Επαγγελματική προετοιμασία ανέργων

libre

Δραστήριο μέλος

Ο libre αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 694 μηνύματα.
Το θεμα με απασχολει διοτι εχω κατι ανηψια στην Ελλαδα και με στενοχωρει να τους βλεπω στην ανεργια.

Ας πούμε τελειωνεις μια σχολή. Μετα τι κανεις για να εισαι προετοιμασμενος επαγγελματικά, ωστε ειτε να ξεχωρισεις αναμεσα στα τοσα βιογραφικά ειτε να αδραξεις μια ευκαιρια αν πας για ελευθερος επαγγελματιας;

-Ενα απο τα κλασσικα ειναι να πας για μεταπτυχιακα, ακομη κι εξωτερικό, αν μπορεις.
-Ενα αλλο οτι μπορεις να παρακολουθησεις καποια σεμιναρια σε καποιο θεμα του αντικειμενου σου.
-Μπορεις ακομη να κανεις μια πιστοποιηση ECDL για την πληροφορική.
-Να αυξησεις τα ατού σου μαθαινοντας μια ξενη γλωσσα.
-Ακομη να αναζητησεις δουλεια σε ξενη χωρα.

Επισης τι φορεις για βοηθεια υπαρχουν πχ ΟΑΕΔ και λοιπα;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
libre, το νουμερο ενα ζητημα ειναι να ξεκολλησουν απο την καρεκλα της καφετεριας και να αποκτησουν την θεληση να δουλεψουν. Κατι που λειπει απο πολλους νεους στην Ελλαδα, μαζι με την δημιουργικοτητα και την διψα για μαθηση. Αν ημουν Ελλαδα, το πρωτο πραγμα που θα εκανα θα ηταν collaboration με αλλους να στησουμε επιχειρηση. Οταν μιλαω για επιχειρηση, αναφερομαι σε παραγωγικο τομεα, οχι σε επιχειρησεις παραγωγης μπομπονιερας ή βαψιμο νυχιων. Καθονται που καθονται με τις ωρες στις καφετεριες, ας συζητησουν τουλαχιστον καποια επαγγελματικα πλανα και ας συνεργαστουν. 2 ή περισσοτερα μυαλα, ειναι καλυτερα απο 1. Η χωρα υστερει παρα πολυ στον ιδιωτικο τομεα και αυτο που χρειαζεται τωρα ειναι να αναπτυχθει περισσοτερο αυτος ο τομεας. Ο ανταγωνισμος στα βιογραφικα ειναι τεραστιος και κατα την γνωμη μου δεν εχει νοημα να σπαταλησεις χρονο και χρημα για μαθεις ξενη γλωσσα ή να παρεις πιστοποιησεις μονο και μονο για να ανεβεις στην λιστα - κατι δηλαδη που δεν σου εγγυαται προσληψη (μη ξεχναμε και τα βυσματα που χωρις προσοντα προσλαμβανονται). Αν δεν ξεκινησουν οι νεοι αυτου του τοπου την αναπτυξη, ποιος θα την ξεκινησει;

Αν η δημιουργια επιχειρησης δεν ειναι εφικτη, τοτε το μονο που εχω να προτεινω, ειναι να δυκτιωθουν. Να γνωρισουν οσο τον δυνατον περισσοτερο κοσμο στον τομεα τους, ειτε μεσω διαφορων εκδηλωσεων, ειτε μεσω εθελοντικης εργασιας ωστε να εχουν περισσοτερες πιθανοτητες το βιογραφικο τους να βρεθει στην κορυφη της λιστας και να τους προσεξουν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,088 μηνύματα.
Πιστεύω οτι οι Ελληνες ήταν πάντα τεμπέλικος λαός και δυστυχώς την τεμπελιά την κληροδοτεί. στην επόμενη γενιά. Επειδή τα λεφτά τελειώσαν και μαζί και τα επιδόματα΄και οι προσλήψεις στο δημόσιο οι τεμπέληδες φανερώθηκαν και τους βλέπουμε στις καφετέριες.

Προσωπικά πιστεύω πως μεγάλη ευθύνη έχει και το σύστημα π.χ. με τις πιστοποιήσεις ECDL Κάθονται παίρνουν μια πιστοποιηση και πιστεύουν πως κατέχουν από προγράμματα της microsoft. Έτσι σταματάνε να ασχολούνται ΄και απλά γεμίζουν με μια χαζομάρα το βιογραφικό τους.

.

