Προς μία παγκόσμια νομοθεσία;

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Εδώ λοιπόν τίθενται τα ακόλουθα ερωτήματα:

Η βάση της νομοθεσίας είναι πράγματι απλά και μόνο η λογική και η ηθική;

Εάν υποθέσουμε πως πράγματι η νομοθεσία εμπεριέχει σε μεγάλο βαθμό λογική, μπορούν όλες οι κοινωνίες να ασπαστούν τη λογική, με τον τρόπο που την κατανοούν οι δυτικές εκβιομηχανισμένες κοινωνίες;

Περαιτέρω, εάν υποθέσουμε ότι η ηθική αποτελεί βασικό πυλώνα της νομοθεσίας, μπορεί αυτή να είναι κοινή για όλους τους ανθρώπους;

Θα έπρεπε στ' αλήθεια οι νόμοι να είναι ίδιοι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης;

Οι νόμοι εμπεριέχουν σε μεγάλο βαθμό λογική αλλά δεν μπορεί να υπάρξει κοινή παγκόσμια λογική ούτε ηθική. Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι η ηθική δεν είναι υποκειμενική, το ίδιο και η λογική ; Αυτές οι αντιλήψεις ταιριάζουν μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Προτιμώ την αναρχία παρά τον ολοκληρωτισμό της "λογικής".
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Οι νόμοι εμπεριέχουν σε μεγάλο βαθμό λογική αλλά δεν μπορεί να υπάρξει κοινή παγκόσμια λογική ούτε ηθική. Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι η ηθική δεν είναι υποκειμενική, το ίδιο και η λογική ; Αυτές οι αντιλήψεις ταιριάζουν μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Προτιμώ την αναρχία παρά τον ολοκληρωτισμό της "λογικής".
Απο την αλλη εγω δεν συμφωνω με οτιδηποτε ειναι ακραιο (ειδικα το "ακραιο για το ακραιο") . Επομενως εαν ερθει καποιος και σε μαχαιρωσει μεσα στο σπιτι σου, μη του παραπονεθεις, γιατι θα θα μπορει να σου απαντησει : "μα συμφωνα με την ηθικη και λογικη μου, καλα εκανα και σε μαχαιρωσα". :hmm:

ΥΓ: το μαχαιρωμα ειναι για εμφαση, βαλτε εκει οτιδηποτε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

prime

Πολύ δραστήριο μέλος

Η prime αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,680 μηνύματα.
Δεν ξέρω πόσο θα βοηθήσει τη συζήτηση αλλά παραθέτω αποσπασματικά για να μην κουράσω από το βιβλίο του Απ. Γεωργιάδη Γενικές Αρχές Αστικού Δικαίου :

Ο όρος "Πηγές του Δικαίου" σημαίνει αφενός τους τρόπους παραγωγής των κανόνων δικαίου,το όργανο θέσπισης ή διαμόρφωσης των κ.δ. και εκ τρίτου την εξωτερική μορφή με την οποία εμφανίζονται οι κ.δ.
Στον ΑΚ ο όρος πηγή του δικαίου λαμβάνεται με την πρώτη σημασία και εννοείται με αυτόν ο γενεσιουργός λόγος του κ.δ., η αιτία παραγωγής του.
Στις πρωτογενείς πηγές του δικαίου περιλαμβάνεται ο νόμος, το έθιμο, γενικώς παραδεδειγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου και ευρωπαικό κοινοτικό δίκαιο.
Το έθιμο: είναι άγραφος κανόνας δικαίου που δημιουργείται με τη μακρά, ομοιόμορφη και αδιάκοπη τήρηση ορισμένης συμπεριφοράς από τα μελη μιας κοινωνίας, με την πεποίθηση ότι τηρώντας τη συμπεριφορά αυτή εφαρμόζουν κ.δ.

Δευτερογενείς πηγές του δικαίου:
Διεθνείς συμβάσεις,συλλογικές συμβάσεις εργασίας,καλή πίστη, χρηστά ήθη, συνήθειες και συναλλακτικά ήθη, νομολογία.

Καλή πίστη: η ευθύτητα, εντιμότητα και ειλικρίνεια που πρέπει να τηρεί κανείς στις συναλλαγες και γενικότερα στην κοινωνική συμβίωση.

Χρηστά ήθη: είναι οι κρατούσες αντιλήψεις του μέσου χρηστού και δίκαιου ανθρώπου για το ποια συμπεριφορά ανταποκρίνεται στις επιταγές της κοινωνικής ηθικής.

Συνήθειες: τρόποι ενέργειας ή συμπεριφοράς που εκδηλώνονται επί μακρό χρονικό σταθερά.
Συναλλακτικά ήθη: οι συνήθειες που επικρατούν στις συναλλαγές ή σε ορισμένες κατηγορίες συναλλαγών. Είναι οι συνηθισμένοι στις συναλλαγές τρόποι ενέργειας ή συμπεριφοράς, οι οποίοι ακολουθούνται σε ορισμένο τόπο,κατηγορία συναλλαγών ή επαγγελματικό κύκλο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Απο την αλλη εγω δεν συμφωνω με οτιδηποτε ειναι ακραιο (ειδικα το "ακραιο για το ακραιο") . Επομενως εαν ερθει καποιος και σε μαχαιρωσει μεσα στο σπιτι σου, μη του παραπονεθεις, γιατι θα θα μπορει να σου απαντησει : "μα συμφωνα με την ηθικη και λογικη μου, καλα εκανα και σε μαχαιρωσα". :hmm:

ΥΓ: το μαχαιρωμα ειναι για εμφαση, βαλτε εκει οτιδηποτε.

Ναι αλλά πάνω στο θέμα δολοφονία δεν υπάρχει κοινωνία που να διαφωνεί ότι ο φόνος πρέπει να τιμωρηθεί, η τιμωρία μόνο διαφέρει από πολιτισμό σε πολιτισμό, άρα εδώ δεν τίθεται θέμα σχετικότητας ηθικής. Σχετικότητα ηθικής όμως έχουν πάρα πολλές πράξεις, πχ η μοιχεία. Τι καθολικός νόμος θα μπορούσε να επιβληθεί παγκόσμια για ένα τόσο σχετικό θέμα, σε άλλες χώρες εκτελούν τις μοιχαλίδες, οι δυτικοί το'χουν για σπορ το κεράτωμα και δεν τρέχει τίποτα άμα σε τσακώσουν. Φαντάζεσαι έναν παγκόσμιο νόμο περί μοιχείας ; 'Ασε που ο φόνος πολλές φορές δεν έχει καμμιά σχέση με ανηθικότητα, αλλά με ασθένεια ή παρόρμηση ή ψυχοπάθεια. Για τους ψυχοπαθείς τίθεται ζήτημα ηθικής ;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Ειπα οτι το μαχαιρωμα του παραδειγματος μου ειναι....παραδειγμα για εμφαση.

Ναι αλλά πάνω στο θέμα δολοφονία δεν υπάρχει κοινωνία που να διαφωνεί ότι ο φόνος πρέπει να τιμωρηθεί,
Αρα μανι μανι, ενα παραδειγμα οτι αυτο που ειπε ο Great Chaos, πως δεν υπαρχει τιποτα αντικειμενικα ηθικο-λογικο, δεν ισχυει...

