Διάσημοι ομοφυλόφιλοι καλλιτέχνες

Δεν είναι σεξουαλικός αυτοπροσδιορισμός.
Είναι σεξουαλική προτίμηση, κάτι που συχνά αναιρεί τον όρο "αυτοπροσδιορισμό" που διάλεξες. Είναι δηλαδή ενδόμυχο πάθος, είναι ενοχή, είναι περήφανη ομοφυλοφιλία, είναι φυλάκιση λόγω σχέσης με ομόφυλο, είναι απογείωση του σεξ απήλ λόγω λεσβιακής ταυτότητας.
Το ότι επιχειρείς να βάλεις όλους τους ομοφυλόφιλους όλων των καλών τεχνών όλων των αιώνων δημιουργίας, μου φαίνεται πεζό, συγνώμη κιόλας.

Πώς μπορεί να είναι κοινός παράγοντας η ομοφυλοφιλία του Oscar Wilde, που παντρεύτηκε γυναίκα κι είχε παιδιά, κυνηγήθηκε για τις σεξουαλικές του ένοχες προτιμήσεις, φυλακίστηκε από την κοινωνία του 1895 και η περήφανη θηλυκότητα του Glitter Molko, σε μία φιλελεύθερη ροκ κοινωνία του 2000, όπου σπάνια σοκάρεται η κοινή γνώμη;

Κι όμως...

Βρε Χαμελέοντά μου, σόρι κι όλας αλλά μου βγήκε το μάτι με την ορθογραφία καλό μου...

Όσο για τη Jolie, έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι είναι bisexual, έχει κάνει δε μακρόχρονη σχέση με γυναίκα, την οποία -δήλωσε- θα παντρευόταν.

Αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας...

1. Ο Drkameleon λέει στο blog του, αν διάβασες, ότι σημειώνει στη λίστα με αστερίσκο όσους έχουν δηλώσει αμφιφυλόφιλοι, και ότι τους συμπεριλαμβάνει παρ' όλα αυτά στη λίστα του.
2. Τι σχέση έχει το ότι είδες την Angelina;
3. Δεν κατάλαβα τι θες να πεις, για τον Wilde. Άρα δεν ήταν ερωτευμένος σφόδρα με άλλον άντρα, στον οποίο έγραψε ολόκληρο το De profundis στη φυλακή; Ότι δεν είχε ερωτευτεί τουλάχιστον άλλους δύο επώνυμους άντρες; Και μην ξεχνάς ότι εκείνη την εποχή στην Αγγλία η ομοφυλοφιλία απαγορευόταν από το νόμο... Α, γι' αυτό μπήκε φυλακή, btw...

Ας αφήσουμε την άγονη συζήτηση, περί αμφιφυλοφιλίας ή ομοφυλοφιλίας και το αν είναι ή όχι το ίδιο. Πρόκειται στην πραγματικότητα για εντελώς διαδικαστικό θέμα και δεν αλλάζει την ουσία του θέματος, κατά την ταπεινή μου άποψη.

Το παρόν θέμα μας βάζει να θυμηθούμε καλλιτέχνες που αγαπήσαμε και που όλοι ξέρουμε πως ήταν ομοφυλόφιλοι. Αν τους φέρουμε στο μυαλό μας και ταυτόχρονα θυμηθούμε τους λόγους που μας έκαναν ν' αγαπήσουμε την τέχνη τους, ίσως σε πρώτη φάση συμφιλιωθούμε όλοι μ' ένα φαινόμενο που κατά τη γνώμη μου είναι πολύ παρεξηγημένο, τόσο από την πλευρά των ετεροφυλόφιλων, όσο κι από την πλευρά φοβάμαι των ομοφυλόφιλων. Όμως αυτό πιθανόν να είναι το θέμα σε κάποια άλλη συζήτηση.

Η τέχνη ενώνει και η αισθητική κυριαρχεί, αφού είναι ένα από τα λίγα στοιχεία της ανθρώπινης βαθύτερης φύσης, που σε κάνουν να νιώθεις τυχερός και περήφανος που είσαι άνθρωπος. Ασχέτως σεξουαλικών πεποιθήσεων τελικά, αφού οι άγγελοι δεν έχουν φύλο, όπως λέει και η Τζένη.

