Νεκροί δύο αστυνομικοί σε μάχη με κακοποιούς

Δύο αστυνομικοί πέφτουν νεκροί από τα πυρά άγνωστων κακοποιών, οπλισμένων μέχρι τα δόντια με Καλασνίκοφ που τρυπά πέντε πόντους λαμαρίνα, πρόβατα επί σφαγή. Οι λοιποί κλάνουν μέντες και κάθονται να θρηνήσουν τους νεκρούς τους, ευκαιρία να τους καθαγιάσουν, κι απ' το αίμα τους να καθαγιαστούν κι εκείνοι.

"Είναι ήρωες, ΗΡΩΕΣ", κράζει ο εθνικαράς Ελλαδίτης που ελληνοξεχνά. "Δώστε στον Αστυνομικό το δικαίωμα να πυροβολεί πρώτος", "Πλήρωσε εσύ λαέ τους θώρακες του ρόμποκοπ και τα κράνη του σταργουόρς που αντέχουν και σε λέηζερ", καταλήγοντας σοφιστεία στη σοφιστεία στο αναπόφευκτο fallacy: "Αφού δυο Αστυνομικοί είναι ήρωες, τότε κάθε Αστυνομικός θα μπορούσε να είναι ήρωας και συνεπώς ΟΛΟΙ οι Αστυνομικοί είναι ήρωες, τουλάχιστον εν δυνάμει".

"Σιγά τους ήρωες...", σκέφτεται μέσα του ο αναρχοαυτόνομος, με τον ανανεωτικό δημοκράτη αριστερό να συμφωνεί δια νεύματος της κεφαλής, "...μπάτσοι ήταν, άρα γουρούνια και δολοφόνοι, άρα το πολύ πολύ να φωνάξει κανένα φιλοζωικό σωματείο", γελάει με το πνευματώδες της σκέψης του, στοιχειοθετώντας την δική του προσφιλή καραμελένια fallacy, που λέει ότι οι μπάτσοι είναι όργανα του συστήματος, ΑΡΑ παύουν να έχουν ανθρώπινες ιδιότητες.

"Ε, εντάξει δεν ήταν και τόσο ήρωες, πληρώνονταν να το κάνουν αυτό, ήταν το καθήκον τους, απλό εργασιακό ατύχημα, κοινός θάνατος στην εργασία", γράφουν δημόσια, μη χάσουμε και τα προσχήματα.

"Χμμ, προβοκάτσια των Αμερικάνικων Μυστικών Υπηρεσιών μυρίζομαι", ξύνει την κούτρα ο κομμουνιστής, διαβάζοντας προσεκτικά το Ριζοσπάστη του, περισσότερο από συνήθεια, αφού τόσα χρόνια έχει μάθει απ' έξω κι ανακατωτά την ύλη του. "Ληστές και μπάτσοι, είναι εχθροί της Εργατικής Τάξης", δηλώνει προς πάσα πλευρά, πριν ακόμη προλάβει ν' ακούσει την ερώτηση.

"Ουάου, πληρώνουν τριακόσια χιλιάρικα το χρόνο για να πυροβολείς μουσάτους με ρόμπες στους δρόμους, ψήνομαι πλάκα πλάκα", πετάγεται και ο φιλελεύθερος, πάντοτε sharp and to the point. "Σιγά μην κλάψω για τον μαλάκα που σκοτώθηκε για 800 ευρώ", καταλήγει αυτάρεσκα.

................................................................

Νεαρός με ελαφρώς μακριά κόμη σκοτώνεται από πυροβολισμό πολλά βαρύ μπάτσου, επάνω στο τσακίρ κέφι του αντρισμού που αποκτήθηκε μες στα στενά παλιά λαδάδικα, τόσα δίνω, πόσα θες. Εάν συνέβαινε στην Κρήτη, ίσως να μην έτρεχε τίποτε. Είναι άλλωστε συχνό, μπαλωθιές να βρίσκουν κατά λάθος τον αχώνευτο μπατζανάκη της δεύτερης ξαδέλφης της νύφης, σε γάμους που σχολάσανε κάπως νωρίς. Είναι όμως στα Εξάρχεια το γλέντι κι αυτό τ' αλλάζει όλα.

