Η θεωρία των δύο άκρων

αυγή όντος

Διάσημο μέλος

Ο Sniffing Joe αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Οδηγός ταξί και μας γράφει απο Ισλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,006 μηνύματα.
Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΚΡΩΝ

Στο παρακάτω κείμενο θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι είναι η «Θεωρία των δύο Άκρων». Θα αναλύσω το θέμα όσο καλύτερα μπορώ. Δεν δηλώνω ειδικός στα θέματα που θα συζητηθούν παρακάτω, ωστόσο θεωρώ τον εαυτό μου λογικό άνθρωπο, και όταν υπάρχει η λογική ως κοινός άξονας, τότε μπορούμε να συζητούμε δίχως να είμαστε ειδικοί. Η δομή του κειμένου έχει χωριστεί σε κεφάλαια, επειδή δεν ήξερα πως να τα ονομάσω αλλιώς. Σημαντικό είναι να διαβάσει κανείς όλο το κείμενο, διότι έχει γραφτεί σαν μια μονάδα με σκοπό να διαβάζεται ολόκληρο. Στο κείμενο η «θεωρία των δύο άκρων» θα αναφέρεται ως «Θεωρία» (με κεφαλαίο Θ) για χάριν συντομίας.

Η δομή του κειμένου:

  1. Τι είναι η «θεωρία των δύο άκρων»;

  2. Ετυμολογική ανάλυση του «φασισμού».

  3. Σύντομη ιστορική ανάλυση/αναφορά στον φασισμό ως πολιτική ιδεολογία.

  4. Το ύψιστο πολιτικό ερώτημα είναι φιλοσοφικό.

  5. Συμπεράσματα



ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Τι είναι η «θεωρία των δύο άκρων»;

Η θεωρία των δύο άκρων, εν ολίγοις, είναι η ιδέα πως η ακραία αριστερά και η ακραία δεξιά συμπίπτουν ως προς τις πρακτικές τους και την βασική τους ιδεολογία (με έμφαση στη λέξη «βασική»). Η ιδέα αυτή αντιμετωπίζεται με εξαιρετικό μίσος (ή με εξαιρετική απάθεια) από τους αριστερούς, διότι όπως γνωρίζουμε δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο σήμερα απ'το να ονομαστεί κάποιος ως «φασίστας» ή «ναζί». Είναι λογικό, λοιπόν, να θέλουν οι αριστεροί (ιδιαίτερα οι ακραίοι) να απομακρυνθούν από τον φασισμό όσο μπορούν.

Ο «Ημεροδρόμος» αναφέρεται στην Θεωρία λέγοντας «Πρόκειται για μια από τις πιο βρώμικες, κατάπτυστες, εκνευριστικές, ύπουλες και αφόρητες προβοκάτσιες που έχουν κατά καιρούς εξαπολύσει όλοι αυτοί οι εχθροί των εργατών που μπορεί να προέρχονται είτε από τα αριστερά, είτε από τα δεξιά.»

Ο «Ημεροδρόμος» συνεχίζει την επιχειρηματολογία του κάνοντας αναφορά στα μαθηματικά, λέγοντας «[...] η περιβόητη αυτή θεωρία των δύο άκρων που τα θέλει να ταυτίζονται δεν ισχύει ούτε καν μαθηματικά, καθώς τα δύο άκρα ενός ευθύγραμμου τμήματος πάνω στο οποίο θα τοποθετούσαμε τις διάφορες πολιτικές θέσεις, εξ’ ορισμού όχι μόνο δεν ταυτίζονται αντιθέτως είναι καταδικασμένα και ευλογημένα ταυτοχρόνως να μην συναντηθούν ποτέ.» πηγή

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 - Ετυμολογική ανάλυση του «φασισμού».

Ποιά είναι η ρίζα της λέξης «φασισμός»; Πώς σχηματίστηκε, από που προέρχεται, και τι σημαίνει;
Η λέξη «φασισμός» προέρχεται από τη λατινική λέξη 'fasces' (ελλ: φάσκες), η οποία σημαίνει «δεμάτι από ξύλα» και συχνά συνοδεύεται από ένα μονό ή διπλό πέλεκυ (τσεκούρι) ανάμεσα στα ξύλα. Στην παρακάτω εικόνα φαίνεται το σύμβολο του φασισμού.

