Είναι αντιεπιστημονική η πίστη στο Θεό;

Αρχική Δημοσίευση από Δεσμώτης:

δηλ. να μην προλάβει να ζήσει λίγο πρώτα τη ζωή του και να φύγει από μεγάλα βάσανα,
αλλά να πεθάνει όντας παιδί από ΤΟ βάσανο.
έχεις δει ποτέ σου καρκινοπαθή στο τελευταίο στάδιο?

αυτό το λες θεία δίκη?
πέσιμο στα μαλακά?
απαλοιφή πόνου?

διαφωνούμε στο "ένα παιδάκι".
τα 20 στο κονεκτικατ?

(εκεί φταίει το διαταραγμένο ζουρλόπαιδο, ξαφνικά
φυτρώνει η ελεύθερη βούληση ωσάν αλεξανδρινό
κ η μη θεϊκή παρέμβαση takes place, όταν στο παράδειγμα με τον καρκίνο
τον στέλνει ο θεός για να τον γλυτώσει από τα χειρότερα! μουαχαχαχα)

όλα μαζί θα είχαν ένα αναπάντεχο τέλος?
τι θα γινόταν ας πούμε?
θα κανόνιζαν μια μαζική αυτοκτονία στο school reunion?


~~~~~~μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα του σύμπαντου ~~~~~~


Υγ. όσο για την πατάτα πως μόνο ο θεός ξέρει τον σκοπό του καρκίνου,
αυτό δεν αναιρεί το ύστατο χαίρε από μαρτυρικό θάνατο,
δεν μειώνει τη μορφίνη από τους τελευταίους σπασμούς.
Σοκαριστικό να βλέπεις ότι θεός και σοφία είναι τσακωμένοι, ε?

Ήταν ένα ευχάριστο break στη γραφικότητα.
Πάω να φτιάξω τσικουλάτα.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από steve74:

ΟΤΑΝ διαβάζουμε για την επιστήμη, δεν είναι ασυνήθιστο να συναντούμε θρησκευτικούς όρους.

Spoiler

Για παράδειγμα, οι επιστήμονες έχουν χαρακτηριστεί ως «οι αρχιερείς ενός νέου τεχνολογικού πολιτισμού» και τα εργαστήριά τους ως «ναοί» ή «τεμένη». Ασφαλώς, αυτές οι εκφράσεις έχουν απλώς μεταφορική σημασία. Εντούτοις, μπορούν να οδηγήσουν στο εξής σημαντικό ερώτημα: Υπάρχει πράγματι χάσμα ανάμεσα στην επιστήμη και στη θρησκεία;
Μερικοί ίσως έχουν την άποψη ότι όσο περισσότερα μαθαίνουν οι επιστήμονες, τόσο περισσότερο απομακρύνονται από την πίστη στον Θεό. Είναι αλήθεια ότι πολλά μέλη της επιστημονικής κοινότητας καταφρονούν τη θρησκευτική πίστη. Ωστόσο, ένας σεβαστός αριθμός συναδέλφων τους εντυπωσιάζονται βαθιά από τα στοιχεία που υποδεικνύουν την ύπαρξη σχεδίου στο φυσικό κόσμο που μας περιβάλλει. Άλλοι επιστήμονες δεν απορούν μόνο για το σχέδιο. Αρχίζουν να κάνουν σκέψεις γύρω από τον Σχεδιαστή.
Άνεμοι Αλλαγής
Η θεωρία της εξέλιξης του Κάρολου Δαρβίνου είναι διαδεδομένη εδώ και ενάμιση αιώνα. Μερικοί μορφωμένοι άνθρωποι ίσως ανέμεναν ότι, στην εποχή μας, η πίστη στον Θεό θα περιοριζόταν στους αδαείς, στους εύπιστους και στους αφελείς. Τίποτα τέτοιο δεν έχει συμβεί. Πολλοί επιστήμονες δηλώνουν ανοιχτά την πίστη τους σε έναν Δημιουργό. Βέβαια, ίσως να μην πιστεύουν σε έναν Θεό ως πρόσωπο ή στην Αγία Γραφή. Ωστόσο, είναι πεπεισμένοι ότι το σχέδιο που καταδεικνύεται στη φύση προϋποθέτει έναν ευφυή Σχεδιαστή.
Μπορούν αυτοί οι επιστήμονες να θεωρηθούν αφελείς; Αναφερόμενη σε επιστήμονες που πιστεύουν ότι το σύμπαν μας και η ζωή που υπάρχει σε αυτό οφείλονται σε ευφυές σχέδιο, μια κριτική για κάποιο βιβλίο στην εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times) σχολιάζει: «Έχουν διδακτορικά διπλώματα και κατέχουν έδρες σε μερικά από τα καλύτερα πανεπιστήμια. Τα επιχειρήματά τους εναντίον του δαρβινισμού δεν βασίζονται στην αυθεντία των Γραφών. Αντιθέτως, έχουν επιστημονικό υπόβαθρο».
Το ίδιο άρθρο σημειώνει επίσης ότι οι υπέρμαχοι του ευφυούς σχεδίου «δεν διακινδυνεύουν ισχυρισμούς που είναι εμφανώς ανόητοι. . . . Αυτό που αρνούνται είναι ότι η κοινώς αποδεκτή θεωρία του Δαρβίνου, ή κάθε άλλη “φυσιοκρατική” θεωρία η οποία κινείται στα στενά πλαίσια των άλογων, μηχανικών αιτίων που έδρασαν βαθμιαία στο πέρασμα του χρόνου, αρκεί για να εξηγήσει το συνολικό φάσμα της ζωής. Ο βιολογικός κόσμος, υποστηρίζουν, βρίθει από αποδείξεις για την ύπαρξη ευφυούς σχεδίου—αποδείξεις που υποδεικνύουν σχεδόν με βεβαιότητα την παρέμβαση ενός Ευφυούς Σχεδιαστή».
