Ο Iδιωτικός Mονοθεϊσμός του Καταναλωτισμού

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Γράφει ο Κωστής Παπαγιώργης στη Lifo της περασμένης εβδομάδας:

Ανεξέλεγκτη λατρεία

Η απόκτηση αντικειμένων, όλο και περισσότερων, παίρνει διαστάσεις θορυβώδους σκλαβιάς. Τα καταναλωτικά προϊόντα γίνονται ιερατικά όργανα ενός ιδιωτικού μονοθεϊσμού που μόνο ο άνθρωπος μπορεί να στήσει.

Με την έλξη, τη λατρεία των πραγμάτων και τη σκλαβιά τους όλοι βρίσκουμε τον μπελά μας. Εκ παραδόσεως, όλα τα οχληρά κουσούρια τα ανακαλύπτουμε πρώτα στους γύρω μας. Τι έχει πάθει ο Μάκης με το αυτοκίνητό του και το προσέχει σαν νεογέννητο; Πώς ανέχεται ο Σάκης να έχει τόση εξάρτηση από την ενδυμασία του, από τα μικροαντικείμενα της δουλειάς του, από ένα ρολόι ή έναν αναπτήρα; Δεν πρόκειται για απλή φροντίδα, για ένα φαιμπλ, όπως λένε, που μυστηριωδώς συνδυάζεται με κάτι άψυχο, αλλά για θορυβώδη σκλαβιά που αγγίζει τα όρια της μανίας.

Εντούτοις, ο «σκλάβος» -τουλάχιστον κατά τα φαινόμενα- δείχνει να απολαμβάνει και να χαίρεται. Όπως τα ανήλικα που δεν αποχωρίζονται την κουβέρτα «τους», κάθε αγαπημένο αντικείμενο πάει μαζί με το «μου» και το «του» ή το «της». […]

Στην περίπτωση που κάτι προσωπικό κι αγαπημένο χαθεί, ο απωλέσας γυρίζει τον κόσμο ανάποδα. Δεν μπορεί τάχα να το αντικαταστήσει με ένα άλλο πανομοιότυπο, όπως αντικαθιστούμε μια στιγμή με μιαν άλλη ή μια μπουκιά με την επόμενη; Ο τέως κάτοχος επιμένει: θέλω αυτό και μόνο, νιώθω σαν να έχασα το μισό εαυτό μου. Και πράγματι. Η κατοχή δεν ταυτίζεται με τη χρηστικότητα, με την αντικειμενική αξία του πράγματος, κάθε εξορθολογισμός απορρίπτεται· απεναντίας του προσδίδει αξία προσώπου, έμψυχου, σάμπως ο εαυτός του να έχει μοιραστεί σε όλα τα κτήματά του συγκροτώντας μαζί τους όμαιμη οικογένεια.

[...]Έτσι λέμε για την τάδε κυρία ότι έχει εκατόν ογδόντα ζεύγη παπουτσιών και ούτε ένα δεν μπορεί να αποχωριστεί· κάθε ζεύγος αξίζει επειδή είναι ένα, αλλά χωρίς τα υπόλοιπα δεν είναι κανένα. Με βάση αυτή την πονηρή ψυχολογική παρατήρηση προσπαθούμε να καταλάβουμε το βαθύτερο μυστικό της νεύρωσης· τι παιχνίδι παίζει ο άνθρωπος που υποτάσσεται στα αντικείμενά του, τα προσκυνά, τα λατρεύει, τα επιδεικνύει και τα νέμεται; Είναι δυνατόν ένα υλικό πράγμα να ενέχει τόση δύναμη; Αν λάβουμε υπόψη μας ότι το εγώ εγωποιεί τα πάντα γύρω του, αποφάσκοντας ή καταφάσκοντας, υποψιαζόμαστε ότι τα πράγματα αποβαίνουν ιερατικά όργανα ενός ιδιωτικού μονοθεϊσμού που μόνο ο άνθρωπος μπορεί -συνειδητά ή ασύνειδα- να στήσει. [...]
  • «Η κατοχή δεν ταυτίζεται με τη χρηστικότητα, με την αντικειμενική αξία του πράγματος, κάθε εξορθολογισμός απορρίπτεται». Για πόσα άραγε αντικείμενα έχουμε πει ότι έχουν για μας συναισθηματική αξία; Μήπως αφήνουμε σε καθένα απʼ αυτά, ένα κομμάτι του εαυτού μας;
  • ...«θορυβώδη σκλαβιά που αγγίζει τα όρια της μανίας». Είναι στʼ αλήθεια ο καταναλωτισμός η ρίζα της γενικότερης νεύρωσης που χαρακτηρίζει την εποχή μας;
  • Είναι δυνατόν ένα υλικό πράγμα να ενέχει τόση δύναμη, ώστε ο άνθρωπος να υποτάσσεται σε κάτι άψυχο και να το προσκυνά;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
....
  • Είναι δυνατόν ένα υλικό πράγμα να ενέχει τόση δύναμη, ώστε ο άνθρωπος να υποτάσσεται σε κάτι άψυχο και να το προσκυνά;

