Η ταραγμένη ζωή του καλλιτέχνη μπορεί να επηρεάσει το έργο του;

mariadrd

Νεοφερμένος

Η Μαρία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών. Έχει γράψει 94 μηνύματα.
Θα ηθελα να πω πως δε την επηρεαζει παντα για να διευρυνω την κουβεντα, αλλα όποιον και να σκεφτω δε μπορω να πω οτι δεν εχει επηρεαστει... Ποιος δε θα επηρεαζοταν αλλωστε... :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

tsarachaf

Περιβόητο μέλος

Ο Allah 1/3 MEΤΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,366 μηνύματα.
ερχομαστε στο ερωτημα/διλλημα που εθεσα πιο πανω....ναι το εργο ενος καλλιτεχνη εκφραζει μια μεριδα....αν εξεφραζε ολο το συνολο τοτε τι θα σημαινε?αυτος θα ηταν ο πραγματικος καλλιτεχνης?

Και πώς θα μπορούσε να εκφράσει όλο τον κόσμο;; Για να το κάνει θα έπρεπε να βρει κάτι που έχουμε όλοι μα όλοι μας κοινό... Κάτι που να μας απασχολεί βαθύτατα όλους... Και νομίζω πως κάτι τέτοιο δεν υπάρχει...
Αλλά ακόμη κι αν υπήρχε, γιατί δηλαδή θα ήταν αυτός ο πραγματικός καλλιτέχνης;; Θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα... Αλλά όσο πραγματικός είναι και κάθε άλλος καλλιτέχνης....


φυσικα και το προσωπικο εργο ειναι καλυτερο....γιατι ο ανθρωπος βιωνει οτι μεταφερει πχ στο χαρτι 'η στον καμβα....και οπως ειπα μπορει και να εκφραζει καποιους ανθρωπους....

Ακριβώς εκεί ήθελα να φτάσω...;)

πιο εντονα ισως ζουν....πραγματικα δεν ξερω αν ζουν...ειναι βαθυ το θεμα του αν στον δικο σου κοσμο μπορεις(γιατι οταν ψαχνεις τον εαυτο σου αθελα 'η ηθελημενα δημιουργεις δικο σου κοσμο) 'η οχι να ζεις πραγματικα 'η νομιζεις πως ζεις πραγματικα....εγω πιστευω παντως πως οταν εχεις στραμενη την προσοχη σου στο κυνηγητο αυτο σου ξεφευγουν πραγματα...καλα κακα δεν εχει σημασια....:confused:
(μηπως ειμαστε οφ τοπικ???)

Βασικά... Τι πάει να πει ζουν πραγματικά;; Ποιος ζει πραγματικά;; Εσύ, εγώ, ο ζητιάνος έξω από την Εκκλησία;;; Ποιος;; Με ποιο κριτήριο θα το καθορίσουμε αυτό;;
Το να ζεις σ' έναν δικό σου κόσμο, δεν είναι απαραίτητα κακό... Μπορεί να σε τροφοδοτήσει με δύναμη για όταν αλληλεπιδράς με τον υπόλοιπο κόσμο, ειδικά όταν σου είναι δυσβάσταχτος...
Αντιθέτως, ένα τέτοιο κυνηγητό που αναφέρεις, σε αναγκάζει να κοιτάς τα πάντα γύρω σου και να μην αφήνεις τίποτε να σου ξεφύγει...
(Πρέπει να είμαστε οφφ, αλλά έχει ενδιαφέρον)

Υγ. Δεν είναι περίεργο να χρησιμοποιούμε τόσες φορές την λέξη πραγματικά σ' έναν τόσο ψεύτικο κόσμο;;:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

xrisopsaro

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η xrisopsaro αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 213 μηνύματα.
Και πώς θα μπορούσε να εκφράσει όλο τον κόσμο;; Για να το κάνει θα έπρεπε να βρει κάτι που έχουμε όλοι μα όλοι μας κοινό... Κάτι που να μας απασχολεί βαθύτατα όλους... Και νομίζω πως κάτι τέτοιο δεν υπάρχει...
Αλλά ακόμη κι αν υπήρχε, γιατί δηλαδή θα ήταν αυτός ο πραγματικός καλλιτέχνης;; Θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα... Αλλά όσο πραγματικός είναι και κάθε άλλος καλλιτέχνης....



