Ερωτευμένος που παίρνει την απόφαση να χωρίσει... Αντέχει;

nikita13 · 02-12-06

Λοιπόν..Είχα μια συζήτηση με τις κολλητές μου που μας προβλημάτισε όλες..
Και φυσικά οι απόψεις πολλές και διαφορετικές..
Οπότε θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας..

Πιστεύετε ότι ένας άνθρωπος ερωτευμένος που για τον χ,ψ λόγο παίρνει την απόφαση να χωρίσει αντέχει μακριά από τον άλλον η αργά και γρήγορα ξαναγυρνάει?Δηλαδή ισχύει το αν ενδιαφερόταν πραγματικά θα ξαναγυρίσει,αν δεν ξαναγυρίσει δεν ενδιαφέρεται?
Και τέλος το να μην έχει καθόλου επικοινωνια σημαίνει ότι πιο εύκολα ξεχνας τον άλλον και συνεχίζεις την ζωή σου ή τον εαυτό σου κοροιδεύεις?

Περιμένω να ακούσω τις απόψεις σας..

Γίδι · 02-12-06

Χμ... Δεν ξέρω, δε μου λένε κάτι οι εναλλακτικές που δίνεις....

Εγώ αυτό ξέρω: Αν έχεις κάποια στιγμή ερωτευτεί, έστω λίγο, όταν χωρίσεις, για όποιο λόγο κι αν χωρίσεις, θέλεις δε θέλεις, έχεις αγαπήσει και σίγουρα θα πονέσει.

Κατ' επέκτασιν, θα θέλεις πάλι πίσω τη γλυκειά, όμορφη κατάσταση.
Θα θέλεις τις καλές στιγμές, θα σου λείπει η αγκαλιά και η ασφάλεια. Έστω λίγη νοσταλγία, θα έχεις.
Αν είναι αυτά τόσα, ώστε να σου λείπει πολύ, σκέφτεσαι να κάνεις το βήμα πίσω.

Αλλά:
Ακόμα και όντως λάθος να ήταν ο χωρισμός, πάντα μα πάντα λειτουργεί η ανάμνηση σαν παράγοντας και σε ωθεί ο πόνος.

Άρα πρέπει να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου, πρέπει να κόψεις επικοινωνία.
Για να προχωρήσεις. Μόνο αφού κάνεις κάτι άλλο, περάσει καιρός, έχεις ζήσει κάτι αξιόλογο μακριά του/της, ρε παιδί μου... Τότε μόνο αξίζει να καθίσεις κάτω και να σκεφτείς... διάολε, γιατί είναι ακόμα μέσα στο μυαλό μου;

Αν και πιστεύω ότι αν έχεις κινηθεί με αισιοδοξία (μετά από τη φάση κατάθλιψης και κλάμματος), θα έχεις εξελιχθεί. Και όταν εξελίσσεσαι δε θες να πας πίσω.

Κοινώς, αν δεν ξαναγυρίσει... καλό δικό του. Δεν έπαψε να αγαπάει, δε σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρθηκε για τον άλλον. Αλλά ενδιαφέρθηκε πιο πολύ για τον εαυτό του.
Και καλό δικό του.

nikita13 · 02-12-06

Αρχική Δημοσίευση από Γίδι:
Χμ... Δεν ξέρω, δε μου λένε κάτι οι εναλλακτικές που δίνεις....

Εγώ αυτό ξέρω: Αν έχεις κάποια στιγμή ερωτευτεί, έστω λίγο, όταν χωρίσεις, για όποιο λόγο κι αν χωρίσεις, θέλεις δε θέλεις, έχεις αγαπήσει και σίγουρα θα πονέσει.

Κατ' επέκτασιν, θα θέλεις πάλι πίσω τη γλυκειά, όμορφη κατάσταση.
Θα θέλεις τις καλές στιγμές, θα σου λείπει η αγκαλιά και η ασφάλεια. Έστω λίγη νοσταλγία, θα έχεις.
Αν είναι αυτά τόσα, ώστε να σου λείπει πολύ, σκέφτεσαι να κάνεις το βήμα πίσω.

Αλλά:
Ακόμα και όντως λάθος να ήταν ο χωρισμός, πάντα μα πάντα λειτουργεί η ανάμνηση σαν παράγοντας και σε ωθεί ο πόνος.

Άρα πρέπει να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου, πρέπει να κόψεις επικοινωνία.
Για να προχωρήσεις. Μόνο αφού κάνεις κάτι άλλο, περάσει καιρός, έχεις ζήσει κάτι αξιόλογο μακριά του/της, ρε παιδί μου... Τότε μόνο αξίζει να καθίσεις κάτω και να σκεφτείς... διάολε, γιατί είναι ακόμα μέσα στο μυαλό μου;

Αν και πιστεύω ότι αν έχεις κινηθεί με αισιοδοξία (μετά από τη φάση κατάθλιψης και κλάμματος), θα έχεις εξελιχθεί. Και όταν εξελίσσεσαι δε θες να πας πίσω.

