Ξυλοδαρμοί και bullying πίσω από την "επίθεση" με λεπίδα από ξύστρα σε σχολείο

Κλασσική περίπτωση δασκάλων, οι οποίοι αγνοούν αναφορές μαθητών ότι δέχονται bullying καθώς πολλές φορές υποτιμούν τέτοια περιστατικά με την έννοια ότι απλά είναι πειράγματα στο πλαίσιο του παιχνιδιού και της πλάκας. Μέγα σφάλμα για εμένα. Πιστεύω πως εκτός ότι πρέπει οι καθηγητές να ενημερώνονται διαρκώς για περιστατικά εκφοβισμού και να μπορούν να αξιολογήσουν και την σοβαρότητά τους θαρρώ πως πρέπει να δίνουν δέουσα σημασία σε κάθε αναφορά όσο και μικρή και να τους φαντάζει, να παρατηρούν τα παιδιά την συμπεριφορά τους και γενικά να είναι κοντά στα παιδιά! Γιατί μετά καταλήγουμε αλλού από το bullying, θυμίζω την αυτοκτονία του 14 χρόνου πριν μερικούς μήνες, που σίγουρα δεν ήταν ίσως η καθαρά αιτία αλλά η αφορμή. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί, τι θα μπορούσα να είχα κάνει, και πολλά πολλά άλλα , ή λέμε δεν άκουσα, δεν είδα, δεν κατάλαβα κάτι. Τώρα αυτός ο δάσκαλος τι έχει να πει;

Μετά θέλω να συγχαρώ τον πατέρα αλλά και άλλους πατεράδες που διδάσκουν στα παιδιά πρώτα από όλα να είναι άνθρωποι και να μην κάνουν διακρίσεις και τους περνάνε το μήνυμα ότι όλοι οι άνθρωποι στα σχολεία και όχι μόνο, έχουν ίσα δικαιώματα, ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας, χρώματος, καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.α !! Δυστυχώς αυτό, δεν το έχουμε κάνει οι περισσότεροι αλλά πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όλοι να το περνάμε στις νέες γενιές!

Ωστόσο εγώ, μπορεί να μην το έχω καταλάβει θέλω να θέσω τα εξής ερωτήματα: 1) Το παιδί από την Συρία είχε πει στον πατέρα του ότι δέχονταν bullying; Εάν ναι, ο πατέρας του παιδιού, έκανε κάτι; Εάν όχι γιατί; 2) Το παιδί του πατέρα που έκανε την ανάρτηση-καταγγελία, λογικά δεν θα ενημέρωσε τον μπαμπά του, τι γίνεται στο σχολείο; Εάν ίσως τον ενημέρωνε πιο νωρίς δεν θα είχαμε προλάβει τέτοιες καταστάσεις; Φυσικά και δεν ρίχνω ευθύνες στο παιδί ρητορική ερώτηση ήταν, γιατί μπορεί να φοβόταν, πολλά μπορεί χωρίς να το δικαιολογώ καθώς μερικές φορές σε κάποια πράγματα η σιωπή πρέπει να "σπάει" 3) Δεν θα πω για θέση ή μη άμυνας όσο αφορά το παιδί που επιτέθηκε, αλλά πώς του ήρθε να επιτεθεί με αιχμηρό αντικείμενο; Έφτασε προφανώς επειδή δεν ήξερε πως αλλιώς να αντιμετωπίσει μία τέτοια κατάσταση αν δεν το έλαβαν υπόψη σοβαρά ή κάπου είχε δει ότι κάτι τέτοιο αποτελεί τρόπο να λύσει/αμυνθεί σε μία τέτοια κατάσταση; 4) Είναι ικανό ένα επεισόδιο μίας "επίθεσης" με λεπίδα από την ξύστρα ώστε να πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης με ευθύνη του εισαγγελέα;