Επίσης μερικοί που διαλέγουν να πάνε σε ΙΕΚ διαλεγουν σχολες όπως π.χ. σκηνοθεσία και λένε πως είναι άνεργοι κοκ που ουσιαστικά τους μαθαίνουν προγράμματα. Χρειάζεται να πας στο ΙΕΚ να μάθεις αυτά τα προγράμματα τόσα tutorial κυκλοφορουν. Τόσο ωραίες ειδικότητες στα ΙΕΚ υπάρχουν κάθονται και διαλέγουν τις πιο τεμπέλικες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

xristaras9

Διάσημο μέλος

Ο xristaras9 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 2,554 μηνύματα.
Βασικά αυτό που συνέβαινε όλα τα χρόνια είναι οτι είχαν αφήσει όλα αυτά τα χρόνια ο ιδιωτικός τομέας να συντηρεί τον δημόσιο τομέα που ήταν διπλάσιο του ιδιωτικού.Ξαφνικά γίνεται το μεγάλο μπάμ και σου λένε οι τροικανοί οτι τέλος με τις προσλήψεις στο δημόσιο.Με αποτέλεσμα ο ιδιωτικός τομέας που είχε αφεθεί στην τύχη του να μην μπορεί να απασχολήσει όλους αυτούς που μόλις τέλειωναν το πανεπιστήμιο θα βολεύονταν στο δημόσιο.Στην συνέχεια ήρθε και η αύξηση φόρων που οδήγησε πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις στο κλείσιμο ενώ κάποιες μεγαλύτερες φύγανε βουλγαρία,ΠΓΔΜ κτ.Οπότε συσσωρεύτηκαν όλοι αυτοί οι πτυχιούχοι στον ΟΑΕΔ οι οποίοι βολεύτηκαν με τον μισθό του μπαμπά και ρεμπελιάζουν όλοι μέρα στις καφετέριες δηλώνοντας άνεργοι.Η επιχειρηματικότητα θα δώσει λύσεις σε όλα αυτά αλλά πρέπει πρώτα να μειωθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες έτσι ώστε να μπορεί ο επιχειρηματίας να οργανώσει την επιχείρηση και να μειωθούν οι φόροι ώστε να δωθούν κίνητρα και στους επιχειρηματίες να δαπανήσουν λεφτά για να ανοίξουν την επιχείρηση
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
Tώρα τελευταία πάντως, βλέπω πολλούς να το έχουν ρίξει στο διδακτορικό ως αύξηση πιθανοτήτων εύρεσης εργασίας. Είναι νέα μόδα αυτή; :whistle:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ας πούμε τελειωνεις μια σχολή. Μετα τι κανεις για να εισαι προετοιμασμενος επαγγελματικά, ωστε ειτε να ξεχωρισεις αναμεσα στα τοσα βιογραφικά ειτε να αδραξεις μια ευκαιρια αν πας για ελευθερος επαγγελματιας;

Για επαγγέλματα όπως software engineers, web designers, animators, γραφίστες κτλ το σημαντικότερο που έχεις να κάνεις είναι να ένα δυνατό portfolio με τα έργα στα οποία έχεις ασχοληθεί. Αυτά μπορεί να είναι είτε self projects ή κάποια contracts που έχεις αναλάβει σαν freelancer. Δείχνει πολύ περισσότερα πράγματα από ένα απλό πτυχίο στο αντικείμενο και εκτιμάται πολύ περισσότερο.

Για άλλα επαγγέλματα η εθελοντική εργασία είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποκτήσεις κάποια προϋπηρεσία και το μόνο καλό με την Ελλάδα της ανεργίας είναι πως έχουμε ελεύθερο χρόνο.

Αν ημουν Ελλαδα, το πρωτο πραγμα που θα εκανα θα ηταν collaboration με αλλους να στησουμε επιχειρηση. Οταν μιλαω για επιχειρηση, αναφερομαι σε παραγωγικο τομεα, οχι σε επιχειρησεις παραγωγης μπομπονιερας ή βαψιμο νυχιων.

Το να προσπαθήσεις να φτιάξεις επιχείρηση στην Ελλάδα είναι σαν να κολυμπάς ανάποδα στο ρεύμα. Ακόμη κι αν καταφέρεις να προσπεράσεις τους σκοπέλους της γραφειοκρατίας και της κατεστραμμένης αγοράς, έχεις να αντιμετωπίσεις και το Ελληνικό φορολογικό σύστημα. Βλέπεις αν κάποιος προσπαθήσει και καταφέρει να φτιάξει κάτι εδώ πέρα παρά την τραγική κατάσταση το δημόσιο κρίνει πως πρέπει να του πάρει 60% των κερδών του μέσω της φορολογίας για να τα δώσει σε όλους του υπόλοιπους που δεν σηκώθηκαν απ' την καφετέρια. Όχι και πολύ μεγάλο κίνητρο για να αφήσεις το fredo.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Ξεχασμενε αυτο που λες για το στησιμο επιχειρησης μου θυμιζει εναν γνωστο μου ανεργο που βρηκε μια δουλεια στον τομεα του αλλα δεν του εδιναν ενσημα και απερριψη την προταση. Προτιμησε δηλαδη να μεινει ανεργος, παρα να δουλεψει χωρις ενσημα. Αν δεν εχεις περιουσια και δεν εχεις να ρισκαρεις τιποτα, δεν θεωρω ως εμποδιο την γραφειοκρατεια και την φορολογια. Απο το τιποτα, καλυτερα να βγαζεις εστω και λιγα και να απασχολεισαι με κατι. Στις καφετεριες μονο ξοδευεις. Ορεξη να εχεις και ολα γινονται. Μη νομιζεις οτι και εγω επειδη ειμαι στο εξωτερικο ολοκληρη δεκαετια, οτι ολα μου ηρθαν στρωμενα. Ζοριστικα, παλεψα, εψαξα για εναλλακτικες, ασχοληθηκα με πραγματα που δεν ειχαν καμια σχεση με το πτυχιο μου. Δεν τα παρατησα ομως, ουτε περνουσα τις μερες μου στις καφετεριες. Ακομα και τωρα που εχω βρει δουλεια στον τομεα μου, δεν εχω παρατησει την αλλη μου δουλεια. Βεβαια δεν μπορω να ασχολουμαι οπως παλαιοτερα, αλλα συνεχιζω ακαθεκτη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

