Κίνα και Ολυμπιακοί Αγώνες: Αφορμή για αγώνα για Ελευθερία;

Μετά από όλα όσα διάβασα μέχρι στιγμής, είναι προφητεία να πει κανείς, ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2016 δεν θα γίνουν, π.χ. λόγω παγκόσμιου κραχ, λιτότητας κλπ;;; (Κατά ιστορική σύμπτωση, την επόμενη χρονιά, που έχει αρχίσει ο κόσμος να "συνέρχεται", στους "Άγιους Τόπους", Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι και Ιουδαίοι, θα γιορτάσουν την "παγκόσμια ειρήνη", με αφορμή τα 7α Μακκάμπια...)

Πάντως θα εκπλαγώ αν κάποια ομάδα δυτικών ακτιβιστών (γιατί οι ντόπιοι ξέρουν τις συνέπειες) δεν κάνει κάποια έντονη κίνηση διαμαρτυρίας απλά για να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας. Ήδη άκουσα για μια διαμαρτυρία στην πλάτεια tiananmen, η οποία ήταν όμως σχετικά ανεπιτυχής. Αλλά τι να λέμε τώρα... Λες και ο υπόλοιπος κόσμος τώρα περιμένει να μάθει για τους ρεπόρτερ που φυλακίζονται σε δεκαετίες φυλάκισης γιατί σε προσωπικό τους e-mail προς "δυτικούς" έλεγαν πως η μαμα Κίνα μπλοκάρει sites ή για τον τρόπο που το Κράτος "σέβεται" τους αντιφρονούντες.

Έχω βαρεθεί τούτο τον σάπιο πλανήτη...

Ένας άνθρωπος είχε ανέκαθεν λιγότερη σημασία απ'ό,τι ένα δέντρο, αν το δέντρο είναι πιο ωραίο.
Και πόσα δέντρα κόβονται ή καίγονται.
Γι'αυτό αισθανόμουν ανέκαθεν τα ανθρώπινα κινήματα -τις μεγάλες συλλογικές τραγωδίες της ιστορίας ή αυτού για το οποίο μιλάνε- σαν πολύχρωμα διαζώματα, άδεια από τις ψυχές αυτών που περνούν από μέσα τους.

Ποτέ δεν με έθλιψε οτιδήποτε τραγικό θα μπορούσε να συμβεί στην Κίνα. Ο διάκοσμος είναι μακρινός, γεμάτος αίμα και πανούκλα.
Θυμάμαι, με ειρωνική θλίψη, μια διαδήλωση εργατών, αν και αγνοώ το βαθμό της ειλικρίνειάς της (δυσκολευόμουν ανέκαθεν να δεχτώ ότι υπάρχει ειλικρίνεια στα συλλογικά πράγματα, δεδομένου ότι μόνο το άτομο κατά μόνας με τον εαυτό του είναι το μοναδικό ον που αισθάνεται).

Ήταν μια ομάδα συμπαγής και χωρίς τάξη από χαρούμενους ηλίθιους, που πέρασαν φωνάζοντας διάφορα πράγματα μπροστά στην αδιαφορία που τρέφω απέναντι σε άλλους. Ένιωσα ξαφνικά ναυτία. Δεν ήταν ούτε καν βρώμικοι.
Αυτοί που υποφέρουν πραγματικά δεν ενώνονται σ'ένα χυδαίο πλήθος, δεν σχηματίζουν ομάδες. Όποιος υποφέρει, υποφέρει μόνος του.

Τι αξιοθρήνητο κοπάδι! Τι έλλειψη ανθρωπιάς και συμπόνιας! Ήταν πραγματικοί κι ωστόσο απίστευτοι! Κανείς δεν θα έκανε μ'αυτούς μια σκηνή μυθιστορήματος, το σκηνικό μιας περιγραφής. Κυλούσαν σαν σκουπίδια σ'ένα ποτάμι, στο ποτάμι της ζωής. Ένιωθα νύστα κοιτάζοντάς τους, νύστα εμετική και υπέρτατη.

Χε! Όταν δεν έχεις να φας και δεν έχεις και ένα σπίτι να κοιμηθείς ή όταν το αφεντικό σου δίνει 300? το μήνα δεν κάθεσαι να μελαγχολείς και να θεωρείς το θάνατο κάποια λύση όπως οι ευγενείς του μεσαίωνα αλλά παίρνεις το δρεπάνι και κυνηγάς το πο*στη που φταίει για την κατάσταση σου ή δρας πιο ειρηνικά (απεργίες) αλλά συλλογικά, αλλιώς θα ψοφήσεις...

Τι αξιοθρήνητο κοπάδι! Τι έλλειψη ανθρωπιάς και συμπόνιας! Ήταν πραγματικοί κι ωστόσο απίστευτοι! Κανείς δεν θα έκανε μ'αυτούς μια σκηνή μυθιστορήματος, το σκηνικό μιας περιγραφής. Κυλούσαν σαν σκουπίδια σ'ένα ποτάμι, στο ποτάμι της ζωής. Ένιωθα νύστα κοιτάζοντάς τους, νύστα εμετική και υπέρτατη.

Click για ανάπτυξη...

Υ.Γ. Ελπίζω να τα έγραψες για να δεις τις αντιδράσεις που θα προκαλούσες. Αν τα εννοείς είσαι τραγικός (όχι ήρωας)... Φιλικά

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:

Χε! Όταν δεν έχεις να φας και δεν έχεις και ένα σπίτι να κοιμηθείς ή όταν το αφεντικό σου δίνει 300 το μήνα δεν κάθεσαι να μελαγχολείς και να θεωρείς το θάνατο κάποια λύση όπως οι ευγενείς του μεσαίωνα αλλά παίρνεις το δρεπάνι και κυνηγάς το πο*στη που φταίει για την κατάσταση σου ή δρας πιο ειρηνικά (απεργίες) αλλά συλλογικά, αλλιώς θα ψοφήσεις...

Click για ανάπτυξη...

Χμμ...

εεεεμμμμμ..χωρίς φαγητό, πεθαίνεις. Χωρίς στέγη ζείς, απλώς είσαι homeless. Που σημαίνει ότι δε μπορείς να κάνεις τα μπάνια σου, δε μπορείς να αράζεις τη κορμάρα σου στο διπλό κρεβάτι με coconut στρώμα, ούτε να ζεσταίνεσαι τους χειμώνες με διπλές κουβέρτες.
Αν για όλα αυτά φταίει το αφεντικό, το αντιμετωπίζεις όπως πρέπει. Θεωρείς πως πρέπει να παραπονεθείς μαζί με άλλους 50 σαν κι εσένα; Τότε θα δείξεις ότι δε σε ενδιαφέρει η επίλυση αλλά ο τσαμπουκάς. Θα του κουνάς και τη σιδηρογροθιά στη μούρη; Οκ. 100 ευρώ αύξηση. So f*cking what. Πάσχεις από λεφτά; Σε αδικούν;

Επαναστάτης αλα James Dean. Είχε δίκιο αλλά στο τέλος δε πήρε αύξηση. Πήρε δυο νεκροστέφανα. Άσε που αναζητούνται ακόμα οι αιτίες (of revolution).

