Η υποκρισία ως κοινωνική λειτουργία

Neraida · 10-09-08

Αρχική Δημοσίευση από Neraida:
Αυτο τωρα τι σχεση εχει παλι?!
Και τωρα πολλες γυναικες ειναι ανοργασμικες...δεν ειναι αυτο το θεμα μας..
Το παραδειγμα σου δεν αντικατοπτριζει το μεσο ορο των γυναικων που εχουν προβλημα με το γαμπρο τους....ειναι υπερβολικο...
Και το θεμα μας ειναι αλλο και εχουμε ξεφυγει....

Αρχική Δημοσίευση από Buggs:
Οι μανες μωρε, οι μάνες ειναι αυτές του παραδείγματος μας, οχι οι νύφες !

Δωσε προσοχη σε αυτο που εχω κανει μπολντ.....
Αυτες ειναι οι πεθερες, οι μανες...νταξ τωρα....
Και επιμενω οτι το θεμα μας δεν εχει να κανει με το παραδειγμα σου....εχω αναφερει παραπανω το λογο...μη με κανεις να επαναλαμβανομαι....

Buggs · 10 Σεπτεμβρίου 2008

Αρχική Δημοσίευση από Neraida:
Δωσε προσοχη σε αυτο που εχω κανει μπολντ.....
Αυτες ειναι οι πεθερες, οι μανες...νταξ τωρα....
Και επιμενω οτι το θεμα μας δεν εχει να κανει με το παραδειγμα σου....εχω αναφερει παραπανω το λογο...μη με κανεις να επαναλαμβανομαι....

Με εξουθένωσες. Αν δεν σου αρέσει αυτο το παράδειγμα, αν δεν το καταλαβαίνεις, να πιάσουμε άλλο. Θέλεις αυτό που η μάνα ήθελε πλούσιο γαμπρό; Σπουδασμένο; Γιατρό; Αστό; και χίλια άλλα; Ποιό θέλεις να πιάσουμε για να δείς ότι σε κάθε ένα, το να υποκρίνεται η μάνα στο γαμπρό είναι λάθος που τελικά κοστίζει και στη κόρη και στο ζευγάρι. Διάλεξε εσύ ενα παράδειγμα

Neraida · 10-09-08

Το ιδανικο θα ηταν να μπορεσει η μητερα να ξεπερασει αυτο που νοιωθει, για χαρη της σχεσης της με την κορη της, αλλα εαν δεν μπορει, το αμεσως καλυτερο για μενα ειναι να προσπαθησει να ειναι κυρια οταν ειναι αναγκαια η συνυπαρξη και των τριων...Αν αυτο σημαινει οτι πρεπει να προσποιηθει μπροστα στο γαμπρο της, τοτε να το κανει...
Αυτη ειναι η αποψη μου και δεν εχω να προσθεσω κατι παραπανω, διοτι επαναλαμβανομαι και δε μου αρεσει αυτο...
Εαν εχει καποιος αλλος να προσθεσει κατι αλλο, ας το κανει....Αι αμ νταν!

Buggs · 10-09-08

Αρχική Δημοσίευση από Neraida:
....να προσπαθησει να ειναι κυρια οταν ειναι αναγκαια η συνυπαρξη και των τριων...Αν αυτο σημαινει οτι πρεπει να προσποιηθει μπροστα στο γαμπρο της, τοτε να το κανει...

Κυρία και υποκρίτρια; Ποιο απο τα δυο ειναι τίτλος τιμής ύστερα απο αυτό; Να πείς ότι η κυρία έχει εκφράσει τις αντιρρήσεις της και στην κόρη και στο γαμπρό, και στην συνέχεια δεν τις λέει κάθε τόσο ίσα για να τους σπάει τα νεύρα, ναι,αυτο θα ήταν κυρία. Ομως το να κάνουν μανα και κόρη κόμα, σε μια αρνητική άποψη για το γαμπρό, πίσω απο τη πλάτη του γαμπρού, ε δεν με πείθει με τίποτα οτι θα βγεί σε καλό.