Το «δεμάτι από ξύλα» συμβολίζει αυτό που στα ελληνικά λέμε «ισχύς εν τη ενώση». Ένα κομμάτι ξύλο μπορεί να σπάσει με μεγάλη ευκολία. Αλλά ένα δεμάτι από ξύλα είναι δυσκολότερο να σπάσει. Το σύμβολο αυτό είναι αρχαίο, και υπάρχει από την ρωμαϊκή εποχή. Χρησιμοποιήθηκε από πολλές χώρες και κυβερνήσεις, πολλές από τις οποίες ήταν δημοκρατικές, ή έστω δεν ήταν «φασιστικές» (με την ιστορική έννοια του Ιταλικού/Ναζιστικού φασισμού). Είναι ένα απλό σύμβολο, και σημαίνει μόνο ένα πράγμα: ισχύς εν τη ενώση. Δηλαδή, μέσω της ένωσης και του σχηματισμού μιας κολλεκτίβας, γινόμαστε πιο ισχυροί.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 - Σύντομη ιστορική ανάλυση/αναφορά στον φασισμό ως πολιτική ιδεολογία.

Όπως, ίσως, έχετε αρχίσει να καταλαβαίνετε, το σύμβολο και το μήνυμα του φασισμού θα μπορούσαν να το χρησιμοποιούν οι διάφορες αναρχικές και κομμουνιστικές οργανώσεις. Οι μόνοι λόγοι που δεν επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν το σύμβολο του φασισμού είναι λόγω της ιστορικής διαμάχης μεταξύ φασισμού-κομμουνισμού, καθώς και λόγω κάποιων ιδεολογικών διαφωνιών που θα φανούν στη συνέχεια.

Ο Ναζισμός και ο Κομμουνισμός υπήρξαν δύο μεγάλες, συμμαχικές ιδεολογίες, ώσπου τελικά κατέληξαν στην ρίξη λόγω του Ναζιστικού ιμπεριαλισμού. Ιστορικά, λοιπόν, ο φασισμός και ο κομμουνισμός δεν είναι ιδεολογίες φιλικές. Αυτό, όπως θα δούμε στη συνέχεια, δεν έχει σχεδόν καμμια σημασία, διότι μεγαλύτερη σημασία έχει η πολιτική φιλοσοφία, και όχι ο τρόπος που τελικά ξετυλίχτηκε η ιστορία. Η ιστορία εξελίσσεται κυρίως λόγω συμφερόντων, και όχι ιδεολογιών.


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 - Το ύψιστο πολιτικό ερώτημα είναι φιλοσοφικό.

Το τέταρτο κεφάλαιο είναι το πιο ζουμερό, διότι εδώ θα ξετυλίξω και θα εξηγήσω τον πραγματικό λόγο που η θεωρία των δύο άκρων ισχύει. Θα κάνω χρήση λογικής, όχι απόψεων ή πολιτικών ιδεών.

Η συμβατική κατανόηση του πολιτικού φάσματος φαίνεται στην παρακάτω εικόνα



Το παραπάνω σχήμα δείχνει τον τρόπο με τον οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται το πολιτικό φάσμα. Η αριστερά και η δεξιά είναι εντελώς αντίθετες και (όπως μας επισημαίνει ο «Ημεροδρόμος») δεν πρόκειται ποτέ να συμπίπτουν. Ο κύκλος στο κέντρο συμβολίζει... το κέντρο, δηλαδή όλες τις ιδεολογίες που δεν ανήκουν στα άκρα (αριστερά και δεξιά). Το παραπάνω σχήμα, όμως, είναι λάθος, και αυτό το αποδεικνύω παρακάτω. Το πραγματικό σχήμα είναι αυτό:


Το «ΕΡΩΤΗΜΑ» είναι το ζουμί όλου του θέματος. Πρόκειται για ένα βασικό, έσχατο, φιλοσοφικό ερώτημα, και αναλόγως πώς απαντάται αυτό το ερώτημα, οδηγεί σε διαφορετικές πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικές ιδεολογίες. Ποιο είναι, λοιπόν, αυτό το ερώτημα; Το ερώτημα είναι το εξής:
Τι είναι πιο πάνω, το άτομο ή το σύνολο;

Ένα φαινομενικά απλό ερώτημα, το οποίο όμως οδηγεί σε εντελώς διαφορετικές ιδεολογίες και κοσμοθεωρίες. Το ερώτημα αυτό είναι έσχατο, δηλαδή ακραίο. Φαίνεται απομακρυσμένο από την καθημερινότητα μας, όμως δεν είναι.