Η παραπληροφόρηση από όσο καταλαβαίνω ήταν επειδή αρχικά είχε ειπωθεί ότι και καλά το παιδί από την Συρία είχε μαχαίρι ώστε να το "μαστιγώσουν" ; Νομίζω πως πρέπει να αντιληφθούμε πώς οι πρόσφυγες από την Συρία αναγκάστηκαν να φύγουν από εκεί λόγω του πολέμου που αντιμετώπιζαν και αναζητούν μία ιδανικότερη ζωή κάπου αλλού, είναι ένας πολιτισμένος και μορφωμένος λαός και θεωρώ αδιανόητο να υπάρχουν μερικοί που να εμποδίζουν την ομαλή ένταξή τους στην κοινωνία. Πρέπει να ενταχθούν ειρηνικά στην κοινωνία! και έχουν δικαιώματα στην υγεία,στην μόρφωση, κλπ κλπ!!

Αρχική Δημοσίευση από Unseen skygge:

Τα περιστατικα bullying αν ειχε επεμβει ειτε καποιο αλλο παιδακι απλως λεγοντας το στους γονεις του ειτε ακομα και στο διευθυντη πολυ πιθανο να ειχαν γινει αλλιως τα πραγματα. Φτανει πια οτι τα παιδακια ειναι ολα του θεου και δεν φταινε αυτα, ναι φταινε! Καποια στιγμη θα ενηλικιωθουν, δεν γινεται μεχρι τα 18 να εχουν αφεση αμαρτιων. Τα περιστατικα αυτα εγιναν το πρωι στο σχολειο? Εχω την εντυπωση οτι οι προσφυγες πηγαινουν στο σχολειο τα απογευματα εκτος και αν τα λεω λαθος. Οποτε ισως να ηταν και αυτο ενας λογος που δεν ενημερωθηκε ιδιαιτερα διευθυντης κλπ

Click για ανάπτυξη...

Δεν φταινε τα παιδια ρε man,αμορφωτοι χαρακτηρες ειναι.Γι'αυτο υπαρχει αυτη η "αφεση" που λες.Ωστε να τους δοθει ο απαραιτητος χρονος να ωριμασουν και να διαμορφωσουν την προσωπικοτητα τους οντας ενεργοι και υπευθυνοι πολιτες αλλα επισης σημαντικοι για την κοινωνια με την αναπτυξη των δεξιοτητων τους.

Σε αυτες τις νεαρες ηλικιες ο ανθρωπος ειναι σαν μεταλο που εχει θερμανθει.Η προσωπικοτητα του μπορει ευκολα να αλλαζει και ειναι ιδιαιτερα ευαισθητη σε οποιοδηποτε ερεθισμα,θετικο η αρνητικο.Καθως μεγαλωνει χανει αυτη την ιδιοτητα της παραμορφωσης."Σκληραινει" και στηριζεται σε ορισμενες αρχες,που αποτελουν στοιβαρα θεμελια των πεποιθησεων του πλεον. Οταν αυτα τα θεμελια δεν ειναι καλα,οταν δοθηκε λαθος μορφη στην προσωπικοτητα του,τοτε ξεκινουν τα προβληματα,διοτι πλεον δεν μπορει να αλλαξει καθολου ευκολα εως και με τιποτα.

Δυστυχως εχουμε ξεχασει πλεον οτι τα παιδια μπορουν να επηρεαστουν το ιδιο ευκολα με θετικο & αρνητικο τροπο. Βλεπουμε νεους με προβληματικη συμπεριφορα και απλα λεμε ειτε "ε παιδια ειναι μωρε σιγα",ειτε "α τα αλητακια". Πρεπει να υπαρχει μια μεση λυση : Να κατανοησουμε οτι ναι μεν μπορει να παρουσιασει καποιο παιδι προβληματικη συμπεριφορα(π.χ. bullying),διοτι δεν ειναι αλανθαστο και σε αυτη την ηλικια κυριως μιμειται οτι βλεπει διοτι δεν εχει ακομα δικη του ισχυρη λογικη και πρωτοβουλια,αλλα και να επεμβουμε δινοντας το σωστο παραδειγμα και εξηγωντας γιατι κατι δεν ειναι σωστο η περιμενουμε να γινει αλλιως.

