Θα δίνατε το παιδί σας για υιοθεσία;

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Eγω παντως νομιζω το αν θεωρειται φονος η οχι ειναι θεμα υποκειμενικης αποψης..Τι σχεση εχει το νομικο?
Αν η μανα δεν το θελει με τιποτα το παιδι,μηπως και το παιδι θα ειναι δυστυχισμενο μετα? Και ειναι δυνατον να συγκρινουμε ενα παιδι που εχει γεννηθει με ενα συνολο κυτταρων?

Ο νόμος ορίζει τι θεωρείται έγκλημα ή όχι σε μια ευνομούμενη κοινωνία, έτσι δεν είναι;

Κι εγώ πριν γεννηθώ ήμουν ένα σύνολο κυττάρων, όπως κι εσύ, όπως και όλοι. Εμένα μου φαίνεται ανατριχιαστική η δικαιολογία πως καταστρέφουμε έναν ζωντανό οργανισμό, για να τον γλιτώσουμε από την πάντα σχετική και υποθετική μετέπειτα δυστυχία.

Γι' αυτόν το λόγο εγώ λέω "Εάν δεν το θέλεις, δώσε το σε κάποιον που το θέλει. Έτσι αποφεύγεις ένα δύσκολο ηθικό δίλημμα, για το οποίο η επιστήμη αδυνατεί ν' αποφανθεί και ταυτόχρονα κάνεις πολλούς ανθρώπους ευτυχισμένους και δίνεις σ' έναν άνθρωπο μια ευκαιρία που αλλιώς δεν θα είχε". Δεν βλέπω τι το ακραίο έχει μια τέτοια θέση, μάλλον συμβιβαστική θα την αποκαλούσα προσωπικά...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jrot6

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο jrot6 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών, επαγγέλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει απο Βόρεια Μακεδονία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,535 μηνύματα.
Μαλλον η διαφορα μας ειναι στο οτι εγω θεωρω ανθρωπο ενα παιδι που εχει γεννηθει και ενα απλο συνολο κυτταρων ενα εμβρυο μεσα στην κοιλια,ενω εσυ τα βλεπεις απο αλλη οπτικη γωνια..

Τη θεση μου για το δωσιμο σε αλλη οικογενεια την εχω αναπτυξει ηδη..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Γι' αυτόν το λόγο εγώ λέω "Εάν δεν το θέλεις, δώσε το σε κάποιον που το θέλει. Έτσι αποφεύγεις ένα δύσκολο ηθικό δίλημμα, για το οποίο η επιστήμη αδυνατεί ν' αποφανθεί και ταυτόχρονα κάνεις πολλούς ανθρώπους ευτυχισμένους και δίνεις σ' έναν άνθρωπο μια ευκαιρία που αλλιώς δεν θα είχε"
Όμως από μια εγκυμοσύνη πόσο κουράζεται μια γυναίκα; Πόσα χρήματα αφιερώνονται; Πόσο πίσω θα πάει στην καριέρα της; κτλ κτλ Μετά από αυτές τις δυσκολίες δεν είναι λογικό σε κάποιον να υπόλοιπα να φαίνονται σαν την "ουρά του γαϊδάρου"; Επίσης είναι πολύ πιθανών τελικά δεθεί.

Το τελευταίο που με κάνει να θεωρώ καλύτερη την έκτρωση από την υιοθεσία είναι ότι υπάρχουν ήδη τόσα παιδάκια που μπορούν να υιοθετηθούν και δεν τα έχει υιοθεσία, γιατί να προσθέσουμε ένα ακόμη σε αυτή την ουρά;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Το αν είναι φόνος ή όχι είναι θέμα νομικού ορισμού. Πριν τρεις δεκατετίες ο νόμος το απαγόρευε, συνεπώς ήταν φόνος. Σήμερα δεν το απαγορεύει, συνεπώς δεν είναι. Σε άλλες χώρες πάλι θεωρείται ως φόνος, σύμφωνα με το νομικό πολιτισμό τους. Μήπως παίζουμε με τις λέξεις; Για την ίδια πράξη μιλάμε πάντως σε κάθε περίπτωση...
Οι νομοι συντασονται απο ανθρωπους. Ανθρωπους που γινονται σοφοι με μια πολυ αργη διαδικασια και ρυθμο. Οτι στοιχημα θες, οτι οι νομοι σε 200 χρονια θα ειναι σοφοτεροι.
Δεν μιλαμε για την ιδια πραξη αφου ουσιαστικα το ολο ζητημα ειναι ΑΝ ειναι φονος. Μη τα μπερδευουμε...

Συνεπώς μια μάνα κάνει έκτρωση για το... συμφέρον του παιδιού της, ή για το δικό της συμφέρον ώστε να μη χρειαστεί ν' αγωνιστεί γι' αυτό, εφόσον το γεννήσει;
Ας μη γενικευουμε. Μια μανα κανει εκτρωση γιατι ειναι 20 ετων, αλλη επειδη ειναι πρεζακιας χωρις φραγκο, αλλη επειδη μισει τα παιδια...Και καποιες θα κανουν γιατι ενας απο τους σκοπους της ζωης τους ειναι να φτιαξουν τη ζωη τους ετσι ωστε να κανουν μια οικογενεια αξιοπρεπως. Και οχι να τρεχουν μια ζωη και να μην ειναι ποτε ευτυχισμενες ουτε αυτες ουτε να μπορουν να δωσουν εστω τα μισα απο οσα θα θελαν στο παιδι τους.

===>Ενώ εάν τα είχε κάνει μια έκτρωση δεν θα υπήρχαν, άρα δεν θα χρειαζόταν τόσος πολύς ηρωισμός...
===>Κορόιδο επίσης ο κύριος. Μπορούσε να εξηγήσει στη γυναίκα του ότι το μωρό που περίμενε δεν ήταν παιδί, αλλά κάποιο άλλο ον κι έτσι ν' άφηνε καμμία δουλειά για κάποιον από τους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους που κυκλοφορούν στην Ελλάδα, σε εποχή οικονομικής κρίσης μάλιστα...
...."Η ζωή δεν είναι άσπρο-μαύρο. Οι άνθρωποι δεν είναι ή άγιοι ή εγκληματίες. Με αφορισμούς δεν γίνεται συζήτηση αγαπητέ παλιε συνομιλητή..."

