Υλικά αγαθά και πνευματική καλλιέργεια

Η πνευματική ανάπτυξη είναι κάτι πιο πολύπλοκο από ότι νομίζουμε. Πράγματι η εποχή μας δεν προσφέρεται εύκολα για τέτοιου είδους ανάπτυξη, αλλά δεν μπορώ να πω ότι άλλες εποχές ήταν διαφορετικές. Πάντα έτσι ήταν. Οι πνευματικοί ηγέτες (δεν εννοώ παπάδες, έτσι!!!;;; είναι λίγοι και από πίσω υπάρχουν αυτοί που τους ακολουθούν. Δεν είναι κακό. Έτσι είναι τα πράγματα.

Αυτό όμως που με ανησυχεί είναι η πνευματικοποίηση υλικών αγαθών. Με άλλα λόγια η τάση να δίνουμε πνευματικές διαστάσεις σε υλικιστικά αγαθά, προσπαθώντας να δικαιολογήσουμε την πίστη μας σε αυτά.

Ουφ.. δεν ξέρω! Έχω κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό μου τώρα, και γι'αυτό ίσως τα γρα΄φω αυτά... Ίσως να επανέλθω στο θέμα όταν σκεφτώ πιο καθαρά και μπορέσω να σας εξηγήσω τι εννοώ!

Αρχική Δημοσίευση από kynofilos:

Κατά την πολυετή μου συμβίωση με τα σκυλιά μου έχω βρει σε αυτά και προσωπικότητα και χαρακτήρα και λογική και κρίση, μαθαίνουν συνεχώς και τους αρέσει η μουσική, η αρμονία, το χαρούμενο, το όμορφο το εκτιμούν και μου το δείχνουν. Προσπαθούν συνεχώς για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους όπως το αντιλαμβάνονται υποκειμενικά.

Click για ανάπτυξη...

Ο νους τους όμως,κατά τη γνώμη μου, όπως και οι γνώσεις τους είναι συλλογικές. Αυτό βέβαια δεν αναιρεί την ατομικότητα τους σαν όντα, και την διαφορετική τους προσωπικότητα αλλά την ελαχιστοποιεί καθότι οι συνηδητοποιήσεις τους είναι ομαδικές. Tα ζώα που ζουν έξω χωρίς την παρουσία ανθρώπου (και δεν μιλάω για τα άγρια αλλά τα κοντινά μας, γάτες σκύλους κ.λ.π.)δημιουργούν ίδιες ή παρόμοιες συνθήκες αντίδρασης. Τα ζώα που ζουν σε σπίτια με ανθρώπους μοιάζουν να διαφοροποιούνται καθότι προσπαθούν να προσαρμόσουν την συλλογικοτητά τους με αυτή των ανθρώπων που συγκατοικούν.Δηλαδή και πάλι έχει η προσωπικόιτητα του ανθρώπου μερίδιο στη τελική διαμόρφωση της προσωπικότητας του σκύλου,γάτας και άλλων συντροφικών ζώων.Οι επιρροές που δέχοντε από τον ανθρώπινο παράγοντα.Όπως και μεταξύ ανθρώπων δηλαδή παίζει ρόλο και το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσες/οι άνθρωποι που έχεις συναναστραφεί/οι ιδέες που έχεις δεχτεί.

Αρχική Δημοσίευση από Kynofilos:

Όσον αφορά τις πνευματικές αναζητήσεις και ανατάσεις, ξέρουμε μόνο τις δικές μας... τι συμβαίνει μέσα στην καρδούλα του άλλου πλάσματος δεν μπορούμε να ξέρουμε.!

Click για ανάπτυξη...

εδώ απλά respect !!

Αρχική Δημοσίευση από Exposed_Bone:

Γιατι αυτο δεν το καταλαβα, μπορεις να δωσεις ενα παραδειγμα;

Click για ανάπτυξη...

π.χ. το χρήμα

"Να διαβάζεις αγόρι μου, να γίνεις επιστήμονας, να έχεις το σπίτι σου, το εξοχικό σου, το αυτοκίνητό σου και τη γυναικούλα και τα παιδιά σου στα ώπα ώπα κ όχι να γίνεις ένας χτίστης..."

Και εμείς φουσκώνουμε από περηφάνεια όταν μπούμε πανεπιστήμιο, όχι γιατί θα αναπτυχθούμε πνευματικά ή γιατί θα κάνουμε κάτι που θα μας αρέσει, αλλά γιατί πολύ απλά θα κάνουμε κάτι που κονομάς καλά. Και η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο θεωρείται πνευματικό αγαθό πλέον, ενώ ξεκινά από κάτι εντελώς υλικό.

