Αμαρτία: Πώς πιστεύετε ότι κρίνει ο θεός;

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Λοιπον δεν είναι ανάγκη ούτε να παρεξηγείσαι ουτε να αλλοιωνεις την πραγματικότητα με το πρόσχημα του υποκειμενισμού.Σωστός και λάθος υπάρχει αυτα τα είπαμε.Το 90 % των ανθρώπων είναι ετεροφυλοφιλοι.Αυτο δεν προκειται να αλλαξει.Αυτο είναι το φυσιολογικό και αυτο είναι που ορισε η φύση.Αλλα και το σωστό που εδειξε ο Θεός περα του νόμου της φύσης,εφοσον αυτός είναι ο Εφαρμοστής και ο Δημιουργός.Τα υπολοιπα που λες είναι περιττά και εντελώς παραλογα.Οπότε σεβαστή μεν η αποψη σου,αλλα όχι και λογική.

Ποιός παρεξηγήθηκε? Το 90% των ανθρώπων είναι ετεροφυλόφιλοι και το 10% ομοφυλόφιλοι γιατί αυτό όρισε η φύση. Ότι υπάρχει γύρω μας το έχει ορίσει η φύση. Δεν βλέπω πως είναι περιττά και παράλογα τα υπόλοιπα που λέω, μάλλον ούτε κι εσύ βλέπεις και απλώς θέλεις να υπεκφύγεις, καθώς δεν μπορείς να απαντήσεις.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 772419

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δεν βλέπω πως είναι περιττά και παράλογα τα υπόλοιπα που λέω, μάλλον ούτε κι εσύ βλέπεις και απλώς θέλεις να υπεκφύγεις, καθώς δεν μπορείς να απαντήσεις.


Το τελευταίο ειδικά δεν επρεπε να το ισχυριστείς απο την στιγμή που απο την πρωτη απαντηση αναλυω λεπτομερεστατα τα οσα προανέφερε ο Shadowfax.Οπότε δεν νομίζω οτι φοβαμαι τις στρεβλώσεις.Εξηγησα ηδη τι είχε γίνει στο Σόδομα και Γομορα στο σχόλιο 219.Και το ανελυσα περιεκτικά και σύντομα με αλήθειες όπως ακριβως αναφέρονται στην Αγία Γραφή.

Οποτε δεν το επεκτείνω γιατι αυτό ισοδυναμεί:Το να πιεις νερό ζεις.Σου δίνει δύναμη,ενεργεια

Είναι σαν να μου λες.το να μην πιεις νερό και να πεθανεις είναι φυσιολογικό.

Η νοοτροπία σου γενικότερα αυτη είναι.οπότε αν λεει καποιος το σωστό και εσυ επιθυμείς το κακό,το μη φυσιολογικό και το οτιδηποτε οδηγεί στον θάνατο οποτε το θέμα εγινε σαφές.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

GiorgosAsi

Δραστήριο μέλος

Ο GiorgosAsi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 781 μηνύματα.
Ο θανατος ειναι μη φυσιολογικος Ελληνα φυλακα?Διαβασα κατι τετοιο,η ιδεα μου?

Εντιτ:Συγνωμη τωρα ειδα οτι ειμαστε στην κατηγορια Εκκλησιαστικα θεματα(για οσους ταχουν αναγκη)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Το τελευταίο ειδικά δεν επρεπε να το ισχυριστείς απο την στιγμή που απο την πρωτη απαντηση αναλυω λεπτομερεστατα τα οσα προανέφερε ο Shadowfax.Οπότε δεν νομίζω οτι φοβαμαι τις στρεβλώσεις.Εξηγησα ηδη τι είχε γίνει στο Σόδομα και Γομορα στο σχόλιο 219.Και το ανελυσα περιεκτικά και σύντομα με αλήθειες όπως ακριβως αναφέρονται στην Αγία Γραφή.

Οποτε δεν το επεκτείνω γιατι αυτό ισοδυναμεί:Το να πιεις νερό ζεις.Σου δίνει δύναμη ενεργεια

Είναι σαν να μου λες.το να μην πιεις νερό και να πεθανεις είναι φυσιολογικό.

Η νοοτροπία σου γενικότερα αυτη είναι.οπότε αν λεει καποιος το σωστό και εσυ επιθυμείς το κακό,το μη φυσιολογικό και το οτιδηποτε οδηγεί στον θάνατο οποτε το θέμα εγινε σαφές.

Κι εγώ σου εξήγησα πως ένας πανάγαθος Θεός δεν είναι δυνατόν να δολοφονεί υπό καμία απολύτως συνθήκη. Επίσης σου εξήγησα πως το καλό και το κακό είναι ένοιες υποκειμενικές που αλλάζουν νόημα σε πέρας χρόνου. Ο κόσμος δεν είναι ούτε μαύρος, ούτε άσπρος είναι γκρι και αυτό είναι μια γενική αλήθεια. Αν λοιπόν ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο τότε μάλλον κι αυτός είναι γκρι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Guest 772419

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δέχεται ο Θεός τον διάβολο σε μετάνοια;-Πηγη Ιερα μονή παντοκράτορος μελισσοχωρίου

Η ακόλουθη διήγηση που προέρχεται μάλλον από κάποια λιγότερο γνωστή παραλλαγή της συστηματικής συλλογής του Γεροντικού* σκοπό έχει να διδάξει πόσο μεγάλη είναι η φι­λανθρωπία του Θεού και ότι κανένας αμαρτωλός δεν πρέπει να απελπίζεται, ακόμη κι αν νομίζει ότι έχει γίνει όμοιος στην αμαρτία με τον διάβολο.


Κάποιος άγιος γέρον­τας, μεγάλος και διο­ρατικός, έχοντας νική­σει και ξεπεράσει ό­λους τους πειρασμούς των δαιμόνων, είχε λά­βει το χάρισμα να βλέπη οφθαλμοφανώς το πώς επιδρούν στην ζωή των ανθρώπων οι άγγελοι και οι δαίμονες· πώς δηλ. ο καθέ­νας από την πλευρά του αγωνίζονται για την ψυχές των ανθρώπων. Ήταν δε τόσο μεγάλος και υψηλός στην αρετή, που τα ακάθαρτα πνεύματα τον υπολόγιζαν πολύ και συστέλλονταν μπροστά του.

Πολλές φορές τα κορόιδευε και τα ύβριζε θυμίζον­τας τους την πτώσι τους από τους ουρα­νούς και την αιώνια κόλασι του πυρός που τα περιμένει. Οι δαίμονες λοιπόν μιλούσαν με θαυμασμό για τον μεγάλο γέ­ροντα κι έλεγαν ότι κανένας να μη τολμήση στο εξής να παλέψη μαζί του ή έστω και να τον πλησίαση, μη τυχόν και πληγωθή από τον γέροντα, διότι έχει ανέλθει σε μεγάλο πλούτο απάθειας και έχει τύχει της θεώσεως με την χάρι του Παναγίου Πνεύ­ματος.

Ενώ λοιπόν έτσι είχαν τα πράγματα, κάποιος δαίμονας ρωτά έναν σύντροφο του:

— Αδελφέ Ζερέφερ (διότι αυτό ήταν το όνομα εκείνου του δαίμονος), αν κάποιος από εμάς μεταμεληθή, τον δέχεται ο Θεός σε μετάνοια; Ναι ή όχι; Και ποιος άραγε να το γνωρίζη αυτό;

Και αποκρίθηκε ο Ζερέφερ:

Θέλεις να πάω στον μεγάλο γέροντα που δεν μας φοβάται, να τον ρωτήσω τάχα σχετικά μ' αυτό και να τον δοκιμάσω;

Πήγαινε, αλλά πρόσεχε πολύ, γιατί ο γέροντας είναι διορατικός και θα καταλάβη ότι πηγαίνεις με δόλο και δεν θα πεισθή να ρωτήση τον Θεό. Αλλά πήγαινε και ή τα καταφέρνεις ή απλώς δοκιμάζεις και φεύγεις.

Πήγε λοιπόν τότε ο Ζερέφερ σ' εκείνον τον μεγάλο γέροντα και αφού πήρε σχήμα ανθρώπου, θρηνούσε και οδυρόταν μπρο­στά στον γέροντα.

Ο Θεός δε θέλοντας να δείξη ότι δεν αποστρέφεται κανέναν που να έχη μετανοήσει, αλλά δέχεται όλους ό­σους προστρέχουν σ' Αυτόν, δεν αποκάλυ­ψε στον γέροντα τα σχετικά με τον δόλιο δράκοντα. Έτσι εκείνος τον έβλεπε σαν άνθρωπο και τίποτε περισσότερο.

Γι' αυτό και τον ρώτησε:

Για ποιο λόγο κλαις, άνθρωπε, και θρηνείς από τα κατάβαθα της καρδιάς σου, ραγίζοντας έτσι με τα δάκρυα σου και την καρδιά μου;

Εγώ, πάτερ άγιε, δεν είμαι άνθρω­πος, αλλά, όπως μου φαίνεται, διάβολος πονηρός, λόγω του πλήθους των εγκλημά­των μου.

— Και τι θέλεις να κάνω για σένα, αδελφέ; (Διότι νόμιζε ότι από μεγάλη ταπείνωσι αυτοαπεκαλείτο δαίμων ο άνθρωπος, αφού ο Θεός δεν του είχε φανερώσει ακό­μη τι συνέβαινε στην πραγματικότητα).

Τίποτε περισσότερο δεν σου ζητώ, άνθρωπε του Θεού, παρά να παρακάλεσης πολύ τον Κύριο και Θεό σου να σου φανέρωση αν δέχεται τον διάβολο σε μετάνοια. Διότι αν δέχεται εκείνον, τότε θα δεχθή κι εμένα που δεν υστερώ σε τίποτε από λόγου του.

Να κάνω όπως θέλεις. Για την ώρα ό­μως πήγαινε σήμερα σπίτι σου κι έλα αύριο εδώ να σου πω το θέλημα του Θεού.

Και σαν έγινε αυτό, άπλωσε τα χέρια ο γέροντας εκείνο το βράδυ και παρακάλεσε τον φιλάνθρωπο Θεό να του φανέρωση αν δέχεται τον διάβολο σε μετάνοια. Κι αμέ­σως του παρουσιάστηκε άγγελος Κυρίου, φωτεινός σαν αστραπή, και του λέει:

Τάδε λέγει Κύριος ο Θεός σου: «Γιατί με παρακαλείς για χάρι του δαίμονα; Και γιατί ήρθε αυτός δολίως να σε πειράξη;»

Και πώς ο Κύριος δεν μου αποκάλυ­ψε την περίπτωσι, αποκρίθηκε ο γέροντας, αλλά μου την απέκρυψε, ώστε να μη την αντιληφθώ;

Μη λυπηθής γι' αυτό το πράγμα. Διότι πρόκειται για κάποια θαυμαστή οικονο­μία του Θεού προς ωφέλειαν των αμαρτω­λών, ώστε να μην απελπίζωνται. Διότι κα­νέναν από εκείνους που προσέρχονται σ' Αυτόν δεν τον αποστρέφεται ο υπεράγαθος Θεός, ακόμη κι αν αυτός είναι ο ίδιος ο Σατανάς και διάβολος. Επίσης γίνεται αυτό για να φανή η σκληρότης και απόγνωσις των δαιμόνων.

Όταν λοιπόν έλθη, μη τον σκανδαλίσης απ’ την αρχή, αλλά πες του τα εξής: «Για να καταλάβης ότι ο Θεός είναι φιλάνθρωπος και κανένα από όσους προστρέχουν σ' Αυτόν δεν τον απο­στρέφεται, ακόμη κι αν αυτός είναι δαίμων και διάβολος, υποσχέθηκε και σένα να σε δεχθή, εάν βέβαια φύλαξης αυτά που σε προστάζει». Και τότε θα σου πη: «Ποια εί­ναι αυτά;» Κι εσύ να του πης: «Ο Κύριος και Θεός γνωρίζει πολύ καλά ποιος είσαι και από πού ήρθες, για να Τον δοκιμάσης. Διότι εσύ είσαι το αρχαίο κακό, που από την υπερηφάνεια σου δεν έχεις μάθει να γί­νεσαι καινούργιο καλό.

Πώς λοιπόν θα μπόρεσης να ταπεινωθής και να βρης έλεος με την μετάνοια; Για να μην έχης όμως πρόφασι απολογίας ενώπιον Του κατά τη ημέρα της κρίσεως ότι δήθεν ήθελες να μετανοήσης κι ο Θεός δεν σε δέχθηκε, πρόσε­χε στα λόγια μου, πώς πρέπει ν' αρχίσης τη σωτηρία σου. Ο Κύριος είπε να καθήσης επί τρία χρόνια σε ένα τόπο ακίνητος και στραμμένος μέρα-νύχτα προς ανατο­λάς και να φωνάζης εκατό φορές με δυ­νατή φωνή: Ο Θεός, ελέησόν με το αρχαίον κακόν και πάλι άλλες εκατό φορές με δυνατή φωνή: Ο Θεός, ελέησόν με το βδελύγμα της ερημώσεως και πάλι άλλες τό­σες Ο Θεός, ελέησόν με την εσκοτισμένην απάτην. Αυτά να τα φωνάζης αδιάκοπα, γιατί δεν έχεις σώμα για να κουρασθής και να λιποψυχήσης.

Όταν δε τα κάνης αυτά με ταπείνωσι, τότε θα επανέλθης στην αρ­χαία τάξι και θα συγκαταριθμηθής με τους αγγέλους του Θεού». Αν λοιπόν συμφωνήση μαζί σου να τα κάνη αυτά, δέξου τον σε μετάνοια. Αλλά γνωρίζω καλά ότι το αρ­χαίο κακό δεν γίνεται καινούργιο καλό. Γράψε όμως αυτά που θα συμβούν, για να σώζωνται μέχρι των εσχάτων ημερών, ώστε να μη απελπίζωνται όσοι θέλουν να μετα­νοήσουν. Διότι αυτή η διήγησις θα συντέ­λεση πάρα πολύ στο να πληροφορηθούν οι άνθρωποι ότι είναι εύκολο να μην απελπί­ζωνται για την σωτηρία τους.

Αυτά είπε ο Άγγελος και ανέβηκε στους ουρανούς. Την άλλη μέρα πρωί-πρωί ήρθε ο δαίμων και άρχισε από μακριά να θρηνή υποκριτικά και να χαιρετά τον γέροντα. Ο γέροντας από την αρχή δεν ξεσκέπασε την μηχανορραφία του, μόνο έλεγε από μέσα του: «Κακώς ήρθες κλέφτη, διάβολε, σκορ­πιέ, αρχαίο κακό, το ιοβόλο φίδι το παμ­πόνηρο». Έπειτα του λέει:

— Γνώριζε ότι παρεκάλεσα τον Κύριο καθώς σου υποσχέθηκα και ότι σε δέχεται σε μετάνοια, εάν βέβαια εκτέλεσης αυτά που σε διατάζει δι' εμού ο κραταιός και πανίσχυρος Θεός.

Και ποια είναι αυτά που ώρισε ο Θε­ός να κάνω;

Ο Θεός προστάζει να σταθής σ' ένα τόπο για τρία χρόνια στραμμένος προς α­νατολάς και να φωνάζης νύχτα-μέρα επί τρία έτη εκατό φορές: Ο Θεός, ελέησόν με, το βδέλυγμα της ερημώσεως, άλλες τόσες φορές: Ο Θεός, ελέησόν με, την εσκοτισμένην απάτην κι άλλες τόσες Ο Θεός, ελέη­σόν με, το αρχαίον κακόν, και όταν τα κά­νης αυτά, θα σε συναριθμήση με τους αγγέ­λους του.

Τότε ο Ζερέφερ, ο υποκριτής της μετα­νοίας, ακούγοντας τα αυτά, γέλασε αμέ­σως δυνατά και λέει:

— Βρε σαπρόγερε, αν ήταν να αποκαλέ­σω τον εαυτό μου βδέλυγμα της ερημώσε­ως και αρχαίο κακό και εσκοτισμένη απά­τη, θα το έκανα μια και καλή από την αρχή και θα σωζόμουνα. Τώρα εγώ αρχαίο κα­κό; Μη γένοιτο! Και ποιος το λέει αυτό; Εγώ είμαι αρχαίο καλό και πολύ καλό μά­λιστα.

