• Σας ενημερώνουμε ότι η κατηγορία δεν αντικαθιστά σε καμία περίπτωση την επίσκεψη σας σε επαγγελματία ιατρό.

    Το σύνολο του περιεχομένου της κατηγορίας αυτής, όπως κείμενα, γραφικά, εικόνες, πληροφορίες που λαμβάνονται από δικαιούχους διαφήμισης, είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν προορίζεται να είναι υποκατάστατο για την επαγγελματική ιατρική συμβουλή, διάγνωση ή θεραπεία. Δεν αποτελεί υποκατάστατο ιατρικής εξέτασης, ούτε αντικαθιστά την ανάγκη για υπηρεσίες που παρέχονται από επαγγελματία ιατρό. Πάντοτε να ζητάτε τη συμβουλή του ιατρού σας πριν πάρετε οποιαδήποτε συνταγή ή φάρμακο. Μόνο ο ιατρός σας μπορεί να σας δώσει συμβουλές για το τι είναι ασφαλές και αποτελεσματικό για σας.

Συνέντευξη του Πέτρου Αργυρίου: "Θανάσιμες Θεραπείες"

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Με χαρά σας ενημερώνουμε ότι πρόσφατα κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο ETRA Publishing, μετά από τέσσερα χρόνια καθυστερήσεων και εκδοτικών περιπετειών, το νέο βιβλίο του γνωστού ερευνητή-συγγραφέα και μέλους του e-steki, Πέτρου Αργυρίου, με τίτλο

"Θανάσιμες Θεραπείες"
το δόγμα του σοκ στη δημόσια υγεία

Πρόκειται για μια έρευνα που φωτίζει τις σκοτεινές πτυχές του κατεστημένου της Φαρμακοβιομηχανίας και του παγκόσμιου μονοπωλίου της συμβατικής Ιατρικής, για τις περισσότερες εκ των οποίων ο μέσος άνθρωπος δεν γνωρίζει το παραμικρό. Ένα βιβλίο που ξεπερνάει με επιτυχία τον σκόπελο της συνομωσιολογίας, της κινδυνολογίας και του φτηνού εντυπωσιασμού κι επικεντρώνεται στην ουσία των πραγμάτων, με την οξύνοια, τη διεισδυτική ματιά και την αιχμηρή γλώσσα που χαρακτηρίζουν το συγγραφέα, όπως είχαμε κι εμείς την ευκαιρία να τα γνωρίσουμε από τα κείμενά του, που έχουν δημοσιευτεί στο site μας.

Για όσους επιθυμούν να γνωρίσουν τον Πέτρο Αργυρίου δια ζώσης και ν' αποκτήσουν ένα ενυπόγραφο αντίτυπο του βιβλίου, σας ενημερώνουμε ότι το Σάββατο 9 Απριλίου και μεταξύ 12:00 και 13:00 το μεσημέρι, ο συγγραφέας θα υπογράφει το καινούριο του βιβλίο, στο τμήμα μελετών του κεντρικού Ιανού στην Αριστοτέλους, στη Θεσσαλονίκη.

Ο Howard Zinn, μια μεγάλη προσωπικότητα της εναλλακτικής ιστοριογραφίας, υποδέχτηκε θερμά το βιβλίο του Αργυρίου:

«Αγαπητέ Πέτρο

Μόλις τελείωσα το χειρόγραφό σας και οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι πολύ εντυπωσιασμένος με την ουσία αυτών που λέτε και επίσης με τον τρόπο που γράφετε. Παρουσιάζετε μια πολύ στοχαστική και πράγματι πολύ βαθιά ανάλυση των παρουσών συνθηκών, αυτής της περιόδου της ιστορίας, της «αίρεσης των πολυεθνικών» και ειδικά των φαρμακευτικών εταιριών. Η έρευνα σας στη γρίπη των πουλερικών είναι συγκλονιστική.

Σας ευχαριστώ που μου επιτρέψατε να το διαβάσω. Χωρίς καμία αμφιβολία θαυμάζω το ζωηρό και καθηλωτικό τρόπο γραφής σας.»

Howard Zinn, 21 Ιουνίου 2009

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Οι «Θανάσιμες Θεραπείες» είναι ένα από τα ελάχιστα βιβλία στα ελληνικά πράματα που επιχειρούν να διεισδύσουν πίσω από το πέπλο μυστικοπάθειας και επιστημονισμού των πολιτικών της δημόσιας υγείας και να τις αναλύσουν διεξοδικά. Με βασικές σπουδές στην Ιατρική Αθηνών, ο συγγραφέας αντλεί δεδομένα από ελάχιστα διαδεδομένες πτυχές της ειδησεογραφίας (η πλειονότητα των πλούσιων αν και συχνά δύσχρηστων παραπομπών που υποστηρίζουν το βιβλίο προέρχονται κυρίως από τους New York Times, την Washington Post, την Guardian, το BBC και το Associated Press ενώ ειδικότερες πληροφορίες προέρχονται από τα Nature, Science, New England Journal of Medicine, New Scientist και Cochrane Collaboration) και καταλήγει στο δυσάρεστο συμπέρασμα ότι οι πολιτικές δημόσιας υγείας συχνά ομοιάζουν με τις καταστροφικές πολιτικές που έχουν επιβληθεί στον κόσμο της οικονομίας.

Ακριβώς όπως στο χώρο της οικονομίας οι επικυρίαρχοι χρησιμοποιούν σύνθετα και δυσνόητα οικονομικά εργαλεία και αυθαίρετα μοντέλα για να ασκήσουν πρωτοφανή έλεγχο σε αυτή και να την κατευθύνουν όπου και όπως αυτοί θέλουν, έτσι και στο χώρο της δημόσιας υγείας σύνθετα και δυσνόητα εργαλεία και αυθαίρετα μοντέλα χρησιμοποιούνται για να επιβληθούν πολιτικές με κύριο γνώμονα τα συμφέροντα πρωτίστως της οικονομικής και δευτερεύοντος και της επιστημονικής ολιγαρχίας.

Παγκόσμιοι οργανισμοί όπως ο WHO (ΠΟΥ) δείχνουν σαφή σημάδια εκφυλισμού και έχουν αρχίσει όλο και περισσότερο να μοιάζουν στις πολιτικές και τις μεθόδους τους στο IMF (ΔΝΤ) και UN (ΟΗΕ) και να λειτουργούν ως νομιμοποιημένες βιτρίνες των μεγάλων συμφερόντων, προδίδοντας οικτρά τις ιδρυτικές τους διακηρύξεις, τις αρχές και τους σκοπούς τους.
Έχοντας χάσει την πειθώ και το κύρος τους, οι οργανισμοί αυτοί καταφεύγουν στην καταστροφική μέθοδο που γνωρίσαμε πολύ καλά τις τελευταίες δεκαετίες: Στο δόγμα του Σοκ. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ακόμη και η προληπτική ιατρική έχει μετατραπεί σε μια ιατρική προληπτικών χτυπημάτων απέναντι σε απειλές που η ίδια κατασκευάζει.

