Δείχνει η ακρότητα ελευθερία;

Αρχική Δημοσίευση από Ειλικρινής:

Για σεξ με την έννοια του έρωτα δεν το έχω πολυσκεφτεί...ίσως με την Τζενιφερ Ανιστον (...πατρίδαααααααααα ),πάντως θα ήθελα πολύ να γ***σω τον Καραμανλή,τον Παπανδρέου,την Ντόρα,την Μαριέτα,την Παπαρήγα,τον Αλαβάνο και πολλούς πολλούς άλλους "διάσημους" της πολιτικής!
Είμαι καλά γιατρέ μου?

Click για ανάπτυξη...

Απλά αποδέξου το επαναστατικό προτσές που μετασχηματίζεται σε λίμπιντο εντός σου και όλα θα πάνε καλά.

Αρχική Δημοσίευση από bisbirikos:

"Η προδοσια ως πραξη ανυπακοης ειναι η απαρχη της ελευθεριας"
Ε.Φρομ, Ο φοβος μπροστα στην ελευθερια...

(Ασχετο αλλα μου αρεσε και το εβαλα)

Click για ανάπτυξη...

Nομίζω ότι και η διαστροφή (που κακώς υπάρχει τέτοια λέξη στα λεξικά εκτός αν αναφερόμαστε σε ακραίες περιπτώσεις όπως παιδεραστία) είναι εκτός όλων των άλλων μια ομολογία επαναστατικότητας. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλές διαταραχές πχ διατροφικές διαταραχές, όπως βουλιμία, τις οποίες πολλοί σύγχρονοι μεταψυχολόγοι τις εξετάζουν σοβαρά και από την οπτική της κοινωνιολογίας. Παράδειγμα : ''Τους έχω όλους γραμμένους για το τί θεωρούν όμορφο, και θα τρώω όσο θέλω κι ας γίνω βουβάλι''. Συγνώμη, ίσως ανήκει σε άλλη θεματική ενότητα αλλά ως Dr Strangelove βρήκα την ευκαιρία. Ο κλάδος λέγεται κοινωνιοψυχολογία αν δεν κάνω λάθος.

Αρχική Δημοσίευση από bisbirikos:

Αυτην την "οπτικη" υιοθετησε* κι ο Α.Κραουλυ για να δικαιολογησει τον "σατανισμο" του. Σιγουρα το να πηγαινεις κοντρα στο "κυριως ρευμα" περιεχει και μια μορφη ανυπακοης/ελευθεριας αλλα εχει μεγαλη σημασια (imho) και το πως εκφραζεται. (Και για να γυρισουμε παλι στο θεμα) Το μαστιγιο του σαδιστη με το τσιμπιμα του ερωτευμενου διαφερουν μονο στν τροπο εκφρασης (η βαση του συναισθηματος που παραγει αυτες τις εκφρασεις ειναι η ιδια).

Click για ανάπτυξη...

Ο Μαρτίνος Λούθηρος πριν κάνει την μεγάλη ρήξη με την Εκκλησία, ζούσε αυστηρά ασκητική ζωή μέσα σε μοναστήρια και αυτομαστιγώνοταν. Φυσικά αυτό ήταν μια πολύ συνηθισμένη τακτική εξαγνισμού εκείνα τα χρόνια. Η θρησκοληψία και η υπακοή στο ''τακτοποιημένο'' σύμπαν, στην κοινωνία ή στην πολιτική είναι ένα βήμα από την απόλυτη άρνησή τους. Τόσο ο σαδιστής όσο και η παρθένα θρησκόληπτη έχουν κοινή αφετηρία την άρνηση ή τον φόβο της αγάπης και του έρωτα, την άρνηση της πεπτουσίας της ζωής.

Αρχική Δημοσίευση από bisbirikos:

"Η προδοσια ως πραξη ανυπακοης ειναι η απαρχη της ελευθεριας"
Ε.Φρομ, Ο φοβος μπροστα στην ελευθερια...

(Ασχετο αλλα μου αρεσε και το εβαλα)

Click για ανάπτυξη...