Αρχική Δημοσίευση από Unseen skygge:

Τα περιστατικα bullying αν ειχε επεμβει ειτε καποιο αλλο παιδακι απλως λεγοντας το στους γονεις του ειτε ακομα και στο διευθυντη πολυ πιθανο να ειχαν γινει αλλιως τα πραγματα. Φτανει πια οτι τα παιδακια ειναι ολα του θεου και δεν φταινε αυτα, ναι φταινε! Καποια στιγμη θα ενηλικιωθουν, δεν γινεται μεχρι τα 18 να εχουν αφεση αμαρτιων. Τα περιστατικα αυτα εγιναν το πρωι στο σχολειο? Εχω την εντυπωση οτι οι προσφυγες πηγαινουν στο σχολειο τα απογευματα εκτος και αν τα λεω λαθος. Οποτε ισως να ηταν και αυτο ενας λογος που δεν ενημερωθηκε ιδιαιτερα διευθυντης κλπ

Click για ανάπτυξη...

Μπορείς σε παρακαλώ να μας εξηγήσεις τι εννοείς με το "Φτάνει πια ότι τα παιδάκια ειναι ολα του θεου και δεν φταινε αυτα, ναι φταινε!" ; Εγώ θα συμφωνήσω με αυτό που είπε ο Samael και θα ήθελα να προσθέσω ότι τα παιδιά δεν γεννιούνται ούτε έχοντας διαμορφώσει τον χαρακτήρα και την συμπεριφορά τους, αλλά αυτόν και αυτήν σταδιακά την πλάθουν μέσα από τα βιώματά τους και από την συμβίωση με τους γονείς τους και από την επιρροή από το κοινωνικό τους περίγυρο. Επομένως κανένα παιδί δεν γεννιέται με πρόθεση να πάει να ασκήσει Bullying, ούτε γεννιέται ρατσιστής αλλά γίνεται μέσω των μηνυμάτων που του περνάει πχ η οικογένειά του. Εάν το παιδί λοιπόν ζει μέσα σε μία οικογένεια που του προβάλλουν άσχημα και ρατσιστικά πρότυπα τότε αυτό θα το περάσει και έξω και θα εκδηλώσει ίσως και ανάλογη συμπεριφορά, δεν θα σέβεται το διαφορετικό. Εάν ζει σε ένα περιβάλλον βίας τότε ίσως και το παιδί θα εκδηλώσει βίαιες στάσεις επειδή ακριβώς ασυνείδητα θα μιμηθεί αυτήν την στάση. Μην ξεχνάμε ότι και τα παιδιά πολλές φορές επηρεάζονται και από τους συνομήλικους τους καθώς δεν έχουν παγιώσει τα πιστεύω και τα θέλω τους, αλλά ακόμα τα διαμορφώνουν. Με τον χρόνο ωριμάζουν, ανεξαρτοποιούνται και αρχίζουν να βάζουν τα πράγματα σε μία τάξη στο μυαλό τους, αρχίζουν να αναθεωρούν και να αναδιαμορφώνουν ή όχι τις αντιλήψεις τους. Θέλω να καταλήξω ότι δεν φταίνε τα παιδιά αλλά η παιδεία μας και το εκπαιδευτικό σύστημα και τα πρότυπα που περνάει η κοινωνία και η οικογένεια! Και γιατί δεν είναι όλα τα παιδάκια του θεού ; Δηλαδή τι το διαφορετικό έχει πχ ένα παιδί από την Ελλάδα, από την Αφρική, από την Ισπανία; Σε τι διαφέρει ακριβώς; Επειδή έχει άλλο χρώμα, άλλη γλώσσα σε αυτό; Ίδια δικαιώματα δεν έχουν στην ζωή; Σοβαρά; Κανείς δεν μίλησε για άφεση αμαρτιών, φυσικά δεν μπορούμε όμως να κατηγορήσουμε ένα ανήλικο γιατί ακόμα είναι σε ευαίσθητη ηλικία και έχει τις επιρροές του, που σημαντικό ρόλο σε αυτήν την φάση έχει πρωτίστως η οικογένεια, μετά το σχολείο και μετά οι συνομίληκοι και ευρύτερα ο περίγυρός τους, όπως και προείπα.