Είναι ενας υπογειος έλεγχος του ζευγαριού δια μέσου της μάνας κι αυτός ειναι ο λόγος της υποκρισίας της. Αλλιώς η μάνα θα έλεγε την αλήθεια και στον γαμπρό. Οι κυρίες ή δίνουν την ευχή τους και στους δύο ή δεν την δίνουν καθόλου.

Η υποκρίτρια μάνα αντίθετα, σε κάθε καυγά ή αψημαχία, βγαίνει με το "στα έλεγα εγώ" εκμεταλλεύεται την αδυναμία της στιγμής, και κατευθύνει τα πάντα κατα πώς της αρέσει. Κατα τη γνώμη μου η ανέκφραστη έχθρα της πεθεράς στερεί απο το γαμπρό το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του και τις ιδέες του κάτι που τον μειώνει στα μάτια και της γυναίκας του. Αν τώρα η μάνα κακολογεί τον γαμπρό και με τη νύφη, πίσω απο την πλάτη του, ε τότε ο γαμπρός απλά ειναι ενα κορόιδο χωρίς να το ξέρει ακόμη.

roumana · 10 Σεπτεμβρίου 2008

Αρχική Δημοσίευση από Buggs:
Δεν θα μιλησω για σενα και καλύτερα να το δείς κι εσύ εξωτερικά γιατί το παράδειγμα που έφερες είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Η μητέρα και η κόρη λοιπόν μιλάνε για το πόσο η μάνα μισει το γαμπρό. Στον γαμπρό και οι δυο υποκρινονται. Σε τί θα ωφελούσε αυτό;

Άρα η υποκρισία δεν είναι επιλογή μόνο συμπεριφοράς δικής μας, αλλά και επιλογή του πώς θέλουμε να μας φέρονται. Αυτός που λέει την αλήθεια την ζητάει κιόλας και ίσως έχοντας το γνώθι σ'αυτόν, βγαινει τελικά κερδισμένος;

Μάνα που μισεί τον γαμπρό της είναι άλλη περίπτωση.
"να μην τον γουστάρει η πεθερά είπα εγώ", όχι "να τον μισει". Πιστεύω ότι καταλαβαίνεις την διαφορά...

Αρχική Δημοσίευση από Buggs:
Η αντιπαθεια της μάνας έχει μια ριζα. Ας υποθέσουμε ότι αυτή είναι η ζήλια. Η κόρη της έχει ξεσκιστεί στο σέξ με τον αγαπημένο της και το χαίρεται. Τη μάνα αντίθετα ο μπαμπας την κανόνισε με το ζόρι όσες φορές την κανόνισε, που ήταν ελαχιστες δεν τις χάρηκε καθόλου και φυσικά εκείνη έτσι το βλέπει ότι "την κανόνισε".

Η μάνα λοιπόν υποκρίνεται στην κόρη, όμως απο μέσα της θεωρεί πως η κόρη της έπεσε θυμα των σεξουαλικών της ορμών μ'αυτόν τον άθλιο. Οτι την παρέσυρε σε σκοτεινές και αμαρτωλές τυχόν διαδρομές και οτι πάει στράφι. Όλα αυτά τα όμορφα συναισθήματα και σκέψεις που ξεκινάνε απο τον γαμπρό της μέν, αντανακλούν δε εκ των πργμάτων και στην κόρη της, τα κρύβει απο υποτιθέμενη αγάπη για την κόρη της;

Σαν αυτό μπορώ να σου βρώ χιλια παραδείγματα που η μάνα μισεί το γαμπρό και, αυτό αντανακλά φυσικά και στην κόρη της. Οπότε;

Εδώ η φαντασία σου οργιάζει.

