02-06-10
18:08
Αρχική Δημοσίευση από kajira
... Και δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσα να κάνω, εκτός από εκείνη την ιδέα που είχε μια φίλη μου να οργανώνουμε σεμινάρια σε σχολεία και πολιτιστικά κέντρα και να ενημερώνουμε τον κόσμο για τα δικαιώματά του ...
....
!
03-06-10
00:02
Αρχική Δημοσίευση από Μάριλυ
Εγώ πάντως δεν ανήκω στην κατηγορία που θα το ρίξω στα μαθήματα γιατί δεν έχω τι να κάνω. Έχω και τα δύο proficiency (michigan και cambridge), έχω ζήσει ένα χρόνο στο εξωτερικό, αγαπώ τις ξένες γλώσσες, νιώθω ότι έχω μια έφεση και μπορώ να με φανταστώ να κάνω αυτή τη δουλειά με επιτυχία. Θα ήθελα να τελειώσω την αγγλική φιλολογία αλλά με κατατακτήριες παίρνουν μόλις 2 άτομα τη χρονιά και σε περίπτωση επιτυχίας θα πρέπει να παραστώ σε τουλάχιστον 40 με 50 εξετάσεις μαθημάτων στα επόμενα 4 χρόνια, πράγμα που για έναν εργαζόμενο είναι τρομερά δύσκολο. Αν ξεκινήσω να ασχολούμαι επαγγελματικά με το αντικείμενο σκοπεύω να το κάνω μετά από μαθήματα διδασκαλίας της αγγλικής και με πολλή μελέτη και συνδυάζοντας την τράπεζα με απογευματινά μαθήματα αρχικά για να δω πως θα πάει.
Το γεγονός ότι έχω ήδη μεταπτυχιακό στον τομέα μου και μια σίγουρη δουλειά με "προοπτικές" (που όμως δεν με ενδιαφέρουν καθόλου) και είμαι διατεθειμένη να κάνω όλο αυτό για να κάνω στροφή στην καριέρα μου, και μάλιστα αβέβαιη, δείχνει πόσο πολύ ασφυκτυώ. Πολύ θα ήθελα να είχα τη δυνατότητα να βγάλω ακόμα μια σχολή αλλά ο καθένας πρέπει να παίξει με τα χαρτιά που κρατάει στα χέρια του. Το μόνο που μου φαίνεται εφικτό είναι να κάνω το πτυχίο "Ισπανική Γλώσσα και Πολιτισμός" του ΕΑΠ που είναι εξ αποστάσεως και το Δεκέμβρη θα δηλώσω με την ελπίδα να κληρωθώ. Εσύ δηλαδή αν δεν σου άρεσε η δουλειά σου θα έλεγες "εντάξει μωρέ, καλά είμαι, σκέψου τους καημένους τους λιμενεργάτες" και θα υπέφερες για 40 χρόνια? Για μένα αυτό ακριβώς είναι μιζέρια και όχι το να προσπαθείς να κάνεις τη ζωή σου καλύτερη. Και μια φιλική συμβουλή: όταν κάποιος εκφράζει την απελπισία του μη ρίχνεις αλάτι στην πλήγη λέγοντάς του ότι δεν έχει δικαίωμα να παραπονιέται και αποκαλώντας τον μίζερο (από στοιχειώδεις τρόπους ευγένιας ή ανθρωπιάς αν θέλεις)
03-06-10
00:16
Αρχική Δημοσίευση από mindcircus
Συμφωνω σε οσα λες, ,μεχρι ενα σημειο.
Αλλα θα δικαιολογησω εξηγωντας σου την εξης μου σκεψη.
Περισσοτερο απαντουσα στο εν λογω θεμα παρα σε εσενα γιατι θεωρω πως το θεμα μιλα για κακουχιες μεσα στις δουλειες και κακες συνθηκες εργασιας. Ψυχολογικος εκβιασμος κοκ. Αυτοκτονιες.
Καθηγητρια ξενων γλωσσων ειμαι. Πραγματι υπαρχουν καθηγητες στο χωρο που δεν αγαπουν τα παιδια και κανουν αυτο το επαγγελμα για τους βολευει.
Εμεις που ειμαστε σε αλλο επιπεδο απο τα παραπανω (λιμενεργατες κλπ), δεν εχουμε μεγαλους λογους να παραπονιομαστε. Λογοι παραπονων? Ωραρια, συμβασεις, ημερομισθια.
Παντα κυνηγαω το καλυτερο και αποδειξη ειναι η ζωη μου. Εργαζομαι πανω στην επιλογη μου γιαυτο δεν εχω παραπονο.
Προσφατα επισκεφτηκα το λιμανι του Πειραια(κανω καποια ρεπορταζ οποτε μου δοθει η ευκαιρια) και ειδα τι θα πει ΚΑΚΕΣ συνθηκες εργασιας. Απο τις λιγες φορες που με επιασε τοση δυσφορια και δεν ηξερα αν πρεπει να χαρω για μενα η να λυπηθω εκεινους.
