Θεολογία και η αντίληψή της

[Dark_kronos]

Λοιπον... ο πατερας μου εχει εναν φιλο με καπια "ιδιετερα" θρησκευτικα πιστευω. Εγω οποτε τον ακουω μαγευομαι, και σε καθε ευκαιρια ανοιγω συζιτιση μαζι του, εχω πραγματα να των ρωτισω , και παντα κατι μαθενω... Μαλιστα απο κατι που ακουσα απο αυτων, φερνοντας το πιο κοντα στα δικα μου πιστευω, σχηματικα τα δικα μου θρησκευτικα πιστευω.

Δεν θελω να μπουμε στην διαδικασια να συζιτισουμε για τα δικα του θρησκευτικα πιστευω, σιγουρα ομως δεν ειναι καπια απο τα πιο κοινοτυπα, και δεν τα ακολουθει με δογματικο τροπο, αλλα σε καθε τι που θα σου πει εχει κατι, σοβαρο, να απαντισει.

Ωστοσο, νιωθω οτι αυτα που λεει, μεσα στις παρεες του μονο εγω τα καταλαβενω... και δεν εχει να κανει με καπιο νοητικο θεμα... Απλα τα λεει καπως "κωδικοποιημενα", με εναν τροπο που δεν μαθανε να αντιλαμβανονται οι αλλοι ανθρωποι, οπως ο πατερας μου, οι οπιοι θεωρουν οτι λεει αλλα και αλλα, ενω στην ουσια λεει αυτα που λενε και οι ιδιοι, αλλα στο πιο τεκμιριωμενο, και πριν το πουν αυτοι.
Σημερα λοιπον ενω καθομασταν σε ενα τραπεζι και συζιταγαμε κατι του ειπε ο πατερας μου και ανεφερε οτι ο καθενας αντιλαμβανετε τον θεο αλλιως, αλλα ολα ειναι θεος....
Καταληγουμε λοιπον στο ζουμι... τι πιστευετε; Ο θεος ειναι ενας, με διαφορετικη οπτικη γωνια στον καθενα, οι θεοι ειναι τοσοι και οι αντιληψης των ανθρωπων, ο θεος ειναι ενας και μοναδικος και με εναν μονο τροπο κατανοητε, οι θεοι ειναι πολυ καληβοντας της αντιληψης... Τι;....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dare-Devil]

O Θεος ειναι η αρχη των παντων.Καθε θρησκεια και ορισμενοι ανθρωποι τον αντιλαμβανονται διαφορετικα αλλα στην ουσια μιλανε για τον ιδιο πραγμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

ο Θεός είναι ένας με πολλά πρόσωπα
ο καθένας τον αντιλαμβάνεται διαφορετικά...
δεν έχει σημασία αν πιστεύεις σε άλλον θεό απ τον δικό μου, δεν έχει σημασία αν πιστεύεις και στο δωδεκάθεο...
αυτό που περικλείει τα πάντα, είναι ένα και άπειρο
άλλοι το ονομάζουν Θεό, άλλοι Αλλάχ, άλλοι σύμπαν, άλλοι φύση, άλλοι μαγνητική ενέργεια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Στην ουσία λέτε ότι ο θεός είναι ένας, ασχέτως πως το ορίζουμε.
Κάποιοι ωστόσο πιστεύουν στην ανυπαρξία του θεού... αλήθεια σε αυτή την περίπτωση πως ορίζεται ο Θεός;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mpampisplayer]

Αυτοι που πιστευουν στην ανυπαρξια του Θεου τον οριζουν ως το οπιο του λαου (π.χ. μαρξιστες) ή μια βαθυτερη αναγκη του ανθρωπου να πιστεψει σε κατι (π.χ. Φρουντ).
Κατα την προσωπικη μου γνωμη Θεος ειναι ενας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Στην ουσία λέτε ότι ο θεός είναι ένας, ασχέτως πως το ορίζουμε.
Κάποιοι ωστόσο πιστεύουν στην ανυπαρξία του θεού... αλήθεια σε αυτή την περίπτωση πως ορίζεται ο Θεός;

