Πάντως κατα κάποιο τρόπο πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν αναφέρονται μεν, όμως διαφαίνονται, αρκετές παγίδες, μέσα στις οποίες μπορει να πέσουν τόσο οι γονείς όσο και τα παιδιά τους, προκειμένου τα δεύτερα (ή και οι ίδιοι, γιατί όχι ) να γίνουν όλοι μαζί "παναθηναικοί" (ας μήν με κράξουν οι ολυμπιακοί στην τύχη διάλεξα μια ομάδα) ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
Το οποίο όμως, επίσης προφανώς, θα δυσκολευτείς παρα πολύ (κατα σειρά αυξητικής δυσκολίας) να κάνεις άν:
1) Είσαι ο ίδιος γκέυ
2) Είναι μεγάλο μέρος του συγγενικού, άμεσου περιβάλλοντος γκέυ
3) Είναι μεγάλο μέρος του άμεσου δικού του περιβάλλοντος (σχολείο, δουλειά) γκέυ
4) Ειναι μεγάλο μέρος της ευρύτερης κοινωνίας γκέυ και
5) Η συντριπτική "άποψη" που εκφράζεται παντοιοτρόπως είναι γραμμένη απο γκέυ
6)Όλοι είναι γκέυ εκτός από το παιδί σου (νομίζω ότι αυτό είναι το Ultimate Challenge).
Και πάλι δε καταλαβαίνω πού είναι η δυσκολία να προβάλεις την ετεροφυλία αν δε θες το παιδί σου να γίνει γκέυ...τόσες ταινίες με δακρύβρεχτο χάπι έντινγκ έχουμε, μια χαρά πλύση εγκεφάλου μπορείς να κάνεις Μην σου πω για τα βιβλία με τις μελισσούλες...
αφού κάνεις που κάνεις το quote, κάντο ολόκληρο..στην επόμενη ακριβώς πρόταση εξηγώ γιατί τη θεωρώ άκυρη την ερώτηση.
Μήπως γιατί κάτι δεν σου αρέσει; Ομως και πάλι άκυρη; Κάθε ερώτηση ή θέμα έχει κάποιους που τους απασχολεί και θέλουν να το συζητήσουν. Τι παει να πεί άκυρη;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ale3andros
Εκκολαπτόμενο μέλος
Επίσης γιατί μου φαίνεται ότι η ερώτηση είναι λίγο άκυρη? Το παιδί δεν είναι προέκτασή του ποδιού μας. Έχει δική του προσωπικότητα και συνεπώς κρίση.
Το ότι τα παιδιά μας σαφώς δεν είναι προέκταση το ποδιού μας και σαφώς έχουν δική τους προσωπικότητα και κρίση δε σημαίνει ότι δεν πρέπει εμάς να μας ανησυχεί το πλήθος των επιλογών που θα κληθούν να κάνουν και να μας κινητοποιεί αυτή η ανυσηχία στην πραγματοποίηση ορισμένων σκέψεων, που κατά τη γνώμη μας πάντα, θα του δώσουν ευκαιρίες για ένα καλύτερο μέλλον.
Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι έως μια πολύ τρυφερή ηλικία τα παιδιά δεν έχουν ακόμα αναπτύξει την προσωπικότητα τους και επίσης δεν έχουν δική τους κρίση. Επομένως θεωρώ άκυρο το να θεωρείς την ερώτηση άκυρη γιατί έως το παιδί να έχει τη δική του προσωπικότητα και κρίση η ευθύνη της πορείας του βαρύνει εξ ολοκλήρου τους γονείς.
Εγώ προσωπικά θεωρώ πως αν το παιδί μου επιλέξει την ομοφυλοφιλία μπορεί να είναι ευτυχισμένο επειδή θα απολαμβάνει αυτό που ποθεί αλλά δε θα μπορέσει ΠΟΤΕ - όσο εμμένει σ αυτήν του την επιλογή - να γευθεί την ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ κάτι που το θεωρώ σημαντικότερο "επίτευγμα" από το να έχεις ωραίες σεξουαλικές στιγμές με τον άντρα των ονείρων σου (αν μιλάμε για αγόρια) ή την γυναίκα της ζωής σου (αν μιλάμε για κορίτσια) . Ως προς αυτήν μου την κρίση είναι λογικό να θέλω να προσανατολίσω το παιδί μου προς την ιδέα της οικογένειας. Ως εκ τούτου μια τέτοια συζήτηση όπως αυτή εδώ είναι απόλυτα φυσιολογική και αναμενόμενη για μελλοντικούς και νυν γονείς με τον ίδιο προσανατολισμό.
