικά και βλέπαμε πως αλλάζει το περιβάλλον σε σχέση με διάφορες παραμέτρους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Puff_Daddy

Νεοφερμένος

Ο Puff_Daddy αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών. Έχει γράψει 97 μηνύματα.
Φορ Γκοντ'ς σέικ τι ανυσηχίες έχει ο κόσμος! Παιδάκια; Το Ο2 το χρειάζονται τα κυταρράκια σας για να ζήσουνε. Το χρειάζεται ο εγκέφαλός σας για να λειτουργήσει, το Οξυγόνο ΕΙΝΑΙ η ζωή. Όσο για το νερό...πολύ conspiracy theory μου ακούγεται αυτό. Είμαστε 70% νερό σαν άνθρωποι! Η ζωή άρχισε από το νερό :) Οπότε. . .
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dimidola

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η dimidola αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 140 μηνύματα.
Μία βιολογική απάντηση: Δεν έχει σχέση τι τρώμε και τί πίνουμε ο θάνατος από γηρατιά. Όταν αντιγράφεται και μεταγράφεται το DNA υπάρχει ένα ένζυμο που το κόβει. Κόβει την αρχή και το τέλος του γιατί είναι "φθαρμένα". Όσο περνάει ο καιρός, το αντίγραφο του αντίγραφου του αντίγραφου κτλ του πρώτου DNA είναι πολύ μικρότερο και κατά βάση λείπουν πολλές περιοχές που εκφράζουν βασικές λειτουργίες. (Κλασσικό παράδειγμα η ανάπτυξη των οστών που σταματά γύρω στα 22) Το να πεθάνεις λοιπόν από γηρατιά είναι η μη έκφραση του DNA σε σημεία που αφορούν βασικές λειτουργίες. Έτσι προκύπτουν και οι ασθένειες της τρίτης ηλικίας. Για περισσότερες πληροφορίες κοιτάξτε πανεπιστημιακά βιβλία γενετικής ανθρώπου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

neraidoula

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Πεγκυ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Δημόσιος υπάλληλος. Έχει γράψει 130 μηνύματα.
Συμφωνω απολυτα με αυτο που γραψατε για το οξυγονο..αλλα πιστευω και κατι αλλο απο μικρη που μου δημιουργειται σαν εντυπωση μεσα μου χωρις να ξερω ακριβως γιατι...Πιο φιλοσοφικο..Οτι οι ανθρωποι γερναμε και κατα συνεπεια πεθαινουμε γιατι μισουμε ο ενας τον αλλον....(ασχετο σκεφτηκατε οτι οι εξωγηινοι λογω ελειψησ οξυγονου αν ζουν περισσοτερο?...!!):P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

bisbirikos

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο bisbirikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 53 ετών και επαγγέλεται Μουσικός. Έχει γράψει 812 μηνύματα.
Το ειχα σε ενα αλλο φορουμ - το κλεβω απο τον εαυτο μου δηλαδης.
(ειμαι και νεος στο φορουμ, γι'αυτο να με παρετε με το μαλακο, οκ? Μετα, μπορει να γινω μουσι να με ξυρισετε).

Οι άγνωστες θεραπευτικές ιδιότητες του νερού

(του Χρηστου Βαγενα)

Η «παραδοξη» ανακαλυψη του «Δρ.Β»

