Εκκλησιαζόμενη οικογένεια

Αρχική Δημοσίευση από mpourou:

Rascal πως συμπέρανες ότι όλα αυτά που μας περιέγραψες οφείλονται στο οτι είναι Χριστιανοί; Και τι έγινε που είναι εκκλησιαζόμενη οικογένεια; Πραγματικά δεν έχει καμία σχέση με την συμπεριφορά αυτή των γονιών...

Click για ανάπτυξη...

Οπως ειπα και στην αρχη του θεματος..

Αρχική Δημοσίευση από rascal_gd:

Ολα καλοπροαιρετα απ'τη μερια μου μεχρι στιγμης και καμια παρεξηγηση!... Ολα αυτα δεν με νοιαζουν και δεν κατηγορω κανεναν...

Click για ανάπτυξη...

Aλλα επειδη ακριβως εχει στηθει μια φυλακη στο ονομα της ασφαλειας και της αλληλοφροντιδας..

Αρχική Δημοσίευση από rascal_gd:

..Και ολα αυτα μεσα απ'το πρισμα της φροντιδας και της αγαπης μιας χριστιανικης οικογενειας.

Click για ανάπτυξη...

Αυτο ειναι το βασικο νοημα του θεματος. Καταπιεση μεσα απ'τη φροντιδα μια οικογενειας με αδιακλονητο αλλοθι τον "Χριστο"!!! Γιατι εαν γεννησεις το Θεο μεσα στη ψυχη του παιδιου σου μετα μπορεις να παιξεις μεγαλη μπαλα και πολυ ευκολα. Ισως με ενδιαφερουν ολες οι καταπιεσεις που γινονται στο ονομα της αγαπης(η αγαπη τυπου -εγω αυτα στα λεω ή στα κανω γιατι σ'αγαπαω!!!) και με αρκετους εδω μεσα δεν εχω προβλημα μ'αυτο που πιστευουν. Αυτο που συζηταμε εδω ειναι η πιεση μεσα απ'την αγαπη που στην συγκεκριμενη περιπτωση εχει ενα απιστευτα τρομερο και τρομαχτικο αλλοθι που λεγεται Θεος, σεβασμος, αγαπη κτλ.

Αρχική Δημοσίευση από love_angel:

δεχομαι το να μην πιστευει καποιος ανθρωπος, ωστοσο δε δεχομαι απο κανεναν να προσβαλλει τη θρησκεια μου και τα πιστευω μου.

Click για ανάπτυξη...

Απ'τη στιγμη που πιστευεις σε κατι απολυτο να εισαι παντα προετοιμασμενη για προσβολες, βλασθημιες κτλ. Γιατι αυτο που καταλαβαινω εγω απο γυρω μου ειναι οτι δεν υπαρχει τιποτα απολυτο εδω που ζουμε. Αρα το να εξοργιζεσαι και να απαιτεις απ'τους αλλους να μην προσβαλουν το "απολυτο" στο οποιο πιστευεις μου φαινεται ανοησια και παραλογισμος!!

Αρχική Δημοσίευση από Marmaths:

Δεν γνωρίζω τη συγκεκριμένη οικογένεια κι έτσι δεν μπορώ να μιλήσω γι'αυτήν, αλλά μπορώ να σου μιλήσω γενικότερα για τις οικογένειες που εγώ έχω γνωρίσει και που ουδεμία σχέση έχουν με αυτό που περιγράφεις! Αυτό λοιπόν που έχω δει είνα να βγαίνουν από τέτοιες οικογένειες καταπληκτικά παιδιά, ώριμα και σοβαρά αλλά και με δικές τους πρωτοβουλίες, ανεξαρτησία και αυτοπεποίθηση! Παιδιά που όχι απλά δεν είναι κλεισμένα στο σπίτι, αλλά επιλέγουν τη ζωή τους όπως αρμόζει στην ιδιοσυγκρασία τους και σαφώς και έχουν τις δυνατότητες και τις ικανότητες να μείνουν ή να σπουδάσουν μόνοι τους όχι μόνο σε άλλη ελληνική πόλη αλλά ακόμα και σε ξένη χώρα!