libre

Δραστήριο μέλος

Ο libre αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 694 μηνύματα.
Μη νομιζεις οτι και εγω επειδη ειμαι στο εξωτερικο ολοκληρη δεκαετια, οτι ολα μου ηρθαν στρωμενα. Ζοριστικα, παλεψα, εψαξα για εναλλακτικες, ασχοληθηκα με πραγματα που δεν ειχαν καμια σχεση με το πτυχιο μου. Δεν τα παρατησα ομως, ουτε περνουσα τις μερες μου στις καφετεριες. Ακομα και τωρα που εχω βρει δουλεια στον τομεα μου, δεν εχω παρατησει την αλλη μου δουλεια. Βεβαια δεν μπορω να ασχολουμαι οπως παλαιοτερα, αλλα συνεχιζω ακαθεκτη.
Μεγαλο ρολο παιζει το γενικο πλαισιο που ζεις. Η μεγαλη δυσκολια για μας εξω ηταν στην αρχη. Μετα οι δυσκολιες σχετιζονται με συγκεκριμμενα θεματα. Καμμια σχεση με Ελλαδα οπου η δυσκολια μπορει να σε φερει σε απογνωση, γιατι ειναι συνδεδεμενη με περιεργες νοοτροπιες και ζοφερο μελλον. Χωρις να θελω να δικαιολογησω τους Ελλαδιτες, οι αποδημοι βρισκονται συνηθως σε πιο πλεονεκτικο περιβαλλον.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ξεχασμενε αυτο που λες για το στησιμο επιχειρησης μου θυμιζει εναν γνωστο μου ανεργο που βρηκε μια δουλεια στον τομεα του αλλα δεν του εδιναν ενσημα και απερριψη την προταση. Προτιμησε δηλαδη να μεινει ανεργος, παρα να δουλεψει χωρις ενσημα. Αν δεν εχεις περιουσια και δεν εχεις να ρισκαρεις τιποτα, δεν θεωρω ως εμποδιο την γραφειοκρατεια και την φορολογια. Απο το τιποτα, καλυτερα να βγαζεις εστω και λιγα και να απασχολεισαι με κατι. Στις καφετεριες μονο ξοδευεις. Ορεξη να εχεις και ολα γινονται. Μη νομιζεις οτι και εγω επειδη ειμαι στο εξωτερικο ολοκληρη δεκαετια, οτι ολα μου ηρθαν στρωμενα. Ζοριστικα, παλεψα, εψαξα για εναλλακτικες, ασχοληθηκα με πραγματα που δεν ειχαν καμια σχεση με το πτυχιο μου. Δεν τα παρατησα ομως, ουτε περνουσα τις μερες μου στις καφετεριες. Ακομα και τωρα που εχω βρει δουλεια στον τομεα μου, δεν εχω παρατησει την αλλη μου δουλεια. Βεβαια δεν μπορω να ασχολουμαι οπως παλαιοτερα, αλλα συνεχιζω ακαθεκτη.

