Ρομαντισμος

Με αφορμη τα δυο θεματα που φουντωσαν σημερα, για τον τιτανικο και τη γιορτη του αγιου βαλεντινου..θελω απλα να δω αλλες αποψεις σχετικα με τον ρομαντισμο.

Προσωπικα πιστευω οτι ειναι παρεξηγημενη εννοια. Συχνα βλεπω αντιδρασεις τυπου συγκινηση/κλαματα/βουρκωματα, για πραγματα η γεγονοτα που νομιζω οτι αν δεν ειχαμε μεγαλωσει πιστευοντας οτι ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ, καμια αισθηση δε θα μας εκαναν.
Παρατηρω οτι οι περισσοτεροι κρινουν απ'αυτα που οι ιδιοι θεωρουν ρομαντικα για το αν οι αλλοι ειναι ρομαντικοι.. πχ, οπως τεθηκε και στο θεμα, δεν γιορταζεις του αγιου βαλεντινου? εισαι κυνικος, γιορταζεις? εισαι θυμα, σ'αρεσε ο τιτανικος? εισαι των εμπορικων, δεν σ'αρεσε εισαι ντεμεκ ψαγμενος, και παει λεγοντας..

Τα ορια μεταξυ σαχλας και ρομαντισμου για σας ποια ειναι?
Επισης..ο ρομαντισμος σ'ενα ατομο κρινεται μονο απο καποιες πραξεις? Πχ, ξερω καφρους που δινουν δωρακια στις κοπελες τους σε ασχετες φασεις, κι αυτο ειναι -ααχ τι ρομαντικο α λα λαουρα στο καρουζελ-για οσους το βλεπαν :p- ενω πισω απ'την πλατη τους πηδανε αλλες τρεις, κι αλλους που θα τους χαρακτηριζε καποιος μουντρουχους η κλειστους, αλλα οταν πρεπει δειχνουν οτι ειναι ρομαντικοι πραγματικα. Αυτα, ακουω

Ο ρομαντισμός κατά τη γνώμη μου είναι συστατικό της σχέσης και ποτέ η ίδια η σχέση. Τι εννοώ; Φανταστείτε ένα γλυκό που είναι στο στάδιο της ετοιμασίας. Ρίξτε υπερβολική ζάχαρη και πέντε κιλά σιρόπι και θα έχετε σιρόπι με γλυκό και όχι γλυκό με σιρόπι. Όλα θέλουν τις δόσεις τους. Και ο σάχλας σαλιάρας υπάρχει, αλλά και ο ανέραστος υπάρχει. Το θέμα είναι να μη βρίσκεται κάποιος στα άκρα αλλά σε μια εξισσορόπηση ρομαντισμού/μη ρομαντισμού.

Δεν έχει σημασία αν είσαι γυαλάκιας, χοντρός, κοντός, νταλικέρης, γαλατάς, νταβατζής, βρωμόστομος ή ευγενικός. Όλοι μπορούν να είναι ρομαντικοί και μάλιστα με το δικό τους τρόπο. Δε θα μιλήσω πολύ για μένα. Την εικόνα μου τη βλέπετε, ξέρετε πως μιλάω, πως συμπεριφέρομαι, αυτό όμως δε με κάνει μη ρομαντικό. Ξέρω σε ποιά άτομα προσγειώνω τα λόγια μου και τις μπουνιές μου και ξέρω πως αγαπάνε μια γυναίκα. Το ίδιο πιστεύω και για σας. Παρά τα όσα είστε και δείχνετε, κάποτε είστε ρομαντικοί, άλλοι πιό λίγο κι άλλοι πιό πολύ από μένα.

Εκείνο που δε μπορώ είναι το στυλάκι "αχ καλέ κοπελιές είμαι ρομαντικός και φαίνομαι από χιλιόμετρο μακριά, κοιτάξτε με, δε σας ρίχνω;" που αυτόματα κατά τη γνώμη μου μειώνει ενα άλλο σημαντικό συστατικό ενός ισορροπημένου άντρα, απλούστατα... την αντρίλα. Δε νομίζω οι πιό πολλές γυναίκες να θέλουν ενα "στα χαρτιά αρσενικό" που τρέχει ξωπίσω τους όλη μέρα με ενα μπουκέτο και βλέπει "Το πλοίο της αγάπης" σε επαναλήψεις 24/7. Ε όχι, βγάζω το πρωινό μου με τέτοια άτομα. Αντίστοιχα και για τις κοπέλες αν και εκεί υπάρχει μια ανοχή λόγω ιδιοτήτων του φύλου (μέχρι να φτάσει κι εκείνη στο επίπεδο της σάχλας που βρίσκει τον πρίγκηπα και του φυλάει τα μπόσικα 24/7/365).

Το άλλο άκρο "$$%$^% αγάπες και βλακείες" και λοιπά γαλλικά... Για κάτσε ρε φιλάρα, εσύ δε θα ζευγαρώσεις ποτέ; Μόνος σου θα τα κάνεις τα παιδιά σα τις αμοιβάδες; Τη γυναίκα πως θα τη ρίξεις; Με ρόπαλο στο κεφάλι και σύρσιμο στη σπηλιά σου; Θέλει και λίγη γλύκα, αλλά όχι είπαμε εσύ είσαι ο Κρο-Μανιόν και δεν το κατέχεις το ζήτημα... Εκεί κι αν βγάζω το πρωινό μου...


Στο κάτω κάτω όλα είναι και προσωπικά σε ένα μεγάλο βαθμό. Κι εγώ το μωρό μου το λατρεύω, θα το πω μία δύο τρείς, θα το φωνάξω γιατί το γουστάρω αλλά δε θα ντυθώ και στα ρόζ να χοροπηδάω σαν λαγός στο δρόμο και να τραγουδάω "Μάτια μου γλυκά μου μάτια, ο έρωτάς σου μ' έκανε κομμάτια" σαν κανελωμένη συναγρίδα.

Για μένα ο ρομαντισμός φαίνεται σε μικρά πράγματα και όχι σε πομπώδη. Αυτός που κάνει τις "κλασσικές" ρομαντικές κινήσεις σε μεγάλο βαθμό θέλει να αποδώσει στον εαυτό του ορισμένα χαρακτηριστικά και συγκεκριμένο προφίλ. Είμαι πολύ επιφυλακτική με αυτά τα άτομα. Βέβαια πια έχω φτάσει στο σημείο να μου αρέσει να μου προσφέρει κάποιος λουλούδια ή να μου λέει για τα μάτια μου. Μάλλον επειδή πέρασα πολλά χρόνια να κυνηγάω κάφρους.

Όσο για το πως εκφράζω τον ρομαντισμό μου, κυρίως μοναχικά! Νομίζω πως έχω πολλά στοιχεία της κλασσικής εικόνας ρομαντικού ανθρώπου που έχουμε στο μυαλό μας, αλλά προσπαθώ να τα κρατάω για τον εαυτό μου. Από την μία για να μην φαίνομαι γελοία, από την άλλη επειδή δεν μου αρέσει να βγάζω την εικόνα της ρομαντικής, αλλά δεν ξέρω να εξηγήσω τον λόγο.

Πάντως σίγουρα τα παραδείγματα στυλ Τιτανικού και Αγίου Βαλεντίνου δεν τα θεωρώ ένδειξη ρομαντισμού, αλλά γλυκανάλατων καταστάσεων στις οποίες λέω ΜΑΚΡΙΑ.

Αρχική Δημοσίευση από underwater:

Πάντως σίγουρα τα παραδείγματα στυλ Τιτανικού και Αγίου Βαλεντίνου δεν τα θεωρώ ένδειξη ρομαντισμού, αλλά γλυκανάλατων καταστάσεων στις οποίες λέω ΜΑΚΡΙΑ.

Click για ανάπτυξη...

Είμαι γλυκανάλατη και είμαι καλά, νι

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:

Δεν ξερω ποια ειναι τα όρια του ρομαντισμού και της σάχλας αλλά αν υπάρχουν τέτοια, τότε προσωπικά στανταρ συγκαταλέγομαι στους σαχλούς ανθρώπους

Click για ανάπτυξη...

Συμφωνώωωω!
(αν και δεν έχω κλάψει με ανατολή ή δύση)