Κοινώς, αν δεν ξαναγυρίσει... καλό δικό του. Δεν έπαψε να αγαπάει, δε σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρθηκε για τον άλλον. Αλλά ενδιαφέρθηκε πιο πολύ για τον εαυτό του.
Και καλό δικό του.

Πω πω μιλάμε ένα και ένα τα λόγια σου πολύ ώριμα και σωστά..
Είναι και προσωπικοί λόγοι που ξεκίνησα το thread αυτό όχι απλώς γενικά και αόριστα..Μια ιστόρια που ακόμα έρχονται στιγμές που την θυμάμαι και με βασανίζει ο λόγος και ο τρόπος που τελείωσε άσχετα που ξέρω πλέον ότι δεν είναι για μένα αυτός ο άνθρωπος..
Μάλλον πρέπει να δεχτώ ότι ο καθένας κάνει τις επιλογές του.. :/:

Ευχαριστω γιδάκι όπως και να έχει..

Κακή Επιρροή · 03-12-06

ξύνεις παλιές ξεχασμένες πληγές μου φαίνεται

κοίτα να δεις...
οι άνθρωποι πολλές φορές δρουν αψυχολόγητα....
Τελικά απ όσο έχω καταλάβει δεν έχει σημασία πάντα το τι μπορεί να κάνει ή να δείχνει κάποιος... η ψυχή του το ξέρει μόνο το αν και το πόσο πονάει ή όχι...

Ξέρω από προσωπική μου εμπειρία ότι ΜΟΝΟ όταν ξέκοψα εντελώς μπόρεσα να προχωρήσω τη ζωή μου... πιο πριν, απλά δεν μπορούσα...
Και φυσικά δεν τον ξέχασα.... για να είμαι ακριβής, ήταν απ τις αγάπες που δεν θα ξεχάσω ποτέ μου.... η μία απ τις δυο που θα θυμάμαι ώσπου να πεθάνω...
Κι όμως... έφυγα... κι όμως... εγώ είπα το τελικό αντίο... κι όμως... τον αγαπούσα... και για την ακρίβεια... γιαυτό ακριβώς έφυγα...
Μόνο που αγαπούσα ΚΑΙ τον εαυτό μου

Γιώργος · 03-12-06

Αρχική Δημοσίευση από Γίδι:
Εγώ αυτό ξέρω: Αν έχεις κάποια στιγμή ερωτευτεί, έστω λίγο, όταν χωρίσεις, για όποιο λόγο κι αν χωρίσεις, θέλεις δε θέλεις, έχεις αγαπήσει και σίγουρα θα πονέσει.

Κατ' επέκτασιν, θα θέλεις πάλι πίσω τη γλυκειά, όμορφη κατάσταση.
Θα θέλεις τις καλές στιγμές, θα σου λείπει η αγκαλιά και η ασφάλεια. Έστω λίγη νοσταλγία, θα έχεις.
Αν είναι αυτά τόσα, ώστε να σου λείπει πολύ, σκέφτεσαι να κάνεις το βήμα πίσω.

+100

Σκέψεις με επιχειρήματα...

Συμφωνώ με το Γιδάκι, διότι πράγματι όταν είσαι φρεσκοχωρισμένος/η είναι δύσκολο να κρίνεις αντικειμενικά αν έπραξες σωστά. Εν τω μεταξύ, όλες αυτές οι ωραίες στιγμές που μοιράστηκες αρχίζουν να σου λείπουν (πιστεύετε ότι είναι η δύναμη της συνήθειας; ) και έρχεται αναπόφευκτα η σκέψη της επανασύνδεσης...

Κατά τη γνώμη μου αυτό συμβαίνει σε όλες (σχεδόν) τις περιπτώσεις. Σε καμία περίπτωση βέβαια στον ίδιο βαθμό: ένας που είχε μία σχέση μόνο για το σεξ πιθανώς να μην θελήσει την επανασύνδεση (ίσως πάλι και ναι) αλλά σίγουρα θα σκεφτεί (έστω και για πολυ λίγο) όλα όσα..έζησε. Εκτός πάλι κι αν δεν ένοιωσε τίποτα σε καμία στιγμή, οπότε αυτόματα είναι εκτός θέματος ("Ερωτευμένος..Αντέχεις?")