Φυσικά δεν μιλάω για τις περιπτώσεις που πας να σπουδάσεις κάτι γιατί πολύ απλά σου άρεσε από πάντα, αλλά στις περιπτώσεις που απλά ακολουθείς τους "κανόνες της κοινωνίας"

Νομίζω πως εμείς προτιμούμε τα υλικά αγαθά γιατί ειναι πιο εύκολα ως στόχος, αλλα επειδή αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε άσχημα, πολύ απλά τους δίνουμε πνευματικές διαστάσεις για να λέμε ότι πετύχαμε κάτι με πολύ νόημα...

Sorry, αλλά εγώ γιατί θεωρώ την πνευματική καλλιέργεια πανάκριβη????
Εκτός αν έχω κάτι άλλο στο μυαλό μου…….
Για εξηγείστε μου….Τι θεωρείτε πνευματική καλλιέργεια και με ποιόν τρόπο πιστεύετε ότι επιτυγχάνεται?

Αρχική Δημοσίευση από crazyhelen:

Sorry, αλλά εγώ γιατί θεωρώ την πνευματική καλλιέργεια πανάκριβη????
Εκτός αν έχω κάτι άλλο στο μυαλό μου…….
Για εξηγείστε μου….Τι θεωρείτε πνευματική καλλιέργεια και με ποιόν τρόπο πιστεύετε ότι επιτυγχάνεται?

Click για ανάπτυξη...

Νομίζω πνευματική καλλιέργεια είναι αναζητήσεις εξηγήσεων και απαντήσεων για ζητήματα ηθικά, ομορφιάς, αρμονίας, των υπαρξιακών μας προβλημάτων, των δυνάμεων και παραγώντων που μας επηρεάζουν αλλά δεν είναι ορατοί, των ψυχολογικών μας καταστάσεων, της αναζήτησης του ανώτερου των δυνάμεών μας, τις εξηγήσεις για τα μυστήρια.
Χρειάζεται μια περιέργεια για να ξεκινήση η πνευματική αναζήτηση και μια ψυχική προδιάθεση όπως ίσως και μια εξασφάλιση των βασικών υλικών αγαθών.

Η υλική αναζήτηση κατ' εμέ εκφράζεται ακραία στον μύθο του Μίδα, όπου ευχόταν ό,τι ακουμπά να είναι ακριβό χρυσάφι.
Η υλική αναζήτηση επιβάλλεται προκειμένου να κάνεις οικογένεια. Η υλική αναζήτηση μας οδηγεί στην τεχνολογική πρόοδο και μας χαρίζει δυνατότητες στην πρακτική καθημερινότητα.

Οι γνώσεις που αποκτούμε μας βοηθούν να διαχειριστούμε την ύλη που μας περιβάλλει και οι πνευματικές αναζητήσεις μας δείχνουν την κατεύθυνση της διαχείρισης αυτής.

ΟΚ δεκτά όλα όσα αναφέρεις. Οι απαντήσεις όμως που "πρέπει" να δώσω στον εαυτό μου, δεν πρέπει να προκύπτουν από κάπου? Πες μου όμως με ποιό τρόπο μπορώ να πάρω αυτές τις απαντήσεις, αν όχι μέσα από βιβλία, από ποιοτικές θεατρικές παραστάσεις, επισκέψεις σε εκθέσεις, σε κονσέρτα, σε συναυλιακούς χώρους, σε μουσεία κ.α.? Όλα αυτά δεν χρειάζονται χρήμα?

θα συμφωνήσω με τον πιο πάνω τύπο. Τα βιβλία και μόνο είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα προς την απόκτηση πνευματικών αγαθών. Μια εγγραφή σε μια δημοτική βιβλιοθήκη χρειάζεται.

Και δεν είπαμε ότι δεν πρέπει αν δουλεύουμε για να αποκτήσουμε χρήματα, έτσι; Απλά όταν βγάζεις χρήματα μόνο για να τα βγάζεις και οι επενδύσεις σου είναι σε νέα υλικά αγαθά τότε μπαίνεις σε έναν κύκλο ανακύκλωσης των ίδιων (μη πνευματικών) αξιών.

Η γνώση όμως παιδιά, δεν περιορίζεται....Η γνώση μπορεί να είναι άκουσμα, εικόνα....Τα βιβλία μόνο δεν μπορούν να σου περέχουν μια ολοκληρωμένη πνευματική ανάταση. Anyway....Δεν παύουν να αποτελούν μια καλή αρχή όμως.....

Αρχική Δημοσίευση από crazyhelen:

Sorry, αλλά εγώ γιατί θεωρώ την πνευματική καλλιέργεια πανάκριβη????
Εκτός αν έχω κάτι άλλο στο μυαλό μου…….
Για εξηγείστε μου….Τι θεωρείτε πνευματική καλλιέργεια και με ποιόν τρόπο πιστεύετε ότι επιτυγχάνεται?

