Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
[...συνέχεια από το προηγούμενο ποστ]

Όπως έχουμε γράψει σε προηγούμενες δημοσιεύσεις, ο Άλιστερ Κρόουλυ ανήκει στις τάξεις των Γνωστικών, άλλωστε υπήρξε ιδρυτής της «Καθολικής Γνωστικής Εκκλησίας», της ιδιαίτερης μάλιστα μερίδας αυτών που ονομάζονταν «Καϊνίτες». Σύμφωνα με αυτούς, ο θεός της Παλαιάς Διαθήκης είναι ένας ψευδής, ατελής και κατώτερος θεός, ο οποίος εξέπεσε στον τρισδιάστατο χώρο και δημιούργησε τούτο το ψευδές, ατελές και παράφρον σύμπαν, γιʼ αυτό τον λόγο και χρησιμοποιούν το πεζό θήτα στη γραφή του. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτά τα χαρακτηριστικά του βιβλικού θεού, συνοψίζονται στη φιγούρα του Χόρονζον, για τον οποίο έχουμε μιλήσει στα προηγούμενα. Όπως είδαμε, στο Ευαγγέλιο του Ιούδα αναφέρεται πως ο Ιησούς προέρχεται από τους ανώτερους κόσμους, το βασίλειο του Μπάρμπελο (συγκρίνετε την υπόγεια ομοηχία με τη Μπάμπαλον) και κατά συνέπεια δεν είναι ο Υιός του κατώτερου θεού της Βίβλου, αλλά μάλλον κάποιος που στάλθηκε από τις ανώτερες Σφαίρες με σκοπό να απαλλάξει τον αισθητό κόσμο από την κυριαρχία του.

Ο Κρόουλυ διακήρυττε πως κάθε άνδρας και κάθε γυναίκα είναι ένα αστέρι, ωστόσο υπήρξε μεγάλη έκπληξη για όλους το γεγονός ότι αυτή ακριβώς η έκφραση αποδίδεται στον ίδιο τον Ιησού, από το απόκρυφο Γνωστικό Ευαγγέλιο του Ιούδα, αφού η «ανακάλυψή» του έγινε δεκαετίες μετά το θάνατο του Μύστη. Κατά τον ίδιο εκπληκτικό τρόπο, όπως θα δούμε παρακάτω, το ποίημα “The Thunder, Perfect Mind”, από τα Γνωστικά κείμενα της βιβλιοθήκης του Nag Hammadi, μοιάζει να γράφηκε από τον ίδιο τον Κρόουλυ, πράγμα το οποίο φυσικά δεν ισχύει καθώς τα κείμενα έχουν ηλικία άνω των 1800 ετών, ή το ποίημα αυτό να τον έχει επηρεάσει έντονα, στην περιγραφή της δικής του Μπάμπαλον, πράγμα που ωστόσο και πάλι δεν ισχύει, αφού το πλήρες σώμα των κειμένων αυτών ανακαλύφτηκε μόλις το 1945, δύο χρόνια πριν το θάνατό του!! Πιθανολογείται πως τα κείμενα αυτά, ή άλλα παρόμοιά τους δεν ήταν και τόσο «χαμένα» όσο νομίζουμε καθώς ο Κρόουλυ φέρεται να ήρθε σʼ επαφή με τις απόκρυφες Γνωστικές διδασκαλίες, μετά από καθοδήγηση που έλαβε από την Αίγυπτο.

Η άποψη των Καϊνιτών, είναι ότι όποιο πρόσωπο, σύμφωνα με τις βιβλικές διδασκαλίες, στράφηκε ενάντια στο θέλημα του ψευδούς θεού, είναι άξιο επαίνου και μίμησης. Ο Εωσφόρος, ο Ιούδας, ο Κάιν, η Λίλιθ κλπ, αποτελούν αντικείμενα λατρείας και επιχειρείται η ηθική τους αποκατάσταση. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η απόπειρα αποκατάστασης του Εωσφόρου, την οποία συζητούμε εκτενώς σε άλλο θέμα. Ο Κρόουλυ λοιπόν εκδίδει ένα μανιφέστο, πνευματικού αλλά και κατά βάθος πολιτικού περιεχομένου, το οποίο καθιστά σαφή και κατηγορηματικό τον διαχωρισμό της διδασκαλίας του, από εκείνη του Πατριαρχικού Ιουδαιοχριστιανικού κατεστημένου, αφορίζοντας τη θέση του με παταγώδη κι επιδεικτικό τρόπο από αυτό. Σκοπός του είναι να ταράξει τη μακάρια κυριαρχία του Πατριαρχικού κατεστημένου, να το προκαλέσει και να το τρομοκρατήσει.

Στην ουσία ο Προφήτης του Νέου Αιώνα χρησιμοποιεί εναντίον της Χριστιανικής Εκκλησίας, τα ίδια τα εξαρτημένα αντανακλαστικά που εκείνη εμφύτευσε στο συλλογικό υποσυνείδητο κατά τον Αιώνα του Όσιρι, άρα και στον ίδιο τον εαυτό της, προκειμένου να κατανικήσει και να ξεριζώσει τη Μητριαρχική κυριαρχία του προηγηθέντος Αιώνα της Ίσιδας. Ουσιαστικά στρέφει στο κατόπι της Πατριαρχικής ψυχής τις ενοχές τις οποίες διατηρεί, εξαιτίας των εγκλημάτων που έχει διαπράξει μέσα στους αιώνες, ενάντια στους πιστούς της Μεγάλης Μητέρας, αλλά και σε κάθε είδους αιρετική φωνή, με πρώτους και καλύτερους τους ίδιους τους Γνωστικούς, τον πλέον επίφοβο από φιλοσοφικής απόψεως αντίπαλο της Ιουδαιοχριστιανικής Διδασκαλίας, ανά τους αιώνες. Ταυτόχρονα χρησιμοποιεί, όπως πολλοί άλλοι «φιλόσοφοι του οριακού» , την τέχνη του αντιπερισπασμού υψώνοντας τη φρίκη και την αποστροφή, αλλά και τη νοσηρή σεξουαλική περιέργεια, ως προπέτασμα καπνού που κρύβει τα βαθύτερα μυητικά νοήματα από τα μάτια όσων θα ήταν καλύτερα να μην τα δουν ποτέ.

[συνεχίζεται...]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
[...συνέχεια από το προηγούμενο ποστ]

Στο τέλος του σχετικού κεφαλαίου από Το Όραμα και η Φωνή, ο Κρόουλυ διαβαίνει το Ρουβικώνα εξαπολύοντας ένα Μανιφέστο εναντίον του Εβραιοχριστιανικού κατεστημένου, διαδηλώνοντας ότι πρόκειται για «Σκοτεινούς Αδελφούς», οι οποίοι έχουν αυτοαποκλειστεί από τη συντροφιά των αγίων, από τη συμπόνια και την κατανόηση κι έχουν κηρύξει πόλεμο εναντίον του Αγίου Ενός! Το αίμα του Αμνού σφράγισε τον Πυλώνα [εδώ αναφέρεται σαφώς στην ατραπό του Γκίμελ, της Αρχιέρειας, για την οποία θα μιλήσουμε παρακάτω. Εκτός των άλλων υπονοεί και την αποκοπή της ανθρωπότητας από τα Μυστήρια της Μεγάλης Μητέρας] αποκλείοντας την είσοδο του Άγγελου του Θανάτου.

«Είναι καταραμένοι, επειδή εγκλώβισαν το αίμα τους στις καρδιές τους. Κρατιούνται μακριά από τα φιλιά της Μητέρας μου Βαβυλώνας και μέσα στα μοναχικά οχυρά τους προσεύχονται στην ψεύτικη σελήνη». Αυτό αποτελεί ακόμη μια σαφή αναφορά στην αποκοπή από τη Μεγάλη Θεά και η άρνησή τους να χύσουν το αίμα τους στο Δισκοπότηρό της, ισοδυναμεί με Έσχατο Εγωισμό, αφού το αίμα είναι ζωή, όπως λέει και ο ίδιος ο Κρόουλυ, κι αυτοί θέλησαν να την κρατήσουν για τον εαυτό τους. Έτσι, αναζήτησαν τη Μάταιη Αθανασία -εκείνη που μόνο η ανθρώπινη έπαρση αναζητεί για τον εαυτό της, κατασκευάζοντας ψευδείς θεούς κατʼ εικόνα κι ομοίωσή της- προκειμένου αυτοί νʼ αποκτήσουν Εξουσία: «Η μοχθηρία τους είναι πρόξενος των μεταξύ τους συνωμοσιών, καθώς διαθέτουν δύναμη κι εξουσία και μέσα στις χύτρες τους κατασκευάζουν το σκληρό κρασί της απάτης, αναμιγμένο με το δηλητήριο του εγωισμού τους» . Τούτη η εξουσιαστική θεώρηση της κάρτας της Δύναμης, είναι στην πραγματικότητα η «ψεύτικη σελήνη» για την οποία μας μίλησε παραπάνω.