Τέτοια συμπεράσματα είναι διαδεδομένα μεταξύ των επιστημόνων σε εκπληκτικό βαθμό. Λόγου χάρη, μια μελέτη που δημοσιεύτηκε το 1997 αποκάλυψε ότι οι 4 στους 10 Αμερικανούς επιστήμονες πίστευαν σε έναν Θεό ως πρόσωπο. Αυτή η αναλογία είχε παραμείνει σχεδόν αμετάβλητη από το 1914, όταν διεξάχθηκε μια παρόμοια έρευνα.
Βέβαια, σε χώρες όπου επικρατεί πιο κοσμικό πνεύμα, όπως στις ευρωπαϊκές, η αναλογία είναι χαμηλότερη. Ωστόσο, η βρετανική εφημερίδα Δε Γκάρντιαν (The Guardian) ανέφερε ότι «ο βαθμός θρησκευτικότητας είναι υψηλότερος ανάμεσα στους επιστήμονες των θετικών επιστημών, όπως η φυσική και η γεωλογία, και χαμηλότερος στους επιστήμονες των θεωρητικών επιστημών, όπως η ανθρωπολογία». Επίσης πρόσθεσε: «Στο Ηνωμένο Βασίλειο υπάρχουν οργανώσεις όπως οι Χριστιανοί στην Επιστήμη». Η εφημερίδα επισήμανε επίσης ότι στη Μεγάλη Βρετανία «οι φοιτητές επιστημονικών μαθημάτων που εκκλησιάζονται είναι κατʼ αναλογία πολύ περισσότεροι από τους εκκλησιαζόμενους σπουδαστές καλών τεχνών».
Ωστόσο, φαίνεται πως η πλειονότητα των επιστημόνων χλευάζουν πράγματι την ιδέα ενός Δημιουργού. Αυτή η περιφρονητική στάση ασκεί ισχυρή πίεση στους συναδέλφους τους. Ο αστρονόμος Άλαν Σάντατζ αναφέρεται στο «δισταγμό που νιώθει κάποιος να κάνει γνωστό ότι είναι θρησκευόμενος». Γιατί; «Ο εμπαιγμός», λέει—η αποδοκιμασία και η επίκριση των συναδέλφων—«είναι τεράστιος».
Ως αποτέλεσμα, οι επιστήμονες που τολμούν να υποστηρίξουν ότι η επιστήμη δεν συγκρούεται κατʼ ανάγκην με την πίστη σε έναν Δημιουργό διαπιστώνουν ότι οι φωνές τους καταπνίγονται από πιο σκεπτικιστικές απόψεις. Τα επόμενα άρθρα θα ασχοληθούν με τέτοιες φωνές που συχνά αγνοούνται καθώς και με τους λόγους για τους οποίους αυτοί οι επιστήμονες πιστεύουν ό,τι πιστεύουν. Πώς, όμως, επηρεάζεστε εσείς προσωπικά; Μπορεί να σας βοηθήσει η επιστήμη να βρείτε τον Θεό; Γιατί Μερικοί Επιστήμονες Πιστεύουν στον Θεό
Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ αποκαλύπτει συνεχώς καινούρια μυστικά για το σύμπαν και για τη ζωή που ακμάζει στον πλανήτη μας. Εντούτοις, τόσο οι επιστήμονες όσο και οι απλοί άνθρωποι εξακολουθούν να έρχονται αντιμέτωποι με θεμελιώδη ερωτήματα όπως: Πώς ήρθε σε ύπαρξη το σύμπαν; Τι υπήρχε πριν από αυτό; Γιατί φαίνεται να είναι ειδικά σχεδιασμένο έτσι ώστε να συντηρεί τη ζωή; Πώς εμφανίστηκε η ζωή εδώ στη γη;
Η επιστήμη δεν μπορεί ακόμη να δώσει βέβαιες απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Μερικοί αμφιβάλλουν για το αν θα μπορέσει ποτέ να τις δώσει. Γιʼ αυτόν το λόγο, πολλοί έχουν νιώσει την ανάγκη να αναθεωρήσουν τις απόψεις και τις πεποιθήσεις τους. Ας εξετάσουμε τρία από τα μυστήρια που κάνουν μερικούς επιστήμονες να διερωτώνται σχετικά με την ύπαρξη ενός Δημιουργού.
Το Θαυμάσια Συντονισμένο Σύμπαν—Αποτέλεσμα Τύχης;
Ένα βασικό ερώτημα αφορά το θαυμάσιο τρόπο με τον οποίο είναι συντονισμένο το σύμπαν μας. Γιατί είναι το σύμπαν εφοδιασμένο με αναλλοίωτους φυσικούς νόμους και φυσικές σταθερές καθορισμένες με ακριβή και ιδανικό τρόπο προκειμένου να συντηρείται ένας πλανήτης όπως ο δικός μας καθώς και όλη η ζωή που υπάρχει σε αυτόν;
Τι εννοούμε όταν μιλάμε για θαυμάσιο συντονισμό; Σκεφτείτε, λόγου χάρη, την ακρίβεια με την οποία είναι ρυθμισμένες οι τέσσερις θεμελιώδεις φυσικές δυνάμεις: ο ηλεκτρομαγνητισμός, η βαρύτητα, η ισχυρή πυρηνική δύναμη και η ασθενής πυρηνική δύναμη. Αυτές οι δυνάμεις επηρεάζουν κάθε αντικείμενο στο σύμπαν. Είναι ρυθμισμένες και εξισορροπημένες με τόση ακρίβεια ώστε ακόμη και ελαφρές παρεκκλίσεις θα μπορούσαν να καταστήσουν αδύνατη τη ζωή στο σύμπαν.
