Ελπίδα ενάντια στην κρίση ή μία από τα ίδια;

Noisette

Περιβόητο μέλος

Η Φωτεινός Θάλαμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Συντάκτης και μας γράφει απο Νότιος Αμερική (Αμερική). Έχει γράψει 4,754 μηνύματα.
Σήμερα που λέτε διάβαζα AV και συγκεκριμένα το άρθρο του Γιώργου Παυλίδη που αναφερόταν για τα Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Αναφέρεται χαρακτηριστικά...

...και πως για μια ακόμη φορά ο χώρος του πολιτισμού μάς δίνει την ευκαιρία να ελπίζουμε σε κάτι που μας πάει πέρα από την αδιέξοδη παγίδα μιας κρίσης-οικονομικής, προσώπων, θεσμών κι αξιών.

Με έβαλε σε σκέψεις και εσείς εδώ οι "σοφότεροι" και "λόγιοι" ίσως μπορείτε να με διαφωτίσετε...:)

Μπορεί η Τεχνη και γενικότερα ο πολιτισμός να βοηθήσει ή ακόμα και να διασώσει μία κοινωνία από βέβαιη καταστροφή ή είναι φρούδες ελπίδες; (Αν ναι, έχει συμβεί ποτέ;:worry: )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
Σήμερα που λέτε διάβαζα AV και συγκεκριμένα το άρθρο του Γιώργου Παυλίδη που αναφερόταν για τα Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Αναφέρεται χαρακτηριστικά...



Με έβαλε σε σκέψεις και εσείς εδώ οι "σοφότεροι" και "λόγιοι" ίσως μπορείτε να με διαφωτίσετε...:)

Μπορεί η Τεχνη και γενικότερα ο πολιτισμός να βοηθήσει ή ακόμα και να διασώσει μία κοινωνία από βέβαιη καταστροφή ή είναι φρούδες ελπίδες; (Αν ναι, έχει συμβεί ποτέ;:worry: )

Με ποια μορφή εννοείς την καταστροφή; Πουχου, η οικονομική κρίση (προφανώς έχεις έρεισμα αυτό) είναι μια καταστροφή; Εγώ σαν ταπεινός λαοπλάνος πιστεύω ότι αν και ένας είπε ότι η τέχνη είναι υπόσχεση για μια καλύτερη πραγματικότητα, οι καταστροφές ή οι "καταστροφές" μπορούν να παράξουν την τέχνη μερικές φόρες υπό άλλο πρίσμα. Με λίγα λόγια υπερτιμούμε τη δύναμη της τέχνης. Συνήθως η τέχνη είναι η έκφραση των προβλημάτων μας και όχι η λύση τους, οπότενες μάλλον δες την σαν πηγή δύναμης και όχι σαν όχημα.

Βέβαια όταν έγραφε ο Μπρεχτ ή ακόμη και ο Μπρετόν, προσπαθούσαν να ξεφύγουν από αυτό αλλά δεν νομίζω να το κατάφεραν :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Δεσμώτης

Περιβόητο μέλος

Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
Βέβαια όταν έγραφε ο Μπρεχτ ή ακόμη και ο Μπρετόν, προσπαθούσαν να ξεφύγουν από αυτό αλλά δεν νομίζω να το κατάφεραν :P

ʽΥπάρχουν στιγμές στη ζωή όπου η λογική των πράξεών μας μάς προκύπτει με όλη της
την αδυναμία. Ανασαίνω, κοιτάζω, δεν μπορώ να ορίσω στις σκέψεις μου μια παλαίστρα.
Επιμένουν να χαράσσουν διασταυρούμενα αυλάκια.
Πώς θέλετε το στάρι, κύρια έγνοια ανθρώπων που περιφρονώ, να βλαστήσει εκεί;”

Μπορεί και να μην κατανοήθηκαν μέχρι και σήμερα, φίλτατέ μου.
Οπότε από ποιον δρόμο από τους χίλιους διαφορετικούς
να'ρθει ως την κατανόησή μας το τι επέτυχαν?
Φύλαξε το σαν σκέψη...