Αυτό στην πραγματικότητα σημαίνει πως το Πατριαρχικό Ιερατείο στην ουσία αρνείται τον Συμπαντικό Νόμο του Θανάτου και της Αναγέννησης, προκειμένου να διατηρήσει άφθαρτη την Εξουσία του . Όμως η αθανασία τους είναι ψευδής, αφού στην πραγματικότητα σημαίνει ακινησία, γιʼ αυτό και αποτελεί την κατάρα τους. Ο Αιώνας του Ώρου θα σαρώσει με την δύναμη της αλλαγής που φέρνει, τις προηγούμενες «δουλοπρεπείς πνευματικές σχολές», όπως μας έγραψε παραπάνω η Πρωθιέρειά μας Isiliel.

"Μέσα στα μοναχικά τους οχυρά θα φαγωθούν από το Χρόνο, ο οποίος τους εξαπάτησε ότι δήθεν θα τους υπηρετήσει, και από τον κύριό τους τον Χόρονζον, τον ισχυρό διάβολο που το όνομά του είναι Δεύτερος Θάνατος, επειδή το αίμα με το οποίο σφράγισαν τον Πυλώνα τους, νομίζοντας ότι έτσι φράζουν την είσοδο στον Άγγελο του Θανάτου, στην ουσία είναι το κλειδί εισόδου του Αγγέλου".

[...συνεχίζεται...]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
[...συνέχεια από το προηγούμενο ποστ...]

Ετυμολογία-Αριθμοσοφία

Μια απόπειρα φιλοσοφικής προσέγγισης της εσωτερικής διδασκαλίας της Ερυθράς Γυναίκας, θα μπορούσε να ξεκινήσει από την ίδια την ετυμολογική και αριθμοσοφική σημασία του ονόματος της Μπάμπαλον. Το όνομα αυτό έχει διάφορες πιθανές προελεύσεις, οι οποίες δίνονται από διαφορετικές πηγές.

Αρχικά, δεν μπορεί κανείς να μην προσέξει την ομοιότητα με το όνομα Βαβυλών, τη γνωστή αρχαία πόλη της Μεσοποταμίας, προπύργιο του σουμεριακού πολιτισμού. Συμπτωματικά ή ίσως όχι, η Ιστάρ, σουμεριακή θεότητα με ευρύτατη διάδοση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ενσάρκωση της αρχαίας λατρείας της Μεγάλης Μητέρας, έχει πολλές ομοιότητες με την Μπάμπαλον του Κρόουλυ. Η Βαβυλών αναφέρεται σε διάφορα σημεία στη Βίβλο, συνήθως ως η ενσάρκωση ενός κάποτε ένδοξου επίγειου παράδεισου, που κατέπεσε σʼ ερείπια, μια προειδοποίηση ενάντια στα δεινά της παρακμής. Στην Αποκάλυψη αναφέρεται ως «κατοικία δαιμόνων, κάτοχος κάθε βδελυρού πνεύματος και κλουβί κάθε ακάθαρτου και μισητού πτηνού», με άλλα λόγια ως «Μητέρα όλων των Bδελυγμάτων». Εάν λάβει κανείς υπόψη όσα γράψαμε παραπάνω, περί της προαιώνιας σύγκρουσης της Μητριαρχίας με την Πατριαρχία και τους μέχρι σήμερα ανοιχτούς λογαριασμούς μεταξύ τους, τα οποία ενσωματώνονται στο Εωσφορικό μανιφέστο του Κρόουλυ, όπως και η προέλευση των ίδιων των καρτών Ταρώ από την πόλη της Βαβυλώνας για την οποία μας έχει γράψει ο Νωεύς σε παλιότερα κείμενά του, μια τέτοια ετυμολογική προέλευση θα πρέπει να θεωρείται πολύ πιθανή, πολύ προφανής ωστόσο για τα γούστα του «πιο κακού ανθρώπου στον κόσμο», του οποίου η μεγαλύτερη διαστροφή ήταν να κρύβει μηνύματα μέσα σε κρυμμένα μηνύματα.

Μια δεύτερη πιθανή ετυμολογική προέλευση είναι από την Ενωχιανή λέξη BABALOND, η οποία μεταφράζεται ως «Πόρνη». Μια τέτοια εξήγηση δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη, καθώς όπως είδαμε ο χαρακτηρισμός της Πόρνης, με την πλέον ιερή ή ανίερη έννοια που θα μπορούσε να περικλείει τούτη η λέξη, συνοδεύει αναπόσπαστα τη Μπάμπαλον. Η προέλευση αυτή ενισχύεται και από το γεγονός ότι ο Κρόουλυ έγραψε «Το Όραμα και η Φωνή» μέσω ενόρασης, μετά τη διεξαγωγή επικλήσεων κατά το Ενωχιανό μαγικό σύστημα.

Μια τρίτη πιθανή προέλευση της ορθογραφίας της λέξης την οποία επέλεξε το Κρόουλυ, είναι εξ αιτίας της Καμπαλιστικής της σημασίας. Με την αντικατάσταση του γράμματος y από το γράμμα a, η λέξη ΑΛ εμφανίζεται στο κέντρο της λέξης. Μʼ αυτόν τον τρόπο η λέξη μπορεί να διαβαστεί ως Bab-al-on. Η λέξη Bab σημαίνει στα Αραβικά πόρτα ή πύλη. Η λέξη AL αποτελεί το κλειδί του Βιβλίου του Νόμου κι επίσης αποτελεί μια Καμπαλιστική ονομασία του Θεού, αφού στα Εβραϊκά σημαίνει «Ο Ένας». Η λέξη On είναι το όνομα της αιγυπτιακής πόλης την οποία οι Έλληνες αποκαλούσαν Ηλιούπολη (Heliopolis), η Πόλη των Πυραμίδων. Το όνομα Μπάμπαλον λοιπόν σημαίνει στην Καμπαλιστική ορολογία «Η Πύλη της Θεϊκής Πόλης των Πυραμίδων», πράγμα που φυσικά ταιριάζει απόλυτα με τη διδασκαλία του Κρόουλυ, όπως έχουμε ήδη αναφέρει στην κάρτα του Τροχού.

Από αριθμοσοφικής απόψεως, κατά τη Γεμάτρια, η λέξη Babalon δίνει άθροισμα 156, που είναι και ο αριθμός των τετραγώνων καθεμιάς από τις Ενωχιανές Πινακίδες των Dee και Kelly. Οι Πινακίδες αυτές θεωρούνται ως σεπτά αντικείμενα, με τεράστια μαγική δύναμη και κανείς δεν πρέπει να τις χειριστεί με ελαφρότητα. Ο Κρόουλυ στον 3ο Αιθέρα του «Το Όραμα και η Φωνή», αναφέρει ότι «Χάος είναι μια τετραγράμματη λέξη, που ισούται με το επταγράμματο όνομά της». Πράγματι, το Χάος στα Εβραϊκά αποδίδεται ως τετραγράμματη λέξη, η οποία γράφεται κατά σειρά και με δεδομένο ότι τα Εβραϊκά διαβάζονται από τα δεξιά προς τʼ αριστερά, με Kaph (20), Ayin (70), Vau (6) και Samech (60) = 156. Δεν είναι φυσικά τυχαίο ότι ο Κρόουλυ αναφέρει πως ο Βασιλικός Σύζυγος της Μπάμπαλον είναι το Χάος, «Πατέρας της Ζωής», η αρσενική μορφή της Δημιουργικής Αρχής.

