"Όποιος δέχεται από ξένα χέρια τη λευτεριά είναι σκλάβος..."

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
«Απ’ όσα κατάλαβα στα λίγα χρόνια που ζω, δεν είναι η λευτεριά πέσε πίτα να σε φάω.
Είναι
κάστρο και το παίρνεις µε το σπαθί σου. Όποιος δέχεται από ξένα χέρια τη λευτεριά είναι σκλάβος».
Καπετάν Μιχάλης του Νίκου Καζαντζάκη



Η κοινωνική και πολιτική ελευθερία είναι το σημαντικότερο δικαίωμα του Ανθρώπου.

Σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε καταστρατηγείται ασύστολα...

Οταν εχουμε κατακτησει την ελευθερια και δεν μπορούμε να τη διαφυλάξουμε που οδηγούμεθα;
Μηπως δεν παλεψαμε για την ελευθερια και απλά τη δεχτήκαμε σαν δώρο ..οπότε δεν εκτιμήσαμε και ποτέ την ουσιώδη αξία της;

Μήπως η σημερινή κοινωνία και οι πολιτικοί μας οδήγησε στο να είμαστε σκλάβοι και απλά ενδεδυμένοι με το μανδύα της δήθεν ελευθερίας ;






Συμφωνειτε με τα γραφόμενα του Καζαντζάκη;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Βλα

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
Στα γραπτά του Καζαντζάκη υπάρχει πάντα η επιρροή από τα γεγονότα κάθε εποχής.
Για παράδειγμα ο «Καπετάν Μιχάλης» γράφεται γύρω στο 1950 που στην Ελλάδα έχουμε την "ελευθερία" από τους Άγγλους και τον εμφύλιο. Προφανώς, η ελευθερία δεν είναι "πέσε πίτα να σε φάω", γιατί αν και την κερδίσαμε αρχικά με την απελευθέρωση από τον γερμανικό ζυγό, μετά είμασταν θύματα άλλων ξενόδουλων ολιγαρχιών.

Και σήμερα επαναλαμβάνονται τα γεγονότα με διαφορετικές μεταβλητές και πρόσωπα. Όμως η ελευθερία και πάλι δεν υπάρχει για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν υπάρχει οικονομική και κοινωνική αυτονομία-αυτοκυριαρχία-ανεξαρτησία. Πως θεωρείς έναν άνθρωπο ελεύθερο όταν δεν μπορεί να επισκεφθεί έναν γιατρό, επειδή θέλει μια καθιερωμένη ταρίφα, τη στιγμή που ο άνθρωπος αυτός ζει μετά βίας με τρεις και εξήντα;

Γενικότερα, αυτό που κρατάει τον καπιταλισμό ζωντανό είναι ότι στηρίζεται σε δύο αρχές - ψευδαισθήσεις:
1. Ότι στον καπιταλισμό καθένας μπορεί να γίνει πλούσιος (αλλά όχι όλοι --> ελάχιστοι)
2.Υπάρχει ελευθερία για καθέναν από τους ανθρώπους (αλλά όχι για όλους --> ελάχιστους)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 781029

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Στα γραπτά του Καζαντζάκη υπάρχει πάντα η επιρροή από τα γεγονότα κάθε εποχής.
Για παράδειγμα ο «Καπετάν Μιχάλης» γράφεται γύρω στο 1950 που στην Ελλάδα έχουμε την "ελευθερία" από τους Άγγλους και τον εμφύλιο. Προφανώς, η ελευθερία δεν είναι "πέσε πίτα να σε φάω", γιατί αν και την κερδίσαμε αρχικά με την απελευθέρωση από τον γερμανικό ζυγό, μετά είμασταν θύματα άλλων ξενόδουλων ολιγαρχιών.

Και σήμερα επαναλαμβάνονται τα γεγονότα με διαφορετικές μεταβλητές και πρόσωπα. Όμως η ελευθερία και πάλι δεν υπάρχει για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν υπάρχει οικονομική και κοινωνική αυτονομία-αυτοκυριαρχία-ανεξαρτησία. Πως θεωρείς έναν άνθρωπο ελεύθερο όταν δεν μπορεί να επισκεφθεί έναν γιατρό, επειδή θέλει μια καθιερωμένη ταρίφα, τη στιγμή που ο άνθρωπος αυτός ζει μετά βίας με τρεις και εξήντα;

Γενικότερα, αυτό που κρατάει τον καπιταλισμό ζωντανό είναι ότι στηρίζεται σε δύο αρχές - ψευδαισθήσεις:
1. Ότι στον καπιταλισμό καθένας μπορεί να γίνει πλούσιος (αλλά όχι όλοι --> ελάχιστοι)
2.Υπάρχει ελευθερία για καθέναν από τους ανθρώπους (αλλά όχι για όλους --> ελάχιστους)

