Ο ρόλος της γυναίκας στη σημερινή οικογένεια

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
[...]
Το 1953 στην Ελβετία που είναι μια απο τις πιο προοδευμένες χώρες του κόσμου έγινε δημοψήφισμα για το δικαίωμα της ψηφου των γυναικών, σε πληροφορώ λοιπόν οτι το 93% των γυναικών αρνηθηκαν να αποκτησουν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλεγεσθαι. Το γενικό συμπερασμα ειναι το εξής, δεν ενδιαφέρεστε για τίποτα ως γυναικες παρά μόνο πως θα μπορείτε να απομυζύτε εναν ανδρα καλυτερα, αυτος είνα ο σκοπος της ζωής σας: Η ΕΚΜΕΤΤΑΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ!!!!...

Δε βρήκα κάποια πηγή που να επιβεβαιώνει αυτό που λες, οι γυναίκες στην Ελβετία απέκτησαν δικαιώματα ανάλογα με το καντόνι. Τελευταίο λοιπόν ήταν αυτό του Appenzell, το 1990.
Αν θέλεις να παραθέσεις ιστορικά γεγονότα, σε παρακαλώ δίνε πηγές, γιατί όποιον ρώτησα εδώ δεν ξέρει κάτι για το 1953.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Corpse Bride

Διακεκριμένο μέλος

Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
girls-evil.jpg
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Οι ανδρες μπορουν να σκοτωσουν μια γυναικα..
αλλα μια γυναικα μπορει να κανει εναν ανδρα να αυτοκτονησει...
ο ανδρας υπερτερει στα σωματικα οπλα η γυναικα στα ψυχολογικα...
ξερετε οτι οι γυναικες κανουν περισσοτερες αποπειρες αυτοκτονιας,αλλα οι ανδρες περισσοτερες επιτυχημενες αποπειρες?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ηρώ

Διακεκριμένο μέλος

Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
ξερετε οτι οι γυναικες κανουν περισσοτερες αποπειρες αυτοκτονιας,αλλα οι ανδρες περισσοτερες επιτυχημενες αποπειρες?
Σύμφωνα με τις έρευνές σου είναι και περισσότερο έξυπνες; :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
ειναι πραγματικη ερευνα για την καταθληψη..οι γυναικες παθαινουν συχνοτερα ,αλλα οι ανδρες οταν παθουν τα ρπαγματα μπορουν να γινουν πολυ χειροτερα...
δες εδω πχ..

https://www.medlook.net/article.asp?item_id=2139
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

WhiteDrum

Διάσημο μέλος

Η Κατίγκω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Γιατρός και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,786 μηνύματα.
Εκλαϊκευμένη ιατρική και βεβιασμένα συμπεράσματα. Αν κάποιος δεν αναλύσει επαρκώς τους λόγους που το υποστηρίζει, με αδιάσειστα επιχειρήματα και επιστημονικά στοιχεία, τότε δεν πρόκειται περί γενικής αλήθειας, συγγνώμη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
ειναι επιστημονικες ερευνες που τις λαμβανουμε υποψιν μας....δεν απορριπτουμε οτι δεν γουσταρουμε...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

WhiteDrum

Διάσημο μέλος

Η Κατίγκω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Γιατρός και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,786 μηνύματα.
Φυσικά και δεν απορρίπτουμε ό,τι δεν γουστάρουμε, όπως και δεν καταδικάζουμε όλο το γυναικείο ή το ανδρικό φύλο βάσει αυτών. Επίσης, όταν δεν βλέπω επιστημονικές εξηγήσεις αλλά εκλαϊκευμένη περίληψη, όχι δεν το λαμβάνω υπ όψιν μου.Γνώμη μου, ελπίζω σεβαστή.Επιπλέον, τί σχέση έχει η κατάθλιψη με τον ρόλο της γυναίκας στην οικογένεια;;;!!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Η νοημοσύνη και η εσωτερική επεξεργασία γεγονότων δεν έχει καμία σχέση με την ισότητα.
Ούτε η μυϊκή δύναμη, η συναισθηματική αντίληψη, τα χόμπι, το ύψος, οι φοβίες, το σεξ, τα όνειρα, ο βαθμός στα θρησκευτικά.

Είμαστε όλοι ικανοί για κάτι, όλοι προσφέρουμε κι όλοι οφείλουμε να προσφέρουμε και να απολαμβάνουμε. Διαβαθμίσεις γίνονται μόνο ποιοτικά όχι ποσοτικά.