Δεν θα πρέπει να μας διαφύγει και ο ιερός αριθμός 7 ο οποίος συνδέεται με τη Μπάμπαλον. Στο Βιβλίο των Ψεμάτων ο Κρόουλυ μας λέει:
Βαρατάχ – Άνθος

Επτά είναι τα πέπλα της χορεύτριας στο χαρέμι Του.
Επτά είναι τα ονόματα και επτά τα φώτα δίπλα στο κρεβάτι Της.
Επτά ευνούχοι Τη φυλάνε με γυμνά σπαθιά• Κανείς άντρας δεν μπορεί να την πλησιάσει.
Μέσα στο ποτήρι Της βρίσκονται οι επτά ποταμοί του αίματος των Επτά Πνευμάτων του Θεού.
Επτά είναι τα κεφάλια ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ που ιππεύει. […]
Επτά γράμματα έχει το άγιο όνομά Της: και είναι…



Η προσωπική μου άποψη είναι πως ο Κρόουλυ έντεχνα επέλεξε το όνομα Μπάμπαλον, με τρόπο ώστε να περικλείει όλες τις παραπάνω έννοιες κι ερμηνείες, οι οποίες όπως θα δούμε παρακάτω πράγματι περιγράφουν σχηματικά το σύνολο της διδασκαλίας της Ερυθράς Γυναίκας, εμβληματική μορφή κι ενσάρκωση της Θελημικής Αγάπης. «Εδώ υπάρχει Σοφία. Εκείνος που έχει κατανόηση ας μετρήσει τον Αριθμό της Δέσποινάς μας: επειδή είναι ο Αριθμός μιας Γυναίκας• και ο Αριθμός της είναι Εκατόν Πενήντα έξι».

[...συνεχίζεται]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Το όνομα Μπάμπαλον λοιπόν σημαίνει στην Καμπαλιστική ορολογία «Η Πύλη της Θεϊκής Πόλης των Πυραμίδων», πράγμα που φυσικά ταιριάζει απόλυτα με τη διδασκαλία του Κρόουλυ, όπως έχουμε ήδη αναφέρει στην κάρτα του Τροχού.
Να προσθέσω πως το μυστικό όνομα της κάρτας, σύμφωνα με το βιβλίο 777 είναι:
Η Κόρη του Φλεγόμενου σπαθιού.
(The Daughter of the Flaming Sword)

Σύμφωνα με τη βίβλο, ένα χερουβείμ με φλεγόμενο σπαθί τοποθετήθηκε από το Θεό στην πύλη του Παραδείσου, έπειτα από την αποπομπή του Αδάμ και της Εύας.
Σύμφωνα με την ανατολική ορθόδοξη παράδοση, από την ώρα που γεννήθηκε ο Χριστός, το φλεγόμενο σπαθί έχει απομακρυνθεί από τον κήπο της Εδέμ, κάνοντας εφικτό το γυρισμό των ανθρώπων στον Παράδεισο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
...
Σύμφωνα με την ανατολική ορθόδοξη παράδοση, από την ώρα που γεννήθηκε ο Χριστός, το φλεγόμενο σπαθί έχει απομακρυνθεί από τον κήπο της Εδέμ, κάνοντας εφικτό το γυρισμό των ανθρώπων στον Παράδεισο.

Πόθεν τεκμαίρεται τούτο;;;:redface: (Από εξαιρετικό ενδιαφέρον η έντονη απορία:redface:!)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Η wiki αναφέρει την εξής πηγή:

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] «[/FONT]Οὐκέτι φλογίνη ῥομφαία φυλάττει τὴν πύλην τῆς Ἐδέμ· αὐτῇ γὰρ ἐπῆλθε παράδοξος σβέσις τὸ ξύλον τοῦ Σταυροῦ, θανάτου τὸ κέντρον, καὶ ᾍδου τὸ νῖκος ἐλήλαται, ἐπέστης δὲ Σωτήρ μου βοῶν τοῖς ἐν ᾍδῃ· Εἰσάγεσθε πάλιν εἰς τὸν Παράδεισον. [FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]»
Κοντάκιον Κυρ. Σταυροπρ., Τριώδιον, 494.[/FONT]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
durga.jpg
Η Λαγνεία αντιστοιχεί στην Ινδουιστική θεά Kali, τη σκοτεινή πλευρά της Shakti-Parvati, συζύγου του Shiva. Η λέξη Shakti, σημαίνει δύναμη και προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη “shak” που σημαίνει «ικανή για δημιουργία» και είναι η κοσμική ενέργεια που κινεί ολόκληρο το Σύμπαν. Είναι η προσωποποίηση της θηλυκής ενέργειας που αποδίδεται στον Shiva και αναφέρεται και ως «Η Μεγάλη Μητέρα» στον Ινδουισμό.
Η μητέρα είναι πρόσωπο ισχυρό στην Ινδική κοινωνία, αφού ακόμη και ανύπανδρες γυναίκες που φροντίζουν ένα σπιτικό, ονομάζονται από σεβασμό «μητέρες».

Η λέξη Kali, προέρχεται από τη λέξη kala που είναι το μαύρο χρώμα αλλά σημαίνει επίσης και «χρόνος», γιʼ αυτό και η Kali, θεωρείται η Κυρά του Χρόνου.

Durga-with-lion.jpg
Σε μια της εκδήλωση με το όνομα Durga πήρε τα όπλα των θεών για να αντιμετωπίσει τον δαίμονα Mahishasura. Από τον Shiva την τρίαινα, από τον Vishnu τον δίσκο του, από τον Indra τον κεραυνό και τη φωτιά, από τον Kumara τη λόγχη και από τον Brahma το τόξο καθώς και το φεγγαρόσχημο στήθος του θεού Chandra, και κρατώντας τα με τα 10 χέρια της καβάλησε ένα λιοντάρι.
Ο Mahishasura την ερωτεύτηκε και έστειλε τους απεσταλμένους του να τη ζητήσουν. Εκείνη όμως τους προκάλεσε σε μάχη και τους σκότωσε όλους πίνοντας το αίμα των δαιμόνων ώστε να μην πέσει στη γη και γεννηθούν νέοι δαίμονες.
Η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε αργότερα με τον δαίμονα Ρακταβίζα, όπου η θεά Kali αυτή τη φορά, πίνοντας το αίμα του μέθυσε και οργίστηκε τόσο πολύ που γύριζε καβάλα στο λιοντάρι της και σκότωνε όποιον της αντιστεκόταν.
Ο μόνος που μπορούσε να τη σταματήσει ήταν ο Shiva ο οποίος ξάπλωσε κάτω από τα πόδια της και ημέρεψε τη θεά που έγινε ξανά η Shakti-Parvati.

Είναι λοιπόν η Kali, η σκοτεινή πλευρά της δύναμης (Shakti) που μόνο ο σύντροφός της Shiva, μπορεί να ημερώσει. Με αυτόν τον τρόπο, διδάσκει ο Ινδουισμός την ανάγκη συνεργασίας της γυναικείας και ανδικής φύσης.
goddess-kali-idol.jpg
Η θεά απεικονίζεται γυμνή συμβολίζοντας την απελευθέρωσή της από κάθε ψευδαίσθηση (maya).
Έχει συνήθως 4 χέρια συμβολίζοντας την πανεποπτεία της. Όταν έχει 6 χέρια πρόκειται για τη Shakti ως Durga.
Τα τρία μάτια της αναπαριστούν τον Ήλιο, τη Σελήνη και τη Φωτιά με την οποία μπορεί να παρατηρεί το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Η σκληρή της όψη, παρομοιάζεται με την τιμωρία της μητέρας προς το παιδί της όταν αυτό θέλει να βλάψει ένα άλλο παιδί.
Στο λαιμό της κρέμεται περιδέραιο με 50 κεφάλια τα οποία συμβολίζουν τα 50 γράμματα της Αλφαβήτου, υποδηλώνοντας πως μέσω αυτής εκδηλώνονται οι κοσμικοί ήχοι της δημιουργίας και σχηματίζουν φθόγγους και λέξεις, καθιστώντας την θεά της έκφρασης.
Τα μαλλιά της, λυτά στους ώμους της, συμβολίζουν τη συμπαντική αρχή όπου με κάθε τρίχα αναπαριστά και την χορδή με την οποία είναι ενωμένες όλες οι ψυχές (jiva) με το παγκόσμιο πνεύμα.
Έχει μαύρο δέρμα που φαίνεται να αφορροφά όλα τα χρώματα σαν την αρχή που απορροφά κάθε υλικό σώμα μετά θάνατον, λευκά δόντια, γλώσσα κόκκινη που κρέμεται έξω από το στόμα της, θυμίζοντας ότι πίνει το αίμα των εχθρών της, παραδίδοντάς τους στον θάνατο, αλλά συμβολίζει ταυτόχρονα και την αναγέννηση όσων ζητούν τη γνώση.