Για πολλές λογικά σκεπτόμενες διάνοιες, η εξήγηση θα πρέπει να βρίσκεται κάπου αλλού και όχι στην απλή σύμπτωση. Ο Τζον Πόλκινχορν, ο οποίος ήταν φυσικός στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, κατέληξε στο συμπέρασμα: «Όταν αντιλαμβάνεσαι ότι οι νόμοι της φύσης πρέπει να είναι συντονισμένοι με απίστευτα θαυμάσιο τρόπο έτσι ώστε να υπάρχει το σύμπαν που βλέπουμε, αυτή η σκέψη σού υποβάλλει την ιδέα ότι το σύμπαν δεν μπορεί να εμφανίστηκε έτσι, χωρίς λόγο, αλλά ότι θα πρέπει να υπάρχει σκοπός πίσω από αυτό».
Ο Αυστραλός φυσικός Πολ Ντέιβις ανέφερε κάτι παρόμοιο: «Δεν υπάρχει αμφιβολία πως πολλοί επιστήμονες . . . απορρίπτουν περιφρονητικά την ιδέα ότι ίσως υπάρχει ένας Θεός, ή ακόμα και μια απρόσωπη δημιουργική αρχή». Κατόπιν είπε: «Προσωπικά, δεν συμμερίζομαι την περιφρόνησή τους. . . . Δεν μπορώ να πιστέψω ότι η ύπαρξή μας στο σύμπαν είναι απλώς μια παραξενιά της μοίρας . . . ή ένα τυχαίο στίγμα στο μεγάλο κοσμικό δράμα».
Η Πρόκληση της Πολυπλοκότητας
Ένα δεύτερο πρόβλημα που αποτελεί πρόκληση για τους σημερινούς επιστήμονες περιλαμβάνει την τεράστια πολυπλοκότητα του κόσμου που μας περιβάλλει. Η κοινή λογική μάς λέει ότι, όσο πιο πολύπλοκο είναι ένα γεγονός, τόσο λιγότερες πιθανότητες υπάρχουν να συνέβη κατά τύχη. Εξετάστε ένα παράδειγμα.
Για να σχηματιστεί το DNA, το δομικό στοιχείο της ζωής, χρειάζεται να λάβουν χώρα με ακρίβεια αναρίθμητες χημικές αντιδράσεις. Πριν από τρεις δεκαετίες, ο Δρ Φρανκ Σόλζμπερι, από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Γιούτα των ΗΠΑ, υπολόγισε τις πιθανότητες που υπάρχουν να σχηματιστεί από μόνο του ένα βασικό μόριο DNA που είναι απαραίτητο για την εμφάνιση της ζωής. Οι υπολογισμοί αποκάλυψαν ότι η πιθανότητα είναι τόσο μικρή ώστε από μαθηματική άποψη θεωρείται αδύνατη.
Η πολυπλοκότητα είναι ιδιαίτερα φανερή όταν οι ζωντανοί οργανισμοί έχουν πολύπλοκα μέρη τα οποία θα ήταν άχρηστα αν δεν υπήρχαν άλλα πολύπλοκα μέρη. Ας εξετάσουμε το παράδειγμα της αναπαραγωγής.
Σύμφωνα με τις εξελικτικές θεωρίες, τα έμβια όντα συνέχισαν να αναπαράγονται καθώς γίνονταν ολοένα και πιο πολύπλοκα. Σε κάποιο στάδιο, ωστόσο, το θηλυκό μερικών ειδών χρειάστηκε να αναπτύξει αναπαραγωγικά κύτταρα που απαιτούσαν γονιμοποίηση από αρσενικό με συμπληρωματικά αναπαραγωγικά κύτταρα. Για να προμηθεύσουν το σωστό αριθμό χρωμοσωμάτων στους απογόνους, τα αναπαραγωγικά κύτταρα του κάθε γονέα περνούν από μια αξιοσημείωτη διαδικασία, τη λεγόμενη μείωση, με την οποία τα κύτταρα του κάθε γονέα απομένουν με το μισό από το συνηθισμένο αριθμό χρωμοσωμάτων. Με αυτή τη διαδικασία αποφεύγεται η ύπαρξη υπερβολικού αριθμού χρωμοσωμάτων στον απόγονο.
Ασφαλώς, η ίδια διαδικασία θα απαιτούνταν και για άλλα είδη. Πώς, λοιπόν, απέκτησε η «πρώτη μητέρα» του κάθε είδους την ικανότητα αναπαραγωγής με έναν πλήρως αναπτυγμένο «πρώτο πατέρα»; Πώς μπορούσαν και οι δυο τους να μειώσουν ξαφνικά κατά το ήμισυ τον αριθμό των χρωμοσωμάτων στα αναπαραγωγικά τους κύτταρα με τέτοιον τρόπο ώστε να παραγάγουν έναν υγιή απόγονο με κάποια από τα γνωρίσματα και των δύο γονέων; Επίσης, αν αυτά τα αναπαραγωγικά χαρακτηριστικά αναπτύχθηκαν σταδιακά, πώς θα είχε επιζήσει το αρσενικό και το θηλυκό κάθε είδους εφόσον αυτά τα ζωτικά χαρακτηριστικά ήταν σχηματισμένα μόνο εν μέρει;
Ακόμη και σε ένα μόνο είδος, οι πιθανότητες να επήλθε αυτή η αναπαραγωγική αλληλεξάρτηση κατά τύχη είναι μηδαμινές. Το ενδεχόμενο να συνέβη στο ένα είδος μετά το άλλο δεν επιδέχεται λογική εξήγηση. Μπορεί μια θεωρητική διαδικασία εξέλιξης να εξηγήσει τέτοια πολυπλοκότητα; Πώς μπορούν τυχαία, συμπτωματικά, άσκοπα γεγονότα να οδηγούν σε συστήματα που χαρακτηρίζονται από τόσο περίπλοκη αλληλεξάρτηση; Τα έμβια όντα διαθέτουν πλήθος χαρακτηριστικών που μαρτυρούν προνοητικότητα και σχεδιασμό—υποδεικνύοντας έναν ευφυή Σχεδιαστή.