Σχετικότητα ηθικής όμως έχουν πάρα πολλές πράξεις, πχ η μοιχεία. Τι καθολικός νόμος θα μπορούσε να επιβληθεί παγκόσμια για ένα τόσο σχετικό θέμα, σε άλλες χώρες εκτελούν τις μοιχαλίδες, οι δυτικοί το'χουν για σπορ το κεράτωμα και δεν τρέχει τίποτα άμα σε τσακώσουν. Φαντάζεσαι έναν παγκόσμιο νόμο περί μοιχείας ;
Ειπαμε να αναφερουμε παραδειγματα που δε μπορουν να επιβληθουν σε ολους επειδη αποτελουν μερος της παραδοσης και της κληρονομιας και της ταυτοτητας ενος λαου. Οχι που ειναι οπισθοδρομικα καταλοιπα μιας θρησκειας, ή σκετη βαρβαροτητα και υποτιμηση της ανθρωπινης ζωης με το ετσι θελω.

'Ασε που ο φόνος πολλές φορές δεν έχει καμμιά σχέση με ανηθικότητα, αλλά με ασθένεια ή παρόρμηση ή ψυχοπάθεια. Για τους ψυχοπαθείς τίθεται ζήτημα ηθικής ;
Προφανως μιλαμε για ενσυνειδητη αφαιρεση ζωης, και οχι για ψυχιατρικα φαινομενα. Το "παρορμηση" δε μου λεει τιποτα. Αμα ηταν να αρχισουμε να δικαιολογουμε τα παντα με το "ηταν παρορμηση μωρε" παει..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Σε ποια λογικη και σε ποιες αξιες αναφερεσαι; Μπορεις να πεις καποιες βασικες αξιες, που ειναι απολυτως αποδεκτες επειδη ειναι αποτελεσμα της διαφορετικης εξελιξης ενος λαου, και διαφερουν πολυ απο ενος αλλου ;

Εάν μιλάμε περί λογικής, θα μπορούσαμε να φέρουμε ένα απλό παράδειγμα: Ο οικονομολόγος Μάλθους πρεσβεύει πως μόνο ο κεφαλαιούχος έχει δικαίωμα να καρπώνεται την υπεραξία της επιχειρηματικότητας την οποία παράγει η επένδυσή του, αφού αυτός δικαιωματικά κατέχει τα μέσα παραγωγής. Ο εργάτης θα πρέπει να παίρνει όσα του χρειάζονται για να επιβιώνει μετά βίας και ότι οι πλέον αδύναμοι κοινωνικά και οικονομικά θα πρέπει ν' αφεθούν στην τύχη τους, αφού είναι φυσικός νόμος να επιβιώνει όποιος είναι ισχυρότερος και καλύτερα προσαρμοσμένος, ενώ οι αδύναμοι εξοντώνονται, συνεπώς η κοινωνία δεν θα πρέπει να δαπανά χρήματα για κοινωνική στήριξη των αδύναμων τάξεων. Οι ιδέες του επηρέασαν τον Δαρβίνο, ο οποίος έτσι συνέλαβε την ιδέα της φυσικής επιλογής, φτάνοντας τελικά παρόμοιες απόψεις με του Μάλθους να είναι σήμερα γνωστές ως "Κοινωνικός Δαρβινισμός".

Ο Μαρξ από την άλλη, θεωρεί ότι ο εργάτης παράγει με την εργασία του τεράστια υπεραξία, την οποία θα πρέπει ο ίδιος να καρπώνεται, συνεπώς ότι τα μέσα παραγωγής θα πρέπει ν' ανήκουν στην κοινωνία. Με βάση αυτήν τη σκέψη, από πολλούς θεωρείται ως "ηθική" μια κοινωνία που θα φροντίζει για κάθε μέλος της ξεχωριστά, να καλύπτει τις ανάγκες του και να μοιράζει εξίσου την υπεραξία της εργασίας, γιατί κάτι τέτοιο θεωρείται ως "δίκαιο".

Και οι δύο φιλόσοφοι συνέταξαν τις θεωρίες τους με βάση τη λογική. Κανείς από τους δύο δεν μπορεί να θεωρηθεί παράλογος. Ωστόσο, μελετώντας το ίδιο ζήτημα, την κατοχή των μέσων παραγωγής, καταλήγουν σε άκρως αντίθετα συμπεράσματα. Η εφαρμογή της λογικής του καθενός από αυτούς, καταλήγει σε εντελώς διαφορετικές κοινωνίες, με εντελώς διαφορετικούς νόμους. Συνεπώς, η λογική δεν καταλήγει σε ένα και μόνο συμπέρασμα και εντελώς αντίθετοι μεταξύ τους νόμοι μπορούν κάλλιστα να στηρίζονται σ' αυτήν.

Περαιτέρω, σε μία χώρα, όπως η Κίνα για παράδειγμα, η οποία δεν έχει κανένα παρελθόν δημοκρατικής λειτουργίας, θεωρείται φυσιολογικό από την κοινωνία τα πάντα να καθορίζονται από ένα πανίσχυρο κόμμα (όπου τη θέση του Αυτοκράτορα έχει πάρει ο Μεγάλος Τιμονιέρης) και να μην ισχύει η αρχή της αντιπροσωπευτικότητας, πράγμα που για τις ευρωπαϊκές χώρες θεωρείται απολύτως απαράδεκτο. Πολύ δε περισσότερο, που ο πολιτισμός χωρών όπως η Κίνα ή η Ιαπωνία στηρίζεται παραδοσιακά στην υπέρθεση των αναγκών του συνόλου επί των αναγκών του ατόμου και μάλιστα σε υπέρτατο βαθμό, πράγμα το οποίο για εμάς που ο πολιτισμός μας έχει παραδοσιακό ως επίκεντρο το άτομο, θεωρείται ολοκληρωτικό και απαράδεκτο. Έτσι, ο Ιάπωνας αποδέχεται άνετα ότι οι ανάκες της δουλειάς του τον υποχρεώνουν να μην πηγαίνει για μέρες να κοιμάται στο σπίτι του, διανυκτερεύοντας σε εκείνα τα ξενοδοχεία των οποίων τα "δωμάτια" θυμίζουν κρύπτες νεκρών σε κατακόμβες, χωρίς κανείς ποτέ να θέσει το ζήτημα των προσωπικών-οικογενειακών αναγκών του. Ο πολιτισμός της Ιαπωνίας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αφοσίωση, πράγμα που για τις δυτικές κοινωνίες αποτελεί κάτι το απολύτως ξεπερασμένο.

Παραδειγματα, που θα αφορουν νομους ; Γιατι αυτα που λες τοσο γενικά και καθολικά, προσωπικά μου φαινονται θεωριες και οχι πραγματικοτητα.μπορω να σκεφτω πολλα πραγματα που δεν χωρανε υποκειμενικοτητα, πως το οτι αυτη τη στιγμη πληκτρολογω πχ..

Ας πάρουμε λοιπόν μια αντικειμενική περίπτωση: Κάποιος κάνει έρωτα με ένα κορίτσι 14 ετών, γεγονός αναμφισβήτητο. Το ζήτημα είναι το εξής λοιπόν: Υπάρχει αντικειμενική κρίση για το εάν κάτι τέτοιο είναι σωστό ή λάθος, ηθικό ή ανήθικο, νόμιμο ή παράνομο; Σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου, όπως για παράδειγμα στην Ινδία, κάτι τέτοιο είναι πέρα ως πέρα αποδεκτό, αφού εκεί "λογοδίνουν" τα κορίτσια τους σε παιδική ηλικία και τα παντρεύουν μόλις τους έρθουν τα πρώτα έμμηνα.

Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του Τζέρυ Λη Λιούις, ο οποίος καθώς κατάγετο από μία νότια πολιτεία των ΗΠΑ, είχε παντρευτεί τη δεκατριάχρονη ξαδέρφη του, πράγμα που για την δική του κοινωνία ήταν απολύτως θεμιττό. Όταν βρέθηκε στη Βρετανία, ο τύπος εξαπέλυσε εκστρατεία ηθικής στηλίτευσης του γάμου αυτού, γεγονός που παρολίγο να οδηγήσει σε φυλάκιση του καλλιτέχνη, ο οποίος φυγαδεύτηκε κακήν κακώς από τη χώρα.

Ομως τωρα δε μιλαμε ακαδημαικα και θεωρητικα, αλλά για νομοθεσια και δικαιοσυνη. Θελεις να πεις οτι οποιοσδηποτε μπορει να κανει οτιδηποτε και να θεωρειται διακιος, επειδη η δικαιοσυνη ειναι κατι το υποκειμενικο και δεν υπαρχει λογικη ;

Υπάρχουν περιοχές της Ινδίας, όπως έχω δει σε ντοκυμαντέρ του National Geographic, όπου μία γυναίκα παντρεύεται περισσότερους από έναν άντρα, οι οποίοι μάλιστα τις περισσότερες φορές είναι αδέρφια. Αυτό οφείλεται σε ανάγκη της τοπικής κοινωνίας, αφού οι οικογένειες που έχουν μικρές ιδιοκτησίες δεν θέλουν αυτές να διασπαστούν σε πολύ μικρά χτήματα τα οποία δεν θα επαρκούν για τη συντήρηση μιας οικογένειας, αλλά παντρεύουν τους γιους τους με την ίδια γυναίκα προκειμένου τα χωράφια να παραμείνουν στην κατοχή της ίδιας οικογένειας. Εάν λοιπόν πάμε εμείς οι πολιτισμένοι και τους επιβάλουμε τη δική μας ηθική και νομικό σύστημα, βάσει της δικής μας λογικής, το μόνο που θα καταφέρουμε θα είναι να πεινάσουν.

Σε τεράστιες περιοχές της Ινδίας και της Κίνας, θεωρείται θεμιτό από την κοινωνία να πνίγονται τα κορίτσια, λίγη ώρα μετά τη γέννησή τους. Αυτό για εμάς θεωρείται απολύτως δολοφονικό κι απαράδεκτο. Ωστόσο, για χώρες όπου το μεγαλύτερο πρόβλημά τους είναι ο υπερπληθυσμός, τούτο αποτελεί μέθοδο μείωσης του πληθυσμού κι έτσι αν και όχι απολύτως νόμιμο, αποτελεί ένα ανεκτό φαινόμενο. Περαιτέρω, η νομοθεσία της Κίνας επιβάλει στα ζευγάρια να έχουν μόνο ένα παιδί, με βαριά πρόστιμα και αντικίνητρα για τη γέννηση δεύτερου. Κάτι τέτοιο αποτελεί αδήριτη ανάγκη για εκείνη τη χώρα, πάντα βάσει της λογικής, ενώ για μια δυτική κοινωνία, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα υπογεννητικότητας, όχι μόνο θεωρείται απαράδεκτο, αλλά αντίθετα έχουν θεσπιστεί δια νόμου κίνητρα στήριξης της πολυμελούς οικογένειας.

Στις μουσουλμανικές χώρες η αντρική πολυγαμία θεωρείται κάτι το θεμιττό, πράγμα που πιθανώς προέρχεται από περιόδους λειψανδρίας λόγω πολέμων και αντίξοων συνθηκών οι οποίες προκαλούσαν αυξημένη θνησιμότητα των αντρών. Υπάρχουν περιοχές, στα σύνορα μεταξύ Ινδίας και Κίνας, όπου οι κοινωνίες παρέμειναν στο μητριαρχικό στάδιο, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των κοινωνιών παγκοσμίως, οι οποίες πέρασαν ιστορικά στο πατριαρχικό. Εκεί, η γυναίκα θεωρείται ως αρχηγός της οικογένειας και της επιτρέπεται να παντρεύεται περισσότερους του ενός άντρες, για λόγους διαφορετικούς μ' εκείνους που ανέφερα παραπάνω για άλλες περιοχές όπου ισχύει η γυναικεία πολυγαμία.

Επίσης, παρά το γεγονός ότι η πολυγαμία απαγορεύεται στις ΗΠΑ, οι Μορμόνοι τη θεωρούν απολύτως ηθική ως πράξη και συνεχίζουν να την εφαρμούζουν, παρά τις διώξεις και τις φυλακίσεις, συνεπώς η επιβολή ενός νόμου βάσει της θρησκείας και των συνηθειών της πλειοψηφίας, προσβάλει τα ήθη μια κοινωνικής-θρησκευτικής ομάδας και δεν γίνεται απόδεκτή από αυτήν.

Αλλο θεμα η επιστημη. Τι σχεση εχει με τη νομοθεσια ; Στην επιστημη ολο και ερευνουμε νεα δεδομενα, φυσικα και θα υπαρχει αλλη αποψη. Δεν μας βοηθαει εδω σαν παραδειγμα.

Η εξέλιξη της επιστήμης δεν είναι άσχετη με την εξέλιξη των κοινωνιών και κατ' επέκταση των νομικών τους συστημάτων. Για παράδειγμα, όπως αναφέρεται σ' επιστημονικό άρθρο το οποίο παρέθεσα στο θέμα περί ανθρώπινης ζωής, το θέμα των δικαιωμάτων του εμβρύου δεν είχε τεθεί ποτέ από τις κοινωνίες, μέχρι που η επιστημονική πρόοδος έφτασε να μπορεί να μελετήσει την ανάπτυξη του εμβρύου και να πειραματίζεται με ανθρώπινα έμβρυα κλπ. Περαιτέρω υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα, όπου η εξέλιξη της επιστήμης δημιούργησε την ανάγκη αναπροσαρμογής των νομικών συστημάτων, άναδεικνύοντας ζητήματα ηθικής τα οποία ουδέποτε είχαν αντιμετωπίσει οι κοινωνίες. Χαρακτηριστικό είνα το παράδειγμα όπου δικαστήριο των ΗΠΑ κλήθηκε ν' αποφασίσει εάν ένα παιδί ανήκει στη βιολογική μητέρα που έδωσε το ωάριο ή στη "θετή" μητέρα που κυοφόρησε το έμβρυο. Επίσης, τα ζητήματα της κλωνοποίησης, των πειραμάτων με βλαστοκύτταρα κλπ, δημιούργησαν την ανάγκη επιβολής νέων νομοθεσιών οι οποίες καλύπτουν τις ηθικές και κοινωνικές τους συνέπειες. Το ίδιο ισχύει και για το ζήτημα των διαγονιδιακών ζώων και φυτών, για τη χρήση των οποίων άνοιξε τεράστιος διάλογος σε ΗΠΑ κι Ευρώπη για το εάν θα πρέπει να είναι νόμιμα ή όχι και υπό ποιες προϋποθέσεις. Ας μην ξεχνάμε τέλος ότι η εξέλιξη της βιολογίας έθεσε την ανάγκη για τη δημιουργία του φιλοσοφικού τομέα της Βιοηθικής.

Ισως ειναι για ξεχωριστο τοπικ γιατι ειναι ενδιαφερον θεμα. Δεν ξερω αν ειναι ετσι στα περισσοτερα παραδειγματα, θελει ψαξιμο. Πχ το να κλεψεις τον εργοδοτη σου, μπορει να ειναι ανηθικο αλλα λογικο ; :hmm:

Όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιος θα μπορούσε να πει ότι είναι και απολύτως ηθικό, αφού ο εργοδότης κλέβει τον εργαζόμενο, καρπωνόμενος δυσανάλογα την υπεραξία της εργασίας του. Ακόμη και τούτο λοιπόν εξαρτάται από την πολιτική και φιλοσοφική θεώρηση κάποιου.