"Είναι ήρωας, ΗΡΩΑΣ", κραυγάζει με δάκρυα λύσσας στα μάτια ο αναρχοαυτόνομος, με τον προοδευτικό αριστερό να του σκουπίζει με χαρτομάντιλο αρωματισμένο το δάκρυ το κορόμηλο, εκστομίζοντας με φιλοσοφική οργή περίπλοκα συνθήματα των οποίων μόνο ο ίδιος καταλαβαίνει το νόημα. "Κι αφού ένας αναρχικός είναι ήρωας, τότε ΟΛΟΙ οι αναρχικοί είναι ήρωες, ή τουλάχιστον διαθέτουν τη στόφα", καταφάσκουν αμφότεροι αλληλολιβανιζόμενοι.

"Είναι αναρχόσκυλο..." σκέφτεται το εθνίκι χαιρέκακα, "...άρα γουρούνι και δολοφόνος, άρα το πολύ πολύ να ευαισθητοποιηθεί κανένα φιλοζωικό σωματείο", γελάει κακαρίζοντας, περήφανος για το πρωτότυπο της διανόησής του. Πριν όμως προλάβει να σκεφτεί τι θα γράψει δημοσίως, συνειδητοποιεί ότι από την πολλή χαρά έχει ήδη γράψει τη σκέψη του και την έχει προ πολλού δημοσιεύσει. "Περαστικός ήταν, για καφέ πήγε από εκεί, βιτρίνες έσπαζε, να χέσω εγώ ήρωα", κάνει edit στη δημοσίευσή του, μη χάσει ευκαιρία.

"Χμμ, αυτοί οι ακροαριστεροί, μαζί με τα προοδευτικά τους δεκανίκια, δεν μ' αρέσουν καθόλου σαν φάτσες, μου τη βγαίνουν απ' αριστερά και δεν γουστάρω", σκέφτεται βαθυστόχαστα ο κομμουνιστής, που μέσα στις σελίδες του Ριζοσπάστη έχει πλέον κρύψει το περιοδικό "Δάγκωσέ με", με απίθανες ηρωίδες της εργατιάς από τις -πρώην δυστυχώς- κομμουνιστικές χώρες, να ποζάρουν επιδεικνύοντας τη φτώχεια τους, που δεν έχουν ρούχο να φορέσουν στα κορμάκια τους, εξ' αιτίας της πτώσης του Υπαρκτού, δίνοντας επιτέλους μια απάντηση για το τι θέλει τόσα χρόνια και κρατά στο χέρι τον ίδιο Ριζοσπάστη που του δώσανε όταν γράφτηκε στο Κόμμα. "Οι αναρχοαυτόνομοι είναι προβοκάτορες του λαϊκού κινήματος, συνεπώς εχθροί της Εργατικής Τάξης", απαντά πριν προλάβει ν' ανοίξει το στόμα του ο ερωτών.

"Μπα, το κούρεμά του ήταν πολύ χάλια, καλύτερα νεκρός παρά με τέτοιο κούρεμα", πετάγεται και πάλι ο φιλελεύθερος, αμέσως μετά την αποστολή e-mail προς τον Πρωθυπουργό, προκειμένου να τον ρωτήσει την ακριβή (κυριολεκτικά) διεύθυνση του κομμωτηρίου που χτενίζεται, στο Ψυχικό.
.......................................................................................


Εργάτης σκοτώνεται σε ένα από τα πολλά εργατικά ατυχήματα, αφού η διάλυση του εργατικού δικαίου και η αποθέωση του δικαίου του αφέντη, προς ασταμάτητο πλουτισμό του, που τον έχουν βαφτίσει "ανταγωνιστικότητα", κάνει τα μέτρα ασφαλείας παραμύθι και την εργασία extreme sport.