Δεν έχω τις απαραίτητες γνώσεις ψυχολογίας να σου απαντήσω επ ακριβώς τι τρέχει με τη συγκεκριμένη σχέση, όμως, μπορώ να σου πω ότι είσαι off topic σε μεγάλο κομμάτι του κειμένου σου[FONT=&quot]. [/FONT] (Ίσως να κάνουμε άλλο θέμα «Σχέση μίσους πεθερά - γαμπρό»)
[FONT=&quot].[/FONT]

Αρχική Δημοσίευση από Buggs:
Είναι ενας υπογειος έλεγχος του ζευγαριού δια μέσου της μάνας κι αυτός ειναι ο λόγος της υποκρισίας της.

Κοίτα να δεις που πάει το μυαλό του κόσμου. Στο χωριό μου Buggs, το να μην πεις στον γαμπρό «δεν σε γουστάρω» το λένε και τρόπους. Κάτι του στιλ… γούστο της καπέλο της, μου πέφτει λόγος?

Buggs · 10-09-08

Αρχική Δημοσίευση από roumana:
Στο χωριό μου Buggs, το να μην πεις στον γαμπρό «δεν σε γουστάρω» το λένε και τρόπους. Κάτι του στιλ… γούστο της καπέλο της, μου πέφτει λόγος?

Στο χωριό σου λοιπόν, για να χρησιμοποιήσω την έκφραση σου αν και δεν είναι η πλέον όμορφη, την υποκρισία την λένε "τρόπους". Σε πολλά "χωριά" δεν ειναι έτσι; Μήπως γι'αυτο καταντήσαμε έτσι;

roumana · 11 Σεπτεμβρίου 2008

My point is ότι ναι, κάποιες φορές, ανάλογα με το κίνητρο, κουλτούρα, χαρακτήρα, ψυχολογική υγεία του καθενός, προσποιούμαστε.

100% ειλικρίνεια είναι να το παραδεχόμαστε.

Buggs · 12 Σεπτεμβρίου 2008

Η υποκρισία όπως και το ψέμα είναι μια εχθρική ενέργεια. Την εφαρμοζουμε απέναντι σε όσους, για τον ενα ή τον άλλο λόγο θεωρούμε ότι, αν δεν την εφαρμόζαμε, θα μας έβλαπταν. Οπότε ναι, όλοι υποκρινομαστε υπο συνθήκες. Ομως αυτό που συζητάμε είναι για την πιθανόν κατακριτέα υποκρισία. Αυτήν δηλαδή που κατευθύνεται πρός άτομα που υποτίθεται εμπιστευόμαστε ή μας εμπιστεύονται ή θέλουμε να μας εμπιστεύονται.

Ας πούμε ότι εγώ δεν θέλω να πώ το πραγματικο μου όνομα. Διαφορετικο ειναι να πώ στο συνομιλητή μου ότι δεν θέλω να στο πώ γι'αυτόν και αυτόν το λόγο, απο το να του πετάξω ένα όνομα στην τύχη για να έχω την ησυχία μου.

Το δεύτερο θα το κάνω μόνο αν έχω πειστεί ότι ο συνομιλητής μου είναι αναξιόπιστος και πιθανόν, τα στοιχεία που θα του έδινα, να τα χρησιμοποιούσε εναντίον μου. Μάλιστα, σε μία τετοια περίπτωση, αυτός ο συνομιλητής θα χρησιμοποιούσε εναντίον μου ακομη και τις εξηγήσεις μου, δηλαδή ότι δεν θέλω να του πώ το όνομα μου. Θα με έλεγε ίσως, πατώντας σ'αυτό, ψεύτη, και υποκριτή, παρα που, εγώ τουλάχιστον, θα ήμουν απόλυτα ειλικρινής μαζί του. Απέναντι λοιπον σ'αυτή την εχθρική συμπεριφορά, προτιμάς να του πετάξεις ένα ψέμα, και σίγουρα είναι υποκρισία και εχθρική ενέργεια.