Κρύψτε τα τεφτεράκια σας λοιπόν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Και πώς ορίζεις τις επαγγελματικές ικανότητες; Δεν το χωράει το μυαλό μου ότι κάποιος με επαγγελματικές ικανότητες (όπως τις ορίζω εγώ) δεν θα τις αξιοποιήσει και θα προτιμήσει να κάνει κάτι που το κάνει ο οποιοσδήποτε. :confused:
Δε μπορεί ο οποιοσδήποτε να μεγαλώσει παιδιά. Κάποιοι έχουν περισσότερο ταλέντο σε αυτό από κάποιους άλλους. Όλοι μπορούν να τα σπείρουν, αλλά δε μπορούν όλοι να τα μεγαλώσουν... "σωστά" (με όση συζήτηση χωράει το "σωστά").

Για κανέναν. Θεωρώ όμως ότι αν υπήρχε σωστή παιδεία και ίση αντιμετώπιση της κοινωνίας απέναντι στα 2 φύλα, οι γυναίκες που το μόνο που θα ήθελαν από τη ζωή τους είναι να μεγαλώνουν τα παιδιά τους θα ήταν πολύ λιγότερες (και πιθανόν οι άντρες που θα ήθελαν κάτι τέτοιο πολύ περισσότεροι).
Μειώνεις έτσι την εργασία της νοικοκυράς και καταλήγεις σε έναν κοινωνικό ρατσισμό. Εγώ λέω γιατί να μην τις αναγνωριστεί εξ' ίσου ο κόπος της (ή και "του", γιατί όχι; ) και να δικαιούται σύνταξη;

Τι είναι αυτό που μας κάνει να πιστεύουμε ότι μια καλή μητέρα και νοικοκυρά προσφέρει λιγότερα στο κοινωνικό σύνολο; Είναι η επαγγελματική καταξίωση και οι σπουδές ο μόνος τρόπος να εξελιχθείς σαν προσωπικότητα;

Κάποτε κάποιος δάσκαλος μου είπε: "Η καθαρίστρια που μας καθαρίζει την αίθουσα, κάνει εξ' ίσου σημαντική δουλειά με μένα, αφού σε ένα βρώμικο χώρο, δε θα μπορούσα να κάνω μάθημα".

Νομίζω ότι ακόμα και στη χώρα μας, οι γυναίκες πλέον έχουν αν όχι ίσες, αρκετές ευκαιρίες να μορφωθούν και να κάνουν επαγγελματική καριέρα. Ας τους αναγνωρίσουμε λοιπόν το προνόμιο της επιλογής (προνόμιο που οι άνδρες δε θα 'λεγα πως έχουν). Με το να υποβιβάζουμε όποιον ασχολείται με τα του σπιτιού, στην ουσία υπονομεύουμε από διαφορετική οδό την ισότητα.