Και όμως είναι!
Ας θυμηθούμε τον χρυσό "μόσχον χωνευτόν" του Ααρών(Έξοδ. λβ, 4-5). Πρόκειται σαφέστατα για την διαχρονική εβραϊκής προέλευσης ειδωλολατρεία, του χρυσού και όχι μόνον!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Κάτω η κατανάλωση!
Στον τοίχο κάποιος είχε γράψει με σπρέι : ΚΑΤΩ Η ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ!

Δεν διευκρίνιζε όμως - κατανάλωση τίνος πράγματος. Κατανάλωση ψωμιού; Όχι βέβαια. Ούτε βιβλίων, φαντάζομαι, ούτε μουσικής. Αλλά τότε - στερεοφωνικών συγκροτημάτων; Και η μουσική πού θα παίζεται;

Ίσως εννοεί: κάτω η κατανάλωση των περιττών. Αλλά ποιος ορίζει τα απαραίτητα;


ΚΑΤΩ Η ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ!

Διαβάζει η νοικοκυρά που δεν τρώει πια τα χέρια της στην μπουγάδα επειδή πήρε πλυντήριο.

Διαβάζει ο μεσόκοπος έμπορος, που μετά την οκτάωρη ορθοστασία ξεκουράζεται στην καινούρια ανατομική πολυθρόνα του. Διαβάζει ο πιτσιρίκος που γυαλίζει το ολοκαίνουριο ποδήλατο του – και δεν καταλαβαίνουν τίποτα.

Αχ, κύριε, επαναστάτη του αεροζόλ, γι' αυτούς θα ήσουν σαφέστερος αν έγραφες : ΚΑΤΩ Η ΕΥΤΥΧΙΑ. Γιατί οι άνθρωποι χαίρονται όταν καταναλώνουν. (Ξέρω, αυτή την ευτυχία την αμφισβητείς!).

Και θα ήσουν όχι μόνο σαφέστερος, αλλά και πιο ειλικρινής. Δεν πολεμάς την κατανάλωση - την ευτυχία πολεμάς. (Έστω: την ευτυχία των άλλων). Και θέλεις να τους την πάρεις.

Όμως ρώτησες τη νοικοκυρά τι ανακούφιση της έδωσε το νέο πλυντήριο; Ρώτησες έναν υπάλληλο πόσο χάρηκε το ταξίδι των διακοπών του; Ρώτησες μια κοπέλα πόσο τη γέμισε το νέο της φόρεμα;

Όχι βέβαια, δεν ρωτάς. Αλίμονο, να λαμβάναμε υπόψη τις γνώμες των άλλων. Σαν νέος Σαβοναρόλα καταδικάζεις κάθε κατανάλωση! Πάει να πει: καταδικάζεις τη ζωή. Γιατί ζω σημαίνει καταναλίσκω (έστω και... κουλτούρα)..

Όλες οι κοινωνίες της ιστορίας “καταναλωτικές” ήτανε. Και όπου δεν ήταν έντονα καταναλωτικές, δεν είναι επειδή οι άνθρωποι δεν είχαν επιθυμίες - αλλά επειδή δεν υπήρχε η δυνατότητα να εκπληρωθούν. Τώρα, χάρη στην τεχνολογία, η “κοινωνία της αφθονίας” (άλλος θετικός όρος, που τον γυρίζουμε σε αρνητικό) δίνει σε περισσότερους ανθρώπους τη δυνατότητα να ικανοποιήσουν περισσότερες ανάγκες.

Αυτή είναι η “καταναλωτική κοινωνία”. Είναι η "δημοκρατικοποίηση" της κατανάλωσης. Παλιά, την κατανάλωση την κάνανε μόνον οι πλούσιοι. Μόνον αυτοί είχαν τις μεγάλες ανέσεις και τις έντονες απολαύσεις. Τώρα μπορούν να συμμετέχουν όλο και περισσότεροι. Η απόλαυση απλώνεται δημοκρατικά. Και αυτό λοιπόν είναι κακό;

Ίσως μου αντιτάξεις πως οι “υλικές” απολαύσεις δεν είναι ευτυχία. Πρώτα απ' όλα, τι θα πει υλικές απολαύσεις; Ποτέ δεν κατάλαβα τι σημαίνει αυτός ο όρος του Κατηχητικού. Όλες οι απολαύσεις είναι ίδιες. Ψυχικές (γιατί στην ψυχή μας τις νιώθουμε), αλλά και αισθησιακές (γιατί με τις αισθήσεις μας τις αντιλαμβανόμαστε). Αν, φίλε καλλιτέχνη του αεροζόλ, είσαι φανατικός καλόγερος, θα καταλάβαινα το “Κάτω η κατανάλωση”.