Και δηλαδή τώρα, όσο είμαι ακόμα θαυματουργός και όλοι με φοβούνται και υποτάσσονται σε μένα, να αποκαλέσω εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου βδελύγμα της ερη­μώσεως και εσκοτισμένη απάτη και αρχαίο κακό; Όχι, γέροντα! Όχι, όσο εξουσιάζω τους αμαρτωλούς, να γίνω εγώ δούλος αχρείος, ταπεινός και ευτελής με την μετά­νοια! Όχι, γέροντα! Όχι, γέροντα! Όχι, μη γένοιτο να καταντήσω εγώ σε τέτοια ατιμία!

Αυτά είπε το ακάθαρτο πνεύμα και εξαφανίστηκε αλαλάζοντας. Ο γέροντας τότε σηκώθηκε να προσευχηθή ευχαριστώντας τον Θεό και λέγοντας:

— Αλήθεια είπες, Κύριε, ότι αρχαίο κα­κό καινούργιο καλό δεν γίνεται.

Αυτά, αγαπητοί μου, δεν τα διηγήθηκα έτσι απλώς και τυχαία, αλλά για να πληροφορηθήτε το μέγεθος της αγαθότητος του Δεσπότου Χριστού· ότι δηλ. εάν και τον διάβολο δέχεται σε μετάνοια, πόσο μάλλον τους ανθρώπους, που για χάρι τους έχυσε το ίδιο Του το αίμα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Crooked

Νεοφερμένος

Ο Crooked αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 115 μηνύματα.
Δέχεται ο Θεός τον διάβολο σε μετάνοια;-Πηγη Ιερα μονή παντοκράτορος μελισσοχωρίου

Η ακόλουθη διήγηση που προέρχεται μάλλον από κάποια λιγότερο γνωστή παραλλαγή της συστηματικής συλλογής του Γεροντικού* σκοπό έχει να διδάξη πόσο μεγάλη είναι η φι#λανθρωπία του Θεού και ότι κανένας αμαρτωλός δεν πρέπει να απελπίζεται, ακόμη κι αν νομίζει ότι έχει γίνει όμοιος στην αμαρτία με τον διάβολο.


Κάποιος άγιος γέρον#τας, μεγάλος και διο#ρατικός, έχοντας νική#σει και ξεπεράσει ό#λους τους πειρασμούς των δαιμόνων, είχε λά#βει το χάρισμα να βλέπη οφθαλμοφανώς το πώς επιδρούν στην ζωή των ανθρώπων οι άγγελοι και οι δαίμονες· πώς δηλ. ο καθέ#νας από την πλευρά του αγωνίζονται για την ψυχές των ανθρώπων. Ήταν δε τόσο μεγάλος και υψηλός στην αρετή, που τα ακάθαρτα πνεύματα τον υπολόγιζαν πολύ και συστέλλονταν μπροστά του.

Πολλές φορές τα κορόιδευε και τα ύβριζε θυμίζον#τας τους την πτώσι τους από τους ουρα#νούς και την αιώνια κόλασι του πυρός που τα περιμένει. Οι δαίμονες λοιπόν μιλούσαν με θαυμασμό για τον μεγάλο γέ#ροντα κι έλεγαν ότι κανένας να μη τολμήση στο εξής να παλέψη μαζί του ή έστω και να τον πλησίαση, μη τυχόν και πληγωθή από τον γέροντα, διότι έχει ανέλθει σε μεγάλο πλούτο απάθειας και έχει τύχει της θεώσεως με την χάρι του Παναγίου Πνεύ#ματος.

Ενώ λοιπόν έτσι είχαν τα πράγματα, κάποιος δαίμονας ρωτά έναν σύντροφο του:

— Αδελφέ Ζερέφερ (διότι αυτό ήταν το όνομα εκείνου του δαίμονος), αν κάποιος από εμάς μεταμεληθή, τον δέχεται ο Θεός σε μετάνοια; Ναι ή όχι; Και ποιος άραγε να το γνωρίζη αυτό;

Και αποκρίθηκε ο Ζερέφερ:

Θέλεις να πάω στον μεγάλο γέροντα που δεν μας φοβάται, να τον ρωτήσω τάχα σχετικά μ' αυτό και να τον δοκιμάσω;

Πήγαινε, αλλά πρόσεχε πολύ, γιατί ο γέροντας είναι διορατικός και θα καταλάβη ότι πηγαίνεις με δόλο και δεν θα πεισθή να ρωτήση τον Θεό. Αλλά πήγαινε και ή τα καταφέρνεις ή απλώς δοκιμάζεις και φεύγεις.

Πήγε λοιπόν τότε ο Ζερέφερ σ' εκείνον τον μεγάλο γέροντα και αφού πήρε σχήμα ανθρώπου, θρηνούσε και οδυρόταν μπρο#στά στον γέροντα.

Ο Θεός δε θέλοντας να δείξη ότι δεν αποστρέφεται κανέναν που να έχη μετανοήσει, αλλά δέχεται όλους ό#σους προστρέχουν σ' Αυτόν, δεν αποκάλυ#ψε στον γέροντα τα σχετικά με τον δόλιο δράκοντα. Έτσι εκείνος τον έβλεπε σαν άνθρωπο και τίποτε περισσότερο.

Γι' αυτό και τον ρώτησε:

Για ποιο λόγο κλαις, άνθρωπε, και θρηνείς από τα κατάβαθα της καρδιάς σου, ραγίζοντας έτσι με τα δάκρυα σου και την καρδιά μου;

Εγώ, πάτερ άγιε, δεν είμαι άνθρω#πος, αλλά, όπως μου φαίνεται, διάβολος πονηρός, λόγω του πλήθους των εγκλημά#των μου.

— Και τι θέλεις να κάνω για σένα, αδελφέ; (Διότι νόμιζε ότι από μεγάλη ταπείνωσι αυτοαπεκαλείτο δαίμων ο άνθρωπος, αφού ο Θεός δεν του είχε φανερώσει ακό#μη τι συνέβαινε στην πραγματικότητα).

Τίποτε περισσότερο δεν σου ζητώ, άνθρωπε του Θεού, παρά να παρακάλεσης πολύ τον Κύριο και Θεό σου να σου φανέρωση αν δέχεται τον διάβολο σε μετάνοια. Διότι αν δέχεται εκείνον, τότε θα δεχθή κι εμένα που δεν υστερώ σε τίποτε από λόγου του.

Να κάνω όπως θέλεις. Για την ώρα ό#μως πήγαινε σήμερα σπίτι σου κι έλα αύριο εδώ να σου πω το θέλημα του Θεού.

Και σαν έγινε αυτό, άπλωσε τα χέρια ο γέροντας εκείνο το βράδυ και παρακάλεσε τον φιλάνθρωπο Θεό να του φανέρωση αν δέχεται τον διάβολο σε μετάνοια. Κι αμέ#σως του παρουσιάστηκε άγγελος Κυρίου, φωτεινός σαν αστραπή, και του λέει:

Τάδε λέγει Κύριος ο Θεός σου: «Γιατί με παρακαλείς για χάρι του δαίμονα; Και γιατί ήρθε αυτός δολίως να σε πειράξη;»

Και πώς ο Κύριος δεν μου αποκάλυ#ψε την περίπτωσι, αποκρίθηκε ο γέροντας, αλλά μου την απέκρυψε, ώστε να μη την αντιληφθώ;

Μη λυπηθής γι' αυτό το πράγμα. Διότι πρόκειται για κάποια θαυμαστή οικονο#μία του Θεού προς ωφέλειαν των αμαρτω#λών, ώστε να μην απελπίζωνται. Διότι κα#νέναν από εκείνους που προσέρχονται σ' Αυτόν δεν τον αποστρέφεται ο υπεράγαθος Θεός, ακόμη κι αν αυτός είναι ο ίδιος ο Σατανάς και διάβολος. Επίσης γίνεται αυτό για να φανή η σκληρότης και απόγνωσις των δαιμόνων.

Όταν λοιπόν έλθη, μη τον σκανδαλίσης απ’ την αρχή, αλλά πες του τα εξής: «Για να καταλάβης ότι ο Θεός είναι φιλάνθρωπος και κανένα από όσους προστρέχουν σ' Αυτόν δεν τον απο#στρέφεται, ακόμη κι αν αυτός είναι δαίμων και διάβολος, υποσχέθηκε και σένα να σε δεχθή, εάν βέβαια φύλαξης αυτά που σε προστάζει». Και τότε θα σου πη: «Ποια εί#ναι αυτά;» Κι εσύ να του πης: «Ο Κύριος και Θεός γνωρίζει πολύ καλά ποιος είσαι και από πού ήρθες, για να Τον δοκιμάσης. Διότι εσύ είσαι το αρχαίο κακό, που από την υπερηφάνεια σου δεν έχεις μάθει να γί#νεσαι καινούργιο καλό.

Πώς λοιπόν θα μπόρεσης να ταπεινωθής και να βρης έλεος με την μετάνοια; Για να μην έχης όμως πρόφασι απολογίας ενώπιον Του κατά τη ημέρα της κρίσεως ότι δήθεν ήθελες να μετανοήσης κι ο Θεός δεν σε δέχθηκε, πρόσε#χε στα λόγια μου, πώς πρέπει ν' αρχίσης τη σωτηρία σου. Ο Κύριος είπε να καθήσης επί τρία χρόνια σε ένα τόπο ακίνητος και στραμμένος μέρα-νύχτα προς ανατο#λάς και να φωνάζης εκατό φορές με δυ#νατή φωνή: Ο Θεός, ελέησόν με το αρχαίον κακόν και πάλι άλλες εκατό φορές με δυνατή φωνή: Ο Θεός, ελέησόν με το βδελύγμα της ερημώσεως και πάλι άλλες τό#σες Ο Θεός, ελέησόν με την εσκοτισμένην απάτην. Αυτά να τα φωνάζης αδιάκοπα, γιατί δεν έχεις σώμα για να κουρασθής και να λιποψυχήσης.

Όταν δε τα κάνης αυτά με ταπείνωσι, τότε θα επανέλθης στην αρ#χαία τάξι και θα συγκαταριθμηθής με τους αγγέλους του Θεού». Αν λοιπόν συμφωνήση μαζί σου να τα κάνη αυτά, δέξου τον σε μετάνοια. Αλλά γνωρίζω καλά ότι το αρ#χαίο κακό δεν γίνεται καινούργιο καλό. Γράψε όμως αυτά που θα συμβούν, για να σώζωνται μέχρι των εσχάτων ημερών, ώστε να μη απελπίζωνται όσοι θέλουν να μετα#νοήσουν. Διότι αυτή η διήγησις θα συντέ#λεση πάρα πολύ στο να πληροφορηθούν οι άνθρωποι ότι είναι εύκολο να μην απελπί#ζωνται για την σωτηρία τους.

Αυτά είπε ο Άγγελος και ανέβηκε στους ουρανούς. Την άλλη μέρα πρωί-πρωί ήρθε ο δαίμων και άρχισε από μακριά να θρηνή υποκριτικά και να χαιρετά τον γέροντα. Ο γέροντας από την αρχή δεν ξεσκέπασε την μηχανορραφία του, μόνο έλεγε από μέσα του: «Κακώς ήρθες κλέφτη, διάβολε, σκορ#πιέ, αρχαίο κακό, το ιοβόλο φίδι το παμ#πόνηρο». Έπειτα του λέει:

— Γνώριζε ότι παρεκάλεσα τον Κύριο καθώς σου υποσχέθηκα και ότι σε δέχεται σε μετάνοια, εάν βέβαια εκτέλεσης αυτά που σε διατάζει δι' εμού ο κραταιός και πανίσχυρος Θεός.

Και ποια είναι αυτά που ώρισε ο Θε#ός να κάνω;

Ο Θεός προστάζει να σταθής σ' ένα τόπο για τρία χρόνια στραμμένος προς α#νατολάς και να φωνάζης νύχτα-μέρα επί τρία έτη εκατό φορές: Ο Θεός, ελέησόν με, το βδέλυγμα της ερημώσεως, άλλες τόσες φορές: Ο Θεός, ελέησόν με, την εσκοτισμένην απάτην κι άλλες τόσες Ο Θεός, ελέη#σόν με, το αρχαίον κακόν, και όταν τα κά#νης αυτά, θα σε συναριθμήση με τους αγγέ#λους του.

Τότε ο Ζερέφερ, ο υποκριτής της μετα#νοίας, ακούγοντας τα αυτά, γέλασε αμέ#σως δυνατά και λέει:

— Βρε σαπρόγερε, αν ήταν να αποκαλέ#σω τον εαυτό μου βδέλυγμα της ερημώσε#ως και αρχαίο κακό και εσκοτισμένη απά#τη, θα το έκανα μια και καλή από την αρχή και θα σωζόμουνα. Τώρα εγώ αρχαίο κα#κό; Μη γένοιτο! Και ποιος το λέει αυτό; Εγώ είμαι αρχαίο καλό και πολύ καλό μά#λιστα.

Και δηλαδή τώρα, όσο είμαι ακόμα θαυματουργός και όλοι με φοβούνται και υποτάσσονται σε μένα, να αποκαλέσω εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου βδελύγμα της ερη#μώσεως και εσκοτισμένη απάτη και αρχαίο κακό; Όχι, γέροντα! Όχι, όσο εξουσιάζω τους αμαρτωλούς, να γίνω εγώ δούλος αχρείος, ταπεινός και ευτελής με την μετά#νοια! Όχι, γέροντα! Όχι, γέροντα! Όχι, μη γένοιτο να καταντήσω εγώ σε τέτοια ατιμία!

Αυτά είπε το ακάθαρτο πνεύμα και εξαφανίστηκε αλαλάζοντας. Ο γέροντας τότε σηκώθηκε να προσευχηθή ευχαριστώντας τον Θεό και λέγοντας:

— Αλήθεια είπες, Κύριε, ότι αρχαίο κα#κό καινούργιο καλό δεν γίνεται.

Αυτά, αγαπητοί μου, δεν τα διηγήθηκα έτσι απλώς και τυχαία, αλλά για να πληροφορηθήτε το μέγεθος της αγαθότητος του Δεσπότου Χριστού· ότι δηλ. εάν και τον διάβολο δέχεται σε μετάνοια, πόσο μάλλον τους ανθρώπους, που για χάρι τους έχυσε το ίδιο Του το αίμα.

Αλήθεια όλα αυτά τα παραμυθάκια ποιος τα σκέφτεται;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

xzc213

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο xzc213 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 204 μηνύματα.
Λοιπον δεν είναι ανάγκη ούτε να παρεξηγείσαι ουτε να αλλοιωνεις την πραγματικότητα με το πρόσχημα του υποκειμενισμού.Σωστός και λάθος υπάρχει αυτα τα είπαμε.Το 90 % των ανθρώπων είναι ετεροφυλοφιλοι.Αυτο δεν προκειται να αλλαξει.Αυτο είναι το φυσιολογικό και αυτο είναι που ορισε η φύση.Οπότε με τους φυσικούς νόμους δεν παίζουμε.Αλλα και το σωστό που εδειξε ο Θεός περα του νόμου της φύσης,εφοσον αυτός είναι ο Εφαρμοστής και ο Δημιουργός.Τα υπολοιπα που λες είναι περιττά και εντελώς παραλογα.Οπότε σεβαστή μεν η αποψη σου,αλλα όχι και λογική.

Εδω τίθεται πάλι θέμα σε σχέση με την ηθική του θεού. Απο τη στιγμή που το μεγαλύτερο ποσοστό των ομοφυλόφιλων, αλλά και των ατόμων που πιστεύουν οτι βρίσκονται σε λάθος σώμα, γεννιούνται έτσι, τους έχει ορίσει έτσι η φύση δηλαδή ο θεός, τότε έχουμε 2 εκδοχές.

1. Πρόκειται για μια δοκιμασία, όπως η αρρώστια η οι κακουχίες γενικότερα, την οποία πρέπει να υπερβεί το άτομο. Άρα μιλάμε για έναν σαδιστή θεό.