Όυτως ή άλλως σε αυτη τη ζωή καλούμαστε να κάνουμε πάντα μια σειρά από επιλογές μέσα από τις οποίες προσπαθούμε να αποκτήσουμε το "συμφερότερο" για τη ζωή μας και όχι αναγκαστικά το "απολαυστικότερο". Και το τι είναι συμφερότερο διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο και η ευτυχία δεν είναι πάντα στην απόκτηση όσων επιθυμούμε γιατί πολλά από αυτά που επιθυμούμε μπορούν να αποβούν καταστροφικά για τη ζωή μας. Απλά και μόνο θα ήθελα το παιδί μου να το γνωρίζει αυτό, κι ας κάνει όπως καταλαβαίνει μετά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ale3andros
Εκκολαπτόμενο μέλος
Και κάτι άλλο εγώ ότι μου έλεγαν οι γονείς μου έκανα ΠΑΝΤΑ το αντίθετο. ( ο νοον νοητο)
Ε τότε να λέμε στα παιδιά μας να επιλέξουν το αντίθετο από αυτό που έχουμε κατά νου!
Ε, όχι δε πάει έτσι. Δε μιλάμε για προσταγή και εντολές. Μιλάμε για διάλογο και καθοδηγηση. Δε θα ξυπνήσεις ένα πρωι θα πιάσει τον γιό σου από το αυτί και θα του πεις "μη τυχόν και γίνεις γκέι γιατί θα σε κρεμάσω ανάποδα...από εκεί που ξέρεις!". Μιλάμε για μια σχέση ζωής, κατά τη διάρκεια της οποίας προσπαθείς να μεταδώσεις στο παιδί σου όλα αυτά τα ιδανικά που θεωρείς ότι θα του προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον. Μετά το παιδί σου θα αξιολογήσει τα ιδανικά αυτά και θα κρατήσει αυτά που του ταιριάζουν στη δική του προσωπιότητα. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε θα κάνεις σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στο παιδί έχοντας ως πρότυπο την ετεροφυλοφιλία. Έτσι δεν είναι? Ξεκινάς απ αυτήν την βάση. Δεν αφήνουμε τα παιδιά στην μοίρα τους, προσπαθούμε να τα διδάξουμε ορισμένα ιδανικά και αρχές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Idril
Πολύ δραστήριο μέλος
Δεν είναι κακό να τονίσει ένας γονιός την ευτυχία που εκείνος προφανώς ξέρει ότι δίνει σε κάποιον το να αποκτήσει παιδιά με τον παραδοσιακό τρόπο. Όχι το να κάνει οικογένεια, γιατί σε μερικά χρονια θα έχουν στάνταρ νομιμοποιηθεί οι γάμοι μεταξύ ομοφύλων, πιθανότατα και η υιοθεσία η η εξωσωματική σε λεσβίες οποτε το επιχείρημα περί οικογενειας βγαίνει άκυρο. Αγάπη μπορεί να βρει, κατανόηση επίσης, γάμο επίσης και παιδιά (υιοθετημένα η σωλήνα) άρα τελικά το μονο που δε μπορεί να κάνει ένα ζευγάρι ομοφυλοφιλων είναι η τεκνοποίηση. Aν λοιπόν περάσει ΠΟΛY διακριτικά το μήνυμα ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο συγκλονιστικό από το να βλέπεις να έρχεται στον κόσμο μια ζωή που έχει μισά δικά σου στοιχεια και μισά του ανθρώπου που αγαπάς πιο πολύ στον κόσμο και αλλα τέτοια ρομαντικά να κερδίσεις κάποιους πόντους.
Παρόλα αυτά δε νομίζω να βαρύνει και τόσο πολύ σαν επιχείρημα, οποτε καταλήγουμε πάλι στο ότι ο μονος πραγματικά σωστός τρόπος να διαπαιδαγωγήσει κανεις το παιδί του είναι αυτό που ειπώθηκε νωρίτερα, να είναι ο γονιός σωστός, ώστε να προβάλλει ένα σωστό και ακέραιο πρότυπο. Από κει και πέρα όση αντίδραση κι αν βγάλει μετά το παιδί στα εφηβικά χρονια λόγω παρέας, περιέργειας, τηλεόρασης κλπ, όταν καταλαγιάσει η έκρηξη ανεξαρτησίας πάλι το ίδιο πρότυπο θα θέλει να ακολουθήσει οποτε θα ζήσετε εσείς καλά κι αυτά καλύτερα.
Κατά τη γνώμη μου σε μια οικογένεια όπου υπάρχει αγάπη μεταξύ των συζύγων και όπου οι γονείς που έχουν πραγματική και σωστή επικοινωνία με το παιδί δεν υπάρχει λόγος να ανησυχεί κανεις για τίποτα. Κι αν ένα παιδί τελικά γίνει αν μη τι άλλο θα ξέρει ο γονιός ότι έγινε γιατί πραγματικά αγάπησε κάποιον ομόφυλο του και όχι γιατί βγάζει απωθημένα. Αυτό δεν είναι που μετράει στην τελική?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
σωστά. Άρα η ερώτηση έπρεπε να είναι "Πώς θα δείξω στο παιδί μου τα καλά της ετεροφυλίας με την ελπίδα ότι δεν θα γίνει γκέυ". Δεν ορίζουν οι γονείς τις πράξεις των παιδιών τους από ένα σημείο και μετά.Το ότι τα παιδιά μας σαφώς δεν είναι προέκταση το ποδιού μας και σαφώς έχουν δική τους προσωπικότητα και κρίση δε σημαίνει ότι δεν πρέπει εμάς να μας ανησυχεί το πλήθος των επιλογών που θα κληθούν να κάνουν και να μας κινητοποιεί αυτή η ανυσηχία στην πραγματοποίηση ορισμένων σκέψεων, που κατά τη γνώμη μας πάντα, θα του δώσουν ευκαιρίες για ένα καλύτερο μέλλον.