Φυσικά και οι περισσότεροι γύρω μας, μεταξύ των οποίων κι εγώ (αλλά όχι εσύ), είναι φορτωμένοι με χίλια δυο ψυχολογικά. Λες όλοι ετούτοι να είναι υιοθετημένοι ή μήπως εσύ κινδυνολογείς ασύστολα;
Ισως εσυ κινδυνολογεις ασυστολα αφου τους εβγαλες ολους ψυχασθενεις:confused:. Και να ησουν και ψυχιατρος να πω, οκ, το κανεις για πελατεια :P. Για να μη λεμε και στοιχεια που μπορει να ειναι λαθος περι καταθλιψης, ας πουμε οτι παγκοσμιως κατα μεσο ορο ειμαστε το πολυ στο 10%. Φυσικα και δεν ισχυει το "οι περισσοτεροι ειναι φορτωμενοι ενα σωρο ψυχολογικα", εκτος αν σαν "ψυχολογικά" εννοεις τα νευρα και το στρες του τροπου ζωης μας.

Αν γνωρίζω καλά, δεν είσαι δικαστής για να είσαι αυστηρός, ούτε Πάπας για να συγχωρείς.
Προφανως δε γνωριζεις καλα, αφου η αυστηροτητα και η συγχωρεση εννοειται οτι δεν ειναι αποκλειστικο προνομιο των δικαστων και του Παπα (βρηκες τωρα προσωπικοτητα...μηπως εισαι κρυφο-καθολικος ; πολυ τον αναφερεις τον Παπα :P )...

Εκείνο δε το "Εγώ έχω δίκιο κι όσοι διαφωνούν είναι ...x, y, z (υποτιμητικό) είναι το αγαπημένο μου επιχείρημα, γιατί μου το έκλεψες;:clapup:
Δε το χρησημοποιουμε με τον ιδιο τροπο οπότε μπορεις να μεινεις ησυχος οτι δε στο εκλεψα και οτι δε θα στο κλεψω ποτέ. Στο θεμα μας απλα εξηγησα στην moonlight οτι δεν ειμαι απολυτος. Απολυτος θα ηταν καποιος που δε δεχεται καμια διακαιολογια. Εγω δε δεχομαι αυτες που μπορουν να αποφευχθουν. Και απο αυτο φυσικα και συνεπαγεται οτι εαν εχω δικιο για τα επιστημονικα στοιχεια που ανεφερα, τοτε οποιος συνεχιζει να διαφωνει, απλά δε θελει να αναλαβει τις ευθυνες του. ;)

Κι εγώ πριν γεννηθώ ήμουν ένα σύνολο κυττάρων, όπως κι εσύ, όπως και όλοι. Εμένα μου φαίνεται ανατριχιαστική η δικαιολογία πως καταστρέφουμε έναν ζωντανό οργανισμό, για να τον γλιτώσουμε από την πάντα σχετική και υποθετική μετέπειτα δυστυχία.
Με την ιδια λογικη και πριν απο συνολο κυτταρων ειμασταν σκεψη. Αρα αν καποιος αποφασισε να μην μα ςκανει μας "φονευσε". Ή πριν πολλα χρονια ειμασταν ενας χυλος πρωτεινων στο κοσμικο καζανι του συμπαντος. Κακως "καταστερφουμε" τοσες πρωτεινες καθε μερα.
Η "σχετικη και υποθετικη μετεπειτα δυστυχια" ειναι κατι που αμφισβητεις εσυ, επειδη αμφισβητεις την κριση οσων παιρνουν μια τετοια αποφαση. Νομιζω εδω δε μιλαμε για τους απερισκεπτους που ενω καλλιστα θα μπορουσαν να αναθρεψουν μια χαρα το παιδι, κανουν εκτρωση για να..μπορουν να πηγαινουν ταξιδακια...

Γι' αυτόν το λόγο εγώ λέω "Εάν δεν το θέλεις, δώσε το σε κάποιον που το θέλει. Έτσι αποφεύγεις ένα δύσκολο ηθικό δίλημμα, για το οποίο η επιστήμη αδυνατεί ν' αποφανθεί και ταυτόχρονα κάνεις πολλούς ανθρώπους ευτυχισμένους και δίνεις σ' έναν άνθρωπο μια ευκαιρία που αλλιώς δεν θα είχε". Δεν βλέπω τι το ακραίο έχει μια τέτοια θέση, μάλλον συμβιβαστική θα την αποκαλούσα προσωπικά...
Λες,...αλλά δεν ακους τι λενε οι αλλοι. Εχει σχολιαστει 2-3 φορες το θεμα των ορφανων και της υοθεσιας. Υπαρχουν παμπολα παιδια που εχουν ΗΔΗ γεννηθει...
...δεν ειναι κυταρα,
...δεν "αντιδρουν σε μερικα εξωτερικα ερεθισματα απο μια κοιλια"....
"δεν ΘΑ σχηματισουν οργανα"....
"δεν ΘΑ εξελιχτουν (αν ολα πανε καλα) σε ενα πληρη ορανισμο....
....ειναι ΗΔΗ ετοιμα, γεννημενα, εγκαταλελειμενα δυστυχισμενα παιδια!

Εαν εσεις οι pro-lifers εισασταν τοσο υπερ της ζωης και των δικαιωματων του ανθρωπου, θα πρεπει να στε οι πρωτοι που θα υποστηριζατε και θα βοηθουσατε παση θυσια να βρουν ολα αυτα τα παιδια γονεις πρωτα....Εξαλλου οσα περισσοτερο δικαιωματα δινετε στον μη ανθρωπο (που ΘΑ γινει ανθρωπος), τοσα αφαιρετε απο τον ηδη ανθρωπο. Σκεφτειτε το κι αυτο...

