Μήπως είστε συνεξαρτημένος;

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Από την εφημερίδα: ΤΟ ΒΗΜΑ

[...]
Για μερικούς ανθρώπους το προσωπικό τους «Πλοίο της Αγάπης» μπορεί για πάντα να πλέει στη θάλασσα του μίσους. Εξηγούμαστε: του μίσους για τον εαυτό τους μέσω της παθολογικής αγάπης για τους άλλους. Ο εθισμός τους ονομάζεται απλώς «συνεξάρτηση» και δεν είναι παρά αυτό που συμβαίνει σε κάποιον όταν διατηρεί μια έντονη ανάγκη για κάποιον άλλον και τον χρησιμοποιεί προκειμένου να καλύψει μια πιθανή δική του ανεπάρκεια. Πιο συγκεκριμένα, το να είσαι συνεξαρτημένος σημαίνει το να καταναλώνεις τον εαυτό σου στην προσπάθεια να ελέγξεις τη συμπεριφορά των κοντινών σου ανθρώπων. Οι συνεξαρτημένοι απορροφούνται τόσο από τα προβλήματα των άλλων ώστε σταδιακά χάνουν την επαφή με τον εαυτό τους. Στο τέλος αισθάνονται ότι υπάρχουν για τους άλλους και γίνονται ράκη όταν αυτοί οι άλλοι ενδεχομένως δείξουν έστω και μια απειροελάχιστη διάθεση «ασέβειας». Στην πραγματικότητα ο συνεξαρτημένος δεν μπορεί να διακρίνει καθαρά ότι ο καθένας έχει τη δυνατότητα * και το δικαίωμα * να ζει για τον εαυτό του χωρίς να χρειάζεται τόσο συχνά και με τέτοια ένταση το ενδιαφέρον, την κρίση, την προστασία ή, πολύ περισσότερο, την έγκριση κάποιου άλλου για οτιδήποτε αφορά τη ζωή του.





Δεν κατάφερα να βρω περισσότερες πληροφορίες, από αυτά που διάβασα, συνεξάρτηση μπορεί να παρουσιάσουν άτομα που συνδέονται με εξαρτημένα άτομα (αλκοολικούς, ναρκομανείς κτλ) αλλά και σε σχέσεις εξάρτησης όπως μητέρας-παιδιού ή ακόμη και εραστών. Το συνεξαρτημένο άτομο αισθάνεται την ανάγκη να "βοηθά και να συμπαραστέκεται" σε άλλους ανθρώπους και η ζωή του αποκτά νόημα, μόνο μέσω της αλληλεπίδρασης αυτής.

Δανείστηκα τον τίτλο του θέματος από το άρθρο. Παρ' όλα αυτά, έχετε τέτοια παραδείγματα στο περιβάλλον σας; Ό,τι γνωρίζετε για τη συνεξάρτηση, καλοδεχούμενο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Καμιά φορά νομίζω πως το παθαίνω με τους συντρόφους μου. Έχω πάντα ένα σχέδιο στο περίπου στο μυαλό μου για το τι πρέπει να κάνουμε ή τι πρέπει να γίνει μεταξύ μας, το οποίο αν δεν γίνει πραγματικότητα, θλίβομαι. Επίσης θλίβομαι αν νιώσω πως ο άλλος θέλει να κρατάει κομμάτια της ζωής του, που τουλάχιστον εγώ θεωρώ σημαντικά, για τον εαυτό του και μόνο.
Απογοητεύομαι, πληγώνομαι και νιώθω πολύ άσχημα αν οι προσδοκίες μου δεν βρουν αντίκρυσμα. Κι ενώ όταν το σκεφτώ λογικά, αποφασίζω πως έχω κι εγώ τόσα πολλά στη ζωή μου και δεν χρειάζεται συνεπώς να εξαρτώμαι έτσι, συναισθηματικά δυσκολεύομαι πολύ να αφήνω τον άλλον ελεύθερο.

