Ασκήσεις στην C

venividivici · 01-12-10

Πρόγραμμα 20
(Υπολογισμός του παραγοντικού ακεραίων αριθμών με τη χρήση

συνάρτησης της C)
/*

Υπολογισμός του παραγοντικού ακεραίων αριθμών με τη χρήση

συνάρτησης */
#include <stdio.h>
double parag(int);
int main()
{
int i,nmin,nmax;
printf("dose arxikh kai telikh timh \n");
/*

Χρήση της scanf για την ταυτόχρονη καταχώρηση δυο μεταβλητών

*/
scanf("%d%d", &nmin, &nmax);
for (i=nmin;i<=nmax;i++)
if(parag(i)==-1)
{
printf("Arnhtikos akeraios %d\n",i);
continue;
}
else printf("%d \t %.lf \n",i,parag(i));
return 0;
}
/*

Συνάρτηση υπολογισμού του παραγοντικού

Αν ο ακέραιος είναι αρνητικός η συνάρτηση επιστρέφει
το -1 ως ένδειξη ότι ο υπολογισμός δεν ημπορεί να
γίνει αφού το παραγοντικό υπολογίζεται μόνο για
θετικούς ακεραίους */
double parag(int n)
{
double p=1;
int i;
if(n<0) return -1;
/*

Το (double) υποχρεώνει την μετατροπή του i σε

διπλής ακρίβειας μόνο για τον συγκεκριμένο υπολογισμό */
else if (n>1) for(i=1;i<=n;i++) p*=(double)i;
return p;

}

δες εδώ περισσότερα
https://www.mpipks-dresden.mpg.de/~hskokos/Teaching_Prog1/Programs.pdf

nefi · 10-12-10

hi παιδια , εχω μια εργασια η οποια με δυσκολευει δεν ξερω καν απο που να αρχισω και ποτε δεν μας εδειξε κατι παρομοιο ο καθηγητης μας,αν μπορειτε να βοηθησετε θα το εκτιμουσα πολυ!
https://www.megaupload.com/?d=WODQYP4H

https://www.freeupload.cn/download.php?file=623169

1993giannis · 29-01-14

Γεια σας...είμαι καινούργιος εδώ και αν γινόταν θα ήθελα μια βοήθεια σε μια άσκηση προγραμματισμού...
Γράψτε κώδικα σε c τον αναδρομικό αλγόριθμο εύρεσης ελαχίστου αριθμού σε έναν μη ταξινομημένο
μονοδιάστατο πίνακα Τ με n θέσεις. Ως έξοδο να επιστρέφει εκτός από την τιμή του ελαχίστου στοιχείου (a)
και τη θέση του (index) στον πίνακα Τ.
Αυτή είναι ακριβώς η εκφώνηση..Ευχαριστώ

g1wrg0s · 29-01-14

καλο θα ηταν να γραψεις τη προσπαθεια σου και το κομματι που σε δυσκολευει

Guest 209912 · 31 Ιανουαρίου 2014

Code:

int i;
int min=T[0]; // Θετεις ως ελάχιστο στοιχείο του πίνακα το πρώτο του στοιχείο
int index=0;

for (i=1;i<n;i++) // Τρέχεις τον πίνακα
{
  if (T[i]<min) // Αν βρεις μικρότερο απ'το ελάχιστο κρατάς τη θέση και την τιμή του
  {
    min=T[i];
    index=i;
  }
}
printf("To mikrotero stoixeio tou pinaka T einai to %d sti thesi %d\n",min,index);

vassilis498 · 29-01-14

αναδρομικά λέει η άσκηση. Το πιο απλό που μπορώ να σκεφτώ είναι σπας τον πίνακα στα 2 και σε κάθε κλήση απλά υποδιπλασιάζεις το μέγεθος των 2 υποπινάκων, μέχρι να συγκρίνεις 2 αριθμούς. Αλλά δε ξέρω κατά πόσο έχει νόημα να του το δώσουμε έτοιμο εφόσον ζητά μόνο βοήθεια.