"Είναι ήρωας, ΗΡΩΑΣ της εργατιάς, θάνατος στ' αφεντικά, νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" κράζει με τη σειρά του ο κομμουνιστής, έξαλλος που άλλος ένας ψηφοφόρος έφυγε από το μάταιο τούτο κόσμο, έτσι που ποτέ δεν θα περάσουμε το 10%. Δυστυχώς όμως, μόνο ο Τζων Λένον και οι Green Day συμμερίζονται τον πόνο του, όμως τον πρώτο τον έχουν ακριβώς γι' αυτόν το λόγο δολοφονήσει πάνω από τριάντα χρόνια πριν, ενώ οι δεύτεροι είναι απλά φλώροι και το κάνουν οι αλήτες για τα φράγκα. "Κι αφού ένας εργάτης είναι ήρωας, τότενες ΟΛΟΙ οι εργάτες είναι ήρωες οιωνεί, και το κόμμα τους κόμμα ηρωικό", πιπιλά κι αυτός την οικεία του φαντασίωση.

"Μπα, είναι απλά ένας νεκρός εν ώρα εργασίας", απαντά το εθνίκι, που όπως και οι αγαπημένοι του αστυνομικοί μπορεί να προέρχεται από την εργατική τάξη, ποθεί όμως την εξουσία της ανώτερης άρχουσας, τη λατρεύει και την ασπάζεται ως ιερό και όσιο. "Άσε που μπορεί να ήταν και κανένα κομμούνι...", λέει από μέσα του κλείνοντας πονηρά το μάτι στον εαυτό του, "...σιγά μη λυπηθώ".

"Μπα, είναι απλά ένας νεκρός εν ώρα εργασίας", απαντά ταυτόχρονα και το αναρχόσκυλο, μαζί με τον δημοκράτη αριστερό, ενώ αμφότεροι συνοφρυώνονται στην προσπάθειά τους να θυμηθούν τι ακριβώς σημαίνει η άγνωστη λέξη "εργασία". Άμεσα όμως αντιλαμβάνονται στον αέρα την ατυχή τους σύμπτωση με το εθνίκι, οπότε σπεύδουν να συμπληρώσουν ένα "Θάνατος στ' αφεντικά", έτσι για ξεκάρφωμα.

"Δεν έχει σημασία ο εργάτης που ρισκάρει τη ζωή του για την παραγωγική διαδικασία!", λέει ευθαρσώς ο φιλελεύθερος, "Το σημαντικό είναι που ο εργοδότης ρισκάρει τα ίδια του τα κεφάλαια. Αφού κανείς δεν θα κλάψει εάν ο Μπιλ Γκέητς χάσει τα λεφτά του, γιατί λοιπόν να κλάψει εάν ένας κοινός εργάτης χάσει τη ζωή του;", συμπληρώνει εμβριθώς, λίγο πριν πάρει τον χρηματιστή του στο iphone για να του δώσει εντολή να πουλήσει Χαλυβουργική και Εθνική (αυτή του Σάντος είναι χάλια, δεν κρατώ άλλο τις μετοχές που είχα αγοράσει επί Ρεχάγκελ), γιατί έχει ραντεβού με τη μοντέλα το βράδυ, μην πάει κι άφραγκος και γίνει ρεζίλι του σκυλιώνε...

Τελικά ο κομμουνιστής αποδεικνύεται σωστός μόνο σ' ένα πράγμα: Όλοι οι άλλοι είναι πράγματι εχθροί της εργατικής τάξης, όπως και ο ίδιος της ο εαυτός άλλωστε, που τρεις κι εξήντα παίρνουνε και τον κόσμο δέρνουνε οι καραγκιόζηδες.

..........................................................................................

