Μετά θάνατον ζωή: Εφησυχασμός και αδράνεια;

Deviance

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο $Con αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 152 μηνύματα.
Τώρα πιθανών να φάω πολλά - αλλά δώστε του να καταλάβει Οττο δεν κάθισα να διαβάσω ολο σου το ποστ σορρυ ήταν λίγο μεγάλο και είμαι και λίγο πτώμα :P άλλα θα'θελα να πω την γνώμη μου.
Καταρχήν κατε με ο Θεός είναι μια μυθοπλασία της εκκλησιάς για να μας έχει όλους "αιχμάλωτους" με τον φόβο του ότι θα πάμε στην κόλαση θα πρέπει να ακολουθήσουμε πιστά της 10 εντολές που έδωσε ο θεός και το καθεξής (οχχ παναγία μου πέφτει το - σύννεφο :P ελπίζω να μηδενίζει σε κάνα -999 γιατί θα έχουμε κάνα overflow :P) και κατε με η εκκλησία είναι μια απτής μεγαλύτερες κομπίνες αλλα τεσπα στο θέμα μας, πιστεύω (θέλω να πιστεύω) οτι μετά τον θάνατο μας "ανακυκλωνόμαστε" και γεννιόμαστε ένας άλλος άνθρωπος σε ένα άλλο σώμα με μια άλλη ζωή και ο κύκλος αυτός συνεχίζετε. Πιστεύω πως αυτή είναι η μαγεία του θανάτου καθώς δεν γνωρίζουμε και το τη μας επιφυλάσσετε μετά από αυτόν.
Τώρα το να φοβόμαστε μην πεθάνουμε είναι αν μι-τη άλλο γελοίο φοβόμαστε για τόσο πράγματα στην ζωή μας άμα είναι να φοβόμαστε και για αυτό τσάμπα ζούμε (που με τόσους φόβους ποια αμφιβάλω αν όντος ζούμε η απλά υπάρχουμε). Νταξει τελείωσα πετροβολήστε με :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

alis

Πολύ δραστήριο μέλος

Η alis αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,134 μηνύματα.
Η ερώτηση αυτή τέθηκε επειδή έχει παρατηρηθεί πως οι θρησκείες κατάφερναν πάντοτε να "απορροφούν" την αγανάκτηση του λαού για τα κακώς κείμενα της πολιτικής εξουσίας, της οποίας πάντοτε ήταν προνομιακοί εταίροι, για την αδικία, την καταπίεση, τη σκληρότητα, την ανισότητα πλουσίων και φτωχών κλπ, και να αποτρέπουν τις όποιες επαναστατικές τάσεις, πουλώντας το παραμύθι της αιώνιας ζωής που περιμένει όποιον ανεχτεί τις "δοκιμασίες" τις οποίες έθεσε ο Θεός σε τούτη τη ζωή, ή της αιώνιας τιμωρίας η οποία περιμένει τους εδώ αδικούντας. Τούτο έχει καταγγελθεί στο παρελθόν από αριστερούς κυρίως συγγραφείς...

Ναι, έχεις δίκιο, σόρυ. Εγώ κατάλαβα κάτι εντελώς διαφορετικό. Σε αυτό που λες έχεις δίκιο και εγώ νομίζω πως συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με αυτή την άποψη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

loukassss

Νεοφερμένος

Ο loukassss αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 98 μηνύματα.
Ναί, σωστά. Αυτό που γίνεται δηλαδή και σήμερα αντίστοιχα με το ποδόσφαιρο, με την προβολή καταναλωτικών προτύπων, με την ξενομανία, με την εμπορευματοποίηση των αξιών εις βάρος της ελευθερίας, τον πανσεξουαλισμό εις βάρος του οικογενειακού θεσμού και την αντιεκκλησιαστική προπαγάνδα. Πιστέυω λοιπόν πως το πρόβλημα έγκειται στην ταύτιση αρρωστημένης αντίληψης απο πάσης φύσεως εκμεταλλευτές ανθρωπίνων συναισθημάτων με την καθεαυτό αληθινή εκκλησία του Χριστού που θεραπεύει τον άνθρωπο απο τις κηλίδες της αμαρτίας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