Πολλοί μελετητές έχουν καταλήξει σε παρόμοιο συμπέρασμα. Λόγου χάρη, ο μαθηματικός Γουίλιαμ Α. Ντέμσκι έγραψε ότι το «ευφυές σχέδιο» που είναι εμφανές στα «ορατά χαρακτηριστικά του φυσικού κόσμου . . . μπορεί να εξηγηθεί ικανοποιητικά μόνο αν αποδοθεί σε ευφυείς αιτίες». Ο μοριακός βιοχημικός Μάικλ Μπίχι συνοψίζει τα διαθέσιμα στοιχεία ως εξής: «Μπορείτε να είστε καλός Καθολικός και να πιστεύετε στο δαρβινισμό. Ωστόσο, η βιοχημεία καθιστά ολοένα και πιο δύσκολο το να είστε επιστήμονας που ενεργεί με βάση τη λογική σκέψη και συγχρόνως να πιστεύετε στο δαρβινισμό».
Ένα Ανομοιογενές Αρχείο Απολιθωμάτων
Ένα τρίτο μυστήριο που έχει προβληματίσει μερικούς επιστήμονες σχετίζεται με το αρχείο των απολιθωμάτων. Αν η εξέλιξη συνεχιζόταν επί μεγάλες χρονικές περιόδους, θα αναμέναμε να βρούμε πλήθος ενδιάμεσων οργανισμών, ή αλλιώς κρίκων, ανάμεσα στα βασικά είδη έμβιων όντων. Ωστόσο, τα αναρίθμητα απολιθώματα που έχουν έρθει στο φως από την εποχή του Δαρβίνου έχουν αποδειχτεί απογοητευτικά ως προς αυτό. Οι ελλείποντες κρίκοι παραμένουν πράγματι ελλείποντες!
Ως εκ τούτου, ορισμένοι επιστήμονες έχουν συμπεράνει ότι τα στοιχεία που υποστηρίζουν την εξέλιξη είναι τόσο ανεπαρκή και αντιφατικά ώστε δεν μπορούν να αποδείξουν ότι η ζωή εξελίχθηκε. Ο αεροδιαστημικός μηχανικός Λούθερ Ντ. Σάδερλαντ έγραψε στο βιβλίο του Το Αίνιγμα του Δαρβίνου (Darwinʼs Enigma): «Τα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι οποτεδήποτε πρωτοεμφανίστηκε στη Γη κάποιο θεμελιωδώς διαφορετικό είδος ζωής, από τα μονοκύτταρα πρωτόζωα μέχρι και τον άνθρωπο, αυτό ήταν πλήρες και τα όργανα καθώς και η δομή του ήταν πλήρη και εντελώς λειτουργικά. Το αναπόφευκτο συμπέρασμα που εξάγεται από αυτό το γεγονός είναι ότι υφίστατο κάποιο είδος προϋπάρχουσας ευφυΐας πριν πρωτοεμφανιστεί η ζωή πάνω στη Γη».
Από την άλλη μεριά, το αρχείο των απολιθωμάτων ταιριάζει πολύ με τη γενική σειρά εμφάνισης των μορφών ζωής όπως αυτή παρουσιάζεται στο Γραφικό βιβλίο της Γένεσης. Ο Ντόναλντ Ε. Τσίτικ, φυσικοχημικός ο οποίος ανακηρύχτηκε διδάκτορας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Όρεγκον, σχολιάζει: «Μια προσεκτική ματιά στο αρχείο των απολιθωμάτων θα οδηγούσε κάποιον στο συμπέρασμα ότι τα ζώα αναπαράγονταν κατά το είδος τους όπως αναφέρει η Γένεση. Δεν άλλαζαν από το ένα είδος στο άλλο. Τα στοιχεία που υπάρχουν σήμερα, όπως και στην εποχή του Δαρβίνου, συμφωνούν με την αφήγηση της Γένεσης για την άμεση δημιουργία. Τα ζώα και τα φυτά εξακολουθούν να αναπαράγονται κατά το είδος τους. Στην πραγματικότητα, η σύγκρουση ανάμεσα στην παλαιοντολογία (μελέτη των απολιθωμάτων) και στο δαρβινισμό είναι τόσο ισχυρή ώστε μερικοί επιστήμονες αρχίζουν να πιστεύουν ότι οι ενδιάμεσες μορφές δεν θα βρεθούν ποτέ».
Αντιμέτωποι με τα Στοιχεία
Τα όσα προαναφέρθηκαν αποτελούν απλώς την κορυφή του παγόβουνου σε ό,τι αφορά τα αναπάντητα ερωτήματα που προβληματίζουν όσους απορρίπτουν τα στοιχεία που υποδεικνύουν την ύπαρξη Δημιουργού. Μερικοί επιστήμονες αναγνωρίζουν ότι η απόρριψη του Θεού βασίζεται, όχι σε πραγματικές αποδείξεις και προσεκτική ορθολογική σκέψη, αλλά σε υπεραισιόδοξες υποθέσεις και εικασίες.