(άλλο τι λύση δίνω στον εαυτό μου, άλλο τι θέλουν οι άλλοι από μένα
κι άλλο τι θέλουν για τον δικό τους εαυτό -που μπορεί να μην είναι ένας)

Μπορεί η Τεχνη και γενικότερα ο πολιτισμός να βοηθήσει ή ακόμα και να διασώσει μία κοινωνία από βέβαιη καταστροφή ή είναι φρούδες ελπίδες; (Αν ναι, έχει συμβεί ποτέ;:worry:)


1. η καταστροφή (λα καταστρόφ) είναι ενίοτε φορέας δημιουργίας,
όπως για παράδειγμα στο φάγωμα μιας αγίνωτης μπανάνας με γελαστό πρόσωπο
που δύναται να εμπνεύσει ένα κυβικό πίνακα ή στο πάτημα μιας φλούδας
με επακόλουθο την τρισδιάστατη σαβούρδα και το πρόωρο σπάσιμο των νερών της εγκύου
ή το γεμάτο τρόμο πρόσωπο ενός παιδιού πάνω από το πτώμα της αιματοκυλισμένης
μάνας του αποτυπωμένο σε φωτοφιλμ (= δημιουργία κι όχι τέχνη :)).
Υπο την έννοια αυτή, λα καταστρόφ, παράγει τέχνη και δημιουργεί.

2. Ιnteresting and disappointing times –as usual- overall…
Δεν πρέπει όμως να απαγοητευόμαστε.
Η Μικρασιατική Καταστροφή μας έδωσε το Σεφέρη και τον Πολίτη.
Ο εμφύλιος τον Ρίτσο.
Η χούντα τον Μίκη.
Η επέμβαση του ΔΝΤ ήδη εμπνέει την έμμετρη πολιτική ποίηση.
Η Τέχνη σώζει!
και μετά ξημέρωσε στο λυκαυγές του απομεσήμερου αυγερινού.

3. Στον αντίποδα του 2, η Τέχνη μοιάζει να σχολάει από πριν
όταν ακούς τόσες εκρήξεις, βλέπεις να πνίγονται άνθρωποι στους καπνούς,
κι η βία να γίνεται μαμή της ιστορίας, το φυσικό περιβάλον για να τολμήσει
να πέσει κάποιος αζούπητος μες στα πηγάδια του ανεφοδιασμού του..
και τότε να πούμε ότι τέχνη είναι η καταγραφή καθάριων και αδιαπραγμάτευτων
απόψεων.

4. Η τέχνη δε σώζει, όχι..ελάχιστα υφαίνονται με τις κλωστές ενός άλλου,
τα πέπλα του μυστηρίου που φτιάχνει ο καθείς όταν γράφει στον αργαλειό της ψυχής του
(που αποδεδειγμένα δεν γίνεται ποτέ να την χάσει παρά μόνο να την αναζητήσει
μέσα σε μέρη που ποτέ δεν φανταζόταν ότι μπορεί να φτάσει)

5. Η ομορφιά της τέχνης είναι ότι δεν χολοσκάει να αποκτήσει κανέναν μα κανέναν
απολύτως ορισμό, ούτε καμιά τεχνική προσέγγισης της δεν νομιμοποιείται
να βροντοφωνάξει πως πλησίασε οριστικά στη λύτρωση του κόσμου μας με αυτήν
ως μέσο (κάποιου) λυτρωμού...
Ευσεβείς πόθοι αρλεκίνων σε περιόδους που το πεντχάους ξεπουλά...

6. Η ομορφιά της τέχνης (λα μποτέ ντε λ'αρτ, ψαρωτικό) είναι που, όπως και εμείς τελικά,
είναι μόνη και σχεδόν άσκοπη..για αυτό ίσως και μας ταιριάζει τόσο τις στιγμές
που κοιτάμε με θολούρα στο βλέμμα εκείνα που γύρω μας είναι..
Από μια πάπια στη λίμνη μέχρι τα σπασμένα τζάμια αυτοκινήτου.