Εάν εσύ πάλι γεννήθηκες και είχες έμφυτες στον χαρακτήρα σου αξίες, αντιλήψεις κλπ ή τις είχες πλάσει τον χαρακτήρα σου αλλά δεν τις διαμόρφωσες μέσα από την ζωή σου και τα βιώματά σου αλλά αντίθετα θεωρείς ότι σύμφωνα με μία τέτοια λογική δεν πρέπει να δίνουμε άφεση αμαρτιών σε όλα τα ανήλικα που εκδηλώνουν παρεκλίνουσες συμπεριφορές και δεν είναι όλα τα παιδάκια του θεού και που κατά την γνώμη σου φταίνε, ας το συζητήσουμε Και θέλω να σε ρωτήσω ένας γεννιέται ρατσιστής ή γίνεται; Ένας εκδηλώνει επιθετική συμπεριφορά έτσι επειδή του ήρθε στο μυαλό, ή την έχει μιμηθεί και από κάπου την έχει δει; Ένας που συζητά τα προβλήματά του ειρηνικά, με διάλογο χωρίς βία ,το κάνει επειδή έτσι έχει μάθει, έχει νιώσει υποστηρικτικό περιβάλλον ή γεννήθηκε με αυτήν την αξία και το πρότυπο συμπεριφοράς;

Τζιτζίκο το να μαλώσουν προφανώς τα παιδιά για το ποιος έχει την πιο ωραία κασετίνα, για το ποιος παίζει ωραία μπάλα, για το ποιος έχει το ομορφότερο κορίτσι φυσικά και δεν είναι bullying ή ακόμα και οι τσακωμοί, φυσικό είναι και συμφωνώ ότι παιδιά είναι και θα τσακωθούν μεταξύ τους, αλίμονο στο πρόγραμμα είναι . Ωστόσο όταν περιστατικά που έχουν ως σκοπό την μείωση του άλλου, τον εξευτελισμό σε συνεχόμενη και τακτική βάση και αυτά εκδηλώνονται με την μορφή σωματικής ή λεκτικής ή ψυχικής βίας ή ακόμα όλα αυτά μαζί που κάνουν κακό στην υγεία ενός παιδιού, με την έννοια ότι του προκαλούν βλάβη τότε ναι, θεωρείται , μπορεί να ενταχθούν τέτοια φαινόμενα στα πλαίσια του εκφοβισμού και της σχολικής βίας . Και συνήθως τέτοια περιστατικά λαμβάνουν χώρα, επειδή θεωρεί μία ομάδα πχ παιδιών ότι κάποιο άλλο παιδί έχει κάτι το "διαφορετικό" πχ καταγωγή ή σεξουαλικό προσανατολισμό το οποίο δεν σέβονται και καταλήγουν να το κοροϊδεύουν και να το απομονώνουν. Από ότι καταλαβαίνω από τον πατέρα που έκανε την καταγγελία, το παιδί από την Συρία καθημερινά αντιμετώπιζε μία άσχημη συμπεριφορά από τους συμμαθητές του, λόγω της καταγωγής του προφανώς και επειδή είχε την ιδιότητα του "προσφυγόπουλου" οπότε με βάση αυτό το κριτήριο, προσωπικά το εντάσσω στο πλαίσιο αυτό. Βία δεν είναι μόνο το ξύλο, βία θεωρούνται υποτιμητικές φράσεις και χαρακτηρισμοί ,βία δεν είναι μόνο βλάβες οι σωματικές αλλά και συναισθηματικές , που πραγματοποιούνται σε τακτική βάση από τους θύτες. Το παιδί (το θύμα) για να φοβόνταν και να πήρε μία τέτοια στάση αμυντική και σκέφτηκε ότι πρέπει να προφυλαχθεί και να αντιδράσει εάν γίνει κάτι , σίγουρα δέχονταν καθημερινά θεωρώ ταπείνωση, κοροϊδεία και βία, αλλιώς γιατί να το κάνει και απλά μην κάνει παρέα με τα υπόλοιπα παιδιά; Θεωρώ ναι, υπερβολικό το να πάρει τον δρόμο της εισαγγελίας το ότι το παιδί από την Συρία αμύνθηκε με αυτό τον τρόπο στο άλλο παιδί και τον "τραυμάτισε". Και θέλω να ρωτήσω τόσα άλλα σοβαρότερα περιστατικά βίας, γιατί δεν έχουν πάρει αυτόν τον δρόμο; Επειδή τώρα το παιδί που "τραυμάτισε" τον 9 χρόνο ήταν προσφυγόπουλο; Γιατί δεν νομίζω αν δεν ήταν, να έφτανε μέχρι εκεί το θέμα επειδή ένα παιδί επιτέθηκε με την λεπίδα της ξύστρας του, έναν συμμαθητή του, να λέμε και την αλήθεια. Απλά ίσως στο σχολικό πλαίσιο και μόνο να του επιβάλλονταν κάποια ποινή. Ωστόσο φαινόμενα τέτοια μη αποδοχής άλλων παιδιών και φαινόμενα bullying, πιστεύω πως πρέπει να αναδεικνύονται από τα ΜΜΕ και σε σοβαρό βαθμό ώστε να προκαλέσουν προβληματισμό και όχι απλά για να προβάλουν την είδηση και μόνο ώστε να ευαισθητοποιηθεί γενικότερα η όλη η κοινωνία ώστε να εξαλειφθούν. Γενικότερα συμφωνώ μαζί σου, ότι είναι καλό και σωστό να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας, και είναι πολύ φυσιολογικό και υγιές και σε συγχαίρω που το έκανες αυτό (και φυσικά δεν σε έκανε και "κακό" παιδί ίσα ίσα), καθώς εγώ τότε δεν είχα την δύναμη να το κάνω και απλά ήμουν παθητική σε άσχημες και προκλητικές συμπεριφορές συμμαθητών μου. Πρέπει τα παιδιά να μαθαίνουν να υπερασπίζονται τον εαυτό τους, με υγιούς τρόπους, αλλά αυτό προϋποθέτει και την κατάλληλη παιδεία και μόρφωση και σαφώς ένα υποστηρηχτικό περιβάλλον τόσο από την οικογένεια όσο και από το σχολείο τα οποία είναι αρμόδια "όργανα" ώστε να διδάξουν στα παιδιά τους, υγιείς συμπεριφορές!

