Έκτρωση μετά από βιασμό

[C.M.]

Τι γνώμη έχετε για την έκτρωση μετά από βιασμό; Ανεξάρτητα από τους νόμους εδώ, εκεί, οπουδήποτε αλλού. Λαμβανομένων υπόψη και όλων εκείνων των παραγόντων "δικαίωμα αυτοκαθορισμού" κλπ. Πιστεύετε πως δικαιολογείται ο κανόνας ότι η γυναίκα που υπέστηκε την εγκληματική πράξη του βιασμού έχει δικαίωμα να προβεί σε έκτρωση χωρίς οποιαδήποτε περαιτέρω προϋπόθεση (υπέρ του κυοφορούμενου), απλά και μόνο γιατί το παιδί είναι προϊόν βιασμού;

Ο μόνος λόγος που έχει δοθεί από τους υποστηρικτές του "κανόνα" αυτού είναι μια ψυχολογικού περιεχομένου υπόθεση "το παιδί θα της θυμίζει ό,τι υπέστη". Αυτός ακριβώς ο λόγος δεν με πείθει. Υπάρχει κάποια εγκεκριμμένη ψυχοθεραπεία που λέει ότι όποιος μας θυμίζει κάτι δυσάρεστο τον εξαφανίζουμε για να αποθεραπευτούμε; Ο βιασμός, ναι, είναι μια φριχτή εγκληματική πράξη που ανεξάρτητα από την ύπαρξη ενός παιδιού έχει τρομερές ψυχολογικές συνέπειες στο θύμα, το οποίο με την κατάλληλη ψυχοθεραπεία πρέπει να το ξεπεράσει. Αν δεν υπάρχει παιδί να λειτουργήσει, σύμφωνα πάντα με τον "κανόνα", ως περίπου εξιλαστήριο θύμα, προς ποιά κατεύθυνση πρέπει να στρέψει το θύμα την οργή και τις δυσάρεστες μνήμες του; Προς τον βιαστή; Αυτοδικία; Και στην περίπτωση που υπάρχει παιδί - "προϊόν βιασμού" - μιλάμε για αυτοδικία στρεφόμενη κατά τρίτου;

Μπορεί σύμφωνα με την Β ψυχολογική προσέγγιση να πιστεύει κάποιος πως η ύπαρξη ενός παιδιού μπορεί να είναι η βάση πάνω στην οποία το θύμα ευκολότερα μπορεί να αποδεχτεί ό,τι της συνέβη και να το ξεπεράσει ευκολότερα. Ας πούμε μέσα στην κόλαση που υπέστη να και κάτι θετικό, μια αθώα ζωούλα. Μπορεί σύμφωνα με την Γ ψυχολογική προσέγγιση να είναι δυνατός ο διαχωρισμός ανάμεσα σε βιαστή και παιδί.

(θα το συνεχίσω μετά γιατί πρέπει να φύγω )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πατρεύς]

Εγώ είμαι γενικώς εναντίον της έκτρωσης, πόσω μάλλον στο θέμα του βιασμού. Δε θα σκοτώσουμε το παιδί εξ αιτίας του βιαστή. Αν στο κάτω-κάτω δεν μπορεί να το ξεπεράσει ας γεννήσει το παιδί και μετά να το δώσει για υιοθεσία. Είναι κι αυτό μια κάποια λύση που θα έλεγε και ο Καβάφης...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Καλές όλες αυτές οι Α,Β,Γ ψυχολογικές προσεγγίσεις,αλλά υπάρχει και κάτι άλλο βασικό.
Για μένα μια νέα ζωή είναι αποτέλεσμα ενός μεγάλου έρωτα, από 2 ανθρώπους που αγαπιούνται πολύ και που θέλουν κατά κάποιο τρόπο να ολοκληρώσουν την αγάπη τους με τη δημιουργία της.

Γιαυτό λοιπόν ανεξάρτητα από την αδυναμία μου να το αντιμετωπίσω, ανεξάρτητα από το τι θα μου θυμίζει αλλά και τι θα με κάνει να ξεχάσω, είμαι σχεδόν βέβαιη πως θα προχωρούσα σε άμβλωση.
Μακρυά από μας

Αν στο κάτω-κάτω δεν μπορεί να το ξεπεράσει ας γεννήσει το παιδί και μετά να το δώσει για υιοθεσία.

Το λες σα να είναι το ευκολότερο πράγμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πατρεύς]

Ενώ να το σκοτώσει είναι πιο εύκολο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

Είναι ίσως η μόνη περίπτωση στην οποία δεν είμαι αντίθετος με την έκτρωση και αναγνωρίζω αυτό το δικαίωμα σε μια γυναίκα χωρίς να το θεωρήσω έγκλημα. Δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να κατηγορήσουμε μια γυναίκα αν ρίξει το παιδί που δεν προήλθε από έρωτα, αλλά από μια φρικτή πράξη, δεν είναι το θέμα ότι έμεινε έγκυος χωρίς να έχει τέτοια πρόθεση, αλλά το ότι το παιδί που πρόκειται να φέρει στον κόσμο είναι το παιδί κάποιου που την έκανε να ζήσει έναν απ' τους χειρότερους εφιάλτες της... Με τι κουράγιο λοιπόν θα μεγαλώσει αυτό το παιδί; Ακόμα και αν το δώσει για υιοθεσία, στους 9 μήνες που θα το έχει μέσα της, η κατεστραμμένη ψυχολογία της δε θα έχει συνέπειες στην ανάπτυξη του εμβρύου;

Σε κάθε άλλη περίπτωση θεωρώ την έκτρωση έγκλημα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Ενώ να το σκοτώσει είναι πιο εύκολο;

Αν το δεις εντελώς ψυχρά, ναι είναι. Σωματικά θα ταλαιπωρηθεί λιγότερο.
Ψυχολογικά επίσης. Βρίσκω πολύ πιο ψυχοφθόρο να έχω μια ζωή μέσα μου, να τη γεννήσω και να χρειαστεί να την αποχωριστώ και να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου ξέροντας ότι υπάρχει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tetragrammaton]

Αν το δεις εντελώς ψυχρά, ναι είναι. Σωματικά θα ταλαιπωρηθεί λιγότερο.
Ψυχολογικά επίσης. Βρίσκω πολύ πιο ψυχοφθόρο να έχω μια ζωή μέσα μου, να τη γεννήσω και να χρειαστεί να την αποχωριστώ και να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου ξέροντας ότι υπάρχει.

Αυτό που λες για τον σωματικό πόνο δεν ισχύει. Το έμβρυο κατα την άμβλωση δεν έχει αποδειχθεί 100% οτι δεν αισθάνεται τα πάντα. Και οι διαδικασίες με τις οποίες γίνεται η έκτρωση είναι ιδιαίτερα βασανιστικές για το μωρο (μια εκδοχή είναι ότι εισέρχεται στη μήτρα ένα όργανο σαν ηλεκτρική σκούπα και ρουφάει το έμβρυο κατακρεουργώντας το). Και ναι, σύμφωνοι, όλοι προτιμούν το παιδί να είναι προϊόν έρωτα, αλλά αυτό σου δίνει το δικαίωμα να του στερήσεις τη ζωή; Εγώ είμαι κατά της έκτρωσης, με μοναδική εξαίρεση αν η εγκυμοσύνη πρόκειται να θέσει σε υψηλό κίνδυνο την υγεία της μητέρας, ή το παιδί πρόκειται να γεννηθεί με σοβαρά προβλήματα υγείας, που δεν θα του επιτρέπουν να ζήσει φυσιολογικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

Κοίτα όποιος είναι έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέει, αλλά ταπεινή μου γνώμη είναι ότι καλύτερα να αφήσεις ένα παιδί να ζήσει έστω και μια ζωή που δεν θα είναι αυτό που ονειρεύεσαι για το παιδί σου παρά να το εξοντώσεις πριν καν υπάρξει.

Δηλαδή είναι πιο δύσκολη η υιοθεσία από την έκτρωση; Γιατί, επειδή δεν βλέπεις τι χάνεται; Τεσπα αυτό είναι αποκλειστικά στην δικαιοδοσία της γυναίκας να αποφασίσει οπότε νιώθω λίγο παρείσακτος στο θέμα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Αυτό που λες για τον σωματικό πόνο δεν ισχύει. Το έμβρυο κατα την άμβλωση δεν έχει αποδειχθεί 100% οτι δεν αισθάνεται τα πάντα.

Αναφέρομαι στη γυναίκα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Κατ αρχάς νομίζω ότι κανείς μας δεν μπορεί να καταλάβει ακριβώς τι περνάει η κάθε κοπέλα που πέφτει θύμα βιασμού, πόσο μάλλον όταν μένει έγκυος από τον βιαστή της- και φυσικά εύχομαι καμία μας ποτέ να μην το μάθει...

Υπάρχει κάποια εγκεκριμμένη ψυχοθεραπεία που λέει ότι όποιος μας θυμίζει κάτι δυσάρεστο τον εξαφανίζουμε για να αποθεραπευτούμε; Ο βιασμός, ναι, είναι μια φριχτή εγκληματική πράξη που ανεξάρτητα από την ύπαρξη ενός παιδιού έχει τρομερές ψυχολογικές συνέπειες στο θύμα, το οποίο με την κατάλληλη ψυχοθεραπεία πρέπει να το ξεπεράσει.

Εδώ θα διαφωνήσω C.M. μου... Δεν μιλάμε για κάτι απλό, που με την κατάλληλη θεραπεία θα ξεπεραστεί- μιλάμε για τον σωματικό και κυρίως τον ψυχολογικό βιασμό μιας γυναίκας που πραγματικά μου φαίνεται ό,τι χειρότερο. Δεν υπάρχει πρέπει σε αυτό- ίσως κάποια στιγμή να το αφήσει πίσω της και να προχωρήσει, μα δεν νομίζω ότι θα το ξεπεράσει ποτέ και φυσικά δεν θα το ξεχάσει ποτέ.

Εγώ θα τη δικαιολογούσα απόλυτα αυτή την κοπέλα, η οποία κυοφορεί ένα παιδί που δεν θέλησε, μένοντας έγκυος από έναν άνθρωπο που της φέρθηκε σαν να ήταν τίποτα. Δεν υπολόγισε καν την ανθρώπινή της υπόσταση! Θα της δώσω όλα τα δίκια του κόσμου να μη θέλει αυτό το παιδί...
Και σκέψου το και από την άλλη- πες ότι το κρατάει και το παιδί μεγαλώνει μαζί της. Ποιος μας λέει ότι κάθε φορά που θα το κοιτάζει δεν θα βλέπει το πρόσωπο του βιαστή της; Ποιος μας λέει ότι θα μπορέσει να το αγαπήσει σαν να ήταν κομμάτι του εαυτού της;
Και φυσικά... Τι θα πει στο παιδί όταν ρωτήσει για τον πατέρα του; Είναι ηθικό το να του πει ότι πχ. τους εγκατέλειψε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tetragrammaton]

Και φυσικά... Τι θα πει στο παιδί όταν ρωτήσει για τον πατέρα του; Είναι ηθικό το να του πει ότι πχ. τους εγκατέλειψε;

Και η λύση είναι δηλαδή να μην του επιτρέψουμε καν να ζήσει για να μην έρθει η μητέρα σε δύσκολη θέση όταν τεθεί η ερώτηση; Είναι πιο ηθικό να αφαιρέσεις μια ζωή;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Και η λύση είναι δηλαδή να μην του επιτρέψουμε καν να ζήσει για να μην έρθει η μητέρα σε δύσκολη θέση όταν τεθεί η ερώτηση; Είναι πιο ηθικό να αφαιρέσεις μια ζωή;

Διάβασε καλά όλο το ποστ μου ρε Άπο.
Αυτό είναι το τελευταίο για το οποίο μίλησα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Και η λύση είναι δηλαδή να μην του επιτρέψουμε καν να ζήσει για να μην έρθει η μητέρα σε δύσκολη θέση όταν τεθεί η ερώτηση; Είναι πιο ηθικό να αφαιρέσεις μια ζωή;

Λαμβάνεις υπόψιν σου το "Έκτρωση μετά από βιασμό" ;

Αυτή θα είναι η μοναδική περίπτωση που θα βρεθεί σε δύσκολη θέση νομίζεις;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tetragrammaton]

Λαμβάνεις υπόψιν σου το "Έκτρωση μετά από βιασμό" ;

Αυτή θα είναι η μοναδική περίπτωση που θα βρεθεί σε δύσκολη θέση νομίζεις;

Σύμφωνοι, αλλά από που κι ως που το γεγονός ότι θα προκύπτουν άβολες καταστάσεις καθιστά ηθικό το να αφαιρέσεις τη ζωή του παιδιού;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Σύμφωνοι, αλλά από που κι ως που το γεγονός ότι θα προκύπτουν άβολες καταστάσεις καθιστά ηθικό το να αφαιρέσεις τη ζωή του παιδιού;

Ποιος είπε κάτι τέτοιο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tetragrammaton]

Ποιος είπε κάτι τέτοιο;

Αν θεωρήσουμε ότι η έκτρωση δεν γίνεται για προβλήματα υγείας, γίνεται για τα προβλήματα που αναφέραμε παραπάνω, δηλαδή τις δυσκολίες που προκύπτουν στις διαπροσωπικές σχέσεις με το παιδί λόγω του ότι αποτελεί προϊόν βιασμού και όχι ηθελημένης σεξουαλικής επαφής. Αφού δεν λες κάτι τέτοιο, θεωρείς ότι οι συγκεκριμές "δύσκολες στιγμές" δεν καθιστούν την έκτρωση κάτι ηθικό. Άρα αφού δεν υπάρχουν παράγοντες που να καθιστούν ηθική μια συγκεκριμένη απόφαση, καταλήγουμε ότι είναι καταδικαστέο η γυναίκα να αποφασίσει σε μια τέτοια περίπτωση να σκοτώσει το παιδί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Το να μην μπορεί να αγαπήσει το παιδί η γυναίκα και κατα συνέπεια αυτό να μη μεγαλώνει σε ένα νορμαλ (έστω μονογονεϊκό) οικογενειακό περιβάλλον εμπίπτει κατα τη γνώμη σου στην κατηγορία των "άβολων καταστάσεων"; Κάτσε ρε, δεν είναι κουκιά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Αν θεωρήσουμε ότι η έκτρωση δεν γίνεται για προβλήματα υγείας, γίνεται για τα προβλήματα που αναφέραμε παραπάνω, δηλαδή τις δυσκολίες που προκύπτουν στις διαπροσωπικές σχέσεις με το παιδί λόγω του ότι αποτελεί προϊόν βιασμού και όχι ηθελημένης σεξουαλικής επαφής. Αφού δεν λες κάτι τέτοιο, θεωρείς ότι οι συγκεκριμές "δύσκολες στιγμές" δεν καθιστούν την έκτρωση κάτι ηθικό. Άρα αφού δεν υπάρχουν παράγοντες που να καθιστούν ηθική μια συγκεκριμένη απόφαση, καταλήγουμε ότι είναι καταδικαστέο η γυναίκα να αποφασίσει σε μια τέτοια περίπτωση να σκοτώσει το παιδί.

Οχι.
Εννοούσα: Ποιος μίλησε για ηθική;
Μόνο η Καλυψώ ανέφερε αν θα ήταν ηθικό/σωστό να πει ψέμματα στο παιδί της.

Προσωπικά δεν ανέφερα τα προβλήματα που θα προκύψουν με το παιδί. Προσωπικά απέκλεισα το γεγονός να το κρατήσω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Εγω σε τετια περιπτωση ειμαι καθαρα υπερ της εκτρωσης.
Εξ αρχης δεν νομιζω οτι μια εκτρωση ειναι να σκωτωνεις μια ζωη, απο την στηγμη που αυτο γινετε πολυ πριν μεγαλωσει το εμβρυο, απο την στιγμη που δεν καταλαβενει τιποτα το εμβρυο, απο την στιγμη που δεν ειναι γενημενο και απο την στιγμη που αυτο γινετε προκειμενου να σωσεις ουσιαστικα εναν ανθρωπο απο το να ζεισει δυστιχισμενα.

Η λογικη κραταω το παιδι με σκοπο να το δωσω για υοθεσια που διαβασα, μου ακουγετε εντελος λαθος. Με πιο δικαιωμα καταδικαζω ενα παιδι να ερθει στον κοσμο για να το απαρνιθω, να το δωσω σε καπιο ορφανοτροφειο και να μεινει εκει μεχρι και εαν βρεθουν καπιοι να το υοθετισουν, και ακομα και αν βρεθουν, αν πληρουνται ολες οι προηποθεσεις οστε αυτο το παιδι να μην πει καπια στιγμη, η ακομα χοιροτερα να χει με την σκεψη "καπιοι με απαρνηθικαν, αυτοι οι ανθρωποι που τοσο με αγαπανε με αγαπησαν επειδη καπιοι με πεταξαν" και οτι αλλο μπορει να σκευτετε ενα παιδι απο υοθεσια.

Περα απο αυτο, δεν πιστευω οτι υπαρχει λογος να γενιθει και να μεγαλωσει ενα παιδι που προεκειψε απο βιασμο. Για φανταστειτε να ερχοτανε σημερα-αυριο η μητερα σας και να σας ελεγε "Παιδι μου, εισαι πλεων πολυ μεγαλος/μεγαλη και πρεπει να μαθεις κατι... Δεν εισαι παιδι αυτου του ανθρωπου που θεωρεις πατερα σου (η αν δεν υπαρχει καν καπιος πατερας στην μεση ακομα χοιροτερα...). Εμεινα εγκυος οταν με βιασανε...!
Και εκτος αυτου σκευτιτε πως θα ειναι για μια γυναικα να μεγαλωνει ενα παιδι που ξερει οτι το απεκτισε ετσι... Φανταστιτε λοιπον ππως θα μεγαλωσει αυτο το παιδι...! Πως να μην ειναι φορτωμενο με διαφορα ψυχολογικα προβληματα;

Σημερα μαλιστα μιλουσαμε στο σχολειο για την υοθεσια απο ομοφυλα ζευγαρια... Ολοι τρεξανε να δειξουνε ποσο φιλελευθεροι ειναι... "μα γιατι κυριε, εγω δεν θα ειχα προβλημα".. Και ηθελα να πω εγω "και που το ξερεις μ*ρ* οτι δεν θα ειχες προβλημα; Το εχεις ζησει; Εχεις φαει στην μαπα τον ρατσισμο, την κατακραυγη, το βρισιδη και τους λοιπους χαρακτιρισμους; Εχεις ακουσει να μιλανε για τους γονεις σου σαν να ειναι εξωγηινοι; Οχι; Ε τοτε τι μας το παιζεις;..." Αλλα δεν το ειπα... Ετσι λοιπον και σε αυτο το θεμα, μην βιαζομαστε να βγαζουμε συμερασματα.. Δεν ειναι ολα ροδινα, και καλο ειναι καμια φοα να μην σκευτομαστε την "προοδο" αλλα το καλο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tetragrammaton]

Whatever, εγώ είπα τι πιστεύω. Τι στιγμή που πρόκειται ουσιαστικά για φόνο, θα πρέπει να υπάρχει κάποιος παράγοντας που να τον δικαιολογεί σε κάποιο βαθμό ηθικά. Αν δεν υπάρχει κάτι τέτοιο το θεωρώ καταδικαστέο. Και σχετικά με τα περί αγάπης που λέει η Καλυψώ, το παιδί δεν παύει να είναι και της κοπέλας, οφείλει να το αγαπήσει. Δεν έχει σημασία αν το επέλεξε ή όχι, πρόκειται για μια νέα ζωή την οποία δεν μπορούμε να τερματίσουμε απλά και μόνο επειδή οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι σάπιες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.