Ευτυχώς περνώντας τα χρόνια, νομίζω βελτιώνομαι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Ντινα δε νομιζω οτι αυτο που περιγραφεις εσυ ειναι αυτο που λεει το αρθρο. Αυτο που περιγραφεις εσυ ειναι πολυ πιο φυσιολογικο και αναμενομενο και συχνο κλπ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Obscura

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Obscura αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,515 μηνύματα.
Συνεξαρτημένος θα μπορούσε να είναι κάποιος που σου κρατάει μούτρα ή σου θυμώνει όταν δεν κάνεις κάτι "για το καλό σου" ας πούμε;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Από την εφημερίδα: ΤΟ ΒΗΜΑ

[...]
Για μερικούς ανθρώπους το προσωπικό τους «Πλοίο της Αγάπης» μπορεί για πάντα να πλέει στη θάλασσα του μίσους. Εξηγούμαστε: του μίσους για τον εαυτό τους μέσω της παθολογικής αγάπης για τους άλλους. Ο εθισμός τους ονομάζεται απλώς «συνεξάρτηση» και δεν είναι παρά αυτό που συμβαίνει σε κάποιον όταν διατηρεί μια έντονη ανάγκη για κάποιον άλλον και τον χρησιμοποιεί προκειμένου να καλύψει μια πιθανή δική του ανεπάρκεια. Πιο συγκεκριμένα, το να είσαι συνεξαρτημένος σημαίνει το να καταναλώνεις τον εαυτό σου στην προσπάθεια να ελέγξεις τη συμπεριφορά των κοντινών σου ανθρώπων. Οι συνεξαρτημένοι απορροφούνται τόσο από τα προβλήματα των άλλων ώστε σταδιακά χάνουν την επαφή με τον εαυτό τους. Στο τέλος αισθάνονται ότι υπάρχουν για τους άλλους και γίνονται ράκη όταν αυτοί οι άλλοι ενδεχομένως δείξουν έστω και μια απειροελάχιστη διάθεση «ασέβειας». Στην πραγματικότητα ο συνεξαρτημένος δεν μπορεί να διακρίνει καθαρά ότι ο καθένας έχει τη δυνατότητα * και το δικαίωμα * να ζει για τον εαυτό του χωρίς να χρειάζεται τόσο συχνά και με τέτοια ένταση το ενδιαφέρον, την κρίση, την προστασία ή, πολύ περισσότερο, την έγκριση κάποιου άλλου για οτιδήποτε αφορά τη ζωή του.





Δεν κατάφερα να βρω περισσότερες πληροφορίες, από αυτά που διάβασα, συνεξάρτηση μπορεί να παρουσιάσουν άτομα που συνδέονται με εξαρτημένα άτομα (αλκοολικούς, ναρκομανείς κτλ) αλλά και σε σχέσεις εξάρτησης όπως μητέρας-παιδιού ή ακόμη και εραστών. Το συνεξαρτημένο άτομο αισθάνεται την ανάγκη να "βοηθά και να συμπαραστέκεται" σε άλλους ανθρώπους και η ζωή του αποκτά νόημα, μόνο μέσω της αλληλεπίδρασης αυτής.

Δανείστηκα τον τίτλο του θέματος από το άρθρο. Παρ' όλα αυτά, έχετε τέτοια παραδείγματα στο περιβάλλον σας; Ό,τι γνωρίζετε για τη συνεξάρτηση, καλοδεχούμενο.