Η περιπτωση του δρ. Fereydoon Batmanghelidj ή -όπως είναι πλέον γνωστος-
«Δρ.Β» παρουσιαζει εξαιρετικο ενδιαφερον. Γεννημενος το 1931 στο Ιραν από ευπορη
οικογενεια, σπουδασε ιατρικη αρχικα στο Fettes College (Σκωτια) και αργοτερα στο
πανεπιστημιακο νοσοκομειο St.Maryʼs (Λονδινο). Μετα από συντομη εξασκηση του
ιατρικου επαγγελματος στην Αγγλια (ως εντερολογος) αποφασισε στις αρχες της
δεκαετιας του 70 να επιστρεψει στη γενετειρα του, οπου επαιξε καθοριστικο ρολο
στην οργανωση και τη λειτουργια πληθους νοσοκομειων και ιατρικων κεντρων.
Το ξεσπασμα όμως της ισλαμικης επαναστασης των φονταμενταλιστων στο Ιραν το 1979,
τον βρηκε με το μερος των «προοδευτικων», γεγονος που οδηγησε στον εγκλεισμο του
ως «αντιφρονουντα» στις φυλακες του Εβιν, οπου και παρεμεινε για 2 χρονια και 7 μηνες.
Αντιθετα όμως απ΄ότι θα περιμενε κανεις, η παραμονη του στις – διαβοητες για τις αθλιες
συνθηκες κρατησης – ιρανικες φυλακες αποτελεσε για τον ιδεαλιστη ιατρο αδιαμφισβητητα
την πιο δημιουργικη περιοδο της ζωης του, καθως εκει του δοθηκε για 1η φορα η ευκαιρια
να παρατηρησει και να μελετησει εκεινο που εμελλε να αποτελεσει εργο ζωης στην ιατρικη
του σταδιοδρομια: τις θεραπευτικες ιδιοτητες του νερου.
Καποια νυχτα κληθηκε εσπευσμενα από τους συγκρατουμενους του να φροντισει έναν
πολιτικο κρατουμενο, ο οποιος υπεφερε από αφορητους πονους στο στομαχι, ως
αποτελεσμα του προχωρημενου πεπτικου ελκους από το οποιο επασχε. Μη εχοντας
τιποτα καλυτερο να του προσφερει, ο Ιρανος γιατρος εδωσε στον ασθενη που σφαδαζε
από τους πονους 2 ποτηρια νερο, για να παρατηρησει εκπληκτος 8 λεπτα αργοτερα,
ότι οι πονοι του ειχαν εξαφανιστει.
Απορημενος από την ανελπιστη αποτελεσματικοτητα της προχειρης ,όπως πιστευε,
ανακουφισης που προσφερε στον ασθενη του, του συνεστησε να πινει 2 ποτηρια νερο
ανα 3 ωρες, παρατηρωντας στη συνεχεια από κοντα την προοδευτικη βελτιωση της
καταστασης του. Ο γιατρος γνωριζε ότι , οντας κι ο ιδιος εγκλειστος, δεν ειχε την
παραμικρη πιθανοτητα να παρασχει στον ασθενη συγκρατουμενο του κανενος ειδους
φαρμακευτικη αγωγη.
Η εξαιρετικα κακης ποιοτητας παρεχομενη διατροφη στη φυλακη σε συνδυασμο με το
γενικοτερο κλιμα εκφοβισμου που επικρατουσε και τις αθλιες συνθηκες διαβιωσης,
συνεθεταν ένα «ιδανικο» ψυχολογικο και βιολογικο περιβαλλον για την αναπτυξη
πληθους παθησεων. Και ο εξοικειωμενος με την ιατρικη ερευνα Δρ.Β, ηταν
αποφασισμενος να μην αφησει να χαθει η παραδοξη αυτή «ευκαιρια» που του ειχε
παρουσιαστει για μελετη. Μαλιστα, προκειμενου να ολοκληρωσει τις ερευνες του,
προτεινε στη διοικηση των φυλακων να παρατεινει το διαστημα κρατησης του κατά
4 μηνες, προκαλωντας τον θαυμασμο και την εκπληξη ολων.
Tα εντυπωσιακα αποτελεσματα των ερευνων του αναφορικα με τον ευεργετικο
ρολο του νερου στην προληψη και τη θεραπεια πολλων επωδυνων παθησεων,
δημοσιευτηκε για 1η φορα τον Ιουνιο του 1983 στις ΗΠΑ (οπου κατεφυγε μεσω
Τουρκιας μετα την τελικη του αποφυλακιση) απο το ιατρικο περιοδικο Journal of
Clinical Gastroenterology , ενω πληροφοριες για την ευρηματικη αυτη "νεα"
θεραπευτικη μεθοδο αναδημοσιευσε στις 21 του ιδιου μηνα και το Science Watch
των New York Times. "κατα τη διαρκεια της κρατησης μου στις φυλακες του Εβιν
-το "θεοσταλτο" αυτο εργαστηριο μελετης του στρες- θεραπευσα περισσοτερες απο
3000 περιπτωσεις ελκους , χορηγωντας απλα νερο", ανεφερε χαρακτηριστικα ο
Ιρανος γιατρος...
Στις Ηπα, ο "Δρ.Β" συνεχισε τις ερευνες του στο ιδρυμα Foundation for the Simple in
Medicine, επικεντρωνοντας τες αυτη τη φορα στις επιδρασεις της "χρονιας ακουσιας
αφυδατωσης στην ανθρωπινη φυσιολογια". Τα ευρηματα των παραπανω ερευνων
δημοσιευτηκαν το 1991 και το 1992 απο το ιατρικο περιοδικο Science in Medicine
Simplified (περισσοτερα στο www.watercure.com).
Το 1992 ηταν και η χρονια κατα την οποια εξεδωσε για 1η φορα σε ενιαια και
ολοκληρωμενη μορφη τις θεωριες και τις ερευνες του στο βιβλιο "Your body's
many cries for water" το οποιο απο τοτε εχει μεταφραστει σε περισσοτερες απο
15 γλωσσες προκαλωντας τα ενθουσιωδη σχολια (αλλα και φυσικα αντιδρασεις
απο οσους εβλεπαν τα συμφεροντα τους να απειλουνται) ειδικων και μη, σε ολο
τον κοσμο.