Άλλο παράδειγμα:
Βγαίνεις στην Πανεπιστημίου για να αντιταχθείς σε νόμους πλαίσια. Γιατί; Για να φανείς θιγμένος, ακόμα κι αν είσαι...;
Μία μάζωξη τι εξυπηρετεί; Να ενοποιηθεί η ισχύς των πολλών για να χτυπήσει το κατεστημένο και να τροποποιηθούν, νόμοι;
Ακόμα κι αν είχαν αποτελέσματα, απεργίες (του παρελθόντος) και μαζικά κινήματα, αυτό τα καθαγιάζει κιόλας;
Αύριο επιχειρώ να διαρρήξω δύο σπίτια. Καταφέρνω μόνο το ένα. 50% αποτελεσματικότητα. Καλό ποσοστό. Δε με έκαναν και τσακωτό. Θα το κάνω hobby.
Η ενέργεια σου είναι πολύτιμη για να ρίχνεις τον εαυτό σου στα χημικά καπνά και να σου μελανιάζουν τη κοιλιά, μερικοί λοξοί άνθρωποι που ξέρεις μάλιστα ότι είναι λοξοί.

Ο πόνος, fanta-boy, είναι μια ιεροτελεστία. Αν τον μοιράζεσαι ποτέ δε θα εισχωρήσει ως εκεί που θα μπορούσε, ως εκεί που θα'φτανε αν τον βίωνες, alone.
Δεν λέω να κλειστείς στο δωμάτιο σου, ούτε να κάνεις χαρακίρι. Απλώς αλλάζεις δουλειά, δράς αλλιώς. Δεν χρειάζεται να ισοπεδώσεις ένα γραφείο επειδή σου δίνει 300 αντί 800. Του λές "αντιός" (στα μεξικάνικα, κάνει πιο αίσθηση).

Η συλλογικότητα μπορεί να μοιάζει με ισχυροποίηση μιας άποψης αλλά είναι την ίδια στιγμή ενοποίηση σου σε ένα κοινό θέλημα. Εσύ που βρίσκεσαι σε αυτό; Ο πόνος σου που βρίσκεται; Ηθοποιός είσαι.. και μάλιστα η πειθώ του υποκριτισμού σου είναι ανάλογη των συμμετοχών σου σε πορείες. Αν κουνάς και σημαίες είσαι ηθοποιός του διαμετρήματος ενός Κωνσταντάρα. Αν κρατάς μεγάφωνο είσαι ο Μάρλον Μπράντο. Αν απλώς είσαι ακόλουθος της ουράς μιας πορείας, ρυθμικά φωνάζοντας ατακαδόρικα συνθήματα και κουνώντας τα χεράκια, εμμμ....θεώρησε πως είσαι ο Αλμπέρτο Εσκενάζυ.

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:

Υ.Γ. Ελπίζω να τα έγραψες για να δεις τις αντιδράσεις που θα προκαλούσες. Αν τα εννοείς είσαι τραγικός (όχι ήρωας)... Φιλικά

Click για ανάπτυξη...

Ξέχασες να με πεις "ΟΝΕΔΟΔΑΠίτη (Click me baby,click me hard: https://frikipaideia.wikia.com/wiki/ΔΑΠ), κομματορεμαλόσκυλο, bob τετραγωνοπαντελονή, γνωμοζήτουλα, προκαλεσάκια, ήρωα με τα κολάν, εσκεμμενοαντιδρασάκια, λαχανοντολμά, Παράκελσο (άσχετο).

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:

...παίρνεις το δρεπάνι και κυνηγάς το πο*στη που φταίει για την κατάσταση σου

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Tsipouro:

Και εγώ θα υποστήριζα τις ήπιες μορφές αντίδρασης, αν έφερναν αποτέλεσμα!

Click για ανάπτυξη...

παίρνεις το δρεπάνι

Click για ανάπτυξη...

Πάρε μπερέτα. Με το δρεπάνι αναβιώνεις Τρότσκυ. Δε λύνεις διαφορές με αφεντικά.

Αρχική Δημοσίευση από Tsipouro:

Φεύγεις απ' το ένα αφεντικό που τυγχάνει να είναι αμοραλιστής και να σε εκμεταλλεύεται με 300 ?το μήνα ενώ δουλεύεις 14ωρα την ημέρα. Ελπίζεις ότι το επόμενό σου αφεντικό θα καταλάβει ότι είσαι άνθρωπος και όχι μηχανή και ότι έχεις και μια οικογένεια να ταίσεις.
Τελικά το μελλοντικό αφεντικό σου, σε υποχρεώνει να δουλεύεις 12 ώρες (ε 2 ώρες λιγότερο κάτι γίνεται) και σου δίνει 350? (ουάου).

Click για ανάπτυξη...

300 ευρώ για 14 ώρες ή 350 ευρώ για 12 ώρες; Την Κίνα ή τη Κούβα περιγράφεις; Μπερδεύτηκα. Greece here, Τσιπουράκι.
Όχι ότι αμοιβόμαστε σύμφωνα με τη δούλεψη μας, στο Greece. Αλλά μη μπουκώνουμε και με υπερβολές.

Αν περιμένεις να δώσεις τη μάχη για ελευθερία στη Κίνα ώστε να νιώσεις ότι είσαι πιο ανθρώπινος, τότε στη καλύτερη περίπτωση είσαι ρατσιστής, στη χειρότερη υποκριτής.
Σου'χω 456.784 άλλες περιπτώσεις, εκτός των μύριων κακών της Κίνας, για τις οποίες δεν κόπτεσαι αναλόγως. Ή μήπως κάνεις εκπτώσεις σε ανθρωπισμό; Ή μας πιάνει ο καημός μόνο σε μεγάλα αθλητικά γεγονότα; Έλα, μη χουέσω...

Αγαπητέ Uluru,

Στο Ellada υπάρχουν άνθρωποι που δεν δουλεύουν 8ωρο αλλά τους καλεί το αφεντικό σήμερα 3 ώρες άυριο 11 ώρες ανάλογα με τη δουλειά στερούνται δηλαδή υγιή επαγγελματική ζωή. Και όλα αυτά για ψίχουλα. Επίσης, υπήρχαν παλαιότερα και πιάτσες όπου πήγαιναν άνεργοι για να βγάλουν ένα μεροκάματο και ο εργοδότης πήγαινε και τους διάλεγε. Τώρα αυτό συμβαίνει νομίζω μόνο με μετανάστες σε σημεία της Αθήνας. Οπότε δεν έχει μόνο η Κίνα προβλήματα στο εργασιακό καθεστώς...

Αν περιμένεις να δώσεις τη μάχη για ελευθερία στη Κίνα ώστε να νιώσεις ότι είσαι πιο ανθρώπινος, τότε στη καλύτερη περίπτωση είσαι ρατσιστής, στη χειρότερη υποκριτής.

Click για ανάπτυξη...

Καλώς ή κακώς δεν μπορώ να δράσω άμεσα για να βοηθήσω τους Κινέζους αλλά δε θα κλείσω τα αυτιά μου ούτε το κάνω αυτό για να νιώσω πιο ανθρώπινος. Δεν έχω ανάγκη να το κάνω...

Σου'χω 456.784 άλλες περιπτώσεις, εκτός των μύριων κακών της Κίνας, για τις οποίες δεν κόπτεσαι αναλόγως. Ή μήπως κάνεις εκπτώσεις σε ανθρωπισμό; Ή μας πιάνει ο καημός μόνο σε μεγάλα αθλητικά γεγονότα; Έλα, μη χουέσω...

Click για ανάπτυξη...