'Εχω την εντύπωση ότι η συνεξάρτηση αφορά και στους δυο, δηλαδή ο καθένας είναι εξαρτημένος από τον άλλο, και όχι ο ένας μόνο. Από την άλλη, δεν νομίζω αυτό να ισχύει με σχέσεις με ναρκομανείς ή αλκοολικούς, γιατί ο ναρκομανής είναι ήδη εξαρτημένος από το ναρκωτικό του, άρα η εξάρτηση του από την σύντροφο λογικά είναι ανύπαρκτη (εξαρτάται από το ναρκωτικό του, τί να την κάνει εκείνη ; Εκτός αν του το παρέχει η ίδια λέμε τώρα, σε κάποιες περιπτώσεις). Συνεξάρτηση όμως είναι η αμοιβαία εξάρτηση του ενός από τον άλλον. Τα πρώτα χαρακτηριστικά που αναφέρεις τα καταλαβαίνω (έλεγχος, οργή ή συντριβή με την παραμικρή "ασέβεια" κλπ), αλλά το να βρίσκει κανείς νόημα μόνο όταν συμπαραστέκεται δεν το θεωρώ αναγκαίο χαρακτηριστικό συνεξάρτησης. Η υπερβολική κτητικότητα και παθολογική ζήλεια αναπτύσσονται συχνά στους συνεξαρτημένους αλλά εκδηλώνεται μόνο από αυτόν που αναφέρεται ότι θέλει να ελέγχει το παραμικρό. Η αγάπη δεν αποκλείεται και από τους δυο, αλλά νοθεύεται και κινδυνεύει. Εξαρτάται από την περίπτωση, ο ένας μπορεί να μην μισεί καθόλου τον εαυτό του (αυτός που δέχεται την αφόρητη πίεση και τον έλεγχο), απλά να νοιώσει σύντομα ότι έχει απομακρυνθεί τόσο πολύ από το Εγώ του (αλοτρίωση). Μπορεί όμως να αρχίσει και να μισεί τον εαυτό του όταν δει ότι είναι "λίγος" για το άλλο πρόσωπο (αν το άλλο πρόσωπο τον κατηγορεί διαρκώς για το παραμικρό, θέτει απίστευτα υψηλά στάνταρντς, τον εκβιάζει ψυχολογικά διαρκώς, έχει υπερβολικές, παράλογες και διαρκείς απαιτήσεις κλπ) και εκείνος έχει πιστέψει πολύ ή έχει δεθεί συναισθηματικά με τον παρτενέρ του ώστε όντως να αρχίσει να θεωρεί τραγικό ακόμα και ένα μικρό λαθάκι που έκανε ο ίδιος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Συνεξαρτημένος θα μπορούσε να είναι κάποιος που σου κρατάει μούτρα ή σου θυμώνει όταν δεν κάνεις κάτι "για το καλό σου" ας πούμε;

Για το καλό σου και δυστυχώς όχι πάντα. Πολλές φορές μόνο για το δικό του καλό. Κάηκες αν συνυπάρχει και ιδιοτέλεια γιατί δεν υπάρχει αγαπόμετρο στις σχέσεις δυστυχώς και δεν μπορείς να ξέρεις από την αρχή αν σε αγαπάνε πραγματικά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kalypso

Περιβόητο μέλος

Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Από την εφημερίδα: ΤΟ ΒΗΜΑ

[...]
Για μερικούς ανθρώπους το προσωπικό τους «Πλοίο της Αγάπης» μπορεί για πάντα να πλέει στη θάλασσα του μίσους. Εξηγούμαστε: του μίσους για τον εαυτό τους μέσω της παθολογικής αγάπης για τους άλλους. Ο εθισμός τους ονομάζεται απλώς «συνεξάρτηση» και δεν είναι παρά αυτό που συμβαίνει σε κάποιον όταν διατηρεί μια έντονη ανάγκη για κάποιον άλλον και τον χρησιμοποιεί προκειμένου να καλύψει μια πιθανή δική του ανεπάρκεια. Πιο συγκεκριμένα, το να είσαι συνεξαρτημένος σημαίνει το να καταναλώνεις τον εαυτό σου στην προσπάθεια να ελέγξεις τη συμπεριφορά των κοντινών σου ανθρώπων. Οι συνεξαρτημένοι απορροφούνται τόσο από τα προβλήματα των άλλων ώστε σταδιακά χάνουν την επαφή με τον εαυτό τους. Στο τέλος αισθάνονται ότι υπάρχουν για τους άλλους και γίνονται ράκη όταν αυτοί οι άλλοι ενδεχομένως δείξουν έστω και μια απειροελάχιστη διάθεση «ασέβειας». Στην πραγματικότητα ο συνεξαρτημένος δεν μπορεί να διακρίνει καθαρά ότι ο καθένας έχει τη δυνατότητα * και το δικαίωμα * να ζει για τον εαυτό του χωρίς να χρειάζεται τόσο συχνά και με τέτοια ένταση το ενδιαφέρον, την κρίση, την προστασία ή, πολύ περισσότερο, την έγκριση κάποιου άλλου για οτιδήποτε αφορά τη ζωή του.