Φιλικά

Click για ανάπτυξη...

Ειναι σαν να διαφημιζεις προϊον μαρκετινγκ!!

Βαλε λιγο συναισθημα στον λογο σου!


Φιλικα παντα.. (μα πααανταα)

Αρχική Δημοσίευση από Marmaths:

Ε τότε νομίζω ότι συμφωνούμε! Αρκεί να μην τα ισοπεδώνουμε όλα και να μην φτάνουμε σε αυθαίρετες γενικεύσεις!



Αν μιλούσα πιο θερμά θα μου έλεγες ότι έχω συναισθηματικό δεσμό με το θέμα και γι'αυτό δεν είμαι αντικειμενική... ή όπως στην Βίκυ θα μου έλεγες ότι πιστεύω σε κάτι απόλυτο και γι'αυτό θα πρέπει να μπορώ να δέχομαι προσβολές και βλασφήμιες (που παρεπιπτόντως δεν δέχομαι!).

Προτιμώ, λοιπόν, να μιλάω πιο αντικειμενικά και ίσως κάπως πιο αποστασιωποιημένα ούτως ώστε να μπορείς να σχολιάσεις την άποψη μου ως εξωτερικό παρατηρητή πέρα από συναισθηματικούς δεσμούς. Πράγμα το οποίο αποφεύγεις επιμελώς να κάνεις! Αντί λοιπόν να σχολιάζεις το με ποιο τρόπο ο καθένας αναπτύσσει τα επιχειρήματά του (συναισθηματικό ή μη) τι θα έλεγες να αναπτύξεις τα δικά σου επιχειρήματα επί του θέματος χωρίς προσωπικές "επιθέσεις";

Στο θέμα μας τώρα, εγώ δεν είπα ότι δεν ισχύει αυτό που λες για τη συγκεκριμένη οικογένεια... Αντίθετα, τόνισα το πόσο καταστροφική είναι η υπερβολή προς οποιαδήποτε κατεύθυνση ή η χρησιμοποίηση μιας πίστης για την κάλυψη προσωπικών συμφερόντων (γιατί ένα από τα δύο πρέπει να ισχύει στην περίπτωση που μας ανέφερες).

Η μόνη μου ένσταση ήταν ότι έκανες μια αυθαίρετη γενίκευση γνωρίζοντας μία και μόνο οικογένεια! Και πραγματικά, μου έρχεται η εξής απορία: Γιατί δεν έβγαλες το ίδιο συμπέρασμα για όλες τις τριμελείς οικογένειες ή για όλες αυτές που έχουν παιδί Μιχάλη ή για όλες αυτές που το παιδί τους σπουδάζει στη Φλώρινα κ.ο.κ. Νομίζω ότι εξίσου αυθαίρετες και αβάσιμες με αυτήν που ήδη έκανες, θα ήταν κι εκείνες οι γενικεύσεις, ακόμα κι αν αυτές είναι πιο "φανερές".

Φιλικά (μην τα ξαναλέμε )

Click για ανάπτυξη...