2.Η παλαιά διαθήκη δεν είναι ο λόγος του θεού και η αντίληψη των χριστιανών για αυτό το θέμα (όπως και για άλλα) στηρίζεται σε προκαταλήψεις.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 772419

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Εδω τίθεται πάλι θέμα σε σχέση με την ηθική του θεού. Απο τη στιγμή που το μεγαλύτερο ποσοστό των ομοφυλόφιλων, αλλά και των ατόμων που πιστεύουν οτι βρίσκονται σε λάθος σώμα, γεννιούνται έτσι, τους έχει ορίσει έτσι η φύση δηλαδή ο θεός, τότε έχουμε 2 εκδοχές.

1. Πρόκειται για μια δοκιμασία, όπως η αρρώστια η οι κακουχίες γενικότερα, την οποία πρέπει να υπερβεί το άτομο. Άρα μιλάμε για έναν σαδιστή θεό.

2.Η παλαιά διαθήκη δεν είναι ο λόγος του θεού και η αντίληψη των χριστιανών για αυτό το θέμα (όπως και για άλλα) στηρίζεται σε προκαταλήψεις.

Αυτα που λες τα απάντησα στο ποστ 217 περι αγαθού και κακού.Και αναφέρεται ακριβώς σε όσα έθεσες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

xzc213

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο xzc213 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 204 μηνύματα.
tl;dr
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Εάν διαβάσει κανείς την Παλαιά Διαθήκη από πάρα πολλά εδάφια μπορείς να βγάλεις το συμπέρασμα πως ο Θεός είναι μια απολυταρχική φιγούρα που αρέσκεται να τιμωρεί και να επιβραβεύει ανάλογα με τον αν οι άνθρωποι ικανοποιούν τις επιθυμίες του ή όχι.

Αυτό είναι τελείως αντίθετο με το όσα ισχυρίζονται για το Θεό οι σημερινοί Χριστιανοί, ένα Θεό αγάπης, πανάγαθο κτλ. Αυτοί οι παραλογισμοί προκύπτουν από το γεγονός πως προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε ως θείο λόγο κείμενα που γράφτηκαν από ανθρώπους (όχι και τόσο έξυπνους με τα σημερινά δεδομένα) πριν από 2000 χρόνια, για ανθρώπους πριν από 2000 χρόνια. Αν όμως βγάλουμε το θείο στοιχείο από την εξίσωση και εξετάσουμε αυτά τα κείμενα ως ανθρώπινα κατασκευάσματα που καλύπτουν ανθρώπινες ανάγκες τότε πολλά παράλογα πράγματα αρχίζουν να βγάζουν νόημα.

Για παράδειγμα στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν πολλά εδάφια που αναφέρονται στην συμπεριφορά που πρέπει να έχουν οι σκλάβοι απέναντι στους άρχοντες τους, δηλαδή απόλυτη υπακοή. Πριν 2000 χρόνια η σκλαβιά ήταν απόλυτα φυσικό πράγμα και άρρηκτα συνδεδεμένο με την κοινωνική οργάνωση. Ο Αβραάμ πχ είχε υπό την κατοχή του δεκάδες αν όχι εκατοντάδες σκλάβους, καθώς άνηκε στην κοινωνική τότε ελίτ του περιβάλλοντός του.

Ένας Θεός λοιπόν που εμφανίζεται μόνο στον Αβραάμ και τους απογόνους και διδάσκει πράγματα όπως η υπακοή των σκλάβων είναι απόλυτα φυσιολογικό να εφευρεθεί από τον Αβραάμ καθώς αυξάνει και σιγουρεύει την εξουσία του επάνω στο λαό και τους σκλάβους του. Αν για παράδειγμα σε κάποια στιγμή ο Αβραάμ είναι πολιτικά ασθενής πχ λόγω μιας αντίπαλης επιδρομής στην οποία έχασε πολλούς στρατιώτες οι σκλάβοι μπορούν πολύ εύκολα να επαναστατήσουν εναντίον του. Αν βέβαια πιστεύουν πως θα καίγονται αιωνίως στην κόλαση γιαυτό, τότε ίσως το σκεφτούν δεύτερη φορά. Τα κείμενα την Παλαιάς και Καινής διαθήκης, το Κοράνι, τα βιβλία των Εβραίων, κοκ βρίθουν από τέτοιες εντολές και ιστορίες πολιτικού χαρακτήρα και γιαυτό διότι είναι κείμενα γραμμένα γιαυτό ακριβώς το λόγο, για την άσκηση εξουσίας από τους λίγους στους πολλούς.

Όσο για τις γνώσεις μας περί Θεού νομίζω πως είναι γελοίο να βασίζουμε όλη μας την κοσμοθεωρία πιστεύοντας γραπτά 2000 ετών, στα οποία δεν υπάρχει καμία απολύτως λογική απόδειξη εν αντιθέσει μάλιστα υπάρχουν πολλές αποδείξεις για το αντίθετο. Εδώ αμφισβητούμε αν έγινε πραγματικά ο Τρωικός πόλεμος διότι ο Όμηρος δεν είναι αξιόπιστη ιστορικά πηγή, που είναι στην τελική απλά ένας ασήμαντος πόλεμος και για πράγματα τόσο σημαντικά όπως η προέλευση του σύμπαντος κτλ τρώμε αμάσητο δίχως αμφισβήτηση κάτι που θα μπορούσε κάλλιστα να έχει φανταστεί και ο Όμηρος?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ανθοπώλης

Νεοφερμένος

Ο Ανθοπώλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 112 μηνύματα.
Ο Θεός προστάζει να σταθής σ' ένα τόπο για τρία χρόνια στραμμένος προς ανατολάς και να φωνάζης νύχτα-μέρα επί τρία έτη εκατό φορές: Ο Θεός, ελέησόν με, το βδέλυγμα της ερημώσεως, άλλες τόσες φορές: Ο Θεός, ελέησόν με, την εσκοτισμένην απάτην κι άλλες τόσες Ο Θεός, ελέησόν με, το αρχαίον κακόν



...πω πω, ο αιώνιος Ων σίγουρα τιμωρεί σαν πληγωμένο 5χρονο
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Αυτά τα λέγαν στο μεσαίωνα αδερφέ, τότε που πίστευαν πως η βουβωνική πανώλη΄ήταν η τιμωρία του Θεού για τις αμαρτίες των ανθρώπων και όχι ένα βακτήριο. Με λίγα λόγια λες πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα που για ένα πανάγαθο και παντοδύναμο θεό αυτό δεν μπορεί να ισχύει, αν είναι παντοδύναμος μπορεί να διδάξει έναν άνθρωπο και χωρίς να του φέρει αρρώστιες και συμφορές και αν είναι πανάγαθος δεν θα έριχνε αρρώστια ούτε για μια στιγμή στους ανθρώπους. Άραγε τα εκατομμύρια παιδιά που έχουν πεθάνει ως σήμερα από αρρώστιες, πολέμους κακουχίες, τι ακριβώς διδαχθήκανε?
Στη πανώλη του μεσαίωνα πέθανε το 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού, ο Θεός μάλλον έκανε διακοπές τότε, ή μάλλον το άλλο "άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου".

Είτε ο θεός λοιπόν δεν υπάρχει, είτε δε δίνει δεκάρα, είτε είναι σαδιστής. Πανάγαθος αποκλείεται
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Δεν ξερω πως κρινει ο Θεος, παντως πιστευω πως καποια στιγμη επερχεται δικαιωση. Σα μαννα εξ ουρανου, η δικαιωση ερχεται. Χωρις καμμια φορα να χρειαστει να παλεψεις ιδιαιτερα. Βεβαια ερχεται αφου εχεις περασει ενα σωρο τραβαλα, αλλα ερχεται και νιωθεις μια ηθικη ικανοποιηση. Ειναι πολυ σημαντικο. Ολοι μας το εχουμε βιωσει καποια στιγμη στην ζωη μας. Σημασια εχει να απο καθε προβλημα να βγαινεις δυνατοτερος και καλυτερος ανθρωπος. Αυτο κρινεται και μια μερα παιρνεις δικαιωση. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ανθοπώλης

Νεοφερμένος

Ο Ανθοπώλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 112 μηνύματα.



Τουλάχιστον πρέπει ο Ξεχ εδώ να δώσει πόντους πρωτοτυπίας στον Ελ,
απάντηση με πατερικά κείμενα/διδαχές/φυλλάδια ενορίας
δεν έχει ξαναδοθεί ποτέ. :look:




υγ.

μια μερα παιρνεις δικαιωση.

εγώ προς το παρόν, μην πω τι έχω πάρει :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 772419

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
@olga_serb Ας μετανοήσουμε όλοι λοιπόν αδέρφια κι ας μετανιώσουμε για τις αμαρτίες μας για να μπορέσουμε, τελικά, να "ενεργοποιήσουμε τη δυνατότητα αποδοχής της Χάρης"!!

Crap. Stinky messy crap. And make no mistake δεν προσβάλλω εσένα, την πεποίθησή σου κρίνω, μια πεποίθηση που ενισχύει κι αναπαράγει μαλακίες.

Και είναι όντως περίεργο, και πολύ πολύ πολύ τρομακτικό, να βλέπεις at first hand τη συλλογιστική πορεία της θρησκείας με την οποία καταλήγει να σε ελέγχει ΠΛΗΡΩΣ. ΕΝΤΕΛΩΣ ΟΜΩΣ. Και δε μιλάω μόνο για την επιχείρηση καθαυτή, μπορεί να μην ακολουθείς τις μεθόδους της κι όμως πάλι να μην είσαι ελεύθερος. Δεν τίθεται καν θέμα τύπων τελικά, αν πατάς στην εκκλησία, στο τζαμί, στο ναό, whatever. Όχι, καθόλου. Μιλάμε για μια ολόκληρη σχολή ιδεών τόσο συνδεδεμένων μεταξύ τους και τόσο βαθιά ριζωμένων σε brainwashed κεφάλια που μετά από λίγο καταλήγουν κυριολεκτικά μια alternative reality, κάτι που ειλικρινά δεν ξέρω πώς πολεμάς αποτελεσματικά όταν βλέπεις ότι έχει καταπιεί τον άλλο.

Πώς σε καταπίνει? Απλά αφαιρώντας οποιαδήποτε δύναμη απ' τον άνθρωπο και διδάσκοντας ότι τα πάντα που σχετίζονται μ' αυτόν, ακόμα και η ίδια η ελευθερία στις επιλογές του --ω τι ειρωνεία!-- δεν είναι προϊόντα της σκέψης του αλλά δώρα ενός μεγαλόψυχου και παντοδύναμου θεού. Στην τελική ποια ελεύθερη κρίση όταν είμαι δημιούργημα και ξέρω και τις συνέπειες της μιας επιλογής και την επιβράβευση της άλλης και ποια δύναμή μου να κάνω τη ζωή μου όπως τη θέλω? Ποια ζωή ΜΟΥ όταν εκδημιουργίας είμαι τόσο αδύναμος κι αλλοιωμένος με τις πράξεις μου και το "σωστό" ορίζεται από κάποιον άλλο πέρα από μένα?

False dilemmas and empty hopes I say. Μια τεράστια παράδοξη φούσκα, ένα αδιέξοξο που μου δίνει απλά πολλούς δρόμους για να φτάσω στον ίδιο τοίχο. And guess what: στο σωστό τοίχο.

Ξέρω ότι μπορεί να μην σε ενδιαφέρει να μάθεις τι ισχυρίζεται κάθε θρησκευτικό σύστημα.Αν και οφείλουμε να έχουμε κάποια γνώση για την θέση που παίρνει ένα θρησκευτικό σύστημα δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τι λέει κάθε θρησκευτική θεωρία.Όμως δεν θεωρώ ότι την αντιμετώπιση που μπορεί να έχουμε σε ένα θρησκευτικό σύστημα θα πρέπει να την έχουμε και σε άλλες θρησκείες.Σύμφωνοι ότι μπορεί το Ισλάμ να μην εμπνέει κάποιον άνθρωπο ώστε να ασχοληθεί με αυτό.Γιατί άραγε βλέπουμε την Ορθοδοξία με ένα τρόπο όπως είναι και το Ισλάμ?Θεωρούμε ότι γνωρίζουμε καλά ποια είναι η Ορθοδοξία ώστε να έχουμε την αντιμετώπιση που έχουμε και σε άλλα θρησκευτικά συστήματα?Δεν μας ενδιαφέρει το Ισλάμ και ίσως άλλα θρησκευτικά συστήματα που δεν μας δίνουν μία καλή εικόνα για αυτό που πρέπει να έχουμε για τον θρησκευτικό κόσμο.Το γεγονός όμως ότι το Ισλάμ δεν χαρακτηρίζεται ως ένα θρησκευτικό σύστημα και ένα σύστημα άξιο να βρίσκεται μέσα στον δημοκρατικό πολιτισμό δεν θα πρέπει αυτό να μας κάνει να αδιαφορούμε και για την Ορθοδοξία.

Δεν θες να πατάς το πόδι σου στην Εκκλησία ή το τζαμί.Καταλαβαίνω ότι ίσως η Εκκλησία να μην είναι ένας χώρος όπου θες να μπεις μέσα.Δεν νομίζω ότι η Εκκλησία θα μπορούσε να είναι το ίδιο με το τζαμί.Δεν ξέρω αυτή είναι η γνώμη μου.Είσαι βέβαιος ότι δεν θες να πατάς το πόδι σου στην Εκκλησία?Και ποια είναι η βεβαιότητα αυτή που σε κάνει να μην μπεις σε έναν ιερό ναό?Υπάρχει κάποιος λόγος που δεν θες να μπεις στην Εκκλησία?Θεωρείς για παράδειγμα ότι αν κάποια στιγμή αποφασίσει κάποιος να πάει στην Εκκλησία και να δει πως είναι να βρίσκεται ένας πιστός μέσα σε έναν ναό αυτό σημαίνει ότι έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου?Εγώ δεν θα πω ότι είσαι εκτός πλαισίου με το να θεωρείς ότι το να μην πατάει κάποιος το πόδι μέσα στο τζαμί δεν θα πρέπει να το πατάει μέσα στην Εκκλησία.Αυτό όμως που θα πω είναι ότι αυτό που ισχυριζόμαστε σχετικά με το αν πρέπει ένας πιστός να επισκέπτεται ή όχι έναν ναό δεν αποτελεί και αυτό μία συλλογιστική πορεία.

Εγώ αυτό που πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να καταλάβεις είναι ποιος είναι ο ρόλος ενός Ορθόδοξου Ιερού ναού και για ποιο λόγο πάει ο πιστός στην Εκκλησία.Ίσως κάποια στιγμή να καταλάβεις και εσύ ότι δεν υπάρχει βεβαιότητα που να δείχνει για ποιο λόγο δεν πρέπει κάποιος να πατάει στην Εκκλησία.Γιατί και εσύ πηγαίνοντας στην Εκκλησία δεν θα βρεις κάτι εντός της Εκκλησίας που θα μπορούσε να απομακρύνει τον πιστό.Αυτό που μπορεί να κάνει κάποιος και να μην πατήσει το πόδι του στην Εκκλησία είναι η εικόνα που θα φτιάξει ο ίδιος για την Εκκλησία και μία εικόνα που θα την έχει φτιάξει ο ίδιος.Αν υπάρχει κάποιο θρησκευτικό σύστημα που να κάνει έναν πιστό ή άπιστο να μην πατάει μέσα στο νάο αδιαφορώντας το ίδιο το θρησκευτικό σύστημα αν υπάρχουν κάποια αποκρουστικά στοιχεία που να διώχνουν άτομα τα οποία αναζητούν απαντήσεις ακόμα και μέσα από ένα τέτοιο σύστημα αυτό δεν σημαίνει ότι και η Ορθοδοξία θα μπορούσε να αποτελεί ένα τέτοιο θρησκευτικό σύστημα.