Αλλά υποψιάζομαι πως δεν είσαι... Πίσω από την καταδίκη της καταναλωτικής κοινωνίας κρύβεις δύο πανάρχαιες, ανομολόγητες τάσεις. Τον πουριτανισμό και τον ολοκληρωτισμό.

Για τον πουριτανισμό δεν χρειάζεται να πω πολλά. Είναι φανερό πως οι νέοι Σαβοναρόλες υποπτεύονται την ηδονή, αμφισβητούν την απόλαυση, μισούν την ευτυχία. Το πρότυπο του ιδανικού ανθρώπου, που έχουν μέσα τους, είναι του ασκητή, του διανοούμενου, του “φυσικού” ανθρώπου.

Ο ολοκληρωτισμός πάλι, υπάρχει πάντα, μέσα σε κάθε θέση, που πρεσβεύει πως η πλειοψηφία δεν ξέρει τι θέλει. Δεν υπάρχει αντίρρηση (κι ο ίδιος ο αντικαταναλωτής θα το δεχότανε) πως η συντριπτική πλειονότητα του κόσμου θέλει την ευτυχία. Πως αν έδιναν στους ανθρώπους την επιλογή ανάμεσα σε μια Σπαρτιατική ζωή λιτή, σκληρή και αυστηρή και σε μια Συβαριτική δυνατότητα ανέσεων και απολαύσεων, οι περισσότεροι θα διάλεγαν τη δεύτερη. Έστω κι αν αυτό σήμαινε πως θα έπρεπε να εργάζονται περισσότερο, για να ικανοποιούν τις ανάγκες τους.

Ε! λοιπόν, ο επαναστάτης του αεροζόλ δεν αναγνωρίζει στην πλειοψηφία το δικαίωμα να αποφασίζει για τη ζωή της. θέλει να μας “αναμορφώσει”, να μας “βελτιώσει”, να μας “σώσει”.

Μπορεί και να μη χρειασθεί! Η κοινωνία της ευτυχίας υπονομεύεται από μόνη της. Από την απληστία των καπιταλιστών - και του καθενός μας. Από την αδιαφορία των πλούσιων λαών για τους φτωχούς. Από τη σπατάλη και την κακή οργάνωση των πόρων. Από τα λάθη στην οικονομική πολιτική. Από τη συνεχιζόμενη αιμορραγία των εξοπλισμών. Και κυρίως: από την έλλειψη παγκόσμιας συνεργασίας.

Και μη μου πείτε πως για όλα αυτά φταίει η καταναλωτική κοινωνία: Το κακό μας το κεφάλι φταίει. Που ενώ πρώτη φορά έχουμε τα μέσα για τη συνολική ευμάρεια μπερδευόμαστε πολιτικά, στρατιωτικά, οικονομικά και πνιγόμαστε σε ένα ποτήρι νερό!

Γιατί πραγματικό πρόβλημα δεν προέκυψε ακόμη. Ενέργεια υπάρχει άφθονη, σε ποικίλες μορφές (μόνο γίνεται κακή χρήση, κατανομή και... τιμολόγηση). Οι πρώτες ύλες του πλανήτη αφθονούν για πολλά χρόνια, ενώ, παράλληλα, ετοιμάζονται τα υποκατάστατα. Η ρύπανση, η μόλυνση κτλ. ελέγχονται ήδη σε πολλές χώρες και μπορούν να ελεγχθούν καλύτερα - υπάρχουν τα μέσα.

Θα ήταν ωραία η τέλεια καταναλωτική κοινωνία! Όπου όλοι θα μπορούσαν να καταναλώνουν ό,τι τους κάνει κέφι (φτάνει να μην καταναλίσκονται οι ίδιοι). Ωραία και με τα ελαττώματα της και τις υπερβολές της (ανθρώπινες κι αυτές, όπως ανθρώπινη μοιάζει κάθε κοινωνία της ελεύθερης απόλαυσης, αν τη συγκρίνεις με τις αυταρχικές κοινωνίες του δελτίου). Για όσους δεν πιστεύουν στην μέλλουσα ζωή - ας είναι όσο γίνεται πιο πλούσια η παρούσα...



Το κείμενο αυτό γραφτηκε πριν πολλά χρόνια - αλλά προσφέρεται ακόμα για συζήτηση. Οι φωτογραφίες είναι από τον σύγχρονο ναό της κατανάλωσης (ποιος είπε: "τα εμπορικά κέντρα είναι οι καθεδρικοί ναοί της δικής μας εποχής";) - το Athens Mall.

Νομίζω ταιριάζει και σε αυτό το θέμα, το παραπάνω κείμενο του Ν. Δήμου.