Kαταρχην οσον αφορα το πρωτο σου μυνημα νομιζω οτι ειναι πολυ αφελες να πιστευει καποιος οτι μια οικογενια η οποια εχει παρει τα ιδανικα και τις αξιες μιας θρησκειας(που αυτο σημαινει αρκετη καταπιεση προσωπικη απ'το καθε μελος της) και τα εχει αφομοιωσει σαν δικα της πως ειναι κατι πολυ αποδοτικο για τα μελη της και οτι μεσα απ'αυτο μονο καλο μπορει να βγει!! Απορω τι κανουμε ολοι εμεις που καθομαστε απ'εξω και δεν εισχωρουμε σ'αυτο το τριπακι που μονο καλο μας κανει!! Οταν ελεγα οτι μιλας λες και διαφημιζεις προιον μαρκετινγκ το εννουσα, γιατι ανεφερες ολα τα καλα και μονο τα καλα μιας τετοιας καταστασης που μπορουν να βγουν μονο σε μια ιδανικη κατασταση. Πολυ μονοπλευρη η οπτικη σου πανω στο θεμα. Μαλλον επειδη νομισες οτι επιασα το ακρο θελησες και συ να γινεις υπερβολικη και να πιασεις την αλλη ακρη. Αλλα ολα αυτα που λεω αυτη τη στιγμη δεν ειναι συμπερασμα μιας μονο εβδομαδας. Εχω γνωρισει πολλες οικογενοιες εκκλησιαζομενες και μπορω να καταλαβω πως μπορει να ειναι τα πραγματα. Εχω δει οικογενειες στις οποιες ολα κυλανε και εξελισονται χωρις κανενα προβλημα εχοντας μια σχεση με την εκκλησια. Το θεμα ειναι να αρχιζεις να υποψιαζεσαι τις οικογενειες που ειναι σχεδον εντελως δωσμενες στην Θρησκεια και στα "ιδανικα" της. Εκει υπαρχει προβλημα. Εκει υπαρχει μια μανα η οποια δεν πηρε την "καθαρη" αγαπη(την αγαπη χωρις πρεπει να εισαι ετσι και να κανεις το ταδε για να αξιζεις την αγαπη μου) απ'την οικογενεια της αλλα ουτε και απ'τον αντρα της και οι δυο τους μαζι με τις ανασφαλειες και τους ψυχαναγκασμους τους θετουν "κανονες" στο σπιτι τους και στην οικογενεια τους ωστε τα παιδια τους να ειναι υπακουα και ετοιμα να τους βοηθησουν οταν αυτοι το χρειαστουν. Δεν θελουν με τιποτα να ξαναζησουν την συγχηση και τις πολλες απαιτησεις που εζησαν αυτοι οταν ηταν μικροτεροι. Τα παιδια εχουν απιτησεις. Θελουν να τ'αγαπησεις οπως ειναι μαζι με τις ενοχλητικες τους πλευρες. Μονο αν γεννησεις εναν Θεο πανω στο κεφαλι τους και θεσεις κανονες που πρεπει να τηρουνται για ολους αλλα και για το ιδιο(μην κανεις αμαρτιες γιατι θα καεις στην κολαση!! Καλο;;) δεν θα εμφανιστουν ποτε οι ασχημες πλευρες τους ή και να εμφανιστουν θα μπορεις να τις κοντρολαρεις πολυ καλυτερα. Αυτο κι αν ειναι ο ορισμος της "γεννησης" ενος ψυχαναγκαμου!!! Το να βλεπει καποιος μια αδυναμη πλευρα του σαν κατι κακο και να την αρνειται μετα για μια ζωη!! Η εξελιξη ενος παιδιου απαιτει πολλα κιλα αποδεχτικοτητας(νομιζω δεν υπαρχει αυτη η λεξη) και αγαπης.

Επισης λεω πως πρεπει να "αποδεχεσαι" τις προσβολες και τις νηξεις για το απολυτο στο οποιο πιστευεις γιατι ειναι πολυ φυσιολογικο να υπαρχουν αυτες. Δεν λεω να τις δεχτεις σε προσωπικο επιπεδο.

Οπως και να 'χει ενα νομισμα εχει δυο οψεις. Την καλη και την ασχημη. Στο παραδειγμα που εφερα νομιζω πως ισχυουν τα πραγματα οπως τα λεω. Πως δεν ειναι καθολου ευοιωνο και αποδοτικο για μια οικογενεια η οποια ειναι δωσμενη σε μια θρησκεια και στους κανονες της. Υπαρχει καταπιεση του "εγω" και μιας αναζητησης αγαπης που ποτε δεν ερχεται.

