Ποια η γνώμη σας για τις αισθητικές επεμβάσεις;

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,869 μηνύματα.
Έχετε κάνει αισθητική επέμβαση για κάτι που δε σας άρεσε στο σώμα σας; Θα κάνατε; Για ποιους λόγους ναι ή όχι;

Προσωπικά, ενώ δέχομαι οτι ο καθένας έχει το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα του, ξαφνιάζομαι κάθε φορά που ακούω κάποιον να θέλει να υποβάλει τον εαυτό του σε επέμβαση για αισθητικούς λόγους. Σίγουρα η ιατρική είναι πολύ προχωρημένη πια και οι κίνδυνοι είναι ελάχιστοι, αλλά αυτοί οι άνθρωποι (που στην πλειοψηφία τους είναι νέοι) έχουν σκεφτεί οτι μεγαλώνοντας υπάρχει περίπτωση να χρειαστούν να κάνουν επέμβαση ή επεμβάσεις για σοβαρά ιατρικά θέματα που ίσως προκύψουν; Ακόμα και για ζητήματα ζωής και θανάτου; Δεν μπορώ να καταλάβω, όσο κι αν μού το εξηγήσει κάποιος, γιατί κάποιος να υποβάλει τον εαυτό του σε μια ολική νάρκωση, σε ένα (απρόβλεπτο πάντα) χειρουργείο, με απρόβλεπτα αποτελέσματα, για να αποκτήσει πιο ωραία μύτη, χείλη, στήθη ή οτιδήποτε άλλο.

Ποια είναι η γνώμη σας;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αρκτούρος

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Αρκτούρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 868 μηνύματα.
Ρίχνεις στο τραπέζι πάνω από ένα ζητήματα. Γιατί πρέπει να είναι απρόβλεπτα τα αποτελέσματα; Δυστυχώς, συμβαίνει. Αλλά δεν είναι δεδομένο. Επίσης, τα σοβαρά θέματα που αναφέρεις, ποιά είναι; Και δεν είναι ένα αισθητικό ζήτημα που σε κάνει κομμάτια; Οι αξιολογήσεις τύπου σοβαρο-μη σοβαρό είναι που οδηγούν σε παραπλανήσεις. Ποιός θα κρίνει την σοβαρότητα ενός ζητήματος, αν όχι αυτός που υποφέρει; Αν δεν είμαστε εγώ κι εσύ, δίνουμε την εξουσία στον γιατρό να παίρνει αποφάσεις για το σώμα μας. Και αν είναι κάτι σοβαρό, πιστεύω είναι αυτό. Και ούτε γνωρίζουμε με ασφάλεια εάν η πλειοψηφία όσων προχωρούν σε αισθητική επέμβαση είναι νέοι άνθρωποι, ούτε και είναι ζητούμενο. Το πρόβλημα είναι γιατί θέλει κανείς να κάνει κάτι τέτοιο και αν έχει θέσει όρια και standards. Πηγαίνουμε στους γιατρούς και τρέμουμε. Σκεφτήκαμε γιατί; Απαιτήσαμε ποτέ την διασφάλιση της αξιοπρέπειάς μας μέσα στον χώρο του χειρουργίου; Γιατί είναι περισσότερο ψυχοφθόρα η διαδικασία μιας νάρκωσης και λιγότερο να είσαι γυμνός μπροστά σε 10 ή 20 αγνώστους που βρίσκονται εκεί μέσα, είτε για επαγγελματικούς είτε για εκπαιδευτικούς λόγους, όταν δεν ρωτήθηκες ποτέ αν συμφωνείς με όλο αυτό; Όχι, δεν μετράει μόνο το αποτέλεσμα. Η πλαστική χειρουργική είναι κομμάτι της επιστήμης και της ζωής και θα υπάρχουν -πάντα;- αυτοί που θα την ασκούν σωστά και άλλοι τόσοι που θα την ασκούν λάθος. Κάποιες φορές οι ατέλειες και τα λάθη της φύσης, μας γοητεύουν. Όταν αυτό δεν συμβαίνει, δώσε μου έναν καλό λόγο να έχεις ή να μην έχεις πάνω σου αυτό το κάτι. Το δικό σου, όχι αυτό που είδες στο περιοδικό. Προσωπικά, δεν μου αρέσει και τόσο να γερνάω. Κι αφού δεν με ρώτησε κανείς, ως πότε θα κάνουμε ότι θέλουν ή δεν θέλουν οι άλλοι; Οι επεμβάσεις πρέπει να σέβονται τις προσωπικότητες. Και lifting μπορείς να κάνεις, χωρίς να γίνεις κάποια που είδες και τρόμαξες. Και λίγο στήθος μπορείς να βάλεις. Δεν θα έχουν όλες τα αποτελέσματα της Pamela Anderson.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τσιγάρα σέρτικα