εγώ πάλι το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω αυτο το μικρό κομμάτι και καθόλου δεν συμφωνώ
Είναι σαν ξαφνικά να δίνουμε άφεση αμαρτιών σε όλους τους "προδότες" στο όνομα της ελευθερίας.
Μα η ελευθερία από μόνη της δεν σηκώνει προδοσίες.
Η δε ανυπακοή περισσότερο παραπέμπει σε αναρχία (προσοχή μη μπερδέψουμε εδώ τον ορισμό της αναρχίας με τον χουλιγκανισμό) παρά σε προδοσία.

Η φράση αυτή όπως τη βλέπω διατυπωμενη, για το δικό μου μυαλό, είναι άτοπη

Αρχική Δημοσίευση από bisbirikos:

Δεκτον. Αλλα δε νομιζω οτι ολοι εχουν το σθενος να ξεφυγουν απο το "τακτοποιημενο" συμπαν.
Ισως απο την αλλη, αυτοι που ξεφευγουν, να ωθουν το εαυτο τους σ'αυτην την ακραια κατασταση για να "αναγκαστουν" να ξεφυγουν (εννοειται και για να εχουν αλλοθι αν τυχον δεν τα καταφερουν).

Click για ανάπτυξη...

Αυτοί που ξεφεύγουν από το τακτοποιημένο σύμπαν, κοινωνία, πολιτικό σύστημα κλπ είναι μόνο όσοι μπορούν ακόμα να ερωτεύονται, κι αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό από τον σεξουαλικό πόθο. Μόνο ο έρωτας απελευθερώνει και σε αποδεσμεύει από κάθε εξουσία. Ο κόσμος όμως ακόμα περιστρέφεται γύρω από την σεξουαλικότητα και πάντα αυτό θα γίνεται.
Οι ερωτικές στιγμές της ανθρωπότητας είναι πολύ λιγότερες σε σχέση με τις στιγμές του σεξουαλικού πάθους και της ανάγκης για επικράτηση, γι'αυτό και όλοι λένε ότι ερωτεύονται σπάνια.
Μόνο ο έρωτας είναι αναρχικός, εν αντιθέσει με κάθε σεξουαλικό που δεσμεύει. Το σεξ μπορεί να ενώνει δυο ανθρώπους, εμπεριέχει όμως αναγκασμό, εξουσία και εξάρτηση. Δεν είναι κακό αλλά δεν είναι και απελευθερωτικό. Το σεξ απελευθερώνει μια στιγμή, ο έρωτας απελευθερώνει την αιωνιότητα. Μόνο ο έρωτας μπορεί να απελευθερώσει ουσιαστικά. Το μυστικό της σωτηρίας του ανθρώπου δεν είναι καμμιά πίστη, ιδεολογία ή κοινωνικοπολιτικό σύστημα, αλλά μόνο ο έρωτας για την μονάδα, την κοινωνία και όλο το σύμπαν. Τα κράτη δεν διοικούνται ερωτικά, οι επιχειρήσεις το ίδιο, πουθενά σήμερα δεν υπάρχει ερωτισμός. Δουλεύουμε για να δουλεύουμε και παράγουμε χωρίς να είμαστε ερωτευμένοι με το προιόν που παράγουμε. Καλά τα πολυετή πλάνα των κυβερνήσεων επίσης, αλλά όσο οι βουλευτές είναι τόσο αντιερωτικοί, το αποτέλεσμα θα είναι πάντα γκρίζες κυβερνήσεις διαχειριστών.

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:

Η φράση αυτή όπως τη βλέπω διατυπωμενη, για το δικό μου μυαλό, είναι άτοπη

Click για ανάπτυξη...

νομίζω ότι άλλο θέλει να πει ο bisbirikos.

Αρχική Δημοσίευση από bisbirikos:

Edit: υπο αυτη την εννοια παντως, το να ακολουθει καποιος αυτο που πιστευει (ακομα κι αν ετσι χαρακτηριζεται σαν "γραφικος") δειχνει ελευθερια. Το να μην ακολουθεις τους στανταρ κανονες και να συνεχιζεις να πιστευεις σ'αυτα που πιστευεις, σιγουρα ειναι ακραιο και ακροτητα (με τα σημερινα δεδομενα) και σιγουρα δειχνει ελευθερια...Αλλα , αυτο δεν ειναι ο ερωτας?