Click για ανάπτυξη...

Πνευματική καλλιέργεια θεωρώ εγώ την χρήση του μυαλού στον βαθμό που οι συνθήκες επιτρέπουν προφανώς,φυσικά και δεν μπορούμε να θεωρήσουμε αμόρφωτο σήμερα έναν που ζεί σε μια τριτοκοσμική χώρα και δεν ξέρει απο υπολογιστές, όλα είναι σχετικά με το γύρω περιβάλλον, και τις δυνατότητες που παρέχει αυτό.Η καλλιέργεια και η σκέψη δεν έρχεται ούτε με τα ακριβά πανεπιστήμια, ούτε με τα λουξ βιβλία, ούτε με τα υπερσύγχρονα μέσα.Παραδείγματα για αυτά υπάρχουν πολλά(π.χ. Ramanujan), η γνώση στον καιρό μας ξεχειλίζει απο παντού, και είναι τις περισσότερες φορές δωρεάν(αλήθεια ποια είναι η τελευταία φορά που επισκεφτήκατε την δανειστική βιβλιοθήκη της περιοχή σας.Φαινόμενο αποτελεί στις σχολές το 90% των μαθητών να διαμαρτύρεται για έλλειψη σύγχρονου εξοπλισμού και παρόλα αυτά να μην έχουν ανοίξει βιβλίο ποτέ και να είναι σκράπες στο αντικείμενο που "σπουδάζουν", τι ωραία δικαιολογία όμως να έχουν κάπου να ρίξουν τις ευθύνες που είναι τα παιδιά της καφετέριας και της TV, όποιος θέλει να μάθει δεν τον σταματά ούτε η εκπαιδευτική κατάσταση στην χώρα του, ούτε η φτώχια, μετά έχει δικαίωμα να διαματυρηθεί...

Αν και ομολογω πτο διαβασα το θεμα λιγο στα πεταχτα και οντας μεσα στη νυστα ( ) θα αναφερω οτι συμφωνω σχεδον σε ολα τα σημεια που παρεθεσε η crazyhen...

Ειδικοτερα, θεωρω οτι μονο το Internet και τα βιβλια δεν αρκουν για να αποκτησει καποιος πνευματικοτητα, λογικη, κριση, κτλ. Χρειαζεται και η μουσικη, το σινεμα, η τηλεοραση και γενικοτερα οποιο μεσο προσφερει τη δυνατοτητα να ερθεις σε επαφη με τον κοσμο ή/και τις τεχνες. Ακομα, χρειαζεται με βεβαιοτητα να εχεις τον χρονο να επεξεργαζεσαι τα οποια δεδομενα λαμβανεις, αλλα και να εχεις μια "καθοδηγηση" σε σχεση με αυτα (ειτε αυτη ονομαζεται γονεις ειτε καθηγητες, ή ακομα και φιλοι)

Επομενο ειναι, να μην εχουν ολοι την δυνατοτητα λογω συνθηκων να αποκτησουν το ιδιο επιπεδο πνευματικοτητας, χωρις αυτο να σημαινει οτι εξομοιωνονται με τα ζωα ή οτι δεν ειναι ισαξιοι ανθρωποι. Ανθρωπος δεν ειναι μονο ο μορφωμενος, και για να ειμαι ειλικρινης, για μενα δεν ειναι καν βασικο κριτηριο αυτο. Καποιος ο οποιος θα θυσιασει τη ζωη του για να σωσει αυτες της οικογενειας του,ή που μπορει να λιμοκτονει αλλα να μοιραστει ενα κομματι ψωμι με εναν φιλο του ειναι περισσοτερο ανθρωπος - κατ' εμε- απο καποιον ο οποιος εχει φιλοσοφησει το προβλημα της πεινας, και το αναλυει με τους φιλους του. Ακομα, πολλοι "αμορφωτοι" με την κλασικη εννοια του ορου ανθρωποι εχουν γραψει/πει υπεροχα πραγματα για τη ζωη και τον ανθρωπο, ή ειναι υπερμετρα μεστοι απο εμπειριες ακομα και αν στερουνται γνωσεων/παιδειας.

Τελος, να αναφερω οτι θεωρω κατανοητο και φυσιολογικο να μην εχει καποιος ανθρωπος την ωρα, τα μεσα, ή εστω την ορεξη να ασχοληθει με την μορφωση του, οταν εχει να ικανοποιησει σαφως πιο πρωτευουσες αναγκες του, οπως το φαγητο ή η δουλεια ωστε να εχει μια στεγη πανω απο το κεφαλι του. Τα "ενδιαφεροντα" ξεκινουν οταν τελειωνουν οι αναγκες...

(Ενταξει, νυσταζω αρκετα και μπορει να εχω βγει πολυυυυ off topic )