Μα είναι εντελώς οξύμωρο να μιλάμε για ελευθερία στον καπιταλισμό ενώ το ίδιο του το όνομα δηλώνει πως ευνοεί το κεφάλαιο. Πόσο ελεύθερος είσαι όταν γεννιέσαι παιδί άνεργου οικοδόμου συγκριτικά με το παιδί ενός μεγαλοεπιχειρηματία ή εφοπλιστή; Αναξιοκρατία σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Ειδικότερα σε τέτοιες περιόδους σαν την τωρινή ευνούνται οι κεφαλαιοκράτες γιατί πέφτουν οι τιμές και παίρνουν περισσότερα εργατικά χέρια με λιγότερα λεφτά. Αν δε σαρέσει με τόσα λεφτά σε διώχνουν και προσλαμβάνουν άλλον από τους τόσους που περιμένουν. Με ελάχιστο κόστος παραγωγής καρπώνονται την υπεραξία της εργασίας των εργατών και πλουτίζουν περισσότερο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

edweimaste

Πολύ δραστήριο μέλος

Η edweimaste αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,050 μηνύματα.
Χρήμα= ελευθερία

Όσο χρήμα διαθέτεις τόση είναι και η ελευθερία σου!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Italian dream...

Διάσημο μέλος

Η Italian dream... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Συγγραφέας. Έχει γράψει 2,184 μηνύματα.
Χρήμα= ελευθερία

Όσο χρήμα διαθέτεις τόση είναι και η ελευθερία σου!

Aυτό είναι γεγονός, από όποια πλευρά κι αν το δείς...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,785 μηνύματα.
Χρήμα= ελευθερία

Όσο χρήμα διαθέτεις τόση είναι και η ελευθερία σου!

Αυτή η τακτική ισχύει και στα...Σοβιετικά καθεστώτα! και σε κάθε μορφής καθεστώτα που έχουν μοντέλο management με διοικητή (π.χ. βασιλιάς, γενικός γραμματέας, πρόεδρος, πρωθυπουργός). Πάντα υπάρχει μια πλατιά λαϊκή μάζα που ζει στη φτώχεια της και μια ελιτ που απολαμβάνει προνόμια για να μπορέσει να στηθεί το μοντέλο διοίκησης και να έχει νόημα η ελευθερία. Κάποιος πρέπει να διοικεί κάποιον άλλο. Να έχει μια εξουσία έναντι του άλλου. Επειδή η έννοια της αξιοκρατίας, της νομιμότητας, της ηθικής, ...είναι σχετική εκεί πλέον αρχίζει το πάρτυ της "διαφθοράς". Δεν μπορώ να διανοηθώ την ύπαρξη κάποιας μορφής εξουσίας χωρίς να έχει βάση και κίνητρο το χρήμα. Ακόμη και η εξουσία του Ιερατείου. Η εξιλέωση της ψυχής μετά του οβολού. Η ελευθερία για μένα αρχίζει από τον κάθε άνθρωπο, δηλ., πόσο μπορεί να ελέγχει τα πάθη του. Επίσης πόσο σέβεται τον άλλο άνθρωπο. Δεν υπάρχει απόλυτη ελευθερία. Η απόλυτη νομίζω ταυτίζεται με το ανεξέλεγκτη. Την απώλεια ύπαρξης ενός ορίου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

edweimaste

Πολύ δραστήριο μέλος

Η edweimaste αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,050 μηνύματα.
Αυτή η τακτική ισχύει και στα...Σοβιετικά καθεστώτα! και σε κάθε μορφής καθεστώτα που έχουν μοντέλο management με διοικητή (π.χ. βασιλιάς, γενικός γραμματέας, πρόεδρος, πρωθυπουργός). Πάντα υπάρχει μια πλατιά λαϊκή μάζα που ζει στη φτώχεια της και μια ελιτ που απολαμβάνει προνόμια για να μπορέσει να στηθεί το μοντέλο διοίκησης και να έχει νόημα η ελευθερία. Κάποιος πρέπει να διοικεί κάποιον άλλο. Να έχει μια εξουσία έναντι του άλλου. Επειδή η έννοια της αξιοκρατίας, της νομιμότητας, της ηθικής, ...είναι σχετική εκεί πλέον αρχίζει το πάρτυ της "διαφθοράς". Δεν μπορώ να διανοηθώ την ύπαρξη κάποιας μορφής εξουσίας χωρίς να έχει βάση και κίνητρο το χρήμα. Ακόμη και η εξουσία του Ιερατείου. Η εξιλέωση της ψυχής μετά του οβολού. Η ελευθερία για μένα αρχίζει από τον κάθε άνθρωπο, δηλ., πόσο μπορεί να ελέγχει τα πάθη του. Επίσης πόσο σέβεται τον άλλο άνθρωπο. Δεν υπάρχει απόλυτη ελευθερία. Η απόλυτη νομίζω ταυτίζεται με το ανεξέλεγκτη. Την απώλεια ύπαρξης ενός ορίου.