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Στράτος :P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,183 μηνύματα.
Δεν μπορώ να καταλάβω, όσο κι αν μού το εξηγήσει κάποιος, γιατί κάποιος να υποβάλει τον εαυτό του σε μια ολική νάρκωση, σε ένα (απρόβλεπτο πάντα) χειρουργείο,

Ποια είναι η γνώμη σας;

τα πράγματα καθόλου έτσι δεν είναι. Αλλά προσωπικά θα διαχώριζα τις επεμβάσεις αποκατάστασης (μετά από ατυχήματα, εγκαύματα, επείγοντα χειρουργεία όπου η αισθητική αποκατάσταση συνήθως γίνεται σε 2ο χρόνο)

. Πηγαίνουμε στους γιατρούς και τρέμουμε. Σκεφτήκαμε γιατί; Απαιτήσαμε ποτέ την διασφάλιση της αξιοπρέπειάς μας μέσα στον χώρο του χειρουργίου; Γιατί είναι περισσότερο ψυχοφθόρα η διαδικασία μιας νάρκωσης και λιγότερο να είσαι γυμνός μπροστά σε 10 ή 20 αγνώστους που βρίσκονται εκεί μέσα, είτε για επαγγελματικούς είτε για εκπαιδευτικούς λόγους, όταν δεν ρωτήθηκες ποτέ αν συμφωνείς με όλο αυτό;
Αυτό το διασφαλίζει ο χειρουργός σου και οι παλιομοδίτικες αρχές που κουβαλάει αναφορικά με την δεοντολογία. Ο ασθενής δεν μπορεί να ξέρει τι συμβαίνει ή δεν συμβαίνει από την στιγμή που θα κοιμηθεί. [ Αν και η γενική αναισθησία είναι τρία ανεξάρτητα πράγματα: Απώλεια συνείδησης-αναλγησία-μυοχάλαση(όπου απαιτείται). Και το πρώτο καθόλου δεν διασφαλίζει τα άλλα 2. (Εννοώντας πως αναφέρονται ασθενείς που ενώ ήταν διασωληνωμένοι στο τραπέζι, άκουγαν τα πάντα και τα θυμόντουσαν μετά)]. Και ευτυχώς γι' αυτόν δλδ. Ιδίως στο ΕΣΥ ή τις πανεπιστημιακές. Γιατί στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει απόλυτος σεβασμός στην αξιοπρέπεια χειρουργούμενου και κανείς από τραυματιοφορείς, εργαλειοδότες ή αδερφάτο κινήσεως τολμάει να βγάλει κιχ. Και βέβαια ούτε φοιτητές παρίστανται ούτε ειδικευόμενοι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,869 μηνύματα.
Ρίχνεις στο τραπέζι πάνω από ένα ζητήματα. Γιατί πρέπει να είναι απρόβλεπτα τα αποτελέσματα; Δυστυχώς, συμβαίνει. Αλλά δεν είναι δεδομένο.

Όταν είπα απρόβλεπτα αποτελέσματα δεν εννοούσα της αισθητικής επέμβασης (παρ' όλο που και αυτό συμβαίνει) αλλά γενικά μιας επέμβασης. Δεν υπάρχει χειρουργός που θα σου πει οτι όλα θα πάνε καλά 100%. Με τίποτα. Γιατί μιλάμε για μια ολική νάρκωση και για γεγονότα που μπορεί να συμβούν που είναι όπως είπα...απρόβλεπτα. Από μια κρυφή ασθένεια που έχει ο άνθρωπος και δεν την ξέρει και θα φανεί εκεί, από μια αμέλεια του γιατρού, από ένα τεχνικό θέμα, οτιδήποτε, δεν μπορώ να ξέρω τι μπορεί να πάει στραβά. Μια εγχείρηση είναι ακριβώς αυτό: απρόβλεπτη.