Η επιτομή του στ@ρχιδισμού: Εφόσον υπάρχουν ακόμη χειρότερα θα τα αφήσουμε όλα στη τύχη τους ακόμη και αυτά που είναι στην επικαιρότητα. Με την ίδια λογική θα είχαμε ακόμη φεουδαρχία φίλε μου...

Ο πόνος, fanta-boy, είναι μια ιεροτελεστία. Αν τον μοιράζεσαι ποτέ δε θα εισχωρήσει ως εκεί που θα μπορούσε, ως εκεί που θα'φτανε αν τον βίωνες, alone.
Δεν λέω να κλειστείς στο δωμάτιο σου, ούτε να κάνεις χαρακίρι. Απλώς αλλάζεις δουλειά, δράς αλλιώς. Δεν χρειάζεται να ισοπεδώσεις ένα γραφείο επειδή σου δίνει 300 αντί 800. Του λές "αντιός" (στα μεξικάνικα, κάνει πιο αίσθηση).

Click για ανάπτυξη...

Φίλε μου μιλάς για το πόνο σαν να τον απολαμβάνεις. Μάντεψε, δεν είναι όλοι καταραμένοι ποιητές και δεν βρίσκουν καμιά ποιητικότητα σε αυτό. Επίσης, δεν είναι και εύκολο να αλλάξεις τόσο εύκολα δουλειά ιδιώς αν μιλάμε για ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν σπουδάσει και τίποτα ιδιαίτερο και αντιμετωπίζουν την ανεργία. Δεν είναι όλα απλά για όλους...

Τεσπα, απάντησα γιατί βλέπω ότι γράφεις (όπως και σε άλλα ποστ) με γνώμονα ένα ελιτισμό και ατομικισμό σε ακραία μορφή. Μπλιάχ!!!

Υ.Γ.

https://frikipaideia.wikia.com/wiki/ΔΑΠ),

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Tsipouro:

...ο αλβανός που δουλεύει στην οικοδομή ή ψήνει ψωμιά σε φούρνο Έλληνα πόσα παίρνει;

Click για ανάπτυξη...

300 ευρώ /25 = 12 γιουρόπουλα (το οκτάωρο), ήτοι 1.5 γιούροζ την ώρα (= ένα κουτί γάλα. Όχι κατσικίσιο.Αυτό κάνει 2 Ευρώ, λολ). Ακόμα κι αν σε πλήρωναν για δοκιμαστή καναπέδων ή ζέσταμα εργονομικών καθισμάτων με τα πισινά, δεν θα καθόσουν για 12 γιούροζ per day.
Υποτιμάς τη νοημοσύνη των Αλβανών, you rachist ! (πλακίτσα, no ταπηροκρανιάζειν, ναι; )

Γνωρίζω ότι υπήρχαν και υπάρχουν περιστατικά ανθρώπων που ασκούν βαριά εργασία και που ο κάματος τους δεν ανταμοίβεται αναλόγως. Λίγα χρήματα και ψωμί με λεμόνι (στη κυριολεξία) για γευμάτισμα, στα διαλείμματα. Βλέπε αλλοδαπούς χτίστες κλπ κλπ.
Με τη θεωρία των συλλαλητηρίων και της συμπαράστασης σε μια εργατική ομάδα, πρέπει οι ευαισθητοποιημένοι να ευαισθητοποιούνται. Εκτός και οι Κινέζοι μας είναι πιο συμπαθείς από τους Αλβανούς. Τότε πάω πάσο.

Επίσης, υπάρχει μια δεύτερη ανάγνωση της προβληματικής.
"Λύκοι υπάρχουν, γιατί υπάρχουν πρόβατα" (Σφακιανάκης). Αν ο εργοδότης σου δίνει 300 ευρώ, και συμφωνείς δίχως να είσαι χαζός είναι σαν να δηλώνεις (την ώρα της υπογραφής της σύμβασης εργασίας) ότι σ'αρέσει να σε εκμεταλλεύονται, που αυτό πάει μαζί με αξεσουάρ όπως μαστίγια, δερμάτινες κουκούλες και jelly.

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:

Στο Ellada υπάρχουν άνθρωποι που δεν δουλεύουν 8ωρο αλλά τους καλεί το αφεντικό σήμερα 3 ώρες άυριο 11 ώρες ανάλογα με τη δουλειά στερούνται δηλαδή υγιή επαγγελματική ζωή. Και όλα αυτά για ψίχουλα. Επίσης, υπήρχαν παλαιότερα και πιάτσες όπου πήγαιναν άνεργοι για να βγάλουν ένα μεροκάματο και ο εργοδότης πήγαινε και τους διάλεγε. Τώρα αυτό συμβαίνει νομίζω μόνο με μετανάστες σε σημεία της Αθήνας. Οπότε δεν έχει μόνο η Κίνα προβλήματα στο εργασιακό καθεστώς...

Click για ανάπτυξη...

Δε θα πέσω στην παγίδα της ωραιοποίησης μιας παρατηρούμενης ασχήμιας αλλά ούτε και στο αντίστροφο.
Χμμ..
fanta, δεν υπάρχει υγιής επαγγελματική ζωή που να σου τρώει κατ'ελάχιστον 8 ώρες από τη ζωή, τα όνειρα και τις υπόλοιπες ενασχολήσεις σου για μερικά ψωροευρώ. Δεν υπάρχει. Κάτσε, σκέφτομαι...εεεμμμ...όχι δεν υπάρχει. Κάθε εξάντληση (φυσική ή σωματική) είναι δείγμα του μη φυσιολογικού, ασχέτως αν το οκτάωρο σε πάσης φύσεως εργασία, θεωρείται πολιτικά κατοχυρωμένο.
Κι όταν από πάνω δεν υπάρχει το κίνητρο των λογικών (σχετικό αυτό) απολαβών τότε υπάρχει ψυχικός μαρασμός. Γιατί, κανείς δε δουλεύει με ίδια όρεξη αν αμοίβεται σαν σκλάβος.
Κάνοντας αναγωγές στο Ellada (good one ) σε σύγκριση με Κίνα, απομακρύνεσαι από τη καρδιά του προβλήματος. Δεν είμαστε Κίνα στους μισθούς. Είμαστε όμως the last of the list σε ακρίβεια και χαμηλής ποιότητας υπηρεσίες.

Όχι δεν έχει μόνο η Κίνα προβλήματα. Κι εμείς έχουμε. Αλλά δεν τα αναδεικνύουμε με αναπόδειχτες ανακρίβειες (300 ευρώ μηνιάτικο). Και πώς άλλωστε να αποδείξεις, το ανακριβές;

Αρχική Δημοσίευση από Tsipouro:

Η επιτομή του στ@ρχιδισμού: Εφόσον υπάρχουν ακόμη χειρότερα θα τα αφήσουμε όλα στη τύχη τους ακόμη και αυτά που είναι στην επικαιρότητα. Με την ίδια λογική θα είχαμε ακόμη φεουδαρχία φίλε μου...

Click για ανάπτυξη...