Με βάση τα παραπάνω, έπειτα από μια ολόκληρη ζωή παραγωγικής επιστημονικής έρευνας και εργασίας, ο αστρονόμος Άλαν Σάντατζ είπε: «Η επιστήμη μου ήταν εκείνη που με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο κόσμος είναι πολύ πιο πολύπλοκος από όσο μπορεί να εξηγήσει η επιστήμη. Μόνο αν δεχτώ το υπερφυσικό μπορώ να καταλάβω το μυστήριο της ύπαρξης».
Πού Μπορείτε να Βρείτε Απαντήσεις;
ΜΗΠΩΣ νιώθετε καμιά φορά κάπως ενοχλημένοι από την αντιλογία που μαίνεται γύρω από την εξέλιξη και τη δημιουργία; Αν ναι, δεν είστε οι μόνοι.
Εξάλλου, από τη μια πλευρά του ζητήματος βρίσκονται μερικοί πολυμαθείς επιστήμονες και ακαδημαϊκοί οι οποίοι, χρησιμοποιώντας συχνά πολύ εξειδικευμένη ορολογία, επιμένουν στην άποψη ότι, αν είστε μορφωμένοι και ευφυείς, θα πρέπει να δεχτείτε τη θεωρία της εξέλιξης ως γεγονός. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν κάποιοι εξίσου πομπώδεις θρησκευόμενοι οι οποίοι, με συναισθηματικά φορτισμένη επιχειρηματολογία, λένε ότι αν έχετε γνήσια πίστη, πρέπει να συμφωνήσετε με τη δική τους εκδοχή για το δημιουργισμό.
Τέτοιες ακραίες απόψεις απωθούν πολλούς σκεπτόμενους ανθρώπους. Το ερώτημα για την ύπαρξη του Θεού, αντί να αντιμετωπίζεται με αλαζονικούς και δογματικούς ισχυρισμούς, αξίζει κάτι καλύτερο. Να θυμάστε ότι αυτό το ερώτημα δεν αποτελεί απλώς θέμα αντιλογίας ή ακαδημαϊκής συζήτησης. Τα ζητήματα που περιλαμβάνονται μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή σας και το μέλλον σας.
Ένα Κοινό Πρόβλημα με τους Επιστήμονες
Όπως έχουμε δει, δεν είναι λίγοι οι ευυπόληπτοι, ευρυμαθείς επιστήμονες που λένε ότι τα στοιχεία υποδεικνύουν την ύπαρξη ενός Σχεδιαστή ή Δημιουργού. Λίγοι προχωρούν ακόμη περισσότερο. Αμφισβητούν την επιστημονική ακεραιότητα των συνεργατών τους που απορρίπτουν δογματικά την ύπαρξη του Θεού.
Λόγου χάρη, ο γεωφυσικός Τζον Ρ. Μπάουμγκαρντνερ σημειώνει: «Με βάση τις εκπληκτικά μικρές πιθανότητες, πώς θα μπορούσε οποιοσδήποτε επιστήμονας που διαθέτει έστω και την παραμικρή εντιμότητα να αποδώσει στις τυχαίες αλληλεπιδράσεις την πολυπλοκότητα την οποία παρατηρούμε στα έμβια συστήματα; Το να κάνει κάποιος κάτι τέτοιο, γνωρίζοντας πόσο μικρές είναι αυτές οι πιθανότητες, συνιστά κατά τη γνώμη μου σοβαρή παραβίαση της επιστημονικής ακεραιότητας».
Ο διακεκριμένος φυσικός Ρίτσαρντ Φέινμαν επέστησε την προσοχή σε μια άλλη πτυχή της επιστημονικής ακεραιότητας. Σε διάλεξη που εκφώνησε στη διάρκεια κάποιας τελετής αποφοίτησης σε πανεπιστήμιο, μίλησε για «ένα ιδιαίτερο, ανώτερο είδος ακεραιότητας». Είπε ότι αυτό περιλάμβανε «το να καταβάλλετε σκληρές προσπάθειες για να δείξετε ότι μπορεί να κάνετε λάθος. . . . Ως επιστήμονες έχουμε [αυτή] την ευθύνη, κυρίως απέναντι στους άλλους επιστήμονες και, κατά τη γνώμη μου, απέναντι στους απλούς ανθρώπους».
Πόσο συχνά ακούμε να αναφέρονται οι εξελικτές στις θεωρίες τους με φράσεις όπως “μπορεί να κάνουμε λάθος”; Δυστυχώς, φαίνεται πως ανάμεσά τους είναι δυσεύρετη τέτοιου είδους μετριοφροσύνη. Στην πραγματικότητα, η μετριοφροσύνη και η ακεραιότητα θα πρέπει να υποκινούν και άλλους επιστήμονες να παραδεχτούν ότι η επιστήμη, η οποία περιορίζεται στη μελέτη του φυσικού κόσμου, δεν είναι σε θέση να δώσει απάντηση σε ερωτήματα σχετικά με την ύπαρξη ενός Δημιουργού. Τι θα λεχθεί, όμως, για τους θρησκευτικούς ηγέτες που υποστηρίζουν το δημιουργισμό;
Ένα Κοινό Πρόβλημα με τους Θρησκευόμενους
Η μετριοφροσύνη και η ακεραιότητα είναι δυσεύρετες και ανάμεσα στους θρησκευτικούς ηγέτες επίσης. Εξάλλου, πού είναι η ακεραιότητα όταν κάποιος ισχυρίζεται πως η Γραφή διδάσκει κάτι που δεν διδάσκει; Πού είναι η μετριοφροσύνη όταν κάποιος βάζει προσωπικές απόψεις και δημοφιλείς παραδόσεις πάνω από τη Γραφή; Αυτό ακριβώς έχουν κάνει πολλοί δημιουργιστές.