Εγώ πάντως συνεχίζω να μην καταλαβαίνω τι κακό έχει η κατανάλωση :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jrot6

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο jrot6 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών, επαγγέλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει απο Βόρεια Μακεδονία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,535 μηνύματα.
ιατί πραγματικό πρόβλημα δεν προέκυψε ακόμη. Ενέργεια υπάρχει άφθονη, σε ποικίλες μορφές (μόνο γίνεται κακή χρήση, κατανομή και... τιμολόγηση). Οι πρώτες ύλες του πλανήτη αφθονούν για πολλά χρόνια, ενώ, παράλληλα, ετοιμάζονται τα υποκατάστατα. Η ρύπανση, η μόλυνση κτλ. ελέγχονται ήδη σε πολλές χώρες και μπορούν να ελεγχθούν καλύτερα - υπάρχουν τα μέσα.

Θα ήταν ωραία η τέλεια καταναλωτική κοινωνία! Όπου όλοι θα μπορούσαν να καταναλώνουν ό,τι τους κάνει κέφι (φτάνει να μην καταναλίσκονται οι ίδιοι).

Παντως αυτο ειναι ενα μεγαλο ψεμα..Το γεγονος να ζησει ολος ο πλανητης με τις συνθηκες που ζουμε εμεις στον δυτικο κοσμο, απλα δεν γινεται..Εχει υπολογιστει οτι για να γινει αυτο θα χρειαζομασταν απο πορους 3,5 πλανητες σαν την γη..Το οτι εμεις ζουμε ετσι αυτη τη στιγμη το οφειλουμε στο οτι η Αφρικη και η Ασια ειναι στην κατασταση που ολοι γνωριζουμε..Εδω η αναμενομενη αυξηση της θερμοκρασιας λογω των κλιματικων αλλαγων που αναμενεται σε 50 χρονια, θα γινοταν αυριο πραγματικοτητα αν ολοι οι Κινεζοι ενηλικες αποκτουσαν αυτοκινητο..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Το κείμενο του Δήμου έχει κάποιες σκληρές αλήθειες, ειδικά για τους ψευτοκουλκτουριάρηδες αντικαπιταλιστές. "Τί θα πει υλικές απολαύσεις ; Υπάρχουν μόνο ψυχικές..." σωστά τα λέει ως εδώ, αρκεί να μην γίνεται αυτοσκοπός η κατανάλωση γιατί αλλιώς πώς να προκύψει ηδονή από την υπερβολή ; Μία σοκολάτα είναι αφροδισιακό, τρεις σου προκαλούν αηδία. Κάπου μπερδεύει όμως τις έννοιες της χρηστικότητας με αυτή του φετιχιστικού ψυχαναγκασμού που παίρνει διαστάσεις επιδημίας στις μέρες μας. Σε ποιό βαθμό ήταν καταναλωτικές άλλες εποχές και σε ποιόν η σημερινή; Ευκολία έχουμε. 'Εχουμε όμως και ελευθερία ; 'Εχουμε μόνο περισσότερα χαπάκια για να καλμάρουμε, και να'χαν και όλοι πρόσβαση στα "φαρμακεία" και στους νέους ναούς καλά θα'ταν. Ακόμα και η σημερινή θρησκεία είναι ταξική.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Παντως αυτο ειναι ενα μεγαλο ψεμα..Το γεγονος να ζησει ολος ο πλανητης με τις συνθηκες που ζουμε εμεις στον δυτικο κοσμο, απλα δεν γινεται..Εχει υπολογιστει οτι για να γινει αυτο θα χρειαζομασταν απο πορους 3,5 πλανητες σαν την γη..Το οτι εμεις ζουμε ετσι αυτη τη στιγμη το οφειλουμε στο οτι η Αφρικη και η Ασια ειναι στην κατασταση που ολοι γνωριζουμε..Εδω η αναμενομενη αυξηση της θερμοκρασιας λογω των κλιματικων αλλαγων που αναμενεται σε 50 χρονια, θα γινοταν αυριο πραγματικοτητα αν ολοι οι Κινεζοι ενηλικες αποκτουσαν αυτοκινητο..
Καθολου ψεμα δεν ειναι. Ποιος υπολογισε αυτο το 3.5μιση φορες αληθεια; Και το θεμα δεν ειναι να ζουνε ολοι οπως ο δυτικος κοσμος, αλλα να ζουμε ολοι αλλιως. Το αλλο που λες για τα 50 χρονια ποιος το λεει ; Ο πλανητης μια χαρα ειναι και αν βαλουμε στην ακρη τη διψα για λεφτα, παρα πολλα μπορουν να γινουν.