Κερναω καφε αν ανεβεις Σαλονικα οκ?

Click για ανάπτυξη...

Σωστά, ευχαριστώ για την πρόσκληση.

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:

εγώ πάλι το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω αυτο το μικρό κομμάτι και καθόλου δεν συμφωνώ
Είναι σαν ξαφνικά να δίνουμε άφεση αμαρτιών σε όλους τους "προδότες" στο όνομα της ελευθερίας.
Μα η ελευθερία από μόνη της δεν σηκώνει προδοσίες.
Η φράση αυτή όπως τη βλέπω διατυπωμενη, για το δικό μου μυαλό, είναι άτοπη

Click για ανάπτυξη...

Θα συμφωνήσω με την απάντηση που σου έδωσε ο bisbrikos περί του παιδιού και του πατέρα και θα την επεκτείνω. Η ανώτερη μορφή ελευθερίας είναι να παραχωρείς μέρος της με τη δική σου θέληση, κατόπιν ελεύθερης επιλογής και για χάρη κάποιου πράγματος που θεωρείς υψηλότερο. Για παράδειγμα, όταν ερωτεύεσαι παραχωρείς μέρος της ελευθερίας σου στον άνθρωπο που αγαπάς. Προσοχή, λεπτό σημείο: Κανείς δεν έχει δικαίωμα να απαιτήσει από εσένα να παραχωρήσεις την ελευθερία σου επειδή το θέλει αυτός. Σε τέτοια περίπτωση, καταλύει την έννοια της προσωπικής σου ελευθερίας (αυτό το λεπτό σημείο διαχωρίζει και την δημοκρατία από τη χούντα και όχι οι δήθεν ελεύθερες εκλογές του κοινοβουλευτισμού. Αυτό διαχωρίζει και μια καλή σχέση από ένα συμβατικό αστικό γάμο). Έτσι, η άρνηση συμμόρφωσης προς τας υποδείξεις, θεωρείται ως προδοσία και στάση από τη μεριά του καταπιεστή ενώ αντίθετα ως απελευθέρωση κι επανάσταση από τη μεριά του καταπιεζόμενου. Νομίζω ότι αυτό θέλει να υπογραμμίσει ο Ε. Φρομ

Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:

Ο Μαρτίνος Λούθηρος πριν κάνει την μεγάλη ρήξη με την Εκκλησία, ζούσε αυστηρά ασκητική ζωή μέσα σε μοναστήρια και αυτομαστιγώνοταν. Φυσικά αυτό ήταν μια πολύ συνηθισμένη τακτική εξαγνισμού εκείνα τα χρόνια. Η θρησκοληψία και η υπακοή στο ''τακτοποιημένο'' σύμπαν, στην κοινωνία ή στην πολιτική είναι ένα βήμα από την απόλυτη άρνησή τους. Τόσο ο σαδιστής όσο και η παρθένα θρησκόληπτη έχουν κοινή αφετηρία την άρνηση ή τον φόβο της αγάπης και του έρωτα, την άρνηση της πεπτουσίας της ζωής.

Click για ανάπτυξη...

Αν ρωτάτε εμένα ως Μέγα Χάος για το τακτοποιημένο σύμπαν, φαντάζεστε ότι με κάνει να βγάζω σπυράκια. Το Χάος έχει την ασύλληπτη ιδιότητα να γεννάει όχι τάξη, αλλά μια υψηλότερη μορφή: Αρμονία (Μουσική των σφαιρών, βλέπε Πυθαγόρα). Η τάξη που προσπαθεί να επιβάλει ο άνθρωπος, με την περιορισμένη του αντίληψη για το Σύμπαν, είναι ελλιπής και έχει πάντα καταστροφικά αποτελέσματα. Γι' αυτό "Το Χάος είναι ο τάφος κάθε ουτοπίας".