Βασικά... Τι πάει να πει ζουν πραγματικά;; Ποιος ζει πραγματικά;; Εσύ, εγώ, ο ζητιάνος έξω από την Εκκλησία;;; Ποιος;; Με ποιο κριτήριο θα το καθορίσουμε αυτό;;
Το να ζεις σ' έναν δικό σου κόσμο, δεν είναι απαραίτητα κακό... Μπορεί να σε τροφοδοτήσει με δύναμη για όταν αλληλεπιδράς με τον υπόλοιπο κόσμο, ειδικά όταν σου είναι δυσβάσταχτος...
Αντιθέτως, ένα τέτοιο κυνηγητό που αναφέρεις, σε αναγκάζει να κοιτάς τα πάντα γύρω σου και να μην αφήνεις τίποτε να σου ξεφύγει...
(Πρέπει να είμαστε οφφ, αλλά έχει ενδιαφέρον)

Υγ. Δεν είναι περίεργο να χρησιμοποιούμε τόσες φορές την λέξη πραγματικά σ' έναν τόσο ψεύτικο κόσμο;;:hmm:

ισως...το ωραιο παντως ειναι πως δεν μαθουμε ποτε...γιατι τοτε δεν θα υπηρχαν τοσοι καλλιτεχνες...θα νοιαζομασταν μονο για τους "πραγματικους" και τους αλλους θα τους περιφρονουσαμε....



πραγματι δεν ζει πραγματικα ουτε αυτος που ζει και εξω απο τον δικο του κοσμο....δεν υπαρχει συνταγη...ισως για εμενα το ζω πραγματικα να ειναι αυτο που ειπα παραπανω...να ζω δηλ τη καθε στιγμη,καλη η κακη...αλλα αυτο ειναι δικη μου αποψη...εγω παντως που πιστευω οτι ζω μεταξυ κοσμου δικου μου και Γης δυσκολευομαι...χανω κατι στιγμουλες....βεβαια εχω και κατι φιλους που ειναι σε αλλη διασταση και χανουν...λαδια αυτοι αλλα αλλο αυτο το θεμα!

Υ.Γ:χαχαχαχα ναι...για το θεμα αυτο ειχα κανει με εναν φιλο μια πολυωρη συζητηση...ειχαμε παει μεχρι και στο σταδιο του αν η καρεκλα ειναι οφθαλμαπατη και οτι εγω ας πουμε θα μπουρουσα να την βλεπω για αυτοκινητο αλλα τοτε εγω θα ημουν μαλλον τρελη αλλα θα μπορουσε εγω να βλεπω την αληθεια κλπ τρελα....δεν καταληξαμε καπου συγκεκριμενα...:P
(ναι τωρα νομιζω οτι ειμαστε πιο πολυ οφ τοπικ!!!:clapup::P)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Η ταραγμένη ζωή του καλλιτέχνη μπορεί να επηρεάσει το έργο του;



Πάντως ο Δεσμώτης γράφει καλύτερα όταν βρίσκεται σε ερωτική απογοήτευση. :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Δεσμώτης

Περιβόητο μέλος

Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
Πάντως ο Δεσμώτης γράφει καλύτερα όταν βρίσκεται σε ερωτική απογοήτευση. :P



Όταν βλέπετεν τον κόσμον εις τον δρόμον νομίζετεν ότι βλέπετεν
άτομα. Απάτη. Είναι αι ιδέαι των δύο μεγάλων μου ερωτικών απογοητεύσεων. :P

Και το φόρουμ αυτό είναι κυριολεκτικά πλάτη στη συνομιλία
της καυλοπυρέσουσας πρώην ερωμένης με τη γύρω μπλογκόσφαιρα.

Η αρχή του έρωτα διδάσκεται από τον αέρα των λέξεων και το τέλος
από το βλέμμα σε τόπικ με θέμα τους ταραγμένους της τέχνης.

Η μέση του, δεν ξέρω. Βρες το στη φράση "σήμερα φυσάει"..

Πριν να βγάλουν τα κορμιά αυτό που πιέζει μέσα τους (πες το καυτό χύσι)
υποταγμένα στην εξερεύνηση και στη πείνα κατα βάσιν,
όλα είναι τυφλά στην ορμόνη που κρατάει το φυτό στον άνεμο.