Δεν θα μπούμε σε μία διαδικασία να ισχυριστούμε ποιος είναι αυτός που χρησιμοποιεί μία συλλογιστική πορεία για να οδηγήσει τον άνθρωπο σε αποτελέσματα που δεν συμβαδίζουν με την λογική.Το αν η Εκκλησία,το Ισλάμ και το τζαμί ή ο αθεϊσμός είναι αυτός που χρησιμοποιεί μία συλλογιστική πορεία ή μέσα της λογικής για να οδηγήσει τον άνθρωπο σε έναν συγκεκριμένο δρόμο δεν είναι κάτι που θα το σχολιάσουμε.Η Εκκλησία πάντως δεν χρησιμοποιεί καμία συλλογιστική πορεία που θα μπορούσε να έχει ως αποτελέσματα να ελέγχει τον άνθρωπο.Μην χρησιμοποιείς πράγματα για να παρουσιάσεις μία εν τέλει άσχετη εισαγωγή και μία συλλογιστική πορεία που φαίνεται στο Ισλάμ και τον αθεϊσμό.Την συλλογιστική πορεία του αθεϊσμού που όντως αποσκοπεί στον έλεγχο του ανθρώπου δεν θα την παρουσιάζεις ως μια συλλογιστική πορεία που την χρησιμοποιεί και η Ορθοδοξία.Αν υπάρχει λοιπόν συλλογιστική πορεία που οδηγεί τον άνθρωπο στον έλεγχο του αυτό γίνεται μέσω του αθεϊσμού και βεβαίως η Ορθοδοξία δεν παίρνει σε αυτό μέρος.
Και για να το κάνω λίγο πιο συγκεκριμένο και να τα συνδέσω όλα κάπως, βαρέθηκα στο κείμενό σου να διαβάζω πόσο αδύναμος κι ανίκανος είμαι μπροστά στο badass θεό. Θα βάλω τα κλάματα σε λίγο απ' το πόσο πνευματικά άχρηστος κατέληξα σε 10 γραμμές. Συνολικά, είμαι αδύναμος, ο θεός δυνατός, και για τα πάντα που χαλάνε τη σχέση μου μαζί του ευθύνομαι εγώ μια και όλα αυτά πηγάζουν απ' τη δική μου αδυναμία ενώ αυτός βρίσκεται πάντα σε μια default φάση μεγαλοψυχίας και υπερικανότητας.

Δεν κατανοούμε κάτι σωστά και πόσο μάλλον δεν κατανοούμε την ανωτερότητα του Θεού.Το θέμα δεν είναι πόσο υπεράνω είναι ο Θεός επειδή θέλει να δείξει μία κακή υπεροχή απέναντι στον άνθρωπο αλλά το ότι είναι υπεράνω επειδή αναφέρει τον Παράδεισο και έναν σκοτεινό τόπο.Μας δίνει λοιπόν την επιλογή αυτή και εμείς έχουμε να επιλέξουμε αν θέλουμε να πάμε σε ένα μέρος ευχάριστο ή δυσάρεστο.Αν λοιπόν μας δίνει την επιλογή να επιλέξουμε τι από τα δύο θέλουμε τότε εμείς είμαστε αυτοί που θα αποφασίσουμε τι θα επιλέξουμε.Δεν τον ενδιαφέρει να το παίξει μεγαλόψυχος για να δείξει ότι είναι κάποιος.Και ούτε το παίζει μεγαλόψυχος για να μιλήσει για το θέμα του Παραδείσου ή της Κόλασης.Πιστεύεις ότι είναι θέμα ότι το παίζει μεγαλόψυχος όταν ο Θεός μιλάει για το ποιο είναι το μέρος που θα πάει ο καθένας ανάλογα με αυτά που έχει πράξει?Ο Θεός κάνει λόγο για τον Παράδεισο και την κατοικία των δαιμόνων επειδή αυτοί είναι οι δύο κόσμοι ή μάλλον αυτές είναι οι δύο πραγματικότητες που έχει να επιλέξει ο άνθρωπος.Από την στιγμή που υπάρχουν αυτές οι επιλογές δεν νομίζω ότι πέρα από αυτές ο Θεός έχει να δείξει τίποτα άλλο.Επίσης αν ο Θεός ισχυρίζεται ότι ο άνθρωπος είναι αδύναμος και ανίκανος δεν το λέει μόνο για να δώσει έμφαση στην αδυναμία του ανθρώπου.Περιγράφει το γεγονός ότι ο άνθρωπος καταντάει αδύναμος και αχρείαστος όταν προτιμάει από επιλογή του την απομάκρυνση του από τον Θεό και θέλει να οδηγηθεί στην σκοτεινή άβυσσο.Ποια είναι τώρα η σκοτεινή άβυσσος.

Με βάση αυτό που ορίζεται για την ανωτερότητα του Θεού και την αμαρτωλότητα του ανθρώπου έχουμε καταλάβει τι θέλει να μας πει ο Θεός?Για ποιο λόγο μας μιλάει για τον Παράδεισο και την Κόλαση?Μας μιλάει για τους δύο αυτούς κόσμους για να προσέχουμε.Δεν τα λέει αυτά για να μην προσέχουμε και ούτε τα λέει για να μην πάμε στον Παράδεισο.Ο κόσμος του Παραδείσου συνοδεύεται από ευτυχία και χαρά.Είναι ένας κόσμος όπου ζεις αιώνια μέσα από αυτά που έχεις να απολαύσεις.Ο κόσμος της Κόλασης είναι το ακριβώς αντίθετο.Και οι αδυναμίες που έχει ο άνθρωπος δείχνει ποια θα είναι η κατάσταση του ανθρώπου και στην Κόλαση.Αν δεν δεχτεί την Θεία χάρη θα εξακολουθεί να παραμένει αδύναμος και αχρείαστος.Η Κόλαση δείχνει κιόλας αυτό που είναι ο άνθρωπος στην παρούσα ζωή.Η Κόλαση δείχνει τον άνθρωπο πως είναι ακόμα στον παρόντα κόσμο.Σε ένα κόσμο όπου είναι ακόμα ζωντανός δεν θέλει την Χάρη του Θεού και δεν θέλει να είναι στον Παράδεισο.Οι επιλογές είναι οι δύο αυτοί κόσμοι για να καταλάβει ο καθένας ότι στον έναν κόσμο χαίρεσαι και στον άλλον κόσμο δυστυχείς.Οι δύο αυτοί κόσμοι δεν υπάρχουν για να επιλέξουμε την Κόλαση και ούτε ο προορισμός του ανθρώπου είναι η Κόλαση.

Ο παράδεισος και η Κόλαση είναι δύο καταστάσεις οι οποίες αποτελούν πραγματικότητα και είναι δημιούργημα του αυτεξούσιου.Ο Θεός γνωρίζει την ύπαρξη των δύο καταστάσεων.Δεν τον ενδιαφέρει τόσο ο Παράδεισος όσο η Κόλαση.Γιατί με την Κόλαση ο άνθρωπος είναι αιώνια αποχωρισμένος από τον Θεό.Ο άνθρωπος που δεν θα θεραπευτεί από τα πάθη δεν θα είναι κοντά στον Θεό.Και είναι αυτό το οποίο θέλει να αποφύγει.Ο σκοπός του Θεού είναι να επιθυμεί η ύπαρξη του κάθε ανθρώπου να είναι στον παράδεισο.Όταν ξέρουμε ποιος είναι ο σκοπός και η πρόθεση του Θεού απέναντι στον άνθρωπο και ότι τον ενδιαφέρει ο άνθρωπος να πάει μόνο στον πάραδεισο τότε καταλαβαίνουμε ποιος πρέπει να είναι και ο δικός μας σκοπός και ότι θα πρέπει να στοχεύει ο άνθρωπος στον παράδεισο.Όταν ο Θεός δείχνει σε κάποιον άνθρωπο ότι βαδίζει στον πνευματικό θάνατο αυτό δεν συνεπάγεται πως καταργείται το αυτεξούσιο.Είναι σημάδι πως δεν θέλει τον άνθρωπο να πάει στην Κόλαση.


So, 1st step taken: αφαιρέσαμε οποιαδήποτε δύναμη απ' τον άνθρωπο, είναι ο χαμένος της υπόθεσης κι ο θεός ο νικητής. Θυμήσου, αφήσαμε στον άνθρωπο την ελευθερία επιλογής (ή καλύτερα την ψευδαίσθηση της ελευθερίας, το παράδοξο δες πάνω) και κατά συνέπεια τη δυνατότητα στην αμαρτία.

Κι έρχεται το δεύτερο βήμα τώρα. Τι κάνεις αφού έχεις γκρεμίσει τον άνθρωπο και τον έχεις αφήσει με (σχεδόν) τίποτα πέρα απ' όσα εσύ του προσφέρεις? Του δίνεις το χέρι και τον βοηθάς να σηκωθεί. And that's pretty much it, τον ελέγχεις από δω και πέρα λίγο πολύ ολοκληρωτικά. Γιατί? Ε, απ' τη στιγμή που μόνος του ελπίδα δεν έχει λόγω της γενικής ανικανότητάς του σε ποιον θα σταφεί?? Δεν πρέπει να 'σουν Νεύτωνας στο σχολείο, ε..?

So, 2nd step taken: Μη φοβάσαι άνθρωπε! Τι κι αν είσαι ασήμαντος κι αδύναμος κι άχρηστος και δεν έχεις τίποτα παρά μόνο το παράδοξο μιας υποτιθέμενης ελευθερίας στις επιλογές σου? Εγώ είμαι εδώ! Δεν έχεις παρά να μετανοήσεις και αυτόματα "ενεργοποιείς τη δυνατότητα αποδοχής της Χάρης". Υπάρχει λοιπόν λύση στα προβλήματά σου: ΕΓΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Φυσικά μπορείς να διαλέξεις άλλο δρόμο και να μην έρθεις σε μένα. Αλλά θυμήσου ότι "είσαι αδύναμος", ότι "η σχέση μας θα χαλάσει απ' τη δική σου αμαρτία", απ' την ίδια σου την επιλογή να μην έρθεις σε μένα και να πας άπο άλλο δρόμο, και "γι' αυτήν την καταστροφή ΔΕ θα ευθύνομαι εγώ γιατί είμαι παντοδύναμος και μεγαλόψυχος" και υπεργαμάτος, θυμάσαι? Οπότε τελικά είσαι ελεύθερος να διαλέξεις αλλά λίγο πολύ τη γάμησες αν πας από άλλο δρόμο κι όχι απ' το δικό μου.

Τους γκρεμίζεις και μετά απλά εμφανίζεσαι σαν η μόνη λύση. Είναι τόσο απλό σαν ιδέα και τόσο προκλητικά εμφανές που, ω ναι, καταλήγει τρομακτικό να βλέπεις ότι δεν το βλέπουν!

Τώρα, είναι ένα πράγμα να μη βλέπουν τι έχουν μπροστά τους οι πιστοί κι άλλο εντελώς διαφορετικό και τραγικά πιο αποτυχημένο/τρομακτικό να μην το βλέπουν άνθρωποι που λένε ότι "δεν υπάρχει θεός".

Φίλε μου είναι τόσο μεγάλο το θέμα σου που προσπαθείς να δείξεις ότι ο Θεός στερεί την ελευθερία στον άνθρωπο.Και στερεί τόσο την ελευθερία στον άνθρωπο που δεν έχει ο άνθρωπος καμία ελευθερία.Και ουσιαστικά η απάντηση σου είναι στο πόσο ο άνθρωπος είναι στερημένος από την ελευθερία και δεν είναι σε θέση να επιλέγει.Και πόσο υπεύθυνος είναι ο Θεός που κατάντησε τον άνθρωπο να μην είναι ελεύθερος.Και τελικά στο σημείο αυτό δεν ξέρω ποιο είναι το χειρότερο.Να φτιάξω μία λογική πρόταση ή να πιστεύω πως φτάνω σε ένα λογικό συμπέρασμα όταν πιστεύω ότι υπάρχει ένας Θεός από τον οποίο δεν έχω ελευθερία?Να θεωρώ ότι αν καταφέρω και πειστώ για την ύπαρξη του και πιστέψω σε Αυτόν από την στιγμή που θα πιστέψω στον Θεό δεν θα είμαι πια ελεύθερος?

Και όχι μόνο αυτό θεωρείς κιόλας ότι ο άνθρωπος είναι τόσο στερημένος από την ελευθερία του που οπωσδήποτε ο Θεός στερεί την ελευθερία στον άνθρωπο.Με άλλα λόγια όταν αναφερόμαστε σε ένα άπειρο ον πρέπει αυτό το ον οπωσδήποτε να το χαρακτηρίζουμε ως ένα ον που στερεί την ελευθερία στον άνθρωπο.Για εμάς λοιπόν και από αυτά που λέμε η στέρηση της ελευθερίας στον άνθρωπο από τον Θεό είναι ένα χαρακτηριστικό του άπειρου όντος.Οταν ο Θεός δημιουργεί ένα ανθρώπινο ον οπωσδήποτε μετά η φύση του ή το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό της φύσης του θα τον οδηγήσει στο να κάνει τον άνθρωπο να μην είναι ελεύθερος.Δες πόσο λογικό είναι αυτό που σκέφτεσαι όταν λες ότι η στέρηση της ελευθερίας του ανθρώπου από τον Θεό αποτελεί χαρακτηριστικό της άπειρης φύσης του.Για να δεις κατά πόσο έχεις υποστεί εσύ συσκότιση εγκεφάλου όταν φτάνεις στο σημείο να λες ότι ο Θεός στερεί στον άνθρωπο την ελευθερία επειδή και αυτός είναι ο Θεός και αυτή είναι η φύση του.

Μιας και μιλάς για το γκρέμισμα του ανθρώπου ας το πάρουμε και με τον τρόπο που το περιγράφεις εσύ.Λες ότι ο Θεός γκρεμίζει τον άνθρωπο και δεν τον αφήνει ελεύθερο.Με το να γκρεμίζει τον άνθρωπο τι πιστεύεις ότι έχει να κερδίσει ο Θεός από αυτό?Ποιο είναι το κέρδος που δεν θα είχε ο Θεός από αυτό αν δεν γκρεμίζει τον άνθρωπο?Θα πάθαινε ζημιά?Υπάρχει περίπτωση ο Θεός να υποστεί κάποια ζημιά σε περίπτωση που δεν του στερούσε την ελευθερία?Όμως από την άλλη αν ο Θεός δεν έχει κάποιο κέρδος από αυτό και απλώς γκρεμίζει την ελευθερία του ανθρώπου χωρίς να έχει κάποιο κέρδος τότε η άποψη περί στέρησης της ελευθερίας δεν υφίσταται.Γιατί αν ο Θεός γκρέμιζε την ελευθερία του θα το έκανε μόνο αν είχε κάποιο όφελος από αυτό.Αν είχε να κερδίσει κάτι.Από την στιγμή που δεν έχει να κερδίσει τίποτα δεν έχει και λόγο να στερήσει την ελευθερία στον άνθρωπο.Η στέρηση της ελευθερίας σε έναν ον αποτελεί χαρακτηριστικό των πεπερασμένων όντων επειδή στα όντα κυριαρχεί το συμφέρον.Και όταν κάποιος με βάση το συμφέρον του θέλει να αποκομίσει κάποιο κέρδος θα συμβάλλει στον περιορισμό της ελευθερίας ενός όντος.


@Eileen "Ο καθένας από εμάς είναι υπεύθυνος για τις πράξεις και τις επιλογές του και οφείλει να ζήσει με τις συνέπειες αυτών. Αυτό είναι το σημαντικότερο μήνυμα που πήρα από τα τόόόόσα χρόνια θρησκευτικών."

Είμαστε σοβαροί? Πραγματικά είμαστε σοβαροί τώρα ή μαλακίες λέμε? Η πίστη στο θεό σού μαθαίνει να ζεις με τις συνέπειες των επιλογών σου?

Η ίδια γαμημένη πίστη που σου λέει ότι "Όταν μετανοούμε εμείς ενεργοποιούμε την δυνατότητα αποδοχής της Χάρης"!?

Η ίδια πίστη σε ένα "παντοδύναμο και μεγαλόψυχο" πράγμα που απλά "συγχωρεί"? Ξανά, είμαστε σοβαροί?

..