Καλημέρα

Αρχική Δημοσίευση από Ariana2018:

Εγώ στην κόρη μου που είναι μόλις 4 της μαθαίνω από τώρα το"οχι" και αν σε πειράζουν θα τους φωνάζεις και δε θα τους αφήνεις. Γιατί και στις κούνιες και στον παιδικό υπάρχουν τα "παλιόπαιδα"
Όχι δε φταίνε τα παιδάκια αλλά εγώ κάπως πρέπει να μάθω την κόρη μου να χειρίζεται τα "παλιόπαιδα" Δε θα καταλάβει σε αυτή την ηλικία ότι φταίνε οι γονείς τους κλπ.Πρεπει να μάθει να αμύνεται και να διεκδικεί.

Στις κούνιες με θυμώνει όταν ενώ εκείνη δίνει όλα της τα παιχνίδια, αλλά παιδάκια μπορεί να μην της τα δίνουν. Της διδάσκω κι εγώ λοιπόν να δίνει μόνο όταν της δίνουν και αν δεν της δίνουν, να γυρνάει πλάτη και να φεύγει να βρίσκει άλλη παρέα.

Το βρίσκετε λάθος? Διότι εμένα δε με δίδαξαν ποτέ τέτοια. Μια ζωή μου έλεγαν να μην ασχολουμαι η το χειρότερο :ερχόταν η μαμά μου να "καθαρίσει" για μένα.