paschouale

Νεοφερμένος

Ο paschouale αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 35 μηνύματα.
Καλησπέρα σε όλους,θα πω αυτό που έχω γράψει και σε άλλο thread:ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ,ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ,ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ(η πιο σωστά προσπαθώ να είμαι ελεύθερος)!Προσωπικά για μένα αυτό που έχει σημασία είναι η απόκτηση της εσωτερικής ελευθερίας και της ζωής στο εδώ και τώρα,όχι στο μετά θάνατον.Έτσι σε αντίθεση με την οκνηρία που προσφέρει ο Χριστιανισμός με τον παράδεισο,ο Ινδουισμός-Βουδισμός με την μετενσάρκωση και ο Μωαμεθανισμός με το δικό του παράδεισο,πιστεύω στην ελευθερία πριν κλείσω τα μάτια μου.Όλα τα υπόλοιπα είναι για μένα ένας φαύλος κύκλος κυνηγιού της εξωτερικής ελευθερίας όταν στην πραγματικότητα κυνηγάμε να απελευθερωθούμε από τους ίδιους μας τους εαυτούς.Όταν ο καθένας μας απελευθερωθεί από το ίδιο του το εγώ δεν θα έχει ανάγκη από καμία πίστη σε κάτι μεταθανάτιο,για την ακρίβεια δεν θα τον ενδιαφέρει κάτι τέτοιο.Προσωπική γνώμη τα παραπάνω και ελπίζω να δώσω το έναυσμα για προσωπική αναζήτηση στον καθένα!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Όταν απελευθερωθεί κάποιος από το Εγώ του φίλε μου, τότε γίνεται ένα με το Σύμπαν, δηλαδή γίνεται αθάνατος και βούδας, έτσι ώστε δεν έχει λόγο να ανησυχήσει για θάνατο και μετά θάνατον...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

paschouale

Νεοφερμένος

Ο paschouale αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 35 μηνύματα.
Το εγώ φίλε μου το ορίζω σαν ατομικότητα,εννοώντας να αποβάλλει ο καθένας μας το συμφέρον του και να μην τον νοιάζει μόνο ο εαυτούλης του!Και νομίζω δεν αναφέρομαι σε Βούδα αλλά περισσότερο σε μια Ινδιάνικη φιλοσοφία,εξάλλου δεν με αντιπροσωπεύει σαν άνθρωπο καμία θρησκεία!Και ναι θα συμφωνήσω με τη λογική να γίνω ένα με το σύμπαν,κοιτώντας όλο τον κόσμο γύρω μου και βλέποντας κάθε φορά τις διαφορετικές εκφάνσεις του εαυτού μου.Διότι είμαστε μεν μοναδικότητα ο καθένας μας,αλλά ταυτόχρονα δε και μέρος του συνόλου που αποκαλείς σύμπαν(νόμος της ενότητας).Ελπίζω να κατανοείς ότι όλοι μας οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την απεραντοσύνη της ύπαρξης μας και πως αντιλαμβάνομαι το εγώ μου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Όταν απελευθερωθεί κάποιος από το Εγώ του φίλε μου, τότε γίνεται ένα με το Σύμπαν, δηλαδή γίνεται αθάνατος και βούδας, έτσι ώστε δεν έχει λόγο να ανησυχήσει για θάνατο και μετά θάνατον...