Ένας πάλι που είχε πάρει και είχε δώσει πολλά στη σχέση που μόλις άφησε θα σκέφτεται αυτές τις στιγμές πιο εμπεριστατωμένα. Αυτές οι σκέψεις θα τον βασανίζουν για κάποιο Χ, Ψ χρονικό διάστημα, το οποίο, εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Δεν λέω ότι όλοι έχουν δυσκολία στο να ξεκολλήσουν από μία σχέση που άφησαν - προς Θεού! - αλλά απλώς ότι θα υπάρξει μία τουλάχιστον στιγμή που θα νοσταλγήσεις όλα αυτά που πέρασες (μπορεί να είναι 5 δευτερόλεπτα, 3 μήνες, κλπ)

Το πόσο κολλημένος θα παραμείνει κανείς στη σχέση που άφησε εξαρτάται όπως είπα από διάφορους παράγοντες:
Ένας από αυτούς είναι πόσος καιρός θα περάσει από την οριστική ρήξη (Γιδάκι speaking). Όταν "κρυώσει" η ιστορία θα μπορέσεις να δεις αν πραγματικά άξιζε, τι πραγματικά αποκόμισες, αν άξιζε που τελείωσε έτσι όπως τελείωσε κλπ. Τότε και μόνο θα έχεις μία πιο καθαρή εικόνα για το αν ενδιαφέρεσαι ακόμα ή όχι (ξεκάθαρη εικόνα δυστυχώς είναι δύσκολο να αποκτήσουμε γρήγορα, όποιοι καταφέρνουμε τελικά να την αποκτήσουμε).

Επίσης μπορεί να ξεκολλήσει σχετικά εύκολα εάν γνωρίσει κάποιον/α άλλη που μπορεί να του/της κινήσει το ενδιαφέρον. Τότε όμως έχουμε τα ακόλουθα ερωτήματα: :worry:

Για να μπεις -σχετικά γρήγορα- σε κάποια άλλη σχέση πάει να πει πως δεν ενδιαφέρεσαι πραγματικά για τον/την πρώην σου;
Μήπως βλέπεις στον καινούριο σου έρωτα τον παλιό;
Μήπως θέλεις απλώς να ξεκολλήσεις από την παλιά σου σχέση; Σε αυτήν την περίπτωση όμως για να συνάπτεις κάποια άλλη σχέση πάει να πει πως δυσκολεύεσαι, άρα ενδιαφέρεσαι ακόμα (μπορεί βέβαια και να μην το έχεις συνειδητοποιήσει).
Σε αυτήν την περίπτωση δηλαδή (και με αυτές τις συνθήκες) κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. Αξίζει;
Μήπως όμως πρέπει να συνεχίσεις για να έχεις μία πιο ξεκάθαρη άποψη για την προηγούμενή σου σχέση;

Μία από τα ίδια μπορεί να ισχύουν αν απλώς κόψεις επικοινωνία, χωρίς κατ' ανάγκην να έχεις βρει κάποια άλλη σχέση.

Αν συνεχίσεις μπορεί κάλλιστα μετά από καιρό να κοιτάς πίσω και να λες "Χα, έριξα τόσο κλάμα για αυτόν/ήν;" και όντως να σου έκανε καλό που για κάποιο χρονικό διάστημα κορόιδευες τον εαυτό σου (ή τουλάχιστον έτσι νόμιζες).

Με λίγα λόγια αξίζει να προσπαθήσεις να ξεκολλήσεις "με τη βία"; (Κόβοντας λ.χ. κάθε επικοινωνία) Ίσως και να αξίζει... Λένε ότι "το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω". Ίσως να είναι έτσι, δεν μπορώ να ξέρω. Μπορώ να εγγυηθώ για πολλά πράγματα, όχι όμως αν πρέπει να χρησιμοποιήσω τις λέξεις "πάντα" ή "ποτέ". Δεν χάνεις πολλά κάνοντας μία προσπάθεια.

Sorry για το μακροσκελές post μου αλλά προσπάθησα να καλύψω κάθε δυνατή περίπτωση. Αυτά από έναν 19χρονο που δεν έχει ζήσει και πάρα πολλά...

ΥΓ. "Καλύτερα να μετανοιώσεις για κάτι που έχεις κάνει, παρά για κάτι που δεν έχεις κάνει ποτέ": αξιοποιήστε το όπως καλύτερα νομίζετε...

Isiliel · 03-12-06

Μετά από 2 χρόνια ανούσιου πόνου κατάλαβα πως είναι κι αυτό σαν το τσιγάρο. Αν θέλεις να κόψεις το κάπνισμα πρέπει να το κόψεις μαχαίρι...