Αληθεια, αυτα τα παιδια γιατι τα εγκατελλειψαν ; Λιγα ειναι απο νεκρους γονεις. Μηπως γιατι καποιος τους επεισε οτι η εκτρωση ειναι αμαρτια ; Μηπως γιατι αργησαν να την κανουν ; Μηπως γιατι τους απαγορευτηκε ;

Το διλλημα δεν ειναι απλα βιολογικο. Άλλα ζωα ρυθμιζουν την αναπαραγωγη τους για να ταιριαζει στο οικοσυστημα τους. Απλα εμεις θεωρουμε τον εαυτο μας μικρο θεο και αγιο και ιερο, και νομιζουμε οτι πρεπει απαραιτητως καθε γονιμοποιηση ηθελημενη ή μη, πρεπει σωνει και καλα να αυξησει τον πληθυσμο....κι ολα αυτα τη στιγμη που εχουμε κανει το "οιοκσυστημα μας" για τα μπαζα και η πλειοψηφια του κοσμου δε την παλευει.

Ισως πρεπει να σταματησουμε να ειμαστε τοσο προσκολλημενοι με το γονιμοποιημενο ωραριο και να ενδιαφερθουμε περισσοτερο για τα παιδια...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Idril

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Idril αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών. Έχει γράψει 1,435 μηνύματα.
Γίνεσαι λίγο άδικος όταν λες ότι οι pro-lifers ενδιαφέρονται για τα αγέννητα παιδια και όχι για τα ήδη γεννημένα. Προσωπικά εννοείται ότι ενδιαφέρομαι εξίσου αν όχι περισσότερο για τα εγκαταλειμμένα παιδιά (τα οποια άλλωστε υποφέρουν περισσότερο), και το έχω σκεφτεί πολλές φορες αν δεν αποκτήσω δικά μου (η ακόμα κι αν αποκτήσω δηλαδή, αλλα έχω τη δυνατότητα να μεγαλώσω περισσότερα) να υιοθετήσω ένα. Και γενικά θεωρώ πολύ καλύτερη λύση την υιοθεσία εγκαταλειμμένου παιδιού παρα την τεχνητή γονιμοποίηση (η οποια επίσης εμπεριέχει σχεδόν πάντα μια η περισσότερες εκτρώσεις των περισσευούμενων γονιμοποιημένων ωαρίων, και εξυπηρετεί κυρίως τη ματαιοδοξία των γονιών να αποκτήσουν ΔΙΚA ΤΟΥΣ παιδιά. Αλλα ας μην ξεφεύγω από το θέμα).

Θεωρώ πάντως ότι εάν λαμβάνονται οι απαραίτητες προφυλάξεις, και λαμβάνονται σωστά, τότε οι πιθανότητες εγκυμοσύνης είναι πολύ μικρές, απείρως μικρότερες από τον αριθμό των εκτρώσεων που γίνεται. Το συμπέρασμα που βγαίνει συνεπώς από αυτό είναι ότι είναι παρα μα παρα πολλοί αυτοί που δεν παίρνουν σωστά προφυλάξεις και έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους την καθησυχαστική σκέψη: "έλα μωρέ, άμα μας κάτσει η στραβή θα το ρίξει, και τι έγινε δηλαδή?". Σε αυτούς προσωπικά δεν αναγνωρίζω κανένα απολύτως ελαφρυντικό και τους θεωρώ πραγματικά δολοφόνους (έστω και εξ'αμελειας) όσο απόλυτο κι αν ακούγεται.

Ελαφρυντικά αναγνωρίζω μονο σε όσους έκαναν ο,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να το προλάβουν, αλλα παρόλα αυτά συνέβη. Η περίπτωση όπου έκαναν ο,τι μα ο,τι μπορούσαν και πραγματικά δεν έχουν τη δυνατότητα να μεγαλώσουν ένα παιδί, και της κοπέλας της είναι εντελώς αδύνατο να υποστεί τη διαδικασία της εγκυμοσύνης και να το δώσει μετά για υιοθεσία, αυτή είναι η μοναδική περίπτωση όπου θεωρώ δικαιολογημένη μια έκτρωση.

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι καλο είναι να εξαντλεί το ζευγάρι πρώτα όλα τα περιθώρια αποφυγής της έκτρωσης πριν καταφύγει σε αυτή, και ότι η υιοθεσία κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να είναι μέσα στα περιθώρια. Το ότι είναι πολλά στην ουρα για υιοθεσία είναι γεγονός, αλλα είναι επίσης και πολλοί γονείς στην ουρα αναμονής. Η λύση δεν είναι να μη δίνονται αλλα παιδιά για υιοθεσία μέχρι να τελειώσουν αυτά που ήδη υπάρχουν, αλλα να εξαλειφθεί η γραφειοκρατία ώστε να γίνονται πιο γρήγορα και ανώδυνα (και για τις δυο πλευρές) οι διαδικασίες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Γίνεσαι λίγο άδικος όταν λες ότι οι pro-lifers ενδιαφέρονται για τα αγέννητα παιδια και όχι για τα ήδη γεννημένα. Προσωπικά εννοείται ότι ενδιαφέρομαι εξίσου αν όχι περισσότερο για τα εγκαταλειμμένα παιδιά (τα οποια άλλωστε υποφέρουν περισσότερο), και το έχω σκεφτεί πολλές φορες αν δεν αποκτήσω δικά μου (η ακόμα κι αν αποκτήσω δηλαδή, αλλα έχω τη δυνατότητα να μεγαλώσω περισσότερα) να υιοθετήσω ένα.
Και πολυ καλα κανεις και σε συγχαιρω. Βεβαια δεν θεωρω οτι ειμαι αδικος γιατι πιστευω οτι η πλειοψηφια των pro-lifers δεν το σκεφτονται οπως εσυ...

Συμφωνω επισης οτι δεν δικαιολογουνται οσοι δεν προσεχουν και μετα κανουν εκτρωσεις σαν τυπικη διαδικασια.