Οσο για μενα, θα εγραφα το ιδιο οπως κι εσυ, σε αλλο θεμα, πιο σχετικο.
Τα σχεδια σου καλα μου ακουγονται, αν θελησεις να με ρωτησεις κατι πανω στις σπουδες η στο χωρο αυτον, εδω ειμαι.
Εχω φιλες που παρατησαν δουλειες τραπεζης/δικηγορια για να ασχοληθουν με το ονειρο τους. Εκαναν καλα.
Περαν αυτου, το επαγγελμα του καθηγητη και του δασκαλου ειναι μερακι και σε κρατα ζωντανο συνεχεια.
Καλη τυχη σου ευχομαι.
03-06-10
00:32
Αρχική Δημοσίευση από Μάριλυ
Όντως καταχράστηκα το χώρο αλλά μου φάνηκε κατάλληλο θέμα για να τα πω.
Με τι ασχολήθηκαν οι φίλες σου, αν επιτρέπεται, όταν παράτησαν τις δουλειές τους?
Το πόσο με χαροποιεί όταν ακούω για ανθρώπους που άφησαν δουλειές που μισούσαν δε λέγεται
Εγω ποτε δε το καταλαβα.
03-06-10
01:01
Αρχική Δημοσίευση από mindcircus
εχμ.. για την πρωτη σου ερωτηση, την απαντηση θα στη στειλω σε πμ γιατι ειναι πολυ προσωπικο και χαρακτηριστικο.
Μια ερωτηση εχω, γιατι οσοι δουλευετε σε τραπεζες τις μισειτε??
Αν και να σου πω, ημουν 18 μολις τελειωσα σχολειο και περιμενα να βγουν αποτελεσματα, εκανα αιτηση σε Εθνικη και με πηραν αμεσως. Τις εξετασεις και συνεντευξη τα περασα κι ολα ειχαν παει καλα. Μεχρι που βγηκαν τα αποτελεσματα το καλοκαιρι και δεν ξαναπηγα απο κει. Αλλα δεν ειχα προλαβει να δω τι παιζει μεσα.
03-06-10
01:28
- και κάνω 1μιση ώρα να φτάσω στην δουλειά. Αλλά είναι σε γραφείο με κρουασανάκι για πρωινό και καλά άτομα γύρω μου. Ρουτίνα φουλ όμως...δεν ξέρω... Να κοιτάς μπροστά αλλά να εκτιμάς και αυτό που έχεις...
03-06-10
01:45
03-06-10
09:01
)
03-06-10
14:55
Αρχική Δημοσίευση από underwater
Δεν καταλαβαίνω πραγματικά για ποιό λόγο η άποψη που σχολιάζεις είναι προκλητική. Άλλωστε η Μάριλυ δεν απαξίωσε το γεγονός ότι η συγκεκριμένη δουλειά της προσφέρει αξιοπρεπή διαβίωση, αλλά "είπε τον πόνο της" για το ότι δεν την καλύπτει και την καταπιέζει σαν άνθρωπο. Δεν έκανε κάποια σπασμωδική κίνηση του στυλ να παραιτηθεί, ούτε τεμπέλιασε στηριζόμενη σε ξένες πλάτες για να κάνει το "κομμάτι" της, αλλά απλά ψάχνει τις εναλλακτικές της. Θα πρέπει κάποιος να αυτολογοκρίνεται για να μην θεωρηθεί προκλητικός ή μήπως να παραμείνει εσαεί σε κάποιο εργασιακό περιβάλλον που τον πνίγει για να μην θεωρηθεί αχάριστος και κακομαθημένος;
Το όνειρο κάποιου μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό από εκείνο του δίπλα του. Κι όταν η ύπαρξη επαγγελματικού προσανατολισμού είναι άπιαστο όνειρο για τους περισσότερους εφήβους, δεν είναι παράλογο να φτάνουμε στα 25-30 μας φρικαρισμένοι με την επιλογή που κάναμε στα 18. Κι εγώ έχω ακούσει πολλούς να με "βρίζουν" για το γεγονός ότι δεν ακολούθησα τον "ασφαλή δρόμο" του 'α μου πτυχίου, όταν για πολλούς (ή μάλλον πολλές) είναι όνειρο ζωής. Τι να κάνω που το σιχαινόμουν;
, θα πρεπε να μου κολλανε βαρεα κι ανθυγιεινα
) δεν πρεπει να εχει παραπονο ενας τραπεζικος ή καποιος που εργαζεται σε καλες καθαρες συνθηκες, χωρις να επιβαρυνεται η υγεια του σωματικα, αν και καταλαβαινω πως η ψυχολογικη κατασταση ειναι επισης σοβαρο.
03-06-10
19:00
)
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Μάριλυ : 03-06-10 στις 19:25.