Συνειδητοποίησα επίσης πως αν και στην αρχή η αγάπη μου εστιαζόταν αποκλειστικά σε εκείνον και όλα όσα εκείνος αντιπροσώπευε, με το καιρό και μετά το τέλος της σχέσης, εκείνο που με έκανε να θέλω να γυρίζω πίσω, εκείνο που αγαπούσα, δεν ήταν εκείνος, αλλά αυτά που είχαμε ζήσει μαζί. Αγαπούσα την αγάπη μας....
Ήταν η εμπειρία των καλών στιγμών και η ανάγκη μου να τις ξαναζήσω...
Να τις αναπαράγω ξανά με τα ίδια "υλικά" που ήξερα πως κάποτε είχε πετύχει...
Η ζωή δε λειτουργεί έτσι όμως. Και με κάθε πισωγύρισμα το μόνο που κατάφερνα ήταν να δηλητηριάζω το παρελθόν και τις καλές αναμνήσεις που μας άξιζε να θυμόμαστε ανέπαφες.
Ποτέ δε θα ξεχάσω γιατί δε θέλω να ξεχάσω. Οι αναμνήσεις μας είναι...η περιουσία μας!
Ο θυσαυρός μας. Είναι αυτό που είμαστε και αυτό που μας δίνει την ώθηση να γινόμαστε όλο και καλύτεροι, πιο ολοκληρωμένοι. Είναι τα εφόδια για να πορευθούμε στο μέλλον.
Ποτέ δε θα ξεχάσω, αλλά θα προχωρήσω μπροστά, να βρω τα νέα υλικά που θα μου ξαναδώσουν τη δυνατότητα να ξαναζήσω μια μεγάλη αγάπη.

(Φτάνει τώρα, γιατί έχουμε και κάποιες περιορισμένες αντοχές!

)

Do you ever think of me
and get lost in the memory?
When you do, I hope you smile,
and hold that memory awhile.

Blackmore's Night ~ I Still Remember

nikita13 · 03-12-06

Έχετε δίκιο όλοι πάνω κάτω..

Do you ever think of me
and get lost in the memory?
When you do, I hope you smile,
and hold that memory awhile.

Μακάρι να ισχύει για την περιπτωσή του..
Εγώ όποτε τον σκεφτομαι μόνο όμορφα έχω να θυμαμαι ήταν σπάνιος άνθρωπος.. αλλα και μια πικρία για την αδυναμία του και που δεν πάλεψε..και πικρία γιατί όταν τον βλέπω βλέπω έναν άνθρωπο που με θέλει αλλά μου λέει ένα τυπικό γεια και δεν πρόκειται να κάνει τίποτα άλλο..Είμαστε δυο ξένοι πλέον.. :/:

Και είναι ώρες ώρες που αναρωτιέμαι πως άντεξε και δεν σηκωσε το τηλ να πάρει το νούμερο μου να μάθει αν είμαι καλα..Έχει κάνει τις επιλογές του προφανώς..Δεν μπορούσα να γίνω αυτό που ήθελε :/:

Όπως και να έχει όλα για κάποιον λόγο γίνονται έτσι..Τα καλύτερα μας περιμένουν θέλω να πιστεύω..

Requiem · 03-12-06

Νομίζω ότι βρήκα το topic για να κάνω το πρώτο μου post.

Τελικά απ ότι βλέπω τα πάντα είναι θέμα εμπειριών. Όχι πως λεω κατι πρωτότυπο αλλά και πάλι. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να δώσει συμβουλές ανάλογα με τις εμπειρίες του. Πιστεύω ότι η απάντηση στο ερώτημά σου μπορεί να έρθει από 2 μόνο ανθρώπους. Ο πρώτος θα είναι αυτός που θα έχει ζήσει πάρα πολλα και όλων των ειδών σχέσεων/χωρισμών και ο δεύτερος είναι ο εαυτός σου. Και δεν είμαι σιγουρος για τον πρώτο.

nikita13 "Πιστεύετε ότι ένας άνθρωπος ερωτευμένος που για τον χ,ψ λόγο παίρνει την απόφαση να χωρίσει αντέχει μακριά από τον άλλον η αργά και γρήγορα ξαναγυρνάει?Δηλαδή ισχύει το αν ενδιαφερόταν πραγματικά θα ξαναγυρίσει,αν δεν ξαναγυρίσει δεν ενδιαφέρεται?
Και τέλος το να μην έχει καθόλου επικοινωνια σημαίνει ότι πιο εύκολα ξεχνας τον άλλον και συνεχίζεις την ζωή σου ή τον εαυτό σου κοροιδεύεις?"