Δεν κατάφερα να βρω περισσότερες πληροφορίες, από αυτά που διάβασα, συνεξάρτηση μπορεί να παρουσιάσουν άτομα που συνδέονται με εξαρτημένα άτομα (αλκοολικούς, ναρκομανείς κτλ) αλλά και σε σχέσεις εξάρτησης όπως μητέρας-παιδιού ή ακόμη και εραστών. Το συνεξαρτημένο άτομο αισθάνεται την ανάγκη να "βοηθά και να συμπαραστέκεται" σε άλλους ανθρώπους και η ζωή του αποκτά νόημα, μόνο μέσω της αλληλεπίδρασης αυτής.

Δανείστηκα τον τίτλο του θέματος από το άρθρο. Παρ' όλα αυτά, έχετε τέτοια παραδείγματα στο περιβάλλον σας; Ό,τι γνωρίζετε για τη συνεξάρτηση, καλοδεχούμενο.


Υπήρξα συνεξαρτημένη και μάλιστα σε πολύ μεγάλο βαθμό. Είχα ακριβώς όλα τα συμπτώματα που περιγράφονται στο άρθρο, και χρειάστηκε πολλή δουλειά με τον εαυτό μου και αρκετός καιρός συνειδητής μοναξιάς για να πετύχω να το αποβάλλω- ένα (αρκετά μεγάλο) μέρος του φυσικά, γιατί ποτέ δε μπορείς να είσαι απόλυτος για τέτοια θέματα..
Φοβάμαι όμως, συνέχεια φοβάμαι πως ίσως την επόμενη φορά που θα δημιουργηθούν συνθήκες ικανές να πυροδοτήσουν πάλι τα ίδια εκείνα συναισθήματα, θα βρεθώ πάλι στο μηδέν. Σαν τους ναρκομανείς που ξέρουν πως είναι καθαροί, αλλά αν ξαναπλησιάσουν ναρκωτικό θα θελήσουν να το ξαναδοκιμάσουν- και ζουν με το φόβο αυτό.. :worry::(

Θα σας εξηγήσω λοιπόν τι είναι και πώς ακριβώς ένιωθα.. Όταν ερχόμουν πολύ κοντά με κάποιον, σε σχέση συνήθως, έδινα ολόκληρο τον εαυτό μου στην προσπάθεια να είναι ο άλλος καλά. Πραγματικά αναλωνόμουν σε αυτή την προσπάθεια, χωρίς ο άλλος να το ζητήσει και φυσικά χωρίς εγώ να καταλαβαίνω τι με σπρώχνει σε αυτό. Απλά συνέβαινε, και δε μπορούσα να κάνω τίποτα για να το αποτρέψω. Υπήρχαν μόνο εκείνοι, η ζωή τους, και τα δικά τους προβλήματα. Εγώ πουθενά- στο πλάνο το δικό μου πάντα. Έτσι, αφού έκανα σκοπό της ύπαρξης μου το να ικανοποιώ τις ανάγκες τους πριν καν τις συνειδητοποιούσαν εκείνοι, αποκτούσα έναν τρομακτικό έλεγχο που με βάραινε ακόμη περισσότερο.. :worry: Σαν να ήμουν μία υπερπροστατευτική μαμά που έτρεμε μήπως συμβεί κάτι στο παιδί της, χωρίς να νοιάζεται αν θα της συμβεί εκείνης κάτι. Και φυσικά, ίσχυε το ότι όταν μου έλεγαν κάτι άσχημο, το εσωτερίκευα τόσο πολύ, με έκανε τόσο ράκος, κατηγορούσα τόσο πολύ τον εαυτό μου, που στο τέλος πίστευα πως είχαν δίκιο και προσπαθούσα να το αλλάξω αυτό το συναίσθημα με το να προσπαθώ ακόμη περισσότερο να τους κάνω ευτυχισμένους.. Φαύλος κύκλος.

Αυτό το πράγμα πολύ νωρίς στη ζωή μου με οδήγησε στο να έχω μηδενική αυτοπεποίθηση, και να θεωρώ πως στ αλήθεια δεν αξίζω τίποτα σαν άνθρωπος- και το πίστευα επειδή το έλεγαν εκείνοι, που εγώ η ίδια τους είχα δώσει τη δύναμη να το πουν ! Είχα κάνει τη γνώμη τους για μένα να μετράει περισσότερο από ό,τι η δική μου για μενα.