Η "θυσία" είναι περιττή (και μαζωχιστική) αφού κάλλιστα θα μπορούσε τον ίδιο κόπο να διαθέσει προσπαθώντας να διαμορφώσει κατάλληλα το πρόγραμμά της και να παρέχει ποιοτικό χρονο στα παιδιά.
Αχ βρε κορίτσια, στη θεωρία όλα αυτά είναι καλά και άγια. Στην πράξη όμως δεν είναι τόσο απλά. Οι γονείς μου εργάζονταν και οι δύο. Γύριζαν σπίτι αργάμισι και αν και κατά κάποιο τρόπο μοιράζονταν τις δουλειές του σπιτιού (με το δικό τους, όχι απόλυτα ισότιμο ίσως τρόπο), εμένα οι αναμνήσεις μου από την παιδική μου ηλικία είναι γεμάτες με την εικόνα της γιαγιάς μου αλλά και από τις νουθεσίες της.
Ξέρω ότι το ίδιο θα συμβεί και με την κόρη μου. Άσε που όσα "στραβά" την έμαθε η γιαγιά, εγώ κάνω αγώνα να διορθώσω τα ...Σαββατοκύριακα. Ένα οκτάωρο υποτίθεται πως δούλευα, συν το πήγαιν' έλα, 10ωρο μες το νερό (που ποτέ δεν είναι τόσο).
Τα 2 πρώτα χρόνια της ζωής της, που είχα την ευχέρεια να μείνω σπίτι, τα θεωρώ ανεκτίμητα!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Δε μπορεί ο οποιοσδήποτε να μεγαλώσει παιδιά. Κάποιοι έχουν περισσότερο ταλέντο σε αυτό από κάποιους άλλους. Όλοι μπορούν να τα σπείρουν, αλλά δε μπορούν όλοι να τα μεγαλώσουν... "σωστά" (με όση συζήτηση χωράει το "σωστά").
Μα στο να μεγαλώσεις παιδιά γενικότερα αναφερόμουν. Το "σωστά" δεν θα το μάθουμε ποτέ εμείς, και αμφιβάλλω αν είναι σίγουρες και οι ίδιες (η δική μου μάνα πάντως μονίμως αμφιβάλλει αν με μεγάλωσε σωστά :D).
Το να μεγαλώσεις ένα παιδί σωστά είναι κάτι που ελάχιστοι το πετυχαίνουν, και η προσωπική μου παρατήρηση μέχρι στιγμής δεν μου έχει δείξει να μεγαλώνουν πιο "σωστά" τα παιδιά μη εργαζόμενων γονέων. Μάλλον το αντίθετο παρατηρώ να ισχύει ελαφρώς περισσότερο. Σίγουρα βέβαια το περιβάλλον μου δεν αποτελεί αντιπροσωπευτικό στατιστικό δείγμα, αλλά αυτό διαθέτω.
Μειώνεις έτσι την εργασία της νοικοκυράς και καταλήγεις σε έναν κοινωνικό ρατσισμό. Εγώ λέω γιατί να μην τις αναγνωριστεί εξ' ίσου ο κόπος της (ή και "του", γιατί όχι; ) και να δικαιούται σύνταξη;
Θεωρώ ότι το να αναγνωριστεί η "εργασία της νοικοκυράς" ουσιαστικά διαιωνίζει πρότυπα τα οποία δεν νομίζω ότι βοηθούν το παιδί να μεγαλώσει σε ισορροπημένο περιβάλλον. Το παιδί χρειάζεται και τους δύο γονείς εξίσου, αν έχει περισσότερο τον ένα θεωρώ ότι υπάρχει μια ανισορροπία που δεν θα έχει και πολύ θετικές επιδράσεις στον χαρακτήρα του. Και από τη στιγμή που δεν γίνεται να μην δουλεύει κανείς, είναι μακράν καλύτερο να δουλεύουν και οι δύο.
Πέρα από αυτό, η αναπαραγωγή δεν θεωρώ ότι είναι το κέντρο της ύπαρξης. Αν ο μόνος μας σκοπός στη ζωή είναι να διαιωνίζουμε το είδος, τότε ουσιαστικά ...δεν υπάρχει σκοπός. Απλά διαιωνίζουμε το τίποτα.
Τι είναι αυτό που μας κάνει να πιστεύουμε ότι μια καλή μητέρα και νοικοκυρά προσφέρει λιγότερα στο κοινωνικό σύνολο; Είναι η επαγγελματική καταξίωση και οι σπουδές ο μόνος τρόπος να εξελιχθείς σαν προσωπικότητα;
Απεναντίας. Θα εκτιμούσα απεριόριστα κάποιον πχ ταλαντούχο ζωγράφο που ουδέποτε σπούδασε και ουδείς αναγνωρίζει το έργο του. Με ρώτησε η Εδάδ παραπάνω πώς ορίζω τις "επαγγελματικές δυνατότητες". Η αλήθεια είναι ότι μέχρι τώρα ήταν κάτι που το αντιλαμβανόμουν διαισθητικά περισσότερο, και δυσκολεύτηκα αρκετά να το ορίσω. Θα έλεγα ότι το ορίζω ως κάποιος "who can make a difference", αν αυτό είναι πιο διαφωτιστικό. Και όχι, αυτό δεν έχει καμία σχέση ούτε με τις σπουδές, ούτε με το αν τα όσα κάνει θα αναγνωριστούν.
Μια καλή μητέρα και νοικοκυρά (που κάνει μόνο αυτό), ουσιαστικά μεταφέρει την "ευθύνη" της προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο στα παιδιά της. Το μόνο που προσφέρει στην κοινωνία είναι αυτά. Αν ούτε αυτά προσφέρουν κάτι, παρά μόνο αναπαραχθούν, τότε μετατίθεται η "ευθύνη" αυτή στα δικά τους παιδιά. Στο τέλος μπορεί αυτό να συνεχίζεται επ'άπειρον και κανείς από το γένος να μην προσφέρει κάτι παραπάνω στην κοινωνία. Οι προγραμματιστές και οι μαθηματικοί θα καταλάβουν καλύτερα αυτό που λέω, μιας και είναι καθαρά αναδρομικό (recursive).
Η τεκνοποίηση δεν συνιστά άμεση προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, αλλά υπόσχεση προσφοράς. Το να δημιουργείς (με οποιοδήποτε τρόπο, τέχνη, επιστήμη, επιχειρήσεις, οτιδήποτε) και να παράγεις έργο είναι άμεση προσφορά, γι'αυτό και προσωπικά την εκτιμώ περισσότερο.