Λόγου χάρη, οι δημιουργιστές συχνά λένε ότι ολόκληρο το σύμπαν δημιουργήθηκε σε έξι κατά γράμμα 24ωρες ημέρες πριν από 6.000 χρόνια. Με διδασκαλίες όπως αυτή, κακοπαριστάνουν τη Γραφή, η οποία λέει ότι ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη «στην αρχή»—σε κάποιο ακαθόριστο χρονικό σημείο πριν από την έναρξη των πιο συγκεκριμένων δημιουργικών «ημερών». (Γένεση 1:1) Αξίζει να σημειωθεί ότι η αφήγηση της Γένεσης δείχνει πως η έκφραση «ημέρα» χρησιμοποιείται με πολλαπλή έννοια. Στο εδάφιο Γένεση 2:4, ολόκληρη η περίοδος των έξι ημερών που περιγράφονται στο προηγούμενο κεφάλαιο αναφέρεται ως μία μόνο ημέρα. Λογικά, αυτές δεν ήταν κατά γράμμα 24ωρες ημέρες, αλλά μακρές περίοδοι χρόνου. Καθεμιά από αυτές τις χρονικές περιόδους προφανώς διήρκεσε χιλιάδες χρόνια.
Πολύ συχνά, διάφοροι θρησκευτικοί δάσκαλοι μιλούν για την πίστη με εξίσου αβάσιμους ισχυρισμούς. Μερικοί φαίνεται να υπαινίσσονται ότι η πίστη περιλαμβάνει την ένθερμη προσκόλληση σε κάτι για το οποίο δεν υπάρχουν ακλόνητες αποδείξεις. Σε πολλούς σκεπτόμενους ανθρώπους, αυτό μοιάζει περισσότερο με ευπιστία. Η Γραφή ορίζει την πίστη εντελώς διαφορετικά: «Πίστη είναι η βεβαιωμένη προσδοκία πραγμάτων για τα οποία ελπίζει κανείς, η φανερή απόδειξη πραγματικοτήτων, τις οποίες όμως δεν βλέπουμε». (Εβραίους 11:1) Συνεπώς, η γνήσια πίστη δεν είναι απλή ευπιστία. Βασίζεται σε ακλόνητες αποδείξεις, σε βεβαιότητες στηριγμένες στη λογική.
Πάνω σε ποιες αποδείξεις, λοιπόν, βασίζεται η πίστη στον Θεό; Υπάρχουν δύο κατηγορίες αποδείξεων, οι οποίες είναι εξίσου ισχυρές.
Αξιολόγηση των Αποδείξεων
Ο απόστολος Παύλος υποκινήθηκε να γράψει ότι «οι αόρατες ιδιότητες [του Θεού], δηλαδή η αιώνια δύναμη και η Θειότητά του, βλέπονται καθαρά από τη δημιουργία του κόσμου και έπειτα, επειδή γίνονται αντιληπτές μέσω των πραγμάτων που έχουν φτιαχτεί». (Ρωμαίους 1:20) Επί χιλιάδες χρόνια, σοφοί άντρες και γυναίκες αντιλαμβάνονται τις αποδείξεις της ύπαρξης του Θεού στο φυσικό κόσμο.
Όπως έχουμε δει, η επιστήμη μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο μέσο από αυτή την άποψη. Όσο περισσότερο μαθαίνουμε για την πολυπλοκότητα και την τάξη του σύμπαντος, τόσο περισσότερους λόγους έχουμε να νιώθουμε δέος για Εκείνον που τα σχεδίασε όλα αυτά. Μερικοί επιστήμονες είναι δεκτικοί όσον αφορά αυτές τις αποδείξεις και τις θεωρούν πειστικές. Αναμφίβολα, θα έλεγαν ότι η επιστήμη τούς έχει βοηθήσει να βρουν τον Θεό. Άλλοι επιστήμονες, όπως φαίνεται, δεν πρόκειται να πειστούν όσες αποδείξεις και αν υπάρχουν. Τι θα λεχθεί για εσάς;
Αν είστε δεκτικοί όσον αφορά την αξιολόγηση των αποδείξεων που υπάρχουν σε σχέση με αυτό το ζήτημα, σας παροτρύνουμε να ενεργήσετε ανάλογα. Το βιβλίο Υπάρχει Δημιουργός που Ενδιαφέρεται για Εσάς; είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να σας βοηθήσει σε αυτή τη ζωτική αναζήτηση απαντήσεων. Επιπλέον, θα σας βοηθήσει να αξιολογήσετε μια δεύτερη κατηγορία αποδείξεων όσον αφορά την ύπαρξη του Θεού: την Αγία Γραφή.