Και τα εξωτερικά ερεθίσματα??? το περιβάλλον??? αυτά δεν έχουν να κάνουν τίποτα με την πορεία του παιδιού??Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι έως μια πολύ τρυφερή ηλικία τα παιδιά δεν έχουν ακόμα αναπτύξει την προσωπικότητα τους και επίσης δεν έχουν δική τους κρίση. Επομένως θεωρώ άκυρο το να θεωρείς την ερώτηση άκυρη γιατί έως το παιδί να έχει τη δική του προσωπικότητα και κρίση η ευθύνη της πορείας του βαρύνει εξ ολοκλήρου τους γονείς.
Κι επιτέλους για ποια ηλικία μιλάμε??? τρυφερή ηλικία είναι τα 5 ή τα 18??? Στα 5, το παιδί έχει προσωπικότητα, αλλά όχι τόσο ανεπτυγμένη όσο στα 18 του..ακόμα στηρίζεται στους γονείς του για να τον οδηγούν.
Για πόσο εμείς οι γονείς θα πλένουμε τα εσώρουχα των παιδιών μας? (αυτό είναι ένα θέμα που έχει αρχίσει να με καίει).
Την ίδια ακριβώς συζήτηση θα κάνω κι εγώ. Στην κατάλληλη ηλικία όμως (όταν αρχίσει π.χ. να ενδιαφέρεται για την σεξουαλική πράξη). Σε αυτήν την ηλικία πάντως, θα έχει πιο ολοκληρωμένη προσωπικότητα και κρίση, κι επομένως δεν θα είναι προέκταση του ποδιού μου κι επομένως δεν θα μπορώ να κάνω και τίποτα αν τελικά επιλέξει την ομοφυλοφιλία.Εγώ προσωπικά θεωρώ πως αν το παιδί μου επιλέξει την ομοφυλοφιλία μπορεί να είναι ευτυχισμένο επειδή θα απολαμβάνει αυτό που ποθεί αλλά δε θα μπορέσει ΠΟΤΕ - όσο εμμένει σ αυτήν του την επιλογή - να γευθεί την ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ κάτι που το θεωρώ σημαντικότερο "επίτευγμα" από το να έχεις ωραίες σεξουαλικές στιγμές με τον άντρα των ονείρων σου (αν μιλάμε για αγόρια) ή την γυναίκα της ζωής σου (αν μιλάμε για κορίτσια) . Ως προς αυτήν μου την κρίση είναι λογικό να θέλω να προσανατολίσω το παιδί μου προς την ιδέα της οικογένειας.
Κι επομένως η ερώτηση φορ μι είναι άκυρη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
είναι από μια εκκλησία των βαπτιστών, ελπίζω να μην προσβάλλει το (ορθόδοξο) θρησκευτικό σας συναίσθημα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Αν εννοείς ώς ρατσισμό μου, το ότι θεωρώ τους γκευ ανωμαλους, λυπάμαι αλλα ρατσίστρια γίνεσαι εσύ τώρα, με μένα που είμαι στρέιτ.
Γιατι δεν μπορεις να καταλαβεις οτι προκειται για διαφορετικοτητα?
Γιατι πρεπει να χρησιμοποιεις αυτη τη λεξη "ανωμαλια", που ηχει τοσο ασχημα και εχει αρνητικη εννοια...?
Ωραια, καποιος εχει διαφορετικες σεξουαλικες προτιμησεις απο την πλειοψηφια του κοσμου..ε και..?
Τι φοβασαι? Τι μη διαιωνιση του ειδους μας? Μηπως ολοι γινουμε ομο? Μην ανησυχεις δε θα γινει αυτο...
Και το οτι δεν αποδεχεται καποιος την αποψη σου περι ανωμαλιας δεν τον κανει αυτοματα ρατσιστη απεναντι σου...Αλλο σεβομαι και αλλο ενστερνιζομαι....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Ε,ναι..!Και όπως ο σαδομαζοχισμος είναι διαστροφη έτσι έιναι και η ομοφυλοφιλια!
Συνειδητοποιείς το λογικό άλμα, έτσι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Η γενετική προδιάθεση δεν είναι ότι είχες ομοφυλόφιλους γονείς και κληρονόμησες το γονίδιο της ομοφυλοφιλίας...
Γενετική προδιάθεση είναι μία ασυνήθιστη ανάμιξη θηλυκών και αρσενικών γονιδίων, που συνεπάγονται τη δημιουργία ενός ατόμου με γενικά εξωτερικά κι ανατομικά χαρακτηριστικά του ενός φύλου και ψυχοσύνθεση (άρα και σεξουαλική συμπεριφορά) του άλλου.
