Φιλοσοφία του Θανάτου...

ελλόγιμος λαγός

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ελλόγιμος λαγός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 124 μηνύματα.
Δεν με τρομάζει ο θάνατος
ουτε εμενα με τρομάζει ο θανατος
Δεν φοβαμαι τον θανατο μου
Εσείς οι τρεις, πλησιάστε....

Άλλωστε όταν ο Καρυωτάκης έγραφε "ο ήλιος, θάνατος μες στους θανάτους" τι νομίζετε εννοούσε από το ..."ότι σου δίνει ζωή στην ουσία σε οδηγεί στο θάνατο"; ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

artemaki

Διάσημο μέλος

Η Άρτεμις αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Κορυδαλλός (Αττική). Έχει γράψει 3,249 μηνύματα.
Δεν φοβαμαι τον θανατο μου.
Δεν φοβαμαι το θανατο των δικων μου η οποιουδηποτε αλλου ανθρωπου.
Αλλα νομιζω υπαρχει παρομοιο θεμα.
-και σιγουρα δεν ταιριαζει στις ερωτικες σχεσεις-​
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ελλόγιμος λαγός

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ελλόγιμος λαγός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 124 μηνύματα.
δεν ταιριαζει στις ερωτικες σχεσεις
Γιατί το λες, έρωτας για πάντα μιας και μόνο ο θάνατος είναι αθάνατος..... :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
-και σιγουρα δεν ταιριαζει στις ερωτικες σχεσεις-​

Πώς δεν ταιριάζει. Έχουμε μια ερωτική σχέση με το θάνατο. Χωρίς αυτόν δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε. Ό,τι γεννάται πεθαίνει, μαζί και οι έρωτες. Γι' αυτό δεν μιλά η θεματοθέτης; (Αλλά ποιος διαβάζει τους θεματοθέτες...):whistle:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ελλόγιμος λαγός

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ελλόγιμος λαγός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 124 μηνύματα.
Έχει ψηλό θόλο ο Άδης κατάλληλο για ελεύθερες πτήσεις
Όσο ψηλό κι αν έχει, σου βάζει όρια! Βέβαια, για πολλούς αυτό είναι το άλλοθι που ανακουφίζει. ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

artemaki

Διάσημο μέλος

Η Άρτεμις αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Κορυδαλλός (Αττική). Έχει γράψει 3,249 μηνύματα.
Γιατί το λες, έρωτας για πάντα μιας και μόνο ο θάνατος είναι αθάνατος..... :D

Πώς δεν ταιριάζει. Έχουμε μια ερωτική σχέση με το θάνατο. Χωρίς αυτόν δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε. Ό,τι γεννάται πεθαίνει, μαζί και οι έρωτες. Γι' αυτό δεν μιλά η θεματοθέτης; (Αλλά ποιος διαβάζει τους θεματοθέτες...):whistle:

Αν ειναι δυνατον ρε παιδια. :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

prinCess.

Επιφανές μέλος

Η prinCess. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Fashion designer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 12,089 μηνύματα.
Μη μου φοβάσαι. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γιώργος

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
Πολλές φορές το να πεθάνεις είναι το λιγότερο. Ίσως και το να φοβάσαι να πεθάνεις, να είναι το λιγότερο τελικά. Αν και το έχω παραθέσει σε κάποιες σκόρπιες σκέψεις, θα ξαναγράψω ένα ωραίο απόσπασμα από ένα κλασικό βιβλίο.

The raft was not as seaworthy as I'd hoped. The waves repeatedly threatened to swamp it. I wasn't afraid to die. I was afraid of the emptiness that I felt inside. I couldn't feel anything. And that's what scared me. You came into my thoughts. I felt them. It felt good.
-Searider Falcon, Chapter 7
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ajusshi

Διάσημο μέλος

Ο η σκέψη μου σκέφτηκε τον εαυτό της αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,810 μηνύματα.
"That is not dead which can eternal lie. Yet with strange aeons even death may die."

