• Σας ενημερώνουμε ότι η κατηγορία δεν αντικαθιστά σε καμία περίπτωση την επίσκεψη σας σε επαγγελματία ιατρό.

    Το σύνολο του περιεχομένου της κατηγορίας αυτής, όπως κείμενα, γραφικά, εικόνες, πληροφορίες που λαμβάνονται από δικαιούχους διαφήμισης, είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν προορίζεται να είναι υποκατάστατο για την επαγγελματική ιατρική συμβουλή, διάγνωση ή θεραπεία. Δεν αποτελεί υποκατάστατο ιατρικής εξέτασης, ούτε αντικαθιστά την ανάγκη για υπηρεσίες που παρέχονται από επαγγελματία ιατρό. Πάντοτε να ζητάτε τη συμβουλή του ιατρού σας πριν πάρετε οποιαδήποτε συνταγή ή φάρμακο. Μόνο ο ιατρός σας μπορεί να σας δώσει συμβουλές για το τι είναι ασφαλές και αποτελεσματικό για σας.

Καρκίνος : Πως πρέπει να υπάρχει ψυχολογική ισορροπία σε αυτά τα άτομα;

Sleeping Beauty

Νεοφερμένος

Η Sleeping Beauty αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 15 μηνύματα.
Τι έχετε να πείτε επι του θέματος;Τα άτομα αυτά χρίζουν ειδικής αντιμετώπισης;Ή πρέπει απο την αρχή να τους φερόμαστε φυσιολογικά σαν να μην συνέβει τίποτε..Φυσικά στον ψυχολογικό παράγοντα μιλάω
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Είναι πολύ περίπλοκο το θέμα και η αρρώστια η ίδια, για να λέε γενικά για "καρκινοπαθείς".

Πχ σε άτομο με καλπάζουσα μορφή, μπορούσαμε μόνο να δείχνουμε αγάπη, καλωσύνη, και να προσφέρουμε με την ευχάριστη παρουσία μας καλή παρέα και μερικές χαμογελαστές στιγμές...

Σε φίλη με μαστεκτομή και κατά τ' άλλα καμία μετάσταση, άρα με "θεραπεύσιμο" καρκίνο, στέκεσαι πιο πού σα φίλη, εκεί ίσως σηκώνει και μαύρο χιούμορ, και της κρατάς το χέρι όταν είναι χάλια από τη χημειοθεραπεία.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Τι έχετε να πείτε επι του θέματος;Τα άτομα αυτά χρίζουν ειδικής αντιμετώπισης;Ή πρέπει απο την αρχή να τους φερόμαστε φυσιολογικά σαν να μην συνέβει τίποτε..Φυσικά στον ψυχολογικό παράγοντα μιλάω


πιστεύω ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση σε αυτό το ερώτημα γιατί ο κάθε ασθενής (οποιασδήποτε ασθένειας) είναι και διαφορετικός άρα και χρήζει και διαφορετικής αντιμετώπισης.

Υπάρχουν λοιπόν ασθενείς που πρέπει να τους φερθείς σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα αλλά και άλλοι που θα ήταν καλό να τους κανακέψεις και να τους φερθείς πιο ειδικά.
Εχει να κάνει με τον χαρακτήρα του καθενός και τι χρειάζεται στη ζωή του

Πάντως, σε κάθε περίπτωση, κανένας δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να λαμβάνει οίκτο
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Giovanna

Επιφανές μέλος

Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
δεν εχω καθολου εμπειρια με ενηλικα ατομα..
εχω ομως μεγαλη εμπειρια σε παιδακια με καρκινο, και εκει ειναι ΤΕΛΕΙΩΣ αναλογα την ψυχολογια του παιδιου... δεν εχει να κανει με κανενα κανονα απολυτως!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Phoebe

Διακεκριμένο μέλος

Η Κομπάρσα α αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 36 ετών, επαγγέλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει απο Νότιος Αμερική (Αμερική). Έχει γράψει 7,312 μηνύματα.
πιστεύω ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση σε αυτό το ερώτημα γιατί ο κάθε ασθενής (οποιασδήποτε ασθένειας) είναι και διαφορετικός άρα και χρήζει και διαφορετικής αντιμετώπισης.

Υπάρχουν λοιπόν ασθενείς που πρέπει να τους φερθείς σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα αλλά και άλλοι που θα ήταν καλό να τους κανακέψεις και να τους φερθείς πιο ειδικά.
Εχει να κάνει με τον χαρακτήρα του καθενός και τι χρειάζεται στη ζωή του

Πάντως, σε κάθε περίπτωση, κανένας δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να λαμβάνει οίκτο

Ακριβώς!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

deadhead_pirate

Περιβόητο μέλος

Ο deadhead_pirate αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,774 μηνύματα.
Δεν μπορεί να δοθεί σαφής απάντηση σε αυτό το ερώτημα.
Κάθε άτομο είναι διαφορετικό, και η αντιμετώπιση διαφέρει, ανάλογα και με άλλους παράγοντες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.

Μου θυμισε εμενα η Μαριλενα.Φόβος και δύναμη θα ελεγα.Φοβος για το αγνωστο,γιατι οσο χαρτογραφημενο κι αν ειναι δεν παυει να αποτελει απειλη εν κινησει. Θα ελεγα φοβο νιωθω καθε φορα μετα τη χημιοθεραπεια,που πρεπει να φανω δυνατη στους γυρω μου,να φανω οτι δεν λυγισα οτι παλευω,οτι προσπαθω κι ομως υπαρχουν στιγμες που καταρρεω ναι.Που περιμενω μετα τις αιματολογικες μαζι με τις δυσαρεστες επιπτωσεις της χημο,
κι εχω αγωνια για το μετα,καθε φορα το ιδιο σταδιο απο οταν ξεκινησα,η αγωνια,ο φοβος για το μετα,και η δυναμη ναι .καπου υπαρχει να πιστευεις οτι υπαρχει μια πιθανοτητα να νικησεις το τερας.Δεν ξερω τι θα συμβει,εχω ακομα μπροστα μου,καπως ενιωσα με τα μαλλια αλλα το συνηθισα μετα απλα σκεφτομουν κατι αλλο,οτι εκεινη τη στιγμη ζω κατι αλλο,δεν το ζω εγω αυτο.
Θελω να πω οσοι το ζουν ή το βιωσαν απο δικους τους ή απευθειας, ειναι τρομερα δυσκολο να κρατησεις ισορροπια.Να νιωσεις δυναμη.Νιωθεις ενα μαυρο κενο και μια ανασφαλεια, γιατι δεν ξερεις πραγματικα που σε παει ο δρομος.Ομως βοηθαει πολυ,αυτο κανω, να σκεφτομαι αλλα πραγματα, να με απασχολουν αλλα πραγματα,να μιλαω με ανθρωπους με βοηθαει πολυ σε αυτη τη φαση,με βοηθαει να ξεχνιεμαι.Φυσικα πεφτω και φυσικα προσπαθω καθε φορα να ειμαι δυνατη.Για μενα,για εκεινους που με αγαπουν.
Ευχαριστω❤️
Να προσέχετε τον εαυτό σας και να χαμογελάτε!!!
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top