Αν απαντήσουμε πως το σύνολο (όποιο και αν είναι αυτό) βρίσκεται πάνω από το άτομο, τότε οδηγούμαστε στον κολλεκτιβισμό. Δηλαδή, οδηγούμαστε στην φιλοσοφική ιδέα πως το άτομο (τα δικαιώματα του, η ύπαρξη του κ.τ.λ) είναι κατώτερα από το σύνολο. Το σύνολο μπορεί να ορίζεται με βάση τη φυλή (π.χ. Έλληνες, Γερμανοί, Αφρικανοί), ή με βάση την κοινωνική τάξη, ή με βάση τον πλούτο, ή με βάση ό,τι θέλει ο καθένας.

Αν απαντήσουμε πως το άτομο (όποιο και αν είναι αυτό) βρίσκεται πάνω από το σύνολο, τότε οδηγούμαστε στον ατομισμό. Δηλαδή, οδηγούμαστε στην φιλοσοφική ιδέα πως το άτομο (τα δικαιώματά του, η ύπαρξη του κ.τ.λ), είναι ανώτερο από το σύνολο.

Όσοι απαντούν αυτό το έσχατο ερώτημα επιλέγοντας το άτομο, οδηγούνται σε φιλελεύθερες πολιτικές ιδεολογίες, οι οποίες διδάσκουν ότι τα δικαιώματα του ατόμου είναι αναφαίρετα, και δεν γίνεται να καταργηθούν από ένα σύνολο άλλων ανθρώπων.
Αντιθέτως, όσοι απαντούν το έσχατο ερώτημα επιλέγοντας το σύνολο, οδηγούνται σε κολλεκτιβικές πολιτικές ιδεολογίες, οι οποίες διδάσκουν ότι οι ανάγκες του συνόλου καταργούν τα δικαιώματα του ατόμου, και ως αποτέλεσμα είναι ηθικό (σε ορισμένες περιπτώσεις) να θυσιαστεί ένα άτομο στο όνομα του συνόλου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 - Συμπεράσματα.

Βλέπουμε, λοιπόν, πως δεν υπάρχουν «δεξιές» και «αριστερές» πολιτικές ιδεολογίες. Υπάρχει μόνο το έσχατο, βασικό, φιλοσοφικό ερώτημα, και ανάλογα τον τρόπο με τον οποίο απαντάται, προκύπτουν διαφορετικές πολιτικές ιδεολογίες.

Όλα ξεκινούν από την πολιτική φιλοσοφία και τα ερωτήματα που αυτή θέτει.
Σιγά-σιγά γίνεται εμφανής η αλήθεια. Όταν αναλύουμε τα διάφορα πολιτικά κόμματα υπό αυτό το νέο, φιλοσοφικό πρίσμα, όλα αρχίζουν να βγάζουν νόημα. Μπορούμε πλέον να καταλάβουμε το λόγο που οι διάφορες κομμουνιστικές κολλεκτίβες φέρονται με τον γνωστό τρόπο. Οι κομμουνιστές, όπως και οι διάφοροι φασίστες, καθοδηγούνται από μια βασική ιδεά: ισχύς εν τη ενώση. Βέβαια, υπάρχουν κάποιες ιδεολογικές διαφορές. Για παράδειγμα, ο εθνικιστής φασίστας ορίζει το «σύνολο» ως το έθνος στο οποίο ανήκει, και θέτει το εθνικό σύνολο πάνω από τα δικαιώματα του ατόμου. Αντίστοιχα, ο διεθνιστής φασίστας (συχνά κομμουνιστής ή αναρχοκομμουνιστής) ορίζει το σύνολο ως την «εργατική τάξη», και θέτει αυτό το σύνολο πάνω από τα δικαιώματα του ατόμου.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι διάφορες πολιτικές των Ναζιστών έμοιαζαν πάρα πολύ με τις πολιτικές των κομμουνιστών, οι οποίες είχαν στόχο το καλό του συνόλου. Η μοναδική διαφορά έγκειται στον ορισμό του «συνόλου», αν δηλαδή το σύνολο είναι το έθνος ή η τάξη.