Κι εγώ, χαίρομαι πολύ που ο νεκρός μπάτσος και άρα κάθε μπάτσος είναι ήρωας, γιατί όταν θα κατέβω στην πορεία και φάω το γκλομπ στο κεφάλι και το χημικό κατάμουτρα, θα είναι παρήγορο για μένα που θα μου το έχει ρίξει ένας ήρωας. Χαίρομαι που ο νεκρός αναρχικός και άρα κάθε αναρχικός είναι ήρωας, γιατί όταν κάψουν την τράπεζα στην οποία εργάζομαι, θα είναι παρήγορο να σκέφτομαι πως συμβάλλω στην αντίσταση των ηρώων εναντίον του κατεστημένου, την ώρα που θα ξεροψήνομαι. Χαίρομαι που ο νεκρός εργάτης και άρα κάθε εργάτης είναι ήρωας, γιατί όταν πέσω απ' τη σκαλωσιά, θα σκέφτομαι πως το αφεντικό θα πάει κάποτε στην κόλαση του κολχόζ, επειδή έτσι του αξίζει, την ώρα που η βαρύτητα θα κάνει όλη τη ζωή να περάσει μπροστά απ' τα μάτια μου, λίγο πριν την αναπόφευκτη σύγκρουση, η οποία έτσι καθίσταται ταξική.

Χαίρομαι επίσης εάν ο μπάτσος, ο ανάρχας και ο εργάτης δεν είναι τίποτε άλλο, παρά τυχαία θύματα και απώλειες κατά την εργασία, γιατί τελικά τούτο δικαιώνει εμένα, τον κυνικό μηδενιστή, που ήξερα από την αρχή ότι και οι τρεις τους ήταν απλώς κορόιδα και συνέχισα αρειμανίως να γκουργκουλίζω τον αργιλέ μου ατάραχος.

Στο τέλος τέλος, μες στην πολλή ...σκοτούρα μου γελώ μονάχος, με την ανθρώπινη ζωή που μετράει αναλόγως με το εάν ο νεκρός ήταν ή όχι "δικός μας" και με το πόσοι πολλοί θέλουν να γίνουν ήρωες στην πλάτη του, όπως και μ' εκείνους που διάλεξαν το ρόλο του τυφλού οπαδού σε μια σύγκρουση, στην οποία όποιος κι αν κερδίσει, εκείνοι θα βγούνε χαμένοι...

Αρχική Δημοσίευση από Maria serres:

Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια γι'αυτό το συμβάν...ήταν πάρα πολύ άδικο..!!!! Και φυσικά όλους μας "σκοτώνει" αυτό το "ΓΙΑΤΙ??"..το οποίο θα μείνει αναπάντητο δυστυχώς! Πάντα σ'αυτή τη ζωή την πληρώνουν αθώα άτομα..... Κρίμα στα δύο παιδιά που στάθηκαν ΗΡΩΕΣ...πραγματικοί ήρωες!!!! Δεν υπάρχουν λόγια που να μπορούν να απαλύνουν τον πόνο των οικογενειών των δύο παιδιών...η λέξη "κουράγιο" δεν τους φαίνεται χρήσιμη...Έφυγαν από τη ζωή πολύ άδικα... Καλό ταξίδι αγόρια μου...κι ας μη σας γνώριζα αυτό το γεγονός ήταν συγκλονιστικό για όλη την Ελλάδα και δεν θα σας ξεχάσουμε ποτέ!!!!!!!

Click για ανάπτυξη...

Όχι δεν ήταν ήρωες, ΒΛΑΚΕΣ ήταν...(Θα εξηγήσω πιο κάτω το γιατί...

Αρχική Δημοσίευση από Άγγελος:

borat..

οταν ειμαστε εξαρχης αρνητικα προκατειλλημενοι με την αστυνομια τοσο χειροτεραθα φερεται και αυτη..


οταν ολη η νεολαια μαζι και ο γρηγοροπουλος ειχε ως μαγκια και μοδα να βριζει τους "μπατσους" ..γουρουνια δολοφονους..
καποτε αυτα που λενε ως βρισια θα γινουν πραξη...

οσο διαφορα παιδια βλεπουν εξαρχης τους αστυνομικους ως μπατσους-,,τοσο οι αστυνομικοι θα τα βλεπουν ως αναρχοκωλοπαιδα εν δυναμει ριχτες μολοτωφ..

το ενα φερνει το αλλο..ειναι σαν την κοτα και το αυγο..

μια αστυνομια που την σεβονται-οχι φοβουνται- θα γινει σιγα σιγα και αυτη καλυτερη..
πρεπει να σπασει ο φαυλος κυκλος..

Click για ανάπτυξη...