Οσον αφορα γενικως τις εκκλησιαζομενες οικογενειες υπαρχουν και τα φωτεινα παραδειγματα. Αλλα εκει υπαρχει μια σχεση της οικογενειας με την εκκλησια και τα ιδανικα της η οποια ερχεται να στηριξει την ηδη καλη, αληθινη και ταχτοποιημενη κατασταση!! Απ'το κεφαλι βρωμαει το ψαρι. Αν δυο γονεις μπορουν να στηριξουν μια ευοιωνη κατασταση τοτε ο θεος δεν υπαρχει περιπτωση να μπει εμποδιο μπροστα τους. Ουτε και αν μια οικογενεια ειναι χιλια κομματια μπορει ενας θεος να τη σωσει!!!

Φιλικα

Αρχική Δημοσίευση από LAZARUS:

Είναι μερικοί άνθρωποι που, επειδή σχετίζονται με τον κλήρο(εκκλησίες, πνευματικούς κλπ) και έχουν άμεση σχέση με το τελετουργικό και τις επονομαζόμενες «γραφές», νομίζουν ότι έχουν τη «θεία γνώση» με αποτέλεσμα να φέρονται εντελώς αντικοινωνικά και αυτό φαίνεται πάνω στους κοντινούς τους ανθρώπους, και γενικά προσπαθούν να επιβληθούν πάνω σε αυτούς, με τους οποίους σχετίζονται. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά και σε αυτό το φόρουμ. Οπότε, υπό το πρίσμα αυτό καταλαβαίνω τη συμπεριφορά αυτού του «πατέρα» και λυπάμαι όλη την οικογένεια.

Click για ανάπτυξη...

Δεν μπορεις να φανταστεις ποσο ευστοχη ειναι η παρατηρηση σου! Οντως ο πατερας ειχε υφος βαθεια θρησκευομενου και πνευματικου καθοδηγητη και πολλες φορες αναφεροταν και για διαφορους πατερες(της εκκλησιας) και μεσα απ'αυτες εδειχνε την εκτιμηση του και το σεβασμο του προς αυτους αλλα και την εντυπωση οτι δεν απεχει πολυ απ'αυτο το προτυπο του "πνευματικου" πατερα και καθοδηγητη.

Ειναι οπως το ειπες!! Για λυπηση..

Αρχική Δημοσίευση από rascal_gd:

Σημερα ειχα μια περιεργη εμπειρια.

Στη πολη που σπουδαζω υπαρχει μια οικογενεια η οποια ειναι γνωστοι γνωστων και προθυμοποιθηκαν να με γνωρισουν μετα απο καποια τηλεφωνα με γονεις και μεσαζωντες ωστε να γνωρισω αυτους αλλα και το γιο τους που σπουδαζει στην Καλων τεχνων οπως και γω και να αρχισουμε να κανουμε παρεα κιολας(). Μετα απο καποια τηλεφωνα που ειχα με τον πατερα της οικογενειας με καλεσε σημερα για φαγητο σπιτι τους και αν ηθελα να εκκλησιαστω πιο πριν μαζι τους στον Αγιο Αυγουστινο!! Ολα καλοπροαιρετα απ'τη μερια μου μεχρι στιγμης και καμια παρεξηγηση! Πηγα λοιπον στο σπιτι τους. Γνωρισα και τον Μιχαλη τον γιο τους. Αρχικα εδινε την εντυπωση ενος ησυχου παιδιου. Ο πατερας μιλουσε συνεχεια και ασταματητα. Η μανα μαγειρευε στη κουζινα. Μου φανηκε η πιο λογικη εκει μεσα. O πατερας μιλουσε συνεχεια και οτι αφορουσε γενικως και θεματα του γιου του παρεμβεναι κι αυτος λες και ηταν απο κοινου θεματα και οτι αφορουσε τον Μ διναν απαντησεις μαζι. Αυτο δεν ηταν τοσο αφυσικο φαινοταν στην αρχη γιατι τα περισσοτερα πραγματα τα ειχαν ζησει απο κοινου απο 'τι φανηκε στις μετεπειτα συζητησεις. Ο πατερας του ακολουθουσε τον Μ στη σχολη του παρα πολλες φορες. Απ'τις εισητηριες εξετασεις μεχρι για πιο απλα πραγματα. Φαινοταν σαν να μη τον αφηνε να κινηθει απο μονο του και τα περισσοτερα πραγματα γινοταν απο κοινου. Οι γονεις επισης δουλευοντας στο δημοσιο καταφεραν να παρουν μεταθεση στη πολη που ειναι η σχολη και τωρα ζουν και να ειναι μαζι συνεχεια με τον γιοκα τους. Ολα αυτα κατω απ'το πρισμα μια Χριστιανικης παραδοσιακης οικογενειας αρκετα κλειστη. Ολα αυτα δεν με νοιαζουν και δεν κατηγορω κανεναν. Το θεμα ειναι οτι πηγα για καφε μετα με τον Μ και ειδα ενα παιδι σχεδον στα ορια του "καθυστερημενου". Καμια ουσιαστικη επαφη με το ειναι του. Ενα καλο, ευγενικο παιδι ολιγομιλητο και απιστευτα "αφελες". Ενας δημιουργημενα "καθυστερημενος" με ανυπαρκτο προσωπικο στιγμα. Και ολα αυτα μεσα απ'το πρισμα της φροντιδας και της αγαπης μιας χριστιανικης οικογενειας.