Αντίθετα απ'όλα αυτά, υπάρχει ο ατομισμός, ο οποίος οδηγεί στον Φιλελευθερισμό. Η φιλελεύθερη πολιτική φιλοσοφία θέτει τα δικαιώματα του ατόμου πάνω από το σύνολο. Διότι τα δικαιώματα αυτά είναι αναφαίρετα. Ο πολιτισμένος άνθρωπος δεν θυσιάζει κανέναν στο όνομα του συνόλου. Άλλωστε η ιστορία αποδεικνύει πως όταν τα δικαιώματα του ατόμου υποβιβάζονται καταλήγουμε σε δολοφονίες, πογκρόμ, εθνοκαθάρσεις, σκλαβιά και άλλες βάρβαρες πρακτικές.

Αυτή είναι η περιβόητη Θεωρία. Φυσικά πρέπει να κάνετε τη δική σας έρευνα, και να το φιλοσοφήσετε μόνοι σας.
Ελπίζω να έκανα τις σκέψεις μου κατανοητές. Θα δεχθώ και θα προσπαθήσω να απαντήσω σε σχόλια και κριτικές, αρκεί να τίθενται με κατανοητό τρόπο.

 
Τελευταία επεξεργασία:

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Χωρίς να είμαι ειδικός, διαβάζοντας προσεκτικά το παραπάνω κείμενο, αποφάσισα πως δεν θα σχολιάσω γιατι δεν είμαι ειδικός
 

Giannoutas

Διάσημο μέλος

Ο Giannoutas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 2,313 μηνύματα.
Και εγώ μπήκα γκαυλωμένος ότι θα έχει μεταφυσική χροιά το θρέντ. Ξενέρωσα τώρα :/
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Για να κάνω λίγο το συνήγορο του διαβόλου, γράφεις κάποιες ανακρίβειες τις οποίες θα πάρει κάποιος αριστερός συνήθως, θα τις κάνει ένα μεγάλο strawman και θα αποπροσανατολίσει την κουβέντα.

Συγκεκριμένα, ο κομουνισμός και ο ναζισμός δεν ήταν ποτέ σύμμαχοι. Ο ναζισμός σαν ιδεολογία αναπτύχθηκε ακριβώς για να αντιμετωπίσει τον κομουνισμό, τον οποίο εχθρευόταν εξ αρχής. Ο Στάλιν και ο Χίτλερ είχαν ένα non aggression pact και μια εμπορική συμφωνία μέχρι το 41 επειδή κανείς δεν ήταν έτοιμος πιο πριν για σύγκρουση. Αυτό δεν σημαίνει πως ήταν σύμμαχη και φιλαράκια και μια μέρα απλά στράβωσε ο Χίτλερ.
 

αυγή όντος

Διάσημο μέλος

Ο Sniffing Joe αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Οδηγός ταξί και μας γράφει απο Ισλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,006 μηνύματα.
Για να κάνω λίγο το συνήγορο του διαβόλου, γράφεις κάποιες ανακρίβειες τις οποίες θα πάρει κάποιος αριστερός συνήθως, θα τις κάνει ένα μεγάλο strawman και θα αποπροσανατολίσει την κουβέντα.

Συγκεκριμένα, ο κομουνισμός και ο ναζισμός δεν ήταν ποτέ σύμμαχοι. Ο ναζισμός σαν ιδεολογία αναπτύχθηκε ακριβώς για να αντιμετωπίσει τον κομουνισμό, τον οποίο εχθρευόταν εξ αρχής. Ο Στάλιν και ο Χίτλερ είχαν ένα non aggression pact και μια εμπορική συμφωνία μέχρι το 41 επειδή κανείς δεν ήταν έτοιμος πιο πριν για σύγκρουση. Αυτό δεν σημαίνει πως ήταν σύμμαχη και φιλαράκια και μια μέρα απλά στράβωσε ο Χίτλερ.