Και ποιος φταίει ρε Άγγελε που είμαστε προκατειλλημένοι με τους μπάτσους-αστυνόμους???

Εσύ? Εγώ? Αυτοί? Το σύστημα? Τα ΜΜΕ? Όλοι μας, μήπως???

Ή μήπως δεν φταίει κανείς???

Δεν κάνουν αυτοί την μια μαλακία πίσω από την άλλη??? Δεν δίνουν αφορμές??
Από την άλλη, έμεις όλοι, δεν περιμένουμε όχι να την κάνουν, απλά να το υποψιαστούμε για να τους τα χώσουμε???
Τα ΜΜΕ δεν πάνε κάθε φορά όπου φυσάει ο άνεμος??
Οι ακροτέτοιοι(απ' όποια πλευρά κι αν είναι) δεν ρίχνουν λάδι στην φωτιά λέγοντας ακριβώς τα ίδια κάθε μα κάθε φορά???
Το σύστημα δεν είναι ικανό μόνο για να δίνει συλλυπητήρια στην όποια "πλευρά" έχει απώλειες???

Ξέρεις τι φταίει τελικά??? Κάνενας μας... Απολύτως κανένας...

Μόνο η ΒΛΑΚΕΙΑ που μας δέρνει...

Γιατί?? Βλάκες ήταν κι οι μπάτσοι που, όπως λέγεται τελικά ήξεραν πως οι άλλοι είχαν Kalashnikov, ενώ αυτοί είναι πάνω στα παπάκια με το πιρπίρι που δεν πετυχαίνει στόχο πάνω από 5 μέτρα μακριά, ενώ οι άλλοι μπορούν να τους ρίξουν κάτω δυο-δυο και τρεις-τρεις με μία σφαίρα(και μην μου πεις ότι αυτό δεν το ξέρανε, εδώ το ξέρω εγώ που έχω μαύρα μεσάνυχτα από όπλα)... Να προσθέσω ότι έχουν απόλυτη γνώση πως η εκπαίδευση τους sucks the big one???
Και για να το δούμε πιο απλά... Το ίδιο βλάκες θα ήταν και οι πρόγονοι μας στην επανάσταση, αν αντί για τα στενά των βουνών πήγαιναν να αντιμετωπίσουν τους Τούρκους στο Θεσσαλικό Κάμπο... Don't you think???

Για να μην φανεί ότι μεροληπτώ, το ίδιο(να μην σου πω και περισσότερο) βλάκας ήταν κι ο Γρηγορόπουλος κι ο κάθε Γρηγορόπουλος, που ενώ ξέρει ότι ο άλλος που πάει να πουλήσει μαγκιά κι αναρχίλα μπορεί να ναι ψυχάκιας και να του την μπουμπουνήσει πριν το σκεφτεί καν, την πουλάει τελικά...

Τα αποτελέσματα τα είδαμε και στις 2 περιπτώσεις... Tραγικότατα, indeed...

Αλλά για να συνεχίσω, πιο βλάκες είμαστε εσύ κι εγώ, που με κάθε τέτοιο περιστατικό καθόμαστε και σφαζόμαστε και κυριολεκτικά και μεταφορικά, βγαίνουμε στους δρόμους, τις τρώμε, τα σπάνε άλλοι και βγάζουν κι εμάς ανάρχες, πιστεύουμε ότι πίπα μας σερβίρουν τα ΜΜΕ(μόνο που τώρα υποτίθεται πως τα επεξεργαζόμαστε πρώτα και βγάζουμε την δικιά μας σωστή παπαρ... εεε... άποψη εννοούσα)...

Οι υπόλοιποι που είναι το σύστημα, είναι βλάκες εξ ορισμού... Αν και ίσως λιγότερο απ' όλους, γιατί αυτοί τουλάχιστον μάθανε να τα χρησιμοποιούν προς όφελος τους, για να αποσπάνε την προσοχή των μεγαλύτερων βλακών, από πιο σημαντικά γεγονότα, που περνάνε στο παρασκήνιο ή για να περάσουν την προπαγάνδα τους... Τόσο απλά...