Ο πιστός έχει πάντα μα πάντα μα πάντα μα πάντα μα πάντα μα πάντα το αποκούμπι της μετάνοιας. Πάντα. Period. Ό,τι κι αν κάνει, ό,τι κι αν πρέπει να τραβήξει μετά πνευματικά ή σωματικά θα έχει πάντα σε μια γωνία στο μυαλό του ότι μπορεί, στη μοναδική ουσιαστική σχέση στον κόσμο (=αυτή με το θεό) να διορθώσει τα πράγματα και να βρει παρηγοριά/συγχώρεση. Είναι λογικά άτοπο --και πέρα για πέρα ηλίθιο, γι' αυτό τα χάνω λίγο-- να πεις ότι ο θεός σού μαθαίνει να ζεις με τις συνέπειες των πράξεών σου απ' τη στιγμή που, guess what! ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΨΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, Ό,ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ, ΟΠΟΙΟ ΛΑΘΟΣ, ΟΠΟΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ, ΟΠΟΙΑ ΕΝΟΧΗ.

Η ίδια η μετάνοια αυτή την έννοια παίρνει, αφήνω τα προβλήματά μου σε κάτι μεγαλύτερο από μένα και φεύγουν βάρη από πάνω μου που διαφορετικά θα βάραιναν μόνο εμένα (και μιλάω συγκεκριμένα για το πνευματικό κομμάτι εδώ).

Η μετάνοια σημαίνει αναγνώριση του λάθους και ότι είμαι αμαρτωλός.Και μάλιστα το λέει και η κοπέλα ότι όποιος δεν μετανοεί δεν υπάρχει και η αποδοχή της Θείας χάρης.Δεν κατανοούμε αυτό που λέει η πρόταση ή δεν καταλαβαίνουμε πως φτάνει κάποιος στο σημείο να μετανοεί?Και μάλιστα όχι μόνο αυτό αλλά και στα βιβλία των θρησκευτικών γράφει σε ποιες περιτπώσεις υπάρχει η μετάνοια και τι ενεργοποιείται με την μετάνοια στον άνθρωπο.Όμως το πρόβλημα δεν έχω καταλάβει ποιο είναι?Δεν καταλαβαίνουμε τον ορισμό της μετάνοιας ή διαφωνούμε με το να ενεργοποείται η Θεία χάρη μέσω της μετάνοιας.Διαφωνούμε με το να υπάρχει η μετάνοια η οποία ενεργοποιεί την Θεία χάρη.Αν προτιμούμε μόνο την μετάνοια χωρίς την ενεργοποιήση της Θείας χάρης τότε η μετάνοια από μόνη της δεν αρκεί.Αν διαφωνούμε με την διαδικασία της μετάνοιας και ποια είναι η επακόλουθη διαδικασία νομίζω ότι αυτό δεν μπορεί να αλλάξει.Τόσο το βιβλίο των θρησκευτικών και η Ορθοδοξία ορίζουν την μετάνοια ως μία διαδικασία εσωτερικής αλλαγής η οποία δεν μένει μόνο στην αλλαγή της συμπεριφοράς αλλά οδηγεί και στην Θεία χάρη.

Εγώ από την άλλη θεωρώ ότι το πρόβλημα είναι η μετάνοια και η πίστη και αν προσφέρει τίποτα στον άνθρωπο.Το πρόβλημα είναι η μετανοια και μάλιστα το γεγονός ότι δεν θέλουμε να μετανοήσουμε.Όποτε ακούμε την μετάνοια μας δημιουργεί κάποια απόκρουση.Το να λέμε λοιπόν ότι η μετάνοια και η πίστη είναι το ίδιο και ότι και τα δύο δεν έχουν να δώσουν τίποτα στον άνθρωπο για να μην θέλουμε να δεχτούμε την ύπαρξη της μετάνοιας και να μην θέλουμε να μετανοούμε αυτό δείχνει ότι δεν θέλουμε να αλλάξουμε πνευματική πορεία.Οπότε έχουμε πρόβλημα και με την πίστη και δεν προτιμούμε να μετανοούμε.Η Εκκλησία αν έπρεπε να αλλάξει την ύπαρξη της μετάνοιας και έβγαζε την απόφαση ότι μετάνοια και το να μην μετανοείς είναι το ίδιο πράγμα θα το άλλαζε.Όμως για να λέει η Εκκλησία ότι η μετάνοια και η πίστη υπάρχουν σημαίνει ότι για κάποιο λόγο την έβαλε.Και επιπλέον η ύπαρξη της μετάνοιας και της πίστης είναι κάτι που έχει τεθεί και από τον Θεό.Αν ο Θεός έλεγε ότι με το να μην μετανοούμε συνεπάγεται πως μετανοούμε και γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και άρα ο όρος της μέτανοιας δεν χρειάζεται να υπάρχει στην Εκκλησία αυτό θα έδειχνε ότι η ανυπαρξία μετάνοιας είναι αρκετή.Και αν η ύπαρξη της πίστης και της μετάνοιας είναι έννοιες που δεν τις έθεσε ο Θεός αλλά αποτελεί ανθρώπινο λάθος αυτό το γεγονός θα γραφόταν στα βιβλία των Αγίων και θα δηλωνόταν αυτή η λάθος προσθήκη.

Επίσης την μετάνοια δεν θα πρέπει να την βλέπουμε ως μία ορολογία που συμβάλλει απλώς στην αλλαγή της συμπεριφοράς του ανθρώπου.Θα πρέπει να την βλέπουμε ως μία διαδικασία που θεραπεύει τον άνθρωπο από τα πάθη.Ο Θεός δεν λεει στον άνθρωπο ότι αν δεν θεραπευτεί απο την παρα φυση αρρώστια που βρίσκεται θα του επιβάλλει κάποιες συνέπειες.Εξάλλου πως μπορεί να επιβάλλει συνέπειες σε ένα πλάσμα που βλέπει ότι δεν μπορεί να θεραπευτεί μόνο του από τα πάθη.Ο Θεός του ζηταει να θεραπευτεί για να απαλλαχτεί ο ίδιος ο άνθρωπος απο τα πάθη.Επειδη ο Θεός μπορεί να τον βοήθησει.Διοτι αν ο Θεός δημιουργεί εξ αρχής ανθρωπους αρρώστους με πονους και δυστυχία τοτε δεν θα πρεπει να μιλάμε για έναν Απειρο Θεό που μπορει να εξαφανίσει τα παθη με την δύναμη της Θείας Χάρης,αλλά θα πρεπει να μιλάμε για ένα πεπερασμένο πλασμα που εχει ελλειψεις και υποκειται σε παρα φυση πτωτική κατασταση.Οπωσδήποτε ένα πεπερασμένο πλασμα που έχει όρια δεν μπορεί να γιατρεψει τα παθη,αλλα δεν μπορεί να υπερβεί και την ίδια την παρα φυση κατασταση του θανατου.

Γενικά ο μέσος πιστός δεν είναι παράδειγμα ανθρώπου που ζει με τις συνέπειες. Ακριβώς το αντίθετο, τυπικά δεν ξέρει τι είναι συνέπειες απ' τη στιγμή που η πίστη του στο θεό του δίνει εργαλεία για να τις φορτώνει αλλού πάντα, which is why

Δεν νομίζω ότι ο Ορθόδοξος που γνωρίζει για τον σκοπό της ύπαρξης του και που αναφέρεται μέσα στην Ορθοδοξία δεν γνωρίζει ποιες είναι οι αποφάσεις του.Και νομίζω ότι με το να ξέρει κάποιος ποιος είναι ο σκοπός της ύπαρξης τον κάνει να είναι λογικός στις επιλογές του.Αν εσύ ξέρεις ποιος είναι ο σκοπός που προτείνει η Ορθδοξία δεν θα ήσουν πιο λογικός στις αποφάσισεις σου?Ο συνεπής άθεος ποιος είναι αυτός που δεν ξέρει ποιες είναι οι συνέπειες των πράξεων του και δεν υπολογίζει τις πράξεις του?Αυτός που δεν ενδιαφέρεται να μάθει ποιος είναι ο σκοπός της ύπαρξης του και κάνει επιλογές εναντίον του σκοπού της υπάρξεως του.Αν ο συνεπής για τον άθεο είναι ο άνθρωπος που είναι εναντίον σε αυτό που του προτείνει η Ορθοδοξία τότε μετά λύπης θα του πω ότι αυτο δεν είναι συνεπή συμπεριφορά.Και με το να εναντιώνεσαι στον σκοπό της ύπαρξης σου δεν μπορείς να λέγεσαι και λογικός.Λογικός και συνεπής είναι ο άνθρωπος που ακολουθεί τον προορισμό που του προτείνει η Ορθοδοξία.


Δε μ' ενδιαφέρει τι πιστεύεις εσύ, αυτός, ο άλλος, χέστηκα. Μ' ενδιαφέρει απλά να δω στερεότυπα, προκαταλήψεις και μέσα περιορισμού σκέψης να την κάνουν απ' τον κόσμο. Αυτό.

Ο άνθρωπος έχει την ευθύνη να ξέρει ποια στάση θα κράτησει απέναντι στην αρετή.Το έργο του ανθρώπου είναι να ακολουθεί τα έργα της αρετής και να μην πέφτει στην κακία.Ο άνθρωπος ο οποίος θέλει να είναι λογικός και να ζει με τα έργα της αρετής θα πρέπει να προσέχει αν τα λεγόμενα του ενεργούν πάντοτε με βάση την λογική.Αν ενεργούμε με βάση τα πάθη τότε δεν μπορούμε να είμαστε αντικειμενικοί.Η στάση μας βέβαια εξαρτάται και από το πως είμαστε απέναντι στα πράγματα.Όταν ο χαρακτήρας και η στάση μας φαίνεται πως δεν είναι αντικειμενικός δεν θα φαίνεται η λογική και η αντικειμενικότητα μας σε θέματα που αφορούν το Θείο.Αν τα έργα μας θέλουν να εκφράζουν το σκοτάδι δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε οτι είμαστε λογικοί ή ότι χρησιμοποιούμε την λογική για τον σκοπό αυτό.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία και η Θεολογία δεν ακολουθεί στερεότυπα και ούτε έχει σκοπό να θέτει στερεότυπα.Αν λοιπόν δεν καταλαβαίνουμε ένα πράγμα είναι το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο ρόλος της Θεολογίας.Αν η Θεολογία οδηγούσε σε στερεότυπα τότε η Θεολογία ποτέ δεν θα είχε την αποστολή να οδηγήσει τον άνθρωπο στον Θεό.Και αν η Θεολογία είχε αυτόν τον ρόλο να κατευθύνει τον άνθρωπο προς τον Θεό μέσω των στερεοτύπων θα ήταν ένας δρόμος που δεν θα οδηγούσε στον Θεό και θα ήταν ένας δρόμος που δεν θα τον ήθελε ο Θεός.Αν η Θεολογία έχει ως στόχο να οδηγήσει τον άνθρωπο στον σκοπό του αυτό δεν μπορεί να γίνει μέσα από τα στερεότυπα.Τα στερεότυπα οδηγούν στα πάθη και συνδέονται με τα πάθη.Ποτέ δεν θα ακολουθούσε στερεότυπα που θα είχαν ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη των παθών.Και τα πατερικά κείμενα βλέπουμε ότι αυτό κάνουν πολεμούν τα στερεότυπα που οδηγούν σε σύγκρουση και στην ύπαρξη των παθών.Αν τα πατερικά κείμενα δεν πολεμούσαν το πρόβλημα των στερεοτύπων τότε θα είχαμε μία θεολογία των στερεοτύπων και πατερικά κείμενα των παθών.Βέβαια θα πρέπει να δεχτούμε ότι υπάρχουν καλά και κακά στερεότυπα.Ακόμα και αν η Ορθοδοξία ακολουθούσε τα στερεότυπα σίγουρα θα ακολουθούσε τα καλά στερεότυπα.Και η πατερική γραμμή των ιερέων θα ήταν υπερ των καλών στερεοτύπων.Όμως τα στερεότυπα στην πλειοψηφία τους είναι κακά και συμβάλλουν στην δημιουργία των παθών για αυτό και η γραμμή των Πατέρων ποτέ δεν ακολουθεί στερεότυπα που δημιουργούνται εντός μίας κοινωνίας.

Το θέμα μεταξύ του Αγαθού και του κακού το περιγράφεις και με ένα άλλο παράδειγμα.Το φως και το σκοτάδι μπορείς να περιγράψεις πως λειτουργεί όταν βρίσκεσαι στο δωμάτιο.Το κακό και ο θάνατος στο πνευματικό πεδίο είναι σαφές πως πρέπει να το δούμε και με την περίπτωση του δωματίου.Γιατί ακόμα και με την περίπτωση του δωματίου μπορούμε να καταλάβουμε αν το φως ή το σκοτάδι επιβάλλει ο Θεός και αν επιβάλλει το σκοτάδι για εκδικηση και τιμωρία.Το κακό υπαρχει ως κατασταση εξαιτίας της απουσίας του Θεού.Το παραδειγμα το οποίο θέλω να θέσω είναι οπως το σκοταδι στο δωματιο σου.Για να βλέπεις στο δωματιο σου χρειάζεσαι φως.Η ελλειψη της παρουσίας του φωτός είναι το σκοταδι.Ωστοσο το φως δεν σε απειλει,αλλα το σκοτάδι που εξαιτίας της έλλειψης παρουσίας του φωτός σου μηδενίζει την όραση.Οποτε με την ελλειψη της παρουσίας του Θεού επερχεται το κακό και ο θάνατος.Το παράδειγμα του δωματίου είναι μία κατατοπιστική περιγραφή για το πως λειτουργεί η παρουσία ή η απουσία του Αγαθού στον άνθρωπο και πως επιδρά το σκοτάδι.

Σε κάποιους φαίνεται πως τους αρέσει το κακό και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι κάποιοι χρησιμοποιούν την ελευθερία τους με το να καταλήγουν στον εγωισμό.Το κακο απο την φυση του είναι πονηρο και προσπαθει με διαφορους τροπους να διώξει το φως και όσα στοιχεία του αγαθού ενυπάρχουν σε εναν ανθρωπο.Το κακό είναι αυτό το πράγμα να αρνούμαστε τις αγαθές πράξεις.Γιατί αυτός είναι ο λόγος που το κακό γίνεται η φύση μας.Όταν εμείς θέλουμε να απέχουμε από τις αγαθές πράξεις αυτό σημαίνει ότι δεν θέλουμε το Φως.Οι αγαθές πράξεις οδηγούν πάντοτε στο φως και ο άνθρωπος που δεν θέλει τις αγαθές πράξεις ενοχλείται από το Φως.Οπότε ποια είναι η απάντηση για να αρνείται κάποιος το φως.Δεν φανερώνει το πραγματικό του πρόσωπο να δείξει ότι όντως του αρέσει να είναι κακός και ενοχλείται από το Φως.Λέει ότι μπορούμε να ακολουθούμε ενάρετες πράξεις που δεν έχουν σχέση με το Φως.Δεν είναι απαραίτητο σου λέει να ακολουθείς ενάρετες πράξεις οι οποίες να συνδέονται με το καλό και το κακό.Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ορίσεις εσύ ο ίδιος τι θεωρείς ως πράξη ενάρετη και τι θεωρείς εσύ ο ίδιος ως φως.Αν κάποιος έχει την δυνατότητα να ορίζει από μόνος του τι θεωρεί ως ενάρετη πράξη αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κάνει και πράξεις τις οποίες έχει απαγορεύσει επίσημα ο Θεός.Όμως αυτό δεν θα πρέπει να τον νοιάζει τον άνθρωπο γιατί εφόσον ορίζει μόνος του τις ενάρετες πράξεις δεν θα τον ενδιάφερει αν υπάρχουν πράξεις που τις απογορεύει ο Θεός και αν τις απογορεύει για το καλό του.