Πιστεύεις ότι όλοι οι άνθρωποι δουλεύουν με τον ίδιο τρόπο; δεν νομιζω οτι έχω συγκεκριμένη απάντηση στην ερωτησή σου. Εσύ τι θα έκανες; Και αυτό που θα έκανες εσύ θα συμφωνούσε με το τι θα κάναν οι φίλες σου;

Φαντάζομαι το κατα πόσο "γυρνάει" καποιος πίσω εξαρτάται απ τους λόγους χωρισμού και τα συναισθήματά του. Δεν θα ήθελα προσωπικά να γυρίσει κάποια πίσω σε μένα επειδή δεν άντεχε μακρυά μου. Το σωστό για μένα είναι να έχει κάποια την δύναμη να μπορεί να μείνει μακρυά αλλά να γυρίσει επειδή ΘΕΛΕΙ να είναι μαζί μου. Αν ενδιαφέρθηκε πραγματικά τότε θα κάνει την σωστή επιλογή. Αν είδε κάτι στον εαυτό του ή στην σχέση που ήταν ικανό να τον κάνει να σκεφτεί ημερομηνία λήξεως τότε αν ενδιαφέρθηκε πραγματικά δεν θα γυρίσει. Το ενδιαφέρον δεν έχει σχέση με το αν θα γυρίσει ή όχι. Έχει σχέση με το αν θα κάνει την σωστή επιλογή. Μπορεί να δει κάποιος ότι δεν ταιριάζει με τον τωρινό συντροφό του, ότι δεν υπάρχει χημεία, ότι θέλει κάτι άλλο, ότι θέλει ο άλλος πράγματα που ο πρώτος δεν μπορεί να δώσει κλπ. Αν αυτά δεν αλλάζουν, τότε η σωστή επιλογή είναι να μην γυρίσει. Αν ξεκινήσει κάτι με λάθος βάσεις τότε ο πόνος θα είναι μεγαλύτερος και για τους 2 στο τέλος.

Το να γυρίσει κάποιος πίσω ενώ ισχύουν τα παραπάνω μόνο ενδιαφέρον δεν δείχνει για μένα. Δείχνει ότι θέλει πχ να περάσει καλά 1-2 μήνες ακόμα. Αν ξέρεις τους χ,y λόγους χωρισμού και είναι ειλικρινής τότε λογικά μπορείς να δώσεις μόνη σου στον εαυτό σου την απάντηση του αν ενδιαφέρεται για σένα ή όχι. Αν ενδιαφέρεται δεν θα σε πληγώσει. Με ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό.

Για την επικοινωνία δεν ξέρω. Μετά από ενα χωρισμό που υπήρχαν βαθιά συναισθήματα, είναι δύσκολο να μπορέσεις να συνεχίσεις έχοντας επικοινωνία. Λέω δύσκολο, όχι ακατόρθωτο. Εξαρτάται τον άνθρωπο. Κατά γενικό κανόνα το μόνο σίγουρο με το αν κόψεις, είναι ότι θα μπορέσεις να συνεχίσεις μπροστά. Στην αντίθετη περίπτωση μόνο εσύ ξέρεις.

Γίδι : "Άρα πρέπει να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου, πρέπει να κόψεις επικοινωνία.
Για να προχωρήσεις. Μόνο αφού κάνεις κάτι άλλο, περάσει καιρός, έχεις ζήσει κάτι αξιόλογο μακριά του/της, ρε παιδί μου... Τότε μόνο αξίζει να καθίσεις κάτω και να σκεφτείς... διάολε, γιατί είναι ακόμα μέσα στο μυαλό μου;"

Δεν συμφωνώ απόλυτα με το παραπάνω. Ναι, πρέπει να περάσει λίγος καιρός, αν μη τι άλλο μόνο και μόνο για να περάσουν οι αρχικές φάσεις χωρισμού ώστε να μπορέσεις να κρίνεις αντικειμενικά. Γιατί χώρισες; τί σε οδήγησε εκεί; Τώρα τι είναι αυτό που πραγματικά θες;

Αν ο άλλος είναι αρκετά ώριμος, δεν χρειάζεται να ζήσει κάτι άλλο για να ξέρει αν θέλει να γυρίσει ή όχι. Μετά τον χωρισμό, μετά από λίγο καιρό, μετά από σκέψη, μπορείς να απαντήσεις στον εαυτό σου. Άσχετα με το αν δεν θες να δεις την απάντηση λόγω συναισθημάτων. Αν κάνεις κάτι άλλο, ζήσεις άλλα πράγματα κλπ και ακόμα σκέφτεσαι τον πρώην, το ποιο πιθανό είναι ότι δεν έχεις βρει κάτι καλύτερο ακόμα. Οπότε για μένα δεν αξίζει τότε να κάτσεις να σκεφτείς γιατί ξέρεις την απάντηση ο ίδιος. "Γιατί είναι ακόμα στο μυαλό μου; Γιατί τον αγάπησα και τον αγαπάω. Γιατί τον σκέφτομαι ακόμα για σχέση; Γιατι δεν έχω βρει κάτι καλύτερο". Μπορεί να ισχύει μπορεί και όχι. Αλλά αν δεν ξέρεις αν ισχύει, τότε το σωστό είναι να μην γυρίσεις. Να κοιτάξεις μπροστά. Αλλιώς δεν είναι δίκαιο για τον άλλον και πιθανόν ούτε για τον εαυτό σου.