Δεν έχουμε φεουδαρχία επειδή υπήρξαν κινήματα, αντιδράσεις και επαναστάσεις; Για αυτό; Ή γιατί η ίδια η επίκληση στη λογική απέκλειε την διάδοση και επικράτηση της για πολύ στους κόσμους ανα τις εποχές; Ο τιμαριωτισμός μιας και τον έθιξες ήταν μια βαθιά άδικη οικονομική πολιτική των συμφερόντων των φεουδαρχών που τον εφήρμοσαν και ως εκ τούτου η ανατροπή του ήταν επιβεβλημένη όσο και απολύτως αναμενόμενη.
Με άλλα λόγια η επικράτηση αντιλήψεων, πολιτικών, ιδεών κλπ δεν είναι πάντα αποτέλεσμα των επαναστάσεων αλλά περισσότερο αναγκαιότητα για αλλαγή του σκηνικού και του μοτίβου της ζωής σαν αποτέλεσμα της τροφοδοσίας της ελπίδας για καλύτερη ζωή.
Είναι σαν να λές ότι πρέπει να γίνεται επανάσταση για κάθε τι που δε συμφωνούμε με αυτό.

Αρχική Δημοσίευση από Tsipouro:

...
Φίλε μου μιλάς για το πόνο σαν να τον απολαμβάνεις. Μάντεψε, δεν είναι όλοι καταραμένοι ποιητές και δεν βρίσκουν καμιά ποιητικότητα σε αυτό. Επίσης, δεν είναι και εύκολο να αλλάξεις τόσο εύκολα δουλειά ιδιώς αν μιλάμε για ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν σπουδάσει και τίποτα ιδιαίτερο και αντιμετωπίζουν την ανεργία. Δεν είναι όλα απλά για όλους...

Click για ανάπτυξη...

Δεν είμαι ούτε ποιητής ούτε καταραμένος. Είμαι ο Κυριάκος και ψάχνω τη Κούλα (έλα χουμοράκι).
Παρόλο που δεν είμαι ποιητής (και αν είμαι με κατατάσω στους ποιητίσκους) βρίσκω όχι μονο μια ποιητικότητα στην δημιουργία κι έκφραση του πόνου αλλά και μια υψηλή στοχαστικότητα με αφορμή αυτόν.

Συμφωνώ στα περί ανεργίας κουλουπου. Μία βόλτα στα υποκ. ΟΑΕΔ, Αύγουστο μήνα, αρκεί.

Αρχική Δημοσίευση από Tsipouro:

...βλέπω ότι γράφεις (όπως και σε άλλα ποστ) με γνώμονα ένα ελιτισμό και ατομικισμό σε ακραία μορφή. Μπλιάχ!!!

Click για ανάπτυξη...

Ελιτισμό; Με φτιάχνεις και μου τελείωσαν και τα σοκολατάκια.
Ατομικισμό; Μα αν ήταν διαφορετικά θα παρίστανα εκπρόσωπο κάποιας οργάνωσης ή ιδέας σαν άλλος διαφημιστής των ιδεών. Δεν είμαι. Εσύ είσαι κοινωνός του Σύμπαντος και της δικαιοσύνης λειτουργώντας υπερ των δικαίων και αδίκων των άλλων; Και ποιοι είναι αυτοί; Έχεις φτιάξει μια κάποια λίστα; Εκτός των θιβετιανών, ποιοί άλλοι είναι, in the list ?

Άλλο πράγμα η έκφραση του αποτροπιασμού και άλλο ο τρόπος έκφρασης. Mην προφητεύεις με τις πρακτικοθεωρίες σου, το ψευδώνυμο που χρησιμοποιείς ή αντίστροφα, whateva.

Τον εαυτό μου και τις ιδέες μου εκθέτω αν και δε ξέρω σε τι ποσοστό είμαι εγώ και είναι οι ιδέες μου. Big discussion.
Θα επανέλθω...

Κίνα και Ολυμπιακοί Αγώνες: Αφορμή για αγώνα για Ελευθερία;

Click για ανάπτυξη...

Η σκλαβιά είναι ο νόμος της ζωής, και δεν υπάρχει άλλος νόμος, γιατί αυτός πρέπει να τηρηθεί χωρίς δυνατή εξέγερση ούτε και καταφύγιο. Μερικοί γεννιούνται σκλάβοι, άλλοι γίνονται σκλάβοι, και σε άλλους η σκλαβιά δίνεται.
Η δειλή αγάπη που έχουμε όλοι για την ελευθερία -που αν την αποκτούσαμε θα ξαφνιαζόμασταν, γιατί θα ήταν για μας κάτι καινούργιο, και θα τη διώχναμε- είναι η αληθινή ένδειξη του φορτίου της σκλαβιάς μας.

Εγώ ο ίδιος που δηλώνω ότι θα επιθυμούσα την καλύβα ή τη σπηλιά όπου θα ήμουν ελεύθερος από τη μονοτονία των πάντων, που είναι δική μου, θα τολμούσα να φύγω γι΄αυτή την καλύβα ή τη σπηλιά έχοντας την επίγνωση ότι, εφόσον η μονοτονία είναι δική μου, θα την έχω πάντα μαζί μου; Εγώ ο ίδιος, που ασφυκτιώ όπου βρίσκομαι και επειδή βρίσκομαι, πού θα ανέπνεα καλύτερα, αν η αρρώστια είναι από τα πνευμόνια μου και όχι από τα πράγματα που με περιβάλλουν;

Εγώ ο ίδιος, που επιθυμώ σφοδρά τον καθαρό ήλιο και τους ελεύθερους κάμπους, την ορατή θάλασσα και ολόκληρο τον ορίζοντα, ποιος μου λέει πως δεν θα παραξενευόμουν με το κρεβάτι, ή το φαγητό, ή το ότι δεν θα είχα πια να κατέβω τα τέσσερα πατώματα ως το δρόμο ή να μπω στο ψιλικατζίδικο της γωνίας ή να χαιρετήσω τον αργόσχολο κουρέα;

Όλα όσα μας περιβάλλουν γίνονται μέρος μας, διεισδύουν στην αίσθηση της σάρκας μας και της ζωής μας, και σαν τα σάλια της μεγάλης Αράχνης, μας ενώνουν αδιόρατα με ό,τι είναι κοντά, νανουρίζοντας μας σ'ένα ελαφρύ κρεβάτι αργού θανάτου, όπου κουνιόμαστε στον άνεμο. Τα πάντα είμαστε εμείς, κι εμείς είμαστε τα πάντα. Αλλά σε τι χρησιμεύει αυτό αν τα πάντα είναι τίποτα;

Μια ηλιαχτίδα, ένα σύννεφο που η ξαφνική σκιά του μάς λέει πως περνάει, μια αύρα που φυσάει, η σιωπή που ακολουθεί όταν σταματάει, κάποιο πρόσωπο, μερικές φωνές, το περιστασιακό χαμόγελο ανάμεσα στις φωνές που μιλάνε, κι ύστερα η νύχτα απ'όπου αναδύονται χωρίς νόημα τα σπασμένα ιερογλυφικά των άστρων....

Γνωρίζω ότι υπήρχαν και υπάρχουν περιστατικά ανθρώπων που ασκούν βαριά εργασία και που ο κάματος τους δεν ανταμοίβεται αναλόγως. Λίγα χρήματα και ψωμί με λεμόνι (στη κυριολεξία) για γευμάτισμα, στα διαλείμματα. Βλέπε αλλοδαπούς χτίστες κλπ κλπ.
Με τη θεωρία των συλλαλητηρίων και της συμπαράστασης σε μια εργατική ομάδα, πρέπει οι ευαισθητοποιημένοι να ευαισθητοποιούνται. Εκτός και οι Κινέζοι μας είναι πιο συμπαθείς από τους Αλβανούς. Τότε πάω πάσο.