7. Δεν ξέρω τους λόγους που ωθούν τους ανθρώπους στην Τέχνη,
υποθέτω μια στιγμή εκστατικής χαράς και στιγμιαίας ελευθερίας.
Ξέρω όμως πως πάντα θα γίνεται να υπάρχουν στα λόγια μας ή στα θέματα σαν αυτό
οι πνοές που πιο πίσω τους είναι η λαχτάρα για να φύγουμε μακρυά από τα άσχημα
με όχημα που είπε και ο φαντασμένος το σώμα της τέχνης...
Είθε να βρούμε το έδαφος...

8. “Υπάρχει μια ποιητική σταθερά. Οι τρόποι αλλάζουν.
Οι μανίες επίσης. Υπάρχουν εμπνεύσεις τόσο καταπληκτικές που πρέπει
οπωσδήποτε να εκφραστούν. Αυτό μου συμβαίνει τώρα
και πρέπει αυτή την έμπνευση να την εκφράσω.”

Σκέψεις πάνω στην ποίηση από τον Robert Desnos.
Δεν ξέρω αν ο Desnos με τις εμπνεύσεις του κατόρθωσε να
βουλώσει κάτι περισσότερο από το στομα του Μπρετόν (κοντρίτσα
που αργότερα τον οδήγησε σε έξοδο του από τη σουρεαλιστική ομάδα)
αλλά σίγουρα η ποιητική του σταθερά (και κυρίως η αυτόματη γραφή)
δεν πέτυχε το σκοπό για τον οποίο προορίστηκε...
Πέθανε σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, μάλλον από κακουχίες.

Ο κόσμος δεν άλλαξε και πολύ από τότε...
και ποιος θα διαβάσει ντεσνός όταν υπάρχει η Πάνια, η Λαμπίρη κι η Μενεγάκη?

9. Δεν έχουν μαγικές ιδιότητες οι τέχνες
να μας βγάλουν από μετερίζια παρά μάλλον
πολλές τέχνες αρδεύονται για να αποτελέσουν
μια απίθανη γευσιγνωσία, καταφύγιο αχρειότητας
και ψεύτικης ελπίδας στο φαύλο που επανέρχεται διαρκώς
ως κατ'επίφαση σωσίβιο.
Κι εδώ στραμμένη ΟΛΗ μας η προσοχή, γκάϊζ.

10 και τελευταίο μη το κουράζω άλλο:
κι οι τέχνες όπως οι πλάκες, όταν καθιερώνοται
κατά ένα μυστήριο τρόπο παύουν να έχουν πλάκα.
(δηλ άντε και να σωθείς, για πόσο?)
Και απορώ πως να σώσει η κουλτούρα, η παραπάνω πνευματικοποίηση
όταν αυτή που ήδη υπάρχει είναι ισχνή και παραμερίζεται?


υγ. 1 ας μη ξεχνάμε πως ούτε καν το τρίπτυχο γούστο, ποίηση και πούτσ@
δε μας πήγε μπροστά.

υγ. 2 η ελλάδα εξέπεσε των ποιητών της,
έπαψε να είναι ο δίκαιος λαός του τελευταίου Παγκ. Πολέμου,
έφαγε ανθρώπινο κρέας, έφαγε λεφτά που μύριζαν καπνοδόχο από
το Άουσβιτς και το Νταχάου, και τώρα τρώει και τα παιδιά της.
Δίκαιη ανταμοιβή μια καταστροφή δίχως άλλο.
(σκέφτομαι το ρόγχο της Κούνεβα στη συνέντευξη της στον Θοδωράκη
και ντρέπομαι να παραπονεθώ για την τύχη μου...του 13ου μισθού...)
Η τέχνη θέλω να πω ακόμη κι αν σώζει, σώζει εκείνους που
έχουν σώσει πρώτοι τους εαυτούς τους.
Η τέχνη δε φοριέται μπρασελές ούτε αναλαμβάνει το ρόλο του βηματοδότη
της κοινωνίας.

υγ. 3 Το να περιμένεις η τέχνη να διασώσει μια κοινωνία καταρρακωμένη
είναι σα να κάνεις μεταμόσχευση μύτης σε κάποιον εγκεφαλικά νεκρό και να
χεις την αξίωση να περπατήσει (δείχνοντας και πιο όμορφος).