Με την απομάκρυνση από τις ουμανιστικές ιδέες και την επιβολή επιβιωτικών και ατομοκεντρικών μοντέλων, η ιατρική, ως σχέση μεταξύ ανθρώπων αλλά και ως σχέση ισχύος (μην ξεχνάμε ότι σε αυτή τη σχέση το ένα μέλος είναι ο α-σθενής) θα εκφυλιζόταν και αυτή, παράγοντας πολύ πικρούς καρπούς.

Από το μικροσκόπιο της ανάλυσης του βιβλίου δε διαφεύγει η σκοτεινή ιστορία των ιατρικών πειραματισμών πάνω σε ανύποπτα ανθρώπινα πλάσματα, κάποιες φορές και σε ολόκληρους πληθυσμούς, πρακτική που έχει στιγματίσει τον πολιτισμό στον οποίο ανήκουμε και έχει προκαλέσει ανείπωτο πόνο και θάνατο σε εκατομμύρια συνανθρώπων μας.
Δε διαφεύγει ούτε η επιχείρηση μεταλλαγμένα που με τις πλάτες των κυβερνήσεων κυρίως των ΗΠΑ επιχειρεί να παύσει την παραδοσιακή γεωργία και να θέσει την γεωργία υπό τον απόλυτο έλεγχο ολιγοπωλίων.

Το σοκ στην παγκόσμια οικονομία λέγεται κρίση. Στη δημόσια υγεία λέγεται πανδημία. Στη γεωργία λέγεται σιτιστικό πρόβλημα. Και παρότι η ισχύ αυτών των σοκ οφείλεται στο ότι αυτά αναφέρονται σε πραγματικούς πιθανούς κινδύνους, στην παρούσα φάση οι κίνδυνοι αυτοί υπακούουν στους κανόνες εικονικών πραγματικοτήτων που επιδιώκουν να επιβάλλουν ολιγαρχικές πολιτικές ερεθίζοντας μαζικώς τα αντανακλαστικά του φόβου και την επακόλουθη παράλυση της λογικής.
Σε ένα ρευστό και αβέβαιο πλέον σύμπαν, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός διατηρεί τα ινία μοναχά στη δημόσια υγεία μέσω της οποίας αναντίρρητα επιβάλλει τις πολιτικές του σε όλη την υφήλιο.

Ο Αργυρίου, σε αυτήν του την ενδελεχή του σπουδή, εκθέτει τις πολιτικές του ιατρικού ιμπεριαλισμού και βρίσκει σε κάθε περίπτωση την αχίλλειο πτέρνα του. Για αυτό το λόγο, οι «Θανάσιμες Θεραπείες» παρά τις όποιες αδυναμίες τους ανάμεσα στις οποίες είναι μάλλον και ο υπερβάλλοντας ζήλος, είναι μια καλή στιγμή της αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας και της κριτικής σκέψης.


Ακόμη και αυτοί που θα διαφωνήσουν με τα συμπεράσματα του Αργυρίου για τον εκφυλισμό, την ποδηγέτηση και την σκόπιμη παραποίηση των δεδομένων της ιατρικής επιστήμης, θα βρουν δύσκολο το να αμφισβητήσουν τον όγκο των δεδομένων που παρατίθενται σε σχέση με αυτά.

Όπως δηλώνει και ο ίδιος ο συγγραφέας : «Η επιστήμη δεν είναι βιομηχανικό προϊόν. Αν και σχετίζεται με τη βιομηχανία, δεν μπορεί να θεωρείται ως τέτοιο. Η επιστήμη δεν είναι οικονομικό προϊόν. Αν και σχετίζεται με την οικονομία, δεν μπορεί να θεωρείται ως τέτοιο. Η επιστήμη έχει τους αυτοπροσδιορισμούς της και αυτοί πάντα αλλάζουν, δεδομένου ότι η επιστήμη είναι μια σχέση με το επιστητό και με αυτό που μπορεί να καταστεί επιστητό. Μια πολύ αυστηρή αλλά εντούτοις πολύ ανοιχτή σχέση με το όλο και το μερικό. Όταν ένα μοντέλο παράγει επιστήμη και επιστήμονες ωσάν να ήταν βιομηχανικά προϊόντα, η ανοιχτή αυτή σχέση διαταράσσεται και οι επιπτώσεις αυτής της διατάραξης είναι και πλατιές και βαθιές. Είναι αφελής αυτούς που θεωρεί ότι σε ένα ανθρωποσύμπαν που ορίζεται από προκάτ μοντέλα και κυβερνιέται από την οικονομοκρατία η επιστήμη θα παραμένει σε πείσμα των καιρών αλώβητη και ανεξάρτητη. Αυτή η αντίληψη πραγμάτων είναι εξόχως αντιεπιστημονική καθώς έρχεται σε σύγκρουση με τα δεδομένα που έχουμε.»
Οι «Θανάσιμες Θεραπείες» δεν είναι ένα μόνο ένα βιβλίο που έλειπε από την ελληνική βιβλιοπαραγωγή. Είναι παράλληλα και μια μικρή εκστρατεία για την επανάκτηση του αυτονόητου και μια έκκληση για καθαρότερη και ανεξάρτητη επιστήμη.

Το οπισθόφυλλο:
Γνωρίζατε ότι to Φθινόπωρο του 2008 ο UNAIDS κήρυξε την ετεροφυλοφιλική επιδημία του AIDS λήξασα;

Γνωρίζατε ότι το καλοκαίρι του 2010 ο WHO αθόρυβα «έληξε» τη γρίπη των χοίρων;

Ότι οι παγκόσμιοι οργανισμοί σταμάτησαν αδικαιολόγητα να καταγράφουν την «πανδημία» της γρίπης των χοίρων ακριβώς στο αποκορύφωμά της;

Ότι δύο ειδικοί στους βιολογικούς εξοπλισμούς, οι David Kelly και Brush Ivins βρέθηκαν νεκροί, το 2004 και 2008 αντίστοιχα, μετά την «αυτοκτονία» τους;

Ότι η θεραπεία του SARS στην Κίνα είχε συγκρίσιμο αριθμό θυμάτων με αυτών του θυμάτων του SARS;

Ότι ανταποκριτής μας στην Ουάσινγκτον φοβόταν για τη ζωή του όταν άρχισε να ασχολείται με τις πολιτικές του AIDS;

Ότι η αντιμετώπιση του Ιού του Δυτικού Νείλου στις ΗΠΑ έφερε στις αρχές του αιώνα μια τεράστια οικολογική καταστροφή;

Ότι οι φαρμακοβιομηχανίες και οι πολιτικοί λακέδες τους ανακηρύξαν τον 21ο αιώνα ως την «Αναγέννηση» των εμβολίων;

Ότι οι ΗΠΑ έχουν κηρύξει οικονομικό πόλεμο στην ΕΕ για να περάσουν τα μεταλλαγμένα και ότι αμερικάνος πρεσβευτής λειτουργούσε σαν πλασιέ της Monsanto;

Ότι ήταν η φαρμακοβιομηχανία και όχι μια επιδημία που μόλυνε δεκάδες χιλιάδες αιμορροφυλικών με «HIV»;

Ότι σε όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα ερευνητές με την κάλυψη κυβερνήσεων πειραματίζονταν πάνω σε ανθρώπινα πειραματόζωα, κυρίως σε ανυπεράσπιστες ομάδες πληθυσμού όπως παιδιά, ασθενείς φυλακισμένους και μειονότητες;



Πολλά βιβλία έχουν γραφτεί για τους θριάμβους της ιατρικής. Οι «θανάσιμες θεραπείες» είναι ένα από τα ελάχιστα στην Ελλάδα βιβλία που καταγράφει την τρομακτική, άλλη πλευρά του νομίσματος της δημόσιας υγείας, τις καταστροφές που οι πολιτικές της έχουν επιφέρει σε αυτή και τα μεγάλα σκάνδαλά και φιάσκα της.