Σ' αυτή την χώρα πλέον ότι μας έχει μείνει είναι ο ήλιος και η θάλασσα... Ότι μυαλό ήταν να πάρουμε το πήραμε πριν δύο με δυόμιση χιλιάδες χρόνια... Γι' αυτό και τώρα έχουμε κάνει εκείνο το μυαλό σημαία, επειδή δεν έχουμε δικό μας... Δεν είναι τυχαίο που όποιος έχει λίγο μυαλό και την δυνατότητα κοιτάει με ποιον τρόπο θα την κάνει από δω...

Λυπάμαι, αλλα δεν έχω κανέναν ήρωα για να πενθήσω... Έχω όμως σοβαρό λόγο να στεναχωρηθώ που άλλες δύο ζωές χάθηκαν λόγω αυτής της παρατεταμένης βλακείας που κυριαρχεί μαζικά τα τελευταία χρόνια σ' αυτήν την γη... Λυπάμαι, που άλλες δυο ζωές χάθηκαν κι ακόμη δύο κινδύνεψαν να χαθούν, επειδή είχαν όνειρο(ή ψάχνανε το βόλεμα, μικρή σημασία έχει), αλλά τους βγάζουν να πολεμήσουν με ξύλα και πέτρες τα τανκ και τις βόμβες... Λυπάμαι, που αντί να λυπόμαστε όλοι μαζί γι' αυτό, άλλοι τους βρίζουμε, άλλοι τους λέμε ήρωες και στην τελική μαλώνουμε μεταξύ μας για το ποιος έχει δίκιο τελικά...

Λυπάμαι, απόλυτα κι είλικρινα...

Αρχική Δημοσίευση από quaker:

Ατυχεστατοι ηταν μεσα σε ολα. Οπως ατυχεστατοι ειναι ολοι οσοι σκοτωνονται σε μαχες, ειτε τους πετυχαινει το βολι στην πλατη, ειτε στο στηθος.
Αναφορικα με το Γρηγοροπουλο, για να μη συγκρινουμε τρενα με στριγκακια:
Ηταν ενας ο οποιος σκοτωθηκε, απο μια δολοφονικη συμφωνα με την αποφαση του δικαστηριου ενεργεια, οπως και ο Βασιλακης πριν μερικους μηνες. Οκ περασε, μακαρι να βρεθουν οι ενοχοι και για αυτον.

Click για ανάπτυξη...

Άλλη ιστορία και αυτή... Οι ιατροδικαστές αρχικά λέγανε για εξοστρακισμό στη συνέχεια ανασκευάσανε λέγοντας ότι δεν υπήρχε. Παρά τις αμφιβολίες ενώ η ποινή κανονικά έπρεπε να ήταν ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο τελικά μετατράπηκε ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο και μάλιστα χωρίς κανένα ελαφρυντικό.

Και καλά αυτό αλλά και ο άλλος ειδικός φρουρός με πια λογική καταδικάστηκε για 10 χρόνια κάθειρξης από την στιγμή που το μόνο που έκανε ήταν να πετάξει μια κρότου λάμψης και να ακούσει τις εντολές του ανωτέρου του. Δηλαδή το δικαστήριο αποφάσισε ότι ήταν συνεργός σε δολοφονία (lol) με άμεσο δόλο. Αν είχαε δημοκρατία την ίδια ποινή έπρεπε να αντιετωπίζουν και όλοι οσοι πετάνε μολότοφ (απόπειρα δολοφονίας από πρόθεση). Ο Σαραλιώτης έρπεπε να είναι αυτή τη στιγμή ελεύθερος και να μην αμαυρωθεί το όνομα του.

Οι αστυνομικοί αντί να ηρωποιούν αυτούς που πεθαίνουν καλά να κάνουν είναι προστατεύσουν τους συναδέλφους τους που ζουν από τέτοιες μεταχείρησεις γιατί την επόμενη μέρα ίσως βρίσκονται αυτοι στη θέση τους.

Αρχική Δημοσίευση από fockos:

Άλλη

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από quaker:

ιδιος

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Άγγελος:

λογω

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από fockos:

Άλλη ιστορία αυτή

Click για ανάπτυξη...

κλικ