Guest 209912 · 29-01-14

Ποοο ούτε καν είδα το αναδρομικά, αναδρομικά γίνεται εύκολα και με static μεταβλητές, με κάθε κλίση αυξάνεις το i κατά ένα και κάνεις το ίδιο

Guest 209912 · 31 Ιανουαρίου 2014

Code:

int minimum (int T[], int  *elaxisto , int  *thesi,int  n) 

{
   static int i=1;
   if (T[i]<*elaxisto)
  {
   *elaxisto = T[i];
   *thesi = i; 
  }
  if (i==n-1)
  {
   return();
  }
  else
  {
    i++;
   minimum(T[],elaxisto,thesi,n);
  }
  return();
}

Η Συνάρτησή σου δέχεται 4 ορίσματα τον πίνακα Τ, τις θέσεις του πίνακα (n), και τις διευθύνσεις μνήμης των μεταβλητών elaxisto και thesi. Θέλεις τις διευθύνσεις τους και όχι τις ίδιες τις μεταβλητές για να μπορείς να τις αλλάξεις μέσα στη συνάρτηση (μπορείς επίσης να κάνεις και αναφορική κλήση στις μεταβλητές αυτές (call by reference) αν δε θες να χρησιμοποιήσεις δείκτες αλλά είναι στην ουσία το ίδιο πράγμα . Το i το δηλώνεις ως static έτσι όταν καλείς νέα συνάρτηση αυτό δεν χάνει την αξία του και μπορείς να το κάνεις ++. Αν δεν θες να χρησιμοποιήσεις static, θα πρέπει να περνάς το i στη συνάρτηση κάθε φορά που την καλείς ως παράγοντα.

g1wrg0s · 29-01-14

Αρχική Δημοσίευση από vassilis498:
αναδρομικά λέει η άσκηση. Το πιο απλό που μπορώ να σκεφτώ είναι σπας τον πίνακα στα 2 και σε κάθε κλήση απλά υποδιπλασιάζεις το μέγεθος των 2 υποπινάκων, μέχρι να συγκρίνεις 2 αριθμούς. Αλλά δε ξέρω κατά πόσο έχει νόημα να του το δώσουμε έτοιμο εφόσον ζητά μόνο βοήθεια.

αυτο πιστευω θα ηταν πιο αποδοτικο αν ηταν ταξινομημενος

Αρχική Δημοσίευση από Ξεχασμένος:
Ποοο ούτε καν είδα το αναδρομικά, αναδρομικά γίνεται εύκολα και με static μεταβλητές, με κάθε κλίση αυξάνεις το i κατά ένα και κάνεις το ίδιο

εχω την εντυπωση οτι βγαινει και χωρις static. το λεω γιατι το παιδι μπορει να μην εχει ιδεα τι ειναι το static... Αλλα ας παραθεσει τη προσπαθεια του να τον βοηθησουμε οσο μπορουμε...

1993giannis · 29-01-14

Την αναδρομή ως έννοια και ως θεωρία την έχω καταλάβει...Απλώς δεν μπορώ να καταλάβω πως την γράφουμε σε κώδικα..Εγώ έγραψα κάτι το οποίο είναι λάθος...Αν θέλετε το στέλνω..

g1wrg0s · 29-01-14

ανεβασε τον κωδικα σοου βαζοντας τον μεσα σε καταλληλο tag (

Code:

κωδικας[προσεχε αυτο->/code])

1993giannis · 31 Ιανουαρίου 2014

Code:

#include <stdio.h>
#include "simpio.h"
#include "genlib.h"

#define n 50

double min(double T[], int m,int *index);

int main(void)
{
    double T[n];
    double a; 
    int m;
    int index; 
    int i;

    printf("Poses theseis apo ton pinaka na desmeutoun? ");
    scanf("%d", &m);

    printf("Dwse ta stoixeia tou pinaka T \n");

    for(i=0;i<m;i++)
    {

        scanf("%d",T[i]);
    }

    a = min(T,m,&index);

    printf("To elaxisto einai to %ld kai vrisketai sthn %dh thesh",a,index);
    system("pause");
}

double min(double T[],int m,int *index)
{
    double a;
    int i;


    for(i=0;i<m;i++)
    {
        if(i=0)
        {
            a = T[i];
            *index = i;
        }
        else
        {
            if(a < T[i])
            {
                a = min(T, m, index);
            }
        }
     }
    return a;
}

Το πρόβλημα το έχω στην συνάρτηση min(double T[],int m,int *index)... Δεν ξέρω πως να την κάνω με αναδρομή..

g1wrg0s · 29-01-14

Αρχική Δημοσίευση από 1993giannis:

Code:

#include <stdio.h>
#include "simpio.h"
#include "genlib.h"