Ελπίζω να εξήγησα κάπως καλύτερα τον τρόπο σκέψης μου αυτή τη φορά, έχω προσπαθήσει άπειρες φορές να το εξηγήσω και μάλλον δεν το κάνω καλά διότι κανείς δεν καταλαβαίνει τι εννοώ. :redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Georgette8652

Νεοφερμένος

Η Georgette8652 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3 μηνύματα.
Δεν καταλαβαινω τους λογους εκεινους που απαιτουν την αντιπαλοτητα-επιθετικοτητα και ανταγωνιστικοτητα μεταξυ των 2 φυλων... Ας ειμαστε ρεαλιστεσ! Ας δεχτουμε τη διαφορετικοτητα μας, μιας και αυτη μας κανει να ερωτευομαστε, να νιωθουμε ελξη κλπ. Σαφως δεν τιθεται θεμα συγκρισης....!!Ας μαθουμε να μοιραζομαστε τις σκεψεις η τις αναγκες μας, χωρις να γινομαστε αφοριστικοι και διχως να εκμηδενιζουμε τα παντα... Ας "Ακουσουμε"Εσας και ας "Ακουσετε"Εμας. Το μονο στο οποιο βρισκομαι συμφωνη ειναι στο οτι δεν ειναι δυνατον να ταιριαζουμε με ολους. Καποιοι μας ειναι συμπαθης και καποιοι αλλοι οχι. Το οτι μας ελκεται ειναι αναμφιβολο και τουμπαλιν... Απο κει και περα καποιες σχεσεις προχωρουν και αλλες οχι... Κατανοητος και ο θυμος και η απογοητευση, οταν ομως μια σχεσει "Κλεισει",κανει τον κυκλο της, τα ασχημα συναισθηματα υποχωρουν... Ναι ειμαστε γαλουχημενες με τροπους που σας μπλοκαρουν την ταυτοτητα... Και εμεις μπλοκαρουμε! Σαν να κανουμε αυτοσαμποταζ στην ιδια μας τη φυση. Οι μαναδες μας, μας ενισχυουν στα μπασταρδεμενα προτυπα! Δεν θελω να προσβαλλω κανεναν, ομως οι οικογενειες μας ειναι αυτες που θα'πρεπε να θεσουν ορια και μας μαθουν να σεβομαστε και να δεχομαστε τους εαυτους μας ως ειναι! Αλλοιμονο στις γυναικες λοιπον που βρισκουν τη σημαντικοτητα τους μεσα απο εναν αντρα, οποτε χανονται μεσα απο τις πραξεις και τις επιθυμιες του οιοδηποτε αλλουκαι οχι του εαυτου τους και αλλοιμονο στους αντρες που υποστηριζουν με παθος το παιδικο τους κομματι, τυπου δεν μπορω να παρω αποφασεις, να διεκδικησω κλπ. Φταινε οι γονεις για οτι μας εμαθαν, φταιμε και εμεις που δεν προσπαθουμε να αλλαξουμε... Η ζωη δεν ειναι μονο ασχημη... Υπαρχει ομορφια... Υπαρχουν ολα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Η τεκνοποίηση δεν συνιστά άμεση προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, αλλά υπόσχεση προσφοράς. Το να δημιουργείς (με οποιοδήποτε τρόπο, τέχνη, επιστήμη, επιχειρήσεις, οτιδήποτε) και να παράγεις έργο είναι άμεση προσφορά, γι'αυτό και προσωπικά την εκτιμώ περισσότερο.