Η Γραφή περιέχει πληθώρα αποδείξεων που πιστοποιούν ότι είναι εμπνευσμένη από μια υπερανθρώπινη ευφυή πηγή. Λόγου χάρη, περιέχει πολλές προφητείες, δηλαδή ιστορία γραμμένη εκ των προτέρων. Μερικές περιγράφουν αυτές ακριβώς τις καταστάσεις που επικρατούν στο σημερινό κόσμο μας! (Ματθαίος 24:3, 6, 7· Λουκάς 21:10, 11· 2 Τιμόθεο 3:1‐5) Οι άνθρωποι δεν μπορούν να προβλέψουν το μέλλον αξιόπιστα. Ποιος θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο εκτός από τον ίδιο τον Θεό;
Ωστόσο, η Γραφή δεν βοηθάει απλώς να απαντηθεί το ερώτημα αν υπάρχει Θεός. Μας διδάσκει επίσης το προσωπικό του όνομα, περιγράφει την προσωπικότητά του και μας μιλάει σχετικά με το ενδιαφέρον που έχει δείξει εκείνος για την ανθρωπότητα στο πέρασμα των ετών. Αποκαλύπτει μάλιστα τι έχει υπόψη του για εμάς. Σε όλους αυτούς τους τομείς, η επιστήμη είναι ανίσχυρη να μας βοηθήσει να βρούμε απαντήσεις. Πράγματι, η ανθρώπινη επιστήμη δεν μπορεί να φέρει διαρκή ελπίδα στη ζωή μας. Ούτε μπορεί να εδραιώσει κατάλληλες ηθικές αρχές και αξίες.
Βάση για Ηθικές Αρχές και Αξίες
Δυστυχώς, η τάση της επιστήμης, όπως αυτή ασκείται από μερικούς σήμερα, είναι να υποσκάπτει την ηθική, τις αξίες και τα πρότυπα. Ο βιολόγος Ρίτσαρντ Ντόκινς, ο οποίος απορρίπτει την ιδέα περί Θεού, δήλωσε: «Σε ένα σύμπαν που χαρακτηρίζεται από τυφλές φυσικές δυνάμεις και γενετική αντιγραφή, μερικοί θα υποστούν βλάβη, άλλοι θα αποδειχτούν τυχεροί, και πουθενά δεν θα βρείτε κάποια λογική ούτε δικαιοσύνη σε αυτό». Μήπως σας φαίνεται κάπως απαισιόδοξη αυτή η άποψη για τον κόσμο; Δεν νομίζετε ότι η ανθρώπινη κοινωνία χρειάζεται έναν ηθικό κώδικα ο οποίος να ανταμείβει την καλή συμπεριφορά και να τιμωρεί την αδικοπραγία;
Εδώ διακρίνουμε μια ουσιώδη διαφορά ανάμεσα στη Βιβλική άποψη για την ανθρωπότητα και στην αθεϊστική άποψη της εξέλιξης. Ο Λόγος του Θεού τονίζει ότι οι άνθρωποι κατέχουν ειδική θέση στη δημιουργία. Σύμφωνα με την εξέλιξη, οι άνθρωποι είναι το τυχαίο προϊόν τυφλών φυσικών διαδικασιών. Η Αγία Γραφή εξηγεί ότι οι άνθρωποι έχουν δημιουργηθεί κατά την εικόνα ενός δίκαιου και στοργικού Θεού και είναι σε θέση να διάγουν ηθική και γεμάτη ικανοποίηση ζωή. Η εξέλιξη, με την έμφαση που δίνει στον αγώνα για επιβίωση, αδυνατεί να εξηγήσει τις ανθρώπινες ιδιότητες της αγάπης και του αλτρουισμού.
Η εξέλιξη δεν μπορεί να προσφέρει αληθινή ελπίδα ή σκοπό. Η Γραφή παρουσιάζει το μεγαλειώδη σκοπό του Δημιουργού για το μέλλον μας. Αυτός έχει δηλώσει σαφώς την πρόθεσή του: “Θα σας δώσω μέλλον και ελπίδα”.—Ιερεμίας 29:11.
Μάθετε για τον Δημιουργό
Ένας σοφός ψαλμωδός υποκινήθηκε ταπεινά να παραδεχτεί: «Γνωρίστε ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός. Αυτός μας έφτιαξε και όχι εμείς». (Ψαλμός 100:3) Σε πολλές σκεπτόμενες διάνοιες, αυτή η παραδοχή που αντανακλά μετριοφροσύνη είναι απείρως πιο λογική από τις σύγχρονες θεωρίες σύμφωνα με τις οποίες η ανθρώπινη ζωή είναι προϊόν τύχης.
Η σύγχρονη επιστήμη μερικές φορές υποθάλπει την αλαζονική αντίληψη ότι η ανθρώπινη λογική και γνώση πρέπει να είναι ο υπέρτατος οδηγός. Δυστυχώς, η οργανωμένη θρησκεία κάνει συχνά το ίδιο λάθος. Ωστόσο, η ανθρώπινη γνώση είναι και θα παραμείνει περιορισμένη. Ο απόστολος Παύλος είχε πολλές γνώσεις γύρω από τα πνευματικά ζητήματα, αλλά παρέμενε ταπεινός. Είπε με ρεαλισμό: «Προς το παρόν βλέπουμε μια θαμπή εικόνα μέσω μεταλλικού καθρέφτη . . . Προς το παρόν γνωρίζω κατά μέρος».—1 Κορινθίους 13:12.