Η περίπτωση όπου έκαναν ο,τι μα ο,τι μπορούσαν και πραγματικά δεν έχουν τη δυνατότητα να μεγαλώσουν ένα παιδί, και της κοπέλας της είναι εντελώς αδύνατο να υποστεί τη διαδικασία της εγκυμοσύνης και να το δώσει μετά για υιοθεσία, αυτή είναι η μοναδική περίπτωση όπου θεωρώ δικαιολογημένη μια έκτρωση.
Δλδ αν εκαναν οτι μπορουσαν και ομως εμεινε εγκυος η κοπελα...και δεν θελουν παιδι, δεν ξερουν καν αν θα ειναι μαζι αυριο κλπ (πχ χιλιαδες ζευγαρια)....τοτε πρεπει να το κρατησουν και να παντρευτουν ή να αποφασισουν ποιος θα το παρει ; :confused:

Το ότι είναι πολλά στην ουρα για υιοθεσία είναι γεγονός, αλλα είναι επίσης και πολλοί γονείς στην ουρα αναμονής. Η λύση δεν είναι να μη δίνονται αλλα παιδιά για υιοθεσία μέχρι να τελειώσουν αυτά που ήδη υπάρχουν, αλλα να εξαλειφθεί η γραφειοκρατία ώστε να γίνονται πιο γρήγορα και ανώδυνα (και για τις δυο πλευρές) οι διαδικασίες.
Ακριβως. Γιατι δε νομιζω οτι οι γονεις που περιμενουν στην λιστα αναμονης για να παρουν ειναι καν κοντα στο νουμερο παιδιων που ειναι ορφανα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Idril

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Idril αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών. Έχει γράψει 1,435 μηνύματα.
[...] Δλδ αν εκαναν οτι μπορουσαν και ομως εμεινε εγκυος η κοπελα...και δεν θελουν παιδι, δεν ξερουν καν αν θα ειναι μαζι αυριο κλπ (πχ χιλιαδες ζευγαρια)....τοτε πρεπει να το κρατησουν και να παντρευτουν ή να αποφασισουν ποιος θα το παρει ; :confused:[...]

Όχι βεβαια. Όταν έλεγα για ζευγάρια που δεν έχουν τη δυνατότηα να μεγαλώσουν ένα παιδί προφανώς δε μιλούσα μονο για την οικονομική τους ευχέρεια αλλα και τη δυνατότητα τους να σταθούν απέναντι σε αυτό το παιδί σαν γονείς. Και η περίπτωση που αναφέρεις προφανώς δεν την έχει. Δεν το διευκρίνισα στο προγούμενο ποστ γιατί το θεώρησα αυτονόητο!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Όμως από μια εγκυμοσύνη πόσο κουράζεται μια γυναίκα; Πόσα χρήματα αφιερώνονται; Πόσο πίσω θα πάει στην καριέρα της; κτλ κτλ Μετά από αυτές τις δυσκολίες δεν είναι λογικό σε κάποιον να υπόλοιπα να φαίνονται σαν την "ουρά του γαϊδάρου"; Επίσης είναι πολύ πιθανών τελικά δεθεί.

Το τελευταίο που με κάνει να θεωρώ καλύτερη την έκτρωση από την υιοθεσία είναι ότι υπάρχουν ήδη τόσα παιδάκια που μπορούν να υιοθετηθούν και δεν τα έχει υιοθεσία, γιατί να προσθέσουμε ένα ακόμη σε αυτή την ουρά;


Λυπάμαι φίλε μου, αλλά προσωπικά αρνούμαι να βάλω στην ίδια ζυγαριά μια ανθρώπινη ζωή με τα χρήματα που αφιερώνονται (αν και στην περίπτωση προσυμφωνημένης υιοθεσίας τα έξοδα αναλαμβάνει αποκλειστικά το ζευγάρι των θετών γονέων), ή με μια καριέρα που θα πάει λίγο πίσω. Αυτή είναι και η διαφορά του νεοφιλελευθερισμού με τον ανθρωπισμό σε ιδεολογικό επίπεδο. Θα τονίσω απλά ότι ενώ από τη μια πλευρά η θανάτωση είναι κάτι βέβαιο και χειροπιαστό, από την άλλη η οπισθοδρόμιση μιας καριέρας είναι κάτι το θεωρητικό και όχι σίγουρο.

Υπάρχουν πάρα πολλές οικογένειες που θα ήθελαν να υιοθετήσουν ένα παιδί, αλλά η τεράστια γραφειοκρατεία δεν τους το επιτρέπει, όπως ανέφερε και η Ίντριλ. Συνεπώς, η ουρά αυτή θα μπορούσε να αποσυμφορηθεί με άλλους τρόπους.

Μαλλον η διαφορα μας ειναι στο οτι εγω θεωρω ανθρωπο ενα παιδι που εχει γεννηθει και ενα απλο συνολο κυτταρων ενα εμβρυο μεσα στην κοιλια,ενω εσυ τα βλεπεις απο αλλη οπτικη γωνια..

Εγώ θα έλεγα ότι η διαφορά μας έγκειται στο ότι εσύ έχεις διαλέξει συγκεκριμένη οπτική γωνία επί του θέματος, ενώ εγώ αρνούμαι να κάνω κάτι τέτοιο. Προσωπικά δηλαδή, δεν θεωρώ ότι μου ανήκει το προνόμιο να ορίσω εγώ τι είναι η ζωή και πότε ένας οργανισμός είναι άνθρωπος και πότε όχι, ούτε να καθορίσω την αξία ενός συνόλου κυττάρων ανθρώπινης προέλευσης. Τούτα είναι ζητήματα που ορίστηκαν από Νόηση απείρως υψηλότερη της δικής μου και κάθε δική μου οπτική γωνία δεν μπορεί παρά ν' αποτελεί παραίσθηση και ύβρι. Έτσι λοιπόν, εγώ περιορίζομαι στο ν' αφήνω την ανθρώπινη ζωή να εξελίσσεται απρόσκοπτα και να τη σέβομαι όσο το δυνατόν περισσότερο, χωρίς να επιβάλω την προσωπική μου θέαση εκεί που δεν μου ανήκει. Άλλωστε, όπως είπε και ο Τόλκιν, "Μη βιάζεσαι ν' αφαιρέσεις μια ζωή την οποία δεν μπορείς να δώσεις πίσω. Ακόμη και το πιο ασήμαντο όν, μπορεί να παίξει τον πλέον σημαντικό ρόλο στο τέλος της ιστορίας..."