Το κείμενο του Δήμου έχει κάποιες σκληρές αλήθειες, ειδικά για τους ψευτοκουλκτουριάρηδες αντικαπιταλιστές. "Τί θα πει υλικές απολαύσεις ; Υπάρχουν μόνο ψυχικές..." σωστά τα λέει ως εδώ, αρκεί να μην γίνεται αυτοσκοπός η κατανάλωση γιατί αλλιώς πώς να προκύψει ηδονή από την υπερβολή ; Μία σοκολάτα είναι αφροδισιακό, τρεις σου προκαλούν αηδία. Κάπου μπερδεύει όμως τις έννοιες της χρηστικότητας με αυτή του φετιχιστικού ψυχαναγκασμού που παίρνει διαστάσεις επιδημίας στις μέρες μας. Σε ποιό βαθμό ήταν καταναλωτικές άλλες εποχές και σε ποιόν η σημερινή; Ευκολία έχουμε. 'Εχουμε όμως και ελευθερία ; 'Εχουμε μόνο περισσότερα χαπάκια για να καλμάρουμε, και να'χαν και όλοι πρόσβαση στα "φαρμακεία" και στους νέους ναούς καλά θα'ταν. Ακόμα και η σημερινή θρησκεία είναι ταξική.
Ακριβως. Και δεν ειναι μονο αυτο. Ο καταναλωτισμος σκετος, δεν ειναι κακος. Οταν ομως γινεται επειδη δεν βρισκει ο καθενας ευτυχια απο άλλες πηγες, τοτε ειναι απλά ενα ναρκωτικό. Και οταν για να αποκτησεις κατι πρεπει να φτυσεις αιμα, παλι δεν ειναι οτι καλυτερο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jrot6

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο jrot6 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών, επαγγέλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει απο Βόρεια Μακεδονία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,535 μηνύματα.
Καθολου ψεμα δεν ειναι. Ποιος υπολογισε αυτο το 3.5μιση φορες αληθεια; Και το θεμα δεν ειναι να ζουνε ολοι οπως ο δυτικος κοσμος, αλλα να ζουμε ολοι αλλιως. Το αλλο που λες για τα 50 χρονια ποιος το λεει ; Ο πλανητης μια χαρα ειναι και αν βαλουμε στην ακρη τη διψα για λεφτα, παρα πολλα μπορουν να γινουν.
Αυτο για τους 3,5 πλανητες το ακουσα περσι στο μεταπτυχιακο που εκανα πανω σε περιβαλλοντικα θεματα, σε μια ημεριδα απο Ελληνοαμερικανο καθηγητη και σε μια παρουσιαση διπλωματικης εργασιας που παρακολουθησα τελευταια με θεμα το οικολογικο αποτυπωμα.. Τωρα αν ολοι αυτοι λενε ψεμματα τι να σου πω..Βαλε και την απλη λογικη..Ετσι οπως ζει ο δυτικος κοσμος και ηδη υπαρχει προβλημα με τους πορους (δαση,καυσιμα κτλ).Σκεψου να παει να ζησει ετσι και ο υπολοιπος κοσμος..Που θα βρεθουνε οι ποροι???
Στο οτι πρεπει να ζησουν ολοι αλλιως συμφωνω απολυτως..Δεν ξερω ομως αν μπορει να το δεχτει αυτο ο καθενας μας, μιας και εχουμε συνηθισει σε ολες αυτες τις ανεσεις..
Για τα 50 χρονια, δεν εχεις ακουσει ποτε κατι για τις κλιματικες αλλαγες???Για την αυξηση της μεσης θερμοκρασιας μηπως???Για το φαινομενο του θερμοκηπιου??
https://el.wikipedia.org/wiki/Παγκόσμια_θέρμανση
Οσο για το οτι ο πλανητης ειναι μια χαρα,απο που το συμπερενεις εσυ αυτο???
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
...Εγώ πάντως συνεχίζω να μην καταλαβαίνω τι κακό έχει η κατανάλωση :)