Αν είσαι ώριμος/ώριμη, το τι αισθάνεσαι και θες θα το δεις. Είτε ζήσεις κάτι άλλο είτε όχι. Αρκεί να έχει περάσει λιγος καιρός. Να μην αφήσεις τα λάθος συναισθήματα (νοσταλγία, μοναξιά κλπ) αλλά τα σωστά να σε οδηγήσουν σε μία απόφαση.

Γίδι · 03-12-06

Αχ Νικίτα μου, είσαι φρεσκοχωρισμένο ε;
Κοίτα τον εαυτό σου...
Και κάποια στιγμή δε θα σε νοιάζει το τι είπε, γιατί το είπε...
Κάααθε μα κάααθε χωρισμός είναι απογοήτευση. Όχι μόνο γιατί χάνεις τον άλλον, αλλά και γιατί η συμπεριφορά του/της κατά τη "διαδικασία", ποτέ δε σου δίνει αυτό που θες...

Isiliel · 03-12-06

Αρχική Δημοσίευση από Γίδι:
Κάααθε μα κάααθε χωρισμός είναι απογοήτευση. Όχι μόνο γιατί χάνεις τον άλλον, αλλά και γιατί η συμπεριφορά του/της κατά τη "διαδικασία", ποτέ δε σου δίνει αυτό που θες...

Έτσι είναι!

Πολύ σπουδαίο να ξέρεις να χωρίζεις, ...και πάλι δε τη γλυτώνεις την απογοήτευση.
Είναι μια άχαρη διαδικασία όπως και να 'χει...

Γίδι · 03-12-06

Ναι, καλό μου. Βαθιά ανάσα και κοίτα μπροστά, για σένα.
Κλάψε, δε λέω, αλλά ο χρόνος που θα περνάς, σκεπτόμενη τι είπε, γιατί το είπε, πώς φέρθηκε, πώς έπρεπε να είχε φερθεί, τι σημαίνει η στάση του, κλπ, είναι απόλυτα χαμένος χρόνος...!

nikita13 · 03-12-06

Αρχική Δημοσίευση από Γίδι:
Αχ Νικίτα μου, είσαι φρεσκοχωρισμένο ε;
Κοίτα τον εαυτό σου...
Και κάποια στιγμή δε θα σε νοιάζει το τι είπε, γιατί το είπε...
Κάααθε μα κάααθε χωρισμός είναι απογοήτευση. Όχι μόνο γιατί χάνεις τον άλλον, αλλά και γιατί η συμπεριφορά του/της κατά τη "διαδικασία", ποτέ δε σου δίνει αυτό που θες...

Δε θα το έλεγα φρεσκοχωρισμένο..Έχουν ήδη περάσει 2 μήνες και βάλε..Δεν το σκεφτόμουν ήμουν καλά για΄τι είχα αποδεχτέι ότι έκανε τις επιλογές του..Απλώς από χτες με έπιασε και το σκεφτόμουν πολύ έντονα..Και θα δεις παρακάτω μια σύνοψη της σχέσης να καταλάβετε για΄τι έθεσα το ερώτημα..

Δεν θα ήθελα προσωπικά να γυρίσει κάποια πίσω σε μένα επειδή δεν άντεχε μακρυά μου. Το σωστό για μένα είναι να έχει κάποια την δύναμη να μπορεί να μείνει μακρυά αλλά να γυρίσει επειδή ΘΕΛΕΙ να είναι μαζί μου. Αν ενδιαφέρθηκε πραγματικά τότε θα κάνει την σωστή επιλογή. Αν είδε κάτι στον εαυτό του ή στην σχέση που ήταν ικανό να τον κάνει να σκεφτεί ημερομηνία λήξεως τότε αν ενδιαφέρθηκε πραγματικά δεν θα γυρίσει