Βαδίζοντας στον 210 αιώνα βλέπουμε όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μας να υφαρπάζεται, πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένα να χάνονται στο βωμό της κερδοσκοπίας.

Η δημόσια υγεία είναι ένα ακόμη κεκτημένο υπό εξαφάνιση.

Δείτε τα trailer του βιβλίου:



 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Με την ευκαιρία της έκδοσης του νέου του βιβλίου "Θανάσιμες Θεραπείες", ο συγγραφέας Πέτρος Αργυρίου θα παραχωρήσει αποκλειστική συνέντευξη στο e-steki, η οποία θα δημοσιευτεί εδώ. Επειδή τα θέματα τα οποία αγγίζει με την πέννα του έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ενώ ίσως για πολλούς να είναι εντελώς πρωτοφανή, δίνουμε την ευκαιρία στα μέλη του e-steki να συμμετάσχουν ενεργά στη συνέντευξη.

Από αυτήν τη στιγμή και για λίγες ημέρες, μπορείτε να κάνετε εσείς τις δικές σας ερωτήσεις προς τον συγγραφέα, οι σημαντικότερες εκ των οποίων θα τεθούν στον Πέτρο Αργυρίου κατά τη συνέντευξη.

Νομίζω ότι το υλικό που περιέχεται στο παραπάνω ποστ είναι επαρκές, για να σχηματίσει κάποιος μια εικόνα των περιεχομένων και του ύφους του. Για όσους ενδιαφέρονται να διαβάσουν περισσότερα, ώστε να σχηματίσουν άποψη, σας παραπέμπουμε στο blog του συγγραφέα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Chemwizard

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
Ερώτηση πρώτη:

Με βάση τις πολύ βασικές προς το παρών γνώσεις μου,πιστεύω πως η ανάπτυξη γενετικά τροποποιημένων προϊόντων (μιας κι αναφέρθηκαν),ναι μεν δεν αντικαθιστά τη φύση όσον αφορά την ποιότητα,αλλά μπορεί να θρέψει για παράδειγμα χώρες κάτω από το όριο της φτώχειας,δεδομένου ότι τα προϊόντα αυτά είναι ανθεκτικότερα σε εξωγενείς παράγοντες.Εξάλλου,τα μη γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα,δεν είναι μυστικό πως υπόκεινται σε ρίψη αρκετών χημικών,πολλές φορές αρκετά επικίνδυνων,ώστε να καταπολεμηθούν αυτοί οι παράγοντες.Στον αντίποδα,πολλοί είναι αυτοί που φοβούνται πως τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα είναι ένα μέσο ώστε να αποκτήσουν διάφοροι ιοί ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά.Πιστεύετε τελικά πως χωρίς να εξεταστούν περισσότερο από αυτούς τους παράγοντες εθνικά συμφέροντα,η ευρεία διάδοση των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων θα αποδεικνυόταν ωφέλιμη,ή βλαβερή για την ανθρωπότητα;

Ερώτηση Δεύτερη:

Κατά πόσο είναι εφικτό στο άμεσο μέλλον,υπολογιστικά μοντέλα να αντικαταστήσουν ανθρώπινα και μη πειραματόζωα,όσον αφορά την απόκριση σε μια αναπτυσσόμενη θεραπεία;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

parafernalia

Περιβόητο μέλος

Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,796 μηνύματα.
Συγχαρητήρια για αυτή την πρωτοβουλία! Είχα την τύχη να γνωρίσω τον κ. Αργυρίου μέσα από τα άρθρα του στο tvxs και χαίρομαι ιδιαίτερα που είναι μέλος και στο e-steki! :)

Η δική μου ερώτηση είναι η εξής:

Δεν θα δυσκολευτεί αυτό το βιβλίο να πείσει τον κόσμο για τα γραφόμενά του αφού είναι θέματα που τα ακούει, τα βλέπει, τα αισθάνεται. Μπροστά όμως σε αυτή την εφιαλτική κατάσταση που δημιουργείται νιώθει ταυτόχρονα μόνος, αδύναμος να τα βάλει με τα παγκόσμια συμφέροντα των πολυεθνικών που ελέγχουν κυβερνήσεις, κάνουν ανθρωποπειράματα, δημιουργούν επιδημίες και σκορπίζουν όλεθρο. Είναι στα αλήθεια τόσο "δυνατοί" αυτοί οι τύποι; Μήπως είναι - όπως έχει ο ίδιος γράψει εξαιρετικά - γίγαντες με πήλινα πόδια;

Χωρίς να μας αποκαλύψει κάτι απ' το βιβλίο - για να μη χαθεί και το σασπένς :P - θα μπορούσε να μας περιγράψει λίγο περισσότερο με ποιο τρόπο εκθέτει τις πολιτικές του ιατρικού ιμπεριαλισμού και βρίσκει σε κάθε περίπτωση την αχίλλειο πτέρνα του;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Πέτρος Αργυρίου

Νεοφερμένος

Ο Πέτρος Αργυρίου αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 41 μηνύματα.
Απάντηση στις ερωτήσεις του Chemwizard:

1)
Η φτώχεια, έχει χρησιμοποιηθεί πολλάκις ως άλλοθι για την ένταση των ανισοτήτων. Παγκόσμιοι οργανισμοί και εκστρατείες για την καταπολέμησή φέρνουν συνήθως τα ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα όχι επειδή ο σχεδιασμος τους είναι κακός αλλά ακριβώς επειδή ο σχεδιασμός τους γίνεται έτσι ώστε να φέρουν αυτά ακριβώς τα αποτελέσματα. Ενώ λοιπόν έχουμε έντονη δράση τέτοιων οργανισμών και εκστρατειών οι ανισότητες εντείνονται και πολύ σπάνια βλέπουμε χώρες να μεταμορφώνονται προς το καλύτερο ως αποτέλεσμα τέτοιων δράσεων.
Να σου θυμήσω ότι το ΔΝΤ είναι από αυτούς τους οργανισμούς που στην ιδρυτική τους διακύρηξη έχουν την καταπολέμηση της φτώχειας. Αν λοιπόν σου πει ένας αμερικάνος "μα το ΔΝΤ είναι καλό" και του πεις "σαλτα γ..ησου" φαντάσου τι θα νομιμοποιούνταν να πει ένας ινδός ή ένας αργεντίνος αγρότης αν του πει ένας έλληνας φοιτητής μα τα GM και η Monsanto to κάνουν για το καλό σας... Εκατοντάδες αγρότες στην ινδία αυτοκ΄τόνησαν μες στην απελπισία τους για τα χρέη που συσσώρευσαν από το κόστος των μεταλλαγμένων καλλιεργειών και την μειωμένη απόδοσή τους. Διάβασε σε παρακαλώ το διαφωτιστικότατο https://www.i-sis.org.uk/farmersSuicidesBtCottonIndia.php. Και αυτή είναι μια μικρή μόνο πτυχή της gm προβληματικής. Η επιμόλυνση της γονιδιακής πισίνας οικοσυστημάτων από μεταλλαγμένα γονίδια με απολύτως απρόβλεπτες συνέπειες, η παύση της παραδοσιακής γεωργίας και η απόλυτη εξάρτηση των καλλιεργητών από τα μεταλλαγμένα ολιγοπώλια μέσω της χρήσης της τεχνολογίας των terminator genes (με άλλα λόγια οι γεωργοί δεν μπορούν να κρατήσουν σπόρους για την επόμενη σεζόν αλλά πρέπει να αγοράσουν ξανά σπόρους από την εταιρία και παράλληλα τα ζιζανιοκτόνα της εταιρίας...) είναι ακόμη σημαντικότερες. Αυτή τη στιγμή η παραγώμενη τροφή υπερκαλύπτει τις ανάγκες του συνολικού ανθρώπινου πληθυσμού. Το θέμα δεν είναι θέμα διαθέσιμης ή παραγώμενης τροφής αλλά διάθεσης και διανομής της και πολιτικών κοστολόγησης της... Για τις πολιτικές των μεταλλαγμένων μπορείς να διαβάσεις από το blogg μου το https://agriazwa.blogspot.com/2011/01/blog-post_7819.html ακριβώς όπως αυτό περιέχεται στο βιβλίο μου "Θανάσιμες Θεραπείες".

Όσο για το "δεδομένο" του πόσο ανθεκτικά είναι τα μεταλλαγμένα σε εξωτερικές συνθήκες και πόσο αποδίδουν σε παραπέμπω στο https://www.i-sis.org.uk/AGMW.php. Νέα παράσιτα, νέοι παθογενείς οργανισμοί, περισσότερα παρασιτοκτόνα και αντιβιωτικά και για το κερασάκι της τούρτας , τα σημεία όπου έχουν εισαχθεί τα μεταλλαγμένα γονίδα είναι σημεία ασταθη και αποτελούν καυτά σημεία γενετικών ανασυνδυασμών.... Η γενετική μηχανική δεν είναι τόσο απλή όσο η ρομποτική φίλε μου. Δεν μπορείς να αλλάξεις γονίδια με την ίδια ευκολία που θα άλλαζες έναν ρομποτικό βραχίονα με έναν βελτιωμένο και να μην περιμένεις τα αναπάντεχο...

2)
Μακάρι να ήταν κοντά και να απαλλασόμασταν από τον πόνο των πειραματισμών πάνω σε έμβια. Δυστυχώς παρά τα κάποια ενθαρρυντικά μηνύματα είμαστε πολύ μακρυά. Να σκεφτείς μόνο ότι in vitro αποτελέσματα δεν επαναλαμβάνονται in vivo. Για ευελπιστούμε για ικανά και ασφαλή υπολιστικά μοντέλα θα πρέπει να παραμετροποιήσουμε και να καταγράψουμε σε όλα τα επίπεδα όλους τους παράγοντες που εμπλέκονται σε μια ασθένεια. Και μετά να έχουμε στη διάθεση μας ικανά μοντέλα που θα επεξεργαστούν αυτά τα δεδομένα. Και προς το παρόν ούτε καν στην πρώτη φάση δεν έχουμε κάνει τα τεράστια βήματα που απαιτούνται για την ανάπτυξη ικανών υπολογιστών μοντέλων. Σκέψου έστω μια απλή δυσλειτουργία σε ένα κύτταρο. Εξέτασε μετά τις συνέπειες που μπορεί να έχει σε άλλες κυτταρικές λειτουργίες. Σκέψου τώρα όλους τους χημικούς παράγοντες που γνωρίζουμε και που μπορούμε να κατασκευάσουμε, την επίδραση τους σε αυτή τη συγκεκριμένη δυσλειτουργία αλλά και στις υπόλοιπες δυσλειτουργίες συνέπειες της- συνέδεσε την αυτόνομη δ΄ραση αυτών των ουσιών στις επηρεαζόμενες κυτταρικές λειτουργίες και την αυτόνομη δράση τους σε όλες συνολικά τις κυτταρικές λειτουργίες και τις συνέπειες της επίδρασης μιας ουσίας σε μια λειτουργία σε όλες τις υπόλοιπες λειτουργίες. Αν μπορείς να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα και να τα μοντελοποιήσεις για ένα κύτταρο, επέκτεινε μετά το μοντέλο στα τρσ κυττάρων που απαρτίζουν έναν οργανισμό και διαφοροποίησε + παραμετροιπήσε την επίδραση ερεθισμάτων σε κάθε ομάδα τους , συνυπολόγισε την αλληλεπίδραση αυτών των [πληθυσμών και ορίστε: τότε μάλλον θα έχεις ένα ικανό υπολογιστικό μοντέλο.
Για αυτό και σήμερα πάμε με την παλιά κακή μέθοδο του εμπειρικού πειραματισμού όπου και πάλι μοντελοποιούμε. Γιατί μια ομάδα ασθενών δεν είναι η ασθένεια αλλά ένα μοντέλο της. Τα βιοχημικά προφίλ των ατόμων διαφέρουν έστω και λίγο, τα προφίλ πληθυσμών διαφέρουν επίσης μεταξύ τους. για αυτό και επιδιώκουμε το ευρύτερο δυνατό αριθμό, αλλά ακόμη και αυτό αποτελεί δείγμα και τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τις κλινικές μελέτες είναι ουσιαστικά μοντέλα.
Είμαστε λοιπόν πολύ μακρυά από αυτό που περιγράφεις αν και μπορούμε να χρησιμοποιούμε επιμέρους μοντέλα ως επιβοηθητικά αλλά όχι ως αυτοδύναμα ασφαλή και ικανά υπολογιστικά μοντέλα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Πέτρος Αργυρίου

Νεοφερμένος

Ο Πέτρος Αργυρίου αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 41 μηνύματα.
Απάντηση στην ερώτηση του Parafernalia:

όσον αφορά την πραγματική δύναμη των ισχυρών αυτού του κόσμου, αν εξαιρέσουμε τους στρατούς τους και τα σώματα ασφαλείας τους (που και αυτά ακόμα επανδρώνονται από τους πληθυσμούς και με τη συναίνεση των πληθυσμών) η δύναμη τους είναι αυτή που τους παραχωρείται από τους ίδιους τους πληθυσμούς, οι οποίοι πεισματικά αρνούνται να αποδεχτούν την δύναμη τους και την παραχωρούν στους λίγους. Η παραγωγική, η οικονομική βάση, η επιστημονική βάση δεν προέρχεται από τις ελίτ αλλά από τους πληθυσμούς. Όσο πιο αδύναμοι και ανήμποροι θεωρούν τον εαυτό τους οι πληθυσμοί τόσο πιο ισχυροί γίνονται οι λίγοι.
Η εξουσία είναι μια θρησκευτικού τύπου σύμβαση όπου γίνεται σειρά παραχωρήσεων από τον περισσότερο αδύναμο προς τον ισχυρό με αντάλλαγμα τη συμμετοχή του σε μια τάξη πραγμάτων... Αν οι "αδύναμοι" ομαδικά αποσύρουν την πίστη τους και την υποτέλεια τους σε αυτήν την τάξη πραγμάτων αυτή η τάξη πραγμάτων παύει να ισχύει. Η εξουσία είναι λοιπόν ένα σύστημα πίστης που στηρίζεται από την παραδοχή- πίστη-σύμβααση-συναίνεση ότι οι λίγοι είναι ανυπέρβλητα δυνατοί και οι πολλοί αξιολύπητα αδύναμοι. Είναι η ιστορία του Σαμψών που πίστευε ότι η δύναμη του ήταν στα μαλλιά του. Είναι η ιστορία του νταή της τάξης που όλοι τον τρέμουν γιατί τον αντιμετωπίζουν σε μια σχέση ένας προς ένας ενώ αν η τάξη ενωνόταν για να τον αντιμετωπίσει θα τον τσουβάλιαζε στο ξύλο. Είναι μια πολύ παλιά ιστορία με νέους και εντελώς καινοφανείς πλέον όρους.

Όοσ για τη ¨'μέθοδο' μου στο να εντοπίζω τις πολιτικές τους, θα σου πω απλά ότι τα πράγματα σήμερα είναι ανοιχτότερα από ποτέ και η ροή της πληροφορίας δυναμικότερη από ποτέ. Και αρκετές φορές καταφεύγω στους δικούς τους ανθρώπους , στα δικά τους think tanks που αρκετά συχνά είναι πολύ ανοιχτά στις διατυπώσεις τους καθώς οι συμβουλές και οι αναλύσεις τους απευθύνονται στους πελάτες τους και θεωρούν εξαιρετικά απίθανο κάποιος που δεν ανήκει στον κύκλο τους να τους εντοπίσει και να ασχοληθεί μαζί τους. Μπορείς να βρεις πολύ πιο ενδιαφέροντα και αξιόπιστα πράγματα σε think tanks των ελίτ από τους αιώνια γκρινιάρηδες πολυδιασπασμένους και συχνά πρόχειρους ιδεολογικούς αντιπάλους τους. Και μπορείς να τα βρεις σχετικά εύκολα πλέον. Όχι όλα, όχι πάντα, αλλά αρκετά και αρκετά συχνά ώστε να μπορείς να διαμορφώνεις μια ικανή εικόνα....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Ευχαριστούμε τον Πέτρο Αργυρίου στην άμεση ανταπόκρισή του στις ερωτήσεις των μελών του e-steki. Η ταχύτητά του ειλικρινά με εξέπληξε θετικά.

Φυσικά, οι απαντήσεις, όπως και οποιοδήποτε κείμενο στο οποίο αυτές παραπέμπουν, αποτελούν αντικείμενο περαιτέρω σχολιασμού, κριτικής και προβληματισμού, όπως και όλες οι δημοσιεύσεις του e-steki. Σας καλούμε λοιπόν να καταθέτετε τις απόψεις σας επί των εδώ γραφομένων, προκειμένου η συζήτηση να προχωρήσει σε βάθος και να καταστεί πραγματικά γόνιμη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Chemwizard

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
Ευχαριστώ πολύ με τη σειρά μου!Δεσμεύομαι να μελετήσω τις πηγές,καθώς και να επανέλθω με τυχόν ερωτήσεις,μόλις βρω τον κατάλληλο χρόνο,μιας και ο τομέας με ενδιαφέρει ιδιαίτερα.Καλή συνέχεια! :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Chemwizard

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
Μιας και δε βλέπω κίνηση σε ένα τόσο ενδιαφέρον θέμα,ας το πάρω μονοπώλιο μέχρι να ξυπνήσετε :P


Ερώτηση Τρίτη:

Δεδομένου πως τα φάρμακα δεν μπορούν σχεδόν ποτέ να μην έχουν side effects, τι έκτασης και σε τι ποσοστό των λήψεων πιστεύετε πως θα έπρεπε να υπάρχουν σε ένα φάρμακο κατά μιας σοβαρής ασθένειας,ώστε να είναι νόμιμο,και ποιο το ποσοστό επιτυχίας που πρέπει πάνω κάτω να έχει,ώστε να είναι αυτά ανεκτά;

Ερώτηση Τέταρτη:

Είστε υπέρ της χημειοθεραπίας στην περίπτωση του καρκίνου σε terminal stage,ή το θεωρείτε άσκοπο βάσανο χωρίς ουσιαστικό όφελος,σε βάρος του οποίου κάποιοι πλουτίζουν;

Ερώτηση Πέμπτη:

Διάβαζα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο τις προάλλες,σύμφωνα με το οποίο η φήμη της χώρας μας εξαπλώνεται εκτός συνόρων εκτός από όσον αφορά την οικονομική της διαχείριση,όσον αφορά και τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις.Τα μικρόβια που φέυγουν απο τα ελληνικά νοσοκομεία (όταν για παράδειγμα ασθενής μεταφερθεί σε νοσοκομείο εκτός Ελλάδας),είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστούν.Ίσως δεν τηρούνται βασικοί κανόνες υγιεινής,αλλά κυρίως,και θέλω να ρωτήσω τη γνώμη σας,πιστεύω πως οι γιατροί κι όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς στην Ελλάδα,εκμεταλλεύονται την άγνοια και συνταγογραφούν αντιβιοτικά κυρίως,σε περιπτώσεις που δε θα έπρεπε,καθιστώντας τα μικρόβια ανίκητα.Κατά πόσο πιστεύετε υφίστανται τέτοιες πρακτικές στην Ελλάδα και ποια τα αποτελέσματα αυτών;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Η φτώχεια, έχει χρησιμοποιηθεί πολλάκις ως άλλοθι για την ένταση των ανισοτήτων. Παγκόσμιοι οργανισμοί και εκστρατείες για την καταπολέμησή φέρνουν συνήθως τα ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα όχι επειδή ο σχεδιασμος τους είναι κακός αλλά ακριβώς επειδή ο σχεδιασμός τους γίνεται έτσι ώστε να φέρουν αυτά ακριβώς τα αποτελέσματα. Ενώ λοιπόν έχουμε έντονη δράση τέτοιων οργανισμών και εκστρατειών οι ανισότητες εντείνονται και πολύ σπάνια βλέπουμε χώρες να μεταμορφώνονται προς το καλύτερο ως αποτέλεσμα τέτοιων δράσεων.
Για ποίο λόγο πρέπει μια χώρα να βασίζεται σε οργανισμούς και εκστρατείες κατά της φτώχειας; Πόσο μάλλον αν δεν είναι υπό την αιγίδα της. Τέτοιοι οργανισμοί εξορισμού δεν μπορούν να λειτουργήσουν κατά αυτόν τον τρόπο. Είμαστε σε ένα καπιταλιστικό περιβάλλον, εξορισμού κάποιος θα είναι φτωχός και κάποιος πλούσιος, σε διαφορετική περίπτωση δεν θα είχαν αξία τα χρήματα. Για εμένα θα είχε ενδιαφέρον ένα πείραμα όπου οι πολίτες μιας χώρας θα αποκτούσαν ακριβώς τον ίδιο όγκο περιουσιακών στοιχείων. Εκτός ότι θα είχε ενδιαφέρον από ποίους παράγοντες θα επηρεάζονταν η ανακατανομή των χρημάτων, είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι μακροπρόθεσμα θα οδηγούμαστε ξανά σε μια κατάσταση με σημαντικά άνιση κατανομή του πλούτου (Όλο και κάποιος έμπορος θα κατάφερνε να δημιουργήσει μια μονοπωλιακή επιχείρηση), θα ήθελα επίσης να δω πόσο υγιής θα ήταν η οικονομία πριν προβεί στην αναμενόμενη κατάσταση, πριν υπάρξουν η σημαντικά άνιση κατανομή του πλούτου.

Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι πασίγνωστοι σε όλους, μάλιστα υπάρχει η δυνατότητα για μη αποδοχή ή ακόμη για παραλλαγή των κανόνων (π.χ. Κούβα). Από εκεί πέρα είναι ονειροπόληση ότι μπορούν να υπάρξουν σχήματα που θα βοηθούν τους φτωχούς παίκτες. Όπως πολύ σωστά σημείωσες, "Φέρνουν συνήθως τα ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα όχι επειδή ο σχεδιασμος τους είναι κακός αλλά ακριβώς επειδή ο σχεδιασμός τους γίνεται έτσι ώστε να φέρουν αυτά ακριβώς τα αποτελέσματα." Για την ακρίβεια ο σχεδιασμός τους είναι τέτοιος έτσι ώστε να βοηθά τους παίκτες που έχουν συναλλαγές με τους φτωχούς παίκτες.

Το παιχνίδι του καπιταλισμού μοιάζει σκληρό, αλλά δεν είναι έτσι. Ακόμη και αν μια χώρα βρίσκεται στην πενηντακοστήθέση των πιο πλούσιων χωρών, είναι αρκετά πιθανό οι πολίτες της χώρας αυτής, να μπορούν να έχουν ένα υπερβολικά καλό δεκτή ποιότητας ζωής. Ο ρόλος των πολιτικών οφείλει να είναι ακριβώς αυτός, να οργανώνουν τις φαινομενικά μη συντονισμένες παραγωγικές διαδικασίες των πολιτών προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.

Εκατοντάδες αγρότες στην ινδία αυτοκ΄τόνησαν μες στην απελπισία τους για τα χρέη που συσσώρευσαν από το κόστος των μεταλλαγμένων καλλιεργειών και την μειωμένη απόδοσή τους. Διάβασε σε παρακαλώ το διαφωτιστικότατο https://www.i-sis.org.uk/farmersSuicidesBtCottonIndia.php
Αν αφαιρέσουμε κάθε συναισθηματικούς και ανθρωπιστικούς όρους, και εξετάσουμε το θέμα από ένα ψυχρό, κοινωνικό και επιχειρηματικό επίπεδο έχουμε απλά μια αλλαγή στην παραγωγική διαδικασία ενός αγαθού. Έχουν συμβεί ξανά ανάλογα φαινόμενα, πολλές φορές.

Καταρχάς, από τις λυχνίες στα τρανζίστορ. Μέσα σε ένα βράδυ πολλές εταιρίες βρέθηκαν στα πρόθυρα χρεοκοπίας χωρίς κανέναν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Ελάχιστες από αυτές κατάφεραν να υιοθετήσουν τα τρανζίστορς, οι περισσότερες χρεοκόπησαν. Και η ερώτηση μου είναι η εξής: Όφειλε η ανθρωπότητα να βοηθήσει αυτές τις εταιρίες για χάρη της ανεργίας; Το ίδιο είχε συμβεί και στην αγορά των ρολογιών. Όταν από τα μηχανικά ρολόγια οδηγηθήκαμε στα ηλεκτρικά (Quartz), και πάλι λίγες εταιρίες μπορούσαν να υιοθετήσουν την νέα τεχνολογία. Σε αυτή όμως την περίπτωση οι εταιρίες που δεν μπόρεσαν έπαιξαν πιο έξυπνα και τα μηχανικά ρολόγια απέκτησαν αξίες όπως νοσταλγίας, συλλεκτηκότητας κτλ με αποτέλεσμα ακόμη και σήμερα και να παράγονται μηχανικά ρολόγια και να αποτελούν αντικείμενο πόθου για πολλούς ανθρώπους.

Όπως ξανά είπα, αφαιρώ κάθε συναισθηματισμό και ανθρώπινο παράγοντα από την συλλογιστική πορεία μου. Δεν γνωρίζω αν οι μεταλλαγμένες καλλιέργειες είναι υγιής για τον άνθρωπο, πιστεύω ότι αυτή η ερώτηση πρέπει να απαντηθεί επιτέλους από τους σχετικούς επιστήμονες με ένα ξεκάθαρο Ναι ή Όχι. Πολλοί επιχειρηματίες και έμποροι έχουν βιαστεί να τις υιοθετήσουν σε retail επίπεδο, ωστόσο είναι κάτι λογικό αφού π.χ. η ιατρική κοινότητα δεν έδωσε πότε μια ξεκάθαρη απάντηση.