Επίσης, τα σοβαρά θέματα που αναφέρεις, ποιά είναι;

Το να πάθεις ένα ατύχημα και να θες άμεσα χειρουργείο. Το να πάθεις κάποιο άλλη έκτακτη ιατρική πάθηση που θες πάλι άμεσα χειρουργείο. Είναι πάρα πολλά, δεν τα ξέρω ποια είναι. Πάντως κυμαίνονται από άμεσο χειρουργείο αλλιώς πεθαίνεις ως και πρέπει να κάνεις μια επέμβαση στο έμμεσο μέλλον.

Και δεν είναι ένα αισθητικό ζήτημα που σε κάνει κομμάτια;

Η προσωπική μου άποψη είναι οτι αν δεν το αφήσεις να σε κάνει κομμάτια, όχι, δε θα σε κάνει. Δεν έχει τη δύναμη να σε κάνει, εσύ τού δίνεις αυτό το δικαίωμα. Για μένα είναι θέμα οπτικής και θέλησης.

Οι αξιολογήσεις τύπου σοβαρο-μη σοβαρό είναι που οδηγούν σε παραπλανήσεις. Ποιός θα κρίνει την σοβαρότητα ενός ζητήματος, αν όχι αυτός που υποφέρει;

Η σοβαρότητα ενός ζητήματος κρίνεται σε σύγκριση με κάποιο άλλο ζήτημα. Πόσο σοβαρό ας πούμε θεωρείς οτι σού χύθηκε ο καφές, σαν γεγονός έτσι από μόνο του; Δεν μπορείς να πεις. Αν το συγκρίνεις όμως με ένα άλλο γεγονός, οτι απολύθηκες λέμε από τη δουλειά σου, τότε ο καφές που χύθηκε έχει αμελητέα σημασία - σοβαρότητα. Αν πάλι συγκρίνεις αυτό το πολύ σοβαρό όπως το αξιολογήσαμε μόλις, οτι απολύθηκες από τη δουλειά σου, με το οτι πχ κάποιος συγγενής σου πέθανε, θα δούμε οτι το προηγουμένως πολύ σοβαρό αρχίζει να φαίνεται ανούσιο. Είναι όλα θέμα οπτικής γωνίας.

Αν δεν είμαστε εγώ κι εσύ, δίνουμε την εξουσία στον γιατρό να παίρνει αποφάσεις για το σώμα μας. Και αν είναι κάτι σοβαρό, πιστεύω είναι αυτό. Και ούτε γνωρίζουμε με ασφάλεια εάν η πλειοψηφία όσων προχωρούν σε αισθητική επέμβαση είναι νέοι άνθρωποι, ούτε και είναι ζητούμενο. Το πρόβλημα είναι γιατί θέλει κανείς να κάνει κάτι τέτοιο και αν έχει θέσει όρια και standards. Πηγαίνουμε στους γιατρούς και τρέμουμε. Σκεφτήκαμε γιατί; Απαιτήσαμε ποτέ την διασφάλιση της αξιοπρέπειάς μας μέσα στον χώρο του χειρουργίου; Γιατί είναι περισσότερο ψυχοφθόρα η διαδικασία μιας νάρκωσης και λιγότερο να είσαι γυμνός μπροστά σε 10 ή 20 αγνώστους που βρίσκονται εκεί μέσα, είτε για επαγγελματικούς είτε για εκπαιδευτικούς λόγους, όταν δεν ρωτήθηκες ποτέ αν συμφωνείς με όλο αυτό; Όχι, δεν μετράει μόνο το αποτέλεσμα. Η πλαστική χειρουργική είναι κομμάτι της επιστήμης και της ζωής και θα υπάρχουν -πάντα;- αυτοί που θα την ασκούν σωστά και άλλοι τόσοι που θα την ασκούν λάθος.

Σε αυτά τα θέματα δεν μπορώ να σχολιάσω.

