Παιχνίδια με τον χρόνο

Δεν ξέρω αν τα ταξίδια στο χρόνο είναι εφικτά, γίνεται όμως προσπάθεια από τους μηχανικούς για ταξίδια που παρακάμπτουν το χρόνο και την απόσταση με την εξής λογική. Έστω δύο σημεία πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί. Μπορούμε να φτάσουμε από το ένα σημείο στο άλλο ακολουθώντας άπειρες διαδρομές. Αν διπλώσουμε το χαρτί με τέτοιο τρόπο ώστε τα δυό σημεία να ταυτίζονται, έχουμε εκμηδενίσει τη μεταξύ τους απόσταση. Αυτό βέβαια προϋποθέτει την ύπαρξη δύο πυλών (warp gates) στην αφετηρία και τον προορισμό. Κάτι τέτοιο γίνεται, αν και στα δύο σημεία δημιουργήσουμε δύο δαχτυλίδια στο μέγεθος του Κρόνου με άπειρη μάζα και τα περιστρέψουμε με την ταχύτητα του φωτός. Τόσο εύκολο.

Και κάτι ακόμα. Μπορεί να μην υπάρχει υλικό που να μπορεί να κινηθεί με την ταχύτηα του φωτός, όμως υπάρχει κάτι το οποίο κινείται με μεγαλύτερη ταχύτητα και αυτή είναι η ταχύτητα διαστολής του σύμπαντος.

Αρχική Δημοσίευση από Exposed_Bone:

Όμως αυτός ο τρόπος απαιτεί να υπάρχουν και τα δύο σημεία, αρά αυτο σημαίνει ότι είναι εφικτό να πάμε μόνο στο παρελθόν μιας και στο μέλλον το δεύτερο σημείο δεν υπάρχει....
Σωστή η σκέψη μου ή λέω %^%$^$;

Click για ανάπτυξη...

Πως δεν υπάρχει δηλαδή; Από τη στιγμή που αποδεχόμαστε την ύπαρξη του χρόνου ως τέταρτη διάσταση, τα σημεία χαρακτηρίζονται από 4 διαστάσεις με τη χρονική να είναι η 4η.
Φαντάσου ότι το σημείο που κάθεσαι τώρα έχει συντεταγμένες (x1,y1,z1,t1) όπου t1 είναι η τρέχουσα χρονική στιγμή. Το ίδιο ακριβώς σημείο στο παρελθόν έχει συντεταγμένες (x1,y1,z1,t0) όπου t0<t1 και στο μέλλον έχει συντεταγμένες (x1,y1,z1,t2) όπου t2>t1.

Φυσικά και υπάρχει το σημείο στο μέλλον σύμφωνα πάντα με την έννοια του χωροχρόνου την οποία δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανείς που δεν την αποδέχεται.
Είναι το ίδιο με το να λες ότι δεν υπάρχει το σημείο με x=5 επειδή εμείς βρισκόμαστε στο σημείο με x=4.

Υπάρχουν διάφορα χρονικά παράδοξα στη θεωρία του χωροχρόνου καθώς το ανθρώπινο μυαλό δυσκολέυεται να αποδεχτεί την ιδέα ότι ο χρόνος είναι διαφορετικός από αυτόν που έχουμε συνηθίσει και ένα από αυτά είναι και αυτό που λες.
Επειδή όσο και να γράψω δεν πρόκειται να το εκφράσω καλύτερα από τους ειδικούς, αν ενδιαφέρεσαι ρίξε μια ματιά στη Wikipedia αν η κατανόηση της θεωρίας περιέχει μαθηματικά που μάλλον δεν τα έχετε διδαχθεί ακόμα (δε θυμάμαι και καλά την ύλη του λυκείου).

Φυσικά και το σημείο στο μέλλον υπάρχει εξαιτίας του ότι η θέση του σημείου στο χωροχρόνο περιγράφεται από τέσσερις συντεταγμένες. Από αυτές, οι τρεις πρώτες περιγράφουν τη θέση στο χώρο, ενώ η τέταρτη περιγράφει τη θέση στο χρόνο.

Προς το παρόν βέβαια, διότι η θεωρία των υπερχορδών που αναπτύσσεται από τους επιστήμονες απαιτεί την ύπαρξη ακομή επτά(!!!) διαστάσεων, σύνολο 11.

Κύριοι...Έχετε ακούσει για τα ταχυόνια; Google it!

Έχω ακούσει αλλά δεν έχει αποδειχθεί η υπαρξή τους.