Θα ήθελα να επισημάνω πάντως ότι η δική σου οπτική γωνία, στην προέκτασή της φυσικά, έχει χρησιμοποιηθεί χιλιάδες φορές στο παρελθόν, όποτε κάποιος ήθελε να δικαιολογήσει την επιβολή των συμφερόντων του επί των ζωών των άλλων και επιπλέον είχε την ωμή δύναμη να το πράξει. Έτσι, η θανάτωση των Εβραίων δεν θεωρήθηκε δολοφονία από τους Ναζί, αλλά ως "Τελική Λύση" ενός χρονίζοντος προβλήματος, ομοίως η θανάτωση αυτοχθόνων Αμερικανών θεωρήθηκε επιβεβλημένη και απολύτως δικαιολογημένη από Άγγλους, Ισπανούς και Γάλλους, προκειμένου να εκμεταλλευτούν τον πλούτο της ηπείρου αυτής, ο εξανδραποδισμός των μαύρων θεωρήθηκε αιτιολογημένος λόγω πολιστιστικής "ανωτερότητας" των Ευρωπαίων, αλλά και η υποδούλωση των Μεσσηνίων απολύτως λογική από τους Αρχαίους Σπαρτιάτες, κ.ο.κ. Το παράδοξο είναι ότι εξ όσων γνωρίζω η πολιτική σου θέση στέκεται ενάντια σε τέτοιες λογικές, κατά τ' άλλα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Obscura

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Obscura αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,515 μηνύματα.
Έτσι λοιπόν, εγώ περιορίζομαι στο ν' αφήνω την ανθρώπινη ζωή να εξελίσσεται απρόσκοπτα και να τη σέβομαι όσο το δυνατόν περισσότερο, χωρίς να επιβάλω την προσωπική μου θέαση εκεί που δεν μου ανήκει.

Θα έκανες παρεμβάσεις για να τη διατηρήσεις όμως εκεί που η φύση θα επέλεγε το θάνατο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jrot6

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο jrot6 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών, επαγγέλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει απο Βόρεια Μακεδονία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,535 μηνύματα.
Εγώ θα έλεγα ότι η διαφορά μας έγκειται στο ότι εσύ έχεις διαλέξει συγκεκριμένη οπτική γωνία επί του θέματος, ενώ εγώ αρνούμαι να κάνω κάτι τέτοιο. Προσωπικά δηλαδή, δεν θεωρώ ότι μου ανήκει το προνόμιο να ορίσω εγώ τι είναι η ζωή και πότε ένας οργανισμός είναι άνθρωπος και πότε όχι, ούτε να καθορίσω την αξία ενός συνόλου κυττάρων ανθρώπινης προέλευσης. Τούτα είναι ζητήματα που ορίστηκαν από Νόηση απείρως υψηλότερη της δικής μου και κάθε δική μου οπτική γωνία δεν μπορεί παρά ν' αποτελεί παραίσθηση και ύβρι.
Oριζω το τι ειναι ζωη,χωρις να εχω διαβασει επιστημονικες μελετες..Αλλωστε μελετες υπαρχουν υπερ και των 2 αποψεων..Και ξεκαθαρισα οτι δεν ειμαι υπερ του να μην παιρνεις προφυλαξεις και να κανεις εκτρωσεις..Και πως λες οτι δεν εχεις διαλεξει συγκεκριμενη οπτικη γωνια? Η καθε γωνια απο την οποια βλεπουμε ενα θεμα ειναι συγκεκριμενη και προσωπικη..

Αλλα σκεψου ενα παραδειγμα..Ζευγαρι στα 17-18..λιγο καιρο μαζι..Με καμια διαθεση και προοπτικη οικογενειας.. Λες οτι αν αποφασισει ενα κοριτσακι να κουβαλαει ενα εμβρυο επι 9 μηνες,με τις ορμονες να χτυπανε κοκκινο,το γεννησει και μετα το δωσει θα μπορεσει να συνεχισει τη ζωη του κανονικα?

Και επειδη η γραφειοκρατια ειναι εμποδιο στην υιοθεσια παιδιων,αυτο ανοιγει το δρομο στη λυση που προτεινεις?

Θα ήθελα να επισημάνω πάντως ότι η δική σου οπτική γωνία, στην προέκτασή της φυσικά, έχει χρησιμοποιηθεί χιλιάδες φορές στο παρελθόν, όποτε κάποιος ήθελε να δικαιολογήσει την επιβολή των συμφερόντων του επί των ζωών των άλλων και επιπλέον είχε την ωμή δύναμη να το πράξει. Έτσι, η θανάτωση των Εβραίων δεν θεωρήθηκε δολοφονία από τους Ναζί, αλλά ως "Τελική Λύση" ενός χρονίζοντος προβλήματος, ομοίως η θανάτωση αυτοχθόνων Αμερικανών θεωρήθηκε επιβεβλημένη και απολύτως δικαιολογημένη από Άγγλους, Ισπανούς και Γάλλους, προκειμένου να εκμεταλλευτούν τον πλούτο της ηπείρου αυτής, ο εξανδραποδισμός των μαύρων θεωρήθηκε αιτιολογημένος λόγω πολιστιστικής "ανωτερότητας" των Ευρωπαίων, αλλά και η υποδούλωση των Μεσσηνίων απολύτως λογική από τους Αρχαίους Σπαρτιάτες, κ.ο.κ. Το παράδοξο είναι ότι εξ όσων γνωρίζω η πολιτική σου θέση στέκεται ενάντια σε τέτοιες λογικές, κατά τ' άλλα...
Παραδοξο θα ηταν αν σου ελεγα οτι ειμαι υπερ της θανατωσης ενος ανθρωπου..Νομιζω οτι ξεκαθαρισα ποια βασικη διαφοροποιηση πιστευω οτι υπαρχει μεταξυ ενος ανθρωπου και ενος εμβρυου λιγων εβδομαδων..