Το φιλοσοφικό ερώτημα που τίθεται με το εναρκτήριο ποστ, είναι πολύ ενδιαφέρον. Σχετίζεται η τέχνη με τον (ομοφυλοφιλικό μάλλον) σεξουαλικό αυτοπροσδιορισμό; (ή προτίμηση κατ' άλλη συνομιλήτρια). Κι αν ναι πώς; Η τέχνη παράγει ομοφυλόφιλους, ή η ομοφυλοφιλία γεννά τάση προς την τέχνη;

Κατά την ταπεινή μου άποψη, το πρώτο σημείο όπου συνδέονται η ψυχοσύνθεση του καλλιτέχνη με την ίδια την τέχνη, είναι η ευαισθησία. Η ευαισθησία είναι αυτή που κάνει τον ποιητή να γράψει, τον μουσικό να συνθέσει, το ζωγράφο να πιάσει αυθόρμητα την παλέτα του. Η Ευαισθησία, σε συνδυασμό με την Αισθητική, δίνουν εκείνη την υπέρτατη αξία, που η Ελληνική φιλοσοφία ονομάζει "Φιλοκαλία". Ας μην ξεχνάμε ότι και οι ετεροφυλόφιλοι καλλιτέχνες δεν στερούνται ευαισθησιών.

Είναι όμως πράγματι οι ομοφυλόφιλοι, όπως το θέλει ο μύθος, πλειοψηφία στο χώρο των καλλιτεχνών; Έχει αυτό διαπιστωθεί; Υπάρχει λοιπόν κάτι που πράγματι συνδέει την ευαισθησία με την ομοφυλοφιλία; Που την οδηγεί ίσια στο βασίλειο της Αισθητικής και της Τέχνης;

Τα παραπάνω ερωτήματα, των οποίων κι εγώ δεν γνωρίζω την απάντηση, όσο θα ήθελα τουλάχιστον, θα ήταν πιστεύω ιδιαίτερα παραγωγικό να γίνει κάποια προσπάθεια ώστε να προσεγγιστούν.

Εγώ θα θυμηθώ πρώτον το Μάνο Χατζηδάκι. Πάντα λάτρευα τη μουσική του. Είχε μια λεπτότητα, μια ανάλαφρη κι αέρινη αρμονία, είχε αρχαίες ελληνικές μουσικές κλίμακες, πλούσιες μα ντελικάτες ενορχηστρώσεις. Ευαίσθητους ήχους, μελαγχολικά ηχοχρώματα...

Ήταν επίσης άνθρωπος εξτρήμ, για την εποχή του, δε δίσταζε να συγκρουστεί, έφτιαξε και το πιο ωραίο ίσως ραδιόφωνο όλων των εποχών, το 3ο Πρόγραμμα της ΕΡΤ. Είχε δηλώσει και την ομοφυλοφιλία του εμμέσως πλην σαφώς λέγοντας: "Εμείς οι καλλιτέχνες είμαστε ή κομμουνισταί ή ομοφυλόφιλοι. Εγώ πάντως κομμουνιστής δεν είμαι". (Υπήρχαν τότε και πολλοί κομμουνιστές καλλιτέχνες, έχει σχέση άραγε η ευαισθησία με τον κομμουνισμό; Κι αν ναι, γιατί δεν είναι τόσοι πολλοί σήμερα; Ενδιαφέρον ερώτημα που μου προέκυψε).

Κατά καλή μου τύχη, τον γνώρισα προσωπικά, όταν ήμουν 7 ετών. Είχε πράγματι μια ευγενική και καλλιεργημένη μορφή. Από το στόμα του μάλιστα, άκουσα κρυφακούγοντας κουβέντες των μεγάλων, τη λέξη "Ομοφυλοφιλία". Τον άκουσα παραδόξως να λέει ότι ο δεν θά 'θελε ο γιος του να γίνει ομοφυλόφιλος. Το έλεγε μ' έναν τρόπο σαν ν' απολογείτο. Ίσως εκείνη την εποχή, οι ομοφυλόφιλοι να πέρναγαν από εξίσου μεγάλη σύγκρουση με τον εαυτό τους, όσο και με την φαλλοκρατικών αντιλήψεων κοινωνία, δια πυρός και σιδήρου. Πόσο μάλλον οι πρώτοι που τόλμησαν να το εξωτερικεύσουν, να το παραδεχτούν και να σταθούν να το υπερασπιστούν.

Παρακολουθώντας την πορεία του Χατζηδάκι κατά τα επόμενα χρόνια, μέχρι το θάνατό του, αλλά και αυτό που άφησε πίσω του, μου έμεινε μια θετική εικόνα για τους ομοφυλόφιλους, αφού ήταν συνεπής μ' αυτό που ήταν, χωρίς ταυτόχρονα να κραυγάζει. Συνεπώς, το υπερασπίστηκε ορθά. Δυστυχώς, δεν θα μπορούσα να πω σήμερα το ίδιο για πολλούς ομοφυλόφιλους που κοσμούν τα πάσης φύσεως ΜΜΕ.

Θα ήταν ίσως καλό, να αναφέρουμε και κάποιους που εντάσσονται στην λίστα του εναρκτήριου ποστ. Πιστεύω πως μια απλή απαρίθμηση ονομάτων δεν μπορεί να καλύψει όλη την έκταση του θέματος. Άλλωστε, για να πω την αμαρτία μου, πολλούς απ' αυτούς δεν τους γνωρίζω καν και θα ήθελα να μάθω περισσότερα.