επιστήμη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Στην ουσία λέτε ότι ο θεός είναι ένας, ασχέτως πως το ορίζουμε.
Κάποιοι ωστόσο πιστεύουν στην ανυπαρξία του θεού... αλήθεια σε αυτή την περίπτωση πως ορίζεται ο Θεός;

Εκτος απο αυτα που αναφερθικαν ηδη, θεος μπορει να ειναι το συνολο ολων οσων υπαρχουν εντος του συμπαντος μας και εξω απο αυτο.
Εγω πχ πιστευω οτι η ανωτερη δυναμη που υπαρχει για εμας τους ανθρωπους ειναι η ενεργια του συμπαντος, αλλα δεν ειναι ενας αυτοβουλος θεος, αλλα ενεργει στην τυχη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Κάτω από το πρίσμα του Χριστιανισμού

Είναι γενικά παραδεκτό από όλες σχεδόν τις χριστιανικές ομολογίες, ότι η Εκκλησία, βασικά, είναι αποστολή και πως η αποστολή αποτελεί την ίδια την ουσία της, την ίδια τη ζωή της. Η ιστορία ωστόσο φανερώνει πως πολλές «διαστάσεις» της χριστιανικής αποστολής η Εκκλησία συχνά πυκνά τις λησμόνησε, από τον καιρό που παραδέχθηκε την εγκαθίδρυση της στον κόσμο και την αξιοσέβαστη θέση της ως μίας παγκόσμιας θρησκείας,
Οποιαδήποτε κι αν ήταν τα επιτεύγματα της χριστιανικής αποστολής μέχρι σήμερα, πρέπει ιδιαίτερα στις ημέρες μας με ειλικρίνεια και εντιμότητα να αντιμετωπίσουμε μία διπλή αποτυχία: την αποτυχία να πετύχουμε κάποια ουσιαστική νίκη πάνω, γενικά, στις υπόλοιπες μεγάλες παγκόσμιες θρησκείες και, κατʼ επέκταση, την αποτυχία να καταπολεμήσουμε την κυρίαρχη και αυξανόμενη κοσμικότητα του πολιτισμού μας.
Έτσι ο Χριστιανισμός είναι κι αυτός απλά μία θρησκεία ανάμεσα στις άλλες και σίγουρα πέρασε ο καιρός που οι Χριστιανοί μπορούσαν να παίρνουν τις άλλες θρησκείες για «πρωτόγονες» και για καταδικασμένες να χαθούν κάτω από την αυταπόδεικτη «ανωτερότητα» του Χριστιανισμού. Οι άλλες θρησκείες όχι μόνον δεν εξαφανίστηκαν, αλλά παρουσιάζουν σήμερα μία αξιοπρόσεχτη ζωτικότητα, «προσηλυτίζοντας» ανθρώπους ακόμα και μέσα από τη λεγόμενη «χριστιανική κοινωνία». Όσο για το «σεκουλαρισμό»(κοσμικότητα), τίποτα δε δείχνει καλύτερα την ανικανότητα του σύγχρονου χριστιανικού ομολογιακού πλουραλισμού, να αναμετρηθεί μαζί του(της), από τη σύγχυση και τη διαίρεση που προκαλεί αυτός(η) ανάμεσα στους ίδιους τους Χριστιανούς. Η ολοκληρωτική και βίαιη καταδίκη της κοσμικότητας από το Χριστιανισμό του «βιβλικού γράμματος»(fundamentalism) σʼ όλες τις αποχρώσεις του, έρχεται σε σύγκρουση με τη σχεδόν ενθουσιαστκή παραδοχή της κοσμικότητας από τους πολυάριθμους χριστιανούς ερμηνευτές» του «σύγχρονου κόσμου» και του «σύγχρονου ανθρώπου».