Ναι, βέβαια θα καθαρίσω αν χρειαστεί αλλά δε θέλω να ειμαι εγώ ή λύση της και να φοβάται. Θέλω να μιλάει και να υπερασπιζεται τον εαυτό της και να λέει όχι.

Click για ανάπτυξη...

Ισχύει, πρέπει για εμένα από πολύ μικρά τα παιδιά να μάθουν πάντα με υγιής τρόπους σύμφωνα πάντα με την ηλικία τους να διεκδικούν τα δικαιώματά τους και αυτά που τους ανήκουν. Και λέω πάντα με την ηλικία τους, γιατί σίγουρα ένα 4 χρόνο παιδί δεν μπορεί να το κάνει με τον ίδιο τρόπο με ένα 10 χρόνο. Δεν συμφωνώ ωστόσο να μην κάνει παρέα με όσα παιδιά δεν της δίνουν τα παιχνίδια τους , ενώ εκείνη της τα δίνει μπορεί ωστόσο ίσως να κάνει, παίζοντας με τα δικά της παιχνίδια ή απλά στις κούνιες, τσουλήθρες χωρίς τα παιχνίδια που έχει φέρει στην παιδική χαρά, αλλά όχι με την λογική "δεν μου έδωσες τα δικά σου δεν σου δίνω τα δικά μου" κλπ κλπ γιατί πχ και η κόρη σας ίσως σε άλλα πράγματα να λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο του δούναι και λαβείν. Τα άλλα παιδάκια προφανώς δεν έχουν μάθει να μοιράζονται τα παιχνίδια τους ή να εκπαιδεύονται ακόμα σε αυτό ή στην χειρότερη να μην θέλουν να είναι πεισματάρικα . Δεν έχω ιδέα για να πω την αλήθεια ποια είναι η κατάλληλη μέθοδος σε κάτι τέτοια ! Κατά τα άλλα είναι πολύ καλό και τόσο ωραίο που της αφήνετε χώρο και της δίνετε την ευκαιρία να υπερασπιστεί μόνη τον εαυτό της γιατί αυτό της δίνει θεμέλια και για την μελλοντική της ζωή στο να μάθει να διεκδικεί.

Αρχική Δημοσίευση από jj!:

@Σόφη: Όμως τα παιδιά δεν έχουν διαμορφώσει ακόμη την προσωπικότητά τους. Είναι λογικό καθετί το "ξένο" ή "παράξενο" προς αυτά να τα κάνει να φέρονται με άσχημο τρόπο, αλλά τα κίνητρά τους δεν είναι "κακά". Ας πούμε, στην τάξη μας ένα κοριτσάκι είχε ξανθό μπουκλωτό μαλλί και οι υπόλοιποι το κοροϊδεύαμε. Εγώ, σαν παιδάκι, είχα εξαιρετικά λεπτή φωνή, που δεν παρέπεμπε σε αγόρι, και αυτό πάντα αποτελούσε το "κουσούρι" για το οποίο θα με κορόιδευαν οι άλλοι (ευτυχώς να λέμε που μετά τη μεταφώνιση η φωνή μου έγινε αρκετά βαριά και δεν παρέμεινε ίχνος από εκείνο το αίσχος)

Το λάθος των γονιών είναι που εξακολουθούν να χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους για το χρώμα και την καταγωγή τους, μεταφέροντας αυτή τη συμπεριφορά στα παιδιά τους. Από την άλλη, αν τους πουν "κάνε παρέα με αυτό το παιδί" (που είναι π.χ. μαύρο) είναι ένα είδος "αντίστροφου ρατσισμού" Τα παιδιά είναι εξαιρετικά ανιδιοτελή, οπότε η συμπεριφορά τους είναι καθοδηγούμενη πολλές φορές από τους γονείς τους. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που οι γονείς θα πουν "γιατί ήρθαν σε εμάς οι πρόσφυγες", να σκεφτούν τι επίπτωση θα έχει αυτό στην συμπεριφορά των παιδιών τους. Επειδή είναι μικρά δεν σημαίνει ότι είναι και χαζά!

Click για ανάπτυξη...