υγ. 4 η προγονοπληξία δεν μας έσωσε,
μας έχωσε στην ληθαργική μας τρύπα μόνο (επαναπαυμένους)
καθότι το μακρινό μας παρελθόν βρίθει πολιτισμού και τέχνης.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,045 μηνύματα.
Ολες οι επαναστάσεις ξεκίνησαν απο συγγραφείς. Αν θεωρείς τη συγγραφή τέχνη, τότε αυτό μάλλον απαντάει στην ερώτησή σου

Πιο αναλυτικά. Μια επανάσταση τελείται όταν το κυμα της άποψης των αλλαγών που πρέπει να γίνουν, που το εκφράζουν αρχικά άνθρωποι της σκέψης, (όμως ενυπάρχει σαν τάση σε όλο το κοινό), σπάσει το φράγμα της λογοκρισίας που φτιάχνουν κάθε λογής ξεπουλημένοι

Στο τέλος όλα είναι προπαγάνδα, που δεν είναι παρα η πολιτική έκφραση της λέξης διαφήμιση. Ο Χίτλερ λοιπόν προφανώς θα προσπαθεί να περάσει τον Ναζισμό σαν πρότυπο, μόδα, απαραίτητο και το μόνο σωστό, όσο οι αντίρροπες δυνάμεις θα προσπαθούν να αποδείξουν το αντιθετο. Αυτό που έχει αλλάξει σήμερα, είναι ότι έχει βελτιωθεί η αντίπαλη ομάδα πάρα πολύ στο βασικο της μειονέκτημα. Η βία δηλαδή, που ασκούσε ο κάθε Χίτλερ, για να επιβάλλει το σύστημα του, προφανώς του έπαιρνε πόντους απο την ευνοική απήχηση της προπαγάνδας του. Φαντάσου να μάθαινες ότι κάποιοι δέρνουν συστηματικά καταναλωτές για να πίνουν Κοκα Κόλα;

Σήμερα λοιπόν, που εδώ και τριάντα χρόνια στην Ελλάδα ζούμε σε μια απόλυτη λευκή δικτατορία, όπως καταλαβαινεις όλο το κλειδί είναι η δικτατορία αυτή να φαίνεται δημοκρατία. Να φαίνεται η Ελλάδα σαν ένας γόνιμος τοπος ανταλλαγής απόψεων. Σαν την αρχαία ελληνική αγορά. Οπου όλα μπορούσαν να ειπωθούν, χωρίς επιπτώσεις και μπροστά σε όλους.

Αυτή την εντύπωση δίνουν η ελευθερία στο Ιντερνετ, και ο κάθε Λαζόπουλος. Ομως ο προσεκτικός παρατηρητής θα δεί ότι όλα αυτά προχωρούν (ή επιτρέπεται να προχωρούν) στις περισσότερες περιπτωσεις μόνο μέχρι το σημείο των εντυπώσεων. Πρίν δηλαδή πραγματικά θιγεί κάποιος, ή κάποια κοινωνική άποψη που βολεύει τους όποιους Ναζί. Ο Πέτρος Κωστόπουλος στη δεκαετία του 80 έγινε εκατομυριούχος πουλώντας την προπαγάνδα που το σύστημα τότε ήθελε. "Οι έξυπνοι κλέβουν, και οι ηλίθιοι ελπίζουν ότι αυτό μπόρεί να αλλάξει. Μήν γκρινιάζειες μή μιζεριάζεις, έλα κι εσύ μαζί μας". Δεν το είπε ευθέως βέβαια, το ονόμασε τέχνη της "καλής ζωής".

