Άρχοντας των δαχτυλιδιών vs Avatar

Άρχοντας vs Αβαταρ

Αποτελέσματα της δημοσκόπησης (Ψήφισαν 66)
  • Άρχοντας

    Ψήφοι: 45 68.2%
  • Avatar

    Ψήφοι: 9 13.6%
  • Το ίδιο μου κανουν ή δεν με ενδιαφέρουν

    Ψήφοι: 12 18.2%

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Στον Τομ Μομπαντιλ αν θυμαμαι καλά είχανε μεινει εκει κανα μήνα. Μεταμορφωνόταν σε αρκούδα ή ειναι ιδέα μου? Έχω πολλά χρόνια που εχω διαβασει την τριλογία. Anyway μπραβο στο κουραγιο σου για το ποστ
Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που διάβασα κι εγώ τα βιβλία κι έτσι δεν θυμάμαι πολύ καλά πόσο καιρό έμειναν εκεί. Πάντως αυτό για την αρκούδα δεν μου θυμίζει τίποτα. :hmm: Μπορείς να διαβάσεις περισσότερα για τον Τομ εδώ: Encyclopedia of Arda: Tom Bombadil
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,088 μηνύματα.
Στο lord of the rings αν εξαιρέσεις τον legolas και τα λοιπά ξωτικά οι άλλοι ρόλοι δεν μου φάνηκαν ψυχροί απλώς μου φάνηκε ψυχρό το περιβάλλον που διεξαγόντουσαν κάποιες οκηνές που για μένα έτσι έπρεπε να αποδοθούν. Η διαφορά του avatar από τα LOTR ήταν ότι το πρώτο βασίστηκε μόνο στα effect ενώ το δεύτερο εκτός από τα effect στο σενάριο στη σκηνοθεσία, στη μουσική και στους ηθοποιούς.

Αν μπορούσα να περιγράψω με μια λέξη το avatar αυτή θα ήταν "αμερικανιά'. Και το lord of the rings είχε αμερικανιές σε αρκετα σημεία όπως την παρακάτω που αν έλειπαν η τριλογία θα άγγιζε το τέλειο. Επίσης ο sam και ο frodo σε μερικές σκηνές ήταν για φάπες αλλά γενικά μου άρεσε η ερμηνεία τους.




Σε όσους άρεσε περισσότερο το avatar σε σχέση με τo lord of the rings ξαναδείτε το δεύτρο. Το avatar το έχω δει 2 φορές και πραγματικά δεν θέλω να το ξαναδώ. Τον άρχοντα κάθε φορά που τον βλέπω προσέχω κάποια σημεία που δεν τα είχα προσέξει προηγουμένως. Επίσης έχω την εντύπωση πως το lord οf the rings δέχθηκε περισσότερες επιθέσεις από το avatar όταν έβγαινε στη μεγάλη οθόνη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Η διαφορά του avatar από τα LOTR ήταν ότι το πρώτο βασίστηκε μόνο στα effect
γιαυτο απαγορευθηκε σχεδον η προβολη του στην Κινα?

αν βλεπεις μονο τα γραφικα ,,αυτα θα δωσει η ταινια...

α,,και το Avatar ειναι μονο το πρωτο μερος της τριλογιας..οποτε θα δουμε πολλα..

βασικα ειναι θεμα ομαδων ανθρωπων,,αλλοι προτιμουν την διαστημικη επιστημονικη φαντασια στο Μέλλον(που προσωπικα με τρελαινει).. ,πχ star wars με λιγο παραμυθι βεβαια

και αλλοι τις Ιστοριες τις Γηινες στο παρελθον σε παλιες εποχες με ιπποτες βασιλιαδες κλπ.. πιο παραδοσιακα πραγματα..

εμενα μου αρεσουν και τα δυο,,αφου εχουν νεους κοσμους φαντασια κλπ,,αλλα πολλυ περισσοτερο η καρδια μου ειναι στο μακρινο μελλον,,διαστημα..πλανητες..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Να τα ξεμπερδέψουμε λίγο:

Fantasy is a genre that uses magic and other supernatural phenomena as a primary element of plot, theme, and/or setting. Many works within the genre take place in fictional worlds where magic is common. Fantasy is generally distinguished from science fiction and horror by the expectation that it steers clear of (pseudo-)scientific and macabre themes, respectively, though there is a great deal of overlap between the three (which are subgenres of speculative fiction).

Science fiction is a genre of fiction dealing with the impact of imagined innovations in science or technology, often in a futuristic setting.
It differs from fantasy in that, within the context of the story, its imaginary elements are largely possible within scientifically established or scientifically postulated laws of nature (though some elements in a story might still be pure imaginative speculation). Exploring the consequences of such differences is the traditional purpose of science fiction, making it a "literature of ideas". Science fiction is largely based on writing rationally about alternative possibilities.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rainbow Blues

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Rainbow Blues αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Έμπορος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 305 μηνύματα.
Το Avatar είναι κλεψιμαίικη από τα Ποκαχόντας, ένα ιταλιάνικο καρτούν και ένα κινέζικο animation του '97(δεν θυμάμαι πως τα λένε αλλά έχει γίνει ντόρος με αυτό το θέμα).

Ναι ναι η ποκαχόντας με εφέ, αυτό είπα κι εγώ όταν βγήκα από την αίθουσα....

Και από την άλλη "Ο Αρχοντας των δαχτυλιδιών"... άμα ξεκινήσω δεν θα τελειώσω... Ας πω απλά οτι την λατρεύω....:):)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Ναι ναι η ποκαχόντας με εφέ, αυτό είπα κι εγώ όταν βγήκα από την αίθουσα....
οχι,,μια διαστημικη ποκαχοντας...

παντως το μηνυμα κατα των κατακτητων κρατων- εταιριων αμερικανων κλπ ηταν πολυ ισχυρο,,μη γελιομαστε..και του κόστισε οσκαρ αυτο..