Αλλα ακομα και αν ισχυει οτι η τοποθετηση μου στεκεται εναντια στην πολιτικη μου θεση,αυτο εγω το θεωρω κοπλίμαν..Οτι η οποιαδηποτε ιδεολογια δεν εχει κλεισει το μυαλο μου..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Λυπάμαι φίλε μου, αλλά προσωπικά αρνούμαι να βάλω στην ίδια ζυγαριά μια ανθρώπινη ζωή με τα χρήματα που αφιερώνονται (αν και στην περίπτωση προσυμφωνημένης υιοθεσίας τα έξοδα αναλαμβάνει αποκλειστικά το ζευγάρι των θετών γονέων), ή με μια καριέρα που θα πάει λίγο πίσω. Αυτή είναι και η διαφορά του νεοφιλελευθερισμού με τον ανθρωπισμό σε ιδεολογικό επίπεδο. Θα τονίσω απλά ότι ενώ από τη μια πλευρά η θανάτωση είναι κάτι βέβαιο και χειροπιαστό, από την άλλη η οπισθοδρόμιση μιας καριέρας είναι κάτι το θεωρητικό και όχι σίγουρο.
Μα οι λόγοι που θα δώσεις για υιοθεσία ένα παιδί είναι συνήθως οικονομικοί, εδώ γιατί δεν βάζουμε μια ανθρώπινη ζωή κάτω από τα χρήματα;

Υπάρχουν πάρα πολλές οικογένειες που θα ήθελαν να υιοθετήσουν ένα παιδί, αλλά η τεράστια γραφειοκρατεία δεν τους το επιτρέπει, όπως ανέφερε και η Ίντριλ. Συνεπώς, η ουρά αυτή θα μπορούσε να αποσυμφορηθεί με άλλους τρόπους.
Μα και το παιδί σου να δώσεις για υιοθεσία πάλι η γραφειοκρατία θα μπει στην διαδικασία. Δεν νομίζω να είναι εφικτό ένα ζευγάρι να δώσει με "συνοπτικές" διαδικασίες το παιδί τους σε άλλη οικογένεια. Τι ακριβώς αλλάζει;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Υπάρχουν πάρα πολλές οικογένειες που θα ήθελαν να υιοθετήσουν ένα παιδί, αλλά η τεράστια γραφειοκρατεία δεν τους το επιτρέπει, όπως ανέφερε και η Ίντριλ. Συνεπώς, η ουρά αυτή θα μπορούσε να αποσυμφορηθεί με άλλους τρόπους.
Και να εξαφανιστει η γραφειοκρατια αυριο και να παρουν οσοι περιμενουν παιδι αμεσως, παλι θα μεινουν παρα πολλα παιδια "περισσευμα". Γιατι δεν ασχολειστε με αυτες τις ζωες και εστιαζετε σε αυτες που ΘΑ ερθουν ;

Εγώ θα έλεγα ότι η διαφορά μας έγκειται στο ότι εσύ έχεις διαλέξει συγκεκριμένη οπτική γωνία επί του θέματος, ενώ εγώ αρνούμαι να κάνω κάτι τέτοιο.
Φυσικα και εχεις διαλεξει οπτικη γωνια. Pro-Life. Αν δεν ειχες δε θα ειχες καν αποψη και θεση στο θεμα. Δεν θα ελεγες οτι ειναι φονος εφοσον παραδεχεσαι οτι δε γνωριζεις την αξια του γονιμοποιημενου ωαριου κλπ...

Συμφωνω με την παρατηρηση της Obscura.Οταν λεμε "επιλεγω να μη παρεμβαινω" πρεπει να ειναι σε ολα..

Θα ήθελα να επισημάνω πάντως ότι η δική σου οπτική γωνία, στην προέκτασή της φυσικά, έχει χρησιμοποιηθεί χιλιάδες φορές στο παρελθόν, όποτε κάποιος ήθελε να δικαιολογήσει την επιβολή των συμφερόντων του επί των ζωών των άλλων και επιπλέον είχε την ωμή δύναμη να το πράξει. Έτσι, η θανάτωση των Εβραίων δεν θεωρήθηκε δολοφονία από τους Ναζί, αλλά ως "Τελική Λύση" ενός χρονίζοντος προβλήματος, ομοίως η θανάτωση αυτοχθόνων Αμερικανών θεωρήθηκε επιβεβλημένη και απολύτως δικαιολογημένη από Άγγλους, Ισπανούς και Γάλλους, προκειμένου να εκμεταλλευτούν τον πλούτο της ηπείρου αυτής, ο εξανδραποδισμός των μαύρων θεωρήθηκε αιτιολογημένος λόγω πολιστιστικής "ανωτερότητας" των Ευρωπαίων, αλλά και η υποδούλωση των Μεσσηνίων απολύτως λογική από τους Αρχαίους Σπαρτιάτες, κ.ο.κ. Το παράδοξο είναι ότι εξ όσων γνωρίζω η πολιτική σου θέση στέκεται ενάντια σε τέτοιες λογικές, κατά τ' άλλα...
Με τη σειρα μου θα ηθελα να επισημανω, οτι αν μια θεση για ενα πολυ συγκεκριμενο και αμφιλεγομενο θεμα, την παρουμε και την παμε στα ακρα, ο καθενας μας μπορει να παρουσιαστει σαν ο χειροτερος ανθρωπος. Βοηθαει καπου στη συζητηση; Δε νομιζω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Θα έκανες παρεμβάσεις για να τη διατηρήσεις όμως εκεί που η φύση θα επέλεγε το θάνατο.

..."εκεί που η φύση θα επέλεγε το θάνατο"... Νομίζω πως έχουμε ξεπεράσει προ πολλού ως είδος, το σημείο όπου η φύση "επιλέγει", είτε έτσι, είτε αλλιώς.
Οι παρεμβάσεις μας είναι τόσο καθοριστικές επάνω στον πλανήτη που τα όρια πλέον είναι δυσδιάκριτα.