ειναι προσφορα ενος μελους στην ομαδα..
σε μια αγελη λυκων πχ καθε νεο μελος που γεννιεται επιβιωνει και μεγαλωνει ειναι μια επιπλεον δυναμη και πιθανοτητα για επιβιωση της ομαδας...
εσυ
η τεκνοποιηση ειναι προσφορα στην κοινωνια ,απλα ειναι η βασικη και η καλη ανατροφη του νεου μελους της κοινωνιας ειναι το παραπανω που θελουμε ως ανθρωποι..

Πέρα από αυτό, η αναπαραγωγή δεν θεωρώ ότι είναι το κέντρο της ύπαρξης.

ειναι η βαση της υπαρξης..χωρις αναπαραγωη παυει η ζωη σαν συνολο στο χρονο ,αρα τι νοημα εχει η δημιουργια των πυραμιδων πχ ,αν εξαφανιστουν οι ανθρωποι,και κανεις δεν θα το δει ουτε θαυμασει...μονο οι κατσαριδες και οι σκορπιοι της ερημου θα τον θαυμαζουν.

οταν καποιος φτιαχνει ενα μνημειο πχ το φτιαχνει με την προυποθεση να υπαρξουν μεσω της αναπαραγωγης ανθρωποι στο μελλον να το θαυμαζουν...ή να θυμουνται το ονομα του δημιουργου...και η ματαιοδοξια ακομα χρειαζεται την αναπαραγωγη της ζωης ως προυποθεση

αν παψει η αναπαραγωγη,αρα και η ανθρωποτητα να υπαρχει τιποτα δεν εχει νοημα...
το ενστικτο της αναπαραγωγης ειναι ισως ισχυροτερο απο της αυτοσυντηρησης,γιατι ειναι η αυτοσυντηρηση της ζωης σαν συνολο...
γιαυτο και μπορει να πεθανει καποιος για την αγαπη (άνδρα ,γυναικα)του ή το παιδι του..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
ειναι προσφορα ενος μελους στην ομαδα..
σε μια αγελη λυκων πχ καθε νεο μελος που γεννιεται επιβιωνει και μεγαλωνει ειναι μια επιπλεον δυναμη και πιθανοτητα για επιβιωση της ομαδας...
εσυ
η τεκνοποιηση ειναι προσφορα στην κοινωνια ,απλα ειναι η βασικη και η καλη ανατροφη του νεου μελους της κοινωνιας ειναι το παραπανω που θελουμε ως ανθρωποι..
Έχεις δει ποτέ έναν λύκο να ψάχνει νόημα στη ζωή του; Εκεί όντως η αναπαραγωγή είναι το κέντρο και μόνος σκοπός της ύπαρξης τους. Αναφερόμουν στους ανθρώπους, δεν ήξερα ότι έπρεπε να το διευκρινίσω ΚΑΙ αυτό.
ειναι η βαση της υπαρξης..χωρις αναπαραγωη παυει η ζωη σαν συνολο στο χρονο ,αρα τι νοημα εχει η δημιουργια των πυραμιδων πχ ,αν εξαφανιστουν οι ανθρωποι,και κανεις δεν θα το δει ουτε θαυμασει...μονο οι κατσαριδες και οι σκορπιοι της ερημου θα τον θαυμαζουν.

οταν καποιος φτιαχνει ενα μνημειο πχ το φτιαχνει με την προυποθεση να υπαρξουν μεσω της αναπαραγωγης ανθρωποι στο μελλον να το θαυμαζουν...ή να θυμουνται το ονομα του δημιουργου...και η ματαιοδοξια ακομα χρειαζεται την αναπαραγωγη της ζωης ως προυποθεση

αν παψει η αναπαραγωγη,αρα και η ανθρωποτητα να υπαρχει τιποτα δεν εχει νοημα...
το ενστικτο της αναπαραγωγης ειναι ισως ισχυροτερο απο της αυτοσυντηρησης,γιατι ειναι η αυτοσυντηρηση της ζωης σαν συνολο...
γιαυτο και μπορει να πεθανει καποιος για την αγαπη (άνδρα ,γυναικα)του ή το παιδι του..
Δεν είπα ότι η αναπαραγωγή είναι άχρηστη (!). Είπα ότι αν είναι αυτοσκοπός, τότε ουσιαστικά διαιωνίζουμε το τίποτα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Είπα ότι αν είναι αυτοσκοπός, τότε ουσιαστικά διαιωνίζουμε το τίποτα.