Τουτέστιν, κάτι σαν ελεύθερο ηλεκτρόνιο;:redface: Τι πάει να πει "απελευθέρωση από το εγώ"; Μήπως καλύτερα θα ήταν να απελευθερώσουμε το εγώ μας; Ένα και μοναδικό το έχουμε, για να υπάρχουμε. Χωρίς αυτό, τι και πως; Ακόμη κι ο Θεός το χρειάζεται και μάλιστα τρισυπόστατο!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

katerina_farm

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η katerina_farm αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φαρμακοποιός και μας γράφει απο Ζάκυνθος (Ζάκυνθος). Έχει γράψει 293 μηνύματα.
Καλησπέρα σε όλους,θα πω αυτό που έχω γράψει και σε άλλο thread:ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΙΠΟΤΑ,ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ,ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ(η πιο σωστά προσπαθώ να είμαι ελεύθερος)!Προσωπικά για μένα αυτό που έχει σημασία είναι η απόκτηση της εσωτερικής ελευθερίας και της ζωής στο εδώ και τώρα,όχι στο μετά θάνατον.Έτσι σε αντίθεση με την οκνηρία που προσφέρει ο Χριστιανισμός με τον παράδεισο,ο Ινδουισμός-Βουδισμός με την μετενσάρκωση και ο Μωαμεθανισμός με το δικό του παράδεισο,πιστεύω στην ελευθερία πριν κλείσω τα μάτια μου.Όλα τα υπόλοιπα είναι για μένα ένας φαύλος κύκλος κυνηγιού της εξωτερικής ελευθερίας όταν στην πραγματικότητα κυνηγάμε να απελευθερωθούμε από τους ίδιους μας τους εαυτούς.Όταν ο καθένας μας απελευθερωθεί από το ίδιο του το εγώ δεν θα έχει ανάγκη από καμία πίστη σε κάτι μεταθανάτιο,για την ακρίβεια δεν θα τον ενδιαφέρει κάτι τέτοιο.Προσωπική γνώμη τα παραπάνω και ελπίζω να δώσω το έναυσμα για προσωπική αναζήτηση στον καθένα!
Διαφωνω τοσο πολυ με το δεν πιστευω σε τιποτα δεν ελπιζω σε τιποτα ειμαι ελευθερος .Νομιζω οτι ενας ανθρωπος που δεν πιστευει σε τιποτα ειναι κενος αδειος .
Δεν ειναι αναγκη να πιστευεις για μενα καποια θρησκεια μπορεις ομως να πιστευεις σε καποια φιλοσοφια ,σε καποια σταση ζωης σε ανθρωπους σε φιλους σε τοσα πολλα .
Δεν ελπιζεις γινεται πως ?
Πως γινεται να μην ελπιζεις σε κατι να μην φανταζεσαι κατι καλυτερο να μην περιμενεις κατι να μην κανεις ονειρα.
Τι νοημα εχει μια ελευθερια οταν δεν την πιστευεις καν οταν δεν ελπιζεις ειναι ελευθερια η αδιαφορια?
Αν δεν ελπιζεις σε ενα καλυτερο κοσμο εχει καμια σημασια αν μεσα του ζεις σκλαβος η ελευθερος?
Εμενα με φοβιζει ο θανατος και ειδικα η συνεπειες του στα αγαπημενα μου προσωπα.
Τον φανταζομαι ομως σαν ενα περασμα σε μια αλλη διασταση μια ψυχη που μενει ελευθερη σαν να λυνονται εκατομμυρια σχοινια που σε κρατουν δεσμιο σε αυτο τον κοσμο .Φανταζομαι να αιωρηται ενα σωμα μεσα σε απλετο φως χωρις φοβο χωρις δεσμευσεις (πως ειναι οταν εχεις ξαπλωσει πανω στο νερο με κλειστα τα ματια και τον ηλιο να ζεστενει το προσωπο) καπως ετσι θελω να πιστευω πως ειναι αυτο το περασμα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

paschouale

Νεοφερμένος

Ο paschouale αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 35 μηνύματα.
Οκ λάθος λόγω βιασύνης"δεν ελπίζω τίποτα,δεν φοβάμαι τίποτα,είμαι ελεύθερος"...Λοιπόν,επειδή δεν θέλω να σου παραστήσω τον έξυπνο και να πουλήσω φιλοσοφία,σε αυτά που λες συμφωνώ εν μέρει αλλά είναι εντελώς διαφορετικό το νόημα του όλου θέματος με το πως το εκλαμβάνεσαι εσύ!Αν θέλεις διάβασε για τη ζωή του Καζαντζάκη(μπορεί να το έχεις κάνει ήδη) και τα βιβλία του και προσπάθησε να τα δεις όλα αυτά που λέει από διαφορετική οπτική γωνία.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