(συνεχιζεται)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

bisbirikos

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο bisbirikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 53 ετών και επαγγέλεται Μουσικός. Έχει γράψει 812 μηνύματα.
...αντιθετα στο ρευμα
"Εχω δει το νερο να αντιστρεφει εντελως καταστασεις οπως το ασθμα, η κυναγχη,
η υπερταση, οι ημικρανιες και οι πονοκεφαλοι, οι πονοι της αρθριτιδας, πονοι της
σπονδυλικης στηλης, πονοι απο κολιτιδα και χρονια δυσκοιλιοτητα, καρδιαλγιες,
διαφραγματοκηλες, καταθλιψη και συνδρομο χρονιας κοπωσης, υψηλη
χοληστερολη, πρωινες αδιαθεσιες και παχυσαρκια. Εχω θεραπευσει ανθρωπους ,
οι οποιοι επασχαν 10,20 ακομα και 30 χρονια "αθεραπευτων" χρονιων οδυνηρων
καταστασεων που, τελικα, οφειλονταν στην αφυδατωση", ανεφερε ο "Δρ.Β", σχεδον
προκλητικα, λιγο πριν το τελος της ζωης του στις 15/11/2004 στις Ηπα.
Ισως η πιο χαρακτηριστικη περιπτωση ασθενους που λυτρωθηκε ακολουθωντας
τις οδηγιες του πρωτοπορου γιατρου, ειναι ο Αμερικανος Lloyd Palmer απο τη
Μινεσοτα. Απο το 1965, ο Παλμερ επασχε απο αγκυλοποιητικη σπονδυλιτιδα
και η περιπτωση του ειχε διαγνωσθει απο την κλινικη Mayo ως ανιατη. Η
σπονδυλικη του στηλη ειχε υποστει μεγαλη στρεβλωση και ειχε γινει εντελως
ακαμπτη, με αποτελεσμα να μην μπορει να σταθει ορθιος και να υποφερει απο
αφορητους πονους.
Ακολουθωντας σχολαστικα τις οδηγιες του "Δρ.Β" (εναν ιδιομορφο συνδυασμο
προσληψης νερου με συγκεκριμενη ημερησια δοσολογια αλατιου) , μετα απο
ενα χρονο ο απεγνωσμενος ασθενης ειχε ξεπερασει εντελως τον πονο που τον
βασανιζε για 31 ολοκληρα χρονια. Η εντυπωσιακη "θεραπεια" του Παλμερ
αποτελεσε το θεμα ειδικου αφιερωματος απο το δικτυο ABC News, ενω στο
ζητημα αναφερθηκε και ο διακεκριμενος δημοσιογραφος Peter Jennings,
σχολιαζοντας οτι η θεραπεια του "Δρ.Β" δινει ελπιδα σε περισσοτερους απο
110 εκατομμυρια Αμερικανους που υποφερουν απο διαφορους χρονιους πονους.
Πως ομως ακριβως επιδρα το νερο στην ανθρωπινη φυσιολογια; Ειναι δυνατον
ολες οι παραπανω περιπτωσεις ασθενων να πασχουν ουσιαστικα απο
αφυδατωση χωρις καν οι ιδιοι να το γνωριζουν; Ο "Δρ.Β" μας διαβεβαιωνει
οτι ειναι.