Αρα μανι μανι, ενα παραδειγμα οτι αυτο που ειπε ο Great Chaos, πως δεν υπαρχει τιποτα αντικειμενικα ηθικο-λογικο, δεν ισχυει...

Ο τρόπος όμως αντιμετώπισης του φόνου δεν είναι κοινός για όλες τις κοινωνίες, πράγμα που οφείλεται σαφώς στη διαφορετικότητα της πολιτιστικής κληρονομιάς. Έτσι στη Σαουδική Αραβία, ο φόνος τιμωρείται με δημόσιο αποκεφαλισμό. Η οικογένεια του θύματος παρεβρίσκεται στην πρώτη σειρά του θεάματος. Υπάρχει ωστόσο η δυνατότητα η οικογένεια να συγχωρέσει το φονιά και να του δώσει άφεση. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι οποίες είναι σπάνιες ωστόσο υπαρκτές, η εκτέλεση μετατρέπεται σε δημόσιο γλέντι. Ο φονιάς αφήνεται ελεύθερος, δηλαδή η ποινή του δεν μετατρέπεται σε ισόβια κάθειρξη ή φυλάκιση.

Βλέπουμε λοιπόν ότι σύμφωνα με τα ήθη των Αράβων, η απόφαση για το φόνο θεωρείται δικαίωμα των παθόντων και όχι υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας. Κάτι τέτοιο είναι ως σκεπτικό εντελώς ξένο προς τα δικά μας ήθη, όπου ο φόνος θεωρείται ως μια πράξη η οποία βλάπτει το σύνολο της κοινωνίας και η τιμωρία αποτελεί αποκλειστικό δικαίωμα και δικαιοδοσία του κράτους, άσχετα με τη συγχώρεση ή όχι από την πλευρά των παθόντων.

Άλλα παραδείγματα διαφορετικής αντιμετώπισης κάποιων παράνομων πράξεων, προέρχονται από τις ΗΠΑ. Είχα διαβάσει ότι επειδή κατά την κατάκτηση της Δύσης οι γυναίκες ήταν είδος εν ανεπαρκεία, η αμερικανική κοινωνία εξελίχθηκε σε μητριαρχικά πρότυπα, με τεράστιο σεβασμό προς τη γυναίκα κι έτσι έχουμε το μοναδικό παράδειγμα στο δυτικό τουλάχιστον κόσμο ο βιασμός να τιμωρείται με θάνατο, πράγμα που νομίζω πως ακόμη ισχύει σε κάποιες πολιτείες (ή τουλάχιστον ίσχυε μέχρι πρόσφατα). Επίσης, οι ΗΠΑ ήταν η μόνη χώρα όπου η κλοπή αλόγου τιμωρείτο κάποτε με θάνατο, πράγμα που φυσικά έχει εκλείψει. Η ύπαρξη αυτού του νόμου οφείλεται στο γεγονός ότι η κλοπή του αλόγου ενός ανθρώπου μέσα στις αχανείς ανεξερεύνητες εκτάσεις των τότε ΗΠΑ, ισοδυναμούσε με φόνο του ανθρώπου. Η λογική λοιπόν και οι ανάγκες δημιούργησαν μια μοναδική νομική θεώρηση, ενώ αυτό που συνετέλεσε στην κατάργηση αυτής, δεν ήταν η ηθική ή η εναρμόνιση με τα νομικά συστήματα άλλων χωρών, αλλά το γεγονός ότι εξέλιπε πλέον η ανάγκη ύπαρξής της.

Ακόμη, ο νόμος σε κάποια από τις δυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, ορίζει πως σε περίπτωση ισοψηφίας δύο υποψηφίων εκλεκτόρων στις εκλογές, η τελική επιλογή κρίνεται από μια... παρτίδα πόκερ!! Κάτι τέτοιο, δηλαδή να εκλέγονται εκπρόσωποι του λαού βάσει τζόγου, εάν ίσχυε στην Ελλάδα θα θεωρείτο εντελώς ανήθικο και άνω ποταμών.


Στο κείμενο που μας παρέθεσε η Prime, φαίνεται ότι μεταξύ των πηγών δικαίου περιλαμβάνονται πράγματα όπως το έθιμο, καλή πίστη, χρηστά ήθη, συνήθειες και συναλλακτικά ήθη. Αυτά είναι διαφορετικά από χώρα σε χώρα και από κοινωνία σε κοινωνία, συνεπώς η επιβολή κοινών νόμων θα προσέβαλε τα ήθη κάποιων κοινωνιών.

Διαφορά του νομικού συστήματος σε σχέση με τα ήθη είναι για παράδειγμα η εξής: Είχα διαβάσει ότι στα νομικά συστήματα νοτιοευρωπαϊκών χωρών, ο φόνος "τιμής" αντιμετωπίζεται παραδοσιακά με ιδιαίτερη επιείκεια, αφού στο δολοφόνο δίνονται πολλά ελαφρυντικά και μάλιστα απ' όσο θυμάμαι η τιμωρία παλιότερα στην Ελλάδα μπορούσε να είναι ακόμη και πέντε χρόνια. Δεν γνωρίζω εάν τούτη η επιείκεια συνεχίζει να εμφανίζεται στο νομικό σύστημα της χώρας μας μέχρι και σημερα, θα ήταν καλό ίσως να μας διαφωτίσει κάποιος από τους δικηγόρους μας.

Είδαμε λοιπόν, πως πάντοτε με βάση τη λογική, αλλά αναλόγως της θεώρησης, των συμφερόντων, των αναγκών και των ηθών και πολιτιστικών προτύπων κάθε κοινωνίας, οι ίδιες πράξεις αντιμετωπίζονται με διαφορετικό τρόπο και μάλιστα κάτι που είναι απολύτως θεμιττό σε μια κοινωνία, μπορεί να θεωρείται ανήκουστο σε μια άλλη. Κατά συνέπεια, αποδεικνύεται ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί ένα κοινό κι ενιαίο σύστημα δικαίου σε όλον τον κόσμο, το οποίο να μην καταπατά τα ήθη και την πολιτιστική και θρησκευτική του κληρονομιά και να μην θεωρείται εν πολλοίς ως ολοκληρωτισμός, όπως πολύ σωστά το έθεσαν οι φίλοι Δόκτωρ και Νωεύς.

Επειδή όμως εσύ φίλε Λόρυ υπερασπίζεσαι εδώ μία άποψη που δεν γίνεται κατανοητή από την πλειοψηφία, θα ήταν πιστεύω σωστό να μας δώσεις κι εσύ κάποια παραδείγματα πράξεων, τις οποίες οι άνθρωποι βλέπουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και μάλιστα έχουν και την ίδια προσέγγιση ως προς την αντιμετώπισή της από το νομικό τους σύστημα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Andrew19

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Andrew19 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αυστραλία. Έχει γράψει 164 μηνύματα.
Για το ότι δεν υπάρχουν κοινωνίες που πιστεύουν ότι ο φόνος πρέπει να τιμωρείται μην ορκίζεστε και τόσο πολύ μια και θα δείτε μέρη που σκοτώνουν κοριτσάκια για να πάει καλά η σοδειά. Ας μην πάμε καν στα μέρη που υπάρχουν φόνοι τιμής. Οπως (υπάρχουν χώρες που ισχύει ακόμα αυτό) η μονομαχία επέτρεπε να σκοτώσεις τον άλλον που συμφωνούσε σε αυτή και ήταν κανονικός και νόμιμος φόνος.