Αρχική Δημοσίευση από bisbirikos:

Αυτην την "οπτικη" υιοθετησε* κι ο Α.Κραουλυ για να δικαιολογησει τον "σατανισμο" του. Σιγουρα το να πηγαινεις κοντρα στο "κυριως ρευμα" περιεχει και μια μορφη ανυπακοης/ελευθεριας αλλα εχει μεγαλη σημασια (imho) και το πως εκφραζεται. (Και για να γυρισουμε παλι στο θεμα) Το μαστιγιο του σαδιστη με το τσιμπιμα του ερωτευμενου διαφερουν μονο στν τροπο εκφρασης (η βαση του συναισθηματος που παραγει αυτες τις εκφρασεις ειναι η ιδια).

Click για ανάπτυξη...

Ο Α. Κράουλυ δίδαξε το Θέλημα (Thelema). Πίστευε ότι ο άνθρωπος μπορεί να επηρεάσει τη ροή των γεγονότων μόνο με τη θέληση. Δίδασκε δε, ότι "Κάθε άντρας και κάθε γυναίκα είναι ένα αστέρι". Δεν διαφέρει πολύ από τη διδασκαλία του Ιησού "Αν τόση πίστη είχατε όση κόκκος σινάπεως, θα μετακινούσατε βουνά", αλλά και από τη λογική του Αλχημιστή "Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, το Chivas συνομοτεί". Θυμηθείτε και την μουσουλμανική παροιμία: "Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στο Μωάμεθ" Πολύ περίεργο θα πει κανείς να παρατίθενται συγκριτικά οι απόψεις τόσο διαφορετικών ανθρώπων. Μάλιστα η παράθεση λόγων του Ιησού μαζί με τους Κράουλυ και Κοέλιο για πολλούς θεωρείται ως ύβρις. Για τον Μωάμεθ δεν το συζητώ, από αύριο θα με αναζητά η Αλ Κάιντα . (Please καλό μου στέκι, μη με δώσετε ). Αν προσέξει κανείς καλύτερα όμως, θα δει ότι κατ΄ ουσίαν περιστρέφονται γύρω από το ίδιο ζήτημα. Θα καταφύγω άλλη μια φορά στον Κοέλιο: "Όλα είναι εκδηλώσεις του ενός, γι' αυτό και όλα καταλήγουν στο ένα". Αυτό σημαίνει ότι η αλήθεια είναι κοινή, απ' όποια οπτική γωνία και να την προσεγγίσεις, γι' αυτό και οι φωτισμένοι όλων των θρησκειών φτάνουν ουσιαστικά στα ίδια συμπεράσματα.

Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:

Αυτοί που ξεφεύγουν από το τακτοποιημένο σύμπαν, κοινωνία, πολιτικό σύστημα κλπ είναι μόνο όσοι μπορούν ακόμα να ερωτεύονται, κι αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό από τον σεξουαλικό πόθο. Μόνο ο έρωτας απελευθερώνει και σε αποδεσμεύει από κάθε εξουσία. Ο κόσμος όμως ακόμα περιστρέφεται γύρω από την σεξουαλικότητα και πάντα αυτό θα γίνεται.
Οι ερωτικές στιγμές της ανθρωπότητας είναι πολύ λιγότερες σε σχέση με τις στιγμές του σεξουαλικού πάθους και της ανάγκης για επικράτηση, γι'αυτό και όλοι λένε ότι ερωτεύονται σπάνια.
Μόνο ο έρωτας είναι αναρχικός, εν αντιθέσει με κάθε σεξουαλικό που δεσμεύει. Το σεξ μπορεί να ενώνει δυο ανθρώπους, εμπεριέχει όμως καταναγκασμό, εξουσία και εξάρτηση. Δεν είναι κακό αλλά δεν είναι και απελευθερωτικό. Το σεξ απελευθερώνει μια στιγμή, ο έρωτας απελευθερώνει την αιωνιότητα. Μόνο ο έρωτας μπορεί να απελευθερώσει ουσιαστικά. Το μυστικό της σωτηρίας του ανθρώπου δεν είναι καμμιά πίστη, ιδεολογία ή κοινωνικοπολιτικό σύστημα, αλλά μόνο ο έρωτας για την μονάδα, την κοινωνία και όλο το σύμπαν. Τα κράτη δεν διοικούνται ερωτικά, οι επιχειρήσεις το ίδιο, πουθενά σήμερα δεν υπάρχει ερωτισμός. Δουλεύουμε για να δουλεύουμε και παράγουμε χωρίς να είμαστε ερωτευμένοι με το προιόν που παράγουμε. Καλά τα πολυετή πλάνα των κυβερνήσεων επίσης, αλλά όσο οι βουλευτές είναι τόσο αντιερωτικοί, το αποτέλεσμα θα είναι πάντα γκρίζες κυβερνήσεις διαχειριστών.