Ακριβώς....είναι αυτό που λέμε ''money makes the wold go round''
Δε πα να είσαι φελλός...άμα έχεις λεφτά έχεις και την ελευθερία να κάνεις ότι θες ...άσχετα αν κάποιοι ανά τον κόσμο τη στερούνται χάρη σε σένα ή ίσως την αξίζουν περισσότερο από εσένα!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Red Hot Chili L

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Red Hot Chili L αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 129 μηνύματα.
Ενδιαφέρον θέμα... ελευθερία για μένα δεν μπορεί να υπάρχει δίχως τις υλικές προϋποθέσεις της. Τι να το κάνεις που έχεις ελευθερία του λόγου, όταν ο λόγος σου πνίγεται και δεν ακούγεται διότι ακούγονται μόνο οι λόγοι των εχόντων και κατεχόντων; Τι να την κάνω την ελευθερία από καταναγκασμους, όταν συνέπεια του οικονομικού συστήματος στο οποίο ζω, δεν βγάζω αρκετά για να πάρω γάλα στο παιδί μου; Τι να την κάνω την ελευθερία όταν δεν έχω να φάω; Πόσο ελεύθερος είμαι όταν εξαρτώμαι από τις βουλές κάποιου άλλου (που μάλιστα έχει και αντίθετα συμφέροντα με τα δικά μου - του εργοδότη μου) για να βγάζω τα προς το ζειν?

Αλλά ακόμη κι έτσι, η ελευθερία είναι αλα κάρτ: όταν το σύστημα αισθάνεται ότι κινδυνεύει, εξαφανίζει την ελευθερία μου εν ριπή οφθαλμού: βγάζει τα ΜΑΤ στους δρόμους για να με τσακίσουν στο ξύλο, με τυλίγει σε μια κόλα χαρτί και με στέλνει στη φυλακή...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

edweimaste

Πολύ δραστήριο μέλος

Η edweimaste αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,050 μηνύματα.
Ενδιαφέρον θέμα... ελευθερία για μένα δεν μπορεί να υπάρχει δίχως τις υλικές προϋποθέσεις της. Τι να το κάνεις που έχεις ελευθερία του λόγου, όταν ο λόγος σου πνίγεται και δεν ακούγεται διότι ακούγονται μόνο οι λόγοι των εχόντων και κατεχόντων; Τι να την κάνω την ελευθερία από καταναγκασμους, όταν συνέπεια του οικονομικού συστήματος στο οποίο ζω, δεν βγάζω αρκετά για να πάρω γάλα στο παιδί μου; Τι να την κάνω την ελευθερία όταν δεν έχω να φάω; Πόσο ελεύθερος είμαι όταν εξαρτώμαι από τις βουλές κάποιου άλλου (που μάλιστα έχει και αντίθετα συμφέροντα με τα δικά μου - του εργοδότη μου) για να βγάζω τα προς το ζειν?

Αλλά ακόμη κι έτσι, η ελευθερία είναι αλα κάρτ: όταν το σύστημα αισθάνεται ότι κινδυνεύει, εξαφανίζει την ελευθερία μου εν ριπή οφθαλμού: βγάζει τα ΜΑΤ στους δρόμους για να με τσακίσουν στο ξύλο, με τυλίγει σε μια κόλα χαρτί και με στέλνει στη φυλακή...

Μια αυταπάτη είναι βασικά! Και καλά επιλέγεις να γίνεις κάποιος στη ζωή σου , να κάνεις κάτι αλλά στην ουσία των πραγμάτων πάντα ελέγχεσαι από κάποιον άλλον που μπορεί να σου αφαιρέσει την ελευθερία σου με το έτσι θέλω και για διάφορους λόγους (κυρίως εξυπηρετώντας δικά του προσωπικά συμφέροντα)
Ουσιαστικά δεν υπάρχει αυτό που λέμε ελεύθερη βούληση ..και αν υπάρχει λειτουργεί μέσα σε πλαίσια!
Δεν μπορώ να πω ξαφνικά αύριο μεταναστεύω στην Αμερική ή πάω για μπάνιο στις Μπαχάμες!! Δεν μπορώ να το κάνω...είναι αυτό που θέλω αλλά δεν μπορώ να το κάνω...κάτι με εμποδίζει....
Αυτό το κάτι μπορεί να είναι το οτιδήποτε...και κυρίως το χρήμα!
Σκεφτείτε είμαστε ''καταδικασμένοι'' στο βωμό των χρημάτων... τα πάντα γίνονται για αυτά τα πάντα περιστρέφονται γύρω από αυτά! Πόσο ελεύθερος λοιπόν μπορεί να είναι κάποιος.....;;; :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top