Τα τρία αυτά μέρη του σώματος με τα χρώματά τους, αντιστοιχούν στις 3 ποιότητες gunas για τις οποίες έχουμε γράψει σε προηγούμενη κάρτα: Τη λευκή ισορροπία (Satva) την κόκκινη δράση (rajas) και τη μαύρη αδράνεια (tamas). Οι ιδιότητες αυτές αντιστοιχούν στη σοφία, την καθαρότητα, τη χαρά, τη διαύγεια, την ισορροπία, την αποφασιστικότητα και τη δράση καθώς και στην οκνηρία, την ανασφάλεια, τον φόβο και την άγνοια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Ετυμολογία-Αριθμοσοφία

εμένα κάποιες φορές αυτή η λέξη μου θυμίζει βέβαια και το JΑ-ΒU-LON...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Σε κάποιες παλαιότερες σειρές καρτών, τη θέση της γυναίκας είχε ένας άνδρας, αναπαριστώντας πιθανότατα τον ίδιο συμβολισμό με τον Ηρακλή και το λιοντάρι της Νεμέας.



ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΤΗΣ ΝΕΜΕΑΣ- ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΘΛΟΥ​

Στους πολιτισμούς της Μεσογείου το λιοντάρι αποτελεί ένα σύμβολο του ήλιου στην υψηλότερη έκφραση του. Ενσωματώνει τη φωτιά που κατατρώει τα πάντα και ψυχολογικά συμβολίζει την κινητήρια δύναμη και το αχαλίνωτο πάθος. Σαν βασιλιάς των ζώων αποτελεί σύμβολο της δύναμης και της πατριαρχικής αρχής μέσα στα πλαίσια ενός ανδροκρατούμενου πολιτισμού. Παρόλο ότι είναι ένα φοβερό τέρας , ένα λαίμαργο άγριο ζώο , αγαπά το φως και τον ήλιο . Και αυτή η άγρια λαιμαργία του έχει μια θετική επενέργεια διότι υπονοεί πάντοτε την ολοκλήρωση του ανθρώπου.

Θα πρέπει όμως να δούμε το λιοντάρι της Νεμέας και κάτω από ένα διαφορετικό πρίσμα , λαμβάνοντας υπόψη την καταγωγή του. Η μητέρα του είναι η φιδόμορφη θεά Έχιδνα , μια οντότητα η οποία από τη μια μεριά είναι θνητή σαν άνθρωπος και από την άλλη φέρει μέσα της κάτι το αθάνατο ως θεά. Πατέρας του είναι ο Όρθος , ένας αδελφός του Κέρβερου. Το γεγονός αυτό παραπέμπει ξεκάθαρα στην σκοτεινή πλευρά της γης , στο εσωτερικό μέρος της επίγειας ζωής. Πράγματι το λιοντάρι κατοικεί βαθιά μέσα σε μια σκοτεινή σπηλιά. Αυτό παραπέμπει στην φωτιά της γης , που κατά κάποιο τρόπο καίει κάτω απʼ τα πόδια μας και η οποία κατάγεται από το φως. Μιλώντας με ψυχολογικούς όρους θα λέγαμε ότι το λιοντάρι της Νεμέας συμβολίζει εκείνη την ασυνείδητη λαχτάρα που μας κατατρώει και η οποία έχει μέσα της το σπόρο του φωτός. Αυτή η πλευρά του εαυτού μας , αυτή η λαχτάρα δεν είναι εντελώς σκοτεινή ,διότι από κει είναι δυνατόν να προέλθει το φως , ίσως η φώτιση. Μια φώτιση που δεν έρχεται από το φως που βρίσκεται ψηλά , αλλά μέσα από το βαθύτερο σκοτάδι.

Όμως αυτή η ασυνείδητη κινητήρια δύναμη είναι τόσο κυρίαρχη σε κάθε άνθρωπο , ώστε ενδέχεται να τον οδηγήσει σε έναν θανάσιμο κίνδυνο , αφού έχει τη δύναμη να πραγματοποιεί τις επιθυμίες του μέσω της εξωτερικής ζωής , με κόστος όμως την ψυχική του ολοκλήρωση. Με αυτό τον τρόπο παγιώνεται ένας συγκεκριμένος τύπος συμπεριφοράς , έτσι ώστε να μη είναι δυνατόν να επανακτηθούν οι δυνάμεις που υπηρετούν την ψυχή χωρίς να προκληθεί μια ρήξη. Διότι τίποτα δεν είναι πιο αντιπαθητικό από την ταπείνωση και την ρήξη , όταν αυτές συντελούνται στο εσωτερικό μας και είναι αόρατες στο εξωτερικό περιβάλλον. Εντούτοις θα νικήσει η συνείδηση που γνωρίζει ,που είναι σε τάξη και έτσι αυτή η ίδια κινητήρια δύναμη θα μεταβληθεί σε μια ασπίδα για την ψυχή , όπως ακριβώς το τομάρι του λιονταριού μετατρέπεται σε ασπίδα του Ηρακλή.

Κάθε άνθρωπος ονειρεύεται την εικόνα της υπεράνθρωπης μεγαλοπρεπούς ορμής. Αυτό είναι μια αυταπάτη που έλκει την καταγωγή της από την αρχαϊκή εποχή , που βρίσκεται μέσα στα σκοτάδια του κρυφού ασυνειδήτου και που πρέπει να ξεπεραστεί. Καμιά εικόνα μεγαλείου δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί , μόνο με το να την ονειρευόμαστε και να την επιθυμούμε. Και γιʼ αυτό το λόγο ο Ηρακλής ξεκινά έναν αγώνα με την εικόνα του ονείρου του , και όπως εξηγεί ο Metman , εδώ εκφράζεται ένα πανάρχαιο μυστικό του κόσμου των συναισθημάτων με την μαγική ενέργεια του πνιξίματος του λιονταριού. Το πνίξιμο του λιονταριού υποδεικνύει ότι η μυστική λατρεία σκοτώνεται , αλλά ταυτόχρονα αναζητείται να επανέλθει στον οργανισμό η δύναμη της επιθυμίας του ονείρου. Εντούτοις η μυστική νίκη του Ηρακλή βιώνεται ως αδυναμία της μαγείας μπροστά στην πραγματικότητα της μεγαλοπρέπειας. Αυτό αποτελεί την βίωση των εσχάτων ορίων της μοναδικής δύναμης.

Όλες οι λεγόμενες “ εσωτερικές ερμηνείες “ που προσπαθούν να εξηγήσουν αυτό το σημείο είναι ψεύτικες. Καταλήγουν σε μια μυστικιστική μαγεία της ψυχής , στο σκοτεινό και κρυφό μέρος όλων των ψευδών του χαρακτήρα. Έτσι επιτυγχάνονται τα όρια όλων των στόχων , διότι η επιβράβευση του ειλικρινούς μεγαλείου έρχεται μόνο αν ο άνθρωπος το ανακαλύψει μόνος του και βγει απʼ αυτόν προς τα έξω μια ζωντανά ενεργούσα δύναμη. Αυτές οι εικόνες των επιθυμιών και των ορμών εσωτερικά και εξωτερικά είναι μόνο το περίβλημα. Γιʼ αυτό ο Ηρακλής απʼ τη μια παρασύρθηκε από το λιοντάρι , αλλά από την άλλη μπόρεσε να προσαρτήσει αυτή τη μαγική δύναμη και απλά να την φορά όπως το τομάρι στους ώμους του.

Το κείμενο παραχωρήθηκε από τους ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ.
Απόδοση από τα γερμανικά : Νίκος Δανιήλ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
εμένα κάποιες φορές αυτή η λέξη μου θυμίζει βέβαια και το JΑ-ΒU-LON...
Το οποίο τι σημαίνει φίλε Δόκτορα; :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Το οποίο τι σημαίνει φίλε Δόκτορα; :hmm:

αν δεν κάνω λάθος αυτό συμβολίζει σε κάποιο μυητικό "ταξίδι" τους τρεις πειρασμούς του μυούμενου λίγο πριν γίνει δάσκαλος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Αν είχα ενώπιόν μου τον Crowley θα τον ρωτούσα
1) Ταυτίζει την Babalon με την Λίλιθ ναι ή όχι ;
2) Αν ναι, τότε από τα κατώτατα επίπεδα στα οποία έχουν κατατάξει σχεδόν όλοι οι δάσκαλοι, την ανυψώνει στον δρόμο που είναι ένα βήμα από την συνείδηση Χριστού ('Ηλιο). Ποιός ο λόγος ;
2) γιατί ενώ μας παρουσιάζει την Babalon ως έκφραση της απελευθέρωσης, του πάθους και της ζωής, ως Πόρνη, την δείχνει να καταπιέζει τα πάθη του ανθρώπου (μεγάλη αντίφαση).
3) γιατί ενώ μας την παρουσιάζει ως λυτρωτή και σωτήρα, από την άλλη γράφει ότι μεθάει από το αίμα των πιστών και των μαρτύρων (δεύτερη μεγάλη αντίφαση)
4) αν παίζει κάποιο ρόλο ότι στις παλιές κάρτες, κάποια φιγούρα κρατούσε ανοιχτό το στόμα ενός λέοντα, ενώ στην κάρτα που σχεδίασε και κατασκεύασε ο Crowley (ή η σύντροφός του αν δεν απατώμαι), η γυναίκα δεν κρατά ανοιχτό στο στόμα του λέοντα, αλλά απλά κάθεται επάνω του. Στις αρχικές versions της κάρτας φαίνεται μια πάλη με τις ορμές και τα κατώτερα ένστικτα, σε αυτήν όχι.
5) Εάν αληθεύει ότι αριθμολογικά BABALON μεταφράζεται σε Η Απόλυτη Τυραννία.
6) Πώς είναι δυνατόν η λαγνεία, η χαρά της ζωής και το πάθος να οδηγεί στον θάνατο.
7) «Εδώ υπάρχει Σοφία. Εκείνος που έχει κατανόηση ας μετρήσει τον Αριθμό της Δέσποινάς μας: επειδή είναι ο Αριθμός μιας Γυναίκας• και ο Αριθμός της είναι Εκατόν Πενήντα έξι». Ποιό ρόλο έπαιξε η γυναίκα στην ζωή του. Να μας μιλούσε λίγο για τα προσωπικά του βιώματα. Θυμάμαι μεταξυ άλλων πως είχε κάποια σχέση με μια πόρνη που ζούσε σε κάποια φτωχογειτονιά. Λίγο Χριστό-Μαγδαληνή μου κάνει όλο το concept, με τη διαφορά ότι η Μαγδαληνή δεν ήπιε το αίμα του Χριστού.
8. Ποιά είναι η αλήθεια για την σχέση του με τον Jack Parsons και το "Babalon working".

επειδή όμως δεν τον έχω μπροστά μου, ελπίζω να βρω απαντήσεις μια μέρα με άλλο τρόπο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Αν είχα ενώπιόν μου τον Crowley θα τον ρωτούσα

Πολύ χρήσιμοι οι προβληματισμοί σου για τη μελέτη της κάρτας που έχουμε εδώ. Θα επιχειρήσω να απαντήσω σε μερικούς από αυτούς σύμφωνα με τη δική μου κατανόηση, η οποία δεν υποστηρίζω φυσικά ότι είναι απαραίτητα η σωστή ή η μόνη πιθανή:
2) γιατί ενώ μας παρουσιάζει την Babalon ως έκφραση της απελευθέρωσης, του πάθους και της ζωής, ως Πόρνη, την δείχνει να καταπιέζει τα πάθη του ανθρώπου (μεγάλη αντίφαση).
Θα έλεγα πως τη δείχνει περισσότερο να τα δαμάζει παρά να τα καταπιέζει. Υπάρχει εδώ μια λεπτή διαφορά. Αυτό που καταπιέζεται τείνει να εξεγερθεί με αναπάντεχες συνέπειες, κι αυτός που καταπιέζει τα πάθη του κινδυνεύει να εξολοθρευτεί από αυτά. Αν κλείσεις τα ψυχικά θηρία σου σε ένα κλουβί, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να το σκάσουν και να σου επιτεθούν...

Αντίθετα ό,τι εξημερώνεται, ό,τι δαμάζεται, μπορεί να χρησιμοποιηθεί προς όφελός μας. Η συμφιλίωση με τα εσωτερικά θηρία οδηγεί στην κατανόηση του εαυτού, αλλά και στη χαλιναγώγηση τους. Τότε μπορείς ν' αφήσεις ανοιχτό το κλουβί και να είσαι βέβαιος, ότι τα θεριά δεν θα σε κατασπαράξουν, αλλά θα έρθουν σαν μικρά κουτάβια να τριφτούν στα πόδια σου...

Η γυναίκα στην κάρτα που εξετάζουμε, κάθεται ανέμελη επάνω στο θηρίο, ενώ ταυτόχρονα το οδηγεί από τα χαλινάρια του. Το έχει υποτάξει δια της κατανόησης και της αγάπης της και όχι δια της βίας και της μυικής δύναμης.

[FONT=&quot]"Γνωρίζουμε μονάχα τα πράματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού". [/FONT]~Antoine de Saint-Exupéry

6) Πώς είναι δυνατόν η λαγνεία, η χαρά της ζωής και το πάθος να οδηγεί στον θάνατο.
Νομίζω πως πρόκειται για τον θάνατο του ΕΓΩ. Γι' αυτό η Μπάμπαλον είναι εκείνη που περνάει με ασφάλεια τον προσκυνητή μέσα από την έρημο, επειδή του δίνει τη δυνατότητα να θυσιάσει το ΕΓΩ του (να της δώσει το αίμα του).
Το ίδιο άλλωστε δεν συμβαίνει σε μια ερωτική σχέση; Θυσιάζεται το εγώ, για να δημιουργηθεί το εμείς. Τα ζεύγη των αντιθέσεων, δίνουν τη θέση τους στην αδιαίρετη ενότητα που κατανοεί την αναγκαιότητα της ύπαρξης τους μέσω της ιδέας που θέλει κάθε εκδήλωση να δημιουργεί εύλογα την αντίθετή της (δεν υπάρχει νύχτα χωρίς μέρα, καλό χωρίς κακό κ.ο.κ.).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
...


Νομίζω πως πρόκειται για τον θάνατο του ΕΓΩ. ...
Το ίδιο άλλωστε δεν συμβαίνει σε μια ερωτική σχέση; Θυσιάζεται το εγώ, για να δημιουργηθεί το εμείς. ...

Μήπως θα ήταν πιο εύστοχη η διατύπωση "μεταμόρφωση του ΕΓΩ":redface:; Φρονώ ότι θανατωμένα ΕΓΩ δεν δημιουργούν παρά θανατωμένο ΕΜΕΙΣ. Κάτι δηλαδή, το πολύ- πολύ, σαν τη λεγόμενη "θριαμβεύουσα Εκκλησία" των παπάδων και κάθε λογής παπατζήδων διαχειριστών της λεγόμενης "μετά θάνατο ζωής" :redface:!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Συμφωνώ και επαυξάνω. :thumbup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Αν είχα ενώπιόν μου τον Crowley θα τον ρωτούσα
1) Ταυτίζει την Babalon με την Λίλιθ ναι ή όχι ;
Αν ναι, τότε από τα κατώτατα επίπεδα στα οποία έχουν κατατάξει σχεδόν όλοι οι δάσκαλοι, την ανυψώνει στον δρόμο που είναι ένα βήμα από την συνείδηση Χριστού ('Ηλιο). Ποιός ο λόγος ;
Απ' όσο έχω ψάξει, δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά της Λίλιθ, σε όσα Θελημικά κείμενα αναφέρονται στην Μπάμπαλον. Ούτε καμμία Καμπαλιστική συσχέτιση με οδήγησε μπροστά στο όνομα ή σε κάποια άλλη χθόνια θεότητα, που να συσχετίζεται έστω με τη Λίλιθ. Η προσωπική μου άποψη, την οποία σκοπεύω να τεκμηριώσω παρακάτω, είναι πως η Μπάμπαλον τοποθετείται σχετικά ψηλά στο τμήμα του Δένδρου της Ζωής κάτω απ' την Άβυσσο, στο Γκεβούρα (Δύναμη, 5η Σεφίρα). Η Λίλιθ, πιθανόν να τοποθετείται παρακάτω πιθανώς στο Γεσούντ (Θεμέλιο, 9η Σεφίρα). Νομίζω ότι περισσότερο σχετίζεται με την κάρτα της Σελήνης, που θα συναντήσουμε αρκετά αργότερα, όμως αυτό δεν το έχω ακόμη μελετήσει και δεν το γνωρίζω στα σίγουρα. Αντίθετα, η Μπάμπαλον σχετίζεται άμεσα με τη Νουτ και την κάρτα του Άστρου, μάλιστα θεωρείται ως "κατώτερη αντανάκλαση" της Νουτ, "Κυράς των Άστρων.

Κατά συνέπεια, τείνω προς την άποψη ότι ο Κρόουλυ ΔΕΝ ταυτίζει την Μπάμπαλον με τη Λίλιθ.