SICX

Διάσημο μέλος

Ο GEORGE αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,257 μηνύματα.
Φυσικά και πιστεύω σε αυτά που θέλω, δεν είπα ποτέ το αντίθετο. Το να θεωρώ πως ο Θεός δεν θα ασχοληθεί με το αν έφαγα κρέας την Μεγάλη Παρασκευή, δεν σημαίνει πως θεωρώ εξίσου μη άξιο αναφοράς για οποιονδήποτε το αν θα σκοτώσει κάποιον ή θα πει ένα σοβαρό ψέμα ή θα εξαπατήσει ή θα πληγώσει επίτηδες. Μη τα ισοπεδώνουμε όλα, ο θεματοθέτης ρώτησε αν η άποψή μας για την μεταθανάτια ζωή επηρεάζεται από την θρησκεία μας κι εγώ πολύ απλά απάντησα πως όχι, διότι ποτέ δεν θεώρησα πως ο Θεός είναι εκδικητικός και μνησίκακος όπως εγώ πιστεύω πως τον παρουσιάζουν όταν λένε "μη κλέψεις, θα σε τιμωρήσει ο Θεός". Εγώ δεν κλέβω όχι από τον φόβο της τιμωρίας, αλλά γιατί επιλέγω να ζω αλλιώς. Δεν πληγώνω συνειδητά όχι γιατί φοβάμαι μη χάσω την θέση στον παράδεισο μετά θανάτον αλλά για τον λόγο που προανέφερα. Όλα τα υπόλοιπα είναι δικά σου συμπεράσματα από την δική σου οπτική γωνία που πολύ απλά δεν με αφορούν.
ΥΓ: Αλλά μάλλον εσύ όντας στο μυαλό του Θεού θα ξέρεις καλύτερα. Άλλωστε τόσες σελίδες από την Βίβλο διάβασες..

Σωστα τα λες! Και βασικα ο θεος αυτο ζητα, απλα αλλιως το παρουσιαζει η εκκλησια. Θα δεις οτι λενε πως αμα σκεφτεις να αμαρτησεις και μετα δν το κανεις ειναι σα να το εκανες. Γτ? Γτ το ηθελες! Ομως λογω τυπολατρειας δν το εκανες. Ο θεος ποτε δν ζητησε φοβο, μονο αγαπη και θεληση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

SICX

Διάσημο μέλος

Ο GEORGE αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,257 μηνύματα.
Τούτο δω, είναι ολίγον διαστρεβλωμένο απ τους νεότερους...
Κατά γενική ομολογία, αναφέρεται στους λιγότερο ικανούς νοητικά ανθρώπους και όχι στους αμόρφωτους.

Ο αμόρφωτος, έχει πάντα την ικανότητα να ερευνήσει

Πίστευε και μη ερεύνα



κατά τα άλλα.... σούπερ η όλη έρευνα για το προηγούμενο ποστ και +1

Ειναι "πιστευε και μη, ερευνα"
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jimissss

Νεοφερμένος

Ο jimissss αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Πατήσια (Αττική). Έχει γράψει 104 μηνύματα.
αν πιστευα στην μεταθανατο ζωη τοτε πρεπει να πιστευα και στα φαντασματα και στα ζομπυ και στις νεραιδες και στους αγγελους και στα μεντιουμς και στον αγιο βασιλη και σε οτι αλλες μαλακιες εχει δημιουργησει ο ανθρωπινος εγκεφαλος.δν υπαρχει μετα θανατο ζωη απλα θα γινουμε τροφη για τα σκουλικια δυσκολο να το καταλαβετε?:beating:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DreamsRevenge

Περιβόητο μέλος

Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
(...)Έτσι σε αντίθεση με την οκνηρία που προσφέρει ο Χριστιανισμός με τον παράδεισο,ο Ινδουισμός-Βουδισμός με την μετενσάρκωση και ο Μωαμεθανισμός με το δικό του παράδεισο,πιστεύω στην ελευθερία πριν κλείσω τα μάτια μου.(...)