Κάποιες φορές οι ατέλειες και τα λάθη της φύσης, μας γοητεύουν. Όταν αυτό δεν συμβαίνει, δώσε μου έναν καλό λόγο να έχεις ή να μην έχεις πάνω σου αυτό το κάτι. Το δικό σου, όχι αυτό που είδες στο περιοδικό. Προσωπικά, δεν μου αρέσει και τόσο να γερνάω. Κι αφού δεν με ρώτησε κανείς, ως πότε θα κάνουμε ότι θέλουν ή δεν θέλουν οι άλλοι; Οι επεμβάσεις πρέπει να σέβονται τις προσωπικότητες. Και lifting μπορείς να κάνεις, χωρίς να γίνεις κάποια που είδες και τρόμαξες. Και λίγο στήθος μπορείς να βάλεις. Δεν θα έχουν όλες τα αποτελέσματα της Pamela Anderson.

Ο λόγος είναι οτι κάνοντας ένα οποιοδήποτε χειρουργείο επιβαρύνεις τον εαυτό σου, τον βάζεις σε μια δοκιμασία, ο οργανισμός περνάει ένα σοκ από το οποίο κάνει καιρό να επανέλθει. Όταν είναι κάτι που πρέπει να γίνει λόγω κινδύνου της ζωής σου δεν υπάρχει επιλογή. Όταν είναι κάτι που γίνεται για αισθητικούς λόγους κρίνεις, αξίζει να θέσεις τον εαυτό σου σε τέτοια δοκιμασία; Τη στιγμή που σε Χ χρόνια μπορεί να προκύψει κάτι πραγματικά σοβαρό και να πρέπει να το ξανακάνεις χωρίς να έχεις την πολυτέλεια της επιλογής; Κι οτι τότε ο οργανισμός σου θα είναι ήδη επιβαρυμένος από μια εγχείρηση που ήταν τελικά αχρείαστη;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Himela, απο τα γραφομενα σου θα κανω το assumption οτι δεν εχεις κανει ποτε επεμβαση στη ζωη σου. Αν το ποστ σου το εγραφες 4 χρονια πριν, θα συμφωνουσα 100% μαζι σου, αλλα μετα απο 3 (υποχρεωτικες) επεμβασεις, εχω αλλαξει αποψεις. Η αναρρωση διαρκει 2 βδομαδες. Ισως και λιγοτερο αν εισαι αισιοδοξη και active. Στην δικη μου περιπτωση στην 3η επεμβαση, στο ιδιο σημειο για 3η φορα, η αναρρωση διηρκησε μιση μερα. Οσο δηλαδη κρατησε ο πονος. Τα ραμματα βγηκαν στις 7 μερες αντι στις 12, το πρηξιμο ειχε φυγει εντελως στην 7η μερα και στην δουλεια επεστρεψα την επομενη μερα της επεμβασης. Επισης ειναι λαθος να νομιζεις οτι οποιος κανει επεμβαση υποκειται παντα σε ολικη αναισθησια. Εγω δεν εχω κανει ποτε ολικη παρολο που εχω κανει 4 επεμβασεις. Το ρισκο μολυνσης, καταστροφης νευρου και αιμορραγιας ειναι κατω απο 1%. Προσωπικα αν δεν αισθανομουν καλα με κατι πανω μου, μετα απο τοσες επεμβασεις που εχω κανει, δεν θα δισταζα να κανω πλαστικη για να το αλλαξω. Τωρα αν καποιος κανει πλαστικες για να τονωσει την ματαιοδοξια του, δεν θα το θεωρουσα καλη ιδεα. Αλλα αν εχεις πχ τεραστια μυτη και θελεις να την κανεις φυσιολογικη, γιατι οχι; Στο θεμα των implants σιλικονης ειμαι αρνητικη. Το θεωρω βλακεια αλλα αν καποια θα νιωσει καλυτερα, σωμα της ειναι και ας κανει οτι θελει. Δεν θα επηρεαστει ο οργανισμος της αν χρειαστει αλλη επεμβαση στο μελλον. Απο την στιγμη που θα κανεις μια επεμβαση ειναι λαθος να πιστευεις οτι ο οργανισμος σου θα παραμεινει καταπονημενος εφ ορου ζωης.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,869 μηνύματα.
Himela, απο τα γραφομενα σου θα κανω το assumption οτι δεν εχεις κανει ποτε επεμβαση στη ζωη σου.