«Ο άνθρωπος είναι αυτό που τρώει»(«Der Mensch ist was er isst»). Με τη ρήση αυτή ο Γερμανός ματεριαλιστής φιλόσοφος Feuerbach νόμισε ʽότι έβαλε τέλος σε όλες τις «ιδεαλιστικές» θεωρίες σχετικά με την ανθρώπινη φύση. Στην πραγματικότητα διατύπωνε, δίχως να το διαβλέψει, την πιο θρησκευτική αντίληψη που υπάρχει για τον άνθρωπο. Γιατί πολύ πριν από τον Γερμανό φιλόσοφο, ο ίδιος ορισμός για τον άνθρωπο είχε δοθεί από τη Βίβλο. Στη βιβλική διήγηση της Δημιουργίας, ο άνθρωπος παρουσιάζεται πρώτʼ απʼ όλα σαν ένα όν που πεινάει κι όλος ο κόσμος είναι η τροφή του. Προφανώς όμως, οι άνθρωποι το είχαν παρακάνει, αφότου είχαν δασκαλευτεί από τη βιβλική παραμυθία, και γιʼ αυτό χρειάστηκε να απαντήσει σχετικά ο Ι.Χ. στον Διάβολο, κατά τον πρώτο πειρασμό Του: « Πλην, με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Θεού»…
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
Η υπερκατανάλωση είναι το πρόβλημα και όχι η κατανάλωση. Ο Δήμου νομίζω έπαιζε με τις λέξεις στο άρθρο του. Κανείς δεν γνωρίζει ανθρώπους που έχουν οικονομικά προβλήματα αλλά συντηρούν μερσέντες και έχουν ρόλεξ; Η υπερκατανάλωση εκτός από το πρόβλημα του φετιχισμού και της λατρείας αντικειμένων όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως γεννά και άλλα εξίσου σημαντικά προβλήματα. Δουλοπρέπεια στη ζωή, μιας και ο άνθρωπος δουλεύει για να συντηρεί τα αντικείμενα τα οποία με κόπο αγοράζει και ουσιαστικά είναι όμηρος της ιδιοκτησίας του. Και το πιο σημαντικό πρόβλημα της καταναλωτικής κοινωνίας είναι ο συγκριτισμός που παρατηρείται στους ανθρώπους όπου το πιο ακριβό αντικείμενο-παιχνίδι αυτόματα δίνει μεγαλύτερη αξία στον κάτοχο του παραβλέποντας άλλα πιο ασήμαντα στοιχεία όπως η προσωπικότητα κτλ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
«Ο άνθρωπος είναι αυτό που τρώει»(«Der Mensch ist was er isst»).

:D:D αυτό ήταν πράγματι πολύ καλό ! Δεν το θυμόμουν. Sehr gut ! :worship:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Αυτο για τους 3,5 πλανητες το ακουσα περσι στο μεταπτυχιακο που εκανα πανω σε περιβαλλοντικα θεματα, σε μια ημεριδα απο Ελληνοαμερικανο καθηγητη και σε μια παρουσιαση διπλωματικης εργασιας που παρακολουθησα τελευταια με θεμα το οικολογικο αποτυπωμα.. Τωρα αν ολοι αυτοι λενε ψεμματα τι να σου πω..Βαλε και την απλη λογικη..Ετσι οπως ζει ο δυτικος κοσμος και ηδη υπαρχει προβλημα με τους πορους (δαση,καυσιμα κτλ).Σκεψου να παει να ζησει ετσι και ο υπολοιπος κοσμος..Που θα βρεθουνε οι ποροι???
Στο οτι πρεπει να ζησουν ολοι αλλιως συμφωνω απολυτως..Δεν ξερω ομως αν μπορει να το δεχτει αυτο ο καθενας μας, μιας και εχουμε συνηθισει σε ολες αυτες τις ανεσεις..
Για τα 50 χρονια, δεν εχεις ακουσει ποτε κατι για τις κλιματικες αλλαγες???Για την αυξηση της μεσης θερμοκρασιας μηπως???Για το φαινομενο του θερμοκηπιου??
https://el.wikipedia.org/wiki/Παγκόσμια_θέρμανση
Οσο για το οτι ο πλανητης ειναι μια χαρα,απο που το συμπερενεις εσυ αυτο???
Αυτα που λες ΑΝ ισχυουν οπως τα λες (δυστυχως η παραπληροφορηση ειναι παντου σημερα), βασιζονται σε στοιχεια της ζωης μας οπως ειναι τωρα. Αν την αλλαξουμε (πχ ενεργειακους πορους εχιε ο πλανητης να φανε και οι κοτες, και δε μιλαω για πετρελαιο), τοτε και ολους μας χωραει (μερη μη βιωσιμα θα τα τροποποιησουμε) και μας ταιζει, και μας δινει ενεργεια για παρα πολλα χρονια. Απο αυτη την αποψη ο πλανητης "εχει". Το προβλημα ειμαστε εμεις και τα μυαλα μας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Obscura

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Obscura αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,515 μηνύματα.
Υπάρχουν μόνο ψυχικές..." σωστά τα λέει ως εδώ, αρκεί να μην γίνεται αυτοσκοπός η κατανάλωση γιατί αλλιώς πώς να προκύψει ηδονή από την υπερβολή ; Μία σοκολάτα είναι αφροδισιακό, τρεις σου προκαλούν αηδία. Κάπου μπερδεύει όμως τις έννοιες της χρηστικότητας με αυτή του φετιχιστικού ψυχαναγκασμού που παίρνει διαστάσεις επιδημίας στις μέρες μας.