ενω ο Αρχοντας ,,ειχε πιο γενικα μηνυματα..που δεν πονανε..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
ενω ο Αρχοντας ,,ειχε πιο γενικα μηνυματα..που δεν πονανε..
:xtipao: Τώρα πονάνε; :hehe:

Ο Άρχοντας γράφτηκε το '30 λέμε! Τα μηνύματά του παραμένουν διαχρονικά ωστόσο. ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
εγω λεω για την ταινια..

μην συγκρινουμε βιβλιο με ταινια..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Το βιβλίο στην προκειμένη περίπτωση είναι στην ουσία το σενάριο της ταινίας. Αφού μιλάμε για μηνύματα δεν μπορούμε να το αποφύγουμε.
Αλλάζουν τα μηνύματα του Άρχοντα-βιβλίο, από του Άρχοντα-ταινία; Nop! :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,088 μηνύματα.
γιαυτο απαγορευθηκε σχεδον η προβολη του στην Κινα?

αν βλεπεις μονο τα γραφικα ,,αυτα θα δωσει η ταινια...

Δεν απαγορεύθηκε η προβολή. Απλώς επέτρεψαν μονο το 3D. Προσωπικά αυτή η ταινία μόνο σε 3d άξιζε οπότε καλά κάνανε οι κινέζοι και είναι μια ταινία μου σεναριακά είναι κάτω του μετρίου.

βασικα ειναι θεμα ομαδων ανθρωπων,,αλλοι προτιμουν την διαστημικη επιστημονικη φαντασια στο Μέλλον(που προσωπικα με τρελαινει).. ,πχ star wars με λιγο παραμυθι βεβαια
Προτιμώ απλώς τις καλές ταινίες και το avatar δεν ήταν καλή ταινία.

και αλλοι τις Ιστοριες τις Γηινες στο παρελθον σε παλιες εποχες με ιπποτες βασιλιαδες κλπ.. πιο παραδοσιακα πραγματα..

εμενα μου αρεσουν και τα δυο,,αφου εχουν νεους κοσμους φαντασια κλπ,,αλλα πολλυ περισσοτερο η καρδια μου ειναι στο μακρινο μελλον,,διαστημα..πλανητες..
Δεν θεωρώ το LOTR αρριστούργημα αλλά είχε πολύ βαθύτερο σενάριο και πολύ λιγότερα κλισέ. Τα μηνύματα που περνά το avatar είναι πολύ επιφανειακά και γενικά από κάποιο σημείο και έπειτα πολύ προβλέψιμη και αφάνταστα κουραστική από καποιο σημείο και έπειτα, σενάριο που έμπαζε από παντού με λίγα λόγια μια αμερικανιά που στο τέλος "ζήσανε αυτοί καλά, και εμείς καλύτερα". Το περίεργο είναι ότι παρά της αμερικανιές η ταινία κράζει τους αμερικανούς (πρακτικά είναι αντιαμερικάνικη κάτι που συνηθίζει το hollywood τα τελευταία χρόνια)νκαι δήθεν αντιπολεμική. Το avatar ήταν κατώτερο του προσδοκουμένο σεν αντίθεση με το lord of the rings
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

epote

Διάσημο μέλος

Ο epote αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,326 μηνύματα.
Αρχοντας των δαχτυληδιων: Το αρχετυπικο παραμυθι, μια τριλογια βιβλιων που ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕ την εννοια επικο παραμυθι. Ιστορια που αφορα το καλο, το κακο, την φιλια, την αγαπη, την αυτοθυσια. Εχει πονο, δραμα, ενταση, λυση, καθαρση.

Αβαταρ: Αυτο που θα εβγενε αν ενας υπολογιστης μπορουσε να αυνανιστει. Η αν μπορουσε το 3D studio max να κανει εμετο. Δεν εχει υποθεση, δεν εχει χαρακτηρες, δεν εχει ουσια. Εχει καλο ρυθμο i give it that much.

Αλλα ελεος τωρα θα συγκρινουμε αριστουργηματα της λογοτεχνιας με μια παπαρια που σε 10 χρονια απο τωρα θα ειναι "α εκεινη η ταινια με τα μπλε γατοστρουμφακια"
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

SICX

Διάσημο μέλος

Ο GEORGE αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,257 μηνύματα.
Μην συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Ο Αρχοντας των δαχτυλιδιών είναι κλάσεις ανώτερο. Μην τρελαθούμε! :D



Μας βάλανε λίγα pixels για 2 ωρες και κάνανε ταινία και την συγκρίνουμε με τον Αρχοντα?Are you kidding me?:worry:


οντως ελεος. ο αρχοντας ειναι ΕΠΟΣ :eek:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

GreekCthulhu

Νεοφερμένος

Ο GreekCthulhu αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
Nομιζω παρολαυτα θα πρεπει να περιμενουμε να ολοκληρωθει η τριλογια του Αβαταρ για οποια εκτιμηση και οποια συγκριση. Κρινουμε πολυ νωρις
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Goseithor

Διάσημο μέλος

Ο Νότα στο Διάστημα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ιωάννινα (Ιωάννινα). Έχει γράψει 2,217 μηνύματα.
αν και δεν έχω δει αβαταρ ψηφίζω άρχοντα ..ό,τι και να ήταν άρχοντα θα ψήφιζα :clapup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
κατι που δεν μου αρεσε ομως στον Αρχοντα ηταν η υπερβολικη σοβαροφανεια,στομφος αγγλικη επιτηδευμενη προφορα των ηθοποιων,,μεγαλες αναμονες ομιλιας συχνα.. μου εκανε γελοιο συχνα..

πολυ δηθενια,,δεν μιλουσαν να φυσιολογικοι ανθρωποι δηλαδη,,δεν φαινοταν ρεαλιστικο,,..οτι πραγματικα συνεβαιναν ολα αυτα..