Το να γίνεις επιχειρηματίας (μιλάω για παραγωγικές επιχειρήσεις όχι περίπτερα και καφετέριες) θέλει εκτός από σκληρή δουλειά και κάποια προσωπικά χαρακτηριστικά που είτε έχεις είτε δεν έχεις, και μόνο λίγοι άνθρωποι έχουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι γεννημένοι για υπάλληλοι, πράγμα που δεν είναι κακό. Απλά το τελείως εχθρικό περιβάλλον προς του επιχειρηματίες που επικρατεί στην Ελλάδα κάνει αυτούς τους λίγους της γενιάς μας που έχουν τα προσόντα να κάνουν μεγάλα πράγματα, να την κάνουν για το εξωτερικό και έτσι εδώ μένουν μονάχα αυτοί που ούτως ή άλλως δεν έχουν τα προσόντα να γίνουν επιχειρηματίες. Και από την στιγμή που οι περισσότεροι μέλλοντες επιχειρηματίες φεύγουν απ' τη χώρα οι μέλλοντες υπάλληλοι δεν πρόκειται ποτέ να βρούνε δουλειά. Εδώ και 7 χρόνια περιμένουμε την σοσιαλιστική ανάπτυξη και το φως στο τούνελ. Λογικά αν ανεβάσουμε τους φόρους στις επιχειρήσεις 10% ακόμη που θα πάει κάποια στιγμή θα έρθει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Μεγαλο ρολο παιζει το γενικο πλαισιο που ζεις. Η μεγαλη δυσκολια για μας εξω ηταν στην αρχη. Μετα οι δυσκολιες σχετιζονται με συγκεκριμμενα θεματα. Καμμια σχεση με Ελλαδα οπου η δυσκολια μπορει να σε φερει σε απογνωση, γιατι ειναι συνδεδεμενη με περιεργες νοοτροπιες και ζοφερο μελλον. Χωρις να θελω να δικαιολογησω τους Ελλαδιτες, οι αποδημοι βρισκονται συνηθως σε πιο πλεονεκτικο περιβαλλον.

Συμφωνω οτι για εμας οι δυσκολιες ηταν στην αρχη, ισως γιατι υπηρχε και το ζητημα της επιβιωσης. Η νεολαια στην Ελλαδα ακομα δεν γνωριζει τι θα πει να παλευεις για την επιβιωση σου, τι θα πει να ξεκινας απο το μηδεν. Ακομα και αν δεν εχουν δουλεια, εχουν τους γονεις τους να τους στεγαζουν, να τους ταιζουν και να τους δινουν χαρτζιλικι. Αν δεν τους φυγει αυτη η σιγουρια που νιωθουν, δεν προκειται ποτε να γινουν δημιουργικοι. Για εμενα μια καλη αρχη θα ηταν οι γονεις να πετανε με τις κλωτσιες τα παιδια τους απο το σπιτι. Αν οχι απο τα 18, απο τα 22-23 που τελειωνουν το πτυχιο τους σιγουρα. Με το να συνεχιζουν να τους παρεχουν τα παντα δεν τα βοηθανε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

akikos

Επιφανές μέλος

Ο Ανδρέας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 11,774 μηνύματα.
Οι νέοι δεν έχουν γαλουγηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκτήσουν τις αξίες του νεοφιλελευθερισμού και η πλειοψηφία είναι επηρεασμένη από αριστερές και αναρχικές αντιλήψεις. Επικροτούν αυτούς που καίνε τράπεζες και απαιτούν φορολόγηση των πλουσίων, της εκκλησίας την ίδια στιγμή που οι ίδιοι δεν πληρώνουν τίποτα. Αν δουν κάποιον να επενδύει γίνεται "δαχτυλοδεικτούμενος" και "λαμόγιο". Aποτέλεσμα αρκετοί αν και έχουν τα εισοδήματα να μην τολμούν να επενδύσουν για να μην τους κράξει το κοινωνικό σύνολο. Αν δεν αλλάζουν τα "μυαλά" του λαού ανάπτυξη δεν έρχεται.

Θα συμφωνήσω με τον Ξεχασμένο. Το portofolio είναι το Α και το Ω και το να ανοίγεις δικιά σου επιχείρηση στην Ελλάδα ισοδυναμεί με αυτοκτονία καθώς το κράτος θα ζητά το ποσοστό του ανεξάρτητα αν η επιχείηση σου βγάζει κέρδη. Ο νέος επιχειρηματίας στα πρώτα του βήματα θέλει στήριξει από γονείς του καθώς από το κράτος δεν θα την έχει. Αν ο γονιός είναι δημόσιος υπάλληλος και δεν έχει μάθει να "πληρώνει" τότε όχι μόνο δεν θα στηρίξει το παιδί του οικονομικά αλλά θα τον αποθαρύνει και ψυχολογικά.

Τέλος τεράστια ευθύνη έχουν τα πανεπιστήμια καθώς βγάζει άτομα άσχετα στο πεδίο που σπούδασαν κάτι το οποίο το αντιλαμβάνονται και οι ίδιοι. Eίχα πάει σε ένα σεμινάριο της microsoft που ήταν γεμάτο φοιτητές πρωτοκλασάτων σχολών της Αθήνας και το επίπεδό της πλειοψηφίας ήταν τραγικό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DarthFederer

Διάσημο μέλος

Ο DarthFederer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,281 μηνύματα.
Τι ιδιωτικη οικονομια λετε ρε γερμανοτσολιαδες; Ο Ελληνας θελει σοσιαλισμο. Αλλα αυτο το συστημα μας αξιζει. Ενα συστημα που μας καθοδηγει σαν τα προβατα, μας βαζει να δουλευουμε 10 ωρες τη μερα οπου του φαινομαστε χρησιμοι και μετα μας πεταει ενα ξεροκομματο και λεμε κι ευχαριστω απο πανω.