Το ταξίδη στο χρόνο θα γίνει εφικτό αν:

1) Ανακαλυφθεί στο σύμπαν μια "φυσική" χρονομηχανή, όπως για παράδειγμα μια σκουληκότρυπα ή μια περιστρεφόμενη μαύρη τρύπα τύπου Σβαρτσφιλτν. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει στο άλλο άκρο της να υπάρχει μια λευκή τρύπα δηλαδή ένα σημείο όπου τίποτα δεν μπορεί να εισέλθει σε αυτήν παρά μόνο να εξέλθει. Και αυτό αν υποθέσουμε οτι αυτός που θα μπεί μέσα επιβιώσει από τις τεράστιες βαρυτικές δυνάμεις στον ορίζοντα γεγονότων και δεν αγγίξει την ιδιομορφία της.

2) Θα μπορούσαμε να θέσουμε στο διάστημα ένα κυλινδρο άπειρου μήκους σε περιστροφή, και να κινηθούμε με ένα διαστημόπλοιο γύρω από αυτόν πολλές φορές. Στην περίπτωση αυτήν λόγω των βαρυτικών δυνάμεων που θα δημιουργηθούν γύρω από την περιοχή περιστροφής του κυλίνδρου θα καμπυλωθεί ο χωροχρόνος και θα κινηθούμε στο παρελθόν. Αυτό φυσικά προϋποθέτει ο κύλινδρος να επιβιώσει από τις βαρυτικές δυνάμεις και απο την στροφορμή που θα τίνει να τον διαλύσει.

3) Η Γενική θεωρία της σχετικότητας απαγορεύει σε οποιοδήποτε αντικείμενο να κινηθεί γρηγορότερα από το φως. Άρα θα είναι δυνατό ένα ταξίδη στο μέλλον αν μπορέσουμε να κινηθούμε κοντά στην ταχύτητα του φωτός. Στην περίπτωση αυτήν ο δικός μας χρόνος μέσα στο διαστημόπλοιο θα κυλά κανονικά, αλλα ο εξωτερικός χρόνος θα "τρέχει" πολύ γρήγορα. Στην πραγματικότητα δηλαδή κάνουμε κάτι σαν "Fast Forward" και δεν υπάρχει δυνατότητα επιστροφής στην χρονική στιγμή που ήμασταν.

Προκύπτουν κάποια παράδοξα κατά την μετάβαση στο παρελθόν:

Α) Τι θα γίνει αν κάποιος σκοτώσει την μητέρα του όταν ήταν νέα?

1) Την ώρα που την πυροβολεί εξαφανίζετε και ο ίδιος, αφού αν σκοτωθεί η μητέρα του εκείνος δεν υπάρχει καν. Μα αν δεν υπήρξε καν ποιός την πυροβόλησε? Άρα για να την πυροβόλησε υπάρχει, αλλά...κ.ο.κ.

2) Όταν την σκοτώσει εισέρεχετε σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου τα γεγονότα έχουν εξελιχθεί διαφορετικά, και εκείνος δεν έχει γεννηθεί. Σύμφωνα με τους κβαντικούς νόμους της φυσικής δεν απαγορεύετε κάτι τέτοιο.

3) Κάτι πρέπει να γίνει ώστε να αποτύχει όσες φορές και αν προσπαθήσει να την σκοτώσει, για να είναι αρχικά δυνατό ο ταξιδιώτης να μπορεί να βρίσκετε εκεί.

Β) Παραβιάζετε ο νόμος διατήρησης μάζας και ενέργειας. Αν μπορέσει κάποιος να ταξιδέψει στο παρελθόν μπορεί να συναντήσει τον νεότερο εαυτό του, άρα εμφανίζετε το παράδοξο των διδύμων.

Γ) Παραβιάζετε ο 2ος νόμος της θερμοδυναμικής, που μας εξηγεί ότι όλα τα αντικείμενα στο σύμπαν έχουν αυξημένη εντροπία (Δηλ. από τάξη πηγαίνουν στην κατάσταση της αταξίας, όπως μια ανακατεμμένη τράπουλα, ή ένα ποτήρι που πέφτει και σπάει, ή μια ζάχαρη που διαλύετε στον καφέ). Δεν είναι δυνατό να δούμε σπασμένα κομμάτια να μετατρέπονται σε μπουκάλι.