lugar · 12-09-08

Θα θυμήσω ίσως την πιο αγαπημένη μου ιστορία Αγίου, αυτή του αγίου Διονυσίου της Ζακύνθου. Ο Αγιος Διονύσιος ήταν παπάς ή μοναχός, δεν θυμάμαι. Στο μέρος που έμενε πήγε λοιπόν να κρυφτεί ένας κατατρεγμένος και ζήτησε και να εξομολογηθεί. Έτσι έμαθε ο άγιος ότι αυτός ήταν ο φονιάς του αδελφού του. Τον βοήθησε να ξεφύγει και είπε ψέμματα για την κατεύθυνση που πήρε στους χωροφύλακες. Και λέει ο "ύμνος" - ή όπως αλλοιώς το λένε- ότι την στιγμή που ψευδόταν αγίασε.
Αν με βάλεις να διαλέξω μεταξύ οποιασδήποτε λέξης (ψέμα, αλήθεια, ειλικρίνεια, καλοσύνη) και της αγάπης, επιλέγω την αγάπη.
Γιατί ότι κάνεις από αγάπη μπορεί να μην μοιάζει σωστό αλλά είναι σωστό.

Palladin · 12-09-08

Αρχική Δημοσίευση από lugar:
Ο Αγιος Διονύσιος ήταν παπάς ή μοναχός, δεν θυμάμαι. Στο μέρος που έμενε πήγε λοιπόν να κρυφτεί ένας κατατρεγμένος και ζήτησε και να εξομολογηθεί. Έτσι έμαθε ο άγιος ότι αυτός ήταν ο φονιάς του αδελφού του. Τον βοήθησε να ξεφύγει και είπε ψέμματα για την κατεύθυνση που πήρε στους χωροφύλακες. Και λέει ο "ύμνος" - ή όπως αλλοιώς το λένε- ότι την στιγμή που ψευδόταν αγίασε.

συγνώμη αλλά αυτό τώρα το θεωρείς σωστό?
να καλύπτεις ένα δολοφόνο? και μάλιστα του ίδιου σου του αδερφού? :confused:

να γιατί δεν θα γίνω ποτέ αγία :hmm:

roumana · 12 Σεπτεμβρίου 2008

Αρχική Δημοσίευση από Palladin:
συγνώμη αλλά αυτό τώρα το θεωρείς σωστό?
να καλύπτεις ένα δολοφόνο? και μάλιστα του ίδιου σου του αδερφού?

Μάλλον έσωσε την ζωή του δολοφόνου, δίνοντάς του την ευκαιρία να μετανοήσει, αλλά και την ψυχή των στρατιωτών, που δεν έπραξαν τελικά τον φόνο...

ale3andros · 12-09-08

Εγώ θα έλεγα πως η υποκρισία και η διπλωματία είναι αρκετά διαφορετικά πράγματα.

Διπλωματία σημαίνει να χειρίζομαι με έξυπνο τρόπο καταστάσεις ώστε αφενός να μην εκτίθομαι εγώ ή αυτοί που αντιπροσωπεύω και επιπλέον να πετυχαίνω ευνοϊκές μεταχειρίσεις υπέρ μου χωρίς όμως να σκάβω τον λάκο άλλου αλλά προσπαθώντας να προφυλάξω απλά τον εαυτό μου. Σίγουρα κρύβωντας πολλές φορές την πραγματικότητα (σκέψεις μου, προθέσεις μου, γνώμες μου) αλλά όχι από πονηριά αλλά από σοφία θα έλεγα.

Από την άλλη υποκρισία σημαίνει να κρύβω τον πραγματικό εαυτό μου και τα κίνητρα μου με πονηρό σκοπό, ενίοτε, για να προκαλέσω ευνοϊκές καταστάσεις υπέρ μου εις βάρος άλλων και όχι για να προφυλαχθώ αλλά να πετύχω πράγματα που, ίσως, να μην μπορούσα αλλιώς να αποκτήσω χρησιμοποιώντας την αλήθεια ή απλά την σοφία της σιωπής.

Π.χ.

Βρίσκεσαι ανάμεσα σ έναν καβγά δύο ανθρώπων. Ξέρεις τι συμβαίνει και ποιος έχει δίκιο και ποια είναι η αλήθεια.