Επίσης, αντί να λες "οι ψυχολόγοι λένε" έτσι γενικά κι αόριστα ή να παραθέτεις παραδείγματα οικογενειών της αρχαιότητας (ή του περασμένου αιώνα, όπου οι άνθρωποι καταπίεζαν τις τάσεις τους), βάζε βάσιμες πηγές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
borat
Επιφανές μέλος
πς: διάβασα όλο το θέμα και έχω να πω δύο πρόσθετα:
- μη κολλάμε μόνο στους άντρες γκέι
- εμάς τα αγοράκια καμία φορά μας πιάνει και λέμε βλακείες για τους γκέι, ακόμη και εγώ το κάνω αλλά για να πω την αλήθεια, σε ένα κρεβάτι με 2 λεσβίες που παίζουν θα ήμουν πολύ πρόθυμος να συμμετάσχω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kleftra
Διάσημο μέλος
Αυτή είναι η απάντηση μου Μπαγκς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι να επέμβω στα γονίδιά τους για να τους .. αλλάξω, αν έχουν τέτοιες σεξουαλικές προτιμήσεις, οπότε, αν και θα στενοχωρηθώ, θα το αποδεχτώ.
Τρικ και τεχνάσματα πέραν του να ενισχύεις την πατρική φιγούρα και την εικόνα της "κανονικής" οικογένειας δεν θεωρώ ότι υπάρχουν. Όπως είπα σε προηγούμενο ποστ (που βαθμολόγησες μάλιστα και αρνητικά!) η εκκλησία των βαπτιστών έχει δώσει στην ιστοσελίδα της κάποια τιπς, ας τα ακολουθήσουν όσοι ενδιαφέρονται...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ακόμη, να θυμίσω ότι υπάρχουν και άλλα θέματα που σχολιάζουν την ομοφυλοφιλία όποτε το αυτό θέμα δεν έχει ως σκοπό τον σχολιασμό της ομοφυλοφιλίας αλλά κατά πόσο υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ της ανατροφής των παιδιών και της ομοφυλοφιλίας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
διάβασα λίγο τα αρχικά ποστ και είδα να πέφτουν βροχή οι αρνητικές σε κάτι που πολύ φοβάμαι όλοι εκ του ασφαλούς σκέφτεστε
εμένα θα με στεναχωρούσε ιδιαίτερα να είναι το παιδί μου ομοφυλόφιλο
και πριν βιαστείτε να σκεφτείτε κάτι αρνητικό... να σας εξηγήσω
δεν έχω κάποιο πρόβλημα με τους ομοφυλόφιλους! ΚΑΝΕΝΑ!
Ξέρω όμως ότι το να είσαι ομοφυλόφιλος, συνεπάγεται και ΔΥΣΚΟΛΗ ζωή
Θα στεναχωριόμουν γιατί θα ήξερα ότι το παιδί μου θα δυσκολευόταν πολύ
Στα επαγγελματικά του, στην προσωπική του ζωή, στην κοινωνική του ζωή
Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να είσαι ομοφυλόφιλος?
Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να κάνεις μια σχέση όταν δεν είσαι 25 και τεκνό αλλά 45 και ζαρωμένος/η?
Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να πρέπει να αποδεικνύεις καθημερινά ότι δεν είσαι λεπρός επειδή στο κρεβάτι σου έχεις άλλα γούστα?
Ξέρετε τι σημαίνει να προσπαθείς να σταθείς ψηλά επαγγελματικά σε επαγγέλματα που δεν "σηκώνουν" τους ομοφυλόφιλους?
Φυσικά και θα στηρίξω το παιδί μου... όπως θα το στηρίξω ό,τι κι αν αποφασίσει για τη ζωή του
Αν θα χαρώ όμως κι αν θα είμαι cool και άνετη? Σορρυ, αλλά όχι δε θα είμαι
Θα είμαι δυστυχής μέχρι να σιγουρευτώ ότι είναι ευτυχισμένο και δυστυχώς ξέρω ότι η ευτυχία θα έρθει σε αυτό πολύ πιο δύσκολα απ ότι στον μέσο όρο
Τώρα σχετικά με την ανατροφή των παιδιών και κατά πόσο σχετίζεται η ομοφυλοφιλία με αυτό
Πιστεύω ότι ναι, υπάρχουν κάποια πράγματα που αν μεγαλώσει μέσα σε αυτά το παιδί, θα έχει πιθανά περισσότερες πιθανότητες στο να στραφεί στην ομοφυλοφιλία.
Αφορά καθαρά ψυχολογικούς παράγοντες, με ποιο τρόπο το παιδί πλέον μαθαίνει να αντιλαμβάνεται την τρυφερότητα, την αγάπη, τον έρωτα
Δεν γνωρίζω επ ακριβώς, δεν το έχω ψάξει ΑΚΟΜΑ
Ξέρω επίσης ότι είχα ένα φίλο τον Γιώργο
Εχω ξαναμιλήσει κάποια στιγμή στο παρελθόν για το Γιώργο
Ο Γιώργος, (ας αναπαύεται η ψυχή του) ήταν φίλος μου 10 ολόκληρα χρόνια όταν αποφάσισε να με εμπιστευτεί με το "ένοχο" μυστικό του ότι είναι ομοφυλόφιλος
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΖΩΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ?