Επαναπροσδιοριζοντας την εννοια της διψας.
Με δεδομενο οτι το ανθρωπινο σωμα αποτελειται κατα 70% περιπου απο νερο
(η παρουσια του οποιου στον εγκεφαλο υπερβαινει το 80%), δεν ειναι
δυσκολο να διαπιστωθουν οι σημαντικοτατες επιπτωσεις που ακομα και η
μερικη αφυδατωση μπορει να εχει στην ανθρωπινη φυσιολογια. Ενα γεγονος το
οποιο γνωριζουν πολυ καλα οσοι εχουν ασχοληθει σοβαρα με τον αθλητισμο
ειναι οτι σχεδον καθε δραστηριοτητα του ανθρωπινου σωματος συνεπαγεται
σημαντικες απωλειες υδατος, μια ελλειψη που στους επαγγελματιες αθλητες
γινεται αισθητη ως μειωση της διαυγους σκεψης, της δυναμης, της αντοχης και
της ταχυτητας.
Οι απωλειες υδατος συντελουνται στον ανθρωπο (οπως και σε ολα τα θηλαστικα)
κυριως μεσω του δερματος - ακομα μεσω μιας εντελως ανεπαισθητης εφιδρωσης-,
της αναπνοης, καθως και απο τις λειτουργιες του ουροποιητικου και πεπτικου
συστηματος.
Οι περισσοτεροι απο εμας εχουμε ακουσει για την αποτοξινωτικη (καθαρτικη)
λειτουργια του νερου στο ανθρωπινο σωμα, καθως και για το ρολο του ως ρυθμιστη
του μεταβολισμου (π.χ. ποσο σημαντικο ειναι να συνοδευουμε καθε διαιτα με αφθονο
νερο). Η ανεπαρκης αναπληρωση των ποσοτητων υδατος που χανουμε καθε μερα
συνεπαγεται μεταξυ αλλων, συσσωρευση τοξινων και βλαβερων ενωσεων και
προβληματικη λειτουργια ολων των επιμερους συστηματων του ανθρωπινου
σωματος.
Εκεινο, ομως, για το οποιο κανεις εως τωρα δεν φροντισε να ενημερωσει το κοινο
ειναι πως να αναγνωριζουμε τους τροπους με τους οποιους το σωμα εκδηλωνει την
αναγκη του για προσληψη νερου. Εκτος απο το ιδιο το αισθημα της διψας, η
συνηθεστερη ενδειξη που στη σκεψη των περισσοτερων ανθρωπων ερμηνευεται
ως διψα, ειναι η ξηροτητα του στοματος. Ωστοσο, οπως αποκαλυψαν οι ερευνες
του Ιρανου γιατρου, το παραπανω δεν αποτελει παρα μια απο τις τελευταιες
ενδειξεις αφυδατωσης, η οποια καταδεικνυει οτι ουσιαστικες και ζωτικες λειτουργιες
του σωματος εχουν ηδη απενεργοποιηθει ή υπολειτουργουν. Μαλιστα, ο ιδιος
θεωρει οτι, οταν αυτου του ειδους η ηπια αφυδατωση ειναι χρονια, οδηγει και σε
μονιμη απωλεια λειτουργιας ορισμενων ενζυμων με αποτελεσμα, μεταξυ αλλων, και
την επιταχυνση των διαδικασιων γηρανσης.
Ενα απο τα πιο συνηθισμενα σφαλματα αναφορικα με την προσληψη νερου ειναι η
ευρυτατα διαδεδομενη πεποιθηση οτι τα διαφορα ειδη ροφηματων (καφες, τσαι κτλ),
αλκοολουχων ποτων η αναψυκτικων μπορουν να αναπληρωσουν το νερο. Η αληθεια
ειναι οτι τα περισσοτερα απο αυτα ειναι διουρητικα, με αποτελεσμα να επιτεινουν
μια ενδεχομενη κατασταση αφυδατωσης, ενω η συνηθως οξινη συνθεση των
ανθρακουχων αναψυκτικων αναγκαζουν το στομαχι να απελευθερωνει μεγαλες
ποσοτητες υδατος, προκειμενου να διευκολυνει την αφομειωση τους. Ειναι σημαντικο
να καταλαβουμε οτι μονο οταν το νερο προσλαμβανεται σε ελευθερη μορφη
απορροφαται απο τον οργανισμο ικανοποιητικα.
Οσο παραξενο κι αν ακουγεται κατι τετοιο, ειναι πολυ πιθανο πολλες απο τις
δυσαρεστες καταστασεις ή παθησεις απο τις οποιες πασχουν δεκαδες ή
εκατονταδες χιλαδες Ελληνων να οφειλονται στις επιμερους επιπτωσεις μιας
εξαιρετικα "απλης" και απολυτα αναστρεψιμης κλινικης καταστασης: της (συχνα
ακουσιας) αφυδατωσης.