Επίσης, υπάρχει μια δεύτερη ανάγνωση της προβληματικής.
"Λύκοι υπάρχουν, γιατί υπάρχουν πρόβατα" (Σφακιανάκης). Αν ο εργοδότης σου δίνει 300 ευρώ, και συμφωνείς δίχως να είσαι χαζός είναι σαν να δηλώνεις (την ώρα της υπογραφής της σύμβασης εργασίας) ότι σ'αρέσει να σε εκμεταλλεύονται, που αυτό πάει μαζί με αξεσουάρ όπως μαστίγια, δερμάτινες κουκούλες και jelly.

Click για ανάπτυξη...

Στη Κίνα δεν είναι 300? αλλά 2$ την ημέρα. Εσύ πήγες το θέμα στην Ελλάδα και μετά αναφέρεσαι στη Κίνα. Σε τι θες να αναφερθώ τελικά. Δε κατάλαβα. Τι θεωρείς τελικα εσύ άξιο για αγώνα;

Δε θα πέσω στην παγίδα της ωραιοποίησης μιας παρατηρούμενης ασχήμιας αλλά ούτε και στο αντίστροφο.
Χμμ..
fanta, δεν υπάρχει υγιής επαγγελματική ζωή που να σου τρώει κατ'ελάχιστον 8 ώρες από τη ζωή, τα όνειρα και τις υπόλοιπες ενασχολήσεις σου για μερικά ψωροευρώ. Δεν υπάρχει. Κάτσε, σκέφτομαι...εεεμμμ...όχι δεν υπάρχει. Κάθε εξάντληση (φυσική ή σωματική) είναι δείγμα του μη φυσιολογικού, ασχέτως αν το οκτάωρο σε πάσης φύσεως εργασία, θεωρείται πολιτικά κατοχυρωμένο.
Κι όταν από πάνω δεν υπάρχει το κίνητρο των λογικών (σχετικό αυτό) απολαβών τότε υπάρχει ψυχικός μαρασμός. Γιατί, κανείς δε δουλεύει με ίδια όρεξη αν αμοίβεται σαν σκλάβος.
Κάνοντας αναγωγές στο Ellada (good one ) σε σύγκριση με Κίνα, απομακρύνεσαι από τη καρδιά του προβλήματος. Δεν είμαστε Κίνα στους μισθούς. Είμαστε όμως the last of the list σε ακρίβεια και χαμηλής ποιότητας υπηρεσίες.

Click για ανάπτυξη...

Εσύ αναφέρθηκες στην Ελλάδα και εγώ απλώς σου ανέφερα ότι τα πράγματα δεν είναι και ρόδινα. Και χαίρομαι που συμφωνείς ότι δεν ζούμε σε μία γ@μ@τη χώρα.

Όχι δεν έχει μόνο η Κίνα προβλήματα. Κι εμείς έχουμε. Αλλά δεν τα αναδεικνύουμε με αναπόδειχτες ανακρίβειες (300 ευρώ μηνιάτικο). Και πώς άλλωστε να αποδείξεις, το ανακριβές;

Click για ανάπτυξη...

Ε; Ανεργία man. Το 300? δεν είναι τυχαίο. Υφίστανται τέτοια περιστατικά σε χαμηλόμισθους που δεν δουλεύουν με κανονικά ωράρια. Δε μίλησα για 300? με 8ωρο. Καλά, δεν λέω ότι τα περιστατικά εκμετάλλευσης είναι η πλειοψηφία εδώ... Αυτά για το Ellada

Δεν έχουμε φεουδαρχία επειδή υπήρξαν κινήματα, αντιδράσεις και επαναστάσεις; Για αυτό; Ή γιατί η ίδια η επίκληση στη λογική απέκλειε την διάδοση και επικράτηση της για πολύ στους κόσμους ανα τις εποχές; Ο τιμαριωτισμός μιας και τον έθιξες ήταν μια βαθιά άδικη οικονομική πολιτική των συμφερόντων των φεουδαρχών που τον εφήρμοσαν και ως εκ τούτου η ανατροπή του ήταν επιβεβλημένη όσο και απολύτως αναμενόμενη.
Με άλλα λόγια η επικράτηση αντιλήψεων, πολιτικών, ιδεών κλπ δεν είναι πάντα αποτέλεσμα των επαναστάσεων αλλά περισσότερο αναγκαιότητα για αλλαγή του σκηνικού και του μοτίβου της ζωής σαν αποτέλεσμα της τροφοδοσίας της ελπίδας για καλύτερη ζωή.
Είναι σαν να λές ότι πρέπει να γίνεται επανάσταση για κάθε τι που δε συμφωνούμε με αυτό.

Click για ανάπτυξη...

Η Γαλλική Επανάσταση σου λέει κάτι; Οι άνθρωποι αποφάσισαν ξαφνικά ότι πρέπει να σταματήσει η φεουδαρχία και την ηγεσία την ανέλαβαν οι αστοί; Ο Ροβεσπιέρος και ο Μαρά τι ρόλο έπαιξαν, τους επιβλέποντες; Καλή η άποψη ότι τα πράγματα κινούνται τελεολογικά σε μια κατεύθυνση αλλά δεν είναι έτσι ακριβώς. Το να βλέπεις την ιστορία σαν αποτέλεσμα ενός θείου σχεδίου είναι παλιά αλλά κάπως ξεπερασμένη άποψη. Θέλει προσπάθεια για την εξέλιξη. Και στη Κίνα ας πούμε δεν χρειάζεται η καλή πρόθεση των άνω μόνο αλλά και η πίεση τους από τους κάτω αλλά και από τους έξω...

Προφανώς πέφτεις θύμα της προσπάθειας σου να με πείσεις για κάτι. Είπα εγώ ότι η επανάσταση είναι αναγκαία σε όλες τις συνθήκες και ειδικά στην Ελλάδα; Ούτε για τη Κίνα δεν το πιστεύω αυτό Αλλιώς εννοούμε την έννοια αγώνα μου φαίνεται.

Δεν είμαι ούτε ποιητής ούτε καταραμένος. Είμαι ο Κυριάκος και ψάχνω τη Κούλα (έλα χουμοράκι).
Παρόλο που δεν είμαι ποιητής (και αν είμαι με κατατάσω στους ποιητίσκους) βρίσκω όχι μονο μια ποιητικότητα στην δημιουργία κι έκφραση του πόνου αλλά και μια υψηλή στοχαστικότητα με αφορμή αυτόν.

Click για ανάπτυξη...

Πάντως αντιφάσκεις

Ελιτισμό; Με φτιάχνεις και μου τελείωσαν και τα σοκολατάκια.
Ατομικισμό; Μα αν ήταν διαφορετικά θα παρίστανα εκπρόσωπο κάποιας οργάνωσης ή ιδέας σαν άλλος διαφημιστής των ιδεών. Δεν είμαι. Εσύ είσαι κοινωνός του Σύμπαντος και της δικαιοσύνης λειτουργώντας υπερ των δικαίων και αδίκων των άλλων; Και ποιοι είναι αυτοί; Έχεις φτιάξει μια κάποια λίστα; Εκτός των θιβετιανών, ποιοί άλλοι είναι, in the list ?

Click για ανάπτυξη...

Φφφφφφφφφ. Γιατί να θεωρείς τον ελιτισμό και τον ακραίο ατομικισμό σαν κάτι κακά; Το ότι εγώ έχω μια αντιπάθεια για αυτό δεν τα κάνει αυτόματα σατανά. Απλώς, αυτά για την αντιπάθεια προς τη μάζα τα έχει πει και ο Le Bon και ο Paretto και ειλικρινά δεν τους πάω μία...