Πολλά πράγματα μπορεί να πάρει ο αριστερός και να κάνει strawman.
Πέρα απ'αυτό, έχεις δίκιο πως ίσως δεν έκανα σωστή επιλογή λέξεων. Ωστόσο αυτό που ήθελα να τονίσω είναι ότι ο Ναζισμός και ο Κομμουνισμός δεν ήταν πάντοτε ο μεγάλοι εχθροί που νομίζουμε σήμερα.
Ο Ναζισμός δεν αναπτύχθηκε για να αντιμετωπίσει τον κομμουνισμό. Πρωτίστως ο Ναζισμός υπήρξε αντι-εβραϊκός, και έπειτα αντι-κομμουνιστικός. Ας μην ξεχνάμε πως ο Λένιν επέστρεψε από την εξορία του με τη βοήθεια των Γερμανών (ακόμα και αν δεν ήταν Ναζί τότε).
Τέλος, ας μην ξεχνάμε την δομή του Ναζιστικού κράτους, και την «εργατική ηθική» που αναπτύχθηκε σε αυτό. Βασικές διαφορές υπήρξαν μεταξύ Ναζισμού και Κομμουνισμού, όπως υπήρξαν και βασικές ομοιότητες. Από εκεί και πέρα, όπως ένας creationist ξεγλιστράει διαρκώς από τη λογική, έτσι και οποιοσδήποτε άλλος εξίσου φανατισμένος μπορεί να ξεγλιστρήσει πατώντας πάνω σε μια λέξη.
 

αυγή όντος

Διάσημο μέλος

Ο Sniffing Joe αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Οδηγός ταξί και μας γράφει απο Ισλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,006 μηνύματα.
Και εγώ μπήκα γκαυλωμένος ότι θα έχει μεταφυσική χροιά το θρέντ. Ξενέρωσα τώρα :/

Πώς θα μπορούσαμε να προσεγγίσουμε αυτό το θέμα μεταφυσικώς; Κατά τη γνώμη μου, μπορούμε να το προσεγγίσουμε μόνο ηθικά, πολιτικά ή ιστορικά.
 

Giannoutas

Διάσημο μέλος

Ο Giannoutas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 2,313 μηνύματα.
Πώς θα μπορούσαμε να προσεγγίσουμε αυτό το θέμα μεταφυσικώς; Κατά τη γνώμη μου, μπορούμε να το προσεγγίσουμε μόνο ηθικά, πολιτικά ή ιστορικά.


Από όλες τις βαρετές οπτικές δηλαδή. Δεν ξέρω πως θα γινόταν να το προσεγγίζαμε, δεν κάθισα να το διαβάσω, απλά μπήκα στο θρεντ πιστεύοντας πως θα έγραφες για κάτι παρόμοιο με Νόμο των Αντιθέτων, την Αρχή της Δόνησης κτλ.

Βασικά μπορεί ο Νόμος των Αντιθέτων να ταιριάζει εδώ από μια μεταφυσική σκοπιά. Διάβασε για Αρχή της Πολικότητας, Γιν και Γιάνγκ, βγάλε τα συμπεράσματα και γράψτα εδώ.
 
Τελευταία επεξεργασία:

McManus

Δραστήριο μέλος

Ο Τι ώρα να περάσω; αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 744 μηνύματα.
Έχουν γραφτεί διάφορα κατά καιρούς.

Ως πιο πρακτικός νους και μη ειδικός (άραγε χρειάζεται να είμαστε ειδικοί ; )
έχω καταλήξει ότι ο κομμουνισμος
κι ο ναζισμός είναι αδερφάκια.
Πηγάζουν από την ίδια μήτρα προς έλεγχο του πληθυσμού και κινούνται σαν ακορντεόν.

Από την στιγμή που δεν κατακρεουργήθηκαν ως ιδεολογίες, παρά τα όσα έχουν διαπράξει, σημαίνει ότι όντως είναι εργαλειάκια του συστήματος.

Αντίθετα ο ανθρωπισμός που όλοι μας (πιστεύω) συμπαθούμε, έχει σχεδόν εκλείψει κι ως λέξη ακόμα από τις συζητήσεις και τον θυμόμαστε μόνο σε στιγμιαία γεγονότα.

:cool:
 

Wild_Boy

Διάσημο μέλος

Ο Wild_Boy αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,257 μηνύματα.
Σε τι ύψος ανέρχεται ο μισθός σου από τον εργοδότη σου στο Μέγαρο Μαξίμου;

Να δούμε αν αξίζει και τον κόπο.
 

αυγή όντος

Διάσημο μέλος

Ο Sniffing Joe αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Οδηγός ταξί και μας γράφει απο Ισλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,006 μηνύματα.
Περίμενα αναιμικές απαντήσεις και cringy αστειάκια από τους ακρο-αριστερούς του φόρουμ, αλλά όχι θεωρίες συνωμοσίας. Θα το πάρω ως κομπλιμέντο.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 10 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top