Εδώ ερχόμαστε σε αυτά που λέει η prime. Οτι το δίκαιο βασίζεται σε αυτά που λέμε χρηστά ήθη, τα οποία διαφέρουν κατά πολύ από χώρα σε χώρα. Οι νόμοι επίσης έχουν διαφορετική προέλευση από χώρα σε χώρα όπως και τα έθιμα και η συνήθειες. Τέλος η έννοια της καλής πίστης είναι πολύ διαφορετική από χώρα σε χώρα, στις ΗΠΑ π.χ. οι συμφωνίες είναι πολύ ανώτερες από την έννοια της καλής πίστης, ενώ στην Ευρώπη υπάρχει σε μεγαλύτερο βαθμό η καλή πίστη.

Τώρα κάτι που πρέπει να χωρίσουμε επιπλέον είναι ο (βασικός γιατί υπάρχουν και άλλοι) διαχωρισμός του δικαίου σε ποινικό και αστικό. Το αστικό δίκαιο είναι πιο εύκολο (θεωρητικά) να εναρμονιστεί, το ποινικό όπως βλέπετε είναι άστα να πάνε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,870 μηνύματα.
Η βάση της νομοθεσίας είναι πράγματι απλά και μόνο η λογική και η ηθική;

Μια απορία που μου γεννήθηκε: οι νόμοι γίνονται σύμφωνα με την ηθική; Εφόσον η ηθική είναι (ως επί το πλείστον) κάτι υποκειμενικό. Γιατί η λογική και η ηθική συγχέονται; Ποιος καθορίζει τη "λογική" λογική και την "παράλογη" λογική; Και τέλος, πώς μπορούμε να ενσωματώσουμε λογικές και ηθικές διαφορετικών πολιτισμών σε μια νομοθεσία;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Μια απορία που μου γεννήθηκε: οι νόμοι γίνονται σύμφωνα με την ηθική; Εφόσον η ηθική είναι (ως επί το πλείστον) κάτι υποκειμενικό. Γιατί η λογική και η ηθική συγχέονται; Ποιος καθορίζει τη "λογική" λογική και την "παράλογη" λογική; Και τέλος, πώς μπορούμε να ενσωματώσουμε λογικές και ηθικές διαφορετικών πολιτισμών σε μια νομοθεσία;
Αυτά τα ερωτήματά σου θα ήταν σωστότερο να συζητηθούν στο θέμα: "Ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό;".

Ως προς το τελευταίο που θέτεις, για το κατά πόσον μπορούμε δηλαδή να ενσωματώσουμε λογικές και ηθικές διαφορετικών πολιτισμών σε μία νομοθεσία, η απάντησή μου είναι σαφής και απλή: Δεν μπορούμε!! Οι περί του αντιθέτου απόψεις είναι κατά τη γνώμη μου ολοκληρωτικής λογικής...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
οι νόμοι γίνονται σύμφωνα με την ηθική

πες μου εσυ τι ειναι ηθικη και θα σου πω για τους νομους..:P
ηθος σημαινει χαρακτηρας,οποτε εχουμε καλυτερο και χειροτερο ηθος...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Υπάρχει μία πανανθρώπινη νομοθεσία, που λέει "ου φονεύσεις επουδενί", αλλά "αγαπάτε τους εχθρούς σας"! Ποιος τη σέβεται όμως;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,045 μηνύματα.
Η νομοθεσία εκφράζει το "νόμο" αυτών που την φτιάχνουν. Αν πουλάω ντομάτες θα φτιάξω νόμο που να απαγορεύει κάθε είδους πράσινη σαλάτα. Μαρουλια, ροκα, σπανάκι κλπ όλα απαγορεύονται, είναι φυτά του διαβόλου.

Φαίνεται πλακατζίδικο όμως έτσι δεν είναι και ήταν πάντα η παγκόσμια μάλιστα νομοθεσία; Στο μεσαίωνα δεν ήταν ο νόμος του Βατικανού και της Ιεράς εξέτασης; Σύμφωνα με τον οποίο πας όστις αντίθετος, έστω και σε επίπεδο άποψης, ήταν μάγος ή μάγισα και έπρεπε να καούν στην πυρά γιατί είχαν καταληφθεί απο τον σατανά; Τώρα ο αντιτρομοκρατικός; Ο νόμος της αγοράς, οι νόμοι της κάθε κυβέρνησης;

Πρέπει, νομίζω, να αποβάλουμε αυτή τη ψευδαίσθηση ότι η νομοθεσία υφίσταται για να τακτοποιεί την ανθρώπινη κοινωνία. Γιατί πρέπει; Για να μήν περιμένουμε απο εκεί τη λύση, την πρόοδο, την αρμονία στις κοινωνίες μας. Η ανθρώπινη κοινωνία τακτοποιείται συμπτωματικά, από την τεχνολογία. Είναι ψευδαίσθηση ότι δεν κλέβουμε τους διπλανούς μας επειδή φοβόμαστε το νόμο. Η συντριπτική πλειοψηφία δεν κλέβει (ευτυχώς) για να διατηρήσει μια κοινωνική συνοχή. Για την οποία αυτοί που φτιάχνουν τους νόμους δεν νοιάζονται καθόλου.

Στο βιβλίο μου Ενεργονία, έχω αφιερώσει ολόκληρο κεφάλαιο ακριβώς σ'αυτό. Τον άγραφο νόμο, των αξιών, όσων ακόμη υπάρχουν, που διατηρει ευτυχώς ακόμη η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού και έτσι έχουμε ακόμη όσο πολιτισμό απολαμβάνουμε, και τον νόμο, των λίγων, του χρήματος, στον οποίο υπάγονται και όσοι τον χειρίζονται (πολιτικοί, δικαστές, δικηγόροι). Ενα σύστημα που φτιάχτηκε ώστε όλοι αυτοί να μπορούν συστηματικά να καταστρατηγούν όλα τα δικαιώματα των πολλών, και να τους κατακλέβουν απολύτως νόμιμα ... :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Μάξιμος

Διάσημο μέλος

Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
Τι σχέση έχει το κράτος, ο νόμος και η ηθική; Anyway ...
[FONT=&quot]Μα αν ο νόμος, είναι κατα παραγγελία, τότε τεκμαίρεται η ανομία της πράξης (νομοθέτησης) και κατα συνέπεια, δεν είναι ηθικός. Ωθεί στην εδραίωση συγκεκαλυμμένης μορφής δικτατορίας. [/FONT]



[FONT=&quot]Και εμείς με την σειρά μας αποδεχόμενοι τον νόμο, όχι ως ορθό, αλλά απλά αποδεχόμενοι την λειτουργικότητα του, έστω και ως αναπόφευκτη, έστω προβάλλοντας την δικαιολογία της αναγκαιότητας του, αν μη τι άλλο, θα μας χαρακτήριζα το ελάχιστο, ως τραγικά πρόσωπα της ιστορίας. Οσο μικροί και αν είμαστε. [/FONT]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