Πόσο δίκιο έχεις σε αυτό..Ακριβώς γιάυτο ξέρω ότι δύσκολα θα ξαναγυρίσει..Ο λόγος ήταν η απόσταση..Και βασικά για την ακρίβεια (επειδή η απόσταση ήταν απλά 170 χλμ) οι τελείως διαφορετικές φάσεις ζωής..Με την απόσταση είχε κόλλημα και μου το είχε πει από την πρώτη στιγμή είχε ζήσει αυτή την διαδικασία και δεν ήθελε να την ξαναζήσει..Ήθελε μια κοπέλα κάθε μέρα όλη μέρα να είναι μαζι,να κοιμούνται μαζι κτλ με λίγα λόγια ήθελε να αφοσιωθεί σε μια γυναίκα και σε 2-3 χρόνια να παντρευτεί..Από την ζωή του δεν είχε απαιτήσεις απλά να διορίστει στο δημόσιο και να ζήσει μια ζωή χωρίς άγχος..Εγώ φυσικά ήμουν το άλλο άκρο..Σε φάση φοιτητικής ζωής,με πολλές φιλοδοξίες και έχοντας πολλά ακόμα να ζήσω..Δεν το τελείωσα όμως ούτε και αυτός μου είπε πριν φύγω ότι ξέρει τι θέλει και από μένα εξαρτώνται όλα..Μόλις έφυγα ύστερα από ένα μήνα χωρίσαμε..Απο το τηλ σιγά σιγά διαφορετικός..Μελαγχολικός,δεν έβγαινε έξω με τους φίλους του,επειδή εγώ δεν ήμουν εκεί δεν είχε ενδιαφέρον έλεγε..Ε και μια μέρα μαλώσαμε άσχημα και ήρθε το μοιραίο..Όταν πήγα απο κοντα να μιλήσουμε ήταν ένα ράκος,βουρκωμένος μου είπε να χωρίσουμε ότι δεν το αντέχει να προσπαθει να τα χωρέσει όλα σε 2 σαββατοκύριακα το μήνα,ότι με ήθελε στην καθημερινότητα και ότι τα πράγματα είναι απόλυτα γι'αυτονείτε με έχει είτε δεν με έχει..Και έτσιχωρίσαμε..Ένα μήνα μου είπαν φίλοι και γνωστοι χάθηκε δεν έβγαινε..Μετα τον είδα και εγώ άρχισε να βγαίνει κτλ τυπικές οι σχέσεις μας δεν ήταν ο ζωντανος Γιάννης που ήταν όταν ήταν μαζί μου αλλά ήταν καλύτερα απο πριν..Ξαναέκανε παρέες,πράγμα που αναρωτιέμαι δεν μπορούσε να το κάνει και όσο ήμασταν μαζί?Γιατί οι φίλοι του είχαν πάψει να έχουν αξία?
Βασικά αυτο που με πέιραξε ήταν η αδυναμία του..Και το ότι δνε καταλάβαινα τον λόγο που κατά κάποιο τρόπο με είχε "θεοποιήσει"
Είναι ώρες ώρες που θέλω να του πω πάμε για ένα καφέ απλά να τα πουμε..Αλλά δεν ξέρω αν είναι καλο :/:

Σόρρυ για το μεγάλο μου ποστ απλώς ήθελα να εκφράσω τις σκέψεις μου,είχα πολυ καιρό να ασχοληθώ με το ζήτημα και μου βγήκε απότομα..

crazy lover · 03-12-06

Εγω Νικιτα μου παντως λεω να τον παρεις τηλ να πατε για εναν καφε να συζητησετε..γιατι να μην ειναι καλο?Κανε αυτο που θες τωρα πριν μετανοιωσεις κ λες οτι επρεπε να το εχεις κανει...
Εγω καταλαβαινω οτι μπορουσατε να ειστε μαζι γιατι υπηρχε αγαπη αλλα οι καταστασεις δεν σας βοηθησαν...Τελος παντων κοιτα μπροστα κ που ξερεις στο μελλον ισως αλλαξουν τα πραγματα ...!!

nikita13 · 03-12-06

Αρχική Δημοσίευση από crazy lover:
Εγω Νικιτα μου παντως λεω να τον παρεις τηλ να πατε για εναν καφε να συζητησετε..γιατι να μην ειναι καλο?Κανε αυτο που θες τωρα πριν μετανοιωσεις κ λες οτι επρεπε να το εχεις κανει...

Γιατί ίσως να ξύνω παλιές πληγές και δεν θα είναι δίκαιο ίσως για αυτόν..Και ότι ίσως είναι καλύτερο και για τους δυο να μείνει ως έχει η κατάσταση..Και ίσως να έχει προχωρήσει σε νέα σχέση,έχω πάνω από μήνα να πάω στην πόλη μου και δεν τον έχω δει για να ξέρω τι γίνεται..Εδώ όταν βλεπόμασταν συνέχεια παραπάνω από ένα εχχμ γεια..εχμ καλα ολα δεν είπαμε..Πολύ άβολη η κατάσταση..
Εγώ τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει..Ασχετα ότι ακόμα κάτι υπάρχει δεν θα ξαναήθελα να είμαι μαζί του,είμαστε άνθρωποι διαφορετικοί..
Αλλά δεν θέλω να είμαστε δυο ξένοι..Αυτός είναι ο λόγος που θέλω τα χριστούγενα να του πω να βγούμε για κανά καφέ αλλα δεν ξέρω πως θα αντιδράσει..