αυτο το Mr Frodo πχ μου εσπαγε τα νευρα..τοσο ταξιδι μαζι,,το μιστερ τι το θελει?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

tsarachaf

Περιβόητο μέλος

Ο Allah 1/3 MEΤΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,366 μηνύματα.
Με το Glamdring(σσ. το σπαθί του Gandalf) στο ένα χέρι και με τον Andúril, την φλόγα της Δύσης(το επανασφυρηλατημένο Narsil) στο άλλο ας μπώ κι εγώ στην κουβέντα...:P:P

δημιουργηται εξ αρχης,,οπως το star wars ,star trek κλπ.θα ειναι τριλογια σιγουρα,,και μπορει και παραπανω

δεν παιρνει ετοιμο το κοσμο και το στορυ απο τα βιβλια.. ο Αρχοντας πριν..
το Hobbit το 2012..κλπ.τυφλοσουρτη ακολουθουν..δεν πατανε εκτος..δεν τολμανε να δημιουργησουν δικη τους ιστορια,περα του τολκιν.

Λοιπόν... Για αρχή... Please μην βάζεις στην ίδια μοίρα sci-fi αριστουργήματα, όπως το Star Wars και το Star Trek, με την (δεν βρίσκω μη προσβλητική λέξη) που είναι το Avatar... Ούτε καν, εδώ που υποτίθεται πως πλησιάζουν τα ήδη δεν ύπαρχει σύγκριση...

Επίσης, δεν έχουν δικαίωμα να δημιουργήσουν δική τους ιστορία, μιας και βασίζεται στο έργο του Tolkien... Άσε που, όταν έχεις ήδη την τελειότητα, δεν την πειράζεις...

Αααα... Και ακριβώς επειδή βασίζεται σε βιβλίο, το οποίο αποτελεί μάλιστα ένα πολύ μικρό κομμάτι μιας τεράστιας ιστορίας, μελετημένης στην παραμικρή λεπτομέρεια, έχει σαφώς μεγαλύτερο βάθος από κάτι που δημιουργείται για να προβληθεί στο σινεμά... Πόσο μάλλον όταν το δεύτερο βασίζεται κατά 99,99999999999999999999% στα special effects...


Ταινιες στυλ αρχοντα δαχτυλιδιων-χαρυ ποτερ με αφηνουν παγερα αδιαφορο! χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν ειναι αξιολογες και επιτυχημενες ταινιες
το avatar μου αρεσε αρκετα,ειχε κατι το ξεχωριστο και ηθελε να περασει καποιο μηνυμα!

Κι εμένα θα με άφηνε παγερά αδιάφορο το σχόλιο σου αν δεν έκανες ένα λάθος που δεν μπορώ να παραβλέψω...

Λοιπόν ο Άρχοντας με τον Χάρι Πότερ δεν έχουν καμία σχέση(αν και προσωπικά τα λάτρεύω και τα 2)... Εξαλίσσονται σε εντελώς διαφορετικό υπόβαθρο(πχ. ο κόσμος του HP εξελίσσεται παράλληλα και σε απόλυτη αλληλεπίδραση με τον δικό μας κόσμο, μόνο που έμεις δεν το αντιλαμβανόμαστε... Αντίθετα ο κόσμος του Tolkien βρίσκεται στο μακρινό παρελθόν της Arda, που δεν είναι άλλη απο την Γη)... Οπότε καλό θα ήταν να μην τα συγχέουμε...


Σχεδόν όλο το άρθρο ήταν epic fail, εξαιρώντας την στιγμή με τον Legolas και τον Oliphant που ήταν όντως σκηνοθετικό fail...
Επίτρεψε μου να μην επεκταθώ όμως σε λεπτομέρειες γιατί δεν θα τελειώσουμε ποτέ...

και εγω το ιδιο..ελειπε ο χαρακτηρας των ηθοποιων τοσο..

φανταστητε πχ,,την ιδια ταινια ,να γυριζοταν με τους ηθοποιους του '60 ή '70... αλλη κλαση,,τι να κανουμε..

πολυ εφε τεχνολογια αλλα χασαμε καπου την ψυχη και το συναισθημα..

Έχεις ιδέα ότι με αυτό που είπες πρακτικά καταδικάζεις την ταινία που προσπαθείς να εκθειάσεις??


Nομιζω παρολαυτα θα πρεπει να περιμενουμε να ολοκληρωθει η τριλογια του Αβαταρ για οποια εκτιμηση και οποια συγκριση. Κρινουμε πολυ νωρις

Μα δεν υπάρχει σύγκριση... Είναι σαν να αναρωτιέσαι: "Να πιω αυτό το κρασι, του 1612(υπερβολή, το ξέρω), ή έκεινο το μπουκάλι ξύδι που έριχνα προχθές στις φακές??"

Μην τα κάνουμε όλα ίδια δηλαδή... Έλεος πια...

@Johnny Cash:

Η αλήθεια είναι πως δεν σκόπευα ν' απαντήσω, διότι μερικά πράγματα είναι θέμα γούστου, ωστόσο μια που πρόκειται να ξαναδείς τον ΑτΔ μπορώ να σε βάλω στον κόσμο του από την πίσω πόρτα, ή αν θέλεις, να σε ρίξω μέσα, από τη λαγουδότρυπα της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων. :P
(Ακολουθεί σεντόνι. Καλά να πάθεις! :yes:)

Για το λογοτεχνικό είδος Φαντασίας:
Πριν από οτιδήποτε άλλο, θα σου πρότεινα να διαβάσεις μια παλαιότερη δημοσίευσή μου: Ο κόσμος του φανταστικού και η χρησιμότητά του, κατά τον Τόλκιν.