Αντιλαμβάνεσαι τη λεπτή διαφορά, Παναγιώτη; Δεν είμαι καθόλου σίγουρη αν ο κύριος Δήμου συγχέει εσκεμμένα τη χρηστικότητα και τον υγιή καταναλωτισμό με τον καταναλωτικό ψυχαναγκασμό. Δίνει πάντως την αίσθηση ότι προσπαθεί πολύ (too much) να ανατρέψει την κοινή αντίληψη, μόνο και μόνο για να έχει κάτι αντιδραστικό να πει. Δεδομένης της ηλικίας του όμως, ίσως δεν καταννοεί τόσο την έννοια για την οποία μιλάμε και δεν έχει αισθανθεί ποτέ του έρμαιο αυτής της τάσης.

Χωρίς να λάβω υπόψη μου τις διάφορες κοινωνικο-πολιτικο-οικολογικές προεκτάσεις, νομίζω ότι είναι προτιμότερο να υπάρχει μία πληθώρα καταναλωτικών επιλογών και το έργο μας να είναι να ελέγχουμε τον εαυτό μας και να ενδυναμώνουμε την κρίση μας, παρά να στερούμαστε πράγματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Οι άνθρωποι κάποτε αγόραζαν αυτά που πράγματι είχαν ανάγκη και κάπως έτσι λανσάρονταν τα προϊόντα ("με ένα αυτοκίνητο θα πηγαίνεις πιο γρήγορα στη δουλειά σου και η μετακίνησή σου θα γίνει ευκολότερη"). Από ένα σημείο και μετά όμως, οι εταιρίες, κολακεύοντας και ενδυναμώνοντας τα "πάθη", κατόρθωσαν να πείσουν τους ανθρώπους ότι οι δευτερογενείς τους ανάγκες -απόρροια των "παθών"- ήσαν πρωτογενείς ("με ένα αυτοκίνητο θα είσαι πιο δυνατός, θα ενισχυθεί το κοινωνικό σου status").

Το είπες και μόνη σου. Μαγικές λέξεις κλειδιά: Κάποτε και "Τώρα"

Ο Maslow είχε οργανώσει τις επιθυμίες του ανθρώπου σε μια πυραμίδα, σχεδόν το ίδιο συμβαίνει και εδώ. Αφού ο άνθρωπος κατάφερε να ικανοποιήσει την ανάγκη της μετακίνησης έπειτα προσπάθησε να ικανοποιήσει την ανάγκη της αυτοεκτίμησης. Έστω και αν προσπάθησε με αυτόν τον τρόπο. Και στην τελική τι κακό έχει αυτός ο τρόπος ή θεωρείς ότι οι "διανοούμενοι" δεν έχουν κάποιες καταναλωτικές συνήθειες οι οποίες βασίζονται στο ίδιο σκεπτικό;

Αλλά ακόμη και αν τα δούμε τόσο ψυχρά τα πράγματα τότε θα έπρεπε να αφορίσουμε πολλές ευχάριστες πινελιές της καθημερινότητας μας.
Για παράδειγμα θα έπρεπε να αντικαταστήσουμε το:
AudiTT.jpg
με το:
palio autokinito.jpg
Αφού και το δεύτερο θα μπορούσε να καλύψει την ανάγκη της μετακινήσεις.

Επίσης γιατί όλοι (διανοούμενοι και μη) να έχουμε έγχρωμο κινητό; Μια χαρά καλύπτει την ανάγκη της επικοινωνίας και μια οθόνη από ledάκια.
kinito_me_othoni_apo_leds.jpg

Το ίδιο ισχύει και για τα mp3 players. Και αυτά στην πυρά. Μια χαρά μας καλύπτει και κασετόφωνο της Sony. Μάλιστα θα μπορούσαμε να κάψουμε και οποιαδήποτε συσκευή που αναπαράγει μουσική, αφού θα μπορούσε να διοργανώνονται συχνά τοπικές συναυλίες και το καλύτερο είναι ότι αυτό θα βοηθούσε στην σύζευξη των σχέσεων μεταξύ των συμπολιτών μιας περιοχής.

Τέλος προτείνω να κάψουμε και όλες τις τυπογραφικές μηχανές αφού και αυτές οφείλονται για τις εκατοντάδες φυλλάδες που τυπώνονται καθημερινά αλλά επίσης θα μπορούσαμε να έχουμε και χειρόγραφα βιβλία. Έτσι θα αναγκαζόμασταν να είμαστε επιλεκτική στο τι θα κάνουμε βιβλίο. Συγχρόνως όμως κάθε βιβλίο θα ήταν μοναδικό αφού όχι μόνο θα διέφερε ο γραφικός χαρακτήρας αλλά και τα αρχιγράμματα ή τα ligatures .