Click για ανάπτυξη...

Συγχαρητήρια γιατρέ, γι' άλλη μια φορά λες αυτά που ήθελα να πω
Ο Έρωτας κατά την ελληνική μυθολογία (Ησίοδος, Κοσμογονία) είναι ένα από τα δύο πρωτότοκα τέκνα του Χάους (το άλλο νομίζω είναι η Νύχτα). Θεωρείται ως η γεννεσιουργός αιτία των πάντων και υπ' αυτήν την έννοια εμπεριέχει όλες τις ποιότητες που δικαιολογούν αυτά που γράφεις παραπάνω (Το γράφω διευκρινιστικά γιατί πολλοί που θα το διαβάσουν έχουν στο μυαλό τους την ευτελή έννοια του έρωτα = ερωτικό πάθος, γεννετήσια ορμή και δεν θα καταλάβουν τι εννοείς). Θα διαφοροποιηθώ μόνο σ' ένα σημείο: "Το σεξ μπορεί να ενώνει δυο ανθρώπους, εμπεριέχει όμως καταναγκασμό, εξουσία και εξάρτηση". Το σεξ είναι αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης και αποτελεί την υψηλότερη μορφή ανθρώπινης επικοινωνίας, που καταλήγει στη μέθεξη (Ο γάμος της Κανά και το νερό που γίνεται κρασί συμβολίζει ακριβώς αυτήν την κατάσταση, ο γάμος είναι "αλχημιστικός". Αυτόν το γάμο ευλόγησε ο Ιησούς και όχι το έκτρωμα που μας επιβλήθηκε για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες της ταξικής κοινωνίας). Υπ' αυτήν την έννοια ο τρόπος που το κάνει κανείς απεικονίζει και απηχεί αυτά που έχει μέσα του, όπως γίνεται και με τη μουσική, τη ζωγραφική και γενικότερα τις τέχνες.Βεβαίως τις περισσότερες φορές ισχύει αυτό που λες, αυτό όμως οφείλεται ότι οι ταξικές κοινωνίες καλλιεργούν τη βία, τον καταναγκασμό, το φόβο και την εξάρτηση, με σκοπό να διαιωνίσουν τον εαυτό τους. Διαφωνώ λοιπόν με την άποψη ότι το σεξ από τη φύση του εμπεριέχει, όσο και αν στην πράξη συνήθως επιβεβαιώνεται η δική σου θέση. Έχω δει όμως και παραδείγματα περί του αντιθέτου, που με πείθουν ότι, όπως για όλα τα πράγματα, το σημαντικότερο είναι πώς θα τα χρησιμοποιήσεις. Το σεξ μπορεί και πρέπει να είναι πηγή απόλαυσης, ομορφιάς και αυτογνωσίας (μην σχολιάσει κανείς ότι αυτό ισχύει όταν το κάνεις μόνος σου γιατί θα τα κάνω κι εγώ σαμάρια μλάρια εντάξει;;
Ένας βουδιστής δάσκαλος είπε: "Ο πόθος δημιουργεί ανάγκη για εξουσία και η εξουσία προδιάθεση για έγκλημα"

Αρχική Δημοσίευση από mania:

Ακρότητα δεν είναι ελευθερία το λέω και το πιστέυω, μπορείς να είσαι ελέυθερος σε όλα άλλα όχι κάτι που θα βλάψει τους άλλους. θα πώ πάλι το ριτό μου δεν αντέχω
Η ελευθερία σταματάει στα όρεια της ελευθράς του άλλου

Click για ανάπτυξη...