τοτε συμφωνω...ειναι αναγκαιος αλλα οχι επαρκης ορος για καλυτερη ανθρωποτητα..
η αναπαραγωγη ειναι το Ζην ,η σωστη ανατροφη και δημιουργια στην κοινωνια ειναι το Ευ Ζην...

Έχεις δει ποτέ έναν λύκο να ψάχνει νόημα στη ζωή του; Εκεί όντως η αναπαραγωγή είναι το κέντρο και μόνος σκοπός της ύπαρξης τους. Αναφερόμουν στους ανθρώπους, δεν ήξερα ότι έπρεπε να το διευκρινίσω ΚΑΙ αυτό.

η αναπαραγωγη και τεκνοποιηση ειναι προσφορα ,αλλα η βασικη ,στο επιπεδο των κατωτερων ζωων.....αλλα απαραιτητη!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
Μόνο που Μισέλ κατορθώνεις να φτάσεις στο άλλο άκρο όπως τα παρουσιάζεις, να θεωρείς δηλαδή αυτοσκοπό μόνο την επαγγελματική επιτυχία

Η τεκνοποίηση δεν συνιστά άμεση προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, αλλά υπόσχεση προσφοράς. Το να δημιουργείς (με οποιοδήποτε τρόπο, τέχνη, επιστήμη, επιχειρήσεις, οτιδήποτε) και να παράγεις έργο είναι άμεση προσφορά, γι'αυτό και προσωπικά την εκτιμώ περισσότερο.

Αν οι άνθρωποι στο σύνολο τους ενδιαφέρονταν μόνο για την τέχνη την επιστήμη και τις επιχειρήσεις θα είχαμε εξαφανιστεί σαν είδος :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
@fantasmenos: Παρέθεσε μου κάποιο quote στο οποίο είπα κάτι τέτοιο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
@fantasmenos: Παρέθεσε μου κάποιο quote στο οποίο είπα κάτι τέτοιο.
το εννοεις ...οταν λες οτι δεν ειναι αμεση προσφορα ενα παιδι στην κοινωνια,αλλα το να βγαζεις λεφτα για την καθε εταιρια...οταν γφτασεις στα 30 βαζω στοιχημα οτι θα αλλαξεις αρδην αυτες ις αποψεις....οταν το ρολοι θα αρχισει να χτυπαει....και ο χρονος να τελειωνει...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Γάτος123

Νεοφερμένος

Ο Γάτος123 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών. Έχει γράψει 14 μηνύματα.
"No beast so fierce but knows some touch of pity. But I know none, and therefore am no beast."
William Shakespeare “Richard the Third”

