Θα αλλάζατε το καθεστώς εργασίας σας για να σώσετε τη δουλειά συναδέλφου?

Youki

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Youki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,378 μηνύματα.
Αν ένας συναδελφός σας κινδύνευε να απολυθεί για λόγους που έχουν να κάνουν αποκλειστικά με αδυναμία της εταιρείας να καλύψει το μισθό του κλπ και όχι γιατί δεν ήταν καλός στο αντικείμενό του και αν εσείς είσασταν της ίδιας ειδικότητας, θα δεχόσασταν να "μοιραστείτε" αυτή την απώλεια και να εργαστείτε λιγότερες ώρες προκειμένου να μπορέσει ο εργοδότης να κρατήσει στην εταιρεία και το συνάδελφό σας?

Εντιτ:Να βάλω και μια παράμετρο ακόμα? :P

Αν ξέρατε ότι αυτός ο συνάδελφος αντιμετώπιζε μεγάλο οικονομικό πρόβλημα, θεωρούσατε ότι δεν θα ήταν εύκολο να βρει αλλη δουλεια (λόγω ειδικότητας ή ηλικίας ή whatever) και εσείς παρά τη μείωση των αποδοχών σας μπορούσατε και πάλι να τα βγάλετε άνετα πέρα, θα το σκεφτόσασταν περισσότερο?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Όχι, γιατί αφενός δεν είναι δικό μου θέμα η δική του επιβίωση και αφετέρου γιατί με αυτόν τρόπο θα μείωνα την αξία μου στο αφεντικό. Είναι άκρως ανθρωπιστικό βέβαια να κάνει κάποιος κάτι τέτοιο, αλλά πραγματικά ..μιλάμε για την δουλειά σου!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ηρώ

Διακεκριμένο μέλος

Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
Είναι άκρως ανθρωπιστικό βέβαια να κάνει κάποιος κάτι τέτοιο, αλλά πραγματικά ..μιλάμε για την δουλειά σου!
Γιατί θα πρεπε να διαχωρίζουμε τον ανθρωπισμό από τον επαγγελματισμό όμως;

Εγώ θα το έκανα με τις παρακάτω προϋποθέσεις:
Να μου είναι συμπαθής και να έχει περισσότερο από μένα την ανάγκη για δουλειά. Δηλαδή να έχει οικογένεια,παιδιά και τέλος πάντων περισσότερες υποχρεώσεις.
Αλλά είμαι και "θύμα" οπότε δεν ξέρω και κατά πόσο μετράει η γνώμη μου.:P

edit: Τώρα είδα το edit σου. Και πάλι η άποψή μου είναι η ίδια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

D_G

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,938 μηνύματα.
Αν και είναι λίγο ακραίο ενδεχόμενο αυτό, μιλάμε για μόνιμη κατάσταση ή για ένα διάστημα; Μήπως να λαβαίναμε υπόψη και το ποιόν του συναδέλφου (αχάριστος, ευγνώμων κλπ), όπως και τις δικές μας ανάγκες (άλλος έχει οικογένεια άλλος ίσως δουλεύει για χαρτζηλίκι) κλπ;
Επειτα υπάρχουν και άλλοι παράμετροι. Δεν είναι ο μισθός μόνο που πληρώνει ο εργοδότης, αλλά και η ασφάλεια (ΙΚΑ κλπ) και σίγουρα δεν θα έρχονταν τα έξοδα και των δύο στα ίσα για τον εργοδότη, οπότε μάλλον αυτό είναι ανέφικτο, χωρίς να το έχω ψάξει και ιδιαίτερα :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Κάνε το καλό, και ρίξτο στο γιαλό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Ίσως δεχόμουν αλλα με συμβόλαιο. Να διασφαλίσω και τη δικη μου θέση, να εξασφαλίσω ότι θα είναι κάτι προσωρινό και να ξεκαθαρίσω το ότι δεν είμαι η Μαρία Τερέζα του γραφείου, απλά κάποιος που φέρεται όπως θα ήθελε να του φέρονται.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Εδάδ

Διάσημο μέλος

Η Εδάδ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,958 μηνύματα.
Συμφωνώ με την ηρώ.

Αν και στην πραγματικότητα ο D_G έχει δίκιο.

Πάντως επειδή το έχω πρόσφατο απλά θα το διηγηθώ, έχει κανένα μήνα που κάτι παρόμοι έγινε στην εταιρεία μας. Έχουμε ένα τυπάκι, πάρα πολύ καλό παιδί το οποίο δούλευε ημιαπασχόληση. Μία μέρα όταν τρώγαμε, άρχισε να μιλάει για τη ζωή του.

Τα χρήματα από την ημιαπασχόληση εννοείται δεν του φτάνανε, είναι 21 χρονών, έχει γιο και γυναίκα... άνεργη! Κάπου εκεί μία κοπέλα η οποία έχει ωράριο κανονικό έβάλε τα κλάματα και έληξε εκεί. Την επόμενη μέρα ζήτησε από το μάνατζερ μου να δώσει ώρες στον άλλον παίρνοντας τες από την ίδια.

Πλέον και οι δύο δουλεύουν τριάντα ώρες την εβδομάδα, η ποιότητα της δουλειάς δεν άλλαξε. Η οικογένεια αυτουνού βγάζει 380 ευρώ παραπάνω το μήνα και η κοπέλα μάζεψε μία ποσότητα καλού κάρμα!


Προφανής και η θέση μου νομίζω, υπό προυποθέσεις θα το έκανα.


"Γιατί να διαχωρίζουμε τον ανθρωπισμό από τον επαγγελματισμό";


Δεν είμαι βουδίστρια αλλά γενικά πιστεύω όντως στις θετικές ενέργειες.
Αν κάνεις μια "καλή πράξη" αυτό δημιουργεί θετική ενέργει στο περιβάλλον σου και αυτή μπορεί να εξαπλωθεί (μπορεί και όχι βεβαίως βεβαίως).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dimitral

Δραστήριο μέλος

Η dimitral αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 413 μηνύματα.
κι εγω θα το εκανα υπο προυποθεσεις.καταρχας θα επρεπε να εχω πολυ καλη σχεση με τον συναδερφο (δεν θα το εκανα για τον οποιοδηποτε) κι υστερα να ειναι τετοια η δικη μου οικονομικη κατασταση που να μπορω να τα βγαλω περα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top