Ο ιδανικός κόσμος...:hmm:

Σημείωση editor: Το μήνυμα αυτό προήλθε από το θέμα "Εταιρίες και καταναλωτές: Ποιος είναι ο δούλος;" και ενδέχεται να μην ταιριάζει ακριβώς στην ροή αυτού το θέματος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Obscura

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Obscura αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,515 μηνύματα.
Αφού ο άνθρωπος κατάφερε να ικανοποιήσει την ανάγκη της μετακίνησης έπειτα προσπάθησε να ικανοποιήσει την ανάγκη της αυτοεκτίμησης. Έστω και αν προσπάθησε με αυτόν τον τρόπο.
Κατά πόσο λειτουργικό ή/και υγιές είναι όμως μία πρωτογενής υλική ανάγκη να ανάγεται σε δευτερογενή ψυχολογική ανάγκη; Και κατά πόσο μπορεί μία ψυχολογική ανάγκη να ικανοποιηθεί μέσω ενός υλικού αγαθού; :hmm:

Σημείωση editor: Το μήνυμα αυτό προήλθε από το θέμα "Εταιρίες και καταναλωτές: Ποιος είναι ο δούλος;" και ενδέχεται να μην ταιριάζει ακριβώς στην ροή αυτού το θέματος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Κατά πόσο λειτουργικό ή/και υγιές είναι όμως μία πρωτογενής υλική ανάγκη να ανάγεται σε δευτερογενή ψυχολογική ανάγκη; Και κατά πόσο μπορεί μία ψυχολογική ανάγκη να ικανοποιηθεί μέσω ενός υλικού αγαθού; :hmm:

  1. Ποίος ορίζει το υγιές; Μπορείς εσύ να ορίσεις τι είναι το υγιές για εμένα; Εγώ μπορώ να ορίσω τι είναι το υγιές για εσένα; Ένας διανοούμενος μπορεί να ορίσει τι το υγιές για τον Μ.Ο.;
    Για εμένα είναι πολύ λειτουργικό το χ, ενώ για εσένα όχι. Τελικά το χ είναι λειτουργικό;
  2. Όταν ακούς μουσική δεν καλύπτεις μια ψυχολογική ανάγκη; Όμως την ανάγκη αυτή την καλύπτεις και μέσω του υλικού που ονομάζουμε στερεοφωνικό. Όταν αγόρασες το τελευταίο σου φόρεμα, δεν χάρηκες; Αν όχι τότε ντύνεσαι για να καλύψεις μόνο την ανάγκη της ζέστης (αρά κακάσχημα :slourp:)
Σημείωση editor: Το μήνυμα αυτό προήλθε από το θέμα "Εταιρίες και καταναλωτές: Ποιος είναι ο δούλος;" και ενδέχεται να μην ταιριάζει ακριβώς στην ροή αυτού το θέματος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
  1. Ποίος ορίζει το υγιές; Μπορείς εσύ να ορίσεις τι είναι το υγιές για εμένα; Εγώ μπορώ να ορίσω τι είναι το υγιές για εσένα; Ένας διανοούμενος μπορεί να ορίσει τι το υγιές για τον Μ.Ο.;
    Για εμένα είναι πολύ λειτουργικό το χ, ενώ για εσένα όχι. Τελικά το χ είναι λειτουργικό;
  2. Όταν ακούς μουσική δεν καλύπτεις μια ψυχολογική ανάγκη; Όμως την ανάγκη αυτή την καλύπτεις και μέσω του υλικού που ονομάζουμε στερεοφωνικό. Όταν αγόρασες το τελευταίο σου φόρεμα, δεν χάρηκες; Αν όχι τότε ντύνεσαι για να καλύψεις μόνο την ανάγκη της ζέστης (αρά κακάσχημα :slourp:)

1. Μπορείς εσυ να ορισεις το υγιές για τον εαυτο σου ;
2. Υπαρχουν αναγκες και αναγκες. Γιαυτο συζηταμε. Καποιες αναγκες ικανοποιουν τοσο ασημαντες πτυχες μας σε τοσο μικρο βαθμο, κι ομως παρουσιαζονται σαν κατι πιο σημαντικο απο οσο ειναι, για να πεισθουμε να αγορασουμε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
1. Αν δεν μπορώ εγώ να ορίσω τι υγιές για εμένα, τουλάχιστον τι με κάνει ευτυχισμένο, τότε ποίος μπορεί;

2. Που αναφέρεσαι; Σε διαφημίσεις; Σε λόγια εμπόρων; ... Lorien θέλεις να μου ότι δεν μπορείς να δεις πίσω από την υπερβολή;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ajusshi

Διάσημο μέλος

Ο η σκέψη μου σκέφτηκε τον εαυτό της αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,810 μηνύματα.
Δεν είναι τα πράγματα που σε
φέρνουν να τα αντιμετωπίζεις με τον οιοδήποτε τρόπο.

Είναι ο τρόπος που τα απέκτησες.




:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top