h.p Lovecraft
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
Σημείωση:
Τα θέματα 1. "Περί θανάτου ο λόγος..." 2. "Φιλοσοφία του Θανάτου..." και 3. "Ο Θάνατος" συνενώθηκαν όλα μαζί κάτω απο το γενικό τίτλο "Φιλοσοφία του Θανάτου...", καθώς πραγματεύονται και έχουν το ίδιο αντικείμενο συζήτησης.
Καλές αναρτήσεις!;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Βλα

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
«Η αγάπη και ο θάνατος εξισώνουν όλες τις τάξεις.»
Έντουαρντ Μπάλγουερ Λίτον

Θα συμφωνούσα, αν υπήρχαν σε όλες τις τάξεις οι ίδιες προϋποθέσεις ζωής, άρα και θανάτου.
Εννοώ ότι ένας άστεγος μπορεί να πεθάνει από γρίπη που έγινε πνευμονία, γιατί δεν μπορεί να πάει ούτε στο νοσοκομείο, ενώ ένας πλούσιος μπορεί να πολεμάει τον καρκίνο μέχρι τα 100 του.
Επειδή υπάρχει ταξική διαφορά. ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

~Melania~

Περιβόητο μέλος

Η Insomnia ♥ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Στρατιωτικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 5,354 μηνύματα.
Θα συμφωνούσα, αν υπήρχαν σε όλες τις τάξεις οι ίδιες προϋποθέσεις ζωής, άρα και θανάτου.
Εννοώ ότι ένας άστεγος μπορεί να πεθάνει από γρίπη που έγινε πνευμονία, γιατί δεν μπορεί να πάει ούτε στο νοσοκομείο, ενώ ένας πλούσιος μπορεί να πολεμάει τον καρκίνο μέχρι τα 100 του.
Επειδή υπάρχει ταξική διαφορά. ;)

Νομίζω ότι εννοεί την έννοια του θανάτου περισσότερο... τον πόνο (είναι ο ίδιος για όλες τις τάξεις, ανεξαρτήτως την οικονομική κατάσταση), και επιπροσθέτως όλοι θα έχουμε ένα τέλος... από αυτήν την πλευρά εγώ συμφωνώ! :) Από αυτήν που διευκρινίζεις εσύ έχεις σαφώς δίκιο!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Guest 781029

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Θα συμφωνούσα, αν υπήρχαν σε όλες τις τάξεις οι ίδιες προϋποθέσεις ζωής, άρα και θανάτου.
Εννοώ ότι ένας άστεγος μπορεί να πεθάνει από γρίπη που έγινε πνευμονία, γιατί δεν μπορεί να πάει ούτε στο νοσοκομείο, ενώ ένας πλούσιος μπορεί να πολεμάει τον καρκίνο μέχρι τα 100 του.
Επειδή υπάρχει ταξική διαφορά. ;)

Συμφωνώ μαζί σου αλλά όσον αφορά το θάνατο είτε πεθάνεις σε χαρτόκουτα είτε στο Metropolitan Hospital το ίδιο είναι. Όλοι γεννιόμαστε για να ζήσουμε διαφορετικά, αλλά στο θάνατο είμαστε όλοι ίδιοι. Ο πλούσιος εξισώνεται με τον φτωχότερο φτωχό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Βλα

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
Συμφωνώ μαζί σου αλλά όσον αφορά το θάνατο είτε πεθάνεις σε χαρτόκουτα είτε στο Metropolitan Hospital το ίδιο είναι. Όλοι γεννιόμαστε για να ζήσουμε διαφορετικά, αλλά στο θάνατο είμαστε όλοι ίδιοι. Ο πλούσιος εξισώνεται με τον φτωχότερο φτωχό.

Ε όχι δεν θα εξίσωνα ποτέ τον θάνατο του Γεωργάκη με αυτό.
Όταν πεθαίνει αφήνεις (όπως και στην ίδια σου τη ζωή και το έργο σου) ένα "κτήμα ες αεί".
Κάθε θάνατος είναι διαφορετικός και υπάρχουν θάνατοι που έχουν εμπνεύσει ολόκληρες επαναστάσεις.
Δεν θα έλεγα ότι στον θάνατο είμαστε όλοι ίδιοι. Απλά μια μέρα όλοι θα πεθάνουμε. Έχουμε μια κοινή "μεταβλητή".
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Guest 781029