Κοινωνό του Σύμπαντος δεν μπορείς να με πεις. Αλλά ούτε και ωχαδελφιστή. Εκτός από ελευθερία στους Θιβετιανούς, λευτεριά στη Β. Μύκονο, free Οτσαλαν, free Willy

Άλλο πράγμα η έκφραση του αποτροπιασμού και άλλο ο τρόπος έκφρασης. Mην προφητεύεις με τις πρακτικοθεωρίες σου, το ψευδώνυμο που χρησιμοποιείς ή αντίστροφα, whateva.

Click για ανάπτυξη...

Όντως μερικές φορές επαληθεύω πλήρως το nick. Για αυτό το επέλεξα άλλωστε Πάντως αν σε προσέβαλλα σόρρυ

@ fantasmene,

Τίποτα δεν μου προκαλεί τόση αηδία όση οι λέξεις της κοινωνικής ηθικής. Από μόνη της η λέξη "πρέπει" είναι για μένα "δυσάρεστη" σαν παρείσακτος. Αλλά οι όροι "καθήκον του πολίτη", "αλληλεγγύη", "ανθρωπιστικός" και άλλοι της ίδιας εμβέλειας με αηδιάζουν σαν να ήταν βρωμιές που μου πέταξαν πάνω μου από κάποιο παράθυρο.

Νιώθω προσβεβλημένος στην ιδέα ότι κατά τύχη αυτές οι εκφράσεις μπορεί να με αφορούν, ότι μπορεί ν'αναγνωρίσω πώς έχουν όχι κάποια αξία αλλά κάποιο νόημα.
Είδα, στη βιτρίνα ενός μαγαζιού που πουλάει παιχνίδια, κάποια πράγματα που μου θύμισαν ακριβώς τι είναι αυτές οι εκφράσεις. Είδα, σε ψεύτικα πιάτα, ψεύτικα φαγητά για κουκλοτραπεζαρίες. Στον άνθρωπο που υπάρχει, αισθησιακό, εγωιστή, ματαιόδοξο, φίλο των άλλων γιατί έχει το χάρισμα της ομιλίας, εχθρό των άλλων γιατί έχει το χάρισμα της ζωής, στον άνθρωπο αυτόν τι έχουμε να δώσουμε για να παίξει κούκλες με λέξεις άδειες από ήχο και ρυθμό;

Η διακυβέρνηση βασίζεται σε δύο πράγματα: καταπιέζω και εξαπατώ. Το κακό αυτών των φανταχτερών όρων είναι πως ούτε καταπιέζουν ούτε εξαπατούν. Μεθούν, στην καλύτερη περίπτωση, κι αυτό είναι διαφορετικό.
Αν μισώ κάτι, αυτό είναι οι μεταρρυθμιστές. Ο μεταρρυθμιστής είναι ένας άνθρωπος που βλέπει τα επιφανειακά δεινά του κόσμου και προτείνει να τα επιδιορθώσει χειροτερεύοντας τα θεμελιώδη. Ο γιατρός προσπαθεί να προσαρμόσει το ασθενές σώμα στο υγιές σώμα. Αλλά εμείς δεν ξέρουμε τι είναι υγιές και τι ασθενές στην κοινωνική ζωή.

Με πονάει η ιδέα ότι κάποιος νομίζει πως μπορεί ν'αλλάξει κάτι προκαλώντας ταραχές. Η βιαιότητα, όποια κι αν είναι, υπήρξε ανέκαθεν για μένα μια προεξέχουσα μορφή ανθρώπινης ανοησίας.
Έπειτα, όλοι οι επαναστάτες είναι ανόητοι, όπως, σε μικρότερο βαθμό, γιατί είναι λιγότερο ενοχλητικό, και όλοι οι μεταρρυθμιστές.
Επαναστάτης, ή μεταρρυθμιστής -το λάθος είναι το ίδιο. Ανίκανος να ελέγξει ή να αναθεωρήσει την ίδια του τη στάση απέναντι στη ζωή, που είναι τα πάντα, ή τον ίδιο του τον εαυτό, που είναι σχεδόν τα πάντα, ο άνθρωπος προσπαθεί να ξεφύγει θέλοντας ν'αλλάξει τους άλλους ή τον εξωτερικό κόσμο. Κάθε επαναστάτης, κάθε μεταρρυθμιστής, είναι δραπέτης. Πολεμώ σημαίνει δεν είμαι ικανός να πολεμήσω τον εαυτό μου. Μεταρρυθμίζω σημαίνει δεν επιδέχομαι διόρθωση.

Ο άνθρωπος που διαθέτει δίκαιη ευαισθησία και ορθή κρίση, εφόσον τον απασχολεί το κακό και το άδικο στον κόσμο, προσπαθεί, φυσικά, να το διορθώσει πρώτα απ'όλα, σε ό,τι βρίσκεται πιο κοντά του. Και το πιο κοντινό είναι ο εαυτός του. Αυτό το έργο θα τον απασχολήσει όλη του τη ζωή.

Όλα αυτά έχουν να κάνουν, fanta, με την αντίληψη μας για τον κόσμο. Αλλάζουμε την αντίληψή μας για τον κόσμο σημαίνει αλλάζουμε τον κόσμο για μας, ναι, αυτό σημαίνει αλλάζω τον κόσμο, γιατί αυτός ποτέ δεν θα είναι για μας άλλο από αυτό που είναι για μας. Εκείνη η προσωπική δικαιοσύνη, εκείνη η αληθινή μεταρρύθμιση που ξαναζωντάνεψε την πεθαμένη μας ευαισθησία - αυτά τα πράγματα είναι η αλήθεια, η δική μας αλήθεια, η μοναδική αλήθεια.

Τα υπόλοιπα στον κόσμο είναι τοπίο, κορνίζες που πλαισιώνουν τις αισθήσεις μας, βιβλιοδεσίες των όσων σκεφτόμαστε. Και έτσι είναι, είτε πρόκειται για το πολύχρωμο τοπίο των πραγμάτων και των όντων -χωράφια, σπίτια, αφίσες και ενδύματα- είτε πρόκειται για το άχρωμο τοπίο των μονότονων ψυχών, που ανεβαίνει για μια στιγμή στην επιφάνεια σε λόγια παλιά και χειρονομίες φθαρμένες, και κατεβαίνει πάλι στο βάθος, στη θεμελιώδη βλακεία της ανθρώπινης ύπαρξης.
Επανάσταση; Αλλαγή; Αυτό που θέλω στ'αλήθεια από τα βάθη της ψυχής μου είναι να φύγουν τα άτονα σύννεφα που πασαλείβουν με μια γκρίζα σαπουνάδα τον ουρανό.
Αυτό που θέλω είναι να δω το γαλάζιο να προβάλλει ανάμεσα τους, αλήθεια βέβαιη και ξεκάθαρη γιατί τίποτα δεν είναι και ούτε θέλει να είναι.

Αρχική Δημοσίευση από Uluru:

Ένας άνθρωπος είχε ανέκαθεν λιγότερη σημασία απ'ό,τι ένα δέντρο, αν το δέντρο είναι πιο ωραίο.
Και πόσα δέντρα κόβονται ή καίγονται.

Click για ανάπτυξη...

..αναφέρθηκα σ'αυτό μιας και δε μπορώ να θεωρήσω την ανθρωπότητα παρά σαν μια από τις τελευταίες σχολές στη διακοσμητική ζωγραφική της Φύσης.
Δεν διακρίνω, κατά βάση, έναν άνθρωπο από ένα δέντρο. Και σίγουρα προτιμώ αυτό που διακοσμεί περισσότερο, αυτό που περισσότερο ενδιαφέρει τα σκεπτόμενα μάτια μου. Αν το δέντρο με ενδιαφέρει περισσότερο, με ενοχλεί περισσότερο αν κόψουν το δέντρο παρά αν πεθάνει ο άνθρωπος. Πολύ περισσότερο από το αν θα επαναστατήσει. Δέντρα επαναστάτες δεν γεννήθηκαν (ευτυχώς).
Μερικές φορές το τέλος του ηλιοβασιλέματος με πονάει περισσότερο από το θάνατο ενός παιδιού. Σε όλα είμαι αυτός που δεν αισθάνεται, προκειμένου να αισθανθώ.

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:

Στη Κίνα δεν είναι 300 αλλά 2$ την ημέρα. Εσύ πήγες το θέμα στην Ελλάδα και μετά αναφέρεσαι στη Κίνα. Σε τι θες να αναφερθώ τελικά. Δε κατάλαβα. Τι θεωρείς τελικα εσύ άξιο για αγώνα;

Click για ανάπτυξη...

2$/day στη Κίνα; Τυχεράκηδες. Τους φτάνουν για κατσικίσιο γάλα Όλυμπος Μήπως από fantasmenos πρέπει να κάνεις ένα transforming σε psagmenos;
Το θέμα δεν το ανάγω στην Ελλάδα, ιγώ. Είμαστε Ελλάδα συζητώντας για την Κίνα. Κι αφού συζητάμε για 300 και 350 ευρώ που αφορούν σε ασιατικές χώρες κάνω την υπενθύμιση ότι είμαστε Ελλάδα και το κάνω ακριβώς επειδή συζητάμε για μισθολογικά των λαών και προσδίδουμε λάθος χαρακτηριστικά σε λάθος έθνη. Λες και θα κάνουμε τη λαογραφία των μισθών, globally. Λολ.

Άξιο για αγώνα θεωρώ τη λευτεριά της Μυκόνου. (= το υμνημένο ασπρονήσι από Γαλάτη γνωστό και ως μπεμπέκο από Λαζόπουλο). Δε μπορώ να μη συμφωνήσω μαζί σου.

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:

Όντως μερικές φορές επαληθεύω πλήρως το nick. Για αυτό το επέλεξα άλλωστε Πάντως αν σε προσέβαλλα σόρρυ

Click για ανάπτυξη...

Νο insult, taken. Είμαστε πολύ χαοτικοί για να νιώθουμε αγγυλώσεις από διαφωνίες.

Καλά τα λες αλλά...

Για να δεις όμως που διαφωνούμε. Εμείς ανήκουμε στη Δύση και έχουμε και κάποια άνεση οικονομική υποθέτω, εγώ σαν φοιτητής που εξασκώ με επιτυχία το επάγγελμα της σπατάλης και εσύ σαν στοχαστής de umbris idearum. Τι θέλω να πω; Πιάνεις το ζήτημα από μια οπτική φιλοσοφική και μιλάς πολύ ωραία για την ελευθερία στο άτομο και τη πάλη με τον εαυτό του ενώ εγώ αναφέρομαι καθαρά πολιτικά.

Αναφέρομαι σε ανθρώπους που δεν έχουν τη πολυτέλεια να σκεφτούν κάτι τέτοιο, απλώς πεινάνε ή τους σκοτώνουν... Για αυτούς όσο και αν σου φαίνεται παράξενο η λύση είναι η βία. Όταν ένα σύστημα δεν μεταρρυθμίζεται (πρέπει να απεχθάνεσαι αυτές τις λέξεις ) τότε θα καταρρεύσει (κλεμμένο είναι αυτό, δεν το έχω πει εγώ). Οπότε η βία είναι η τελευταία λύση (λίγο σοκαριστική ίσως) αλλά υπαρκτή και μερικές φορές αναγκαία.

Ο άνθρωπος που διαθέτει δίκαιη ευαισθησία και ορθή κρίση, εφόσον τον απασχολεί το κακό και το άδικο στον κόσμο, προσπαθεί, φυσικά, να το διορθώσει πρώτα απ'όλα, σε ό,τι βρίσκεται πιο κοντά του. Και το πιο κοντινό είναι ο εαυτός του. Αυτό το έργο θα τον απασχολήσει όλη του τη ζωή.

Click για ανάπτυξη...

Το πιστεύω αυτό. Και τελευταία έχω κατασταλάξει κάπως: ατομική εξέλιξη και συλλογική δράση. Μόνο του το καθένα δεν βοηθά σε τίποτα δυστυχώς...

Όσο για τον οίκτο σου για τους επαναστάτες καλά κάνεις και τους λυπάσαι. Οι περισσότεροι δεν τα πήγαιναν καλά με τον πατέρα τους που συμβόλιζε το κατεστημένο. Αλλά παρόλα τα μειονεκτήματα των επαναστάσεων και των μεταρρυθμίσεων δεν υπάρχει άλλος τρόπος στην ανθρώπινη ιστορία για την εξέλιξη της.

Αλλά εμείς δεν ξέρουμε τι είναι υγιές και τι ασθενές στην κοινωνική ζωή.

Click για ανάπτυξη...

Ισότητα και ελευθερία man σε καθαρή μορφή. Και το ένα δεν αποκλείει το άλλο όπως λένε μερικοί μερικοί. Αυτό ήταν πάντα στο κέντρο. Το πως τα πραγματοποιείς είναι το πρόβλημα...

Υ.Γ. Θα ήθελα να σε τσιγκλίσω για την κοινωνική ηθική αλλά θα μου πάρει ώρα, κάποια άλλη φορά

Καλή συνέχεια στο forum φίλε...

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:

Εμείς ανήκουμε στη Δύση και έχουμε και κάποια άνεση οικονομική υποθέτω..

Click για ανάπτυξη...

Πρόπερσι, έπαιρνα επίδομα Ο.Α.Ε.Δ. (329,80. lots of lots of...lots of lolz). Μακάρι η θέση μου στο ημισφαίριο της γης να με έκανε κάτι λιγότερο από μεσοαστό, αλλά να...με πιάνει το παράπονο που θέλω να φάω λίγο παγωτό από παγωτομάνια, ή κινέζικο και δεν...
Άνεση θα πει να είσαι πασάς στα Γιάννενα. Δεν είμαι πασάς και σίγουρα δεν είμαι στα Γιάννενα.

Όπως ακριβώς η Δύση δε κάνει τον Cowboy, έτσι κι εγώ λοιπόν, δεν έχω καμία οικονομική άνεση. Όχι, δεν έχω. Wishful thinking, που θα'λεγε κι ο Έβερτ. (θυμάσαι στο debate με Σημίτη στο κονταροχτύπημα αυτών των δύο τρανών πολιτικών ανδρών. Μπουαχαχα. Τι διαβολεμένο κέφι!)

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:

εγώ σαν φοιτητής που εξασκώ με επιτυχία το επάγγελμα της σπατάλης και εσύ σαν στοχαστής de umbris idearum..

Click για ανάπτυξη...