Πολλά είναι τα παράδοξα, και αν κάποτε καταφέρει το ανθρώπινο γένος να κινηθεί προς το παρελθόν δεν θα μπορέσει να επέμβει σε καταγεγραμένα γεγονότα της ιστορίας, γιατί αυτά έγιναν και τα θυμάτε. Αλλά αν υποθέσουμε οτι κάποιος αλλάζει τα γεγονότα (Άρα θα αλλάξουν στιγμιαία και οι αναμνήσεις μας) δεν θα το καταλάβουμε ποτέ ότι έγινε κάτι τέτοιο, γιατι αυτό προϋποθέτει ένα άχρονο παρατηρητή που βρίσκετε εκτός χρόνου για να διαπιστώνει τι αλλαγές έχουν γίνει στην συνείδηση και στις αναμνήσεις μας, από γεγονότα που αλλάζουν, κάτι φυσικά που δεν υπάρχει.

Οπότε αν ισχύουν αυτά καταλήγουμε ότι το ταξίδι στο παρελθόν χάνει σχεδόν όλη τη γοητεία του ως φαντασίωση. Ας αφεθούμε λοιπόν στο αργό χρονικό ταξίδι μας προς το μέλλον, που είναι τσάμπα έτσι κι αλλιώς. Στο κάτω-κάτω μάλλον θα απογοητευόμασταν αν βλέπαμε ότι ο Ηρακλής δεν ήταν ξανθός, ευγενικός και κούκλος, αλλά μαυριδερός, κατσαρομάλλης, αγροίκος και με "μυρωδάτες" μασχάλες. Αντίθετα το μέλλον αναμένεται πιο ενδιαφέρον, και επιφυλάσσει εκπλήξεις!

Αν υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα αυτά θεωρητικά είναι άπειρα όταν αναφερόμαστε σε παρελθοντικούς χρόνους, καθώς περιέχουν όλες τις εναλλακτικές επιλογές που είχαμε. Ενώ για το μέλλον ο αριθμός είναι πολύ μικρότερος. Προσωπικά δεν είμαι υπέρ των παράλληλων συμπάντων, αν και αυτό θα ήταν μιας ασφαλής διέξοδος για τα παράδοξα που προκύπτουν κατά την μετάβαση ενόις ταξιδιώτη στο παρελθόν.

Φυσικά άμα ξεπεράσουμε την ταχύτητα του φωτός όπως είπε και ο emufear είναι εφικτό να ταξιδέψουμε στο μέλλον αλλά μάλλον θα είναι πολύ δύσκολο να το κάνουμε αυτό.Για το παρελθόν εγώ πιστεύω ότι είναι ακατόρθωτο να ταξιδέψουμε.

Αρχική Δημοσίευση από Exposed_Bone:

Εγώ πιστεύω ότι για το μέλλον ο αριθμός των παράλληλων συμπάντων είναι ο ίδιος αριθμός όταν αυτά τα συμπάντα καταλήξουν παρελθον... Πιστεύω ότι οι επιλογές που έχουμε για το μέλλον είναι πεπερασμένος αριθμός ...

Click για ανάπτυξη...

Αν ισχύει αυτό πρέπει να δεχτούμε το μοντέλο του Σύμπαντος-κουτιού, όπου το παρελθόν, το παρών και το μέλλον συνηπάρχουν σε ένα μια ξεχωριστή χωροχρονική διάσταση και εξελίσονται παράλληλα την ίδια στιγμή. Επίσης όσο πιο κοντά πλησιάζουμε την ταχύτητα του φωτός μεγαλώνει και η μάζα του ατόμου, και την στιγμή που η φτάσουμε την ταχύητα αυτή, η μάζα θα είναι άπειρη, άρα και θα απαιτείτε άπειρη ενέργεια για να κινηθούμε, άρα δεν γίνετε να ξεπεραστεί ποτέ η ταχύτητα του φωτός.

Αν υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα αυτά θεωρητικά είναι άπειρα όταν αναφερόμαστε σε παρελθοντικούς χρόνους, καθώς περιέχουν όλες τις εναλλακτικές επιλογές που είχαμε.

Click για ανάπτυξη...

....γιατί να είναι άπειρα? αφού είναι τα μελλοντικά του χτες, τα οποία τα είπες πεπερασμένα...

Σε όλες τις θεωρίες υπάρχουν κενά. Θεωρητικά είναι εφικτό το ταξίδι και προς τις 2 κατευθύνσεις, αλλά απαιτείτε "άπειρη" ενέργεια, και εκεί κολλάνε οι επιστήμονες.