Μια παρατήρηση μόνο ως κατάθεση προσωπικής άποψης.

Ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ ίσως οδηγούν στην οκνηρία της εγκόσμιας καλοσύνης=παθητικότητας εν αναμονή της αιώνιας ανάπαυσης εκείνους που πιστεύουν στη μία ζωή για κάθε άνθρωπο...
Πιο πέρα όμως, η μετενσάρκωση δίνει το ακριβώς αντίθετο παράδειγμα καθώς μια "καλή" επόμενη ζωή θα πρέπει να προετοιμαστεί με σκέψεις, πράξεις και εν γένει συμπεριφορά στην προηγούμενη της προτρέποντας στην άσκηση αρετών και συνειδητής καλοσύνης.

Άλλωστε η ελευθερία έχει διαφορετικό πρόσωπο για κάθε άνθρωπο και για κάποιους είναι απλά η απαλλαγή από κάθε τι αρνητικό, άσχημο, επιβλαβές τόσο για τους άλλους όσο και γι αυτούς τους ίδιους...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

epote

Διάσημο μέλος

Ο epote αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,326 μηνύματα.
απλα θα γινουμε τροφη για τα σκουλικια δυσκολο να το καταλαβετε?

τραγικα δυσκολο...το 99.99% των ανθρωπων δεν εχουν την πνευματικη ικανοτητα και/η τη διαθεση να σκεφτουν απο μονοι τους, αυτος ειναι ο λογος που οι ανθρωποι που πραγματικα κανουν κατι καινουριο (επιστημονες, καλιτεχνες κτλ) ειναι ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ, ολοι οι αλλοι απλα περνουν μια ζωη χωρις να αφησουν τιποτα πισω τους και ο μονος τροπος να αμυνθουν σε αυτο ειναι να κανουν τους εατους τους λιγο πιο ξεχωριστους πιστευοντας σε μετα θανατον βλακειες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Δεν ξέρω για ποιο λόγο και με βάση ποιες αποδείξεις θεωρούμε κάθε σκέψη για συνέχιση της ύπαρξής μας πέραν του θανάτου ως ανοησία την οποία γεννάει ο ανθρώπινος εγκέφαλος, ενώ αντίστοιχα θεωρούμε ως λογική και προφανή τη μη συνέχισή της. Γιατί να μην είναι κι αυτή απλά μια ανοησία; Οι αφορισμοί ουδέποτε βοήθησαν μια συζήτηση...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Chemwizard

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
Τζίμη,με φιλικό τόνο,και το θάρρος του ότι έχουμε παίξει μέχρι και μπάλα μαζί (τελικά ο κόσμος είναι υπερβολικά μικρος :P ) πολύ θα ήθελα να δω ποιός θα είναι ο μαλάκας,αν τελικά υπάρχει μετά θάνατον ζωή.Αν δεν υπάρχει πάλι,δεν πρόκειται να μου πεις πουθενά "Τελικά,άρπα την chem" :D )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

parafernalia

Περιβόητο μέλος

Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,800 μηνύματα.
Καταρχήν να προλάβω μια παρερμηνεία, το «Δεν πιστεύω τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεύθερος» δεν το είπε ο Καζαντζάκης όπως πιστεύουν πολλοί. Η επιγραφή στο τάφο του λέει: «Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος». :)

Υπάρχουν οι φήμες ότι ο Καζαντζάκης ήταν μύστης αρχεγόνων μυστικών, αναφέρεται στη λίστα με τους γνωστούς 244 επιφανής μασόνους, έχει αναφερθεί σε παλιότερα θρεντ ότι ίσως να ήταν μέλος της αδελφότητας της θλίψης, κ.α. Το σίγουρο είναι ότι πίστευε πως έχουμε μέσα μας Θεό:


«Ε κακομοίρη άνθρωπε», είπε δυνατά, «μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά. Ας ανασκουμπωθούμε εμείς που το ξέρουμε, ας σύρουμε μπορεί να μας ακούσουν!»