Για να μην κατηγορηθώ για ομοφοβική?
Εμαθα επιπλέον ότι η ζωή είναι γεμάτη πραγματικά μόνο όταν κάνεις οικογένεια και δικά σου παιδιά
Ξέρω θα σας φανεί κλισέ αυτό τώρα
Οταν όμως θα κάνετε τα δικά σας παιδιά θα με καταλάβετε
Ναι, θα με στεναχωρήσει βαθιά αν το παιδί μου δε θα έχει αυτή τη δυνατότητα να γίνει γονιός
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Τώρα σχετικά με την ανατροφή των παιδιών και κατά πόσο σχετίζεται η ομοφυλοφιλία με αυτό
Πιστεύω ότι ναι, υπάρχουν κάποια πράγματα που αν μεγαλώσει μέσα σε αυτά το παιδί, θα έχει πιθανά περισσότερες πιθανότητες στο να στραφεί στην ομοφυλοφιλία.
Αφορά καθαρά ψυχολογικούς παράγοντες, με ποιο τρόπο το παιδί πλέον μαθαίνει να αντιλαμβάνεται την τρυφερότητα, την αγάπη, τον έρωτα
Δεν γνωρίζω επ ακριβώς, δεν το έχω ψάξει ΑΚΟΜΑ
παρόλο που δεν διαφωνώ με το υπόλοιπο ποστ σου (το είχα αναφέρει αλλά αν πήρε το μάτι μου καλά έφυγε -λογικά κατά λάθος- εκτός το ποστ εκείνο) να με συμπαθά η χάρη σου [και του buggs κ όποιου άλλου τέσπα την ενστερνίζεται] αλλά είναι σαν να μου λες ότι τα... πάρα πολλά παιδιά που ΔΕΝ μεγαλώνουν μέσα στην οικογένεια με την αγάπη, τη συμπαράσταση, το ενδιαφέρον [και ναι είναι πολλά δυστυχώς!] ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, έχουν αυξημένες πιθανότητες να γίνουν ομοφυλόφυλα.
Σορρυ, αλλά δεν βρίσκω ΚΑΝΕΝΑ επιχείρημα που να συνηγορεί υπέρ αυτής της άποψης. Η μοναδική περίπτωση που έχω ακούσει και στηρίζεται σε αυτή την πεποίθηση είναι για τις ιερόδουλες, οι οποίες στρέφονται για σχέση προς άλλες γυναίκες γιατί έχουν σιχαθεί το ανδρικό φύλο μιας και, κατά κανόνα, έχουν έρθει αντιμέτωπες με το ... κακό πρόσωπο του έρωτα. Αλλά αυτό είναι τελείως διαφορετικό και, κατά τη γνώμη μου, εντάσσεται στις κατηγορίες της "σεξουαλικής κακοποίησης" (ακούσιας ή εκκούσιας δεν είναι το θέμα μας) και ουδεμία σχέση έχει με το αν μπορούν να κάνουν κάτι οι γονείς για να το αποτρέψουν...
ΝΑΙ, λοιπόν σε όλο το υπόλοιπο ποστ σου, ΟΧΙ όμως σε αυτό. Απλώς... διαφωνώ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Οποτε σε καμια φαση δεν ισχυει οτι αν καποιος δεν θελει το παιδι του να βγει gay ειναι και ομοφοβικος.
Η ολη συζητηση εγινε για τον "στησιμο στον τοιχο" μιας ομαδας ατομων που ανοικουν στον κοινονικο μας περιγυρο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Η γενετική προδιάθεση δεν είναι ότι είχες ομοφυλόφιλους γονείς και κληρονόμησες το γονίδιο της ομοφυλοφιλίας... Γενετική προδιάθεση είναι μία ασυνήθιστη ανάμιξη θηλυκών και αρσενικών γονιδίων, που συνεπάγονται τη δημιουργία ενός ατόμου με γενικά εξωτερικά κι ανατομικά χαρακτηριστικά του ενός φύλου και ψυχοσύνθεση (άρα και σεξουαλική συμπεριφορά) του άλλου.