Ο εγωισμός είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στον άνθρωπο.Ο εγωισμός είναι αυτός ο οποίος μας οδηγεί στον περιορισμό της σκέψης.Ο περιορισμός της σκέψης δεν προέρχεται ούτε από την Ορθοδοξία ούτε από την επαφή με άνθρωπο χριστιανό.Δεν μας αφήνει να σκεφτόμαστε και είναι ένας κακός σύμβουλος.Δεν μπορεί να είναι ένας καλός σύμβουλος όταν ο εγωισμός με οδηγεί να κάνω συνεχώς σφάλματα και ενώ εγώ θεωρώ ότι κάνω το σωστό να αποδεικνύεται ότι δεν είναι κάτι καλό για μένα.Αν κάποιος θέλει να βρίσκεται στο πάθος του εγωισμού και να μην δέχεται θετικές επιδράσεις είναι επιλογή του και ευθύνη του.Αυτός που δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του και δεν προσέχει τις επιλογές του ποτέ δεν θα σκεφτεί να αλλάξει κάποια γνώμη πάνω σε ένα ζήτημα.Ο εγωιστής άνθρωπος απομακρύνει οποιαδήποτε ευκαιρία η οποία τον οδηγεί στην εκπλήρωση του θείου προορισμού του.Τον εγωισμό μπορείς να το θεωρήσεις και ως ένα πνευματικό μικρόβιο.Το ότι ο εγωιστής άνθρωπος δυσκολεύεται να δέχεται συμβουλές φαίνεται και από το γεγονός πως προτιμά να υπερασπίζεται τις σκέψεις του.Ο εγωισμός κάνει τον άνθρωπο να είναι πιο απόμακρος.Ο εγωιστής κάποιες φορές εκτός του ότι δεν δέχεται συμβουλές δεν είναι και κατάλληλος να δίνει σωστές συμβουλές στους άλλους.

Όταν έχω εγωισμό και προτείνω το κακό αυτομάτως φαίνεται ποιος είναι ο εγωισμός μου και ποιος εγω είμαι εγώ όταν οι ενεργειες μου αποσκοπούν σε ένα κακό αποτέλεσμα.Τότε συμβαίνει ο περιορισμός της σκέψης να λειτουργεί εναντίον μου.Το ότι είμαι εγωιστής αυτό δείχνει ότι ο εγωισμός με κάνει να λειτουργώ με περιορισμό της σκέψης.Και είμαι εγωιστής όταν ξέρω ότι δεν είμαι λογικός σε αυτά που γράφω.Περιορισμό της σκέψης επομένως έχει αυτός ο οποίος λειτουργεί με το πάθος του εγωισμού.Όταν είμαι εγωιστής είναι βέβαιο ότι οι σκέψεις μου θα συνοδεύονται από αδιέξοδες λογικές διατυπώσεις και δεν θα εξετάζω αυτά τα οποία γράφω.Με τον εγωισμό θα μιλάω για έναν Θεό που δεν ξέρω ποιος Θεός είναι και ο εγωισμός είναι αυτός που θα με κάνει να νομίζω ότι είμαι βέβαιος για το ποιος Θεός θεωρώ ότι είναι.Μπορεί να πει κάποιος ότι από την στιγμή που κάποιος έχει εγωισμό και απορρίπτει την πραγματική γνώση του Αγαθού θα μπορεί να είναι λογικός και ως προς αυτά που γράφει για τον Θεό και ως προς τα συμπεράσματα που πιστεύει ότι είναι σωστά?Όταν δεν θέλω να καταλάβω ότι δεν είναι ο Θεός αυτός που με κάνει να απομακρύνομαι και ότι δεν με απομακρύνει επειδή κάνει κάποια πράγματα με τα οποία εγώ δεν συμφωνώ,αλλά εγώ επιδιώκω με τον εγωισμό μου να απομακρύνομαι από τον Θεό τότε λειτουργεί ο περιορισμός της σκέψης και η υπεροψία.

Από την μία δεν έχουμε πρόβλημα με την αυτογνωσία από την άλλη θέλουμε να ζούμε και με τα πάθη μας.Την αυτογνωσία θέλουμε να την έχουμε αλλά δεν γίνεται όταν λες ότι πρέπει να έχεις αυτογνωσία να μένεις και στα πάθη.Η αυτογνωσία για αυτό υπάρχει για να απαλλασσόμαστε από τα πάθη.Όταν όμως λες ότι πρέπει να εξελισσόμαστε και να βαδίζουμε προς το καλύτερο είναι μία γενική τοποθέτηση.Πως είμαστε βέβαιοι ότι η εξέλιξη ενός ανθρώπου θα μπορεί να είναι ένας δρόμος προς το καλύτερο χωρίς το ενδεχόμενο να παγιώνεται σε κάποια πάθη.Εξάλλου να πούμε και το άλλο.Λέμε ότι η Ορθοδοξία δεν οδηγεί τον άνθρωπο στην αυτογνωσία.Αυτός είναι ένας λάθος ισχυρισμός.Η Ορθοδοξία είναι αυτή η οποία μιλάει για τα πάθη τα οποία πρέπει να καταπολεμάει ο κάθε άνθρωπος.Όταν ο άνθρωπος έχει κάποιο πάθος πρέπει σύμφωνα με την Εκκλησία να ψάξει στον εαυτό του.Όταν η Εκκλησία προτρέπει τον άνθρωπο να ερευνά τα πάθη του και να τα θεραπεύσει πως μπορεί κάποιος να ισχυρίζεται ότι αρνείται την αυτογνωσία.

Η αυτογνωσία είναι μέρος του Αγαθού.Η αυτογνωσία μας ωφελεί γιατί μπορούμε να εξετάζουμε τις αποφάσεις και να ξέρουμε πως να κάνουμε το σωστό.Αν πράγματι θέλουμε οι αποφάσεις μας να οδηγούν στο σωστό οφείλουμε να εξετάζουμε πως πρέπει να χρησιμοποιείται η αυτογνωσία και στην περίπτωση του Θεού.Όταν έχεις αυτογνωσία πιστεύεις στον Θεό.Όταν δεν δέχεσαι τον Θεό δεν έχεις αυτογνωσία.Δεν μπορεί κάποιος να λέει πως έχει αυτογνωσία όταν απομακρύνεται από το Αγαθό το οποίο είναι ο Θεός και επικρατεί το κακό.Ακόμα και αν ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να βελτιώνεται μέσω των καταστασεων και να προχωράει δεν μπορεί να υφίσταται βελτίωση και αυτογνωσία,εφόσον αρνείται τον Θεό.Το ότι ο άνθρωπος ερευνά τις επιλογές του και αποφασίζει ποιο είναι το καλύτερο κάθε φορά και μέσω των λαθών και μέσω των πεποιθήσεων του η έρευνα του δεν δείχνει αυτογνωσία.Με το να προτιμά κάποιος να βελτιώνεται και να ερευνά τις αποφάσεις εκτός του Θεού αυτό σημαίνει πως λειτουργεί μέσα στην περιοχή του κακού.Όταν προτιμάς να ζεις τις επιλογές σου μέσα στην περιοχή του κακού και δεν βελτιώνεσαι και δεν ζεις με αυτογνωσία.
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Guest 454371

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δεν ξέρω αν η αμαρτία κρίνεται από το θεό. Και γενικά μιλάω ως ένας άνθρωπος που πιστεύει στο θεό.αλλά πιστεύω ότι κρίνεται από τη θεία Δίκη και συμβάλλεται μαζί με την ΑΔΙΚΙΑ. Δηλ αν κάνεις μια αμαρτία, και δεν αδικήσεις κάποιον, τοτε θα σου συγχωρεθεί και από το θεό. Αν πάλι κάνεις μια αμαρτία, αδικήσεις κόσμο και ταυτόχρονα, αυτή η αμαρτία φέρει αρκετό κόσμο σε δύσκολη θέση, ο θεός δεν το συγχωρεί.

Τώρα αυτά είναι γνώμη μου έτσι. Δεν σημαίνει ότι είναι σωστά
 

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,869 μηνύματα.
Αμαρτία για μένα είναι το καμπανάκι που σού χτυπάει η συνείδησή σου όταν νιώθεις οτι κάνεις κάτι λάθος ή άδικο. Οι θρησκείες καλά κάνουν και έχουν βρει αυτό το τροπάρι για να κρατούν τους πιστούς σε μπούσουλα, οτι αυτό κι αυτό κι αυτό είναι αμαρτία. Το οτι κάποιοι κάθονται και τα ακολουθούν και άγονται και φέρονται και καθορίζουν τη ζωή τους σύμφωνα με το τί σκέφτηκε ένας άνθρωπος μού φαίνεται η ύψιστη χαζομάρα και αφέλεια.

Το καλό και το κακό το καθορίζει ο καθένας για τον εαυτό του και αυτό είναι το σωστό γιατί έτσι θα κριθεί από τους άλλους. Εκτός αν περιμένετε να πεθάνετε για να ζήσετε τον παράδεισο. Θα απογοητευτείτε οικτρά.
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ξέρω ότι μπορεί να μην σε ενδιαφέρει να μάθεις τι ισχυρίζεται κάθε θρησκευτικό σύστημα.Αν και οφείλουμε να έχουμε κάποια γνώση για την θέση που παίρνει ένα θρησκευτικό σύστημα δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τι λέει κάθε θρησκευτική θεωρία.Όμως δεν θεωρώ ότι την αντιμετώπιση που μπορεί να έχουμε σε ένα θρησκευτικό σύστημα θα πρέπει να την έχουμε και σε άλλες θρησκείες.Σύμφωνοι ότι μπορεί το Ισλάμ να μην εμπνέει κάποιον άνθρωπο ώστε να ασχοληθεί με αυτό.Γιατί άραγε βλέπουμε την Ορθοδοξία με ένα τρόπο όπως είναι και το Ισλάμ?Θεωρούμε ότι γνωρίζουμε καλά ποια είναι η Ορθοδοξία ώστε να έχουμε την αντιμετώπιση που έχουμε και σε άλλα θρησκευτικά συστήματα?Δεν μας ενδιαφέρει το Ισλάμ και ίσως άλλα θρησκευτικά συστήματα που δεν μας δίνουν μία καλή εικόνα για αυτό που πρέπει να έχουμε για τον θρησκευτικό κόσμο.Το γεγονός όμως ότι το Ισλάμ δεν χαρακτηρίζεται ως ένα θρησκευτικό σύστημα και ένα σύστημα άξιο να βρίσκεται μέσα στον δημοκρατικό πολιτισμό δεν θα πρέπει αυτό να μας κάνει να αδιαφορούμε και για την Ορθοδοξία.

Δεν θες να πατάς το πόδι σου στην Εκκλησία ή το τζαμί.Καταλαβαίνω ότι ίσως η Εκκλησία να μην είναι ένας χώρος όπου θες να μπεις μέσα.Δεν νομίζω ότι η Εκκλησία θα μπορούσε να είναι το ίδιο με το τζαμί.Δεν ξέρω αυτή είναι η γνώμη μου.Είσαι βέβαιος ότι δεν θες να πατάς το πόδι σου στην Εκκλησία?Και ποια είναι η βεβαιότητα αυτή που σε κάνει να μην μπεις σε έναν ιερό ναό?Υπάρχει κάποιος λόγος που δεν θες να μπεις στην Εκκλησία?Θεωρείς για παράδειγμα ότι αν κάποια στιγμή αποφασίσει κάποιος να πάει στην Εκκλησία και να δει πως είναι να βρίσκεται ένας πιστός μέσα σε έναν ναό αυτό σημαίνει ότι έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου?Εγώ δεν θα πω ότι είσαι εκτός πλαισίου με το να θεωρείς ότι το να μην πατάει κάποιος το πόδι μέσα στο τζαμί δεν θα πρέπει να το πατάει μέσα στην Εκκλησία.Αυτό όμως που θα πω είναι ότι αυτό που ισχυριζόμαστε σχετικά με το αν πρέπει ένας πιστός να επισκέπτεται ή όχι έναν ναό δεν αποτελεί και αυτό μία συλλογιστική πορεία.

Εγώ αυτό που πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να καταλάβεις είναι ποιος είναι ο ρόλος ενός Ορθόδοξου Ιερού ναού και για ποιο λόγο πάει ο πιστός στην Εκκλησία.Ίσως κάποια στιγμή να καταλάβεις και εσύ ότι δεν υπάρχει βεβαιότητα που να δείχνει για ποιο λόγο δεν πρέπει κάποιος να πατάει στην Εκκλησία.Γιατί και εσύ πηγαίνοντας στην Εκκλησία δεν θα βρεις κάτι εντός της Εκκλησίας που θα μπορούσε να απομακρύνει τον πιστό.Αυτό που μπορεί να κάνει κάποιος και να μην πατήσει το πόδι του στην Εκκλησία είναι η εικόνα που θα φτιάξει ο ίδιος για την Εκκλησία και μία εικόνα που θα την έχει φτιάξει ο ίδιος.Αν υπάρχει κάποιο θρησκευτικό σύστημα που να κάνει έναν πιστό ή άπιστο να μην πατάει μέσα στο νάο αδιαφορώντας το ίδιο το θρησκευτικό σύστημα αν υπάρχουν κάποια αποκρουστικά στοιχεία που να διώχνουν άτομα τα οποία αναζητούν απαντήσεις ακόμα και μέσα από ένα τέτοιο σύστημα αυτό δεν σημαίνει ότι και η Ορθοδοξία θα μπορούσε να αποτελεί ένα τέτοιο θρησκευτικό σύστημα.

Δεν θα μπούμε σε μία διαδικασία να ισχυριστούμε ποιος είναι αυτός που χρησιμοποιεί μία συλλογιστική πορεία για να οδηγήσει τον άνθρωπο σε αποτελέσματα που δεν συμβαδίζουν με την λογική.Το αν η Εκκλησία,το Ισλάμ και το τζαμί ή ο αθεϊσμός είναι αυτός που χρησιμοποιεί μία συλλογιστική πορεία ή μέσα της λογικής για να οδηγήσει τον άνθρωπο σε έναν συγκεκριμένο δρόμο δεν είναι κάτι που θα το σχολιάσουμε.Η Εκκλησία πάντως δεν χρησιμοποιεί καμία συλλογιστική πορεία που θα μπορούσε να έχει ως αποτελέσματα να ελέγχει τον άνθρωπο.Μην χρησιμοποιείς πράγματα για να παρουσιάσεις μία εν τέλει άσχετη εισαγωγή και μία συλλογιστική πορεία που φαίνεται στο Ισλάμ και τον αθεϊσμό.Την συλλογιστική πορεία του αθεϊσμού που όντως αποσκοπεί στον έλεγχο του ανθρώπου δεν θα την παρουσιάζεις ως μια συλλογιστική πορεία που την χρησιμοποιεί και η Ορθοδοξία.Αν υπάρχει λοιπόν συλλογιστική πορεία που οδηγεί τον άνθρωπο στον έλεγχο του αυτό γίνεται μέσω του αθεϊσμού και βεβαίως η Ορθοδοξία δεν παίρνει σε αυτό μέρος.


Δεν κατανοούμε κάτι σωστά και πόσο μάλλον δεν κατανοούμε την ανωτερότητα του Θεού.Το θέμα δεν είναι πόσο υπεράνω είναι ο Θεός επειδή θέλει να δείξει μία κακή υπεροχή απέναντι στον άνθρωπο αλλά το ότι είναι υπεράνω επειδή αναφέρει τον Παράδεισο και έναν σκοτεινό τόπο.Μας δίνει λοιπόν την επιλογή αυτή και εμείς έχουμε να επιλέξουμε αν θέλουμε να πάμε σε ένα μέρος ευχάριστο ή δυσάρεστο.Αν λοιπόν μας δίνει την επιλογή να επιλέξουμε τι από τα δύο θέλουμε τότε εμείς είμαστε αυτοί που θα αποφασίσουμε τι θα επιλέξουμε.Δεν τον ενδιαφέρει να το παίξει μεγαλόψυχος για να δείξει ότι είναι κάποιος.Και ούτε το παίζει μεγαλόψυχος για να μιλήσει για το θέμα του Παραδείσου ή της Κόλασης.Πιστεύεις ότι είναι θέμα ότι το παίζει μεγαλόψυχος όταν ο Θεός μιλάει για το ποιο είναι το μέρος που θα πάει ο καθένας ανάλογα με αυτά που έχει πράξει?Ο Θεός κάνει λόγο για τον Παράδεισο και την κατοικία των δαιμόνων επειδή αυτοί είναι οι δύο κόσμοι ή μάλλον αυτές είναι οι δύο πραγματικότητες που έχει να επιλέξει ο άνθρωπος.Από την στιγμή που υπάρχουν αυτές οι επιλογές δεν νομίζω ότι πέρα από αυτές ο Θεός έχει να δείξει τίποτα άλλο.Επίσης αν ο Θεός ισχυρίζεται ότι ο άνθρωπος είναι αδύναμος και ανίκανος δεν το λέει μόνο για να δώσει έμφαση στην αδυναμία του ανθρώπου.Περιγράφει το γεγονός ότι ο άνθρωπος καταντάει αδύναμος και αχρείαστος όταν προτιμάει από επιλογή του την απομάκρυνση του από τον Θεό και θέλει να οδηγηθεί στην σκοτεινή άβυσσο.Ποια είναι τώρα η σκοτεινή άβυσσος.