LiViNGtheLiFE

Διάσημο μέλος

Η LiViNGtheLiFE αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Barista. Έχει γράψει 2,226 μηνύματα.
Όπως άψογα εξήγησε ο Ρουσσώ, το πιο εύκολο είναι να σκεφτεί κάποιος τους νόμους που θα στοχεύουν σε μια απόλυτα δίκαιη πολιτεία. Το θέμα όμως είναι πως δεν γίνεται μια κοινωνία να πάει από οποιοδήποτε στάδιο στο στάδιο της τέλειας κοινωνίας. Πρέπει οι νόμοι να είναι εφαρμόσιμοι. Δεν γίνεται οι πολίτες μιας χώρας που δεν είχε ποτέ της ίχνος δημοκρατίας να υπακούσουν ξαφνικά στους ίδιους νόμους που έχουν ανεπτυγμένες χώρες με δημοκρατικό πολίτευμα.
Συνεπώς, μου είναι αδύνατο να διανοηθώ την ύπαρξη μιας παγκόσμιας νομοθεσίας την στιγμή που υπάρχει τόσο μεγάλο χάσμα μεταξύ των λαών.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Μα αν ο νόμος, είναι κατα παραγγελία, τότε τεκμαίρεται η ανομία της πράξης (νομοθέτησης) και κατα συνέπεια, δεν είναι ηθικός. Ωθεί στην εδραίωση συγκεκαλυμμένης μορφής δικτατορίας.
Κατά παραγγελία; Τι εννοείς; Δεν βγάζει κάποιο νόημα

Και εμείς με την σειρά μας αποδεχόμενοι τον νόμο, όχι ως ορθό, αλλά απλά αποδεχόμενοι την λειτουργικότητα του, έστω και ως αναπόφευκτη, έστω προβάλλοντας την δικαιολογία της αναγκαιότητας του, αν μη τι άλλο, θα μας χαρακτήριζα το ελάχιστο, ως τραγικά πρόσωπα της ιστορίας. Οσο μικροί και αν είμαστε.
Αποδοχή νόμου;
Λειτουργικότητα;
Αναγκαιότητα;
Τραγικότητας;
Ο λαϊκισμός έχει κάποια όρια.

Κοίτα σαφώς και χωρίς αμφισβήτηση ο μοναδικός τρόπος για την απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου είναι το state of nature ή αλλιώς φυσική κατάσταση και αν θες η αναρχία. Είσαι διατεθειμένος για κάτι τέτοιο. Προσωπικά μάλλον θα το δοκίμαζα αλλά είμαι γνωστός παλαβιάρης :P.

Ο άνθρωπος ως είδος έχει τέσσερα ελαττώματα. Την ανταγωνιστικά, την δόξα, τον φόβο και την δυσπιστία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνεχώς οι συνθήκες κάθε άνθρωπος να είναι εχθρός κάποιου άλλου ανθρώπου ή όπως αλλιώς θέλει το "Homo homini lupus" (ανθρωπολογική απαισιοδοξία) του Thomas Hobbes το ανθρώπινο είδος οδηγείτε συνεχώς σε έναν πόλεμο των πάντων εναντίων των πάντων. Ο Hobbes περιγράφει αυτή την κατάσταση ως "μόνο το υπέρτατο κακό θα έχει θέση, δηλαδή ο διαρκής φόβος και κίνδυνος του βίαιου θανάτου. Ο ανθρώπινος βίος θα είναι μοναχικός, ενδεής, βρωμερός, κτηνώδης και βραχύς"

Σε αυτό το φαινόμενο η λύση που έρχεται από τον ορθολογισμό λέει ότι το άτομο εκχωρεί ένα μέρος των (φυσικών) ελευθεριών σε ένα πρόσωπο (βασιλεία, αυτοκρατορία κτλ) ή σε μια ομάδα προσώπων (ολιγαρχίας, δημοκρατία κτλ) με σκοπό να απαλλαχτεί από την αγρία, τραγική και πολεμική κατάσταση της φύσης του ανθρώπου. Έτσι λοιπόν μιλώντας για οποιαδήποτε μορφή νομοθεσίας (τοπικής, εθνικής, πολιτειακής, παγκόσμιας ή ακόμη και συμπαντικής) ή έστω μιλώντας για μορφή κράτους και πολιτεύματος εξορισμού έχουμε ως δεδομένα με αυτά που καταδεικνύεις με αυτόν τον γλαφυρό λαϊκισμό.

Δεν σου αρέσει ο ορθολογισμός;
Ωραία, Μαζί σου. Έλα τότε να ζωγραφίσουμε :)
Οι λέξεις νομοθεσία, νόμοι, σύνταγμα κτλ απαιτούν (δυστυχώς;) ορθολογισμό
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Ο άνθρωπος ως είδος έχει τέσσερα ελαττώματα. Την ανταγωνιστικά, την δόξα, τον φόβο και την δυσπιστία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνεχώς οι συνθήκες κάθε άνθρωπος να είναι εχθρός κάποιου άλλου ανθρώπου ή όπως αλλιώς θέλει το "Homo homini lupus" (ανθρωπολογική απαισιοδοξία) του Thomas Hobbes το ανθρώπινο είδος οδηγείτε συνεχώς σε έναν πόλεμο των πάντων εναντίων των πάντων.

οχιμονο ο ανθρωπος,πολλα αλλα ειδη πολεμουν μεταξυ τους σε αγελες ομαδες για πορους τροφη δηλαδη
οπως και ο ανθρωπος-απλα με πιο πολυπλοκα μεσα,,

τωρα ο νομος ειναι απλα κανονας ζωης και οργανωσης για να λειτουργει καλυτερα η κοινωνια..

δεν ειναι απαραιτητα ηθικος ή ανηθικος ,δικαιος ή αδικος

απλα κανονες δημιουργημενοι απο ανθρωπους ειναι,αρα ατελεις
οσο θα γινονται καλυτεροι οι ανθρωποι,,ετσι θα γινονται και οι νομοι τους

παγκοσμια νομοθεσια και διακυβερνηση θα υπαρξει καποτε,,οπως υπαρχει σημερα ελληνικο κρατος ενω παλια υπηρχαν μονο πολεις κρατη

ειναι απλα θεμα τεχνολογιας και κοινης συνειδησης
το θεμα ειναι να γινει καλυτερα με δημοκρατικη αποφαση ολων των ανθρωπων -υπαρχουν τα τεχνολογικα μεσα πια- και οχι μονοκρατοριες κλπ.που εξ ορισμου ειναι ασταθεις και δημιουργουν ταση εκρηξης και αναταραχης

αλλα οι νομοι πρεπει συμβαδιζουν με την πραγματικοτητα..και τις αναγκες της κοινωνιας..αλλιως ακυρωνονται στην πραξη
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
...
Ο άνθρωπος ως είδος έχει τέσσερα ελαττώματα. Την ανταγωνιστικά, την δόξα, τον φόβο και την δυσπιστία. ...

:hmm:: Μάλλον ο "άνθρωπος ως είδος" έχει ένα εξαιρετικά μειωτικό του ελάττωμα: είναι το πλέον αδύναμο, ευάλωτο και ανυπεράσπιστο από γενησιμιού του θηλαστικό του Πλανήτη. Αφότου όμως, σε κάποια φάση της ιστορίας του ως είδος, έπαθε και είδε τα σχετικά μειονεκτήματά του, ως "μαθών παθών",άρχισε να εξελίσσεται από είδος σε "άνθρωπο": ήτοι, σε φορέα "πίστης", τρέλα με την οποία ελπίζει να σωθεί, από τα όποια "ελαττώματά" του. Μέχρι τότε βέβαια, αυτή ακριβώς η "ειδική τρέλα" του, θα παραμένει η μοναδική αληθινή διαφορά μας, από τα (υπόλοιπα)... ζώα!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Μάξιμος