Γενικά για τον Tolkien:
Είναι θαυμαστή η σύμπτωση της αναφοράς σου στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο (1939 έως 1945), αφού ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών γράφτηκε την ίδια περίπου περίοδο (1937 έως 1949). Ο Τόλκιν συνήθιζε να στέλνει ταχυδρομικώς ένα-ένα τα κεφάλαια στο γιό του Κρίστοφερ Τόλκιν που πολεμούσε, για να τον εμψυχώσει. Ο στοργικός πατέρας που κάποτε νανούριζε τα παιδιά του με το Χόμπιτ, τώρα κρατούσε ξανά συντροφιά στο γιο του στα χαρακώματα, στην πιο δύσκολη ίσως ώρα της ζωής του, μέσω του παραμυθιού.

Ο ίδιος είχε ζήσει τη φρίκη του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου στον οποίο πολέμησε ως ανθυπολοχαγός και έχασε πολλούς από τους φίλους του στη μάχη, αποκτώντας μια φοβία για το θάνατο -τον δικό του και των άλλων- την οποία ξόρκισε μέσω του παραμυθιού (Στο Σιλμαρίλιον αναφέρεται πως το μεγαλύτερο δώρο του Ιλούβαταρ, η υπέρτατη θεότητα του κόσμου αυτού, στα πλάσματα της Μέσης Γης, ήταν ο θνητότητα που έδωσε στους ανθρώπους. Πολύ σημαντικό αν σκεφτούμε πως στον ίδιο κόσμο κατοικούν και πλάσματα αθάνατα...).

Αρκετοί είναι αυτοί που αντιμετώπισαν τον ΑτΔ ως μια αλληγορία του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου όπου ο Σάουρον ταυτίζεται με τον Αδόλφο Χίτλερ, το Δαχτυλίδι με την ατομική βόμβα, κλπ. Ο ίδιος ο Τόλκιν αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι το έργο του είναι αλληγορικό. Γι' αυτόν η μυθολογία του αντιπροσώπευε τις αιώνιες αλήθειες υπό τη μορφή του Μύθου.

Για το Δαχτυλίδι:


Ο ΑτΔ δεν είναι το μόνο παραμύθι στο οποίο συναντάμε ιδιαίτερες και μαγικές ιδιότητες σε ένα ή περισσότερα δαχτυλίδια.
Ας μην ξεχνάμε πως ακόμη και για την Ορθοδοξία, η βέρα είναι το σύμβολο της ένωσης δύο ανθρώπων. (Σου θυμίζω πως ακόμη και στον πολιτικό γάμο, το δαχτυλίδι συνεχίζει να κατέχει μια εξέχουσα θέση...). Φιλοξενούμε άλλωστε και εδώ στο στέκι, ειδικό θέμα για το Μονόπετρο.
Σε παλαιότερα χρόνια, τα δαχτυλίδια έφεραν το οικόσημο της οικογένειας και χρησιμοποιούνταν ως σφραγίδες με τις οποίες σφράγιζαν με βουλοκέρι επίσημα έγγραφα, επιστολές, κιβώτια ή ακόμα και βαρέλια κρασιού.

Ενδεικτικά παραθέτω μερικούς μύθους που αφορούν δαχτυλίδια:

Προμηθέας
O Δίας τιμώρησε τον ημίθεο Προμηθέα, που έκλεψε τη φωτιά από τους θεούς και την έδωσε στους ανθρώπους, αλυσοδένοντάς τον στον Καύκασο. Τον Προμηθέα ελευθέρωσε ο Ηρακλής. Επειδή όμως έπρεπε να κρατήσει τον όρκο του, υπέδειξε στον Προμηθέα να κατασκευάσει ένα δαχτυλίδι από το ατσάλι της αλυσίδας του και ένα κομμάτι του βράχου επάνω στον οποίον ήταν δεμένος. Με τον τρόπο αυτό ο ατσάλινος δεσμός συνέχιζε να τον κρατάει δεμένο πάνω στο βράχο του.

Πλάτων - Γύγης
Ο Πλάτωνας, στο 2ο βιβλίο της «Πολιτείας» του και με το στόμα του αδελφού του Γλαύκωνα, επινοεί το μύθο του Γύγη.
Βοσκός του βασιλιά της Λυδίας ο Γύγης, βρήκε ένα δαχτυλίδι μέσα σε ένα χάσμα στη γη το οποίο είχε την ιδιότητα να τον κάνει αόρατο όταν έστρεφε την πέτρα που είχε επάνω του. Ο ασήμαντος μέχρι τότε Γύγης, με τη βοήθεια του δαχτυλιδιού, έγινε εραστής της βασίλισσας και με τη αρωγή της σκότωσε τον αφέντη του και πήρε ο ίδιος την εξουσία.

Βάγκνερ - Το Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν
Είναι ο τίτλος μίας επικής τετραλογίας έργων όπερας του Ρίχαρντ Βάγκνερ. Το σύνολο των έργων θεωρείται μία από τις σημαντικότερες δημιουργίες στην ιστορία της μουσικής.
Ο μύθος πάνω στον οποίο βασίζεται η πλοκή της τετραλογίας αναφέρεται σε ένα μαγικό δαχτυλίδι, το οποίο δίνει απόλυτη εξουσία στον κάτοχό του. Για την απόκτησή του συγκρούονται οι διαφορετικοί χαρακτήρες του έργου, μεταξύ των οποίων ο θεός Βόταν, η Βαλκυρία Μπρύνχιλντρ και ο θνητός ήρωας Ζίγκφριντ.