Η σεξουαλική απελευθέρωση που "επιτάσσει" η ομοφυλοφιλία, συμβαδίζει με την εξωτερίκευση των βαθύτερων συναισθημάτων και του ανθρώπινου ιδεώδους του ωραίου, που συναντά κανείς στα έργα των καλλιτεχνών.

Δεν νομίζω πως είναι τόσο ο σεξουαλικός προσανατολισμός αυτός που καθορίζει την καλλιτεχνική ανησυχία, όσο είναι τελικά ο ίδιος ο έρωτας που νιώθει εξ' ίσου ισχυρά ένας ομοφυλόφιλος.

Είναι αλήθεια πως οι ομοφυλόφιλοι μοιάζουν συνήθως να έχουν περίσσευμα καλλιτεχνικής ευαισθησίας, ίσως γιατί στις κοινωνίες μας το τίμημα του απαγορευμένου έρωτα είναι ακόμα βαρύ και η δίψα για δημιουργική εκδήλωση μεγάλη.

Αν όμως καλλιτέχνης είναι αυτός που βρίσκει τη δίοδο να εκφράσει μέσα από την τέχνη του πτυχές του πνεύματος και της ζωής, ο ερωτευμένος (ασχέτως σεξουαλικού προσδιορισμού) είναι αυτός που βρίσκει τον τρόπο να απελευθερώσει τα ίδια πράγματα.

Καλλιτέχνης και ερωτευμένος είναι και οι δύο άνθρωποι που στάθηκαν πάνω από το φόβο και σάρκασαν στα μούτρα του με τα έργα τους.
Καλλιτέχνης και ερωτευμένος επιλέγουν να εκθέσουν άνευ όρων την ψυχούλα τους σε κοινή θέα.
Πόσο μάλλον ένας ομοφυλόφιλος ερωτευμένος. Ο ίδιος ο έρωτας του τον κάνει αυτόματα καλλιτέχνη.

Οι λειτουργίες του έρωτα είναι σαφώς συγγενικές με αυτές της τέχνης.
Ο καλλιτέχνης για μένα είναι εξ'ορισμού ερωτευμένος με τη ζωή.
Ο ίδιος ο έρωτας, είναι η τέχνη της Ζωής. Η τέχνη της Φύσης.

Άλλωστε, ένας από τους αγαπημένους μου ορισμούς λέει πως "καλλιτέχνης είναι αυτός που αγαπά να είναι".

3 Oscar Wilde το μόνο που μου αρέσει και θεωρό αγαπημένο μου βιβλίο είναι το πορτρέτο του Dorian grey…το γεγονός πως παντρεύτηκε και έκανε και 2 γιους σημαίνει αμφι τάσεις ούτε αυτός σημειώνετε με αστερίσκο

Click για ανάπτυξη...

Θα σου πρότεινα να διαβάσεις τον Ευτυχισμένο Πρίγκιπα (το link είναι στα ελληνικά).

Από τα ωραιότερα παραμύθια, αγγίζει μικρούς και μεγάλους!

Αρχική Δημοσίευση από T_Chameleon:

3 Oscar Wilde ...το γεγονός πως παντρεύτηκε και έκανε και 2 γιους σημαίνει αμφι τάσεις ούτε αυτός σημειώνετε με αστερίσκο

Click για ανάπτυξη...

Όχι, παντρεύτηκε μόνο για κοινωνικούς λόγους.

Ναι. Αλλά αυτό δεν τον κάνει ετεροφυλόφιλο ή bi άντρα.

Για μένα είναι εντελώς ανώφελο το να συζητούμε για ομοφυλόφιλους καλλιτέχνες. Ο σεξουαλικός αυτοπροσδιορισμός του καθενός δεν έχει καμία απολύτως σχέση ούτε με την τέχνη, για μένα τουλάχιστον, ούτε με κάποια συγκεκριμένη μορφή τέχνης, και σε καμία περίπτωση οι ομοφυλόφιλοι ή αμφισεξουαλικοί καλλιτέχνες δεν προσέφεραν περισσότερα από τους straight καλλιτέχνες.

Όπως είπε και η suspicia, πολλοί mainstream καλλιτέχνες επιδεικνύουν δήθεν ομοφυλοφυλικές ή bi τάσεις για να τραβήξουν την προσοχή, είναι και αυτό μέσα στο παιχνίδι της προώθησης τους. Από την άλλη υπάρχουν και οι αυθεντικότεροι, underground καλλιτέχνες, κάποιοι από αυτούς είναι ομοφυλόφιλοι αλλά δεν το διαφημίζουν, ούτε προσπαθούν να το περάσουν στον κόσμο!

Υ.Γ. Ο Αλμοδοβάρ έχει δηλώσει σε συνεντευξή του ότι είναι gay. Τώρα αν όντως είναι ή το παίζει μόνο αυτός το ξέρει.