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ε όχι δεν θα εξίσωνα ποτέ τον θάνατο του Γεωργάκη με αυτό.
Όταν πεθαίνει αφήνεις (όπως και στην ίδια σου τη ζωή και το έργο σου) ένα "κτήμα ες αεί".
Κάθε θάνατος είναι διαφορετικός και υπάρχουν θάνατοι που έχουν εμπνεύσει ολόκληρες επαναστάσεις.
Δεν θα έλεγα ότι στον θάνατο είμαστε όλοι ίδιοι. Απλά μια μέρα όλοι θα πεθάνουμε. Έχουμε μια κοινή "μεταβλητή".
Ντρέπομαι αλλά με το δεύτερο πέθανα στα γέλια :(

Δεν ήμουν σαφής, είμαστε όλοι ίδιοι ως προς τον ίδιο το θάνατο ως "σταθμό". Βεβαίως πεθαίνουμε με διαφορετικό τρόπο. Άλλος πεθαίνει για την ιδέα, για την πατρίδα ή ακόμα και για ένα αγαπημένο του πρόσωπο, και άλλος για... την έλλειψη κινητού. :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

VeeM

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Βασιλικη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
Οπως λεει ο Σοπενχαουερ : " και μονο την ωρα του θανατου θα αντιληφθουμε τελικα οτι μια ψευδαιαθηση ειχε στριμωξει την υπαρξη μας στο ατομο μας." Κι που ξερουμε, ισως η ζωη που ζουμε δεν ειναι παρα ενα τιποτα μια "ψευδαισθηση" και οτι απλως ο θανατος ειναι η αρχη της πραγματικης μας υπαρξης . γιατι αραγε προσπαθουμε να κρατηθουμε στην κατασταση που ονομαζεται ζωη εξαιτιας του φοβου του θανατου; Τελικα ο θανατος ειναι το μονο πραγμα που μας αποδεικνυει οτι πραγματικα υπαρχουμε εδω . Γιατι χωρις τελος δεν υπαρχει και αρχη. Και ολοι οι ανυπομονοι που θελουν να μαθουν που πανε μετα το θανατο, ειναι πολυ απλο πανε εκει που ηταν πριν γεννηθουν. Και αυτο που ειναι ουσιαστικα αξιο αποριας ειναι οχι που παμε οταν πεθαινουμε αλλα γιατι ερχομαστε στην ζωη. Η ανυπαρξια τελικα ειναι η πιο ευκολη λυση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Αλκίμαχος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Αλκίμαχος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 224 μηνύματα.
Δεν ξέρω τι παίζει με την φιλοσοφία του θανάτου. Αυτό που ξέρω είναι πως ακόμα και ο θάνατος είναι υπόθεση των ζωντανών.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

VeeM

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Βασιλικη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
Θα μπορουσε να ηταν διαφορετικα ; εννοω οτι παρα μονο υποθεση των ζωντανων δεν μπορει να ειναι αφου ολοι προς τα εκει πηγαινουμε ;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Apep

Νεοφερμένος

Ο Apep αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 106 μηνύματα.
Δεν ξέρω τι παίζει με την φιλοσοφία του θανάτου. Αυτό που ξέρω είναι πως ακόμα και ο θάνατος είναι υπόθεση των ζωντανών.
Αλκίμαχε, σωστή η σκέψη σου. Το "λούκι" κάθε θανάτου το τραβάνε οι (ζωντανοί) συγγενείς, ο εκλιπών ....χαμπάρι δεν παίρνει!!!! :lol:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Θα φανει λιγακι περιεργη η σκεψη μου, μην πω αρρωστημενη, αλλα εδω τοσα και τοσα εχετε πει, θα πω κι εγω!
Καμμια φορα, ειδικα οταν εχω κανει καποιο λαθος, εχω στεναχωρησει καποιον που με αγαπαει πολυ, σκεφτομαι πως θα ηταν αν μαθαινα οτι εφυγε απο την ζωη... Ταραζομαι! Αμεσως σπευδω να διορθωσω το λαθος μου και δεν ξεχνω να δειξω αγαπη και να το πω...
Οσο για τον δικο μου θανατο, τρομαζω και μονο στην σκεψη. Εχω απειρα πραγματα ακομα να κανω...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top