Φτάνουμε λοιπόν στο δαχτυλίδι που μας ενδιαφέρει:

Στο έργο του Τόλκιν υπάρχουν συνολικά 20 Δαχτυλίδια Δύναμης.
Ο Σάουρον έχοντας το όνομα Άνναταρ και παίρνοντας ευχάριστη μορφή, πλησίασε τους Γκουάϊθ-ι- Μίρνταϊν, τους εξαιρετικούς Ξωτικούς τεχνίτες του Ερέγκιον και ανταλλάσσοντας μαζί τους πολλά μυστικά της κατεργασίας των μετάλλων, τους έπεισε να κατασκευάσουν τα Δαχτυλίδια της Δύναμης.
Εννιά από τα Δαχτυλίδια δόθηκαν σε άρχοντες των Ανθρώπων.
Αρχικά, τους πρόσδιδαν κύρος και δύναμη, και την αθανασία, αλλά κρυφά η κακία που έκρυβε το κάθε Δαχτυλίδι τους κατέτρωγε, και ένας-ένας οι άρχοντες έγιναν αόρατοι για τον κόσμο αυτόν ("ξεθώριασαν", όπως αναφέρεται η επίδραση των Δαχτυλιδιών) και μπήκαν στον κόσμο των Σκιών. Έγιναν υπηρέτες του Σάουρον, όπως άλλωστε ήταν και ο αρχικός σκοπός του, τα Δαχτυλιδοφαντάσματα (Ringwraiths) ή Νάζγκουλ στις ιστορίες.
Επτά από τα Δαχτυλίδια δόθηκαν στους Επτά προπάτορες των Νάνων.
Ο Σάουρον τους τα έδωσε για να τους υποτάξει και αυτούς στην θέλησή του. Δεν τα κατάφερε όμως. Οι Νάνοι αποδείχθηκαν πολύ ισχυροί για να υποταχθούν, αφ'ενός λόγω του οτι δύσκολα φανέρωναν τις απόκρυφές τους σκέψεις, αφ'ετέρου δεν μπορούσαν να εκφυλιστούν σε σκιές, συν το γεγονός οτι δεν ανέχονταν την επιβολή κυριαρχίας από τρίτους. Όμως αυξήθηκε η ήδη υπερβολική απληστία που είχαν καθώς και ο θυμός απ' όπου προήλθε αρκετό κακό προς όφελος του Σάουρον. Το τελευταίο από τα Επτά ήταν το Δαχτυλίδι του Θρορ, παππού του Θόριν, ενός αρχοντικού Νάνου που εμφανίζεται ως ήρωας στο Χόμπιτ.
Τρία από τα Δαχτυλίδια ανήκαν στα Ξωτικά
και φτιάχτηκαν από τον Κελεμπρίμπορ, ο οποίος απεχθανόταν τον Σάουρον και τα δημιούργησε με δυνάμεις μαγικές. Τα δαχτυλίδια αυτά κατέληξαν στην Γκαλάντριελ, στον Γκάνταλφ και τον Έλροντ.
Με όλα αυτά τα δαχτυλίδια, ήθελε ο Σάουρον να επιβληθεί σε όλους τους Ελεύθερους Λαούς της Μέσης-γης. Γι' αυτό το σκοπό κατασκεύασε μόνος του, κρυφά, στο ηφαίστειο του Βουνού του Χαμού, το Ένα Δαχτυλίδι (κάτι σαν κεντρικό πίνακα ελέγχου :P). Ένα Δαχτυλίδι σατανικό, στο οποίο έκλεισε το μεγαλύτερο κομμάτι της δύναμης και της κακίας του και το οποίο έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξης του. Με το Δαχτυλίδι αυτό ήθελε να ελέγξει όλα τα άλλα. (Εγκυκλοπαίδεια της Μέσης Γης)


Νομίζω πως ήδη θα πρέπει να έχει απαντηθεί η ερώτησή σου, για τους Λαούς της Μέσης Γης που πήραν μέρος στον πόλεμο. Υπήρχε ένας κοινός στόχος, μια κοινή ανάγκη να απαλλαγούν από την απόλυτη εξουσία ενός σκοτεινού αφέντη. Ο πραγματικός εχθρός, δεν είναι πάντως ο ίδιος ο Σάουρον αλλά αυτή η απόλυτη εξουσία που επιφέρει το δαχτυλίδι. Αν όπου "Δαχτυλίδι", έχεις στο μυαλό σου "την απόλυτη και βίαια επιβεβλημένη εξουσία ακόμη με σκοπό να γίνει το 'καλό'", νομίζω θα καταλάβεις περίφημα το ρόλο του Δαχτυλιδιού. Γι' αυτό άλλωστε βλέπουμε ανθρώπους όπως ο Μπόρομιρ να το εποφθαλμιούν και άτομα με κύρος και σοφία, όπως η Γκαλάντριελ και ο Γκάνταλφ, να το αρνούνται.
Μπόρομιρ σ.567: (προς τον Φρόντο) Ανόητε! Πεισματάρη ανόητε! Πού πας τρέχοντας με τη θέλησή σου στο θάνατο και καταστρέφεις το σκοπό μας. Αν κάποιοι έχουν δικαιώματα πάνω στο Δαχτυλίδι, αυτοί είναι ο λαός του Νούμενορ [άνθρωποι με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και η γενιά των βασιλέων της Γκόντορ, απ' όπου κατάγεται και ο Άραγκορν] και όχι οι Μικρούληδες [Χομπιτ]. Δεν είναι δικό σου, παρά από κακή συγκυρία. Θα μπορούσε να ήταν και δικό μου. Δώσ' το μου!

Γκαλάντριελ σ.520: Θα μου δώσεις το δαχτυλίδι ελεύθερα! Στη θέση του Σκοτεινού Άρχοντα, θα τοποθετήσεις μια Βασίλισσα. Εγώ δεν θα είμαι σκοτεινή αλλά όμορφη και τρομερή όπως η Μέρα και η Νύχτα! Όμορφη σαν τη θάλασσα και τον ήλιο και το χιόνι πάνω στο βουνό! Φοβερή σαν την καταιγίδα και την αστραπή! Ισχυρότερη από τα θεμέλια της γης. Όλοι θα μ 'αγαπούν και θ' απελπίζονται! "
Ξεπέρασα τη δοκιμασία, είπε. Ας μικρύνω και ας πάω στη Δύση και ας παραμείνω η Γκαλάντριελ.