Δύο είναι τα κύρια ρεύματα μεταξύ των Χριστιανών σήμερα, σχετικά με τη θέση τους και τη λειτουργία τους μέσα στον κόσμο. Υπάρχει πρώτα η θρησκευτική αντίληψη, η θεσμική. Αυτή που εκλαμβάνει τη θρησκεία, ως ουσιαστική ανάγκη του ανθρώπου, όπως η οικονομία, η πολιτική, η τεχνολογία κ.π.. Συνήθως εδώ, ακόμη και οι πιο συντηρητικές, ομολογιακές και «αποκλειστικές» Εκκλησίες παραδέχονται την ιδέα της συμβίωσης με ξένες θρησκείες, παραδέχονται κάθε λογής «διάλογους» και «πλησιάσματα». Ενόψει πάντα, κάποιου αθεϊσμού και υλισμού, φιλελεύθερες και συντηρητικές ομολογίες μεταξύ των Χριστιανών, εύκολα εγκαταλείπουν την «αρχαία» ιδέα της αποστολής-σύμφωνα με την οποία, αποστολή σημαίνει το κήρυγμα της μίας αληθινά οικουμενικής Θρησκείας, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες θρησκείες- και την αντικαθιστούν με ένα κοινό πανθρησκευτικό μέτωπο απέναντι στον «κοινό εχθρό»: την Κοσμικότητα. Αυτή, υποτίθεται, απειλεί τις κοινές «πνευματικές αξίες» της εν γένει θρησκευτικότητας των ανθρώπων.
Ποιες είναι όμως αυτές οι «βασικές θρησκευτικές(πνευματικές) αξίες»; Ηθική; Φροντίδα για την αλήθεια; Ανθρώπινη αδερφοσύνη και αλληλεγγύη; Δικαιοσύνη; Αυταπάρνηση; Αν θέλουμε να είμαστε απόλυτα τίμιοι, θα αναγνωρίσουμε πως υπάρχει μεγαλύτερο πάθος στη φροντίδα για όλες αυτές της «αξίες» ανάμεσα στους «κοσμικούς»(«λαϊκούς»), παρά ανάμεσα στις οργανωμένες θρησκευτικές ομάδες, που τόσο εύκολα προσαρμόζονται με το ελάχιστο ποσοστό ηθικής, με τη διανοητική απεριέργεια, με τις προλήψεις, με το απονεκρωμένο μέρος της παράδοσης. Αυτό που απομένει είναι η περιβόητη «πνευματική ανησυχία», «αγωνία» και τʼ αναρίθμητα «προσωπικά προβλήματα», στα οποία η θρησκεία παρουσιάζεται, πάντα, υπεραρμόδια.
Η δεύτερη τάση είναι η αποδοχή της κοσμικότητας. Σύμφωνα με τους ιδεολόγους ενός «μη θρησκευτικού» Χριστιανισμού, η κοσμικότητα δεν είναι ο αντίπαλος, δεν είναι ο καρπός της τραγικής απώλειας της θρησκείας, δεν είναι αμάρτημα και τραγωδία, αλλά η «ενηλικίωση» του κόσμου, την οποία ο Χριστιανισμός πρέπει ν παραδεχθεί και να αποδεχθεί ως απόλυτα φυσική: « Η τιμιότητα απαιτεί να αναγνωρίσουμε πως χρειάζεται να ζούμε στον κόσμου σα να μην υπήρχε Θεός»!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δεσμώτης]