2) γιατί ενώ μας παρουσιάζει την Babalon ως έκφραση της απελευθέρωσης, του πάθους και της ζωής, ως Πόρνη, την δείχνει να καταπιέζει τα πάθη του ανθρώπου (μεγάλη αντίφαση).
Θεωρώ ότι η απάντηση της Isiliel καλύπτει σε μεγάλο βαθμό αυτά που θα έγραφα κι εγώ επ' αυτού. Θα δείξω παρακάτω, ελπίζω αρκετά τεκμηριωμένα από θεωρητικής απόψεως, ότι ένα από τα σημαντικά νοήματα της συγκεκριμένης κάρτας είναι η εξισορρόπηση μεταξύ των αντιθέτων, αρσενικού και θηλυκού, Ελέους και Αυστηρότητας, Ζωής και Θανάτου, Τάξης και Χάους σε τελική ανάλυση. Σε μια πρώτη προσέγγιση, τούτο φανερώνεται σχηματικά, από τη θέση της ατραπού της Λαγνείας (Τετ, Ερπετό) στο Δέντρο της Ζωής, όμως πολλά περισσότερα θα πούμε επ' αυτού στα επόμενα.

3) γιατί ενώ μας την παρουσιάζει ως λυτρωτή και σωτήρα, από την άλλη γράφει ότι μεθάει από το αίμα των πιστών και των μαρτύρων (δεύτερη μεγάλη αντίφαση)
Αυτό το θαυμάσιο ερώτημα, σκοπεύω να διερευνήσω αναλυτικά παρακάτω. Εδώ θ' αρκεστώ ν' αναφέρω την άμεση συσχέτιση του Γκεβούρα με το αίμα, όπως και την πολύ χαρακτηριστική φράση του Κρόουλυ: "Η παθητικότητα (πάθος) που εκφράζει, είναι η εγκατάλειψη του εαυτού στο αγαπημένο". Πολλά περισσότερα όμως επ' αυτού, στα παρακάτω.

4) αν παίζει κάποιο ρόλο ότι στις παλιές κάρτες, κάποια φιγούρα κρατούσε ανοιχτό το στόμα ενός λέοντα, ενώ στην κάρτα που σχεδίασε και κατασκεύασε ο Crowley (ή η σύντροφός του αν δεν απατώμαι), η γυναίκα δεν κρατά ανοιχτό στο στόμα του λέοντα, αλλά απλά κάθεται επάνω του. Στις αρχικές versions της κάρτας φαίνεται μια πάλη με τις ορμές και τα κατώτερα ένστικτα, σε αυτήν όχι.
Η απάντηση σε τούτο το ερώτημα σχετίζεται άμεσα με τα όσα έχω γράψει παραπάνω, για την έννοια της εξισορρόπησης την οποία η κάρτα περικλείει. Η γυναίκα ΔΕΝ παλεύει με το Λιοντάρι, αλλά βρίσκεται σε έκσταση και Ιερά Μανία, κατορθώνοντας να το χαλιναγωγήσει, ενώ ταυτόχρονα ισορροπεί σε ιδιαίτερα επισφαλή θέση επάνω στη ράχη του. Εδώ μάλλον απεικονίζεται το Θέλημα (το οποίο όπως θα πούμε παρακάτω, σχετίζεται άμεσα με την κάρτα), να καθοδηγεί και να αξιοποιεί όλες τις δυνάμεις του νου, προς την επίτευξή του. Θ' αναφέρω επίσης τη σχετική αποστροφή του Κρόουλυ, από Το Όραμα και η Φωνή:

"Ω! Βαβυλώνα, είσαι όμορφη και ποθητή, επειδή δόθηκες σε καθετί ζωντανό και η αδυναμία σου δάμασε τη δύναμή τους. Επειδή μέσα απʼ αυτήν την ένωση απόκτησες Κατανόηση. Γιʼ αυτό σε ονομάζουν Κατανόηση, ω! Βαβυλώνα, Δέσποινα της Νύχτας".

5) Εάν αληθεύει ότι αριθμολογικά BABALON μεταφράζεται σε Η Απόλυτη Τυραννία.
Έψαξα σε αρκετά αριθμολογικά κείμενα, ωστόσο δεν βρήκα καμμία τέτοια αναφορά, από την άλλη όμως δεν θεωρώ ότι κατανοώ τόσο επαρκώς την αριθμοσοφία, ώστε να μπορώ να δώσω με βεβαιότητα, μια απάντηση σ' αυτό.

6) Πώς είναι δυνατόν η λαγνεία, η χαρά της ζωής και το πάθος να οδηγεί στον θάνατο.
Επίσης πολύ σημαντικό ερώτημα, το οποίο θα επιχειρήσω να προσεγγίσω αναλυτικά στα παρακάτω. Εδώ, θα αρκεστώ να πω ότι εδώ βρισκόμαστε πια στον κόσμο της Εκδήλωσης, όπου δεν υπάρχει πια η αθανασία, η αφθαρσία και η τελειότητα που παρατηρείται στον Ουράνιο Κόσμο, άνω της Αβύσσου. Εδώ, όλα τα "Βδελύγματα" υπόκεινται στη διαδικασία της φθοράς, του θανάτου και της αναγέννησης. Ο Θάνατος αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ζωής και όσοι είναι εναρμονισμένοι με το Θείο Θέλημα θα πρέπει να το δεχτούν αυτό, ακόμη δε περισσότερο να το αντιμετωπίσουν με μια έκσταση πάθους, αφού ο εναγκαλισμός με το Θάνατο, είναι στην ουσία λατρεία για τη ζωή. Θα συμφωνήσω και με την άποψη που εξέφρασε παραπάνω η Isiliel, ότι μια άλλη ανάγνωση της κάρτας είναι ο θάνατος του Εγώ, μέσω της παράδοσης στο αγαπημένο, για την οποία έγραψα εδώ.

Ο Δον Χουάν έλεγε επ' αυτού: "Να θυμάσαι πάντοτε ότι είσαι θνητός και να ζεις τη ζωή σου σαν να είναι κάθε ημέρα η τελευταία σου. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν σαν να ήταν αθάνατοι, δίνοντας στον Εαυτό τους μεγαλύτερη σημασία απ' όση έχει τελικά". Έχω ήδη γράψει παραπάνω ότι ο Κρόουλυ και οι Γνωστικοί κατηγορούν τους "Σκοτεινούς Αδελφούς" επειδή επιχείρησαν να αποκλείσουν τον Άγγελο του Θανάτου και τους κατονομάζουν ως καταραμένους γι' αυτόν τον λόγο. Επίσης, επ' αυτού έχει γράψει και η Isiliel σχετικά με τη θεά Κάλι. Θα σε παραπέμψω λοιπόν στα ποστ #22 και #27, αλλά και στα παρακάτω, για περισσότερα. Τέλος, θα ήθελα ν' αναφέρω ότι η φύση του Γκεβούρα σχετίζεται άμεσα με το Θάνατο, για παρόμοιους λόγους. Κατά τις επόμενες δύο κάρτες, θα έχουμε την ευκαιρία ν' ασχοληθούμε περαιτέρω με τούτο το ζήτημα.

7) «Εδώ υπάρχει Σοφία. Εκείνος που έχει κατανόηση ας μετρήσει τον Αριθμό της Δέσποινάς μας: επειδή είναι ο Αριθμός μιας Γυναίκας• και ο Αριθμός της είναι Εκατόν Πενήντα έξι». Ποιό ρόλο έπαιξε η γυναίκα στην ζωή του. Να μας μιλούσε λίγο για τα προσωπικά του βιώματα. Θυμάμαι μεταξυ άλλων πως είχε κάποια σχέση με μια πόρνη που ζούσε σε κάποια φτωχογειτονιά. Λίγο Χριστό-Μαγδαληνή μου κάνει όλο το concept, με τη διαφορά ότι η Μαγδαληνή δεν ήπιε το αίμα του Χριστού.
8. Ποιά είναι η αλήθεια για την σχέση του με τον Jack Parsons και το "Babalon working".