Μακάρι να ήταν έτσι. Και χαίρομαι για σένα που οι επεμβάσεις σου ήταν ανώδυνες σχετικά. Εμένα μου το έχει πει γιατρός ότι μετά από μια επέμβαση το σώμα περνάει ένα σοκ που κάνει καιρό να επανέλθει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αρκτούρος

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Αρκτούρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 868 μηνύματα.
Μια επέμβαση δεν είναι ακριβώς αυτό : απρόβλεπτη. Και αν είναι θέμα οπτικής γωνίας, τότε γιατί σοκάρεσαι με την απόφαση κάποιου να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο; Και αν είναι όλα θέμα οπτικής γωνίας -όπως λες- τότε και οι ναζιστές καλά κάνανε και στείλανε τόσο κόσμο στο διάολο. Αφού έτσι αισθανόντουσαν καλά. Όταν οι οπτικές συγκρούονται, τότε υπάρχει πρόβλημα. Γι' αυτό και δεν είναι όλα θέμα οπτικής και μια επέμβαση μπορεί και να είναι απρόβλεπτη, ναι, σε εξαιρετικά μικρό ποσοστό (όχι αμελητέο), αλλά στον χώρο της -κατά τα άλλα- υγείας συμβαίνουν τα τέρατα, μερικά από τα οποία ανέφερα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,869 μηνύματα.
Τώρα αυτά που λες είναι άλλα θέματα.
Πάντως προσωπικά αν ο χειρουργός κάνει καλά τη δουλειά του ας σχολιάσει κι ας φέρει και φοιτητές της ιατρικής να σχολιάζουν, σκασιλα μου. Κακεντρεχη σχόλια υπάρχουν παντού. Αν με κάνει καλά λίγο με νοιάζει. Άσε που πιστεύω ότι οι νέοι άνθρωποι που ακολουθούν την ιατρική ως επί το πλείστον είναι άνθρωποι που νοιάζονται για τον συνάνθρωπο κι αυτό μού είναι αρκετό. Όσο για τους ναζί, ατυχές το παράδειγμα αφού η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου.
Ξέρεις εσύ κάποιον χειρουργό που θα σου πει ότι όλα θα πάνε καλά 100 % σε μια επέμβαση;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αρκτούρος

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Αρκτούρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 868 μηνύματα.
Το ότι η ελευθερία του ενός πρέπει να σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου, δεν σημαίνει ότι συμβαίνει κιόλας. OK. Αφού δεν σε ενοχλούν αυτά τα άλλα που εγώ λέω, δοκίμασε ένα χειρουργίο και πες μας μετά αν ήταν χειρότερη η αναισθησία ή όλα τα άλλα. Το σώμα συνέρχεται πάντως και χειρουργοί υπάρχουν που θα σου πουν ότι τίποτα δεν θα πάει στραβά. Θέλεις να σου πω και ονόματα; Και αυτοί έχουν το άγχος της ομαλής έκβασης, αλλά γνωρίζουν την δουλειά τους και τις συνθήκες της. Όσο για τους νέους που ακολουθούν τον κλάδο και νοιάζονται: ΤΟ ατυχές παράδειγμα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,869 μηνύματα.
Αρκτούρο, δεν μπορώ να σε πείσω. Σίγουρα θα ξέρεις και περισσότερα από μένα. Απλά κατά τη γνώμη μου μια αισθητική επέμβαση είναι μια ταλαιπωρία στην οποία υποβάλλει κάποιος τον εαυτό του χωρίς πραγματικό λόγο. Αν πάλι κάποιος θέλει να την κάνει, είναι δικαίωμά του. Εγώ έθεσα ένα θέμα για να δω κι άλλες απόψεις. Εσύ λοιπόν λες οτι αξίζει μια τέτοια επέμβαση αν κάποιος νιώσει καλύτερα μετά. Σεβαστό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Aleksa

Τιμώμενο Μέλος

Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,575 μηνύματα.
Η γνώμη μου είναι οτι καλώς υπάρχουν οι αισθητικές επεμβάσεις, αρκεί να μη γίνεται κατάχρηση και καταλήξει σε υπερβολές.