...φτάνουμε λοιπόν στο σημείο όπου η δικαιολογία (της έκτρωσης) να καταντά χειρότερη από την ίδια την πράξη. :/:

Όταν σκοτώνεις έναν άνθρωπο είσαι φονιάς. Όταν σκοτώνεις σε ένα πόλεμο, είσαι ήρωας.
Το αποτέλεσμα της πράξης είναι το ίδιο. Η ταμπελίτσα αλλάζει.

Κι εμείς εδώ ...την ταμπελίτσα προσπαθούμε να ορίσουμε. ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Μα οι λόγοι που θα δώσεις για υιοθεσία ένα παιδί είναι συνήθως οικονομικοί, εδώ γιατί δεν βάζουμε μια ανθρώπινη ζωή κάτω από τα χρήματα;

Επειδή στη συγκεκριμένη περίπτωση προκρίνεται η συνέχιση της ζωής, ενώ στη δική σου άποψη προκρίνεται η διακοπή της. Ειδοποιός διαφορά δεν βρίσκεις;


Μα και το παιδί σου να δώσεις για υιοθεσία πάλι η γραφειοκρατία θα μπει στην διαδικασία. Δεν νομίζω να είναι εφικτό ένα ζευγάρι να δώσει με "συνοπτικές" διαδικασίες το παιδί τους σε άλλη οικογένεια. Τι ακριβώς αλλάζει;

Σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα στις ΗΠΑ, υπάρχουν ευκολότερες διαδικασίες περί τέτοιου είδους "συμφωνίες υιοθεσίας" και λειτουργούν θαυμάσια απ' όσο ξέρω. Η κατάσταση περί υιοθεσιών στην Ελλάδα έχει χαρακτηριστεί ως απαράδεκτη και η νομοθεσία ως απαρχαιομένη από όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς και σίγουρα σηκώνει πολλές βελτιώσεις...

Θα έκανες παρεμβάσεις για να τη διατηρήσεις όμως εκεί που η φύση θα επέλεγε το θάνατο.

Δεν ξέρω από πού βρήκες αυτή τη βεβαιότητα όταν αναφέρεσαι στις θέσεις μου, αφού ποτέ δεν έχω εκφράσει μια τέτοια άποψη, γραπτώς ή προφορικώς, αντίθετα είμαι ιδιαίτερα σκεπτικιστής επί αυτού του ζητήματος κι έχω φτάσει ν' αμφισβητώ ακόμη και την αξία της ιατρικής επιστήμης, καταλήγοντας σε σχεδόν ναζιστικές θέσεις, οι οποίες βέβαια αποτελούν "οριακές συνθήκες" στο δικό μου σύστημα σκέψης. Το ίδιο ισχύει και για όσους ψήφισαν θετικά τη βεβαιότητά σου, πιστεύοντας πιθανώς πως ανακαλύψατε την Αμερική.

Θα ήθελα να πω επίσης, ότι σε καμμία περίπτωση δεν χαρακτήρισα ως "φόνο" ή "δολοφονία" την έκτρωση, συνεπώς οι περί τούτου αιτιάσεις μάλλον είναι προϊόν διαστρέβλωσης. Μερικές φορές νομίζω πως συζητάτε με άλλον και όχι μαζί μου...

"Έτσι κι αλλιώς ό,τι ποθεί ο καθένας βλέπει κι ό,τι γουστάρει θα πιστεύει ό,τι κι αν πεις" (Ενδελέχεια)...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Obscura

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Obscura αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,515 μηνύματα.
Θεώρησα δεδομένο ότι αν κάποιος δικός σου πάθαινε καρκίνο λόγου χάρη θα επιχειρούσες παντός είδους παρεμβάσεις για να σωθεί. Τα φόρουμ λειτουργούν με τρόπο τέτοιο που ενημερώνεσαι αποσπασματικά για τις πεποιθήσεις του άλλου, προσπαθώντας, και με υποθέσεις ακόμα που σου φαίνονται εύλογες, να κατασκευάσεις μία ολική εικόνα. Μόνο αν έγραφα π.χ. ένα τεράστιο σεντόνι με όλη μου την κοσμοθεωρία αναλυτικά θα είχα την "απαίτηση" για ορθές υποθέσεις από μέρους των άλλων.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,881 μηνύματα.
Ας σκεφτούμε μια υποθετική αλλά που θα μπορούσε να ήταν αληθινή ιστορία. Δύο γονείς δίνουν το τέταρτο κατά σειρά παιδί τους σε μια πλούσια οικογένεια γιατί είναι φτωχοί. Χάνονται για πολλά χρόνια, και τα αδέλφια συναντιούνται κάποια στιγμή και διηγούνται πώς μεγάλωσαν. Το παιδί που υιοθετήθηκε έζησε στα πλούτη ευτυχισμένο, οι θετοί γονείς το αγαπούσαν, όλα καλά. Τα άλλα τρία παιδιά διηγούνται την πολλή φτώχεια που έζησαν, διηγούνται όμως και αστείες, ευχάριστες στιγμές που είχαν με τους γονείς τους (δεν μπορεί όλη τους η ζωή να πέρασε μες στη δυστυχία...). Πώς πιστεύετε οτι νιώθει το τέταρτο παιδί; Αν μπορούσε να διαλέξει, πιστεύετε πως θα διάλεγε τα πλούτη ή τις έστω και λίγες ευτυχισμένες στιγμές με τους πραγματικούς γονείς του;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Αν μπορούσε να διαλέξει, πιστεύετε πως θα διάλεγε τα πλούτη ή τις έστω και λίγες ευτυχισμένες στιγμές με τους πραγματικούς γονείς του;

Μα για το παιδί αυτό, οι θετοί γονείς του είναι πλέον οι πραγματικοί από συναισθηματικής απόψεως! Αυτούς αγαπάει πλέον, αυτοί το μεγάλωσαν και σίγουρα έχει περάσει και με αυτούς ευτυχισμένες στιγμές και έχει δημιουργήσει αναμνήσεις. Με τους άλλους το μόνο που το συνδέει πλέον είναι μερικά γονίδια. Οπότε προφανώς και θα διάλεγε τους πλούσιους, όχι για τα πλούτη τους, αλλά επειδή αυτούς έχει αγαπήσει ως γονείς!