Ασφαλώς, η γνήσια πίστη στον Θεό δεν εξαρτάται από τη σύγχρονη επιστήμη. Αλλά για τον οξυδερκή παρατηρητή, η επιστήμη μπορεί να ενισχύσει την πίστη. Η αληθινή πίστη και πνευματικότητα είναι ουσιώδη στοιχεία για μια πλήρη και ευτυχισμένη ζωή. (Ματθαίος 5:3) Αν χρησιμοποιήσετε τη Γραφή ώστε να αποκτήσετε βαθιά γνώση για τον Ιεχωβά και το σκοπό που έχει για τον άνθρωπο και τη γη, θα βρείτε τη βάση για αληθινό νόημα στη ζωή καθώς και ένα σταθερό θεμέλιο για ελπίδα

Πηγή: περιοδικό "Ξύπνα"

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από ~rosi~:

Προσωπικά θεωρώ πως Επιστήμη και Πίστη αλληλοσυνδέονται. Η Φυσική σε συνδυασμό με τα Μαθηματικά προσπαθούν να θέσουν κάτω από νόμους και κανόνες το σκεπτικό του Δημιουργού. Βέβαια αυτό ποτέ δεν πρόκειται να γίνει σε ολοκληρωτικό βαθμό, γιατί είναι φύσει αδύνατο. Αλλά θεωρώ πως βρίσκεται η επιστήμη σε ένα αρκετά καλό δρόμο, ούτως ώστε μέσω της τεχνολογίας και της διαρκώς αυξανόμενης γνώσης να κατανοήσουμε εμείς οι άνθρωποι ένα μεγαλύτερο ποσοστό περί της γενεσιουργού δύναμης. Γιατί το ότι υπάρχει κάποια ανώτερη δύναμη είναι σαφές πιστεύω. Άρα η επιστήμη δεν είναι παρά ένα μέσο κατανόησης.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Θάλεια:

Ωστόσο, αν βρεθεί το μποζόνιο Higgs πάμε αλλού. Θα αποδειχτεί ότι με ένα απλό σωματίδιο μπορούν όλα να αποκτήσουν μία αρχή, μία μάζα, την ύπαρξή τους.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από exc:

Συναδέλφισσα, αν και καταλαβαίνω και συμφωνώ με την γενικότερη λογική σου, αυτό που γράφεις πιο πάνω είναι τελείως λάθος.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Θάλεια:

Αναφέρεσαι στον γενικότερο συσχετισμό;

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από exc:

Όχι, σου είπα, άλλωστε ότι συμφωνώ με την γενικότερη λογική.
Είναι λάθος το καθαρά επιστημονικό κομμάτι που λες ότι το Higgs δίνει μάζα σε 1) όλα τα σωματίδια και ότι 2) τους δίνει ύπαρξη.
Δες το πάνω μόνο κομμάτι στην αγγλική wiki, το εισαγωγικό: https://en.wikipedia.org/wiki/Higgs_mechanism

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Θάλεια:

Ωστόσο, αν βρεθεί το μποζόνιο Higgs πάμε αλλού. Θα αποδειχτεί ότι με ένα απλό σωματίδιο μπορούν όλα να αποκτήσουν μία αρχή, μία μάζα, την ύπαρξή τους. Ούτε Θεός, ούτε τίποτα. Εκτός αν υπάρξει η θεώρηση ότι ολόκληρη η Θρησκεία και ο Θεός κάποιου είναι το Higgs.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Akis_Megara:

Αν το δεις και διαφορετικά τι μπορεί να υπήρχε προτού δώσει αυτό το σωματίδιο μάζα στην ύλη; Απλά χάος; Και τι μπορεί να οριστεί ως το απόλυτο χάος; Η επιστήμη μπορεί να μιλήσει μέχρι λίγα δευτερόλεπτα μετά την μεγάλη έκρηξη. Μετά τι; Και οι ίδιοι οι επιστήμονες λένε ότι σε αυτό θα τους χρησιμεύσει κυρίως αν βρεθεί το εν λόγω μποζόνιο, δηλαδή στο να εξακριβώσουν ποιες ήταν οι συνθήκες που επικρατούσαν στα πρώτα δευτερόλεπτα της έκρηξης.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Akis_Megara:

Και αυτό εσύ το θεωρείς απόδειξή; Η θρησκεια γενικά ως φαινόμενο είναι καθαρά θέμα πίστης. Δεν μπορείς να βάλεις τον θεό στο εργαστήριο για να αποδείξεις την ύπαρξη ή την ανυπαρξία του αντίστοιχα.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Akis_Megara:

Και αυτό εσύ το θεωρείς απόδειξή; Η θρησκεια γενικά ως φαινόμενο είναι καθαρά θέμα πίστης. Δεν μπορείς να βάλεις τον θεό στο εργαστήριο για να αποδείξεις την ύπαρξη ή την ανυπαρξία του αντίστοιχα. Αν το δεις και διαφορετικά τι μπορεί να υπήρχε προτού δώσει αυτό το σωματίδιο μάζα στην ύλη; Απλά χάος; Και τι μπορεί να οριστεί ως το απόλυτο χάος; Η επιστήμη μπορεί να μιλήσει μέχρι λίγα δευτερόλεπτα μετά την μεγάλη έκρηξη. Μετά τι; Και οι ίδιοι οι επιστήμονες λένε ότι σε αυτό θα τους χρησιμεύσει κυρίως αν βρεθεί το εν λόγω μποζόνιο, δηλαδή στο να εξακριβώσουν ποιες ήταν οι συνθήκες που επικρατούσαν στα πρώτα δευτερόλεπτα της έκρηξης.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Θάλεια:

Τεςπα, ήταν λάθος μου που πήγα να συνδέσω το Higgs με το Θεό. Άστοχο!

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από exc:

Λάθος ήταν που υπονόησες ότι το Higgs ευθύνεται για τη δημιουργία ύλης από το τίποτα, αλλά η δεύτερη δεν είναι αδύνατη. Είναι δυνατή και συμβαίνει στα πλαίσια των κβαντικών διακυμάνσεων.

Click για ανάπτυξη...

Είναι αντιεπιστημονική η πίστη στο Θεό;

Click για ανάπτυξη...