Ναι καταλαβαίνω πως το εννοείς. Απλά ίσως είναι διαφορετικό το σε πειράζω πχ μόνο στο πλαίσιο της πλάκας επειδή έχεις μπουκλωτό ξανθό μαλλί, ή λεπτή φωνούλα αλλά κάνουμε παρέα, περνάμε καλά το υπόλοιπο διάστημα από το σε κοροϊδεύω διαρκώς, σε ταπεινώνω σου ασκώ βία επειδή πχ έχεις μπουκλωτό ξανθό μαλλί ή λεπτή φωνούλα. Στην πρώτη περίπτωση σαφώς δεν έχουν κακά κίνητρα και το κάνουν για χαβαλέ (άλλο που ίσως σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να ξεφύγουν από τα όρια , ή να το πάρει στραβά το άλλο παιδάκι και να παρεξηγηθεί και να αρχίσει να κλαίει ). Στην δεύτερη περίπτωση ωστόσο σαφώς και τα κίνητρα δεν είναι και τα καλύτερα. Νομίζω πως υπάρχουν κάποια λεπτά όρια μεταξύ αυτών των 2.
Στο υπόλοιπο, θα συμφωνήσω μαζί σου απολύτως.

Skygge φυσικά ο κάθε άνθρωπος γεννιέται και γίνεται αυτό είναι όλο το point μου, και σαφώς ο καθένας από εμάς έχει διαφορετική προσωπικότητα, διαφορετικό χαρακτήρα, και τρόπο αντίληψης και αντιμετώπισης των καταστάσεων, αλίμονο εάν ήμασταν όλοι τυποποιημένοι, δεν θα υπήρχε και νόημα κιόλας. Πιστεύω πως ο κάθε ο άνθρωπος, επειδή όταν γεννιέται, δεν έχει πλάσει χαρακτήρα, κριτική αντίληψη, δεν έχει αναπτύξει συμπεριφορά ότι μέχρι κάποια ηλικία δέχεται ερεθίσματα από το εξωτερικό του περιβάλλον στο οποίο ουσιαστικά και εκπαιδεύεται και μαθαίνει να συμπεριφέρεται ώσπου να μεγαλώσει να ανεξαρτοποιηθεί και να διαμορφώσει και να τελειοποιήσει εν τέλει τα δικά του πιστεύω, θέλω και την ιδιοσυγκρασία του. Θέλω να πω, ότι ένα μικρό παιδί είτε αυτό είναι 2, 4 ή 10 από μόνο του, από την στιγμή της γέννησής του, δεν μπορεί να ξέρει ποιο είναι το σωστό και ποιο είναι το λάθος, αλλά αυτό το μαθαίνει μέσα από ένα σύστημα αξιών να το πω και συμπεριφοράς, το οποίο βλέπει και βιώνει σε μία οικογένεια, αργότερα στο σχολείο και στην σχέση του με τους συνομιλήκους του , και αφού σιγά σιγά μεγαλώνει γνωρίζει τον κόσμο και σιγά σιγά γνωρίζει καλύτερα και τον εαυτό του , τον διαμορφώνει μπορεί να απορρίψει ή όχι, όσα τόσο καιρό ουσιαστικά έμαθε και να δημιουργήσει από την αρχή ή όχι τον εαυτό του και τα δικά του ιδανικά και τις δικές του πεποιθήσεις. Ωστόσο κάθε οικογένεια θεωρώ ότι είναι διαφορετική από την άλλη, έχει διαφορετική ιδιοσυγκρασία, άλλες πεποιθήσεις σε κάποια θέματα, με αποτέλεσμα το παιδί να μεγαλώνει με ίσως διαφορετικό τρόπο διαπαιδαγώγησης και μερικές φορές να έχει λάβει και διαφορετικά μηνύματα και πρότυπα συμπεριφοράς. Όπως και να το κάνουμε τα παιδιά ειδικά τα μικρής ηλικίας, σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες που έχω διαβάσει προφανώς δεν το κατεβάζω από το κεφάλι μου, έχουν ήδη διαμορφώσει