Με βάση αυτό που ορίζεται για την ανωτερότητα του Θεού και την αμαρτωλότητα του ανθρώπου έχουμε καταλάβει τι θέλει να μας πει ο Θεός?Για ποιο λόγο μας μιλάει για τον Παράδεισο και την Κόλαση?Μας μιλάει για τους δύο αυτούς κόσμους για να προσέχουμε.Δεν τα λέει αυτά για να μην προσέχουμε και ούτε τα λέει για να μην πάμε στον Παράδεισο.Ο κόσμος του Παραδείσου συνοδεύεται από ευτυχία και χαρά.Είναι ένας κόσμος όπου ζεις αιώνια μέσα από αυτά που έχεις να απολαύσεις.Ο κόσμος της Κόλασης είναι το ακριβώς αντίθετο.Και οι αδυναμίες που έχει ο άνθρωπος δείχνει ποια θα είναι η κατάσταση του ανθρώπου και στην Κόλαση.Αν δεν δεχτεί την Θεία χάρη θα εξακολουθεί να παραμένει αδύναμος και αχρείαστος.Η Κόλαση δείχνει κιόλας αυτό που είναι ο άνθρωπος στην παρούσα ζωή.Η Κόλαση δείχνει τον άνθρωπο πως είναι ακόμα στον παρόντα κόσμο.Σε ένα κόσμο όπου είναι ακόμα ζωντανός δεν θέλει την Χάρη του Θεού και δεν θέλει να είναι στον Παράδεισο.Οι επιλογές είναι οι δύο αυτοί κόσμοι για να καταλάβει ο καθένας ότι στον έναν κόσμο χαίρεσαι και στον άλλον κόσμο δυστυχείς.Οι δύο αυτοί κόσμοι δεν υπάρχουν για να επιλέξουμε την Κόλαση και ούτε ο προορισμός του ανθρώπου είναι η Κόλαση.

Ο παράδεισος και η Κόλαση είναι δύο καταστάσεις οι οποίες αποτελούν πραγματικότητα και είναι δημιούργημα του αυτεξούσιου.Ο Θεός γνωρίζει την ύπαρξη των δύο καταστάσεων.Δεν τον ενδιαφέρει τόσο ο Παράδεισος όσο η Κόλαση.Γιατί με την Κόλαση ο άνθρωπος είναι αιώνια αποχωρισμένος από τον Θεό.Ο άνθρωπος που δεν θα θεραπευτεί από τα πάθη δεν θα είναι κοντά στον Θεό.Και είναι αυτό το οποίο θέλει να αποφύγει.Ο σκοπός του Θεού είναι να επιθυμεί η ύπαρξη του κάθε ανθρώπου να είναι στον παράδεισο.Όταν ξέρουμε ποιος είναι ο σκοπός και η πρόθεση του Θεού απέναντι στον άνθρωπο και ότι τον ενδιαφέρει ο άνθρωπος να πάει μόνο στον πάραδεισο τότε καταλαβαίνουμε ποιος πρέπει να είναι και ο δικός μας σκοπός και ότι θα πρέπει να στοχεύει ο άνθρωπος στον παράδεισο.Όταν ο Θεός δείχνει σε κάποιον άνθρωπο ότι βαδίζει στον πνευματικό θάνατο αυτό δεν συνεπάγεται πως καταργείται το αυτεξούσιο.Είναι σημάδι πως δεν θέλει τον άνθρωπο να πάει στην Κόλαση.




Φίλε μου είναι τόσο μεγάλο το θέμα σου που προσπαθείς να δείξεις ότι ο Θεός στερεί την ελευθερία στον άνθρωπο.Και στερεί τόσο την ελευθερία στον άνθρωπο που δεν έχει ο άνθρωπος καμία ελευθερία.Και ουσιαστικά η απάντηση σου είναι στο πόσο ο άνθρωπος είναι στερημένος από την ελευθερία και δεν είναι σε θέση να επιλέγει.Και πόσο υπεύθυνος είναι ο Θεός που κατάντησε τον άνθρωπο να μην είναι ελεύθερος.Και τελικά στο σημείο αυτό δεν ξέρω ποιο είναι το χειρότερο.Να φτιάξω μία λογική πρόταση ή να πιστεύω πως φτάνω σε ένα λογικό συμπέρασμα όταν πιστεύω ότι υπάρχει ένας Θεός από τον οποίο δεν έχω ελευθερία?Να θεωρώ ότι αν καταφέρω και πειστώ για την ύπαρξη του και πιστέψω σε Αυτόν από την στιγμή που θα πιστέψω στον Θεό δεν θα είμαι πια ελεύθερος?

Και όχι μόνο αυτό θεωρείς κιόλας ότι ο άνθρωπος είναι τόσο στερημένος από την ελευθερία του που οπωσδήποτε ο Θεός στερεί την ελευθερία στον άνθρωπο.Με άλλα λόγια όταν αναφερόμαστε σε ένα άπειρο ον πρέπει αυτό το ον οπωσδήποτε να το χαρακτηρίζουμε ως ένα ον που στερεί την ελευθερία στον άνθρωπο.Για εμάς λοιπόν και από αυτά που λέμε η στέρηση της ελευθερίας στον άνθρωπο από τον Θεό είναι ένα χαρακτηριστικό του άπειρου όντος.Οταν ο Θεός δημιουργεί ένα ανθρώπινο ον οπωσδήποτε μετά η φύση του ή το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό της φύσης του θα τον οδηγήσει στο να κάνει τον άνθρωπο να μην είναι ελεύθερος.Δες πόσο λογικό είναι αυτό που σκέφτεσαι όταν λες ότι η στέρηση της ελευθερίας του ανθρώπου από τον Θεό αποτελεί χαρακτηριστικό της άπειρης φύσης του.Για να δεις κατά πόσο έχεις υποστεί εσύ συσκότιση εγκεφάλου όταν φτάνεις στο σημείο να λες ότι ο Θεός στερεί στον άνθρωπο την ελευθερία επειδή και αυτός είναι ο Θεός και αυτή είναι η φύση του.

Μιας και μιλάς για το γκρέμισμα του ανθρώπου ας το πάρουμε και με τον τρόπο που το περιγράφεις εσύ.Λες ότι ο Θεός γκρεμίζει τον άνθρωπο και δεν τον αφήνει ελεύθερο.Με το να γκρεμίζει τον άνθρωπο τι πιστεύεις ότι έχει να κερδίσει ο Θεός από αυτό?Ποιο είναι το κέρδος που δεν θα είχε ο Θεός από αυτό αν δεν γκρεμίζει τον άνθρωπο?Θα πάθαινε ζημιά?Υπάρχει περίπτωση ο Θεός να υποστεί κάποια ζημιά σε περίπτωση που δεν του στερούσε την ελευθερία?Όμως από την άλλη αν ο Θεός δεν έχει κάποιο κέρδος από αυτό και απλώς γκρεμίζει την ελευθερία του ανθρώπου χωρίς να έχει κάποιο κέρδος τότε η άποψη περί στέρησης της ελευθερίας δεν υφίσταται.Γιατί αν ο Θεός γκρέμιζε την ελευθερία του θα το έκανε μόνο αν είχε κάποιο όφελος από αυτό.Αν είχε να κερδίσει κάτι.Από την στιγμή που δεν έχει να κερδίσει τίποτα δεν έχει και λόγο να στερήσει την ελευθερία στον άνθρωπο.Η στέρηση της ελευθερίας σε έναν ον αποτελεί χαρακτηριστικό των πεπερασμένων όντων επειδή στα όντα κυριαρχεί το συμφέρον.Και όταν κάποιος με βάση το συμφέρον του θέλει να αποκομίσει κάποιο κέρδος θα συμβάλλει στον περιορισμό της ελευθερίας ενός όντος.




Η μετάνοια σημαίνει αναγνώριση του λάθους και ότι είμαι αμαρτωλός.Και μάλιστα το λέει και η κοπέλα ότι όποιος δεν μετανοεί δεν υπάρχει και η αποδοχή της Θείας χάρης.Δεν κατανοούμε αυτό που λέει η πρόταση ή δεν καταλαβαίνουμε πως φτάνει κάποιος στο σημείο να μετανοεί?Και μάλιστα όχι μόνο αυτό αλλά και στα βιβλία των θρησκευτικών γράφει σε ποιες περιτπώσεις υπάρχει η μετάνοια και τι ενεργοποιείται με την μετάνοια στον άνθρωπο.Όμως το πρόβλημα δεν έχω καταλάβει ποιο είναι?Δεν καταλαβαίνουμε τον ορισμό της μετάνοιας ή διαφωνούμε με το να ενεργοποείται η Θεία χάρη μέσω της μετάνοιας.Διαφωνούμε με το να υπάρχει η μετάνοια η οποία ενεργοποιεί την Θεία χάρη.Αν προτιμούμε μόνο την μετάνοια χωρίς την ενεργοποιήση της Θείας χάρης τότε η μετάνοια από μόνη της δεν αρκεί.Αν διαφωνούμε με την διαδικασία της μετάνοιας και ποια είναι η επακόλουθη διαδικασία νομίζω ότι αυτό δεν μπορεί να αλλάξει.Τόσο το βιβλίο των θρησκευτικών και η Ορθοδοξία ορίζουν την μετάνοια ως μία διαδικασία εσωτερικής αλλαγής η οποία δεν μένει μόνο στην αλλαγή της συμπεριφοράς αλλά οδηγεί και στην Θεία χάρη.

Εγώ από την άλλη θεωρώ ότι το πρόβλημα είναι η μετάνοια και η πίστη και αν προσφέρει τίποτα στον άνθρωπο.Το πρόβλημα είναι η μετανοια και μάλιστα το γεγονός ότι δεν θέλουμε να μετανοήσουμε.Όποτε ακούμε την μετάνοια μας δημιουργεί κάποια απόκρουση.Το να λέμε λοιπόν ότι η μετάνοια και η πίστη είναι το ίδιο και ότι και τα δύο δεν έχουν να δώσουν τίποτα στον άνθρωπο για να μην θέλουμε να δεχτούμε την ύπαρξη της μετάνοιας και να μην θέλουμε να μετανοούμε αυτό δείχνει ότι δεν θέλουμε να αλλάξουμε πνευματική πορεία.Οπότε έχουμε πρόβλημα και με την πίστη και δεν προτιμούμε να μετανοούμε.Η Εκκλησία αν έπρεπε να αλλάξει την ύπαρξη της μετάνοιας και έβγαζε την απόφαση ότι μετάνοια και το να μην μετανοείς είναι το ίδιο πράγμα θα το άλλαζε.Όμως για να λέει η Εκκλησία ότι η μετάνοια και η πίστη υπάρχουν σημαίνει ότι για κάποιο λόγο την έβαλε.Και επιπλέον η ύπαρξη της μετάνοιας και της πίστης είναι κάτι που έχει τεθεί και από τον Θεό.Αν ο Θεός έλεγε ότι με το να μην μετανοούμε συνεπάγεται πως μετανοούμε και γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και άρα ο όρος της μέτανοιας δεν χρειάζεται να υπάρχει στην Εκκλησία αυτό θα έδειχνε ότι η ανυπαρξία μετάνοιας είναι αρκετή.Και αν η ύπαρξη της πίστης και της μετάνοιας είναι έννοιες που δεν τις έθεσε ο Θεός αλλά αποτελεί ανθρώπινο λάθος αυτό το γεγονός θα γραφόταν στα βιβλία των Αγίων και θα δηλωνόταν αυτή η λάθος προσθήκη.

Επίσης την μετάνοια δεν θα πρέπει να την βλέπουμε ως μία ορολογία που συμβάλλει απλώς στην αλλαγή της συμπεριφοράς του ανθρώπου.Θα πρέπει να την βλέπουμε ως μία διαδικασία που θεραπεύει τον άνθρωπο από τα πάθη.Ο Θεός δεν λεει στον άνθρωπο ότι αν δεν θεραπευτεί απο την παρα φυση αρρώστια που βρίσκεται θα του επιβάλλει κάποιες συνέπειες.Εξάλλου πως μπορεί να επιβάλλει συνέπειες σε ένα πλάσμα που βλέπει ότι δεν μπορεί να θεραπευτεί μόνο του από τα πάθη.Ο Θεός του ζηταει να θεραπευτεί για να απαλλαχτεί ο ίδιος ο άνθρωπος απο τα πάθη.Επειδη ο Θεός μπορεί να τον βοήθησει.Διοτι αν ο Θεός δημιουργεί εξ αρχής ανθρωπους αρρώστους με πονους και δυστυχία τοτε δεν θα πρεπει να μιλάμε για έναν Απειρο Θεό που μπορει να εξαφανίσει τα παθη με την δύναμη της Θείας Χάρης,αλλά θα πρεπει να μιλάμε για ένα πεπερασμένο πλασμα που εχει ελλειψεις και υποκειται σε παρα φυση πτωτική κατασταση.Οπωσδήποτε ένα πεπερασμένο πλασμα που έχει όρια δεν μπορεί να γιατρεψει τα παθη,αλλα δεν μπορεί να υπερβεί και την ίδια την παρα φυση κατασταση του θανατου.



Δεν νομίζω ότι ο Ορθόδοξος που γνωρίζει για τον σκοπό της ύπαρξης του και που αναφέρεται μέσα στην Ορθοδοξία δεν γνωρίζει ποιες είναι οι αποφάσεις του.Και νομίζω ότι με το να ξέρει κάποιος ποιος είναι ο σκοπός της ύπαρξης τον κάνει να είναι λογικός στις επιλογές του.Αν εσύ ξέρεις ποιος είναι ο σκοπός που προτείνει η Ορθδοξία δεν θα ήσουν πιο λογικός στις αποφάσισεις σου?Ο συνεπής άθεος ποιος είναι αυτός που δεν ξέρει ποιες είναι οι συνέπειες των πράξεων του και δεν υπολογίζει τις πράξεις του?Αυτός που δεν ενδιαφέρεται να μάθει ποιος είναι ο σκοπός της ύπαρξης του και κάνει επιλογές εναντίον του σκοπού της υπάρξεως του.Αν ο συνεπής για τον άθεο είναι ο άνθρωπος που είναι εναντίον σε αυτό που του προτείνει η Ορθοδοξία τότε μετά λύπης θα του πω ότι αυτο δεν είναι συνεπή συμπεριφορά.Και με το να εναντιώνεσαι στον σκοπό της ύπαρξης σου δεν μπορείς να λέγεσαι και λογικός.Λογικός και συνεπής είναι ο άνθρωπος που ακολουθεί τον προορισμό που του προτείνει η Ορθοδοξία.