Τι είναι έρωτας;
Ο άνδρας έχει ντρεσαριστεί από τη γυναίκα έτσι, ώστε να μην μπορεί να ζήσει χωρίς αυτήν, και να κάνει ότι αυτή του ζητάει. Αυτόν τον αγώνα για τη ζωή ο άνδρας τον ονο­μάζει έρωτα. Υπάρχουν άντρες πού απειλούν να τα τινά­ξουν όλα στον αέρα, όταν αυτή πού λατρεύουν δεν τους δίνει σημασία.
Δεν διακινδυνεύουν απολύτως τίποτα: Δεν έχουν τίποτα να χάσουν!!!
Και η γυναίκα όμως, κι αυτή δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τον άνδρα. Είναι τόσο ανίκανη γι' αυτό, όσο και η βασίλισ­σα σε μια κυψέλη από μέλισσες. Της χρειάζεται λοιπόν ο άντρας για να ζήσει κι αυτή. Κι αυτό αυτή το ονομάζει έρωτα.Μιας, λοιπόν και έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλον, θα περίμενε κανείς ότι κάτι κοινό θα τους συνέδεε, τουλά­χιστο ένα αίσθημα. Άλλα στον άνδρα και στη γυναίκα, οι αιτίες, η φύση και οι συνέπειες αυτού του αισθήματος είναι ολότελα διαφορετικές.Για τη γυναίκα, έρωτας σημαίνει εξουσία· για τον άν­τρα, υποδούλωση. Για εκείνη, είναι η πρόφαση για την εμπορική εκμετάλλευση του άλλου· για εκείνον, είναι το αισθηματικό άλλοθι για την ύπαρξη του ως σκλάβου. «Από έρωτα», η γυναίκα δεν κάνει παρά ότι της αποφέρει όφελος και ο άνδρας ότι τον καταστρέφει. «Από έρωτα»,η γυναίκα παύει να εργάζεται μόλις παντρευτεί· «από έρω­τα», ο άνδρας μόλις παντρευτεί δουλεύει για δυο. Ο έρωτας είναι και για τους δυο αγώνας για την επιβίωση, εκείνη με την νίκη της, εκείνος με την ήττα του. Και από μια αδυ­σώπητη ειρωνεία, εκείνη κερδίζει, σαν να λέμε, τα πάντα, την στιγμή ακριβώς πού είναι πιο απαθής, και η λέξη «έρωτας» της χαρίζει το φωτοστέφανο της θυσίας του εαυτού της, ενώ της επιτρέπει να καταχράται χωρίς λύπηση την εμπιστοσύνη του άντρα. Με τον έρωτα, ο άνδρας εξαπατά τον εαυτό του και καμουφλάρει την δειλία του· χάρη στον έρωτα, πείθει τον εαυτό του ότι η υποδούλωση του στην γυναίκα και στους όμηρους της, δηλαδή τα παιδιά της, όπως την βολεύει να τα αποκαλεί, είναι μια έντιμη υποδούλωση και έχει ανώ­τερη ηθική αξία. Και έτσι είναι ικανοποιημένος με τον ρόλο του ως σκλάβου που είναι ο σκοπός των πόθων του. Κι αφού, επι­πλέον, το σύστημα αυτό συμφέρει στην γυναίκα, γιατί να αλ­λάξει; Βεβαίως, η γυναίκα έχει εκμαυλιστεί και διαφθαρεί μέσα σʼ αυτό το σύστημα, αλλά κανείς δεν έχει την παραμικρή αντίρρηση, γιατί κανείς δεν περιμένει τίποτα άλλο από αυτήν παρά μόνο τον έρωτα πού αυτή τον ανταλλάσσει με όλα τα άλλα. Οι προσπάθειες πού καταβάλλει ο ντρεσαρισμένος άνδρας τον βουλιάζουν ακόμα περισσότερο στο σκλάβωμά του, χω­ρίς αυτό ποτέ να τον εξυπηρετήσει τα δικά του συμφέ­ροντα. Οφείλει πάντα να «δίνει», κι όσο δίνει, τόσο η γυ­ναίκα απομακρύνεται από αυτόν. Όσο πιο πολλά της πα­ρέχει, τόσο πιο πολλά εκείνη απαιτεί. Όσο πιο πολύ την επιθυμεί, τόσο λιγότερο ποθητός της είναι. Κι όσο πιο πολύ την γεμίζει με υλικές ανέσεις, τόσο πιο τεμπέλα, πιο ηλίθια και πιο απάνθρωπη γίνε­ται και τόσο πιο πολύ αυτός νιώθει την μοναξιά του. Μόνον οι ίδιες γυναίκες θα μπορούσαν να σπάσουν αυτόν τον φαύλο κύκλο του ντρεσαρίσματος και της εκ­μετάλλευσης. Αλλά δεν θα το κάνουν, δεν υπάρχει καμιά λογική αιτία για να το κάνουν. Και δεν μπορείς να περι­μένεις από τις γυναίκες μιαν αισθηματική έξαρση, είναι κρύες, χωρίς έλεος, και υπολογίστριες. Γιʼ αυτό και ο κό­σμος θα συνεχίζει να βουλιάζει όλο και πιο πολύ στα μικρομπιχλιμπίδια τους, στην βαρβαρότητα τους και σʼ αυτή την ηλίθια «θηλυκότητα» τους, ενώ οι άνδρες, αυτοί οι θαυμά­σιοι ονειροπαρμένοι, δεν θα ξυπνήσουν ποτέ από τον λή­θαργο τους...
To απόσπασμα είναι απο το μπέστ σελλερ της Ester Vilar με τίτλο "Der dressierte man

dressierte Mann" η
αντιπρόεδρος του φενινιστικού
κινηματος στην Ευρώπη.
Ester Vilar


 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Obscura

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Obscura αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,515 μηνύματα.
Είναι μια παγκόσμια συνωμοσία εναντίον σας :(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 11 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top