Θεωρώ ότι ο συνεξαρτημένος δεν γίνεται μόνος του έτσι.. Πρέπει αυτό το συναίσθημα, να βρει πρόσφορο έδαφος για να φυτρώσει και να αναπτυχθεί, και συνήθως έρχεται στην επιφάνεια όταν άτομο που δεν έχει πολλή αυτοπεποίθηση μπλέκει με άτομα ανασφαλή, που προσπαθούν να πιστέψουν στον εαυτό τους υποδεικνύοντας και κατακρίνοντας τις αδυναμίες των άλλων. Αυτό πιστεύω είναι το χειρότερο ταίριασμα, και αυτό ακριβώς είναι που έζησα.
Εδώ να συμπληρώσω πως δε μπορούσα με κανέναν τρόπο ποτέ να χωρίσω, παρότι η κατάσταση πάντα φαινόταν και ήταν απελπιστική.. Ο λόγος; επειδή δε ένιωθα πως με χρειάζονται και όσο χάλια και να ήμουν δε μπορούσα να τους αφήσω ! (ζνοινγκ, δεν ξέρω γιατί αλλά μου είχε καρφωθεί στο μυαλό η ιδέα πως δε μπορούν να τα καταφέρουν μόνοι τους.. λες και χωρίς εμένα δε θα ζούσαν και δε θα ήταν καλά. Και φυσικά, αυτό πρόσθετε ακόμα παραπάνω φορτίο )

Όταν λοιπόν ο τελευταίος μου είπε να χωρίσουμε, βρέθηκα μόνη μου.. Να μην ξέρω πως να φερθώ, τι να κάνω. Δεν είχα ιδέα!
Στην αρχή μου φάνηκε τραγικό να πρέπει να ζήσω για ...μένα. Δε μπορούσα να βρω άκρη, ένιωθα χαμένη τελείως.. Σαν μωρό που του πήραν το μπιμπερό και έπρεπε ξαφνικά να μάθει να πίνει από ποτήρι! Εκεί, μέσα σε όλα, έπρεπε να ξεπεράσω και το γεγονός πως εγώ δεν ήθελα να ζήσω για μένα μόνο- και αυτό ήταν το πιο δύσκολο σημείο..
Άλλαξα όλο μου τον τρόπο σκέψης πάνω σε αυτό, και παρότι ήταν επίπονη διαδικασία νομίζω πως πλέον μπορώ να πω πως η γνώμη μου μετράει το ίδιο με των υπόλοιπων ανθρώπων, προσέχω τον εαυτό μου και πιστεύω πως πρώτα πρέπει να είμαστε καλά εμείς, για να μπορούμε να βοηθήσουμε και άλλους.. Επειδή αν είμαστε καλά, ίσως να μπορέσουμε να τους βοηθήσουμε- αν δεν είμαστε, τότε θα χαθούν δύο..


Αυτά. :)

Ακόμα φυσικά φοβάμαι μήπως ξυπνήσω μια μέρα και ξανανιώσω όπως τότε, μήπως ξαναγυρίσει όλο αυτό, αλλά ευτυχώς βλέπω πως η στροφή μου ήταν τόσο καθοριστική, που όλα πάνε καλά. Και όσο περνάει ο καιρός, θα πηγαίνουν ακόμη καλύτερα.. :)


Το παν είναι να ξέρεις τι αξίζεις.. Και τι όχι.


 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

keratsoula

Νεοφερμένος

Η keratsoula αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών. Έχει γράψει 5 μηνύματα.
εχω σοβαρο προβλημα μαυτο το θεμα, με τον αντρα μου ,καμια συμβουλη απο ομοιοπαθη υπαρχει:worry:

Σημείωση:
Τα μηνύματα 8 και 9 προέρχονται από το συγχωνευμένο θέμα "Συνεξάρτηση".
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Sal Paradise

Δραστήριο μέλος

Ο Sal Paradise αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Πιλότος. Έχει γράψει 626 μηνύματα.
εχω σοβαρο προβλημα μαυτο το θεμα, με τον αντρα μου ,καμια συμβουλη απο ομοιοπαθη υπαρχει:worry:

χμμ...δυσκολη και ψυχοφθορα κατασταση.Το μονο που ακουγεται εφικτο ειναι η αγαπη και η καθημερινη φροντιδα απο την μερια σου...Θαρρος,υπομονη και τα συναφη σιγουρα θα τα εχεις ξανακουσει,απλα προσπαθησε να απασχολεις το νου του με δραστηριοτητες που τον κανει και σε κανει(μαζι)να λησμονησετε τον εθισμο.
επισης τον βοηθας οσο μπορεις να <<στηριχτει>> στα ποδια του καθε φορα, σταδιακα.Εισαι διπλα του,αλλα δεν παραμελεις και τον εαυτο σου,γιατι θα εχεις καταθλιπτικα συμπτωματα.
κατα τα αλλα,προγραμματα απεξαρτησης εχετε δοκιμασει?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

keratsoula

Νεοφερμένος

Η keratsoula αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών. Έχει γράψει 5 μηνύματα.
ειναι στην αθηνα εδω και 4μηνες. παει πολυ καλα. ομως εγω ειμαι μακρια, σερρες. ανησυχω για το πως θα προσαρμοστει οταν επιστρεψει. εχουμε 3παιδια και η ζωη μου ειναι πολυ ζορικη οικονομικα, ουτε να παω να τον δω δεν μπορω. παρηγοριεμαι με τα παιδια που τα λατρευω
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

άντζυ

Δραστήριο μέλος

Η άντζυ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και μας γράφει απο Κηφισιά (Αττική). Έχει γράψει 651 μηνύματα.
Ναι..είμουν και εγώ συνεξαρτημένη(από τον φίλο μου που ήταν εξαρτημένος..)Το δύσκολο κομμάτι είναι όταν ο άλλος είναι απίστευτα εγωιστής... Τι να κάνεις όμως που τους αγαπάμε γι'αυτό που είναι..?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

keratsoula

Νεοφερμένος

Η keratsoula αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών. Έχει γράψει 5 μηνύματα.
το ξεπερασατε? πηρες βοηθεια απο καπου?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Ναι..είμουν και εγώ συνεξαρτημένη(από τον φίλο μου που ήταν εξαρτημένος..)Το δύσκολο κομμάτι είναι όταν ο άλλος είναι απίστευτα εγωιστής... Τι να κάνεις όμως που τους αγαπάμε γι'αυτό που είναι..?


αυτος παντως δεν ειχε τους ιδιους ενδοιασμούς, όταν σε έβαζε στον κόσμο της εξάρτησης μονο και μονο για να σε ελεγχει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

άντζυ

Δραστήριο μέλος

Η άντζυ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και μας γράφει απο Κηφισιά (Αττική). Έχει γράψει 651 μηνύματα.
αυτος παντως δεν ειχε τους ιδιους ενδοιασμούς, όταν σε έβαζε στον κόσμο της εξάρτησης μονο και μονο για να σε ελεγχει.
Δεν σε κατάλαβα..Τι εννοείς.?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Δεν σε κατάλαβα..Τι εννοείς.?



οτι σε εφερε στο χώρο που γνώριζε καλά ώστε να σε χειρίζεται και καταλληλα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

christinelle

Πολύ δραστήριο μέλος

Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
Φυσικά και είμαι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

άντζυ

Δραστήριο μέλος

Η άντζυ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και μας γράφει απο Κηφισιά (Αττική). Έχει γράψει 651 μηνύματα.
οτι σε εφερε στο χώρο που γνώριζε καλά ώστε να σε χειρίζεται και καταλληλα
Και πάλι δεν σε καταλαβαίνω..:/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Και πάλι δεν σε καταλαβαίνω..:/:


oκζ.

εξαρτηση ----> εγωισμός

εγωισμος > αντζυ

...τωρα?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

άντζυ

Δραστήριο μέλος

Η άντζυ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και μας γράφει απο Κηφισιά (Αττική). Έχει γράψει 651 μηνύματα.

Gilda

Τιμώμενο Μέλος

Η Gilda αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,132 μηνύματα.
Κι εγώ είμαι με τη μητέρα μου.
Με νοιάζει μόνο η δική της η υγεία, να είναι καλά, να είναι ευτυχισμένη.
Αν εγώ πάθω κάτι, το χειρίζομαι άνετα.
Αν πάθει κάτι η μαμά μου, μου ρχεται να αυτοκτονήσω.
Και φυσικά όταν δεν ακολουθεί τις οδηγίες που της έχει δώσει κάποιος γιατρός, της φωνάζω κτλ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 2 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top