Ωστόσο η Ινδία γιατί μπλέχτηκε σε αυτό το πανηγύρι; Δεν είναι ρητορική η ερώτηση μου, απλά για εμένα είναι σαφέστατο ότι οι περισσότεροι Ινδοί γεωργοί δεν θα άντεχαν μια τόσο υψηλής τεχνολογίας γραμμή παραγωγής. Ήταν μια χαζή επένδυση, μια βιαστική επένδυση. Ίσα ίσα που η παραδοσιακή γεωργία έχει πολλά πλεονεκτήματα στις μέρες μας αφού πολλοί καταναλωτές ενδιαφέρονται ακόμη και πόσο οικολογική είναι η συσκευασία ενός προϊόντος, πόσο μάλλον για το φαγώσιμα και πόσιμα προϊόντα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Για ποίο λόγο πρέπει μια χώρα να βασίζεται σε οργανισμούς και εκστρατείες κατά της φτώχειας; Πόσο μάλλον αν δεν είναι υπό την αιγίδα της. Τέτοιοι οργανισμοί εξορισμού δεν μπορούν να λειτουργήσουν κατά αυτόν τον τρόπο. Είμαστε σε ένα καπιταλιστικό περιβάλλον, εξορισμού κάποιος θα είναι φτωχός και κάποιος πλούσιος, σε διαφορετική περίπτωση δεν θα είχαν αξία τα χρήματα. Για εμένα θα είχε ενδιαφέρον ένα πείραμα όπου οι πολίτες μιας χώρας θα αποκτούσαν ακριβώς τον ίδιο όγκο περιουσιακών στοιχείων. Εκτός ότι θα είχε ενδιαφέρον από ποίους παράγοντες θα επηρεάζονταν η ανακατανομή των χρημάτων, είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι μακροπρόθεσμα θα οδηγούμαστε ξανά σε μια κατάσταση με σημαντικά άνιση κατανομή του πλούτου (Όλο και κάποιος έμπορος θα κατάφερνε να δημιουργήσει μια μονοπωλιακή επιχείρηση), θα ήθελα επίσης να δω πόσο υγιής θα ήταν η οικονομία πριν προβεί στην αναμενόμενη κατάσταση, πριν υπάρξουν η σημαντικά άνιση κατανομή του πλούτου.
Κατ' αρχήν θα πρέπει να πούμε ότι οι χώρες οι οποίες μαστίζονται από φτώχεια, τέτοια που τα ευρωπαϊκά κι αμερικάνικα "όρια της φτώχειας" είναι γι' αυτές επίζηλα κι αξιοθαύμαστα, δεν έγιναν έτσι από την κακή τους διαχείριση ή την έλλειψη φυσικών και ανθρώπινων πόρων. Είναι όλες "πρώην" αποικίες των μεγάλων Δυτικών δυνάμεων, οι οποίες τις εξανδραπόδισαν, τις υπερεκμεταλλεύτηκαν μέχρις εξαντλήσεως και καταστροφής, υποβάθμισαν ασύστολα το ανθρώπινο δυναμικό τους και τις καταδίκασαν με θαλασσοδάνεια σε εκλεκτούς τους λακέδες-δικτάτορες, σε αιώνια υποτέλεια. Οι χώρες αυτές βρίσκονται ακόμη υπό άτυπο καθεστώς αποικιοκρατίας.

Εάν λοιπόν είσαι λάτρης του ελεύθερου ανταγωνισμού, θα συμφωνήσω σε πρώτη φάση μαζί σου. Για να ισχύει όμως κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να είναι όλες οι χώρες ελεύθερες να εκμεταλλευτούν τον πλούτο τους προς όφελός τους και αυτοδιοικούμενες, ώστε να προγραμματίσουν το μέλλον τους, επ' ωφελεία του λαού τους κι όχι αλλότριων συμφερόντων. Το παιχνίδι λοιπόν στο οποίο αντιτιθέμεθα ιδεολογικά, δεν είναι απαραίτητα ο καπιταλισμός, αλλά σίγουρα ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ! Να ξέρουμε για ποιο πράγμα μιλάμε...

Αν αφαιρέσουμε κάθε συναισθηματικούς και ανθρωπιστικούς όρους, και εξετάσουμε το θέμα από ένα ψυχρό, κοινωνικό και επιχειρηματικό επίπεδο έχουμε απλά μια αλλαγή στην παραγωγική διαδικασία ενός αγαθού. Έχουν συμβεί ξανά ανάλογα φαινόμενα, πολλές φορές.
Ακριβώς εδώ βρίσκεται η ένσταση των περισσότερων από εμάς προς την ιδεολογία που υποστηρίζεις. Ότι για να ισχύσει, πρέπει να απαλλαγεί από κάθε έννοια ανθρωπισμού και από κάθε μορφή συναισθήματος. Πες μου ρε Πάνο, αν το δούμε έτσι, για ποιο λόγο ο Χίτλερ θεωρείτο κακός; Ποια ηθική καταγγελία θα είχες να κάνεις εναντίον του, που να μην την έχεις ποδοπατήσει εσύ ο ίδιος πρωτύτερα; :hmm: Εμένα προσωπικά οποιαδήποτε ιδεολογία προσπάθησε να αφαιρέσει τον ανθρωπισμό και το ανθρώπινο συναίσθημα από τη "λογική" της (όπως πχ και ο Πολ Ποτ), με ανατριχιάζει και με τρομάζει :cold:

Καταρχάς, από τις λυχνίες στα τρανζίστορ. Μέσα σε ένα βράδυ πολλές εταιρίες βρέθηκαν στα πρόθυρα χρεοκοπίας χωρίς κανέναν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Ελάχιστες από αυτές κατάφεραν να υιοθετήσουν τα τρανζίστορς, οι περισσότερες χρεοκόπησαν. Και η ερώτηση μου είναι η εξής: Όφειλε η ανθρωπότητα να βοηθήσει αυτές τις εταιρίες για χάρη της ανεργίας; Το ίδιο είχε συμβεί και στην αγορά των ρολογιών. Όταν από τα μηχανικά ρολόγια οδηγηθήκαμε στα ηλεκτρικά (Quartz), και πάλι λίγες εταιρίες μπορούσαν να υιοθετήσουν την νέα τεχνολογία. Σε αυτή όμως την περίπτωση οι εταιρίες που δεν μπόρεσαν έπαιξαν πιο έξυπνα και τα μηχανικά ρολόγια απέκτησαν αξίες όπως νοσταλγίας, συλλεκτηκότητας κτλ με αποτέλεσμα ακόμη και σήμερα και να παράγονται μηχανικά ρολόγια και να αποτελούν αντικείμενο πόθου για πολλούς ανθρώπους.
Εδώ δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω κατ' αρχήν μαζί σου, ωστόσο συγκρίνεις ανόμοια πράγματα. Εδώ μιλάμε για τον πρωτογενή και όχι τον δευτερογενή ή τριτογενή τομέα της οικονομίας, όπου αναμφίβολα ισχύουν όσα λες. Η μόνη συνθήκη ισορροπίας μεταξύ κοινωνιών και εξουσιαστών κάθε είδους, ήταν μέχρι σήμερα η αυτονομία του αγροτικού τομέα από τα εταιρικά συμφέροντα. Όταν αυτός αλώνεται από μια εταιρεία, τότε η παραγωγική βάση κάθε χώρας διασπάται και επακολούθως ο κοινωνικός της ιστός, με αποτέλεσμα να φτωχαίνουν οι αγρότες, να πληρώνουν ακριβότερα τα προϊόντα οι καταναλωτές και όλο το κέρδος να συσσωρεύεται σε έναν, πράγμα που αντιτίθεται ακόμη και στην ίδια την καπιταλιστική ιδεολογία, αφού θεωρείται ότι η "συγκεντροποίηση του κεφαλαίου" αποτελεί όριο των καπιταλιστικών συστημάτων.