Ρωτας εναν ανεργο για το πως παει η αναζητηση εργασιας. Το 90% θα σου πει καποια ιστορια του στυλ: να πηγα στην Χ εταιρια, μου ειπαν να πιασω δουλεια αλλα μου εδιναν 600€. Σιγα μην παω να σκιζομαι εγω ολη μερα για €600 (ακολουθει μεγαλη γουλια φρεντο).

Αν παιρνεις μηδεν και σου δινουν €600, θα εισαι €600 πιο πλουσιος καθε μηνα. Και ειδικα ο μεσος Ελληναρας που μενει στο πατρικο, εχει 600 ευρω να φαει για παρτη του, αντε να παει και κανα carrefour, και βαζει και χρονια προϋπηρεσιας στο βιογραφικο του. Αλλα οχι. Ο Ελληναρας θα περιμενει με 0 εμπειρια να του σκασει η δουλεια στο Δημοσιο με τα 1,500€ ή εναλλακτικα διευθυντικη θεση στον ιδιωτικο τομεα, "σιγα μην γινω υπαλληλακος" ειναι μια πολυ συνηθισμενη φραση.

Εχοντας ανεργο ανευ ιδιαιτερων προσοντων στον κοινωνικο μου περιγυρο που ξεκινησε την αναζητηση το 2010, οποιος θελει να δουλεψει, δουλευει. Μπορει να μη βρει στο αντικειμενο του, αλλα χαιρω πολυ, μεγαλε σπουδασες αεροναυπηγος, δεν το ηξερες εξ αρχης οτι δν εχουν ζητηση στην Ελλαδα;

Ο μεσος νεος Ελληνας διαλεγει ο,τι επαγγελμα του καυλωσει, παιρνει το χαρτι και μετα θεωρει υποχρεωση του κρατους να του βρει δουλεια πανω σε αυτο που σπουδασε. Μονο που δεν δουλευει ετσι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

libre

Δραστήριο μέλος

Ο libre αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 694 μηνύματα.
Υπαρχει μια αρνητικη νοοτροπια με διαφορες εκδοχες. Η εκδοχη τεμπελια μπορει να διορθωθει, οταν ο αλλος ζοριστει κι αρα κατι πρεπει να κανει για να επιβιωσει. Το θεμα ειναι οτι υπαρχει και ο κακος επαγγελματισμος του «βραχυπροθεσμου».

Συνομιλια με συγγενη πωλητη με 10 χρονια «πειρα», ανεργο τωρα:

-Α, ειμαι πολυ καλος στις πωλησεις, ό,τι πελατης και ναναι θα του πουλησω αυτο που θελω, 3 στους 4 πελατες θα τους παω ταμειο.
-Κι αφου εισαι τοσο καλος, γιατι δεν βρισκεις δουλεια;
-Ψαχνω αλλα δεν βρισκω. Δεν υπαρχουν δουλειες.

Ειναι προφανες οτι αυτο το ατομο ειναι κοντοφθαλμο κι εχει συμβαλει στην ανεργια του. Οταν δουλευε το μονο που τον ενδιεφερε ηταν πώς θα βαλει λεφτα στο ταμειο με οποιοδηποτε τροπο, μανιπουλαροντας τον πελατη. Ε αυτα τα λεφτα δεν κρατανε για πολυ. Αμα πουλας αυτο που θελεις εσυ κι οχι αυτο που εχει αναγκη ο πελατης, δεν ειναι χαζος και θα το καταλαβει αργα ή γρηγορα οταν θα ειναι εκτος της επηρρειας σου. Η περιπτωση να ξαναρθει ειναι μονο αν εχεις πραγμα που δεν μπορει να βρει αλλου και πάντως δεν θα σου στειλει φιλους για να μην παθουν τα ιδια.

-Πελατολογιο εχεις;
-Τι πελατολογιο;

Ναι ρε μεγαλε, κρατα αντιγραφο απο το πελατολογιο της επιχειρισης και αναπτυξε σχεσεις με τον πελατη δινοντας συμβουλες, ζητωντας feedback, ενημερωνοντας για καινουργια ειδη κλπ. Κι οταν αλλαξεις δουλεια ενημερωσε τους κι ας πουλας τελειως διαφορετικα πραγματα. Αν ειναι ευχαριστημενοι θα ερθουν σε σενα αντι να πανε σε αλλους. Μπορεις να κουβαλας την πελατεια σου απο δουλεια σε δουλεια; Αυτο ειναι μαγκια κι οχι να προσπαθεις να τους παρεις τα λεφτα με καθε τροπο. Θα στα δωσουν απο μονοι τους αν ξερουν οτι εισαι σωστος πωλητης.