Επόμενη διάλεξη: γιβεριλλινικό οξύ (λολιδι)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αμελί

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Αμελί αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 343 μηνύματα.
Θεωρώ πως όσο πιο ταραγμένη είναι η ζωή του καλλιτέχνη, τόσο πιο δημιουργικός γίνεται ο ίδιος. Η ανάμειξη πολλών εμπειριών και πόσο μάλιστα όταν αυτές οι εμπειρίες είναι ψυχικά διαταραγμένου χαρακτηρα, αλλά και όχι μόνο, μπορεί να οδηγήσει σε ένα άρτιο αποτέλεσμα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

IL PENSIERO

Δραστήριο μέλος

Η IL PENSIERO αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 512 μηνύματα.
Δεν το γνωρίζω με σιγουριά. Απλά θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του γνωστού ψυχιάτρου Ματθαίου Γιωσαφάτ (στην εκπομπή της Φλέσσα), έλεγε πως μόνο απο την δυστυχία μπορεί να παραχθεί έργο. Ένας ευτυχισμένος καλλιτέχνης, δεν μπορεί να είναι καλλιτέχνης είχε πει. Μέσα απο το έργο του θεραπεύεται. :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αμελί

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Αμελί αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 343 μηνύματα.
Δεν το γνωρίζω με σιγουριά. Απλά θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του γνωστού ψυχιάτρου Ματθαίου Γιωσαφάτ (στην εκπομπή της Φλέσσα), έλεγε πως μόνο απο την δυστυχία μπορεί να παραχθεί έργο. Ένας ευτυχισμένος καλλιτέχνης, δεν μπορεί να είναι καλλιτέχνης είχε πει. Μέσα απο το έργο του θεραπεύεται. :hmm:

Ισχύει. Δοκιμασμένο.:clapup::clapup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

aggi92

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Angeliiiiiique ^^ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Συνταξιούχος και μας γράφει απο Γαλλία (Ευρώπη). Έχει γράψει 174 μηνύματα.
Προσωπικά δεν το θεωρώ καθόλου τυχαίο.Η Τέχνη,σε όλες της τις μορφές,είναι ψυχή,συναίσθημα,βιώματα,εμπειρίες-τραυματικές κατά καιρούς-,διάλογος με τον εαυτό σου ή και όχι,και πάθη.Πάθη.
Πολλά πανέμορφα τραγούδια γράφτηκαν ή ερμηνεύτηκαν από ναρκομανείς.γιατί ναι έχουν τον δικό τους τρόπο μέσα από όσα πέρασαν ή περνούν.συχνά οι λέξεις σε αγγίζουν πιο πολύ,σε χτυπάνε ή σε τρομάζουν.
Πολλά υπέροχα ποιήματα ή πεζογραφήματα γράφτηκαν από ανθρώπους με σεξουαλικές ιδιαιτερότητες,άντρες που το βράδυ ντύνονταν γυναίκες κ ζούσαν αλλιώς.όπως το πάθος τους τούς υπαγόρευε.
'Οποιος έχει ζήσει κάτι παραπάνω,όποιος έχει πονέσει πολύ,όποιος έχει δει πολλά,όποιος πνίγηκε αμέτρητα βράδια,όποιος κρατάει μούτρα στον εαυτό του για χρόνια ή τον μισεί ΝΑΙ έχει πιο πολλά να πει...
και το έργο του είναι πιο αληθινό...και σε τελική ανάλυση ποιος ψάχνει στην τέχνη κάτι υγιές?
πιστεύω πως η τέχνη μιλάει στον άλλο μας εαυτό.τον φιλόσοφο.τον περίεργο.που θέλει να νιώσει.κάτι πιο βαθύ.έστω και μέσα από τα έργα άλλων...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nymphet

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η nymphet αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 204 μηνύματα.
Το κοινό χαρακτηριστικό των καλλιτεχνών είναι η ευαισθησία.Το να νιώθεις πολύ έντονα και να δέχεσαι συνεχώς ερεθίσματα ευνοεί τη δημιουργικότητα σου,όμως σε εκθέτει ψυχικά.Φαντάσου να ζεις μια ζωή με ακραία συναισθήματα.Χαρά=έκσταση,λύπη=τραγωδία,έρωτας=θεός.Θεωρώ ότι ο καλλιτέχνης είναι ταραγμένος εξ αρχής λόγω ''υφάσματος'' οπότε είναι φυσικό να έχει διαφορετικό δρόμο από τους γύρω του.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Queen_

Νεοφερμένος

Η Queen_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7 μηνύματα.
Ισχύει. Δοκιμασμένο.:clapup::clapup:

Δεν το γνωρίζω με σιγουριά. Απλά θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του γνωστού ψυχιάτρου Ματθαίου Γιωσαφάτ (στην εκπομπή της Φλέσσα), έλεγε πως μόνο απο την δυστυχία μπορεί να παραχθεί έργο. Ένας ευτυχισμένος καλλιτέχνης, δεν μπορεί να είναι καλλιτέχνης είχε πει. Μέσα απο το έργο του θεραπεύεται. :hmm:

Ίσως συμφωνήσω και εγώ σε ένα πράγμα... Σίγουρα μέσα απ'το έργο του θεραπεύεται. Μιλώντας για την υποκριτική όμως θυμάμαι ένα πράγμα που μας είπε κάποτε η καθηγήτρια στη σχολή...Ποτέ να μην αφήσετε κανέναν να "παίξει" με τα συναισθήματα σας.
Υπάρχουν σκηνοθέτες και σκηνοθέτες που ζητάνε από τους ηθοποιούς να σκεφτούν ότι πιο λυπητερό έχει συμβεί στην ζωή τους, για να εκφράσουν τον πόνο και την θλίψη τους πιο έντονα στην σκηνή. Αυτό είναι λάθος στην τέχνη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nymphet

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η nymphet αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 204 μηνύματα.
Ίσως συμφωνήσω και εγώ σε ένα πράγμα... Σίγουρα μέσα απ'το έργο του θεραπεύεται. Μιλώντας για την υποκριτική όμως θυμάμαι ένα πράγμα που μας είπε κάποτε η καθηγήτρια στη σχολή...Ποτέ να μην αφήσετε κανέναν να "παίξει" με τα συναισθήματα σας.
Υπάρχουν σκηνοθέτες και σκηνοθέτες που ζητάνε από τους ηθοποιούς να σκεφτούν ότι πιο λυπητερό έχει συμβεί στην ζωή τους, για να εκφράσουν τον πόνο και την θλίψη τους πιο έντονα στην σκηνή. Αυτό είναι λάθος στην τέχνη.

Μα και στην πράξη,γίνεται να αισθανθείς κατά παραγγελία κάτι?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

me.

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο me. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 307 μηνύματα.
Ένας ταλαντούχος διαταραγμένος είναι ταλαντούχος.
Ένας ατάλαντος διαταραγμένος είναι απλώς διαταραγμένος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

logica

Νεοφερμένος

Η logica αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 33 μηνύματα.
Το θέμα είναι να η τέχνη να μην φορά μόνο τον καλλιτέχνη αλλά να υπάρχει διάθεση επικοινωνίας με το κοινό
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερις

Περιβόητο μέλος

Η Ερις αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 4,955 μηνύματα.
Όχι απλά επηρεάζει το έργο του καλλιτέχνη, τη δημιουργία, αλλά, στην πραγματικότητα, οφείλει σε αυτή. Πρέπει να έχεις δαίμονες να παλέψεις για να γράψεις/ζωγραφίσεις/δημιουργήσεις καλά. Έπειτα, είναι και αυτή η ευαισθησία που χαρακτηρίζει τους περισσότερους καλλιτέχνες.

Τέχνη και τρέλα, από την άλλη, είναι δύο έννοιες έντονα συνυφασμένες στο πέρασμα των αιώνων-τα παραδείγματα άπειρα. Η τέχνη, όπως κατέληξε να σημαίνει, είναι μια αυθόρμητη αναπαράσταση της πραγματικότητας και η τρέλα είναι μια άλλη μορφή συνείδησης, μια άλλη, διαφορετική αναπαράσταση της πραγματικότητας. Πραγματικά, πώς θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστο το δημιούργημά τους; Όλοι οι καλλιτέχνες θα έχουν να παλέψουν με τους δικούς τους δαίμονες. Δεν είναι τυχαίο. Συχνά, προσπαθούν μέσα από την τέχνη να ξεφύγουν από την αποκρουστική πραγματικότητα, δημιουργώντας μια δική τους. Ξεχνιούνται μέσα σ' αυτή, διοχετεύοντας όλη την ενέργεια που προκύπτει από αυτή την εσωτερική πάλη, στην καλλιτεχνική δημιουργία.

Έτσι, ίσως αν ζούσαν μία μη ταραγμένη, ήσυχη ζωή, να μην έγραφαν, να μη ζωγράφιζαν, να μη δημιουργούσαν τίποτα, ή τουλάχιστον τίποτα τόσο καλό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 1 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top