Ο «εσωτερικός Θεός», ή αλλιώς η ενέργεια της ψυχής απελευθερώνεται μετά θάνατον (και ζυγίζει μάλιστα 21 γραμμάρια
:P). Πάνω σε αυτό οι Γνωστικιστές πιστεύουν σε κάτι που είμαι κοντά στο να δεχτώ: Αν το πνεύμα σου είναι δυνατό σε αυτή τη ζωή, η ζωή συνεχίζεται, αν όχι σκορπίζεσαι στην άβυσσο.

Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι συνεχίζουμε να ζούμε μετά θάνατον. Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Ο Ουίλιαμ Μπάροουζ έλεγε πως μόνο αν το θέλεις πολύ και δουλέψεις γιʼ αυτό συνεχίζεις την πορεία σου και μετά.


Η ψυχική ενέργεια μπορεί να θεωρηθεί ίσως ως η ροή πληροφορίας ενός νοήμων, μη-Μηχανιστικού Σύμπαντος που βρίσκεται – όπως πίστευε ο Τάο – στον «Κενό Χώρο» κάθε πυρήνα. Ο πυρήνας όπως δέχεται η κβαντομηχανική δεν είναι συμπαγής αλλά αποτελείται από αλληλεπιδράσεις υπο-ατομικών σωματιδίων μέσα σε ένα τεράστιο (για τις διαστάσεις αυτές) κβαντικό κενό (
πεδίο μηδενικού σημείου).

Η δική μου μέχρι τώρα ιδέα είναι ότι ζούμε για να «εμπλουτίσουμε» αυτή τη ροή πληροφορίας, για να αυξήσουμε τις δονήσεις της. Μετά θάνατον λοιπόν, μπορεί να πετάξουμε ελεύθερα χωρίς ελπίδα και φόβο αν ξέρουμε που πάμε. Θα φτάσουμε τελικά σε έναν προορισμό ή θα μας καταπιούν οι μαύρες τρύπες;
:worry:

Όταν απελευθερωθεί κάποιος από το Εγώ του φίλε μου, τότε γίνεται ένα με το Σύμπαν, δηλαδή γίνεται αθάνατος και βούδας, έτσι ώστε δεν έχει λόγο να ανησυχήσει για θάνατο και μετά θάνατον...


Μου έφερες στο μυαλό το ʽΟύτε Χρόνοςʼ του Κρισναμούρτι: «Για τον άνθρωπο που γνωρίζει το αιώνιο δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε χώρος.» Και εξηγεί πως μπορείς να πετύχεις την απελευθέρωση από το ʽΕγωιστικό Εγώʼ ακόμα και σε αυτή τη ζωή, αναφερόμενος στο ʽχωροχρονικό συνεχέςʼ της ανθρώπινης συνείδησης. Η απελευθέρωσή μπορεί να γίνει μόνο αν κλείσεις τα μάτια στο παρελθόν και το μέλλον:


"Αυτή η ανακάλυψη μπορεί να γίνει μόνο στο άμεσο παρόν -από κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και όχι για τους άλλους- από τον ανθρώπινο ον που έχει γίνει το αιώνιο “Εγώ”. Αυτό το αιώνιο “Εγώ” είναι δημιουργημένο από την τελειοποίηση της αυτοτελειοποίησης στην οποία περιέχονται τα πάντα, ακόμα και οι ανθρώπινες ατέλειες. Καθώς ο άνθρωπος δεν έχει φτάσει σ' αυτή την κατάσταση, της ζωής στο παρόν, ζει στο παρελθόν για το οποίο λυπάται, ζει στο μέλλον όπου ελπίζει, αλλά δεν ζει ποτέ στο παρόν το οποίο αγνοεί. Αυτό είναι που συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους. Το “Εγώ”, ζυγιάζεται ανάμεσα στο παρελθόν και στο μέλλον, σαν τίγρη που αιωρείται έτοιμη να πηδήξει, σαν αετός έτοιμος να πετάξει, σαν βέλος τη στιγμή που ελευθερώνεται από το τόξο.