(συνεχιζεται)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

bisbirikos

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο bisbirikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 53 ετών και επαγγέλεται Μουσικός. Έχει γράψει 812 μηνύματα.
Πως εκδηλωνεται η αφυδατωση στην ανθρωπινη φυσιολογια με τη μορφη παθησεων:

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Οπως εξηγει ο "Δρ.Β", οταν παρουσιαζεται ελλειψη νερου, το σωμα δεσμευει
ποσοτητες που προοριζονταν για την λειτουργια των υπολοιπων οργανων
προκειμενου να διασφαλισει την ομαλη τροφοδοσια του εγκεφαλου. Αν καποιος
βρισκεται σε κατασταση χρονιας αφυδατωσης, ο παραπανω μηχανισμος προσπαθει
να αποτρεψει την απωλεια υδατος μεσω της αναπνοης παραγοντας ισταμινες, οι
οποιες ευθυνονται για το "κλεισιμο" των πνευμονικων βρογχων.
Αυτο ερμηνευεται απο την -"φαρμακοκεντρικα" προσανατολισμενη- ιατρικη ως
αναπνευστικη παθηση και αντιμετωπιζεται με τη χορηγηση αντιισταμινικων
σκευασματων. Οι αντι-ισταμινες ανοιγουν μεν τους βρογχους διευκολυνοντας
την αναπνοη, ομως αποτυγχανουν να αντιμετωπισουν την κυρια αιτια του
προβληματος, που δεν ειναι αλλη απο την αφυδατωση.
Μαλιστα, οπως ο ιδιος χαρακτηριστικα σημειωνει, η χορηγηση αντι-ισταμινων
εχει συνδεθει με αυξημενη διουρηση, γεγονος που επιδεινωνει την κατασταση
χρονιας αφυδατωσης απο την οποια πασχουν πολλοι απο τους ασθενεις με
αναπνευστικα προβληματα.

ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Παρολο που ο εγκεφαλος αποτελει μολις το 2% του βαρους του ανθρωπινου
σωματος, τροφοδοτειται με το 15-20% του αιματος, το οποιο αποτελειται κυριως
απο νερο.Αποτελει το πιο πλουσιο σε περιεκτικοτητα υδατος οργανο (περιπου 80%)
στο οποιο η αφυδατωση συνεπαγεται δραστικη μειωση της μνημης και των
γνωστικων και αντιληπτικων ικανοτητων. Η δραση των ισταμινων στον εγκεφαλο
μπορει να δημιουργησει καταθλιψη και δεν ειναι τυχαιο οτι αναμεσα στα
αντικαταθλιπτικα σκευασματα που χορηγουνται απο γιατρους, βρισκουμε και
αντιισταμινες.
Εχει παρατηρηθει οτι η αισθηση της διψας αμβλυνεται σε ατομα μεγαλυτερων
ηλικιων, γεγονος το οποιο συμφωνα με το "Δρ.Β" ενδεχεται, μεταξυ αλλων, να
ευθυνεται και για την αναπτυξη εκφυλιστικων παθησεων του εγκεφαλου, οπως το
Αλτσχαιμερ. Η αφυδατωση εχει επισης συνδεθει και με την υπαρξη των
κοινoτατων και εξαιρετικα ενοχλητικων πονοκεφαλων και ημικρανιων.

MΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Συμφωνα με τη θεωρια του "Δρ.Β", μια χρονια κατασταση αφυδατωσης δεν θα
μπορουσε να μην εχει επιπιτωσεις και στο μυοσκελετικο συστημα. Η πιο
συνηθισμενη προκληση πονου (εκτος απο εμφανεις παθησεις πχ τραυματα)
αποδιδεται σε φθορα του μεσοσπονδυλιου δισκου ο οποιος αποτελειται κατα
ενα μεγαλο μερος απο νερο και στηριζει το 75% του βαρους. Παθησεις οπως
η ρευματοειδης αρθριτιδα ή οι πονοι των αρθρωσεων ενδεχεται να αποτελουν
ενδειξεις αφυδατωσης θα πρεπει να αντιμετωπιζονται με αυξημενη προσληψη
νερου και μικρες ποσοτητες αλατιου αντι για παυσιπονα.

ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Μια κατασταση χρονιας αφυδατωσης μπορει να ευθυνεται και για την
συγκεντρωση της λεγομενης "κακης χοληστερολης" στα αγγεια. Συμφωνα με
τον Δρ.Β, σε ενα αφυδατωμενο οργανισμο, το "οξινο" αιμα, λογω της μικρης
του περιεκτικοτητας σε νερο, πριν επιστρεψει στην καρδια αφυδατωνεται
ακομα περισσοτερο, καθως διερχεται απο τους πνευμονες (εξαιτιας της
εξατμισης του νερου κατα τη διαρκεια της αναπνοης). Τα τοιχωματα των
αιμοφορων αγγειων, της καρδιας και των κυριων αρτηριων που οδηγουν
στον εγκεφαλο φθειρονται σε συγκεκριμενα σημεια απο την αυξημενη
πιεση που παραγεται απο το "οξινο" αιμα. Η αποκαλουμενη ως "κακη"
χοληστερολη αναπτυσσεται απο τον οργανισμο για την προστασια των
αγγειων, λειτουργωντας σαν ενα ειδος προστατευτικου "επιδεσμου" και
απομακρυνεται με εντελως φυσικο τροπο οταν, με την αντιμετωπιση του
προβληματος της αφυδατωσης, αποκατασταθει η σωστη πυκνοτητα του
αιματος.

ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Η εξαιρετικα συνθετη διαδικασια της πεψης απαιτει αφθονες ποσοτητες
νερου. Τα κυτταρα του στομαχου παραγουν ενα διαττανθρακουχο διαλυμα,
το οποιο τα προστατευει απο τα υδροχλωρικο οξυ που διασπα τις τροφες.
Οπως διαπιστωσε ο Δρ.Β, οι ποσοτητες αυτου του διαλυματος καθοριζονται
αμεσα απο το βαθμο ενυδατωσης του σωματος, συμβαλλοντας αποφασιστικα
στη προληψη και τη θεραπεια παθησεων, η εκδηλωση των οποιων ποικιλλει-
απο απλες ενοχλησεις (πχ, απλη δυσπεψια) εως πολυ πιο συνθετες, οπως ειναι
τα πεπτικα ελκη.
ΕΙδικα, οσον αφορα στα πεπτικα ελκη, η εκδηλωση τους εχει αποδειχτει οτι
συνδεεται με τη υπαρξη του ελικοβακτηριδιου. Ωστοσο, οπως ο ιδιος παρατηρει,
το συγκεκριμενο βακτηριδιο εχει ανιχνευθει στο λεπτο εντερο πολλων ανθρωπων
οι οποιοι ποτε δεν ανεπτυξαν ελκος. Οποτε, συνδεει την αναπτυξη του με
καταστασεις ακουσιας χρονιας αφυδατωσης με τη δραση του νευροδιαβιβαστη
της ισταμινης. Ως ιδανικη λυση για την προληψη των παθησεων που συνδεονται
με το πεπτικο συστημα προτεινει την καταναλωση νερου μιση ωρα πριν απο
καθε γευμα.
Οι ευεργετικες ιδιοτητες του νερου στην ανθρωπινη φυσιολογια δεν θα μπορουσαν
φυσικα να περιοριστουν μονο στα παραπανω. Ενδεικτικα μονο, αξιζει να αναφερθει
οτι στην ιστοσελιδα www.watercure2.org , Μπορει καποιος να βρει εναν καταλογο
περισσοτερων απο 50 πολυ συνηθισμενων παθησεων (απο διαβητη και επιληψια μεχρι
παχυσαρκια και προβληματα στηνξ οραση) η εκδηλωση των οποιων συνδεεται με την
αποτελεσματικη ενυδατωση του. Εκει θα βρειτε και οδηγιες αντιμετωπισης τους,
καθως και πληθος επωνυμων αναφορων απο ιατρους και ασθενεις που θεραπευτηκαν
ακολουθωντας τις συμβουλες του Δρ.Β.

(συνεχιζεται)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

bisbirikos

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο bisbirikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 53 ετών και επαγγέλεται Μουσικός. Έχει γράψει 812 μηνύματα.
Στο αρθρο απο εδω και περα αρχιζει το Disclaimer. Καμμια θεραπεια δεν αντικαθιστα
τις συμβουλες του θεραποντος ιατρου (μπλα, μπλα, μπλα).
Αν καποιος θελει να δοκιμασει κατι τετοιο, το μονο που πρεπει να προσεξει ειναι
αν πασχει απο χρονια νεφρικη ανεπαρκεια. Απο κει και μετα, αν μαζι με το νερο
προσλαμβανεται και η αναλογη ποσοτητα αλατιου, τοτε δεν εχει να φοβηθει τιποτα.

Υπολογισμος της ημερησιας ποσοτητας νερου αναλογα με το βαρος:
Για να βρουμε ποσα λιτρα νερο πρεπει να πινουμε την ημερα,
πολλαπλασιαζουμε το βαρος μας με το 32 και διαιρουμε με το 1000.
Πχ ατομο 80 κιλων πρεπει να πινει 80χ32/1000 =2,5 λιτρα την ημερα
με (απαραιτητο) λιγο παραπανω απο μιση κουταλια του γλυκου θαλασσινο
αλατι.
Πιο μετα, θα αναφερω πολλες περιεργες ιδιοτητες του νερου (που καποιες ειναι
γνωστες απο τα αρχαια χρονια).


Προς τους επιδοξους μπαχαλευτες:
Πλιζ, αναρωτηθειτε τι κερδος εχει ο Δρ.Β απο τις μελετες του.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nicotine_kills

Νεοφερμένος

Ο nicotine_kills αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών. Έχει γράψει 59 μηνύματα.
Εγω ξερω οτι η γηρανση του ανθρωπινου οργανισμου οφειλεται στην οξειδωση των μιτοχονδριων και επειδη το μιτοχονδριακο DNA ειναι παντα μητρικης προελευσης αν η μητερα καποιου ζησει πολλα χρονια ενδεχεται και ο ιδιος να ζησει πολλα χρονια αν κανει την ιδια ζωη περιπου με την μητερα του.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top