επειδή όμως δεν τον έχω μπροστά μου, ελπίζω να βρω απαντήσεις μια μέρα με άλλο τρόπο.
Γι' αυτά δεν έχω την παραμικρή απάντηση, εάν βρεις κάτι μπορείς να μας διαφωτίσεις κι εμάς...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
[...συνέχεια από το ποστ #23]

Μητέρα των Βδελυγμάτων
Απʼ όσα αναφέραμε έως τώρα, αλλά και από τα παρακάτω, καθίσταται προφανής η σύνδεση της Μπάμπαλον με τη Μεγάλη Μητέρα και τη λατρεία της. Ωστόσο ο τίτλος «Μητέρα των Βδελυγμάτων» γεννά ερωτηματικά ως προς την πραγματική του έννοια, όπως και οι τρομακτικές αναφορές φόνου, θανάτου, αιματοχυσίας και καταστροφής, που συνοδεύουν αναπόσπαστα κάθε περιγραφή της. Για να κατανοήσουμε καλύτερα τούτη την πτυχή της Ερυθράς Γυναίκας, θα επιχειρήσουμε μια Καμπαλιστική προσέγγιση, με όσο το δυνατόν πιο απλό τρόπο. Για την ευκολότερη παρακολούθηση του κειμένου, παραθέτω μια τυπική απεικόνιση του Δέντρου της Ζωής . Η αλλαγή που έχει επιφέρει ο Κρόουλυ στο παρακάτω, είναι η αντικατάσταση της κάρτας του Αυτοκράτορα από την Ατραπό του Χε (Παράθυρο), αλλαγή την οποία θα σχολιάσουμε κι αργότερα.


Από διάφορα χαρακτηριστικά του Αρχετύπου, είναι εύκολο κανείς να διακρίνει ότι αποδίδεται στη Σεφίρα του Γκεβούρα (Δύναμη, 5η), αφού αυτή μεταφράζεται ως Δύναμη και το χρώμα της στην Καμπάλα είναι το κόκκινο. Μάλιστα, η ατραπός του Δέντρου της Ζωής, η οποία αντιστοιχεί στην κάρτα της Λαγνείας, το Ερπετό (Τετ) είναι αυτή που ενώνει τις Σεφίρες του Χέσεντ (Έλεος, 4η) και του Γκεβούρα, τέμνοντας ορθογώνια τον κεντρικό άξονα του Δέντρου, την ατραπό Γκίμελ (Καμήλα) της Αρχιέρειας, δίνοντας μια αίσθηση ισορροπίας, μεταξύ της Αγάπης και της Δικαιοσύνης. Ο Κρόουλυ χαρακτηριστικά αναφέρει: «Η τεχνική ανάλυση μας δείχνει ότι η κάρτα δεν είναι η Δύναμη του Γκεβούρα, αλλά η επιρροή του Χέσεντ πάνω στο Γκεβούρα». Πράγματι, η κάρτα δεν απεικονίζει αποκλειστικά τη Μπάμπαλον, αλλά μαζί της και Το Μέγα Θηρίον, πάνω στην πλάτη του οποίου αυτή στέκεται ξαπλωτή, κρατώντας του τα χαλινάρια, σε μια σύνθεση η οποία υπονοεί ξεκάθαρα μια κατάσταση δυναμικής ισορροπίας. Οι οριζόντιες ατραποί οι οποίες ενώνουν μια αρσενική με μια θηλυκή Σεφίρα, ονομάζονται Αμοιβαίες Ατραποί. Η πρώτη Αμοιβαία Ατραπός την οποία συναντήσαμε έως τώρα, είναι εκείνη του Ντάλετ (Πόρτα), της Αυτοκράτειρας, κάρτα η οποία επίσης περιγράφει μια διαφορετική, πλην ομοούσια κι αδιαίρετη πλευρά της Μεγάλης Μητέρας και συνδέει τις Σεφίρες του Χόχμα (Σοφία, 2η) και του Μπίνα (Κατανόηση, 3η), με άλλα λόγια την ουσία της συνείδησης με το φορέα κάθε δυνατού φαινομένου. Οι δύο κάρτες συμβολίζουν την Αγάπη, πράγμα που υπονοεί ότι η Αγάπη είναι αυτό που εξισορροπεί τα δύο άκρα, μεταξύ του Αρσενικού και του Θηλυκού, του Ελέους και της Αυστηρότητας, της Τάξης και του Χάους.

Το Χέσεντ είναι αρσενικό και θετικό, ωστόσο του αποδίδεται η θηλυκή ποιότητα του Νερού, ως ένα απʼ τα τέσσερα στοιχεία. Με παρόμοιο τρόπο το Γκεβούρα, ενώ είναι θηλυκή Σεφίρα, όπως όλες της αριστερής πλευράς του δέντρου, εντούτοις όλες οι αποδόσεις του είναι αρσενικές και δυνατές, ενώ όπως είπαμε, οι περισσότερες από τις αποδόσεις του Χέσεντ, είναι θηλυκές σε ποιότητα. Αυτό δεν αποτελεί νοητική σύγχυση, αλλά αναγνώριση της ανάγκης για ισορροπία. Λέγεται πως η τέταρτη και η πέμπτη Σεφίρα αντιπροσωπεύουν τη διαστολή και τη συστολή, την κεντρομόλο και τη φυγόκεντρο ενέργεια μεταξύ των πόλων των διαστάσεων, ενεργώντας κάτω από τη Θέληση του Λόγου, Χόχμα. Στο Γκεβούρα αποδίδονται λοιπόν θεοί όπως ο Άρης, που εικονίζεται να ευχαριστιέται από τις αιματοχυσίες, τις κλαγγές και τον αχό της μάχης, με τις σφαγές ανθρώπων και τις καταστροφές πόλεων, ή όπως ο Θορ, ο οποίος σύμφωνα με τα σκανδιναβικά έπη έφερε ένα κατακόκκινο σύννεφο πάνω απʼ το κεφάλι του, που αντανακλούσε την πύρινη λάμψη των ματιών του. Τα μαγικά όπλα του Γκεβούρα – το Ξίφος, το Δόρυ, το Μαστίγιο και η Γλυφίδα- μας θυμίζουν και πάλι πόλεμο και αιματοχυσία. Δεν θα πρέπει λοιπόν να μας κάνει εντύπωση η σύνδεση της Ερυθράς Γυναίκας με το αίμα, καθώς και οι περιγραφές και τα οράματα τα οποία περιλαμβάνουν θάνατο και καταστροφή. «Εξαντλήθηκες μέσα από τη φιλήδονη πληρότητα της έμπνευσης• το τέλος είναι πιο γλυκό από το θάνατο, πιο γρήγορο και γελαστό από το χάδι του ερπετού της Κόλασης».

[συνεχίζεται...]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Κατά συνέπεια, τείνω προς την άποψη ότι ο Κρόουλυ ΔΕΝ ταυτίζει την Μπάμπαλον με τη Λίλιθ.