Όσον αφορά το ερώτημα του θέματος, δεν νομίζω ότι θα το έδινα. Όχι επειδή το να το κρατήσω είναι η λογικότερη επιλογή, αλλά επειδή δεν νομίζω ότι θα είχα τη δύναμη να σκεφτώ τόσο αλτρουιστικά. Επιπλέον, το όλο δίλημμα είναι και αρκετά έξω από τον τρόπο σκέψης μου, διότι αν δεν μπορώ να του παρέχω όσα θέλω, δεν νομίζω ότι θα κάνω παιδιά (βέβαια δεν ξέρω αν θα καταφέρω να κρατήσω αυτό τον τρόπο σκέψης αν δω ότι πλησιάζω τα 40 και η οικονομική μου κατάσταση είναι μέτρια ή κακή, όσο μεγαλώνεις πολλές φορές θυσιάζεις τις όποιες ιδεαλιστικές σου απόψεις για το συμφέρον σου, δυστυχώς...).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,881 μηνύματα.
Μα για το παιδί αυτό, οι θετοί γονείς του είναι πλέον οι πραγματικοί από συναισθηματικής απόψεως! Αυτούς αγαπάει πλέον, αυτοί το μεγάλωσαν και σίγουρα έχει περάσει και με αυτούς ευτυχισμένες στιγμές και έχει δημιουργήσει αναμνήσεις. Με τους άλλους το μόνο που το συνδέει πλέον είναι μερικά γονίδια. Οπότε προφανώς και θα διάλεγε τους πλούσιους, όχι για τα πλούτη τους, αλλά επειδή αυτούς έχει αγαπήσει ως γονείς!

Σύμφωνοι, δε θα ένιωθε όμως αδικία όταν τα αδέλφια του έλεγαν ιστορίες για ευτυχισμένες στγμές, τη στιγμή που αυτό επέλεξαν να το δώσουν; Δε θα σκεφτεί "θα μπορούσαν να με κρατήσουν, κι ας μη ζούσα στα πλούτη, θα είχα όμως αυτούς, τους πραγματικούς γονείς μου και τα αδέλφια μου. Θα περνούσαμε δύσκολα αλλά θα ήμασταν ευτυχισμένοι γιατί θα είχαμε ο ένας τον άλλον".
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Θεώρησα δεδομένο ότι αν κάποιος δικός σου πάθαινε καρκίνο λόγου χάρη θα επιχειρούσες παντός είδους παρεμβάσεις για να σωθεί. Τα φόρουμ λειτουργούν με τρόπο τέτοιο που ενημερώνεσαι αποσπασματικά για τις πεποιθήσεις του άλλου, προσπαθώντας, και με υποθέσεις ακόμα που σου φαίνονται εύλογες, να κατασκευάσεις μία ολική εικόνα. Μόνο αν έγραφα π.χ. ένα τεράστιο σεντόνι με όλη μου την κοσμοθεωρία αναλυτικά θα είχα την "απαίτηση" για ορθές υποθέσεις από μέρους των άλλων.

Αφού λοιπόν η γνώμη που έχεις για τις ιδέες μου παραδέχεσαι ότι είναι αποσπασματική, θα περίμενα να διακατέχεσαι από λιγότερη βεβαιότητα όταν αποφαίνεσαι για πράγματα που δεν έχω πει. Ένα ερωτηματικό αντί της κατηγορηματικής κατάφασης, θα ήταν σεμνότερο, ιδιαίτερα εφόσον αναγνωρίζουμε ότι οι προσωπικές μας υποθέσεις δεν είναι απαραίτητα ορθές. Πολύ δε περισσότερο, όταν εγώ προσωπικά έχω κατηγορηθεί πολλάκις ότι τις θέσεις μου τις παρουσιάζω αναλυτικά, γράφοντας τεράστια σεντόνια. Συνεπώς μπορώ, σύμφωνα με τον τρόπο που το θέτεις, να έχω την εν λόγω "απαίτηση" για ορθές υποθέσεις από την πλευρά των συνομιλητών μου.

Edit: Επειδή όμως, πέρα από τη διαφωνία μου με τον τόνο βεβαιότητας τον οποίο χρησιμοποίησες, το ζήτημα που έθεσες είναι σημαντικότατο και προσφέρεται για συζήτηση, θα επεκταθώ επ' αυτού στο thread "Το δικαίωμα στην ανθρώπινη ζωή", το οποίο είναι κατά τη γνώμη μου προσφορότερο για κάτι τέτοιο...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Σύμφωνοι, δε θα ένιωθε όμως αδικία όταν τα αδέλφια του έλεγαν ιστορίες για ευτυχισμένες στγμές, τη στιγμή που αυτό επέλεξαν να το δώσουν; Δε θα σκεφτεί "θα μπορούσαν να με κρατήσουν, κι ας μη ζούσα στα πλούτη, θα είχα όμως αυτούς, τους πραγματικούς γονείς μου και τα αδέλφια μου. Θα περνούσαμε δύσκολα αλλά θα ήμασταν ευτυχισμένοι γιατί θα είχαμε ο ένας τον άλλον".

Μα και με τους θετούς του γονείς θα είχε ευτυχισμένες στιγμές! Επίσης μπορεί να είχε μεγαλώσει και με θετά αδέρφια, δεν το ξέρεις αυτό. Οπότε για ποιό λόγο να προτιμούσε να είχε μεγαλώσει με δύο ξένους; (διότι για αυτό, δύο ξένοι θα ήταν ουσιαστικά οι βιολογικοί του γονείς, αφού με άλλους μεγάλωσε και άλλους έχει μάθει να αγαπά ως γονείς).
Γενικά, προσπάθησε να μπεις λίγο στο mindset του υιοθετημένου παιδιού.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top