Εάν λοιπόν το επιχείρημα των εταιρειών βιοτεχνολογίας είναι "πως το κάνουμε για το καλό των φτωχών χωρών", με βάση όσα έγραψες εσύ, αλλά κι όσα έγραψα εγώ, αποδεικνύεται αν μη τι άλλο πως πρόκειται για ένα τεράστιο ψεύδος...

Θα ήθελα να τελειώσω λέγοντας ότι για μένα το ερώτημα δεν είναι σε πρώτη φάση "Καπιταλισμός ή Μαρξισμός", αφού φοβάμαι πως αυτό έχει ήδη απαντηθεί, αλλά "Ελεχόμενος ή Ανεξέλεγκτος καπιταλισμός". Επίτρεψέ μου να σου πω ότι ο ανεξέλεγκτος καπιταλισμός έχει δοκιμαστεί κι έχει αποδειχτεί περίτρανα ως αποτυχημένος κι επιζήμιος, μέχρι εγκληματικός.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Chemwizard

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
Για ποίο λόγο πρέπει μια χώρα να βασίζεται σε οργανισμούς και εκστρατείες κατά της φτώχειας; Πόσο μάλλον αν δεν είναι υπό την αιγίδα της. Τέτοιοι οργανισμοί εξορισμού δεν μπορούν να λειτουργήσουν κατά αυτόν τον τρόπο. Είμαστε σε ένα καπιταλιστικό περιβάλλον, εξορισμού κάποιος θα είναι φτωχός και κάποιος πλούσιος, σε διαφορετική περίπτωση δεν θα είχαν αξία τα χρήματα. Για εμένα θα είχε ενδιαφέρον ένα πείραμα όπου οι πολίτες μιας χώρας θα αποκτούσαν ακριβώς τον ίδιο όγκο περιουσιακών στοιχείων. Εκτός ότι θα είχε ενδιαφέρον από ποίους παράγοντες θα επηρεάζονταν η ανακατανομή των χρημάτων, είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι μακροπρόθεσμα θα οδηγούμαστε ξανά σε μια κατάσταση με σημαντικά άνιση κατανομή του πλούτου (Όλο και κάποιος έμπορος θα κατάφερνε να δημιουργήσει μια μονοπωλιακή επιχείρηση), θα ήθελα επίσης να δω πόσο υγιής θα ήταν η οικονομία πριν προβεί στην αναμενόμενη κατάσταση, πριν υπάρξουν η σημαντικά άνιση κατανομή του πλούτου.

Ξέρεις γιατί πάνω από τα μισά παιδιά στον πλανήτη που ζεις είναι έτσι;


Γιατι για να φτιαχτούν αυτά:
,κι όλα τα άλλα προϊόντα που καταναλώνει ο καπιταλιστής ο οποίος έχει την ενέργεια να αναλύει συστήματα,πχ. ένας τόνος αγελάδας χρειάζεται να καταναλώσει γύρω στους δέκα τόνους τροφή για ζώα,(μην πούμε νερά και υπόλοιπα),άρα για λίγα δικά μας προϊοντα εξαφανίζονται ολόκληροι τόνοι τροφής που θα μπορούσαν να καταναλωθούν από ανθρώπους.



Κάνεις λογικά σφάλματα:

Πρώτα,μένεις στο σκεπτικό της χώρας,ενώ το φαινόμενο της ανισοκατανομής πρώτα των πόρων και της τροφής και μετά του πλούτου είναι παγκόσμιο.


Το εξοργιστικό είναι πως πόροι,και πλούτος,πλέον έχουν γίνει αντιστρόφως ανάλογα!Τη δύναμη την έχουν όχι εκείνοι που έχουν τους πόρους,αλλά εκείνοι που μπορουν να τους καπιλευτούν.

Και δεύτερον,εσύ στο πείραμα που σκαρφίζεσαι για να στηρίξεις τον πλήρη καπιταλισμό (αδόκιμη έκφραση από μέρους μου),μιλάς για πλήρη εξίσωση,ενώ αυτό που ζητάν οι πιο αισιόδοξοι,είναι έστω ένας ορθολογισμός (όπως το να ενθαρρυνθούν στην Αφρική τα GM,αν τελικά αποδειχθούν ωφέλιμα )

Από πλευράς μου,θα ήθελα να ξέρω τι θα σκεφτόσασταν πολλοί,αν είχατε γεννηθεί σε μέρος που το νερό (το νερό ακόμα,που απότελεί περι τα 6/10 του σώματός σου!)σπανίζει.Σε περιοχές όπως το παιδί της πρώτης φωτογραφίας.Θα λέγατε πως το ότι τα 3/4 του κόσμου μπορεί να είναι κάτω από το όριο της φτώχιας,αλλά δεν πειράζει,τό ότι το 1/4 του κόσμου ζει με πολυτέλειες που ο πλανήτης δε σηκώνει,κάνει την υπάρχουσα πραγματικότητα βελούδινη?Φυσικά τότε όχι,τώρα γεννηθήκαμε έχοντες!

Σε ένα μόνο συμφωνώ:λίγοι δρουν πραγματικά.Κι εγώ για να γράψω τώρα,χρησιμοποιώ ρεύμα.(Αν κι έχω μάθει να είμαι όσο οικονομος γινεται.Αλλά έννοια σας,μπορεί ο άνθρωπος να είναι αδίστακτος (ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ!),αλλά η φύση δεν τιμωρεί,απλά λειτουργεί με τους νόμους της.Κι όσο τους παραβαίνει ο άνθρωπος,τόσο υπογράφει την καταδικη του.Ελπίζω πριν εξαφανιστουμε.είτε να αλλάξουμε πλανήτη,είτε μυαλά.

Γιατί το ότι οικονομικά είναι εφικτό να ζούμε κάπως,δε σημαίνει πως ενεργειακά ο πλανήτης το σηκώνει.Καλοί οι νόμοι της Διοίκησης επιχειρήσεων,αλλά οι νόμοι της θερμοδυναμικής είναι κβαντικά σημαντικότεροι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Μετά λύπης θα ήθελα να ενημερώσω τα μέλη και τους επισκέπτες του e-steki, ότι επείγουσες και πιεστικές υποχρεώσεις, οι οποίες προέκυψαν αιφνιδιαστικά στον Πέτρο Αργυρίου, μας αναγκάζουν να αναβάλουμε τη συνέντευξη για λίγο καιρό, έτσι ώστε να δοθεί στον συγγραφέα η δυνατότητα να απαντήσει χωρίς πίεση χρόνου. Στο μεταξύ, ο Πέτρος Αργυρίου θα συνεχίσει να δημοσιεύει στο e-steki. κείμενα σχετικά με το βιβλίο του, Θανάσιμες Θεραπείες, σε επιμέρους threads.

Από την πλευρά των συντελεστών του e-steki, ζητούμε συγνώμη από τους στεκίτες για την αναστάτωση και σας ευχαριστούμε όλους θερμά για το μεγάλο ενδιαφέρον και τις πολύ εύστοχες παρεμβάσεις σας...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top