Διάσημο μέλος

Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
Κατά παραγγελία; Τι εννοείς; Δεν βγάζει κάποιο νόημα
Πριν από όλ’ αυτά, τα ποιο πάνω, μίλησα για κατά παραγγελία νομοσχέδια.
Να σου ζωγραφίσω λοιπόν, (κατά δική σου προτροπή). https://www.antinews.gr/2010/01/08/30246/
Αποδοχή νόμου;
Υποθετικά πάντα. Νομοθετείται ένας κατά παραγγελία νόμος.
Δύο περιπτώσεις υπάρχουν:
α. Τον αποδεχόμαστε
β. Έχουμε την δύναμη και τον ανατρέπουμε
Λαμβάνουμε την πρώτη εκδοχή και προχωράμε.
Λειτουργικότητα;
Με βάση την κατάργηση του κανόνα του χρυσού, οι τράπεζες έχουν το δικαίωμα όχι μόνο εκτύπωσης, αλλά και δημιουργίας χρήματος.
Αναγκαιότητα;
Δεν γνωρίζω ποια ήταν η αναγκαιότητα της ψήφισης αυτού του νόμου, αλλά υποθέτω από τα σημερινά υπερκέρδη που παρουσιάζει το διεθνές τραπεζικό σύστημα, ότι ήταν το υπερκέρδος.
Τραγικότητας;
Αν την σημερινή απαξίωση της χώρας μας, με τις πέραν των τριών χιλιάδων αυτοκτονίες, θελήσω να ονομάσω, τραγική, λυπάμαι συνοδοιπόρε, αλλά κάπου βαθιά μέσα μου, θα ντρεπόμουν.
Γράψε λάθος:redface:, λοιπόν στην χρήση της λέξης τραγικότητα.
Ο λαϊκισμός έχει κάποια όρια.
Δεν λαϊκίζω καθόλου. Αν ψάξεις, δεν θα καταφέρεις να βρεις τίποτα που να με συνδέει με οποιαδήποτε κομματική ταμπέλα.
Γράφω απλά και μέσα από την ψυχή μου.
Αν είχα ανάγκες κάλυψης ματαιόδοξων συναισθημάτων, θα τις είχα καλύψει προ πολλού.
Κοίτα σαφώς και χωρίς αμφισβήτηση ο μοναδικός τρόπος για την απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου είναι το state of nature ή αλλιώς φυσική κατάσταση και αν θες η αναρχία. Είσαι διατεθειμένος για κάτι τέτοιο. Προσωπικά μάλλον θα το δοκίμαζα αλλά είμαι γνωστός παλαβιάρης .
Με παλαβούς, δεν συνδιαλέγομαι…μου επιτρέπεις να σε πειράξω και λίγο…
Ο άνθρωπος ως είδος έχει τέσσερα ελαττώματα.
Ο άνθρωπος έχει ελαττώματα. Επιγραμματικά θα αναφερθώ στην πλάνη και την ματαιοδοξία του.
Η πλάνη είναι η ανικανότητα του να κατανοήσει έγκαιρα την ψήφιση του κανόνα του χρυσού.
Η ματαιοδοξία του είναι η πίστη ότι αυτοί που νόμιμα χειρίζονται την δημιουργία χρημάτων, το κάνουν για το καλό του συνόλου και έτσι συμβάλλει και αυτός με την σειρά του σε ένα δίκαιο και νόμιμο? σκοπό. Αρα και η λειτουργικότητα των νόμων είναι πλήρης, η αναγκαιότητα τεκμαίρεται και όσον αφορά στην τραγικότητα, τι ψάχνεις από έναν φτωχό καμηλιέρη ?
….. ή όπως αλλιώς θέλει το "Homo homini lupus" (ανθρωπολογική απαισιοδοξία) του Thomas Hobbes το ανθρώπινο είδος οδηγείτε συνεχώς σε έναν πόλεμο των πάντων εναντίων των πάντων.
Γνωρίζω μια άλλη ερμηνεία στο "Homo homini lupus".
Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο, λύκος…
Ο Hobbes περιγράφει αυτή την κατάσταση ως "μόνο το υπέρτατο κακό θα έχει θέση, δηλαδή ο διαρκής φόβος και κίνδυνος του βίαιου θανάτου. Ο ανθρώπινος βίος θα είναι μοναχικός, ενδεής, βρωμερός, κτηνώδης και βραχύς"

Σε αυτό το φαινόμενο η λύση που έρχεται από τον ορθολογισμό λέει ότι το άτομο εκχωρεί ένα μέρος των (φυσικών) ελευθεριών σε ένα πρόσωπο (βασιλεία, αυτοκρατορία κτλ) ή σε μια ομάδα προσώπων (ολιγαρχίας, δημοκρατία κτλ) με σκοπό να απαλλαχτεί από την αγρία, τραγική και πολεμική κατάσταση της φύσης του ανθρώπου. Έτσι λοιπόν μιλώντας για οποιαδήποτε μορφή νομοθεσίας (τοπικής, εθνικής, πολιτειακής, παγκόσμιας ή ακόμη και συμπαντικής) ή έστω μιλώντας για μορφή κράτους και πολιτεύματος εξορισμού έχουμε ως δεδομένα με αυτά που καταδεικνύεις με αυτόν τον γλαφυρό λαϊκισμό.
Εσένα σε βλέπω καλά ενήμερο.
Τώρα εγώ, γιατί τα βλέπω τόσο τραγικά αυτά που λες;;;;
Δεν σου αρέσει ο ορθολογισμός;
Μου θυμίζεις αυτόν που δεν ντρέπεται σήμερα να φωνάζει ότι είναι ΠΑΣΟΚ…
Ωραία, Μαζί σου. Έλα τότε να ζωγραφίσουμε
Θα σου θυμίσω ότι δεν βρισκόμαστε στο νηπιαγωγείο.:hmm:
Οι λέξεις νομοθεσία, νόμοι, σύνταγμα κτλ απαιτούν (δυστυχώς ορθολογισμό)
Α, τώρα κατάλαβα την προσπάθεια απαξίωσης της Ελληνικής γλώσσας.
Ορθολογισμός στην Ελληνική γλώσσα, σημαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που προσπαθείς να με μάθεις εσύ σήμερα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Heptamer

Δραστήριο μέλος

Ο Heptamer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 688 μηνύματα.
Mια παγκοσμια νομοθεσια - και κατ' επεκταση και διακυβερνηση - ειναι μεταξυ αλλωςν εφικτη αν κυριως τα παμπολλα πλανητικα (θρησκευτικα) "κλασματα" γινουν ομωνυμα,ητοι: προκυψει ενα ελαχιστο κοινο [παγκοσμιο] (θρησκευτικο) πολλαπλασιο,ενας παγκοσμιος παρονομαστης. Οταν αποφασιστει/θεσπιστει - και ενδεχομενως επαν(απροσδι)οριστει και γινει αποδεκτη-σε παγκοσμιο επιπεδο η εννοια του Θεου,ουτως ωστε να εκλειψουν οι πολεμοι στο ονομα του. Γενικα,οταν επαναπροσδιοριστει το θρησκευτικο κατεστημενο,οταν ξαναμοιραστει η θρησκευτικη τραπουλα ετσι,ωστε να αγκαλιαζει το συνολο των ανθρωπων,οταν ολοι θα κερδιζουν.

Ολα αυτα,συνεπικουρουμενα απο μια κοινη-οικουμενικη αντιληψη/προσδιορισμο περι αξιας της ζωης,η οποια και θα αποτυπωθει και θα προστατευεται και στην αντιστοιχη νομοθεσια,καθως τα παντα ειναι θεμα ορισμου. Ως γνωστον,η ανθρωπινη ζωη εχει τοση αξια,οση της προσδιδουμε εμεις. Ειναι ανεκτικητη,επειδη εμεις αποφασιζουμε πως ειναι -βασικα, εχει τοση αξια,οση της επιτρεπει να εχει η κοινωνικοπολιτικη δομη μεσα στην οποια αυτη (η ζωη) υπαρχει/ενεργει.