Πως σας φαινονται εσας οι οικογενειες που ειναι φοβισμενες και κλειστες κατω απ'το πρισμα της αλληλοβοηθειας και της προσφορας μεταξυ των μελων που που επιτασει η Χριστιανικη Εκκλησια πανω στην οποια εχουν βαλει τις βασεις απ'τις ζωες τους; Αραγε κανει καλο στα παιδια τοση φροντιδα και προσοχη απ'τους γονεις τους ή απο πισω κρυβονται μεγαλες ανασφαλειες απ'τους ιδιους;


Προσωπικα αυτο που πιστευω ειναι:

Click για ανάπτυξη...

Tι θεματάρα είχε παιχτεί πριν 13 χρόνια (τι 13 χρόνια ρε μαλάκα, πότε πέρασαν; )

Προσωπικά δε πιστεύω ότι φταίει η θρησκεία που ορισμένοι άνθρωποι έχουν επιλέξει να είναι υπερπροστατευτικοί με τα παιδιά τους. Αυτό που φταίει είναι πώς πολλοί γονείς πιστεύουν ότι το παιδί τους, επειδή το "δημιούργησαν", είναι κτήμα τους και μπορούν να του επιβάλλουν να κάνει ο,τι θέλουν. Προφανώς με τις αντίστοιχες συνέπειες.

Γνώριζα και εγώ περίπτωση κοπέλας που όταν ανέβηκε Ιωάννινα για να σπουδάσει, ήρθε και η μαμά της μαζί για να τη προσέχει. Ήταν και παρέμεινε μια κοπέλα άπειρα κλειστή, χωρίς γνώμη για τίποτε, άβουλη και σχεδόν χωρίς παρέα. Δε θέλω να επεκταθώ στο πόσο δολοφονικό είναι να το κάνει ένας γονιός στο παιδί του αυτό.

Η Υπερπροστατευτικότητα "ευνουχίζει" .
Σε συνδυασμό με εσωστρέφεια έμφυτη και απουσία δυναμισμού είναι επικίνδυνο κοκτέιλ. Δε νομίζω πως φταίει η επαφή με τη θρησκεία ( δεδομένου πως ξέρω ένα σωρό παιδιά γαλουχημενα με χριστιανικές αξίες που μια χαρά ανέλαβαν τη ζωή τους και ανεξαρτητοποιηθηκαν) .

Εκτός και αν το παιδί έχει μεγαλώσει μέσα σε ένα αυστηρό πλαίσιο συντηρητισμού και δεν έχει εσωτερικευσει με υγιή τρόπο αυτές τις αξίες, αλλά τις βιώνει ως ένα σύνολο κανόνων ,τους οποίους αν δεν ακολουθήσει νιώθει ενοχικά.