Ομιλείτε Αρχαία Ελληνικά

Guest 712911

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ἔχω παρατηρήσει πλειστάκις διάφοροι νὰ προσπαθοῦν νὰ κλίνουν τὸ ὄνομα τοῦ νῦν Ὑπουργοῦ Ὑγιείας Ἄδωνι Γεωργιάδη «ἀρχαϊστὶ» καὶ μονίμως νὰ λένε στὴ γενικὴ «τοῦ Ἀδώνιδος» (sic). Ἀπορῶ πῶς τόσο καιρὸ ποὺ τὸ λένε σχεδὸν οἱ πάντες δὲν ἔχει ἀντιδράσει τουλάχιστον ὁ ἴδιος ποὺ κακοποιοῦν τόσο πολὺ τὸ ὄνομά του. Ἡ γενικὴ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ εἶναι τοῦ Ἀδώνεως ὅπως εἶναι ὁ Ἄρις, τοῦ Ἄρεως (ἐξ οὗ καὶ τὸ «Πεδίον τοῦ Ἄρεως»).

Μόνο αυτό λένε λάθος στα ΜΜΕ (και όχι μόνο... :P) ; :hehe: :hehe:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,870 μηνύματα.
Γλυκειά ή γλυκιά; Ποιο είναι το σωστό και γιατί;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Ενώ στα νέα ελληνικά είναι "γλυκιά", στα αρχαία γράφεται "γλυκεῖα". Δες εδώ. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

konstantinantia

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η konstantinantia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 361 μηνύματα.
1.Απαντώντας στον φίλτατο χρήστη Πατρέα, αλλά πρωτίστως επειδή υπάρχει η τάση να βιάζονται τα τριτόκλιτα ουσιαστικά σήμερα, ας ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.

Ο Άρης είναι ετερόκλιτο ουσιαστικό.
Ετερόκλιτα ουσιαστικά, μας ενημερώνει η γραμματική -αλλά και η ίδια η ετυμολογία της λέξεως (>έτερος =άλλος +κλίνω=γέρνω)-, λέγονται τα ουσιαστικά που σχηματίζονται στον έναν αριθμό κατά μία συγκεκριμένη κλίση και στους άλλους 2 κατ’ άλλην, ή σε μερικές πτώσεις του ιδίου αριθμού κατά μία κλίση και σε άλλες κατ’άλλην.

Έτσι λοιπόν ο Άρης σχηματίζει την ονομαστική και αιτιατική ενικού κατά την α΄κλίση και τις υπόλοιπες πτώσεις κατά την γ’κλίση.

Αναλυτικότερα:
Ον: ὁ Ἂρης (α’κλίση)
Γεν: τοῦ Ἂρεως [ > Άρη-ος ,με αντιμεταχώριση Άρεως, κατά τα καταληκτικά μονόθεμα σε –εύς (βλ. βασιλή-ος-> βασιλέως) ή και κατά τα διπλόθεμα σε –ις (όπως της πόλη-ος-> πόλεως)]
Δοτ: τῷ Ἂρει (κατ’αναλογία με την γενική)
Αιτ: τὸν Ἂρην (α’κλίση) και Άρη (κατά τα σιγμόληκτα αρσενικά ακατάληκτα σε -ης)
Κλητ: ὦ Ἂρες (κατά τα σιγμόληκτα αρσενικά ακατάληκτα σε –ης)



2.Σχετικά με το αν ο Άρης είναι Άρις όπως αναφέρθηκε πιο πάνω:

<<Άρη>> (δωρ. άρα) στα αρχαία ελληνικά σημαίνει δύο πράγματα:
α) ευχή, προσευχή [από το αίρω (=σηκώνω) την χείρα για να προσευχηθώ]. Εξού και η σημερινή <<κατάρα>> (>κατά+άρα)
β) βλάβη (βλ. κατάρα) και από εκεί παρήχθη και το ουσιαστικοποιημένο επίθετο άρης =πόλεμος από το οποίο πήρε και το όνομά του ο Άρης, ως ο θεός του πολέμου.

Το επιτατικό μόριο <<αρί>> σημαίνει πολύ, λίαν, άγαν π.χ. αρίζηλος.
Δεν δικαιολογείται η γραφή αυτή του Άρεως στην ονομαστική με -ι-.

3.Ο Άδωνις κλίνεται κατά τα βαρύτονα οδοντικόληκτα καταληκτικά μονόθεμα με χαρακτήρα απλό οδοντικό. Τουτ’έστιν:

Ον: ὁ Ἂδωνις
Γεν: τοῦ Ἀδώνιδος
Δοτ: τῷ Ἀδώνιδι
Αιτ: τὸν Ἂδωνιν
Κλητ: ὦ Ἂδωνι


Κι έτσι, οποιοδήποτε οδοντικόληκτο [=έχει χαρακτήρα (=τελευταίο γράμμα του θέματος) τ,δ,θ πριν από την κατάληξη –ος της γενικής] στην ονομαστική ενικού δεν τονίζεται στην τελευταία συλλαβή (π.χ. Άδωνις) κλίνεται ως άνωθεν.

Αν τονίζεται στην ονομαστική ενικού στην λήγουσα πχ η πατρίς, στην αιτιατική ενικού λήγει σε –α και κλητική ενικού σχηματίζει όμοια με την ονομαστική ενικού. Ενδεικτικά:

Ον: ἡ πατρίς
Γεν: τῆς πατρίδος
Δοτ: τῇ πατρίδι
Αιτ: τὴν πατρίδα
Κλητ : ὦ πατρίς
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 5 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top