Οικογενειακή κακοποίηση

Μπορώ κι εγώ να πω κάποιες ιστορίες... Φίλη φίλης μου.... Ήταν απο την Αλβανία και οι γονελις της θεωρούσαν πως έπρεπε να είναι κλεισμένη στο σπίτι... Μια μέρα όμως την είδε ο μπαμπάσ της έξω στο δρόμο..Είμασταν μαζί.. Αμέσως τη φώναξε και την πήρε σπίτι χωρίς καν να μας χαιρετήσει... μέτα απο λίγο μας πήρε τηλέφωνο.. Έκλαιγε... μας είπε πως έφυγε από το σπίτι της.. Το έσκασε... Πήγαμε να τη βρούμε... μας έπαιρνε τηλέφωνο η μάνα της, η αστυνομία.. Είμασταν στο σπίτι μίας παλιάς γειτόνισσας της κοπέλας.. Εκείνη ήξερε... ήξερε το ξύλο που είχε υπομείνει η φίλη μας...
Καθήσαμε σπίτι της.. Όσπου μας πήραν με αποκρυψη.. Η τρίτη της παρέας και ιδιοκτήτρια του τηλεφώνου το σήκωσε.. Δε απάντησε κανείς.. Προφανώς ήταν απο την αστυνομία ώστε να βρουν που είμαστε.. γιατί λίγα λεπτά αργότερα έφτασαν εκεί.. Το σκάσαμε απο την πίσω πόρτα... Φτασαμε σε σημείο να μας κυνηγάει το περιπολικό μέσα στα στενά.. Δεν γινόταν να την αφήσουμε μόνη όμως όταν δεν είχε κανέναν..Κρυφτήκαμε... Τηλεφώνησα στη θεία μου να έρθει να μας πάρει.. Πήγαμε σπίτι μου.. Εκει μιλήσαμε με ειδικούς καθως και με την αστυνομία... Μετά από λίγο ήρθαν και την πήραν... Η κοπέλα ήθελε να πάει σε ίδρυμα.. Έλεγε "αν πάω εκεί δεν θα με χτυπάνε και θα μπορώ να βγαίνω και να έρχομαι να σας βλέπω..".. Ήθελε να φύγει φαινόταν... ΟΙ αστυνομικοί καλέσαν τους γονείς της..Ήταν να την πάνε σε ίδρυμα.. Ένα μέρος με παιδιά.. Άλλα αντί γι αυτό έκανα παρατήρηση στον πατέρα της και την άφησαν εκεί... μόνη.. και αβοήθητη.. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι έγινε όταν γύρισαν σπίτι... Από ότε χάσαμε κάθε επαφή... Μετά απο λίγες μέρες προσπαθήσαμε να της τηλεφωνησουμε..Αλλά οι γονείς της το σήκωναν κι έλεγαν να μην ξαναενοχλήσουμε την κόρη τους... Λέγαν πως την παρασύραμε και βγήκε έξω απο το σπίτι.. πως είμαστε αλήτες... Μετά από αρκετούς μήνες μας πήρε τηλέφωνο... Δεν ήταν σε κάλη κατασταση και πάλι.. δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι... Έπρεπε να είχε φύγει τότε... Θα ήταν καλύτερα...
Όλα αυτά συναιβησαν πριν από λιγοτερο από ένα χρόνο... Τώρα δεν ξέρω αν είναι καλά ή όχι.. Έλπιζω να γλιτώσει... ήταν πραγματικά ζωή-μαρτύριο... Κι αν σκεφτούμε το κορίτσι.. Ήταν τοσο καλή κι αθώα... Με τέτοιους γονείς αλλα παρ'ολα αύτα αυτή έγινε πολύ καλός χαρακτήρας... μέχρι κ ο 10χρονος αδερφός της είχε δικαιώμα να την βριζει άμα έκανε κάτι που ντρόπιαζε τους γονείς της (π.χ. να βγει μόνη της μέχρι το πάρκο για 10 λεπτά)...
Κι όσο σκέφτομαι τα δικά μου.. Δεν είναι τίποτα... Τουλάχιστον εμένα δεν με χτυπάνε συστηματικα....