Κάτω από το πρίσμα του Χριστιανισμού

Η λέξη "χριστιανισμός" περιέχει κάποια παρεξήγηση γιατί ουσιαστικά υπήρχε μόνο ένας χριστιανός, αλλά κι εκείνος πέθανε πάνω στο σταυρό.
Φ. Νίτσε *

Τη δύναμη του θρησκευτικού σου αισθήματος θα καταλάβεις καλύτερα, όταν σε πλησιάζει ο ιερέας με πιάτο για δωρεές και εσύ έχεις μόνο χαρτονομίσματα 10 ευρώ.
Εάν υπάρχει Θεός, ο αθεϊσμός μάλλον θα του φανεί λιγότερο προσβλητικός, παρά η θρησκεία.
Τί σημασία έχει πώς τον ορίζουμε; Αν είναι Φύση, Αγάπη, Διάστημα, Σύμπαν, Μυρμήγκι...

Πώς να ορίσει κανείς τη μυθολογία του φόβου (Φόβος Θεού) και της ελπίδας (για παραδεισένια μεταθανάτια ζωή);
Λες "πιστεύω" μόνο όταν δεν καταλαβαίνεις, όταν καταλαβαίνεις, λες "κατάλαβα".

Μπορώ, χωρίς μεγάλες αποκλίσεις από την λογική, να τον ορίσω και Barbie Rapunzel.

Όλες οι θρησκείες θα περάσουν, αλλά αυτή θα μείνει: να κάθεσαι απλά σε μια καρέκλα και να κοιτάς βαθιά μέσα σου.
Β. Ροζάνοφ (παράφραση του Γ. Σοϊλεμεζίδη)

Η πίστη στα θεία είναι σε σημαντικό βαθμό ένα υποκατάστατο της χαμένης πίστης στον εαυτό μας...
Και μη ξεχνάμε για τα περί των ορισμών της Θεϊκής υπόστασης από τις διάφορες θρησκείες ότι η ιστορική εξέλιξη της θρησκείας είναι η σταδιακή της εξαφάνιση. Κάτι μας δείχνει αυτό. Επίσης, είσαι αφελής αν πιστεύεις ότι θα πάς στον παράδεισο της μίας θρησκείας και δε θα διακινδυνεύσεις να καταλήξεις στην κόλαση των άλλων θρησκειών.

Και κάτι προς χάριν αστειότητας που προαναφέρθηκε για το ότι ο Θεός είναι το όποιον του Λαού:
Εάν η θρησκεία είναι όπιο του λαού, τότε ο αθεϊσμός είναι ο θάλαμος αερίων.

Η έννοια του «Θεού» έχει επινοηθείς ως αντίθεση της ζωής – σε αυτή συνοψίζεται, σε μια τρομακτική ενότητα, κάθε τι ζημιογόνο, δηλητηριώδες, συκοφαντικό, κάθε μίσος για τη ζωή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Η ...Εάν υπάρχει Θεός, ο αθεϊσμός μάλλον θα του φανεί λιγότερο προσβλητικός, παρά η θρησκεία....]

Να είσαι σίγουρος, ότι έτσι συμβαίνει!

[Τί σημασία έχει πώς τον ορίζουμε; Αν είναι Φύση, Αγάπη, Διάστημα, Σύμπαν, Μυρμήγκι... ]

Έτσι, αναφέρεσαι στη "κτίση", αντί του "κτίσαντα"...

[Πώς να ορίσει κανείς τη μυθολογία του φόβου (Φόβος Θεού) και της ελπίδας (για παραδεισένια μεταθανάτια ζωή);]

Σατανικά!

[Λες "πιστεύω" μόνο όταν δεν καταλαβαίνεις, όταν καταλαβαίνεις, λες "κατάλαβα".] : Σωστά!


[Η πίστη στα θεία είναι σε σημαντικό βαθμό ένα υποκατάστατο της χαμένης πίστης στον εαυτό μας...] : ίσως και τ' αντίθετο!

[Και μη ξεχνάμε για τα περί των ορισμών της Θεϊκής υπόστασης από τις διάφορες θρησκείες ότι η ιστορική εξέλιξη της θρησκείας είναι η σταδιακή της εξαφάνιση. Κάτι μας δείχνει αυτό. Επίσης, είσαι αφελής αν πιστεύεις ότι θα πάς στον παράδεισο της μίας θρησκείας και δε θα διακινδυνεύσεις να καταλήξεις στην κόλαση των άλλων θρησκειών]

Αυτά είναι πολύ κοινότοπα... και ολίγον τι (αντι) θρησκευτικός "κατινισμός"...συγνώμη δηλαδή!

[Και κάτι προς χάριν αστειότητας που προαναφέρθηκε για το ότι ο Θεός είναι το όποιον του Λαού:]

Έτσι δεν το είπε κανένας(νομίζω!)
[Εάν η θρησκεία είναι όπιο του λαού, τότε ο αθεϊσμός είναι ο θάλαμος αερίων.] Καλό!

[Η έννοια του «Θεού» έχει επινοηθείς ως αντίθεση της ζωής – σε αυτή συνοψίζεται, σε μια τρομακτική ενότητα, κάθε τι ζημιογόνο, δηλητηριώδες, συκοφαντικό, κάθε μίσος για τη ζωή]

Ακόμη κι αν είναι έτσι, πρόκειται για '"θεόπνευστη" επινόηση!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.