Αγαπητή Μάνια, το πρόβλημα με αυτό το κατά τ' άλλα σοφότατο ρητό, είναι πού τοποθετεί ο καθένας τα όρια της δικής του ελευθερίας και ποιος είναι αυτός που έχει την εξουσία να ορίζει πού αρχίζει και πού τελειώνει η ελευθερία του καθενός. Γι' αυτό, αν και πολύ παλιό το ρητό, δεν μπόρεσε ν' αποτελέσει μέτρο συμβίωσης μέσα σε μια κοινωνία. Η συμβίωση μέσα σε μια κοινωνία, απαιτεί, καλώς ή κακώς, κάποιο αυτοπεριορισμό (Βλέπε παραπάνω στο ίδιο thread). Έχω μια συμβουλή να σού δώσω, αφού πρώτα τη δώσω στον εαυτό μου βέβαια: "Οι σοφές απαντήσεις είναι πάντα απλές, να φοβάσαι όμως τις πολύ εύκολες απαντήσεις".
ΥΓ1: Αγαπητό στέκι, βάλτε και ορθογραφικό έλεγχο στον επεξεργαστή κειμένου, δυσκολεύομαι να κατανοήσω τη Μάνια
ΥΓ2: Αν δεν πω την κακία μου θα σκάσω ο άτιμος.

Αρχική Δημοσίευση από bisbirikos:

"Η προδοσια ως πραξη ανυπακοης ειναι η απαρχη της ελευθεριας"
Ε.Φρομ, Ο φοβος μπροστα στην ελευθερια...

Click για ανάπτυξη...

Η υπακοή ενέχει ως ένα βαθμό και την έννοια της υποταγής. Της άνευ όρων παράδοσης στις ορέξεις του ισχυρού, είτε πρόκειται για πράξεις είτε -πολύ χειρότερα- πρόκειται για ιδέες.
Η στιγμή που νιώθει κανείς μια νέα ιδέα να μεγαλώνει μέσα του, διαφορετική από αυτές που διδάχτηκε, άκουσε, υπάκουσε, μια ιδέα που αν και απόρροια των ήδη γνωστών του ιδεών ωστόσο είναι η δική του ιδέα που τον ξεχωρίζει από τη ...μάζα είναι η στιγμή της ... προδοσίας, η στιγμή της ανυπακοής και τελικά της ελευθερίας! (..παρασύρθηκα λίγο )

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:

Ο Α. Κράουλυ δίδαξε το Θέλημα (Thelema). Πίστευε ότι ο άνθρωπος μπορεί να επηρεάσει τη ροή των γεγονότων μόνο με τη θέληση. Δίδασκε δε, ότι "Κάθε άντρας και κάθε γυναίκα είναι ένα αστέρι". Δεν διαφέρει πολύ από τη διδασκαλία του Ιησού "Αν τόση πίστη είχατε όση κόκκος σινάπεως, θα μετακινούσατε βουνά", αλλά και από τη λογική του Αλχημιστή "Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, το Chivas συνομοτεί". Θυμηθείτε και την μουσουλμανική παροιμία: "Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στο Μωάμεθ" Πολύ περίεργο θα πει κανείς να παρατίθενται συγκριτικά οι απόψεις τόσο διαφορετικών ανθρώπων. Μάλιστα η παράθεση λόγων του Ιησού μαζί με τους Κράουλυ και Κοέλιο για πολλούς θεωρείται ως ύβρις. Για τον Μωάμεθ δεν το συζητώ, από αύριο θα με αναζητά η Αλ Κάιντα . (Please καλό μου στέκι, μη με δώσετε ). Αν προσέξει κανείς καλύτερα όμως, θα δει ότι κατ΄ ουσίαν περιστρέφονται γύρω από το ίδιο ζήτημα. Θα καταφύγω άλλη μια φορά στον Κοέλιο: "Όλα είναι εκδηλώσεις του ενός, γι' αυτό και όλα καταλήγουν στο ένα". Αυτό σημαίνει ότι η αλήθεια είναι κοινή, απ' όποια οπτική γωνία και να την προσεγγίσεις, γι' αυτό και οι φωτισμένοι όλων των θρησκειών φτάνουν ουσιαστικά στα ίδια συμπεράσματα.

Click για ανάπτυξη...

...νιώθω την ανάγκη να σου πω "ευχαριστώ"

Isitiel:
Πολύ ευγενικό εκ μέρους σου. Μπορείς να μου πεις τι από αυτά που έγραψα σου άρεσε τόσο πολύ και γιατί;

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:

Isitiel:
Πολύ ευγενικό εκ μέρους σου. Μπορείς να μου πεις τι από αυτά που έγραψα σου άρεσε τόσο πολύ;

Click για ανάπτυξη...

Λογικά ,ότι έχει κάνει bold στο quote

Αρχική Δημοσίευση από Exposed_Bone:

Λογικά ,ότι έχει κάνει bold στο quote

Click για ανάπτυξη...

Κάποιος είπε ότι σοφία είναι το να βλέπεις το προφανές. Σ' ευχαριστώ για την παρέμβαση, με έκανες κι εμένα λίίίγο σοφότερο. Μακάρι να με κάλυπταν τόσο εύκολες απαντήσεις, θα ήμουν γενικότερα πιο ευτυχισμένος στη ζωή μου.

Αρχική Δημοσίευση από deadhead_pirate:

Δε νομίζω οτι μπορούμε να δώσουμε σαφή απάντηση εδώ.
Πως οριοθετεί κανείς την ακρότητα;
Κάτι που για κάποιον είναι ακραίο, δεν είναι για όλους.

Click για ανάπτυξη...

Κάθε κοινωνία θέτει κάποια όρια σε κάθε μας πράξη και τρόπο έκφρασης, όρια που όλα μαζί δημιουργούν ένα πλαίσιο, μέσα στο οποίο είναι "φυσιολογικό" να κινείται κανείς, ενώ η επέκταση πέρα από αυτά τα όρια θεωρείται γενικά ως ακρότητα. Βεβαίως, όπως λες κι εσύ, δεν είναι σαφώς καθορισμένο το τι αποτελεί ακρότητα και τι όχι. Παρολαυτά, όταν τη συναντάμε, την αναγνωρίζουμε. Φαίνεται ότι μας έχει εγχαραχτεί σε βαθύτερο επίπεδο τι πρέπει να φοβόμαστε και πού να αισθανόμαστε ασφαλείς. Μάλλον εννοούμε λοιπόν, στην παρούσα συζήτητση, ότι ακραίο είναι αυτό που η μεγάλη πλειοψηφία θα χαρακτήριζε ως τέτοιο.

Εγώ ειδικεύομαι στην πνευματική και ερωτική ακρότητα. Στα extreme sports δεν τα πήγαινα ποτέ καλά. Επίσης πολλές από τις πολιτικές και κοινωνικές μου θέσεις θεωρούνται ακραίες από πολλούς, άδικα κατά τη γνώμη μου. Όταν λέω "πνευματική ακρότητα", εννοώ ότι μου αρέσει για παράδειγμα να ασχολούμαι με θέματα Ταμπού, να διαβάζω βιβλία του Μαρκήσιου Ντε Σαντ, να βλέπω ακραίες ταινίες, πχ την ταινία Shortbus, Το Trainspotting, Το Κουρδιστό Πορτοκάλι (μια από τις πλέον αγαπημένες μου ταινίες) κλπ, που πολλοί μου έχουν πει ότι τους τρομάζουν και τους καταθλίβουν. Ακόμη κι ο τρόπος που βλέπω τον έρωτα και το σεξ (βλέπε παραπάνω συζήτηση με bisbiriko και Dr Strangelove) θεωρείται από πολλούς ακραίος. Πολλοί είναι αυτοί που με φοβούνται σαν το διάβολο, ακριβώς γι' αυτά. Αυτός είναι κι ο λόγος που έθεσα ότι ακραίο μπορεί να θεωρείται αυτό που η μεγάλη πλειοψηφία θεωρεί ως τέτοιο. Αυτό είναι μια βάση για συζήτηση. Ο απόλυτος καθορισμός συνήθως κάνει την κουβένται "ξύλινη", όπως των πολιτικών. Εδώ μάλλον κάνουμε διερεύνηση του θέματος. Εσύ τι έχεις να πεις; Έγραψες δύο μυνήματα στο θέμα και ακόμη δεν ανέφερες τίποτε για το τι θεωρείς εσύ ακραίο και πώς το αντιμετωπίζεις.