Μας είναι εύκολο να διακρίνουμε τη Ναζιστική προπαγάνδα, γελάγαμε για χρόνια με τους αμερικανούς να σατιρίζουν και να κοροιδεύουν την κομουνιστική προπαγάνδα. Ομως την μοντέρνα προπαγάνδα δεν την βλεπουμε, γιατι είναι .... ιλουστρέιτετ. Ενώ στην ουσία τίποτα δεν έχει αλλάξει σημαντικά, ούτε στον τρόπο που γίνεται ούτε στους σκοπούς που έχει Π.χ. οι Ναζί ήθελαν την άποψη ότι οι Εβραίοι είναι γουρούνια και άξιοι της μοίρας τους να την ενστερνιστούν όλοι οι Γερμανοί. Στην μοντέρνα ελληνική πραγματικότητα η κυβερνήσεις θέλουν οι φτωχοί να θεωρούνται ζώα και άξιοι της μοίρας τους. Και ο καυγάς είναι πάντα για το πάπλωμα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

_daemon_

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,537 μηνύματα.
Σοφότερος δεν είμαι, ελλόγιμος ακόμη περισσότερο, και να σε διαφωτίσω δεν θα μπορούσα με τίποτε, αφού είσαι....φωτεινός θάλαμος, αλλά μια προσέγγιση όπως αντιλαμβάνομαι εγώ το θέμα (δίχως να έχω διαβάσει τις τοποθετήσεις των αξιότιμων συμφορουμιτών για να μην επηρεαστώ) θα την επιχειρήσω, και κράτα την σε μια άκρη του (εξαιρετικά εμπνευσμένου) post και του μυαλού σου! ;)

Ο πολιτισμός είναι αποτέλεσμα παιδείας και εκπαίδευσης, που γεννά μέσα από πνευματικά και καλλιτεχνικά επιτεύγματα, ηθικά-αισθητικά αλλά επίσης υλικά και οικονομικά αποτελέσματα, ως απόρροια υψηλού επιπέδου τρόπου ζωής και συμπεριφοράς!
Υπό αυτή την έννοια, σαφώς και μπορεί να βοηθήσει την κοινωνία που τον αγκαλιάζει, αλλά όχι...σφιχταγκαλιάζει, διότι υπάρχει κίνδυνος να τον πνίξει!
Θέλω να πω δηλαδή, ότι η σωστή και έξυπνη διαχείριση της "τέχνης", είτε σαν εξαγώγιμο προϊόν (@fan, δεν εννοώ να πουλάμε τέχνη, ηρέμησε) είτε σαν μέσο αφύπνισης από τον λήθαργο που έχει περιέλθει η πλειοψηφία των υπηκόων εν Ελλάδι, ΣΑΦΩΣ και μπορεί να ανατρέψει και αντιστρέψει καταστροφικές πορείες, αρκει όπως προείπα να γνωρίζουμε ΠΩΣ θα την εκμεταλλευτούμε!

Καί όπως πολύ σωστά και εύστοχα επισήμανε ο κος Παυλίδης, δίνει ευκαιρίες, ανοίγει πόρτες, διότι λειτουργεί λυτρωτικά και υπερβατικά σε..."αδιέξοδες παγίδες" γενικότερα! :)

.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Δεσμώτης

Περιβόητο μέλος

Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
Θα επιμείνω με Desnos:

Διαβάζοντας το βιογραφικό του Robert Desnos θα έλεγα ότι μπορείς να βρεις
ένα καλό παράδειγμα της αδυναμίας να αποφευχθεί η φρίκη του ΒΠΠ.
Το πώς ο υπερρεαλισμός εν προκειμένω, δε κατόρθωσε να επηρεάσει
δραστικά τις σκέψεις των ανθρώπων,
(εξ'αλλου αφού τα εγκόσμια δεν έχουν ποιητικό ενδιαφέρον προς τι
η διάκριση φασισμού κι ελευθερίας?:confused:)
σε αντίθεση βέβαια με το "ο υπερρεαλισμός είμαι εγώ"
που δε δίστασε να τα βρει με το καθεστώς του Φράνκο στην Ισπανία,
ο Desnos, στη Γαλλία, όπως και πολλοί άλλοι, παντού στον κόσμο,
άφησαν το χώρο και αγωνίστηκαν...

Αλλά στην βάση μιας ομαδικής συνστρατιάς με το σουρεαλιστικό επίχρισμα.