Μια παγκοσμια νομοθεσια/διακυβερνηση απαιτει κατα την ταπεινη μου αποψη,μια συγκεκριμενη προεργασια: απαιτει κυριως μια ανθρωποτητα συλλογικα - και οχι ατομικα,οπως ειναι σημερα -, προσανατολισμενη. Μια ανθρωποτητα που δε θα ειναι χωρισμενη σε Αμερικανούς,Γερμανους,Κονγκολεζους,Ινδους,Ζουλου ή Αβοριγινες,μα θα αποτελει ενα συνολο ατομων που θα αισθανονται πρωτιστως πως ανηκουν σε ενα ευρυτερο συνολο,διχως ομως να (νιωθουν πως) εχουν χασει την εθνικοτητα τους.

Η παγκοσμια διακυβερνηση ειναι αρρηκτα συνδεδεμενη με την καταργηση των κρατων. Δε μπορει να λειτουργησει μια τετοια κυβερνηση,εαν διατηρηθει ο ισχυων εδαφικος τεμαχισμος,αφου ο καθε ενας αντιπροσωπευει και απο ενα ισχυρο συμφερον που θα αντιπαλευει οτιδηποτε δρα εναντια του. Θα πρεπει συνεπως να αναπτυξουμε και να δρουμε πιο συλλογικα - να βλεπουμε εαυτους ως μερος ενος μεγαλου Ολου,ως πολιτες ενος Παγκοσμιου Εθνους.
Τα Κρατη-Εθνη,αποτελουν οργανισμους με ισχυρο ενστικτο αυτοσυντηρησης.Και αυτο θα πρεπει να καμφθει.

Προϋποθεση δηλ για το ζητουμενο ειναι μια καθολικη ομοιογενεια σε θεματα λογικης,αντιληψης,προσανατολισμου και προτεραιοτητων,πραγμα που προϋποθετει κυριως ατομικες θυσιες/ανατροπες/αυτοϋπερβασεις - μεταξυ αλλων και τιθασσευση/εξαλειψη των αγριων ενστικτων του. Μια κοινη λογικη και ηθικη - που δεν πρεπει απαραιτητα να ειναι ολοκληρωτικη,αρα και απευκταια. Ενα κοινο αισθημα του "ανηκειν" με τα παρελκομενα του,δε συνεπαγεται αφανισμο της ατομικοτητας ή ολοκληρωτισμο.

Η μεταπηδηση απο το ατομικο στο συλλογικο,απο τα παμπολλα και δυσδιακριτα σημεια αναφορας στο ενα και μοναδικο, θα συντελεστει - εαν ποτε συντελεστει - υπο φυσιολογικες συνθηκες καποια στιγμη σε γεωλογικο χρονο - εαν πρωτιστως δεν εχουμε αυτοεξοντωθει,ή θα ειναι απορροια ισχυρου εξωγενη παραγοντα,ο οποιος θα λειτουργησει ενωτικα με συνοπτικες διαδικασιες.
:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Mια παγκοσμια νομοθεσια - και κατ' επεκταση και διακυβερνηση - ειναι μεταξυ αλλωςν εφικτη αν κυριως τα παμπολλα πλανητικα (θρησκευτικα) "κλασματα" γινουν ομωνυμα,ητοι: προκυψει ενα ελαχιστο κοινο [παγκοσμιο] (θρησκευτικο) πολλαπλασιο,ενας παγκοσμιος παρονομαστης. Οταν αποφασιστει/θεσπιστει - και ενδεχομενως επαν(απροσδι)οριστει και γινει αποδεκτη-σε παγκοσμιο επιπεδο η εννοια του Θεου,ουτως ωστε να εκλειψουν οι πολεμοι στο ονομα του. Γενικα,οταν επαναπροσδιοριστει το θρησκευτικο κατεστημενο,οταν ξαναμοιραστει η θρησκευτικη τραπουλα ετσι,ωστε να αγκαλιαζει το συνολο των ανθρωπων,οταν ολοι θα κερδιζουν.

Ολα αυτα,συνεπικουρουμενα απο μια κοινη-οικουμενικη αντιληψη/προσδιορισμο περι αξιας της ζωης,η οποια και θα αποτυπωθει και θα προστατευεται και στην αντιστοιχη νομοθεσια,καθως τα παντα ειναι θεμα ορισμου. Ως γνωστον,η ανθρωπινη ζωη εχει τοση αξια,οση της προσδιδουμε εμεις. Ειναι ανεκτικητη,επειδη εμεις αποφασιζουμε πως ειναι -βασικα, εχει τοση αξια,οση της επιτρεπει να εχει η κοινωνικοπολιτικη δομη μεσα στην οποια αυτη (η ζωη) υπαρχει/ενεργει.

Μια παγκοσμια νομοθεσια/διακυβερνηση απαιτει κατα την ταπεινη μου αποψη,μια συγκεκριμενη προεργασια: απαιτει κυριως μια ανθρωποτητα συλλογικα - και οχι ατομικα,οπως ειναι σημερα -, προσανατολισμενη. Μια ανθρωποτητα που δε θα ειναι χωρισμενη σε Αμερικανούς,Γερμανους,Κονγκολεζους,Ινδους,Ζουλου ή Αβοριγινες,μα θα αποτελει ενα συνολο ατομων που θα αισθανονται πρωτιστως πως ανηκουν σε ενα ευρυτερο συνολο,διχως ομως να (νιωθουν πως) εχουν χασει την εθνικοτητα τους.

Η παγκοσμια διακυβερνηση ειναι αρρηκτα συνδεδεμενη με την καταργηση των κρατων. Δε μπορει να λειτουργησει μια τετοια κυβερνηση,εαν διατηρηθει ο ισχυων εδαφικος τεμαχισμος,αφου ο καθε ενας αντιπροσωπευει και απο ενα ισχυρο συμφερον που θα αντιπαλευει οτιδηποτε δρα εναντια του. Θα πρεπει συνεπως να αναπτυξουμε και να δρουμε πιο συλλογικα - να βλεπουμε εαυτους ως μερος ενος μεγαλου Ολου,ως πολιτες ενος Παγκοσμιου Εθνους.
Τα Κρατη-Εθνη,αποτελουν οργανισμους με ισχυρο ενστικτο αυτοσυντηρησης.Και αυτο θα πρεπει να καμφθει.

Προϋποθεση δηλ για το ζητουμενο ειναι μια καθολικη ομοιογενεια σε θεματα λογικης,αντιληψης,προσανατολισμου και προτεραιοτητων,πραγμα που προϋποθετει κυριως ατομικες θυσιες/ανατροπες/αυτοϋπερβασεις - μεταξυ αλλων και τιθασσευση/εξαλειψη των αγριων ενστικτων του. Μια κοινη λογικη και ηθικη - που δεν πρεπει απαραιτητα να ειναι ολοκληρωτικη,αρα και απευκταια. Ενα κοινο αισθημα του "ανηκειν" με τα παρελκομενα του,δε συνεπαγεται αφανισμο της ατομικοτητας ή ολοκληρωτισμο.

Η μεταπηδηση απο το ατομικο στο συλλογικο,απο τα παμπολλα και δυσδιακριτα σημεια αναφορας στο ενα και μοναδικο, θα συντελεστει - εαν ποτε συντελεστει - υπο φυσιολογικες συνθηκες καποια στιγμη σε γεωλογικο χρονο - εαν πρωτιστως δεν εχουμε αυτοεξοντωθει,ή θα ειναι απορροια ισχυρου εξωγενη παραγοντα,ο οποιος θα λειτουργησει ενωτικα με συνοπτικες διαδικασιες.
:)




 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 3 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top