03-06-10
19:22
Αρχική Δημοσίευση από underwater
Δεν καταλαβαίνω πραγματικά για ποιό λόγο η άποψη που σχολιάζεις είναι προκλητική. Άλλωστε η Μάριλυ δεν απαξίωσε το γεγονός ότι η συγκεκριμένη δουλειά της προσφέρει αξιοπρεπή διαβίωση, αλλά "είπε τον πόνο της" για το ότι δεν την καλύπτει και την καταπιέζει σαν άνθρωπο. Δεν έκανε κάποια σπασμωδική κίνηση του στυλ να παραιτηθεί, ούτε τεμπέλιασε στηριζόμενη σε ξένες πλάτες για να κάνει το "κομμάτι" της, αλλά απλά ψάχνει τις εναλλακτικές της. Θα πρέπει κάποιος να αυτολογοκρίνεται για να μην θεωρηθεί προκλητικός ή μήπως να παραμείνει εσαεί σε κάποιο εργασιακό περιβάλλον που τον πνίγει για να μην θεωρηθεί αχάριστος και κακομαθημένος;
Το όνειρο κάποιου μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό από εκείνο του δίπλα του. Κι όταν η ύπαρξη επαγγελματικού προσανατολισμού είναι άπιαστο όνειρο για τους περισσότερους εφήβους, δεν είναι παράλογο να φτάνουμε στα 25-30 μας φρικαρισμένοι με την επιλογή που κάναμε στα 18. Κι εγώ έχω ακούσει πολλούς να με "βρίζουν" για το γεγονός ότι δεν ακολούθησα τον "ασφαλή δρόμο" του 'α μου πτυχίου, όταν για πολλούς (ή μάλλον πολλές) είναι όνειρο ζωής. Τι να κάνω που το σιχαινόμουν;
03-06-10
20:16
03-06-10
21:29
Αρχική Δημοσίευση από Exposed_Bone
Αν αυξήσουμε τις συνθήκες ζωής στην χώρα αυτή και στην Foxconn ήμαστε σίγουροι ότι οι πελάτες θα παρέμειναν; Μήπως θα δημιουργούσαμε συνθήκες παρόμοιας της Ελλάδας, δηλαδή σχετικά καλοί μισθοί και περιβάλλον εργασίας αλλά συγχρόνως μηδέν παραγωγή/εξαγωγές; Δυστυχώς δεν έχουν όλες οι χώρες την κωλοφαρδία και τις πλάτες της Ελλάδας (Ιστορία, Ευρωπαϊκή ένωση, Δημοσιές σχέσεις κτλ), έτσι ώστε να ζουν με δανικά. Άρα η προσπάθεια για ουσιαστική αναβάθμιση, με τον προφανή τρόπο, της ποιότητας ζωής σε χώρες, όπως την Tawain, μακροπρόθεσμα θα οδηγήσει στην φτώχεια μια κατάσταση χειρότερη/παρόμοια με την σημερινή.
Και ιδού το ερώτημα: Ποία είναι η λύση στο παραπάνω πρόβλημα; Πως μπορούμε να διασφαλίσουμε μακροπρόθεσμα την ποιότητα ζωής σε αυτές τις περιοχές; Όποιος καταφέρει να λύσει αυτό το πρόβλημα, η Ελλάδα θα ξεπεράσει την κρίση, ο ίδιος θα γίνει ηγέτης του κόσμου και κάτοχος 2 βραβείων nobel (οικονομικών και ειρήνης). Πολύ καλά τα κίνητρα, αλλά δύσκολο πρόβλημα
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Νωεύς : 03-06-10 στις 22:46.
03-06-10
22:23
Μια άλλη πρόχειρη λύση, είναι εφαρμοστεί το παραπάνω και ταυτόχρονα να υπάρχουν κυρώσεις σε όποιον αλλάξει τα όρια. Κάτι τέτοιο όμως στην ουσία είναι παγκοσμιοποίηση, κάτι που δεν επιθυμεί η αριστερά και ο σοσιαλισμός.
Και εδώ θα συμφωνήσω μαζί σου, αλλά ιδού το πρόβλημα. Ποίος μπορεί να σκεφτεί νέες πρακτικές; Έχουμε ξεμείνει από ιδέες.
Επεξεργασία Προφίλ
Επεξεργασία Avatar
Επεξεργασία Υπογραφής
Επεξεργασία Επιλογών
E-mail και Κωδικός
Ρυθμίσεις Ειδοποιήσεων
Αποσύνδεση
Οι Συνδρομές μου
Το Προφίλ μου
Τα Posts μου
Λίστα Επαφών
Αντιδράσεις σε Posts μου
Παραθέσεις των Posts μου
Αναφορές σε Εμένα
Ενέργειες Συντονιστών
Αόρατος Χρήστης
Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
Βοήθεια
e-steki.gr Chat and Fun
ischool.gr Forum
έως 