Γκάνταλφ σ. 99: Μ' αυτή τη δύναμη [του Δαχτυλιδιού] θ' αποκτούσα δυνάμεις πάρα πολύ μεγάλες και τρομερές. Και το Δαχτυλίδι θ' αποκτούσε επάνω μου δύναμη ακόμα μεγαλύτερη και πιο θανατερή. Τα μάτια του άστραψαν και το πρόσωπό του φωτίστηκε από μια εσωτερική φωτιά. Μη με βάζεις σε πειρασμό! Γιατί δεν θέλω να γίνω σαν τον Σκοτεινό Άρχοντα. Ένας είναι ο δρόμος για να μπει το δαχτυλίδι στην καρδιά μου, ο οίκτος. Οίκτος για τις αδυναμίες και πόθος για δύναμη να κάνω το καλό. Μη με βάζεις σε πειρασμό!

Αξίζει φυσικά να σταθούμε στο γεγονός πως το δαχτυλίδι δεν είχε καμία επιρροή μόνο σε δύο πλάσματα της Τριλογίας. Ένας είναι ο Τομ Μπομπαντίλ (δεν θα επεκταθώ, αφού δεν αναφέρεται στις ταινίες. Θεωρείται από τους πιο σημαντικούς και αινιγματικούς χαρακτήρες της Τριλογίας) κι άλλος ένας είναι ο απλός, ταπεινός και αφοσιωμένος Σαμ. Ο πραγματικός Ήρωας, πίσω από τους Ήρωες και ο φόρος τιμής του Τόλκιν, προς τις ορντινάντσες (στρατιώτης αποσπασμένος στην προσωπική υπηρεσία αξιωματικού) του πολέμου. Η απόλυτη εξουσία δεν έχει καμία επίδραση πάνω σ' αυτό το Χόμπιτ που θέλει να διαφεντεύει μόνο όση γη μπορούν να καλλιεργήσουν τα χέρια του.
The one small garden of a free gardener was all his need and due, not a garden swollen to a realm; his own hands to use, not the hands of others to command.

Για την ανάπτυξη των χαρακτήρων:
Ας περάσουμε τώρα στο άλλο σκέλος της κριτικής σου, που αφορά την ανάπτυξη των χαρακτήρων, τους οποίους εσύ βλέπεις ως κενούς και καμένους, χωρίς ζωή.
Είναι τόσο άτοπο, να μιλάμε για έλλειψη ανάπτυξης χαρακτήρων από έναν άνθρωπο που έπλασε ολόκληρο κόσμο με κάθε λεπτομέρεια (χάρτες, γλώσσες, αστρονομία, βοτανολογία, γενεαλογικά δέντρα) για να τους βάλει μέσα! :P
Ο Τόλκιν ήταν τόσο λεπτολόγος που όταν συνειδητοποίησε ότι είχε κάνει λάθος τις φάσεις τις σελήνης σε κάποιο κεφάλαιο, το έγραψε από την αρχή! Κι αυτό δεν είναι τίποτα... Δεν άφησε κανέναν χαρακτήρα του Έπους του χωρίς να προσδιορίσει την τύχη του στην ιστορία. Ακόμη και για το πόνυ, τον Bill, που πήγε τη συντροφιά ως τη Μόρια κι εκεί αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν, μας έδωσε (στο βιβλίο) την κατάληξή του (επέστρεψε στο Μπρι)! Αυτά ως μια γενική παρατήρηση.

Ειδικότερα, ας εξετάσουμε πρώτα το ρόλο του Άραγκορν:
Δικαιωματικός διάδοχος του θρόνου της Γκόντορ, τον βλέπουμε να κουβαλά το βάρος των λαθών του προγόνου του Ισίλντουρ και να διστάζει να διεκδικήσει το αξίωμά του. Βιώνουμε τον έρωτά του για την Άργουεν, το θάρρος και την αποφασιστικότητά του σε στιγμές μάχης, την πίστη του στο σκοπό της συντροφιάς, τη μεγαλοσύνη του όταν συγκεντρώνει και προετοιμάζει τα στρατεύματά του εναντίον των ορκς, την ταπεινότητά του παρ' όλη τη βασιλική του καταγωγή.
Είναι ο βασιλιάς που θα υπηρετούσαμε όλοι με ευχαρίστηση και αφοσίωση. Είναι ο αρχηγός που εμπνέει εμπιστοσύνη, είναι ο άρχοντας που υποκλίνεται μπροστά στους ταπεινούς υπηκόους του, αναγνωρίζοντας το σθένος τους. Όλα αυτά και άλλα πολλά, που συνοψίζονται στη φράση του Μπόρομιρ, λίγο πριν πεθάνει: I would have followed you, my brother... my captain... my king! (Ξέρω πολύ καλά, ότι οι φίλοι της ταινίας δεν μπορούν να θυμηθούν αυτό το περιστατικό, χωρίς να διατρέξει την σπονδυλική τους στήλη ένα ρίγος. :inlove:) Θες κι άλλα; :P

Ας πιάσουμε την Έογουιν, τη μοναδική γυναίκα-άνθρωπο που παρουσιάζεται στο κύριο μέρος του βιβλίου και αποτελεί την εικόνα που είχε ο Τόλκιν για τη Γυναίκα (υπενθυμίζω πως μιλάμε για τη δεκαετία του '30!!!).
Δυναμική και ταυτόχρονα ευαίσθητη και θηλυκή. Μαθημένη στο σπαθί και την ιππασία αλλά τρυφερή προστάτιδα του θείου της όσο εκείνος είναι "άρρωστος". Νιώθει την ανάγκη να προστατέψει το τόπο και τους συμπολίτες της και δεν διστάζει ν' ακολουθήσει τους άνδρες στη μάχη, ακόμη κι όταν αυτοί τη χλευάζουν. Αποδεικνύεται σπουδαία όταν απαντώντας στην προφητεία του αρχηγού των Νάσγκουλ που λέει πως κανένας θνητός άνδρας δεν μπορεί να τον σκοτώσει, ορθώνει το σπαθί της και φωνάζοντας "I am no Man" τον αποτελειώνει. (Άλλα ρίγη συγκίνησης εδώ...).