Ο Χριστιανόπουλος είχε γράψει ποίημα
γιʼ αυτόν το 1996:

αν γλίτωνες από τα στρατόπεδα θανάτου

θα έγραφες νταντα-ιστικά ;


Αν μπορούσε να επιστρέψει ο ντεσνός στη ζωή,
θα'θελα να διαβάσω πολύ την απάντηση του..

Έτσι, για να δούμε αν οι πρωτοστάτες πίστεψαν ως το μεδούλι τελικά,
την σπουδαιότητα του ρεύματος που εκπροσώπησαν
σε μία -πέραν της ατομικής- ποιοτική αναβάθμιση της ζωής,
για την αποτροπή της επερχόμενης καταστροφής από ένα ποιητικό όραμα
στο στυλ και το ύφος του ντεσνός.

ΑΝ Η ΤΕΧΝΗ ΟΝΤΩΣ ΕΣΩΣΕ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΙΚΟ ΧΡΕΟΣ...

Κι αν τελικά δεν έσωσε (ούτε καν το τομάρι μας), μας αξιώνει και μόνο η ενασχόληση
με την όποια τέχνη ισορροπώντας σε αυτό που λέμε κλίση με πάθος?


”Η μεγάλη ποίηση μπορεί να είναι κατʼ ανάγκην σύγχρονη, περιστασιακή.. δηλαδή πρόσκαιρη”.

”Η ποίηση μπορεί να είναι ετούτο ή εκείνο. Δεν πρέπει να είναι αναγκαστικά αυτό ή τ´άλλο..
αλλά μόνο παραληρούσα και διαυγής”.

”Αλλά ποίηση σημαίνει να κλάνεις με λεπτότητα”.

Και αν το να κλάνεις αποτελεί φραγμό καταστροφής,
τουλάχιστον ας συμβάλλουμε στο φαινόμενο του θερμοκηπίου
δίχως περαιτέρω πείνα...


Αλλά φευ....

Ο κόσμος δεν βγαίνει στους δρόμους για την πλάκα του.
Έρχονται δύσκολες εποχές.
Και καμία τέχνη (συγγραφική ή όποια άλλη)
δε θα καλύψει ή θα περισώσει κάτι στον δρόμο που'χει παρθεί.
Το ζητούμενο είναι να παρακινήσει στο ποδόφρενο.
Μακάρι να λέω μαλακίες.


Όμως μην ξεχνάμε ότι:

Η λάμψη της δικαιοσύνης κάποια στιγμή θα λάμψει, άντζελα (αλληλούϊα) :eek:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Συνήθως η τέχνη είναι η έκφραση των προβλημάτων μας και όχι η λύση τους, οπότενες μάλλον δες την σαν πηγή δύναμης και όχι σαν όχημα.
Σωστά, αλλά από την άλλη πλευρά η έκφραση ενός προβλήματος που μας βασανίζει εσωτερικά, φέρνει ως αποτέλεσμα την συνειδητοποίησή του σε όλες τις πτυχές κι εκφάνσεις του και άρα διανύει τουλάχιστον το ήμισυ της διαδρομής προς τη λύση του. Έτσι, καλό θα είναι να μην υποτιμούμε την τέχνη και την ελεύθερη έκφραση που τούτη συνεπάγεται. Άλλωστε, κάθε επανάσταση είχε τους ποιητές της, τα τραγούδια της και τα θεατρικά της έργα. Εάν δεν ήταν έτσι, ποιος ήταν ο λόγος να σκοτώσουν τον Νερούδα, τον Μαγιακόφσκι ή τον Λόρκα ή γενικότερα να "είθισται να δολοφονούν τους ποιητάς"; Εάν η τέχνη δεν έδινε ελπίδα για αλλαγή και λύτρωση, εάν δεν ήταν επίφοβη για τα τυραννικά καθεστώτα, ποιος ο λόγος αυτά να δημιουργούν νεομάρτυρες εστεμμένους με φωτοστέφανο; Εάν η τέχνη δεν είχε τη δύναμη να κινήσει τους τροχούς της ιστορίας, συν-κινώντας τα πλήθη, τότε ποιος ο λόγος να χρησιμοποιείται από την άλλη πλευρά, ως μέσο προπαγάνδας, όπως σωστά έγραψε ο Buggs;