Πιστευω λοιπον οτι η νοοτροπια του βραχυπροθεσμου συμβαλλει κι αυτη στην ανεργια. Και μου φαινεται δυσκολο να αλλαξει σε χρονους κρισης.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
Eν τω μεταξύ, αρκετοί μαθητές όταν τελειώνουν τις πανελλήνιες στο άλλο φόρουμ σε διάφορες συζητήσεις υιοθετούν μια άποψη «επιλέγω κάτι χωρίς σαφή επαγγελματικό προσανατολισμό και ποιος ξέρει μετά από 5 χρόνια τι αγορά εργασίας θα υπάρχει». Εν μέρει ίσως υπάρχει ένα δίκιο. Εν μέρει όμως εκ του αντιδιαμέτρου, ο επαγγελματικός προσανατολισμός θα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν και τις ιδιαιτερότητες που έχει ο κάθε μαθητής. Ιδιαιτερότητες που έχουν σχέση τόσο σε επίπεδο προσωπικότητας, όσο και σε κοινωνικά δεδομένα τα οποία όσο και να φαίνεται παράξενο, επηρεάζουν ως ένα βαθμό την κοινωνική εξέλιξη ενός ανθρώπου. Κλασικό παράδειγμα, είναι η εικόνα με τους νέους που ρουφάνε το φρέντο με το μπόλικο αφρόγαλα, προβληματιζόμενοι για σύνθετα μικροοικονομικά μοντέλα. Η αιτία ίσως μπορεί να αναζητηθεί στα κοινωνικά δεδομένα της ανατροφής τους, σε ποια οικογένεια ζουν και μεγάλωσαν, κλπ. Οι περισσότεροι μαθητές έχουν γενική εικόνα και ασαφή ίσως για τις περισσότερες επιστήμες τις οποίες και έχουν αταίριαστα συνδέσει με συγκεκριμένα επαγγέλματα όπως αυτά παρουσιάζονται με τις ιδιαιτερότητες τους στη χώρα μας. Η παράδοση κάθε χρόνο συνεχίζεται. Η πολιτεία αναζητεί δόξες στα Πανεπιστήμια με τη γνωστή ρήση «μάθε παιδί μου γράμματα» ώστε η γραμμή παραγωγής των φροντιστηρίων να έχει ένα αίσιο τέλος στο 1ο εξάμηνο. Η πολιτεία όμως ζει σε άλλες εποχές, με κοινωνικά ζητήματα να είναι ακόμη άλυτα. Τα περισσότερα ζητήματα είναι ψυχολογικού περιεχομένου που ταλανίζουν μεγάλο μέρος του λαού. Έτσι η πραγματικότητα δεν απασχολεί κανέναν. Κάνουμε κύκλους γύρω από το μηδενικό. Το ρητορικό ερώτημα «γιατί ο δικηγορικός σύλλογος Αθήνας να έχει 22.000 μέλη εκ των οποίων κάτω από 1.500 μέλη είναι ενεργοί δικηγόροι» ποσοτικά, δεν απασχολεί κανέναν. Η απάντηση όμως υπάρχει: «ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις να μη σπουδάσω;». Το αναφαίρετο δικαίωμα της μόρφωσης ενσωματώνει πλέον και ένα αυθαίρετο δικαίωμα: της δεδομένης καρεκλάτης εργασίας αφού αρκετός κόσμος θεωρεί λογική τη συνεπαγωγή: αφού σπούδασε είναι απαραίτητο να υπάρχει και αντίστοιχο επάγγελμα.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι σπουδές στη χώρα μας έχουν συνδεθεί και με ολόκληρη «εκστρατεία» περί φοιτητικής ζωής, κάτι σαν lifestyle και γενικότερης βιομηχανίας κατανάλωσης προϊόντων και πόρων. Υπάρχει μια τοπικίστικη οικονομία στημένη με όρους Κομματικής Βουλευτικής Περιφέρειας που αναπτύσσεται γύρω από την κάθε μονάδα φοιτητή. Υπάρχει και μια ιδεολογική βάση με αδιευκρίνιστο κομματικό παλτό, θέλοντας να αναδείξει πόσο ανάγκη έχει ο φοιτητής να ξεφύγει της Ελληνόκλειστης κοινωνίας στην επαρχία. Χρησιμοποιείται ως "πρόσχημα" το παιδί να σπουδάσει σε άλλη πόλη, ενώ οι σπουδές δεν ξεφεύγουν ως αυτοσκοπός με αποτέλεσμα η αποφοίτηση να μη θυμίζει κάτι διαφορετικό από το σχολείο. Ακόμη ούτε οι ίδιες οι σπουδές σε πολλά Τμήματα δεν διαφέρουν από τη σχολική νοοτροπία, αλλά και αυτό ουδέποτε απασχόλησε κανέναν αγωνιστή. Μόνο που στη περίπτωση αυτή, η ανεργία και η επιστημονική ασάφεια τυλιγμένα σε ένα χαρτί δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμα από πολύ κόσμο! Οι γκρίνιες αρχίζουν την επομένη το πρωί, της τηβέννου. Το βαλτωμένο Ελληνικό Πανεπιστήμιο διδάσκει αυτά που μπορεί να διδάσκει ενώ η απέξω κοινωνία αγνοεί τι διδάσκει το εσώκλειστο Πανεπιστήμιο. Δεν υπήρξε ποτέ προβληματισμός για την κατανομή γνώσης, για την ανταλλαγή ιδεών, για την κοινωνική προβολή του Πανεπιστημίου ως κινητήριο δύναμη στην καινοτομία, στην έρευνα, στην ωφελούμενη πρόοδο της οικονομίας και της κοινωνίας κατ' επέκταση. Η Ελληνική κοινωνία ζει απομονωμένη στο τηλεοπτικό χρόνο των ιδιωτικών καναλιών περιμένοντας κάθε χρόνο να επενδύσει μεγάλο κεφάλαιο για εισαγωγή νέων παιδιών στα Πανεπιστήμια που λειτουργούν με λογικές πολλών περασμένων δεκαετιών. Το αύριο φαντάζει δυσεπίλυτη εξίσωση με όρους αλήθειας που τρομάζουν τους εαυτούς όλων μας, καθώς οι ανθρώπινες κοινωνίες σε άλλα μέρη του πλανήτη κάνουν βήματα αναπροσαρμογής στη σημερινή πραγματικότητα. Όλοι μας, κάνουμε αυτό που ξέρουμε σαν να κινεί την πραγματικότητα το αόρατο χέρι της συνήθειας, καθώς αν κάναμε αυτό που έπρεπε, πολλά πράγματα θα ήταν ίσως καλύτερα κυρίως για τις επόμενες γενιές. Το παρόν είναι η δικαιολογία για το λάθος αύριο μας. Πόσο κοστίζει ο φρέντο;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Εχω εναν γνωστο στην Ελλαδα που εχει 2-3 μεταπτυχιακα, 'γνωριζει' 3-4 ξενες γλωσσες, εχει παρακολουθησει σεμιναρια, εχει κατι πιστοποιητικα πληροφορικης και ενα βιογραφικο 4-5 σελιδων... με μηδενικη προυπηρεσια. Αρνειται κατηγορηματικα να ξεκινησει απο χαμηλοτερη θεση (θελει μονο management) και πολλες φορες λεει οτι δεν αντεχει με την ανεργια και θελει να φυγει στο εξωτερικο με την προυποθεση ομως να παιρνει τουλαχιστον 4 χιλιαρικα τον μηνα. Αυτος ο ανθρωπος δεν εχει δουλεψει ουτε μια μερα στη ζωη του και ζηταει θεση διευθυντη ή 4 χιλιαρικα μηνιαιως και μετα απορουμε γιατι η ανεργια στους νεους ειναι πανω απο 50%. Καποιοι πρεπει να προσγειωθουν στην πραγματικοτητα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
Στη θέση του παιδιού αυτού θα επεδίωκα οποιαδήποτε θέση σχετική, αρκεί να μαζέψω προϋπηρεσία. Τουλάχιστον να μην κάθομαι αδρανής και αντιθέτως, να αποκτώ ωφέλιμη τεχνογνωσία. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