Ειλικρινά δεν ξέρω για ποιον να πρωτοπώ. Το γκόλουμ; Που παρακολουθούμε όλη την επίδραση του δαχτυλιδιού επάνω του; (Με τι χαρακτηριστικότερη σκηνή, εκείνη που μιλάει στον εαυτό του). Τον Φρόντο που αντιπροσωπεύει το μέσο απλό (Άγγλο) άνθρωπο που αφήνει μια ήσυχη ζωή για τη σωτηρία των πολλών ενάντια σε κάθε πιθανότητα επιβίωσης και αποτελεί τον τραγικό ήρωα του Έπους; Τον Ντένεθορ που αν και άξιος Επίτροπος έχει πλανηθεί από τη συνεχή έκθεση στις δυνάμεις του εχθρού; Τον Γκάνταλφ που είναι ο σοφός παππούς που θα θέλαμε όλοι; Τον Σαμ τον αγαπημένο μου για τον οποίο είπα λίγα πραγματάκια παραπάνω;...

Για τα νοήματα που συναντά κανείς σε ολόκληρο το έπος έχω αναφερθεί παραπάνω, γι' αυτό δεν θα τα επαναλάβω.

Θα μου πεις, "χρειάζεται να διαβάσω όλα αυτά για να εκτιμήσω την ταινία; Δεν φτάνει η παρακολούθησή της;"
Φτάνει. Αρκεί τα αισθητήριά σου να έχουν τους κατάλληλους υποδοχείς. :D Γι' αυτό και συνήθως δεν επιμένω σε τέτοια ζητήματα. Τα αποδίδω στο γούστο και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.
Για σένα όμως που είσαι καλός φίλος και ετοιμάζεσαι να ξαναδείς την ταινία είπα -δυστυχώς για σένα, μετά από αυτό το κατεβατό :hehe:- να κάνω μια εξαίρεση. :D

Δέχομαι να μην αρέσει ο Άρχοντας ως λογοτεχνικό ή κινηματογραφικό είδος, (Φαντασίας και όχι Επιστημονικής φαντασίας όπως ανέφερες), αλλά από θέμα περιεχομένου, νοημάτων και ανάπτυξης χαρακτήρων, θα διαφωνήσω ...έντονα όπως ήδη θα κατάλαβες! :D

Πραγματικά, αυτό το ρίγος εμένα με διέτρεχε σχεδόν σε όλο το πόστ...

Αλλά θέλω να προσθέσω, πως δεν πίστευω ότι μπορεί κάποιος να αντιληφθεί το μεγαλείο του Άρχοντα αν δεν έχει μία πολύ καλοσχηματισμένη εικόνα του κόσμου του Tolkien... Ειλικρινά εγώ άρχισα να το καταλαβαίνω αφού διάβασα και το Silmarilion...

κατι που δεν μου αρεσε ομως στον Αρχοντα ηταν η υπερβολικη σοβαροφανεια,στομφος αγγλικη επιτηδευμενη προφορα των ηθοποιων,,μεγαλες αναμονες ομιλιας συχνα.. μου εκανε γελοιο συχνα..

πολυ δηθενια,,δεν μιλουσαν να φυσιολογικοι ανθρωποι δηλαδη,,δεν φαινοταν ρεαλιστικο,,..οτι πραγματικα συνεβαιναν ολα αυτα..

αυτο το Mr Frodo πχ μου εσπαγε τα νευρα..τοσο ταξιδι μαζι,,το μιστερ τι το θελει?


Αχ αχ αχ... Γατάκια... Το Mr Frodo το ήθελε γιατί ακόμη κι αν έγιναν φίλοι, ο Sam ξεκίνησε το ταξίδι ως ακόλουθος του Frodo, κι αυτό φαίνεται καθαρότατα στην ταινία και αυτός έμεινε μέχρι το τέλος... Το ίδιο θα όφειλες να κάνεις και εσύ στην θέση του... Το λένε σεβασμό βλεπεις...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gaspar

Περιβόητο μέλος

Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
Ο άρχοντα των δαχτυλιδιών είναι ένα έπος, απο τις καλλήτερες ταινίες που έχουν βγεί ποτέ.
η θεική μουσική, το πλήθος χαρακτήρων, το βάθος, γενικά ο άρχοντας είναι ταινία που ξεπερνά τα όρια της απλής εμπορικής ταινίας.
δέν κέρδισε άλλωστε άδικα τόσα όσκαρ, άν και δέν συνηθήζεται να δίνονται σε ταινίες φαντασίας.

το avatar μου φάνηκε πολύ φιγουρατζίδικο, και πάλυ αναλόθηκε στο love story.
έχω βαρεθεί να βλέπω Love stories σε ταινίες..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

SICX

Διάσημο μέλος

Ο GEORGE αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,257 μηνύματα.
^ΕΠΟΣ με οοοοοολη τη σημασια....;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,088 μηνύματα.
Αχ αχ αχ... Γατάκια... Το Mr Frodo το ήθελε γιατί ακόμη κι αν έγιναν φίλοι, ο Sam ξεκίνησε το ταξίδι ως ακόλουθος του Frodo, κι αυτό φαίνεται καθαρότατα στην ταινία και αυτός έμεινε μέχρι το τέλος... Το ίδιο θα όφειλες να κάνεις και εσύ στην θέση του... Το λένε σεβασμό βλεπεις...

Και ο frodo και ο sam ήταν για φάπες.... Ο frodo εμπιστεύτηκε το golum και όχι τον Sam που τον γνώριζε χρόνια. Ακομα ένα fail του άχροντα. Το Golum πετάει το φαί από το βουνό και ο φρόντο κατηγορεί τον Sam και τον διώχνει από το πλευρό του. Ο Sam κατέβηκε το βουνό βλέπει τα ψίχουλα και ξαναεπιστρέφει στο αφεντικό του..... Και ρωτώ εγώ ο τηλεθεατής
"Καλά ρε sam θα μας τρελάνεις έπρεπε να δεις τα ψίχουλα για να καταλαβάβεις ότι δεν έκανες εσύ την τσατσιά αλλά την έκανε το golum και να επιστρέψεις πίσω. Μου αρέσει ότι κατέβηκες και το βουνό ξανανεβαίνε το τώρα να σώσεις το φροντο από το κακό golum".