Μάρω, η απάντηση στο ερώτημά σου είναι θετική, τουλάχιστον θεωρητικά, ωστόσο πολύ αμφιβάλω εάν η σημερινή κοινωνία έχει το δυναμικό να παράγει τέχνη, πέραν του cult και του παρακμιακού θεάματος. Μακάρι να έχω άδικο σ' αυτό...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Noisette

Περιβόητο μέλος

Η Φωτεινός Θάλαμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Συντάκτης και μας γράφει απο Νότιος Αμερική (Αμερική). Έχει γράψει 4,754 μηνύματα.
Μάρω, η απάντηση στο ερώτημά σου είναι θετική, τουλάχιστον θεωρητικά, ωστόσο πολύ αμφιβάλω εάν η σημερινή κοινωνία έχει το δυναμικό να παράγει τέχνη, πέραν του cult και του παρακμιακού θεάματος. Μακάρι να έχω άδικο σ' αυτό...

Δεν έχεις άδικο. Αλλά σκέφτομαι ότι μπορεί επίτηδες η τέχνη που επηρεάζει την μάζα να είναι χαμηλής αισθητικής και ποιότητας...Μήπως για να συνεχιστεί ο "ύπνος" του πολίτη ?


:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,045 μηνύματα.
Δεν έχεις άδικο. Αλλά σκέφτομαι ότι μπορεί επίτηδες η τέχνη που επηρεάζει την μάζα να είναι χαμηλής αισθητικής και ποιότητας...Μήπως για να συνεχιστεί ο "ύπνος" του πολίτη ? :hmm:

Είναι μια τέχνη η συντήρηση του "ύπνου του πολίτη". Η συγγραφή είναι προπαγάνδα υπέρ των καλών ή υπέρ των κακών... Το δυστύχημα είναι ότι θα σε πληρώσουν πολύ καλά για να φτιάξεις ενα μπλόγκ όπου θα προπαγανδίζεις καθε ψέμα, όμως αν υποστηρίξεις ότι όλα βαίνουν κακώς και όλα πρέπει να αλλάξουν.... θα πρέπει να το κάνεις μόνος σου :D

Με όσα βλέπω στο διαδίκτυο τον τελευταίο καιρό, κατέληξα ότι οι Έλληνες περιμένουν κάποιον απο μηχανής Θεό... Να τους σώσει απο τους κλέφτες τους οπόίους στο μεταξύ σύσσωμοι θαυμάζουν, χειροκροτούν και ψηφίζουν !!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Είναι μια τέχνη η συντήρηση του "ύπνου του πολίτη". ...
Δύσκολα θα μπορούσε να το αρνηθεί κάποιος...και πράγματι
Με όσα βλέπω στο διαδίκτυο τον τελευταίο καιρό, κατέληξα ότι οι Έλληνες περιμένουν κάποιον απο μηχανής Θεό... Να τους σώσει απο ...
τον εαυτό τους. Το σύνδρομο αυτό της συλλογικής μας κοινωνικής παθολογίας, μεταξύ άλλων, εντοπίζεται και στο πεδίο της περιρρέουσας /αγοραίας τέχνης, που μας σερβίρει το μιντιακό σύστημα, με παπατζήδες που ενίοτε παριστάνουν τους ηθοποιούς και με ηθοποιούς που καταλήγουν παπατζήδες, δυστυχώς!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

me.

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο me. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 307 μηνύματα.
...
Δεν πρέπει όμως να απαγοητευόμαστε.
Η Μικρασιατική Καταστροφή μας έδωσε το Σεφέρη και τον Πολίτη.
Ο εμφύλιος τον Ρίτσο.
Η χούντα τον Μίκη.
...
Και η σημερινή κρίση ;
Έναν Παντελίδη έδωσε, πάει κι αυτός...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Και η σημερινή κρίση ;
Έναν Παντελίδη έδωσε, πάει κι αυτός...

:hmm:Πράγματι, "κι αυτός", αφού πρώτα μας τέλειωσε και η σάτιρα ...του Λάκη...Καιρός, μου φαίνεται, για ...Τραγωδούς!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 4 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top