και τί είναι το Moonchild ; Εκτός από βιβλίο του δηλαδή δεν είναι το παιδί της Σελήνης ; Για το Babalon working, τον Parsons την σχέση του με τον Crowley, τον όρκο της Αβύσσου που πήρε και πολλά άλλα, μπορείτε να βρείτε πολύ εύκολα με μια απλή έρευνα στο διαδίκτυο, λόγω έλλειψης χρόνου αδυνατώ να επεκταθώ. Mε λίγα λόγια πάντως το Babalon working ήταν ένα αποκρυφιστικό εγχείρημα "ενσάρκωσης" της Babalon. Για τον Parsons η Babalon του έγινε ένα υπαρκτό πρόσωπο, η Marjorie Cameron. Ο Parsons ήταν ιδιοφυής επιστήμονας, αν δεν είχε κατασκευάσει τα καύσιμα το Apollo 11 δεν θα είχε πάει στη Σελήνη. Υπάρχει μάλιστα κρατήρας στην αθέατη πλευρά της Σελήνης (τυχαίο) ? που έχει πάρει το όνομά του. Μέλος του Ο.T.O και ο επικρατέστερος διάδοχος του Crowley. Στο πείραμα Babalon working συμμετείχε και ο τυχοδιώκτης Hubard, ο ιδρυτής της Σαηεντολογίας, ο υπαίτιος για να βυθιστεί στην κατάθλιψη ο Parsons, τον οποίο κατέκλεψε, εξαπάτησε και του πήρε τη γυναίκα. Οι συνθήκες θανάτου του Parsons δεν εξιχνιάστηκαν ποτέ. Η επικρατέστερη εκδοχή είναι η δολοφονία. Πάντως για την ταύτιση της Babalon με τη Μεγάλη Μητέρα δεν πείθομαι. Θα ήταν σαν να την ταυτίζω με την χριστιανική Παναγία ή την αιγυπτιακή 'Ισιδα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Αν προσεγγίσει τον παρακάτω διάλογο κανείς, με ιστορικούς και ανθρωπολογικούς όρους, θα μπορούσε να συμπεράνει, ότι πρόκειται για διαλογιζόμενους με όρους καθαρά «βιβλικούς», τουτέστιν για ανθρώπους που είναι ικανοποιητικά ενήμεροι, με το «ιουδαϊκό πνεύμα».
Τι είναι ιστορικά εν κατακλείδι το «ιουδαϊκό πνεύμα»; Εμφανίζεται από την τεκμαιρόμενη ιστορικά πραγματικότητα της παρακμής του ελληνικού πνεύματος(πολιτισμού;) και του επαναδυόμενου «πνεύματος εκ Βαβυλώνος», από τις αρχές ακόμη του 4ου πΧ αιώνα. Το «ιουδαϊκό πνεύμα», ο Εβραίος, γεννιέται «ενόψει θανάτου» του ελληνικού πολιτισμού και της «ανάστασης» του «εξ ανατολών».
Το «εξ ανατολών» πνεύμα(πολιτισμός) ιστορικά, για το σημερινό "Δυτικό άνθρωπο", ξεκινάει από τη «Βαβυλώνα». Τον τόπο δλδ εκείνον, που για τον «αμύητο», έχει δύο πύλες: μία προς τον μύθο και μία προς τα «ευρήματα της Ιστορίας». Τα «ευρήματα της Ιστορίας» θα είναι πάντα η αδυναμία, που αξιοποιεί για δύναμη του, το «ιουδαϊκό πνεύμα». Γιατί η ιστορία πάντα θα αφορά το «πτώμα». Η Βαβυλώνα μέχρι τότε(αρχές 4ου πΧ αι.) θα γινόταν για έσχατη φορά, ο τάφος ενός ακόμη μεγάλου πτώματος: του «Μ. Αλεξάνδρου».
Η ιστορική εμφάνιση των συνεπειών της μεταφοράς του «πτώματος», από την Βαβυλώνα στην Αλεξάνδρεια, αποτυπώνεται στη διαφαινόμενη βιβλική αναγκαιότητατα, να επανέρχονται οι «υιοί και θυγατέρες», πάλι εκ δυσμών: τούτη τη φορά, από την Αίγυπτο και όχι , «από Βορρά». Ένα χαρακτηριστικό της όλης δομής της Βίβλου κρύβεται πίσω από την ικανότητά της, να αποδίδει την όλη πλοκή των μύθων της, με «ιστορική κυκλικότητα». Το άνοιγμα μεθόδου του ιουδαϊσμού, αφενός προς το «πτώμα» κι αφετέρου, στις «εξ ανατολών» βλέψεις του για αναβίωση, αποδεικνύεται σήμερα ιστορικά η πλέον ανθεκτική και αποτελεσματική στρατηγική, και μάλιστα: με «προφητικές επαληθεύσεις»!

Η Πύλη ή μία εκ των στηλών της Πύλης, δηλαδή η Geburah/'Αρης ; Από τη μία η σφαίρα της Δύναμης (λαγνεία την λέει ο Crowley μάλλον κακώς κατά τη γνώμη μου) κι από την άλλη το 'Ελεος (Δίας), φτιάχνουν μια Πύλη, και αν την δεις αυτήν την πύλη συμβολικά μέσα στο Δέντρο της Ζωής, περνώντας μέσα από αυτήν την πύλη πού πάς ; στην σφαίρα του 'Ηλιου, άρα στον συμβολικό Θεό τον ενσαρκωμένο. ..Το ύψιστο επίπεδο ενσαρκωμένης συνειδητότητας σύμφωνα με Fortune. ...

«Δύο πύλες έχει η ζωή…», λέει κι ο εθνικός αοιδός της νεοελληνικής αυτογνωσίας Στέλιος Καζαντζίδης. Είναι μυθική ή ιστορική αλήθεια; Οπότε κι ο λαός αρχίζει να αναρωτιέται ως ένας γέρων: «Και τι είναι ζωή;».
Η λαγνεία είναι γηράσκον πάθος γερόντων, που έπεται τέτοιων διαλογισμών. Ειδάλλως, είναι του έρωτα η φύση, με τις τρικυμίες της!

Τι σημαίνει θάνατος με εισαγωγικά; Διότι η λαγνεία αναμφίβολα οδηγεί σε πόνο και σε θάνατο χωρίς εισαγωγικά...! Θα 'λεγα μάλιστα πως η λαγνεία είναι πόνος που ξεχειλίζει από το φράγμα λιμνάζοντος παιδιόθεν πόνου...



Η wiki αναφέρει την εξής πηγή:

«[FONT=&quot]Οὐκέτι φλογίνη ῥομφαία φυλάττει τὴν πύλην τῆς Ἐδέμ· αὐτῇ γὰρ ἐπῆλθε παράδοξος σβέσις τὸ ξύλον τοῦ Σταυροῦ, θανάτου τὸ κέντρον, καὶ ᾍδου τὸ νῖκος ἐλήλαται, ἐπέστης δὲ Σωτήρ μου βοῶν τοῖς ἐν ᾍδῃ· Εἰσάγεσθε πάλιν εἰς τὸν Παράδεισον. [/FONT]»
Κοντάκιον Κυρ. Σταυροπρ., Τριώδιον, 494.

αν δεν κάνω λάθος αυτό συμβολίζει σε κάποιο μυητικό "ταξίδι" τους τρεις πειρασμούς του μυούμενου λίγο πριν γίνει δάσκαλος.

Όπως πχ τους τρεις πειρασμούς του Ιησού Χριστού και της κάθε ανθρώπινης ύπαρξης, μπροστά στον άρτο, το θαύμα και την εξουσία.
Μήπως θα ήταν πιο εύστοχη η διατύπωση "μεταμόρφωση του ΕΓΩ"... Φρονώ ότι θανατωμένα ΕΓΩ δεν δημιουργούν παρά θανατωμένο ΕΜΕΙΣ. Κάτι δηλαδή, το πολύ- πολύ, σαν τη λεγόμενη "θριαμβεύουσα Εκκλησία" των παπάδων και κάθε λογής παπατζήδων διαχειριστών της λεγόμενης "μετά θάνατο ζωής"...

Γιατί αντίθετα προς τις θανατοκεντρικές περιχαρακώσεις του "ιουδαϊκού πνεύματος"( Βαβυλώνος και Αιγύπτου, μαζί!), το "χριστιανικό ευαγγέλιο" θέλει τον Ιησού Χριστό να μην του διαφεύγουν στις εν ερήμω προσευχές του διαλογισμοί του τύπου "Διότι εν τω θανάτω δεν υπάρχει ενθύμησις περί εσού, εν τω άδη τις θέλει σε δοξολογήσει;". Και ήταν, μόλις 30 χρονών!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Αν προσεγγίσει τον παρακάτω διάλογο κανείς, με ιστορικούς και ανθρωπολογικούς όρους, θα μπορούσε να συμπεράνει, ότι πρόκειται για διαλογιζόμενους με όρους καθαρά «βιβλικούς», τουτέστιν για ανθρώπους που είναι ικανοποιητικά ενήμεροι, με το «ιουδαϊκό πνεύμα».

Γιατί αντίθετα προς τις θανατοκεντρικές περιχαρακώσεις του "ιουδαϊκού πνεύματος"

Στο ίδιο πνεύμα κινούνται πάσες θρησκείες και αιρέσεις. Στο πνεύμα της θανατοκεντρικής περιχαράκωσης κινείται ακόμα και ο A.Crowley. Aυτό δείχνουν όλα όσα γράφτηκαν παραπάνω. Θυσίες, αίματα, Γκεμπουρά, δισκοπότηρα που σώνει και καλά πρέπει να γεμίσουν με αίματα μαρτύρων στη λογική του "σφάξε με πασά μου ν'αγιάσω". Από την σχετική μελέτη της κοσμοθεωρίας τoυ θελήματος αποκόμισα ως τώρα πάνω κάτω την εντύπωση ότι έχουμε να κάνουμε με έναν Χριστιανισμό από την ανάποδη, άρα δεν έχω λόγους να ενθουσιάζομαι ούτε από αυτή την εναλλακτική πρόταση, θεωρώντας πως οτιδήποτε απορρέει, μιμείται ή χρησιμοποιεί τα όπλα του Χριστιανισμού είναι αθέμιτος ανταγωνισμός με την χαρά της ζωής. Ωστόσο όταν απομονώνω τον Crowley από το θελημικό συναπάντημα διαδόχων, οπαδών, γκουρού, μαθητών κλπ, διακρίνω μια τίμια πρόθεση να ανατινάξει μερικά θεμέλια. Δυστυχώς το επιχείρησε με χρήση ιουδαιοχριστιανικών όπλων, και όσο αυτά τα όπλα δεν αχρηστεύονται, η ανθρωπότητα δεν θα δει άσπρη μέρα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 4 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top