Αλλο τραγικό fail της ταινίας ήταν στο τέλος που ήταν ελάχιστο πιο μακρια από το ηφαίστειο και ο Sam και ο Fronto είναι πεσμενοι από την κούραση. Ξαφνικά ο Sam που πριν δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του αποκτά ειδικές δυνάμεις και σηκώνει το frodo και τον πάει μέχρι πάνω (αμερικανιά). Εγώ ο τηλεθεατης θα του ξαναέλεγα
"Καλά ρε Sam δώστου λίγο ξύλο του Frodo (διαφορετικά δεν θα σου το έδεινε το δαχρυλίδι) πάρε του το δαχτυλίδι και ρίχτο μόνο σου. Ακόμα καλύτερα να πετάξει στο ηφαίστειο και τον ίδιο τον φρόντο. Αλλά καλό κορόιδο είσαι εσύ όλη την δουλειά την έκανες εσύ και την δόξα την πήρε ο πεισματάρης και ψώνιο frodo)"

Για το legolas τι να πω μένει συνεχώς ακάλυπτος ρίχνει με το τοξάκι του και σκοτώνει τα orcs, τα οποία ρίχνουν βροχή τα βέλη και κανέναν δεν το πετυχαίνει.

Κρίνουμε τον αρχοντα σαν ταινία και όχι σαν βιβλίο. Καλή ταινία ο άρχοντας πολύ καλύτερη από το avatar αλλά σε καμιά περιπτωση δεν θεωρώ ότι ήταν αριστούργημα και μη εμπορική.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Please μην βάζεις στην ίδια μοίρα sci-fi αριστουργήματα, όπως το Star Wars και το Star Trek, με την (δεν βρίσκω μη προσβλητική λέξη) που είναι το Avatar... Ούτε καν, εδώ που υποτίθεται πως πλησιάζουν τα ήδη δεν ύπαρχει σύγκριση...
συμφωνω εδω...αλλη κλαση..

Πόσο μάλλον όταν το δεύτερο βασίζεται κατά 99,99999999999999999999% στα special effects...
εσυ -και αλλοι-ειδες αυτα μονο απο την ταινια,,εγω μπορω να σου πω πολλα επιστημονικα θεματα που ειχε εξαιρετικα μελετημενα..και ισχυρο νοημα..γνωστο,,αλλα φωναχτο..

Αχ αχ αχ... Γατάκια... Το Mr Frodo το ήθελε γιατί ακόμη κι αν έγιναν φίλοι, ο Sam ξεκίνησε το ταξίδι ως ακόλουθος του Frodo, κι αυτό φαίνεται καθαρότατα στην ταινία και αυτός έμεινε μέχρι το τέλος... Το ίδιο θα όφειλες να κάνεις και εσύ στην θέση του... Το λένε σεβασμό βλεπεις...
καλα ,κανεις οτι δεν καταλαβαινεις τον γελοιο στομφο που μιλανε οι χαρακτηρες ?ψευτικος στομφος επειδη δεν μπορουν να δωσουν πραγματικο συναισθημα..


και για να συγκρινουμε παρο ομοια..
Dragonheart ... 1997 πολυ καλυτερη απο τον αρχοντα για μενα,,πολυ πιο συναιθηματικη,,με αγγιξε με συγκινησε,,σχεδον δακρυσα στην τελευταια σκηνη (κατι που δεν ενοιωσα ποτε τοσο εντονα με τον αρχοντα..) και την απιθανη μουσικη,και οι ηθοποιοι παιζανε κανονικα ,,οχι με ψευτικο στομφο ..


soundtrack To the stars


ηθοποιια συναιθημα οχι τοσα πολλα εφε οσο ο πολυδιαφημισμενος Αρχοντας ,,και ενας απιστευτος Δρακος Σον Κονερι..:D



Εγώ ο τηλεθεατης θα του ξαναέλεγα
"Καλά ρε Sam δώστου λίγο ξύλο του Frodo (διαφορετικά δεν θα σου το έδεινε το δαχρυλίδι) πάρε του το δαχτυλίδι και ρίχτο μόνο σου. Ακόμα καλύτερα να πετάξει στο ηφαίστειο και τον ίδιο τον φρόντο. Αλλά καλό κορόιδο είσαι εσύ όλη την δουλειά την έκανες εσύ και την δόξα την πήρε ο πεισματάρης και ψώνιο frodo)"

Για το legolas τι να πω μένει συνεχώς ακάλυπτος ρίχνει με το τοξάκι του και σκοτώνει τα orcs, τα οποία ρίχνουν βροχή τα βέλη και κανέναν δεν το πετυχαίνει.

Κρίνουμε τον αρχοντα σαν ταινία και όχι σαν βιβλίο. Καλή ταινία ο άρχοντας πολύ καλύτερη από το avatar αλλά σε καμιά περιπτωση δεν θεωρώ ότι ήταν αριστούργημα και μη εμπορική.
Ω ναι,ποσο συμφωνω μαζι σου... οι κλισε αμερικανιες παρατασης αγωνιας σπανε καρυδια..

οπως επισης οι γελοιες μαχες πολιορκιες των ορκς που τους ριχνουνε στο κενο σαν playmobil ,,γελοιες μαχες,,σαν ψευτικο βιντεοπαιχνιδι ..

που συγκριση με τις ρεαλιστικες πανεμορφες μαχες αλλων παλαιοτερων μεσαιωνκων ταινιων..
οπως πχ του
Lancelot 1997



αλλη ποιοτητα,,
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top