τον χαρακτήρα τους, εάν θυμάμαι καλά μέχρι τα 3 έτη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η συμπεριφορά θα είναι πάγια σταθερή και δεν μπορούν να την αλλάξουν με το καιρό. Θέλω να καταλήξω, ότι τα μικρά παιδιά σαφώς και δέχονται ερεθίσματα από το περίγυρό τους που τους περιβάλλει και σύμφωνα με αυτό ουσιαστικά αντιδρούν, αφού σύμφωνα με αυτά τα θεμέλια πάνω, έχουν εκπαιδευτεί να συμπεριφέρονται. Όσο για το θέμα του ρατσιστή, εννοείται ότι δεν γεννιέται κάποιος, αλλά μπορεί να γίνει και να μην γίνει είμαστε απόλυτοι σύμφωνοι σε αυτό. Συνήθως όμως κάποιες τέτοιες πεποιθήσεις ας το πω, διαμορφώνονται, μετά από κάποια ηλικία που τα παιδιά ωριμάζουν και ανεξερτοποιούνται. Όσο είναι μικρά απλά ακολουθούν τα γονεϊκά περισσότερο πρότυπα, άσχετα που για εμένα, για εσένα , για τον x και y, το τάδε γονεϊκό πρότυπο μπορεί να μην ταυτίζεται με τις δικές μας αντιλήψεις, δεν ξέρω εάν κατάλαβες τι θέλω να σου πω με αυτό. Το εάν επομένως ένα παιδί, ξέρει από μικρή ηλικία ποιο είναι σωστό και ποιο όχι σε κάθε περίσταση εξαρτάται από τι εκπαίδευση έχει λάβει. Εάν οι γονείς του πχ τον χτυπάνε για να συμμορφωθεί διαρκώς, τότε και το παιδί θα μάθει ότι για να διεκδικεί αυτό που θέλει πρέπει να ασκήσει βία ώστε να το λάβει, δεν έχει γεννηθεί με ατομικό χαρακτηριστικό που να του λέει "ώπα αυτό δεν είναι σωστό και η βία δεν είναι μέσο κατάκτησης των θέλω μου". Όταν ένα παιδί μεγαλώνει σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που εμπνέει και προάγει τον ρατσισμό, και στο σχολείο πχ ένα παιδί είναι από την Αφρική,θεωρείς ότι είναι αρκετά ώριμο ώστε να μην προβάλλει εναντίον του ρατσιστική αντίδραση, αλλά να το αποδεχθεί; Δεν θα ακολουθήσει, δεν θα μιμηθεί όσα έχει διδαχθεί από το περιβάλλον το οποίο το αναθρέφει; Μπορεί πχ το 8 χρόνο παιδί να πει, είναι λάθος η ρατσιστική συμπεριφορά; Όλα λοιπόν αυτά τα παιδιά που γίνονται εγκληματίες, ασκούν bullying θεωρείς ότι γεννήθηκαν και ήθελαν να τα κάνουν όλα αυτά ή απλά εκπαιδεύτηκαν έτσι, έζησαν έτσι ώστε να διαμόρφωσαν ένα τέτοιο πρότυπο συμπεριφοράς; Εσύ γεννήθηκες και ήδη θεωρείς ότι είχες ατομικά συμπεριφορικά χαρακτηριστικά και μία κατάλληλη διαμορφωμένη έμφυτη προσωπικότητα που σου υπαγόρευαν από τότε να κρίνεις ποιο είναι σωστό και ποιο λάθος ή έμαθες, διαπαιγωγήθηκες σε αυτά και αργότερα εσύ πάνω σε αυτά απέρριψες ή υιοθέτησες αξίες και πρότυπα για να είσαι αυτός που είσαι σήμερα; Εάν ένα παιδί ακολουθήσει λάθος δρόμο από τον ορθό που του προβάλλουν γονείς και σχολείο πχ, δεν είναι δική του ευθύνη πιστεύω, αλλά θέμα οριοθέτησης που έχει επιβάλει ο γονέας ή ο δάσκαλος ώστε να προλάβει μία κακή συμπεριφορά