Αυτή η στιγμή της ισορροπίας, της μεγάλης έντασης, είναι “δημιουργία”. Είναι η πληρότητα όλης της ζωής, είναι αιωνιότητα.
Ο άνεμος της ερήμου σβήνει κάθε αχνάρι του ταξιδιώτη.
Το μοναδικό αποτύπωμα είναι από το πάτημα του παρόντος. Το παρελθόν, το μέλλον..... άμμος που τη φύσηξε ο άνεμος."


https://www.klibrary.gr/el/text/xronos
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jimissss

Νεοφερμένος

Ο jimissss αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Πατήσια (Αττική). Έχει γράψει 104 μηνύματα.
Τζίμη,με φιλικό τόνο,και το θάρρος του ότι έχουμε παίξει μέχρι και μπάλα μαζί (τελικά ο κόσμος είναι υπερβολικά μικρος :P ) πολύ θα ήθελα να δω ποιός θα είναι ο μαλάκας,αν τελικά υπάρχει μετά θάνατον ζωή.Αν δεν υπάρχει πάλι,δεν πρόκειται να μου πεις πουθενά "Τελικά,άρπα την chem" :D )

Ρε συ εχεις δικιο.Δεν το ειχα σκεφτει αυτο.Φανταζομαι να πεθανουμε να με πετυχεις καπου και να μου κανεις :teasing::tongue::bleh::yahoo::thumbsup:.Και εγω να κανω :worship::verymad::wall::fool::rant::mpinelik:

Δεν ξέρω για ποιο λόγο και με βάση ποιες αποδείξεις θεωρούμε κάθε σκέψη για συνέχιση της ύπαρξής μας πέραν του θανάτου ως ανοησία την οποία γεννάει ο ανθρώπινος εγκέφαλος, ενώ αντίστοιχα θεωρούμε ως λογική και προφανή τη μη συνέχισή της. Γιατί να μην είναι κι αυτή απλά μια ανοησία; Οι αφορισμοί ουδέποτε βοήθησαν μια συζήτηση...
Δεν ειναι κανενας αφορισμος.Η ιδια η βιολογια ως επιστημη εχει αποδειξη ακριβως τι γινεται μετα τον θανατο ενος ζωντανου οργανισμου.Υπαρχουν αποδειξεις για το τι ακριβως γινεται.Δεν υπαρχη καμια αποδειξη περι υπαρξη ψυχης οπωτε δεν καταλαβαινω που στηριζεται η αποψη οτι υπαρχει ζωη μετα θανατον.Οσο για τον αφορισμο ειναι σαν να μου λες οτι ο ισχυρισμος ΄΄η γη δεν υπαρχει περιπτωση να ειναι επιπεδη΄΄ ειναι ενας αφορισμος.:worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Chemwizard

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
Ρε συ εχεις δικιο.Δεν το ειχα σκεφτει αυτο.Φανταζομαι να πεθανουμε να με πετυχεις καπου και να μου κανεις :teasing::tongue::bleh::yahoo::thumbsup:.Και εγω να κανω :worship::verymad::wall::fool::rant::mpinelik:

@@,κι εγώ δε θα μπορώ να σε κοροιδέψω,για να μη με στείλουν στην κόλαση.:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

geor1979

Νεοφερμένος

Η geor1979 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30 μηνύματα.
Σίγουρα για αρκετούς ανθρώπους είναι παρηγοριά και στήριγμα σε στιγμές θλίψης η σκέψη ότι οι αγαπημένοι τους που πέθαναν, δεν έχουν χαθεί για πάντα, αλλά και ότι οι ίδιοι θα συνεχίσουν να ζουν σε μια άλλη "σφαίρα" μια άλλη μορφή "ζωής". Δυστυχώς, είμαι πολύ ορθολογίστρια για να μπορέσω να πιστέψω κάτι τέτοιο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top