Ο άνθρωπος έχει την ευθύνη να ξέρει ποια στάση θα κράτησει απέναντι στην αρετή.Το έργο του ανθρώπου είναι να ακολουθεί τα έργα της αρετής και να μην πέφτει στην κακία.Ο άνθρωπος ο οποίος θέλει να είναι λογικός και να ζει με τα έργα της αρετής θα πρέπει να προσέχει αν τα λεγόμενα του ενεργούν πάντοτε με βάση την λογική.Αν ενεργούμε με βάση τα πάθη τότε δεν μπορούμε να είμαστε αντικειμενικοί.Η στάση μας βέβαια εξαρτάται και από το πως είμαστε απέναντι στα πράγματα.Όταν ο χαρακτήρας και η στάση μας φαίνεται πως δεν είναι αντικειμενικός δεν θα φαίνεται η λογική και η αντικειμενικότητα μας σε θέματα που αφορούν το Θείο.Αν τα έργα μας θέλουν να εκφράζουν το σκοτάδι δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε οτι είμαστε λογικοί ή ότι χρησιμοποιούμε την λογική για τον σκοπό αυτό.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία και η Θεολογία δεν ακολουθεί στερεότυπα και ούτε έχει σκοπό να θέτει στερεότυπα.Αν λοιπόν δεν καταλαβαίνουμε ένα πράγμα είναι το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο ρόλος της Θεολογίας.Αν η Θεολογία οδηγούσε σε στερεότυπα τότε η Θεολογία ποτέ δεν θα είχε την αποστολή να οδηγήσει τον άνθρωπο στον Θεό.Και αν η Θεολογία είχε αυτόν τον ρόλο να κατευθύνει τον άνθρωπο προς τον Θεό μέσω των στερεοτύπων θα ήταν ένας δρόμος που δεν θα οδηγούσε στον Θεό και θα ήταν ένας δρόμος που δεν θα τον ήθελε ο Θεός.Αν η Θεολογία έχει ως στόχο να οδηγήσει τον άνθρωπο στον σκοπό του αυτό δεν μπορεί να γίνει μέσα από τα στερεότυπα.Τα στερεότυπα οδηγούν στα πάθη και συνδέονται με τα πάθη.Ποτέ δεν θα ακολουθούσε στερεότυπα που θα είχαν ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη των παθών.Και τα πατερικά κείμενα βλέπουμε ότι αυτό κάνουν πολεμούν τα στερεότυπα που οδηγούν σε σύγκρουση και στην ύπαρξη των παθών.Αν τα πατερικά κείμενα δεν πολεμούσαν το πρόβλημα των στερεοτύπων τότε θα είχαμε μία θεολογία των στερεοτύπων και πατερικά κείμενα των παθών.Βέβαια θα πρέπει να δεχτούμε ότι υπάρχουν καλά και κακά στερεότυπα.Ακόμα και αν η Ορθοδοξία ακολουθούσε τα στερεότυπα σίγουρα θα ακολουθούσε τα καλά στερεότυπα.Και η πατερική γραμμή των ιερέων θα ήταν υπερ των καλών στερεοτύπων.Όμως τα στερεότυπα στην πλειοψηφία τους είναι κακά και συμβάλλουν στην δημιουργία των παθών για αυτό και η γραμμή των Πατέρων ποτέ δεν ακολουθεί στερεότυπα που δημιουργούνται εντός μίας κοινωνίας.

Το θέμα μεταξύ του Αγαθού και του κακού το περιγράφεις και με ένα άλλο παράδειγμα.Το φως και το σκοτάδι μπορείς να περιγράψεις πως λειτουργεί όταν βρίσκεσαι στο δωμάτιο.Το κακό και ο θάνατος στο πνευματικό πεδίο είναι σαφές πως πρέπει να το δούμε και με την περίπτωση του δωματίου.Γιατί ακόμα και με την περίπτωση του δωματίου μπορούμε να καταλάβουμε αν το φως ή το σκοτάδι επιβάλλει ο Θεός και αν επιβάλλει το σκοτάδι για εκδικηση και τιμωρία.Το κακό υπαρχει ως κατασταση εξαιτίας της απουσίας του Θεού.Το παραδειγμα το οποίο θέλω να θέσω είναι οπως το σκοταδι στο δωματιο σου.Για να βλέπεις στο δωματιο σου χρειάζεσαι φως.Η ελλειψη της παρουσίας του φωτός είναι το σκοταδι.Ωστοσο το φως δεν σε απειλει,αλλα το σκοτάδι που εξαιτίας της έλλειψης παρουσίας του φωτός σου μηδενίζει την όραση.Οποτε με την ελλειψη της παρουσίας του Θεού επερχεται το κακό και ο θάνατος.Το παράδειγμα του δωματίου είναι μία κατατοπιστική περιγραφή για το πως λειτουργεί η παρουσία ή η απουσία του Αγαθού στον άνθρωπο και πως επιδρά το σκοτάδι.

Σε κάποιους φαίνεται πως τους αρέσει το κακό και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι κάποιοι χρησιμοποιούν την ελευθερία τους με το να καταλήγουν στον εγωισμό.Το κακο απο την φυση του είναι πονηρο και προσπαθει με διαφορους τροπους να διώξει το φως και όσα στοιχεία του αγαθού ενυπάρχουν σε εναν ανθρωπο.Το κακό είναι αυτό το πράγμα να αρνούμαστε τις αγαθές πράξεις.Γιατί αυτός είναι ο λόγος που το κακό γίνεται η φύση μας.Όταν εμείς θέλουμε να απέχουμε από τις αγαθές πράξεις αυτό σημαίνει ότι δεν θέλουμε το Φως.Οι αγαθές πράξεις οδηγούν πάντοτε στο φως και ο άνθρωπος που δεν θέλει τις αγαθές πράξεις ενοχλείται από το Φως.Οπότε ποια είναι η απάντηση για να αρνείται κάποιος το φως.Δεν φανερώνει το πραγματικό του πρόσωπο να δείξει ότι όντως του αρέσει να είναι κακός και ενοχλείται από το Φως.Λέει ότι μπορούμε να ακολουθούμε ενάρετες πράξεις που δεν έχουν σχέση με το Φως.Δεν είναι απαραίτητο σου λέει να ακολουθείς ενάρετες πράξεις οι οποίες να συνδέονται με το καλό και το κακό.Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ορίσεις εσύ ο ίδιος τι θεωρείς ως πράξη ενάρετη και τι θεωρείς εσύ ο ίδιος ως φως.Αν κάποιος έχει την δυνατότητα να ορίζει από μόνος του τι θεωρεί ως ενάρετη πράξη αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κάνει και πράξεις τις οποίες έχει απαγορεύσει επίσημα ο Θεός.Όμως αυτό δεν θα πρέπει να τον νοιάζει τον άνθρωπο γιατί εφόσον ορίζει μόνος του τις ενάρετες πράξεις δεν θα τον ενδιάφερει αν υπάρχουν πράξεις που τις απογορεύει ο Θεός και αν τις απογορεύει για το καλό του.

Ο εγωισμός είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στον άνθρωπο.Ο εγωισμός είναι αυτός ο οποίος μας οδηγεί στον περιορισμό της σκέψης.Ο περιορισμός της σκέψης δεν προέρχεται ούτε από την Ορθοδοξία ούτε από την επαφή με άνθρωπο χριστιανό.Δεν μας αφήνει να σκεφτόμαστε και είναι ένας κακός σύμβουλος.Δεν μπορεί να είναι ένας καλός σύμβουλος όταν ο εγωισμός με οδηγεί να κάνω συνεχώς σφάλματα και ενώ εγώ θεωρώ ότι κάνω το σωστό να αποδεικνύεται ότι δεν είναι κάτι καλό για μένα.Αν κάποιος θέλει να βρίσκεται στο πάθος του εγωισμού και να μην δέχεται θετικές επιδράσεις είναι επιλογή του και ευθύνη του.Αυτός που δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του και δεν προσέχει τις επιλογές του ποτέ δεν θα σκεφτεί να αλλάξει κάποια γνώμη πάνω σε ένα ζήτημα.Ο εγωιστής άνθρωπος απομακρύνει οποιαδήποτε ευκαιρία η οποία τον οδηγεί στην εκπλήρωση του θείου προορισμού του.Τον εγωισμό μπορείς να το θεωρήσεις και ως ένα πνευματικό μικρόβιο.Το ότι ο εγωιστής άνθρωπος δυσκολεύεται να δέχεται συμβουλές φαίνεται και από το γεγονός πως προτιμά να υπερασπίζεται τις σκέψεις του.Ο εγωισμός κάνει τον άνθρωπο να είναι πιο απόμακρος.Ο εγωιστής κάποιες φορές εκτός του ότι δεν δέχεται συμβουλές δεν είναι και κατάλληλος να δίνει σωστές συμβουλές στους άλλους.

Όταν έχω εγωισμό και προτείνω το κακό αυτομάτως φαίνεται ποιος είναι ο εγωισμός μου και ποιος εγω είμαι εγώ όταν οι ενεργειες μου αποσκοπούν σε ένα κακό αποτέλεσμα.Τότε συμβαίνει ο περιορισμός της σκέψης να λειτουργεί εναντίον μου.Το ότι είμαι εγωιστής αυτό δείχνει ότι ο εγωισμός με κάνει να λειτουργώ με περιορισμό της σκέψης.Και είμαι εγωιστής όταν ξέρω ότι δεν είμαι λογικός σε αυτά που γράφω.Περιορισμό της σκέψης επομένως έχει αυτός ο οποίος λειτουργεί με το πάθος του εγωισμού.Όταν είμαι εγωιστής είναι βέβαιο ότι οι σκέψεις μου θα συνοδεύονται από αδιέξοδες λογικές διατυπώσεις και δεν θα εξετάζω αυτά τα οποία γράφω.Με τον εγωισμό θα μιλάω για έναν Θεό που δεν ξέρω ποιος Θεός είναι και ο εγωισμός είναι αυτός που θα με κάνει να νομίζω ότι είμαι βέβαιος για το ποιος Θεός θεωρώ ότι είναι.Μπορεί να πει κάποιος ότι από την στιγμή που κάποιος έχει εγωισμό και απορρίπτει την πραγματική γνώση του Αγαθού θα μπορεί να είναι λογικός και ως προς αυτά που γράφει για τον Θεό και ως προς τα συμπεράσματα που πιστεύει ότι είναι σωστά?Όταν δεν θέλω να καταλάβω ότι δεν είναι ο Θεός αυτός που με κάνει να απομακρύνομαι και ότι δεν με απομακρύνει επειδή κάνει κάποια πράγματα με τα οποία εγώ δεν συμφωνώ,αλλά εγώ επιδιώκω με τον εγωισμό μου να απομακρύνομαι από τον Θεό τότε λειτουργεί ο περιορισμός της σκέψης και η υπεροψία.

Από την μία δεν έχουμε πρόβλημα με την αυτογνωσία από την άλλη θέλουμε να ζούμε και με τα πάθη μας.Την αυτογνωσία θέλουμε να την έχουμε αλλά δεν γίνεται όταν λες ότι πρέπει να έχεις αυτογνωσία να μένεις και στα πάθη.Η αυτογνωσία για αυτό υπάρχει για να απαλλασσόμαστε από τα πάθη.Όταν όμως λες ότι πρέπει να εξελισσόμαστε και να βαδίζουμε προς το καλύτερο είναι μία γενική τοποθέτηση.Πως είμαστε βέβαιοι ότι η εξέλιξη ενός ανθρώπου θα μπορεί να είναι ένας δρόμος προς το καλύτερο χωρίς το ενδεχόμενο να παγιώνεται σε κάποια πάθη.Εξάλλου να πούμε και το άλλο.Λέμε ότι η Ορθοδοξία δεν οδηγεί τον άνθρωπο στην αυτογνωσία.Αυτός είναι ένας λάθος ισχυρισμός.Η Ορθοδοξία είναι αυτή η οποία μιλάει για τα πάθη τα οποία πρέπει να καταπολεμάει ο κάθε άνθρωπος.Όταν ο άνθρωπος έχει κάποιο πάθος πρέπει σύμφωνα με την Εκκλησία να ψάξει στον εαυτό του.Όταν η Εκκλησία προτρέπει τον άνθρωπο να ερευνά τα πάθη του και να τα θεραπεύσει πως μπορεί κάποιος να ισχυρίζεται ότι αρνείται την αυτογνωσία.

Η αυτογνωσία είναι μέρος του Αγαθού.Η αυτογνωσία μας ωφελεί γιατί μπορούμε να εξετάζουμε τις αποφάσεις και να ξέρουμε πως να κάνουμε το σωστό.Αν πράγματι θέλουμε οι αποφάσεις μας να οδηγούν στο σωστό οφείλουμε να εξετάζουμε πως πρέπει να χρησιμοποιείται η αυτογνωσία και στην περίπτωση του Θεού.Όταν έχεις αυτογνωσία πιστεύεις στον Θεό.Όταν δεν δέχεσαι τον Θεό δεν έχεις αυτογνωσία.Δεν μπορεί κάποιος να λέει πως έχει αυτογνωσία όταν απομακρύνεται από το Αγαθό το οποίο είναι ο Θεός και επικρατεί το κακό.Ακόμα και αν ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να βελτιώνεται μέσω των καταστασεων και να προχωράει δεν μπορεί να υφίσταται βελτίωση και αυτογνωσία,εφόσον αρνείται τον Θεό.Το ότι ο άνθρωπος ερευνά τις επιλογές του και αποφασίζει ποιο είναι το καλύτερο κάθε φορά και μέσω των λαθών και μέσω των πεποιθήσεων του η έρευνα του δεν δείχνει αυτογνωσία.Με το να προτιμά κάποιος να βελτιώνεται και να ερευνά τις αποφάσεις εκτός του Θεού αυτό σημαίνει πως λειτουργεί μέσα στην περιοχή του κακού.Όταν προτιμάς να ζεις τις επιλογές σου μέσα στην περιοχή του κακού και δεν βελτιώνεσαι και δεν ζεις με αυτογνωσία.
Πωπω τι Wall of text ειναι τούτο... Μέχρι και εγώ δεν άντεξα να το διαβάσω. Τι θεριό είσαι εσύ... αντε να δω πως θα σε σφάξω τώρα.
 

Μαυρίκιος

Διάσημο μέλος

Ο Μαυρίκιος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,634 μηνύματα.
Αμαρτία για μένα είναι το καμπανάκι που σού χτυπάει η συνείδησή σου όταν νιώθεις οτι κάνεις κάτι λάθος ή άδικο. Οι θρησκείες καλά κάνουν και έχουν βρει αυτό το τροπάρι για να κρατούν τους πιστούς σε μπούσουλα, οτι αυτό κι αυτό κι αυτό είναι αμαρτία. Το οτι κάποιοι κάθονται και τα ακολουθούν και άγονται και φέρονται και καθορίζουν τη ζωή τους σύμφωνα με το τί σκέφτηκε ένας άνθρωπος μού φαίνεται η ύψιστη χαζομάρα και αφέλεια.

Το καλό και το κακό το καθορίζει ο καθένας για τον εαυτό του και αυτό είναι το σωστό γιατί έτσι θα κριθεί από τους άλλους. Εκτός αν περιμένετε να πεθάνετε για να ζήσετε τον παράδεισο. Θα απογοητευτείτε οικτρά.

Υπάρχουν και οι αμετανόητοι, αυτοί πιθανότατα τιμωρούνται μετά θάνατο.
 

Μάξιμος

Διάσημο μέλος

Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
Αμαρτία για μένα είναι το καμπανάκι που σού χτυπάει η συνείδησή σου όταν νιώθεις οτι κάνεις κάτι λάθος ή άδικο.
Και μετά την συνείδηση, πώς δουλεύεις την αστοχία σου;
Οι θρησκείες καλά κάνουν και έχουν βρει αυτό το τροπάρι για να κρατούν τους πιστούς σε μπούσουλα, οτι αυτό κι αυτό κι αυτό είναι αμαρτία.
Απλοποιείς τόσο τα πράγματα, που...
Το οτι κάποιοι κάθονται και τα ακολουθούν και άγονται και φέρονται και καθορίζουν τη ζωή τους σύμφωνα με το τί σκέφτηκε ένας άνθρωπος μού φαίνεται η ύψιστη χαζομάρα και αφέλεια.
Να δεχτώ οτι υπάρχουν χαζοί και αφελείς άνθρωποι, που είναι και αλήθεια.
Ομως, στο βάθος του χρόνου βλέπουμε ακόμα και Αυτοκράτορες και Αυτοκράτειρες (Κωνσταντινούπολη),
να αφήνουν τα μεγαλεία και να μονάζουν.
Πώς το βλέπεις αυτό;
Το καλό και το κακό το καθορίζει ο καθένας για τον εαυτό του και αυτό είναι το σωστό γιατί έτσι θα κριθεί από τους άλλους. Εκτός αν περιμένετε να πεθάνετε για να ζήσετε τον παράδεισο. Θα απογοητευτείτε οικτρά.
Το καλό και το κακό, είναι δύο έννοιες που μόνο αν μπεις στην Πατερική γραμματεία θα καταφέρεις να τις ξεχωρίσεις. Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, είναι ένα πεντάτομο έργο. Μπορείς να το κατεβάσεις και να ψάξεις.

Νίψονανομήμα τ αμήμόνανόψιν
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top