libre

Δραστήριο μέλος

Ο libre αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 694 μηνύματα.
Θα ηθελα τη γνωμη σας για το κατα ποσον τα παρακατω ειναι συμβατα με την ελλ. πραγματικοτητα, σαν εφοδια επαγγελματικης προετοιμασιας κι αν προσφερουν κατι στην πραξη:
-συστατικες επιστολες
-ολιγοημερα σεμιναρια (με βεβαιωση) πχ σε οργανωτικες μεθοδους, brainstorming, ληψη αποφασεων και τα συναφη.
-μηντιακες references: ραδιοφωνικες και τηλεοπτικες παρουσιες στα τοπικα μηντια, αρθρογραφια σε εφημεριδες και μπλογκς, συμμετοχη σε συνεδρια.
-προσωπικο μπλογκ ή επαγγελματικο κοιν. δικτυο
-following stream στα social media fb, twitter, linkedin etc, καναλι youtube
-πελατολογιο, λιστα συνεργατων, testimonials
-συγγραφη βιβλιου
-εγγραφη σε επαγγελματικα clubs και business incubators
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Θα ηθελα τη γνωμη σας για το κατα ποσον τα παρακατω ειναι συμβατα με την ελλ. πραγματικοτητα, σαν εφοδια επαγγελματικης προετοιμασιας κι αν προσφερουν κατι στην πραξη:
-συστατικες επιστολες
-ολιγοημερα σεμιναρια (με βεβαιωση) πχ σε οργανωτικες μεθοδους, brainstorming, ληψη αποφασεων και τα συναφη.
-μηντιακες references: ραδιοφωνικες και τηλεοπτικες παρουσιες στα τοπικα μηντια, αρθρογραφια σε εφημεριδες και μπλογκς, συμμετοχη σε συνεδρια.
-προσωπικο μπλογκ ή επαγγελματικο κοιν. δικτυο
-following stream στα social media fb, twitter, linkedin etc, καναλι youtube
-πελατολογιο, λιστα συνεργατων, testimonials
-συγγραφη βιβλιου
-εγγραφη σε επαγγελματικα clubs και business incubators