Στοχαστής de μπαρούφ agkinarum, είμαι. Και μάλιστα ο βαθμός της μπαρουφίασης μου είναι ανάλογος με το βαθμό της φαντασιοπληξίας σου. Με πιάνεις. Το νιώθω. (misunderstand me not. fantasmenos/fantasiopliksia. ok?)

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:

Τι θέλω να πω; Πιάνεις το ζήτημα από μια οπτική φιλοσοφική και μιλάς πολύ ωραία για την ελευθερία στο άτομο και τη πάλη με τον εαυτό του ενώ εγώ αναφέρομαι καθαρά πολιτικά. ...

Click για ανάπτυξη...

Ποιό όμως είναι το πρωταρχικό και ποιό η ουρά του. Τίθεται -όπως σε όλα- θέμα ιεραρχίας, ακριβώς όπως την ίδια στιγμή που καίγεται το σπίτι σου και έχεις κορακιάσει στη δίψα, δε πίνεις νερό αλλά γεμίζεις ένα κουβά νερό, και όχι για να το πιείς.

Το πολιτικό ον κατά Αριστοτέλη είναι πρώτα ον κι έπειτα πολιτικόν γιατί αν δεν είναι ον δεν είναι τίποτα αλλά αν δεν είναι πολιτικό εξακολουθεί να υπάρχει.

Και τέλος δεν υπάρχει σχέση ανάμεσα στην ελευθερία του ατόμου και την εφαρμογή ή πίστη της πολιτικής; Είναι δύο ανεξάρτητες πτυχές; Η μία δεν είναι απόρροια της άλλης; Και αν η ελευθερία του ατόμου (πρώτα υπάρχω και μετά σκέπτομαι) είναι "βαρύτερη" της όποιας πολιτικής ανάλυσης, τότε αναλόγως και η οπτική (όχι απλά φιλοσοφική αλλά πραγματική)
της αμφίσημης αυτής ανάλυσης για την ατομική ελευθερία δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως κατά τι πιο βαρύνουσας σημασίας από την καθαρά πολιτική προσέγγιση;

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:

Αναφέρομαι σε ανθρώπους που δεν έχουν τη πολυτέλεια να σκεφτούν κάτι τέτοιο, απλώς πεινάνε ή τους σκοτώνουν... Για αυτούς όσο και αν σου φαίνεται παράξενο η λύση είναι η βία. Όταν ένα σύστημα δεν μεταρρυθμίζεται (πρέπει να απεχθάνεσαι αυτές τις λέξεις ) τότε θα καταρρεύσει (κλεμμένο είναι αυτό, δεν το έχω πει εγώ). Οπότε η βία είναι η τελευταία λύση (λίγο σοκαριστική ίσως) αλλά υπαρκτή και μερικές φορές αναγκαία....

Click για ανάπτυξη...

Για σένα ποια είναι η λύση; Πεινάω άρα τρώω τις σάρκες των εκμεταλλευτών μου επειδή τόσα χρόνια μου δίναν λίγα, μου κάναν υπέρογκες κρατήσεις, δε μου κόλλαγαν ένσημα κ.ο.κ. ; Ένωση των δράσεων. Καιρός για λιθοβολισμό;
Η βία δεν είναι η λύση. Η βία (θα σου φανεί περίεργο) ήταν πάντα η όξυνση των προβλημάτων.
Όταν ένα σύστημα υφίσταται, είτε λειτουργεί είτε δεν λειτουργεί. Αν λειτουργεί, καλώς δεν μεταρρυθμίζεται. Για το αν και κατά πόσο λειτουργεί, εδώ σε θέλω μάστορα να περπατάς στα κάρβουνα. Αν δε λειτουργεί, τότε θα καταρρεύσει. Δεν συμφωνώ πως σε πάσα περίπτωση όλα τα συστήματα, νέα και παλιά πρέπει να μεταρρυθμίζονται. Δηλ. ο βαθμός λειτουργικότητας μας είναι άχρηστος;

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:

Όσο για τον οίκτο σου για τους επαναστάτες καλά κάνεις και τους λυπάσαι. Οι περισσότεροι δεν τα πήγαιναν καλά με τον πατέρα τους που συμβόλιζε το κατεστημένο. Αλλά παρόλα τα μειονεκτήματα των επαναστάσεων και των μεταρρυθμίσεων δεν υπάρχει άλλος τρόπος στην ανθρώπινη ιστορία για την εξέλιξη της....

Click για ανάπτυξη...

Αν ήξερε ο πατέρας σου...

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:

Ισότητα και ελευθερία man σε καθαρή μορφή. Και το ένα δεν αποκλείει το άλλο όπως λένε μερικοί μερικοί. Αυτό ήταν πάντα στο κέντρο. Το πως τα πραγματοποιείς είναι το πρόβλημα......

Click για ανάπτυξη...

Υγιής είναι η σύμπλευση liberte-egalite (ξέχασες το "fraternite") αλλά ενδιαφέρον θα έχει να ρωτήσουμε κάποιον νομικό, αν η ελευθερία και η ισότητα μπορεί στην πρακτική των κοινωνιών να σταθεί.
Πολύ γενικά αν είσαι ελεύθερος, μπορείς να είσαι και πάνω και κάτω από άλλους. Πράγμα που αναιρεί την ισότητα.
Αν θές να είσαι ίσος προς όλους και όλοι να'ναι ίσοι ως προς εσένα, τότε για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να παραχωρήσεις κάποιες ελευθερίες. Η ισονομία είναι ένα φραγμένο όριο της προσωπικής ελευθερίας. Μην το ξεχνάς. Γιατί οι ίδιοι νόμοι για διαφορετικούς ανθρώπους γεννούν διαφορετικές σκέψεις. Δεν λειτουργούν ούτε και αυτοί που απονέμουν τη δικαιοσύνη σαν εκφραστές των νόμων με καρμπόν. Αυτό σημαίνει ότι είναι ελεύθεροι υπο την επίδραση κοινού νομικού πλαισίου να εκδίδουν διαφορετικές ποινές για ίδιες αξιόποινες (ή μη) πράξεις...έστω με μικρή απόκλιση. Δηλ, είναι ελεύθεροι ως δικαστές αλλά οι αποφάσεις δεν είναι ταυτόσημες (ίσες)...

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:

Καλή συνέχεια στο forum φίλε...

Click για ανάπτυξη...

Αυτή είναι μια καλή ευχή. Θα μου χρειαστεί.

Βασικά καλό θα ήταν να σταματήσει αυτό το αστείο με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την ειρήνη που πρέπει να υπάρχει τότε... 1ον το θέμα δεν είναι να κάνεις pause τα μίση σου για λίγο καιρό. 2ον δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο ούτως ή άλλως - τι προσπαθούν να μας δείξουν ακριβώς; Το πόσο ενωμένα είναι τα κράτη ή το ποιό είναι το καλύτερο;
Αφήστε που αυτό δεν είναι αθλητισμός (αλλά είναι εκτός θέματος).
Στην Κίνα παραείναι αυταρχικοί και υποκριτές για να πάνε να μας πούνε ότι μπορούν να διεξάγουν Ολυμπιακούς Αγώνες. Αφήστε που τ' αναμνηστικά κουκλάκια τα έφτιαχναν μικρά παιδιά. Για να μην μιλήσουμε για το Θιβέτ ή την θανατική ποινή.
Αν και στην Ελλάντα το 2004 τα εργατικά ατυχήματα έδιναν κι έπερναν (δεν τα ξέρω καλά βέβαια, 12 ήμουν τότε).