Ο διπλωμάτης θα αποστασιοποιηθεί γνωρίζοντας ότι όταν δύο άνθρωποι μαλώνουν και είναι εκτός εαυτού δε θα αναγνωρίσουν την παρέμβαση του ως προσπάθεια ειρηνευσης και ειδικότερα αυτός που έχει το άδικο. Αργότερ όμως θα μιλήσει και με τους δύο. Θα προσπαθήσει να κρατήσει ίσες αποστάσεις και να έχει την φιλία και των δύο προσπαθώντας να υποβαθμίσει το γεγονός.

Ο Υποκριτής θα αποστασιοποιηθεί επειδή δε θέλεις να μπλέξει στον καβγά, ξέρει ποιος έχει δίκιο, ποια είναι η αλήθεια. Δεν παρεμβαίνει την ώρα του καβγά και μετά συζητώντας ξεχωριστά με τον καθένα λέει και στους δύο οτι έχουν δίκιο προσπαθώντας να τα έχει καλά και με τους δύο γιατί έχει κέρδος ρίχνοντας όμως λάδι στη φωτιά.

Κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι.

Palladin · 12-09-08

Εσείς που ψηφίσατε θετικά, θα πράττατε δηλαδή το ίδιο με τον άγιο?

Εν τω μεταξύ, αν υπήρχαν πολλοί σαν αυτόν, θα είχε γεμίσει ο τόπος δολοφόνους, και οι φυλακές θα ήταν άδειες.

Δεν σας καταλαβαίνω

Resident Evil · 12-09-08

[ρητορική ερώτηση]
την περίπτωση μια πεθερά να μην πολυσυμπαθεί το γαμπρό γιατί δεν εγκρίνει το επάγγελμά του πχ. και θα προτιμούσε η πριγκήπισσά της να ζήσει στα πούπουλα την έχουμε σκεφτεί σαν εναλλακτική ή η πεθερά εξ ορισμού είναι μια αγ@μητη στερημένη σε αντίθεση με την κόρη που μας βγήκε μηχανη του σεξ?

[/ρητορική ερώτηση]

roumana · 12-09-08

Αρχική Δημοσίευση από Palladin:
αν υπήρχαν πολλοί σαν αυτόν...

Θα είχαμε πολλούς ανθρώπους που ενεργούν με καλή πρόθεση.

Palladin · 12-09-08

Ρουμάνα μου, αλήθεια, είμαι άνθρωπος με καλή πρόθεση

Και όταν μπορώ να βοηθήσω, βοηθάω με χαρά.

Αλλά αν έπεφτε στα χέρια μου ο δολοφόνος του αδερφού μου, θα ευχόταν να μην είχε γεννηθεί

Isiliel · 12-09-08

@Palladin: αυτές οι ιστορίες είναι συμβολικές. Δε θα πρέπει να ερμηνεύονται κυριολεκτικά!

Palladin · 12-09-08

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
@Palladin: αυτές οι ιστορίες είναι συμβολικές. Δε θα πρέπει να ερμηνεύονται κυριολεκτικά!

μάλλον παραείμαι ορθολογίστρια

lugar · 12-09-08

@παλλαντιν
Ούτε κι εγώ άλλωστε θα αγιάσω

αλλά αν είναι να έχω ένα στόχο θα προτιμούσα την απεριόριστη αγάπη και όχι την απεριόριστη ειλικρίνεια.

Buggs · 12-09-08

Αρχική Δημοσίευση από Palladin:
συγνώμη αλλά αυτό τώρα το θεωρείς σωστό?
να καλύπτεις ένα δολοφόνο? και μάλιστα του ίδιου σου του αδερφού?
να γιατί δεν θα γίνω ποτέ αγία

Η εκκλησία είναι ενας ωκεανός υποκριτών. Αν δεν έλεγε η εκκλησία ότι με την υποκρισία, και μάλιστα υποθάλποντας τους αθλιοτερους δολοφόνους, θα αγιάσεις, ποιοί θα το έλεγαν;

Η υποκρισία ως κοινωνική λειτουργία

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Διάσημο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Διάσημο μέλος