Το κουοτ αυτό έρχεται και στο ζουμί του θέματος το οποίο θα αναλύσουμε, αν έχουμε την τυχη με την ευγενή συνεισφορά γκέυ συμφορουμιστών, στην συνέχεια. (Παναγιώτη νομίζω ότι τα #68,69 δικά σου μπορείς να τα διαγράψεις τώρα)
Αν απο μια γενετική προδιάθεση τα εξωτερικά χαρακτηριστικά είναι σαφώς του ενός φύλου και η ψυχοσύνθεση ενός αλλου, προφανώς το ατομο βρίσκεται σε μονόδρομο. ΘΑ ΓΙΝΕΙ αυτό που είναι προορισμένο για να γίνει ή θα μείνει ενας εγκλωβισμένος στρέιτ, σε ψυχοσύνθεση γκευ. Αυτο θα ειναι το ίδιο τραγικό όσο αν ένας στρέιτ υποχρεωνόταν σε μία ζωή γκέυ. Το ζητημα είναι, πόσο σίγουροι είμαστε ότι δεν συμβαίνει αυτό με πολλούς και πολλές γκέυ σήμερα;
Υπάρχουν άτομα που τα γονίδια τους προικισαν με ανατομικά χαρακτηριτικά ή έστω ροπές πρός αυτά του άλλου φύλου. Ο τρόπος ομιλιας, κίνησης. Αυτά τα άτομα, μπορούμε να πουμε ότι είναι τα τυχερά. Ξέρουν τί είναι. Θα το ακολουθησουν και θα το απολαύσουν χωρίς αμφιβολίες και ψυχολογικά προβλήματα. Ενας/μια γκέυ όμως, που δεν έχουν τέτοια χαρακτηριστικά, πώς μπορουν να είναι σίγουροι;
Προσωπικά με ενδιαφέρει η ευτυχία των παιδιων μου. Μου είναι εντελώς αδιάφορο αν θα χορεύουν πολυ ή λίγο, άν θα τραγουδάνε ή θα μιλάνε πολύ ή λίγο, αν θα κανουν ή όχι αθλητισμο αν θα ασχοληθούν με κάποια τέχνη. Αυτές όλες είναι επίσης ροπές της ψυχοσύνθεσης. Μπορούμε να πουμε οτι έχουν γενετικη προδιαθεση; Ίσως, για τους κορυφαιους σ'αυτες τις ασχολίες. Ομως για τον περισσότερο κόσμο ειναι απλά ροπές πρός τις οποίες ωθει ενα περιβάλλον μια μοδα, ή μια φιλοσοφία. Ο γεννημένος χορευτής θα γινει χορευτής ο κόσμος να χαλασει όμως παρα πολύς κόσμος χορεύει γιατί απλά στον κύκλο του αυτό συνηθίζεται και είναι αρεστό.
Το να χορεύει κανείς, στις κοινωνικές ή οικογενειακές συναθροίσεις κι ας μην έχει τη φλέβα του Νουρέγιεφ δεν πρόκειται να του δημιουργήσει προβλήματα. Το να είσαι γκέυ, θα του δημιουργήσει, οσο να'ναι, αρκετά. Αν λοιπον, η γκέυ διαδρομή, ειναι ένας ψυχοδιανοητικός εξαναγκασμός, απο το περιβάλλον, τη μόδα, την κοινωνική εκπαίδευση ή τη διαφήμιση, δεν θα αποδώσει ευτυχία. Κι αυτό ειναι που απασχολεί, εμένα τουλάχιστον, για τα δικά μου παιδιά. Να μην παρω μέρος κι εγώ έμμεσα ή άμμεσα, με τη θέληση μου ή ποσο μάλλον χωρίς τη θέλησή μου, σ'αυτόν τον ψυχοδιανοητικό εξαναγκασμό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
και'γω θα συμφωνήσω με έναν χρήστη που έγραψε ότι η ανοχή της ομοφυλλοφυλίας από πολλούς και κυρίως πολλές σήμερα είναι υποκριτική. Και προσθέτω, ότι επειδή βοηθά να καλλιεργηθεί κάτι που δεν είναι αληθινό, δηλαδή την άποψη ότι η ομοφυλλοφυλία είναι κάτι φυσικό και ένας τρόπος ζωής όπως κάθε άλλος, είναι επικίνδυνος.
Οι γυναίκες νομίζουν ότι η αυξανόμενη τάση των ανδρών προς την ομοφυλλοφυλία είναι ένα από τα συμπτώματα της μετατροπής της κοινωνίας από φαλλοκρατική και συντηρητική σε φεμινιστική και σοσιαλιστική. Γι'αυτό και δεν αντιδρούν μα την ενθαρύνουν. Αλλά η στάση τους είναι πραγματικά πάρα πολύ επιπόλαια.
Εργάζομαι στον χώρο του θεάτρου, και για πολλά χρόνια συνεργάζομαι με ομοφυλλόφιλους. Παρατηρώ την προσωπικότητα τους, τις σχέσεις τους με τους ανθρώπους, τα καλλιτεχνικά τους ιδεώδη και συζητώντασ συχνά μαζί τους σε επίπεδο πολύ προσωπικό, έμαθα ότι πίσω από το γελιο τους κρύβουν μεγάλη δυστυχία. Και όχι επειδή δεν θα είναι ποτέ απόλυτα αποδεκτοί από την κοινωνία μα πρώτα από όλα (σας παρακαλώ κατεβάστε όλοι σας τις μάσκες) από τους ίδιους τους τους εαυτούς.
Το καμινγκ-αουτ, το μίσος προς την εκκλησία, τους "ομοφοβους" κλπ είναι μόνο τρόποι διαφυγής από την τεράστια υπαρξιακή τους κρίση, διότι δεν μπορούν να αποδεχτούν τους εαυτούς τους διαφορετικούς από όλους τους άλλους γύρω τους. Μάλλιστα γιαυτό το όνειρό τους είναι να μετατραπεί όλη η κοινωνία σε μια κοινωνία γκει, αισθάνονοντα κρυφό μίσος προς τις γυναίκες και φόβο προς τους κανονικούς άντρες.
Πολλοί από αυτούς επισκέφτονται επί δεκαετίες έναν ψυχολόγο, χωρις να έχουν κανένα αποτέλεσμα, διότι ο ψυχολόγος σήμερα προσπαθεί να τους περάσει ότι είναι απόλυτα φυσιολογικοι. Αλλιώς δεν μπορεί να εξηγήσει την κλίση τους, ιδιαίτερα από το 1972, όταν στην Αμερική κατώρθωσαν οι λόμπις να βγάλλουν την ομοφυλλοφυλία από τον κατάλογο των ψυχικών διαταραχών. Σήμερα ο μελαγχολικός με κατάθλιψη θεωρείται άρρωστος αλλά όχι ένας άντρας που αισθάνεται αηδία στην θέα του γυναικείου σώματος. Πόση υποκρισία!
Σκεφτήκατε ποτέ γιατί ένας ομφυλλόφιλος φοιτητής ιατρικής δεν θα γίνει ποτέ γυναικολόγος και μάλιστα δεν μπορεί να περάσει με τίποτα τις εξετάσεις γυναικολογίας; Είναι η περίπτωση ενός γνωστού μου. Διότι η βάση της ομοφυλλοφυλίας είναι ένας απίστευτος ΦΌΒΟΣ προς το γυναικείο φύλλο, η ίδια αντιπάθεια που αισθανόμαστε από παιδιά προς το αντίθετο φύλλο, που δεν έχει ξεπεραστεί. Συνεπώς οι γκει δεν έχουν τη δυνατότητα να ωριμάσουν πραγματικά κατά τη διάρκεια της ζωής τους, δεν θα μπορέσουν ποτέ να φτάσουν στο μεδούλι της ύπαρξης τους και μέχρι το τέλος της ζωής τους θα πολεμάνε με φοβίες και τον ίδιο τον εαυτό τους. Ταυτόχρονα θα καταπονούν ολόκληρη την κοινωνία, προκαλώντας τραυματα σε όλους.
Είναι πονος για έναν γονιο να ξέρει ότι το παδί τυου δεν θα γνωρίσει ποτέ την πατρικότητα. Ειναι πόνος για μια κοπέλα να φαει χιλόπιτα όχι για λόγο εμφάνισης ή χαρακτήρα αλλά επειδή ειναι γυναίκα, είναι πόνος για τον ίδιο να ερωτευτεί έναν ανδρα (και θα ερωτευεται συνέχεια αληθινους ανδρες γιατι θα ψαχνει την ιδια του την ανδρικοτητα) και να του φερθει βαναυσα, ειναι πονος για εναν θυληπρεπη να τον κοροιδευουν ολοι. Γιατι τοσος πόνος χωρίς λόγο; Η ομοφυλλοφυλία μπορέι να αποφευγθεί.
Πρωτα από όλα, αν στα σχολεια, στα μεσα μαζικης ενημέρωσης και στην οικογένεια δεν περνάει η ψευτιά ότι είναι κάτι καλό. Ένας άνθρωπος με ανδρικό σώμα για να ζήσει απόλυτα υγιής από ψυχική και φυσιολογική άποψη πρέπει να αφήσει τη φύση του να εκφραστεί πλήρως. Τα γενητικά του όργανα πρέπει να λειτουργούν με πληρώτητα, και η φυσιολογική λειτουργία τους όλοι ξέρουμε ποιά είναι.
Για όσους έγραψαν ότι οι πιθανότητες να εκδηλωθεί ομοφυλλοφιλία σε οικογένειες με δυνατή μητέρα, ίσως να είναι έτσι. Είναι η περίπτωση των περισσοτέρων ομοφυλλόφυλων που γνώρισα, και μάλιστα μητέρα αποπνικτική. Που τους αγαπάει υπερβολικά, είναι η καλύτερη φίλη τους και δεν τους αφήνει να φύγουν από το σπίτι ούτε στα 30 τους. Ηδη το αγόρι έχει οιδιπόδειο σύμπλεγμα και αγαπάει τη μητέρα του, αν αυτή κιολας είναι πάρα πολύ παρούσα στη ζωή του, αρχίζει να τη θεοποειεί με αποτέλεσμα να μη μπορεί να πλησιάσει καμιά γυνάικα, από φόβο η υπερβολικό σεβασμό.
Αργότερα η υπερβολική αγάπη γίνεται μίσος, μισογυνισμός. Δυο προσωπα του ίδιου πάθους... η ειδωλολατρία της θυληκότητας. Κάτι πάρα πολύ ανώμαλο, κάτι άρρωστο, μια σκλαβιά. όμως αυτό δε σημαίνει ότι ένας πιο αυστηρός πατέρας θα έληνε το πρόβλημα. Κατα τη γνώμη μου, ένα υγιές και αρμονικό σπιτικό, όπου ο πατέρας αγαπά τη μητέρα και η μητέρα τον πατέρα, όπου δεν υπαρχουν παιχνίδια ισχύος για το ποιός κυβρνάει ποιόν, και πάνω από όλα ένα περιβάλλον όπου το παιδί θα αισθανθεί ζεστασιά (ιδίως σήμερα που η κοινωνία έγινε μια τρομακτική ζούγκλα, και τα παιδιά με ευαίσθητη ψυχή ψάχνουν προστασία, και τελικά την ονειρέυονται στα χέρια ενος δυνατού ήρωα που θα τους γλιτώσει από τους εχθρούς), στοργή, αποδοχή και υποστήριξη.
Εκεί σίγουρα θα δημιουργηθούν οι συνθηκες για μια ομαλή ανάπτυξη της προωσοπικότητας του, και συνεπώς ελαχιστοποιούνται οι κίνδυνοι να αναπτύξει φοβίες, μίση, κομπλεξ κλπ.
Ξεχνάς ότι η ομοφυλοφιλία υπήρχε από αρχαιοτάτων χρόνων όπως επίσης και σε όλων των ειδών τις κοινωνίες είτε ήταν φαλλοκρατικές και συντηρητικές είτε φεμινιστικές και σοσιαλιστικές. Ακόμα η ομοφυλοφιλία υπήρχε και υπάρχει σε κοινωνίες με διαφορετικό θρήσκευμα.Άρα λογικά δεν έχει να κάνει με την δομή η τον χαρακτήρα της κάθε κοινωνίας.Δεν είναι ένα φαινόμενο η ομοφυλοφιλία που τώρα βρίσκετε σε ακμή.Είναι τελείως αφελές να πιστέψει κάποιος ότι κάποια κοινωνία βοηθά στην αύξηση των ατόμων με αυτή την σεξουαλική ταυτότητα.Μάλλον κάποιος άλλος καθορίζει τον αριθμό αυτών των ανθρώπων και όχι εσύ ή εγώ ή οποιοσδήποτε από εμάς.
Μια ποιο δημοκρατική κοινωνία το μόνο σκοπό που έχει είναι να παρέχει σε κάθε μέλος της την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα να ζει χωρίς ενοχές.Να δίνει την δυνατότητα σε όλους μας να είμαστε χρήσιμοι για το γενικό καλό , να σεβόμαστε και να κατανοούμε την διαφορετικότητα του άλλου.Σε μια λοιπόν τέτοια κοινωνία το άτομο έχει την ευκαιρία, το δικαίωμα εάν θες ,στην μάθηση και αποδοχή του εαυτό του.
Όταν λοιπόν κάποια κοινωνία περιορίσει κάποια ομάδα ανθρώπων και της κολλήσει διάφορες ταμπέλες-χαρακτηρισμούς αυτή η ομάδα στιγματίζετε και δημιουργεί γκέτο.Σε κανένα είδους γκέτο κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να ερωτευθεί χωρίς ενοχές και τελικά να ζήσει ελεύθερα.Είναι απόλυτα φυσιολογικό λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι να δυσλειτουργούν και να έχουν θυμό.
Θυμήσου τις γυναίκες πριν το φεμινιστικό κίνημα ,ποια ήταν τα δικαιώματα τους στην κοινωνία ή ποια θα έπρεπε να ήταν?Θα σου θυμίσω ένα.....η γυναίκα τότε δεν είχε το δικαίωμα να πει στον σύζυγο της ότι δεν επιθυμεί να κάνει άλλο παιδί.Πολλές γυναίκες πέθαιναν από τις αλλεπάλληλες γέννες.Έτσι λοιπόν έγινε ένα φεμινιστικό κίνημα από ομάδες θυμωμένων γυναικών που όχι αδικαιολόγητα ζητούσαν τα δικαιώματα τους.
Είναι λοιπόν πολύ εύκολο να κάνεις ''προσωπικές'' συζητήσεις με ομοφυλόφιλους συνεργάτες σου και να φτάνεις στο συμπέρασμα ότι τελικά αυτοί δεν μπορούν να αποδεχτούν τον εαυτό τους,και ότι τελικά το πρόβλημα δεν είναι η κοινωνία άλλα οι εαυτοί τους.Και θα συμφωνήσω μαζί σου αλλά θα προσθέσω ότι την αποδοχή του εαυτού μας , μας την μαθαίνει η μητέρα και ο πατέρας μας.
Κλίνοντας θέλω να πω ότι όλοι μας πρέπει να μας αποδεχτούμε και αγαπήσουμε άσχετα με την διαφορετικότητα μας.Εάν λοιπόν το κάνουμε πραγματικά αυτό με ειλικρίνεια ίσως έχουμε λιγότερους πολέμους προσωπικό όφελος και πολλά άλλα σε αυτόν τον κόσμο.......
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.