#define n 50

double min(double T[], int m,int *index);

int main(void)
{
    double T[n];
    double a; 
    int m;
    int index; 
    int i;

    printf("Poses theseis apo ton pinaka na desmeutoun? ");
    scanf("%d", &m);

    printf("Dwse ta stoixeia tou pinaka T \n");

    for(i=0;i<m;i++)
    {

        scanf("%d",T[i]);
    }

    a = min(T,m,&index);

    printf("To elaxisto einai to %ld kai vrisketai sthn %dh thesh",a,index);
    system("pause");
}

double min(double T[],int m,int *index)
{
    double a;
    int i;


    for(i=0;i<m;i++)
    {
        if(i=0)
        {
            a = T[i];
            *index = i;
        }
        else
        {
            if(a < T[i])
            {
                a = min(T, m, index);
            }
        }
     }
    return a;
}

Το πρόβλημα το έχω στην συνάρτηση min(double T[],int m,int *index)... Δεν ξέρω πως να την κάνω με αναδρομή..

αρχικα, φτιαχνω το κωδικα σου για να μπορει να διαβαζεται

και πριν μπουμε στα του κωδικα σου και δεδομενου οτι εχεις κατανοησει την εννοια της αναδρομης. Για ποιο λογο καλεις ξανα την min μεσα στο body της min ;

Guest 209912 · 29-01-14

Αρχική Δημοσίευση από 1993giannis:
Την αναδρομή ως έννοια και ως θεωρία την έχω καταλάβει...Απλώς δεν μπορώ να καταλάβω πως την γράφουμε σε κώδικα..Εγώ έγραψα κάτι το οποίο είναι λάθος...Αν θέλετε το στέλνω..

Στην ουσία όταν χρησιμοποιείς αναδρομή θες η κάθε κλήση της συνάρτησης να αντιπροσωπεύει και ένα στάδιο μιας επανάληψης.

Δηλαδή αν θες για παράδειγμα να αντικαταστήσεις μια for με αναδρομή, κάθε κλήση της αναδρομικής συνάρτησης θα είναι και μια επανάληψη της for, άρα σε κάθε κλήση το i θα είναι διαφορετικό. Στο σώμα της συνάρτησης έχεις ότι έχεις και στο σώμα της for καθώς και μια εντολή που ξ ανακαλεί την ίδια τη συνάρτηση καθώς και μια συνθήκη που θα τερματίσει τη στοίβα των συναρτήσεων.

1993giannis · 29-01-14

Αναδρομικός αλγόριθμος δεν είναι αυτός που περιέχει τουλάχιστον μια κλήση του εαυτού του;
Γι αυτό...λογικά είναι λάθος, αλλά δεν κατάλαβα πως γίνεται

g1wrg0s · 29-01-14

Σωστα, γενικοτερα η φιοσοφια της αναδρομης ειναι να σπας ενα προβλημα σε υποκομματια, αρα η κληση της min μεσα στη συναρτηση soy θα πρεπει να χρησιμοποιειται για να αντιμετωπισει το ενα υποπροβλημα.

Παμε στο επομενο ζητημα. Σκεψου οτι αν μια συναρτηση καλει τον εαυτο της επ απειρον απλα το προγραμμα σου θα τρεχει μεχρι να crashαρει. Αρα χρειαζεσαι μια συνθηκη τερματισμου η οποια θα λεει "δε μπορω να σπασω το προβλημα σε αλλο μικροτερο υποπροβλημα, γυρνα πισω". Εσυ ποια συνθηκη εχεις στον κωδικα σου που να αποτρεπει το προγραμμα να τρεχει για παντα ;

1993giannis · 30-01-14

Μέχρι να βρεθεί το ελάχιστο..Δηλαδή μέχρι να μην ισχύει το if(a < T)

g1wrg0s · 30-01-14

Αν το T[1] ειναι το μοναδικο στοιχειο το οποιο ειναι μεγαλυτερο του T[0] ποτε θα τελειωσει να τρεχει το προγραμμα ;

1993giannis · 30-01-14

Εεε ποτέ ;

g1wrg0s · 30-01-14

Το ετρεξες ή μονο σε χαρτι το κανεις ;
Η κληση min ποιο υποπροβλημα καλειται να λυσει ; Για ποιο λογο θες να τη καλεις ;

Ασκήσεις στην C

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Νεοφερμένος

Επιφανές μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Διακεκριμένο μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Guest 209912

Επισκέπτης

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος

Επιφανές μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Νεοφερμένος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος

Επιφανές μέλος