Εξαρτάτε την δουλειά στην οποία κάνεις application. Στο τυροκομείο του χωριού μου ας πούμε δεν νομίζω να σε βοηθήσουν και πολύ τα παραπάνω. Αν μιλάς για τη μέση ελληνική επιχείρηση των 50 υπαλλήλων νομίζω ότι το μόνο από αυτά που θα βοηθούσε ουσιαστικά είναι το πελατολόγιο, και η λίστα συνεργατών καθώς δείχνει υπάρχουσα εμπειρία και πως φέρνεις άμεσο value στην επιχείρηση. Προσωπικά τα άλλα μου φαίνονται απλά σαν fillers στο βιογραφικό και αν ήμουν εργοδότης θα προβληματιζόμουν για πιο λόγο κάποιος να θέσει προτεραιότητα σε αυτά έναντι πιο χειροπιαστής εμπειρίας. Είναι βέβαια και ο τομέας της εργασίας. Για ένα προγραμματιστή ας πούμε το να έχει προφίλ στο stackoverflow με 10k reputation λέει πολλά για τις ικανότητές του, ενώ για κάποιον στο management ένα προφίλ στο fb ή το linkedin δεν λέει και πολλά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Ενα blog πιστευω θα βοηθουσε πολυ, αλλα εξαρταται απο το περιεχομενο του. Αν ειναι καθαρα επαγγελματικο, πχ αν προσφερει οδηγιες για python ή αν αναλυει οικονομικες θεωριες, πιστευω οτι ισως βοηθαει. Αλλα οπως ειπε και ο ξεχασμενος εξαρταται απο το μεγεθος και τον τυπο της επιχειρησης.

Αυτο που πιστευω εχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ σημασια ειναι να μην εχεις φωτογραφιες στα social media με ποτα, καταχρησεις και μεθυσι. Τρως ακυρο χωρις 2η σκεψη. Εγω θα απεφευγα και τις φωτο σε μπαρακια και κεντρα διασκεδασης. Εννοειται οτι προσεχουμε και τις ασεμνες φωτο, τις φωτο που πιθανοτατα προσβαλλουν ατομα ή πεποιθησεις οπως επισης προσεχουμε σε τι σελιδες εχουμε κανει like. Μακρια απο πολιτικα και αλλα controversial ζητηματα. Προσοχη βεβαια και στα σχολια που κανουμε δεξια και αριστερα.

Τελος να επισημανω οτι ειναι πολυ καλη ιδεα να ψαξετε το ονομα σας στο google για να δειτε τι εικονα θα αντικρυσει ο μελλοντικος εργοδοτης οταν θα κανει παρομοια αναζητηση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
Ενα blog πιστευω θα βοηθουσε πολυ, αλλα εξαρταται απο το περιεχομενο του. Αν ειναι καθαρα επαγγελματικο, πχ αν προσφερει οδηγιες για python ή αν αναλυει οικονομικες θεωριες, πιστευω οτι ισως βοηθαει. Αλλα οπως ειπε και ο ξεχασμενος εξαρταται απο το μεγεθος και τον τυπο της επιχειρησης.

Αυτο που πιστευω εχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ σημασια ειναι να μην εχεις φωτογραφιες στα social media με ποτα, καταχρησεις και μεθυσι. Τρως ακυρο χωρις 2η σκεψη. Εγω θα απεφευγα και τις φωτο σε μπαρακια και κεντρα διασκεδασης. Εννοειται οτι προσεχουμε και τις ασεμνες φωτο, τις φωτο που πιθανοτατα προσβαλλουν ατομα ή πεποιθησεις οπως επισης προσεχουμε σε τι σελιδες εχουμε κανει like. Μακρια απο πολιτικα και αλλα controversial ζητηματα. Προσοχη βεβαια και στα σχολια που κανουμε δεξια και αριστερα.

Τελος να επισημανω οτι ειναι πολυ καλη ιδεα να ψαξετε το ονομα σας στο google για να δειτε τι εικονα θα αντικρυσει ο μελλοντικος εργοδοτης οταν θα κανει παρομοια αναζητηση.

Οι περισσότεροι νεοέλληνες, γενιάς Facebook και μετά, έχουν πολλές φωτογραφίες ...στο Πανεπιστήμιο της Νύχτας! :P Αυτοί τι θα κάνουν; Κάποια στιγμή δεν θα είναι πλέον οι ανέμελοι φοιτητές (περνάμε τέλειααααα). :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 2 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top