Ασφαλώς δεν παύει να είναι μια χειρουργική επέμβαση (με τα, έστω κι ελάχιστα, ποστοστά κινδύνων), όμως η επιστήμη κι η τεχνολογία προχωράει και είναι καλό να αξιοποιεί κάποιος αυτά που προσφέρουν. Μόνο όμως αν το χρειάζεται πραγματικά, γι αυτό και το ιδανικό θα ήταν να περνούν πρώτα από ένα ψυχολογικό "τεστάρισμα" όσοι αποφασίσουν να προχωρήσουν και να αλλάξουν κάποιο από τα "καλώς κείμενα" φυσικά χαρακτηριστικά τους.
Και δεν εννοώ βέβαια τους ανθρώπους που η φύση ή κάποιο ατύχημα ή ακρωτηριασμός τους στρέφει στα χειρουργικά κρεβάτια και που εκεί -δεν το συζητώ- οι πλαστικοί χειρουργοί κάνουν τεράστιο καλό.
Αλλά εννοώ τις κοπελίτσες που πάνε και βάζουν κάτι τεράστιες μπάλες κάτω από το θωρακικό μυ, για να αποκτήσουν "σέξι" στήθη (πολλές φορές δυσανάλογα με το σώμα τους), η κυρίες (κάποιας ηλικίας συνήθως) που φορτώνουν τα χείλη τους με σιλικόνη και καταλήγουν σαν ροφοί.
Ακόμα και με τις μύτες, γίνονται υπερβολές. Η άλλη μπορεί να έχει μια φυσιολογικότατη και αρμονικότατη με το πρόσωπό της μύτη και θέλει ντε και καλά να την κάνει "γαλλική", έτσι επειδή το έχει απωθημένο.
Κι όσο για τη διαδικασία του χειρουργείου, δεν το θεωρώ αποτρεπτικό παράγοντα αν συνεκτιμηθούν τα προσδοκόμενα οφέλη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Μακάρι να ήταν έτσι. Και χαίρομαι για σένα που οι επεμβάσεις σου ήταν ανώδυνες σχετικά. Εμένα μου το έχει πει γιατρός ότι μετά από μια επέμβαση το σώμα περνάει ένα σοκ που κάνει καιρό να επανέλθει.
Αυτο ισχυει αναλογα με την επεμβαση, αλλα στις περισσοτερες αναρρωνεις ταχυτατα. Επισης παιζει ρολο και η προσεγγιση του καθε ασθενη στην μετεγχειριτικη του πορεια. Εχω δει ασθενεις που εχουν υποβληθει σε reconstructions στον αντιχειρα για αρθριτιδα και πανω στους 12 μηνες αρχιζουν να λενε οτι νιωθουν τελεια και εχω δει αλλους στο 3μηνο να λενε οτι ο αντιχειρας τους ειναι φυσιολογικος. Αν καθεσαι σπιτι σου και περιμενεις να αναρρωσεις, θα σου παρει μηνες. Αν εισαι δραστηρια επανερχεσαι σχεδον αμεσα.

Τώρα αυτά που λες είναι άλλα θέματα.
Πάντως προσωπικά αν ο χειρουργός κάνει καλά τη δουλειά του ας σχολιάσει κι ας φέρει και φοιτητές της ιατρικής να σχολιάζουν, σκασιλα μου. Κακεντρεχη σχόλια υπάρχουν παντού. Αν με κάνει καλά λίγο με νοιάζει. Άσε που πιστεύω ότι οι νέοι άνθρωποι που ακολουθούν την ιατρική ως επί το πλείστον είναι άνθρωποι που νοιάζονται για τον συνάνθρωπο κι αυτό μού είναι αρκετό. Όσο για τους ναζί, ατυχές το παράδειγμα αφού η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου.
Ξέρεις εσύ κάποιον χειρουργό που θα σου πει ότι όλα θα πάνε καλά 100 % σε μια επέμβαση;
Εγω ειχα φοιτητες στις 3 επεμβασεις. Δεν με ενοχλησε. Θα διαφωνησω ομως οτι ακολουθουν την ιατρικη επειδη νοιαζονται για τον συνανθρωπο τους. Δυστυχως συναναστρεφομαι καθημερινα με τετοιους και ειναι πολυ μικρο το ποσοστο και των φοιτητων αλλα και τον ιατρων που πραγματικα νοιαζονται. Οι περισσοτεροι εχουν ακολουθησει αυτον τον κλαδο για τα λεφτα και το status.
Οι περισσοτεροι ειναι υποχρεωμενοι να μη σου λενε οτι θα πανε καλα κατα 100%. Αλλα τα ποσοστα επιπλοκων ειναι οντως απειροελαχιστα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,869 μηνύματα.
Συμφωνούμε στο ότι μια επέμβαση με ολική νάρκωση είναι επιβαρυντική για τον οργανισμό κι ότι δεν είναι κάτι που θα έπρεπε κάποιος να κάνει ελαφρά τη καρδία;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,869 μηνύματα.