Γίδι · 03-12-06

Να πω κάτι; Έχω περάσει πολλούυυς μήνες μετά από τον πρώτο μου χωρισμό... Και πλέον απλά νιώθω ότι ήταν χαμένος χρόνος. Γιατί προχώρησα και γιατί παράτεινα τον πόνο μάταια.

nikita13 · 03-12-06

Αρχική Δημοσίευση από Γίδι:
Να πω κάτι; Έχω περάσει πολλούυυς μήνες μετά από τον πρώτο μου χωρισμό... Και πλέον απλά νιώθω ότι ήταν χαμένος χρόνος. Γιατί προχώρησα και γιατί παράτεινα τον πόνο μάταια.

Εν ολίγοις να αφήσω τον καφέ κατα μέρος

Εχεις δίκιο βρε γιδάκι μου..

Γίδι · 03-12-06

Ναι, βρε παιδί μου, τι να αναμασάς τώρα... Τι να σου πει κι αυτός, πιο πολύ θα τσιτώσει, που πας μετά από δύο μήνες να ανακυκλώσεις λόγια και σκέψεις...

Πας ταξίδι, απόλαυσέ το...
Κάτσε λίγο μόνη σου με τον εαυτό σου, σκέψου τι θέλεις, τι ήθελες να ξεκινήσεις, οργάνωσε κα΄τι για μες στις γιορτές με τους φίλους σου...
Θέλει χρόνο, τσούζει, αλλά οι φιλοσοφίες περί του αν και πότε και γιατί θα γυρίσει.. μόνο πίσω σε κρατάνε. Είσαι μικρή και δε σου αξίζει!!!

nikita13 · 03-12-06

Αρχική Δημοσίευση από Γίδι:
Ναι, βρε παιδί μου, τι να αναμασάς τώρα... Τι να σου πει κι αυτός, πιο πολύ θα τσιτώσει, που πας μετά από δύο μήνες να ανακυκλώσεις λόγια και σκέψεις...

Βασικά δεν ήθελα να βγούμε για να μιλήσουμε για μας κτλ..Να μάθω τα νέα του ήθελα σαν δύο "φίλοι" να μιλήσουμε..Αλλά μάλλον τον εαυτό μου κοροιδεύω δεν είναι εφιτκό κάτι τέτοιο..

Πας ταξίδι, απόλαυσέ το...
Κάτσε λίγο μόνη σου με τον εαυτό σου, σκέψου τι θέλεις, τι ήθελες να ξεκινήσεις, οργάνωσε κα΄τι για μες στις γιορτές με τους φίλους σου...
Θέλει χρόνο, τσούζει, αλλά οι φιλοσοφίες περί του αν και πότε και γιατί θα γυρίσει.. μόνο πίσω σε κρατάνε. Είσαι μικρή και δε σου αξίζει!!!

Αυτά που λες τα έχω κάνει και τα κάνω..Δόξα το θεώ φίλους και παρέες έχω και περνάω καλά..Είμαι τύπος που σιχαίνομαι να μιζεριάζω..Το μόνο κακό είναι ότι στις γιορτές θα τον ξανάδω ύστερα από πολυ καιρό..Και μακάρι να μπορούσα να το αποφύγω..Ευχαριστώ γιδάκι πάντως..Τα λόγια σου λίγα αλλά περιεκτικά..

Γίδι · 03-12-06

Χαίρομαι αν σου δίνω έστω και λίγη αισιοδοξία!!!

Πίστεψέ με, ααααν ποτέ είναι δυνατό να γίνετε φίλοι, θα 'ναι μετά από ένα-ενάμιση χρόνο...
Και, believe me, δε νομίζω να καίγεσαι και τόσο για τη φιλία του τότε...

Δυναμικά!!!!

nikita13 · 03-12-06

Αρχική Δημοσίευση από Γίδι:
Χαίρομαι αν σου δίνω έστω και λίγη αισιοδοξία!!!

Πολύ αισιοδοξία..Γενικά σκέφτεσαι ώριμα..Και μέσα από τα λόγια σου συνειδητοποιώ ότι έπραξα ορθά και τον άφησα να φύγει έτσι απλά χωρίς να προσπαθήσω να το σώσω..

Πίστεψέ με, ααααν ποτέ είναι δυνατό να γίνετε φίλοι, θα 'ναι μετά από ένα-ενάμιση χρόνο...
Και, believe me, δε νομίζω να καίγεσαι και τόσο για τη φιλία του τότε...

Δυναμικά!!!!

Ναι όντως αν και μιλάμε για 2 μήνες ήταν η πιο έντονη που έχω ζήσει..Και αυτο ισχύει και γι'αυτον..Οπότε φιλία γιοκ..Απλώς είναι φυσικό να μου λείπουν οι όμορφες στιγμες..

Ναι προχωράμε δυναμικά

Ερωτευμένος που παίρνει την απόφαση να χωρίσει... Αντέχει;

Διάσημο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Νεοφερμένος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Δραστήριο μέλος

Διάσημο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος