Ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ γονέων

roumana · 26-07-07

… το συναίσθημα που σε πλημμυρίζει μετά την γέννηση ενός παιδιού είναι απερίγραπτο…θα κάνω μια προσπάθεια(αν και μάταια φοβάμαι) να περιγράψω πώς ένιωθα…

Λοιπόν
..η κόρη:
… αφού την γέννησα, είδα(ένα μικρό, μαύρο, άσχημο πλασματακι

). Της έδωσα όνομα και την πήραν στην θερμοκοιτίδα. Ένιωθα απλά απελευθερωμένη. δεν συνειδητοποίησα τι ακριβώς έχει αλλάξει στην ζωή μου. Την επόμενη μέρα, ξεκούραστη πια, μου την φερανε. Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από το πρόσωπο της. Με τίποτα. Όλη η ύπαρξη μου είχε άλλο νόημα. Ένιωθα σπουδαία γιατί εγώ δημιούργησα αυτό το πλάσμα.
Όλο το σύμπαν δικαιολογούσε την ύπαρξη του επειδή η κόρη μου ανάσανε ήρεμη και ευχαριστημένη στο καινούριο της περιβάλλον…
Αυτό είναι το πρώτο συναίσθημα που θυμάμαι αφού την γέννησα. Μετά ήταν η ευχαρίστηση ότι συμμετέχω κάθε στιγμή και λεπτό να αναπτύσσεται σωστά, όμορφα και ήρεμα.

Ο γιος: ήταν προγραμματισμένη εγκυμοσύνη, προγραμματισμένη γέννα. Δεν είχα την έκπληξη της πρώτης φοράς, αλλά είχα την ευχαρίστηση ότι όλα πήγαν καλά. Δεν ένιωθα τόσο σπουδαία, αλλά τυχερή που μπορώ να μοιράζω την χαρά με τον πατέρα του. Η χαρά του ήταν η χαρά μου.

αυτα.

dooo · 26-07-07

γιατί έπρεπε να μπει στη θερμοκοιτίδα?

roumana · 26-07-07

Προληπτικά μπαίνουν λίγες ώρες για να μην είναι η αλλαγή περιβάλλοντος τόσο απότομη. Αλλά μόνο μερικές ώρες. (και ο γιος μου μπήκε)

Palladin · 26-07-07

εγώ είχα κάτσει μέρες :'(

ημουν αρρωστούλι.
Άσχετο, υπάρχει κάποια που γέννησε με επισκληρίδιο?
Πώς ήταν, πραγματικά δεν καταλαβαίνεις τίποτα?

dooo · 26-07-07

όλες με επισκληρίδιο γεννάνε σήμερα...και να μη θες, στο τέλος τη ζητάς

από ότι μου έχουν πει, μια πίεση μόνο καταλαβαίνεις, τίποτα άλλο.

Palladin · 26-07-07

Αρχική Δημοσίευση από dooo:
όλες με επισκληρίδιο γεννάνε σήμερα...και να μη θες, στο τέλος τη ζητάς

από ότι μου έχουν πει, μια πίεση μόνο καταλαβαίνεις, τίποτα άλλο.

Αχ τι καλά! Αν δεν είχε εφευρεθεί, ήμουν ικανή να μην γεννήσω ποτέ επειδή είμαι φοβιτσιάρα :redface:

PYLH · 26-07-07

Εγω γέννησα με ανώδυνο...και πραγματικά δεν ξέρω τί θα είχα κάνει αν δεν είχα διπλά μου,συνεχώς,την Λούλα,(και όχι Ρούλα ),την μαία μου.Πήγαινα από τα τέλη του 7ου περίπου,μαζί με κάποιες άλλες μέλουσσες μαμάδες και κάναμε μαθήματα,τις γνωστές αναπνοές δλδ και φυσικά μάθαμε όσα "έπρεπε" να ξέρουμε για την διαδικασία της γέννας αλλά και για τις πρώτες μέρες στο σπίτι και πολλά άλλα ακόμα...
Γέννησα και τα δύο μου παιδιά φυσιολογικά,χωρίς επισκληρίδιο,γιατί και να ήθελα ο γιατρός μου ήταν "αντίθετος" γενικά,εκτός βέβαια της περίπτωσης που θα έκρινε ότι ήταν αναγκαίο! Δεν είναι δυνατόν να ξεχάσω εκείνο το συναίσθημα...όταν ακούμπησαν τον γιό μου,(που με έκπληξη κοιτούσα,αφου είχα επιλέξει να μην γνωρίζω το φύλο του από πρίν),στο στήθος μου.
Πώς να ξεχάσω δύο ορθάνοιχτα τεράστια μάτια πού με κοιτούσαν "βαθιά μέσα" μου.Είχαμε μείνει εκεί,στην κυριολεξία ο χρόνος είχε σταματήσει για λίγο,ακόμα κλείνω τα μάτια μου και το νοιώθω, και προσπαθούσαμε να "ρουφήξουμε"ο ένας τον άλλον. Εγώ κλαίγοντας από χαρά,από ευτυχία αλλά και από ανακούφιση πού είχε πιά "τελειώσει" και που είχα επιτέλους γεννήσει ένα υγιές,ευτυχώς,μωρό,δεν μπορούσα να "πάρω τα μάτια μου από τα δικά του!!! "Μιλούσαμε με τα μάτια" σαν να λέγαμε:" εσύ ήσουν τόσο καιρό μέσα μου? "...και το μωρό μου:" εσύ είσαι τελικά η μαμά μου,έτσι είσαι? "

dooo · 26-07-07

τι είναι ο ανώδυνος τοκετός (αν όχι η επισκληρίδιος)?

Κακή Επιρροή · 26-07-07

μαθήματα αναπνοών κλπ τα οποία σε βοηθάνε να συγκεντρωθείς στον στόχο σου και έχουν σαν αποτέλεσμα και να μην πονάς τόσο πολύ....

dooo · 26-07-07

εγώ θέλω ένεση

(ούτε που φανταζόμουν ότι θα το έλεγα αυτό :hehe:

)

Oralee · 26-07-07

Εγώ πάλι εκείνη την ώρα θα θέλω να πεθάνω στάνταρ!

dooo · 26-07-07

Αρχική Δημοσίευση από kajira:
Εγώ πάλι εκείνη την ώρα θα θέλω να πεθάνω στάνταρ!

να το πεις αυτό εγκαίρως, να φροντίσουν να βάλουν το κατάλληλο υγρό στην ένεση

PYLH · 26-07-07

Είπα λοιπόν προηγουμένως:"ευτυχώς,γέννησα ένα υγιές μωρό"...,γιατί και στις δύο μου γέννες είχα πρόβλημα με το λώρο. Στην πρώτη,το μωρό μου ήταν τυλιγμένο κατά μήκος του σώματός του,στον λαιμό,την κοιλιά και το ένα του ποδαράκι! Το κακό είναι πώς στον υπέρηχο δεν είχε φανεί τίποτα.Πήγαινα αλλού γιατί ο γιατρός μου δεν είχε στο ιατρείο του. Τώρα πιά όλοι έχουν...Το αναφέρω αυτό γιατί θέλω να πω πόσο πολύ με βοήθησε "ο ανώδυνος τοκετός". Στην ουσία, είναι θέμα θέλησης καθαρά και "δύναμης" πού η ίδια η φύση μας έχει "δωρίσει". Σε καμία περίπτωση δεν λέω ότι ήταν κάτι εύκολο ή ανώδυνο! "Κρατώντας" όμως με νύχια και με δόντια την σκέψη: " αν η μάννα πονάει μία φορά...την στιγμή εκείνη το μωρό πονάει δέκα ", και με την βοήθεια της μαίας μου,πού λεπτό δεν "τόλμησε" να φύγει από δίπλα μου....τα κατάφερα. Δεν ήταν "δύσκολες" γέννες αλλά ούτε κι εύκολες! Υπήρχε κίνδυνος για την υγιεία των μωρών μου όμως. Ο γιατρός μου(να'ναι καλά...),μόλις αντιλήφθηκε τί συνέβαινε με τον λώρο αμέσως μου "το τράβηξε" αφού είχε ήδη βγεί το κεφαλάκι του! Η Λούλα,είναι μια νταρντάνα ,θεόρατη και τεράστια γυναίκα...και την στιγμή εκείνη έπεσε με όλο της το βάρος "επάνω" μου βοωθώντας έτσι το μωρό να βγεί! Ο γιατρός μού είπε πώς αν το γνώριζε εξ'αρχής δεν υπήρχε περίπτωση να μ'άφηνε να γεννήσω φυσιολογικά ιδίως στην πρώτη γέννα,πού όσο να'ναι δεν έχεις και την πείρα.
Πολλές γυναίκες δεν έχουν βοηθηθεί με τον ανώδυνο αλλά ,η γνώμη μου είναι,ότι απλά "εγκαταλείπουν" την προσπάθεια και δεν τις "κατηγορώ βέβαια γι'αυτό,πρός Θεού απλά έτσι δεν διευκολύνουν την διαδικασία με αποτέλεσμα να πονάνε περισσότερο,να τους πιάνει πανικός,να φωνάζουν ,να βρίζουν τους άντρες τους ,( αυτό ομολογώ δεν το καταλαβαίνω,ήταν κάποια θυμάμαι που έλεγε ) κι εγώ αναρωτιόμουν απλά: " τί λέει η χριστιανή? " Ακουγόταν "κάπως" ...δεν ξέρω,δεν ήμουν στην θέση της! Τό να καταφέρεις να μείνεις συγκεντρωμένη την στιγμή που έρχονται οι πόνοι και να κάνεις τις αναπνοές σου όπως έχεις μάθει,με την καθοδήγηση της μαίας σου,πού αν είναι πεπειραμένη δεν θα σ'αφήσει να "χαιδευτείς" κιόλας,(εεεεεε πού πάει το μυαλό σας?), ν'αρχίσεις τα "νάζια" και τα "δεν μπορώ" και "αχ τί έπαθα η κακομοίρα!"....,τότε όλα γίνονται πιό εύκολα. Γι'αυτό κι ανέφερα αρχικά ό,τι είναι θέμα θέλησης και μόνο. Όχιιιι,καθόλου εύκολο δεν ήταν κι η Λούλα δεν "μ'άφησε να βγάλω μιλιά", απλά αγρίευε κι αυτό με "κράτησε" και μου "έδωσε" δύναμη ,ήταν σαν να μού'ριχνε έναν κουβά παγωμένο νερό στη μούρη κάθε φορά που πήγαινα να φωνάξω.
Το "αστείο" είναι πώς όταν πιά όλα είχαν τελειώσει κι είχα συνέλθει αρκετά απ'την νάρκωση πού εκ'των υστέρων μου έκαναν ,για να με ράψουν και να κάνουν...ό,τι είχαν να κάνουν τέλος πάντων,και με έβγαλαν έξω για να με δούν ο άντρας μου ,οι γονείς μου κλπ...κλπ...δεν με γνώρισαν κυριολεκτικά,προς στιγμήν,γιατί το κεφάλι μου ήταν σαν καρπούζι απ'το πρήξιμο κι ήμουν γεμάτη σε πρόσωπο και μάτια ,από σπασμένα μικρά αγγεία ή φλεβίτσες κι όλα αυτά βέβαια απ'τό "σφίξιμο"...

PYLH · 26-07-07

Αρχική Δημοσίευση από kajira:
Εγώ πάλι εκείνη την ώρα θα θέλω να πεθάνω στάνταρ!

Πλάκα έχετε κορίτσια,να'στε καλά γιατί με κάνατε και γέλασα!!!
Δεν υπάρχει περίπτωση να θέλεις να πεθάνεις,να είσαι σίγουρη γι αυτό!

Είναι έτσι φτιαγμένα απ'την φύση τους τα πράγματα πού όταν θα'ρθει η ώρα,κι αν καθυστερήσει λίγο όπως γίνεται πολλές φορές στην πρώτη γέννα τουλάχιστον,σ'εμένα συνέβη και στις δύο γέννες (τι πρωτότυπο

), τότε "παρακαλάς" να γεννήσεις!!! Θυμάμαι ό,τι είχα βαρύνει τόοοοσο πολύ,δεν μπορούσα να βολευτώ πουθενά,δεν μπορούσα να κοιμηθώ αν δεν είχα μαζί μου τα 500 μαξιλαράκια μου

για να βάζω σε διάφορα σημεία...,δεν μπορούσα ν'ανασάνω και φυσικά είχα εγκατασταθεί μονίμως πιά στην τουαλέτα :whistle:

γιατί συνεχώωωωωως ήθελα πιπί μου! Παρακαλούσα να γεννήσω ειλικρινά σας λέω!!! Τον είχα ζαλίσει τον άντρα μου: " Ας γεννήσωωωω τώραααα κι ας πονέσωωωω....δεν με νοιάζει,αρκεί να γεννήσω

"...,του έλεγα συνεχώς! Είπαμε,η φύση έχει φροντίσει...

Αρχική Δημοσίευση από dooo:
εγώ θέλω ένεση

Η μόνη ένεση πού θα σε "βοηθήσει" είναι αυτή που θα επισπεύσει τον τοκετό....πρόσεχε τί λες!!!

(ούτε που φανταζόμουν ότι θα το έλεγα αυτό)

Κακή Επιρροή · 26-07-07

Αρχική Δημοσίευση από PYLH:
Πλάκα έχετε κορίτσια,να'στε καλά γιατί με κάνατε και γέλασα!!!
Δεν υπάρχει περίπτωση να θέλεις να πεθάνεις,να είσαι σίγουρη γι αυτό! Είναι έτσι φτιαγμένα απ'την φύση τους τα πράγματα πού όταν θα'ρθει η ώρα,κι αν καθυστερήσει λίγο όπως γίνεται πολλές φορές στην πρώτη γέννα τουλάχιστον,σ'εμένα συνέβη και στις δύο γέννες (τι πρωτότυπο ), τότε "παρακαλάς" να γεννήσεις!!! Θυμάμαι ό,τι είχα βαρύνει τόοοοσο πολύ,δεν μπορούσα να βολευτώ πουθενά,δεν μπορούσα να κοιμηθώ αν δεν είχα μαζί μου τα 500 μαξιλαράκια μου για να βάζω σε διάφορα σημεία...,δεν μπορούσα ν'ανασάνω και φυσικά είχα εγκατασταθεί μονίμως πιά στην τουαλέτα γιατί συνεχώωωωωως ήθελα πιπί μου! Παρακαλούσα να γεννήσω ειλικρινά σας λέω!!! Τον είχα ζαλίσει τον άντρα μου: " Ας γεννήσωωωω τώραααα κι ας πονέσωωωω....δεν με νοιάζει,αρκεί να γεννήσω "...,του έλεγα συνεχώς! Είπαμε,η φύση έχει φροντίσει...

εγώ σε πιστεύω πάντως....
ήδη θέλω 3 μαξιλάρια και την άλλη βδομάδα μπαίνω στον 7ο

Υπάρχουν δε φορές που τόσο πολύ δεν αντέχω (ναι από τώρα) που σκέφτομαι πως θα ήταν να γένναγα ένα πρόωρο μωρό

PYLH · 26-07-07

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:
εγώ σε πιστεύω πάντως....
ήδη θέλω 3 μαξιλάρια και την άλλη βδομάδα μπαίνω στον 7ο
Υπάρχουν δε φορές που τόσο πολύ δεν αντέχω (ναι από τώρα) που σκέφτομαι πως θα ήταν να γένναγα ένα πρόωρο μωρό

Αχ! καλή μου...σε νοιώθω πίστεψέ με!!! Θα περάσεις 2 μήνες(8ο και 9ο) μέσα στην ζέστη! Πρώτα ο Θεός όμως θα γεννήσεις σε καλή εποχή,θα με θυμηθείς,γιατί ούτε πολύ ζέστη θα'χει λογικά αλλά ούτε και κρύο που θα σε δυσκολέψει γενικότερα. Θα'χει ξεπεταχτεί το ζουζουνάκι μας μέχρι να πιάσουν τα πολλά κρύα....και του χρόνου τέτοιο καιρό....ποιός σε "πιάνει"!!!

lilith · 26-07-07

Εσύ κοριτσάρα μου, θα γεννήσεις όπως και εγώ...
Τα ίδια ακριβώς πέρασα και εγώ, δηλαδή έφαγα... όλο το καλοκαίρι και γέννησα στις 26 Σεπτεμβρίου, όταν άρχισε να δροσίζει... κατά κάποιο τρόπο.

Δεν πειράζει όμως, γιατί έτσι..., είναι καλύτερα μετά για το μωράκι..., το ότι θα γεννηθεί στην καλύτερη εποχή.
.

mania · 18-09-07

Κοπέλες που είσαστε μητέρες μια ερώτηση:
Λένε άλλες γυναίκες ότι στην γέννα την φυσιολογική ο πόνος μετά γιατρέυετε με την εμφάνηση του μωρού, ενώ άλλες λένε ότι καλύτερα με κεσαρική και ότι καλύτερα να ξυπνάς και να το βλέπεις δίπλα σου, εσεις τι λέτε; ο πόνος αυτός φέρνει ποιό κοντά την μάνα με το παιδί της; το νοιωθει καλύτερα απο μια που γένησε με καισαρική;

Δεν ξέρω άν έβαλα σωστά την ερώτηση αλλα εδώ είναι όλοι γονείς οπώτε όποιος ξέρει απαντά

dooo · 19-09-07

με την επισκληρίδιο, η φυσιολογική γέννα έχει γίνει παιχνιδάκι...άσε που βλέπεις αμέσως το μωρό και το παίρνεις αγκαλιά..στη καισαρική, πρέπει να ξυπνήσεις από τη νάρκωση πρώτα..
η επαφή με τη μητέρα αμέσως μόλις γεννιέται το παιδί είναι πολύ σημαντική.

Κακή Επιρροή · 19-09-07

Μάνια έχω μιλήσει σχετικά με αυτό το θέμα με αρκετές γυναίκες που είχαν γεννήσει και με φυσιολογικό τοκετό και με καισαρική.
Η πιο αντικειμενικές απόψεις κατ εμέ, είναι αυτές που προέρχονται από γυναίκες που έκαναν το πρώτο τους παιδί φυσιολογικά και το δεύτερο με καισαρική.
Αυτές λοιπόν λένε ότι η καισαρική είναι χειρουργείο και ότι ο φυσιολογικός τοκετός δεν συγκρίνεται... χίλιες φορές φυσιολογικά παρά καισαρική.
Με τον φυσιολογικό τοκετό, σε μία ώρα είσαι στα πόδια σου όρθια.... με την καισαρική... άστο!

Ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ γονέων

Διάσημο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Διάσημο μέλος

Δραστήριο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Επιφανές μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Δραστήριο μέλος

Δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Δραστήριο μέλος

Δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Επιφανές μέλος