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 19,964 μηνύματα.
Προσωπικά αμα κάποια γυναικα δεν έχει προβλημα πχ μετά απο τραυματισμο ή ατυχημα το θεωρω αχρειαστο. Μερικές μπορει να τους πηγαινει πχ μια κοπελα με αδυνατο στερνο και θώρακα και μικρές πλάτες ε δεν θα της πηγαινει να πάει να βάλει στηθος 4αρι και το μικρο στηθος(αν έχει) μια χαρα θα ειναι και με μαλλιά καστανά σπαστά να πέφτουν μέχρι την μέση της πλάτης! Ε τώρα αμα πάει και μου κοψει κοντο το μαλλί εεε δεν θα της πάει. Και θα φαινεται οτι ειναι μικροσκοπική! Παράδειγμα έφερα δεν ειμαι ο Μάρκελος Devil. Ας πάει σε κάποιον ειδικό να ανακαλύψει και να τονισει τα ομορφα σημεια της. Κάθε κοπέλα εχει πιστευω εκτος απο εκεινες που έχουν αφησει τον εαυτο τους στην τύχη του.

Οσο για τις μεγάλες γυναικες..... προσωπικά δεν με χαλάει ο χρονος να έχει αφησει σημάδια. Εχω κάποιες εμπεριες και με μεγαλύτερες γυναικες και μου άρεσε. (Δεν ηταν η μαμά του στίφλερ) :loltooth:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

hameleon

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η hameleon αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 233 μηνύματα.
Επέμβαση για αισθητικούς λόγους προσωπικά δεν έχω κάνει χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν έχω ατέλειες ή ανασφάλειες.Παρ' όλα αυτά σαν άτομο δεν με απασχολεί τόσο τι θα αρέσει στους άλλους, είναι υποκειμενικό το λεγόμενο τέλειο σώμα ή πρόσωπο.Για παράδειγμα προσωπικά δεν μου αρέσουν τα ψεύτικα στήθη/χείλη/γλουτοί κτλ.,βρίσκω αρκετά πιο όμορφο αυτό που εμπεριέχει ανθρώπινες ατέλειες αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα γούστου.Και γω βρίσκω την διαδικασία του χειρουργίου αρκετά τρομακτική και δεν πρέπει να πέρνει κάποιος μια τέτοια απόφαση ελαφριά τη καρδία.Απο την άλλη πλευρά όμως δεν κρίνω τα άτομα που αποφασίζουν να κάνουν κάτι τέτοιο γιατί το να έχει κάποιος άνθρωπος καλή ψυχολογική κατάσταση είναι πολύ σημαντικό.Αν λοιπόν μετά απο πολλή σκέψη κρίνει κανείς οτι έτσι η ζωή του βελτιώνεται προς το καλύτερο,δικαίωμα του.Η πλαστική χειρουργική άλλωστε προσφέρει σημαντικό έργο σε ανθρώπους που επιβίωσαν απο ατυχήματα ή ασθένειες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

paskmak

Διάσημο μέλος

Ο paskmak αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών, επαγγέλεται Γιατρός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,491 μηνύματα.
. Θα διαφωνησω ομως οτι ακολουθουν την ιατρικη επειδη νοιαζονται για τον συνανθρωπο τους. Δυστυχως συναναστρεφομαι καθημερινα με τετοιους και ειναι πολυ μικρο το ποσοστο και των φοιτητων αλλα και τον ιατρων που πραγματικα νοιαζονται. Οι περισσοτεροι εχουν ακολουθησει αυτον τον κλαδο για τα λεφτα και το status.
Οι περισσοτεροι ειναι υποχρεωμενοι να μη σου λενε οτι θα πανε καλα κατα 100%. Αλλα τα ποσοστα επιπλοκων ειναι οντως απειροελαχιστα.

Το «πραγματικά νοιάζομαι» ειναι μια έννοια η οποία ειναι στενά συνυφασμένη με την υποκειμενικότητα. Αν και εφόσον η δουλειά ενός ιατρού ειναι επιτυχής, τοτε, λίγη σημασια έχει αν κάνει 15 φορες επίσκεψη την ημερα ή αν υπεραναλύει το περιστατικό/χειρουργείο φτάνοντας στην τελική να φλυαρεί για αλλά ζητήματα που δεν σχετίζονται με την παρούσα κατάσταση.

Ειναι θέμα χαρακτήρα, αλλά για μενα σαν ασθενή, μου φτάνει να γινει η δουλειά καλα και να υπάρχουν οι βασικοί κανόνες ευγένειας στην επικοινωνία.

Εδώ ακομα έχουμε δει να κατηγορούνται ιατροί για την ποιότητα του καφέ στο κυλικείο, προφανως επειδή «δεν νοιάζονται όσο πρέπει».

Συμφωνούμε στο ότι μια επέμβαση με ολική νάρκωση είναι επιβαρυντική για τον οργανισμό κι ότι δεν είναι κάτι που θα έπρεπε κάποιος να κάνει ελαφρά τη καρδία;


Όχι, το ότι υπάρχουν ειδήσεις ανα καιρο που παρουσιάζουν μια ανεπιτυχή επέμβαση «ρουτίνας» σαν καθημερινότητα , δεν παει να πει ότι η ολική νάρκωση αποτελεί παράγοντα καθοριστικό για να μην κάνει κάποιος μια επέμβαση. Αυτα τα περιστατικά, αποτελούν το <1% και ο ασθενής πάντοτε πληροφορείται από πριν για τους σχετικούς, αν και σπάνιους, αλλά όχι αμελητέους κινδύνους.

Ο τομέας της πλαστικής χειρουργικής που ασχολείται με τις αισθητικές επεμβάσεις που δεν οφείλονται σε παθολογικά αιτία, ειναι κατά κόρον, μια ματαιόδοξη διέξοδος που έχει πάρει διαστάσεις φρενίτιδας σε κάποια κοινωνικά στρώματα και χώρες. Οι περισσότερες Απ αυτές ειναι περιττές και καθαρό business.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,869 μηνύματα.
Όχι, το ότι υπάρχουν ειδήσεις ανα καιρο που παρουσιάζουν μια ανεπιτυχή επέμβαση «ρουτίνας» σαν καθημερινότητα , δεν παει να πει ότι η ολική νάρκωση αποτελεί παράγοντα καθοριστικό για να μην κάνει κάποιος μια επέμβαση. Αυτα τα περιστατικά, αποτελούν το <1% και ο ασθενής πάντοτε πληροφορείται από πριν για τους σχετικούς, αν και σπάνιους, αλλά όχι αμελητέους κινδύνους.
Και είναι λίγο το ποσοστό 1% τη στιγμή που γίνονται εκατοντάδες εγχειρίσεις καθημερινά;
 

paskmak

Διάσημο μέλος

Ο paskmak αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών, επαγγέλεται Γιατρός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,491 μηνύματα.
Και είναι λίγο το ποσοστό 1% τη στιγμή που γίνονται εκατοντάδες εγχειρίσεις καθημερινά;


Το χειρουργείο δεν ειναι καμία εξαναγκαστική θεραπεία - εκτός αν πρόκειται αμεσα για ζήτημα ζωής ή θανάτου και ο ασθενής δεν είχε δηλώσει στο παρελθόν ότι δεν θέλει επεμβατικές θεραπείες που μπορούν να επιμηκύνουν την ζωή.


Εδώ η αντιβιωση που παίρνεις ελαφρα τη καρδια- ειδικά οι πενικιλλινες- έχουν μακράν μεγαλύτερο ποσοστό παρενεργειών, ακομα και αναφυλακτικου σοκ, σε σχεση μ επεμβάσεις ρουτίνας.



Ο φόβος περί χειρουργείων έγκειται στο γεγονός ότι κατά την διάρκεια της επέμβασης δεν έχουμε τον έλεγχο του σώματος μας , είμαστε σε καταστολή και δεν ξέρουμε ακριβώς «τι κάνουν» κατά το διάστημα που είμαστε «απών».
 

Roulaki

Νεοφερμένος

Η Roulaki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 25 ετών. Έχει γράψει 55 μηνύματα.
Ολοι έχουμε ατέλειες, κάνεις δεν είναι τέλειος. Πρέπει να αγαπάμε και να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας όπως ακριβώς είναι και να μην προσπαθούμε να τον αλλάξουμε.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top