Πώς παύεις να αγαπάς κάποιον;

[Darkly Noon]

O Albert Camus γράφει κάπου ότι "Το να μην έχεις αγαπηθεί είναι θέμα ατυχίας, το να μην έχεις αγαπήσει είναι θέμα μιζέριας".Δεν ξέρω όμως πως παύεις να αγαπάς. Το "για πάντα" ισχύει. Στις περιπτώσεις που μοιάζει να μην ισχύει τότε μάλλον ήταν κάτι άλλο αυτό που ένοιωθες και όχι αγάπη. Ακούω συχνά γύρω μου λέξεις όπως αγωνία, ανορεξία, απόγνωση, απομυθοποίηση, απώλεια, αϋπνία, ζήλια, ηδονή, θυμός, λατρεία, μέθη, μίσος, μοναξιά, πόνος, προσευχή, προσμονή, σκίρτημα, υποψίες, φόβος, ψέματα, να αποδίδονται στην "αγάπη". Εγώ όταν θα πω "η αγάπη κρατά για πάντα" δεν αναφέρομαι σε απλές σχέσεις στοργής, ούτε σε μιά αγάπη που είναι απλά όχημα των "θέλω" μου.

"Αγαπώ" σημαίνει δίνω. Το αν θα πάρω, αν η αγάπη που θα δώσω θα μου ανταποδωθεί είναι ένα άλλο ζήτημα. Αγάπη με ζητούμενα δεν υπάρχει.

Η μονη περίπτωση στην οποία θα πάψω να αγαπώ κάποιον είναι αν έχω κάνει τραγικά λάθος για αυτόν. Αν η υποκρισία του άλλου λαμβάνει διαστάσεις τέτοιες ώστε να έχουν αλλοιωθεί βασικές αρχές πάνω του τις οποίες θεωρώ προϋποθέσεις για να νοιάζομαι για οποιονδήποτε άνθρωπο. Ωστόσο, όσοι έχετε βιώσει τέτοιες καταστάσεις, θα έχετε διαπιστώσει με έκπληξη, ίσως και με λίγη πικρία προς τον εαυτό σας, ότι ακόμα κι έτσι, είναι αδύνατον από την μιά μέρα στην άλλη να πάψετε να αγαπάτε. Φορές - φορές, θα διαπιστώσετε ότι αυτή αίσθηση του νοιάζομαι, η στοργή θα επανέρχεται μόνη της όταν δεν θα το περιμένετε.

Επιπλέον, κάτι που μου δόθηκε -δυστηχώς- η ευκαιρία να μάθω από πρώτο χέρι, είναι τι γίνεται οταν κάποιος που αγαπάς προδώσει την εμπιστοσύνη σου (σε συμφωνία με όσα γράφω παραπάνω, δεν πιστεύω ότι η αγάπη μπορεί να προδοθεί, αφού δεν υπάρχει κάτι που αναμένεις ότι θα πάρεις ως αντάλλαγμα αφού την δώσεις). Αγαπούσα λοιπόν ως φίλη -χωρίς να έχει περάσει ποτέ από το κρεβάτι μου ή εγώ απ' το δικό της- μιά κοπέλα. Την ήξερα χρόνια, είμασταν συνεχώς μαζί δεδομένου ότι ήταν και συνάδελφος, την στήριξα σε πολλές και ποικίλλες δύσκολες στιγμές, προσωπικές και επαγγελματικές, και κάποια στιγμή, εκμεταλλευόμενη την εμπιστοσύνη μου προσπάθησε να μου "φάει την θέση", με τρόπο ιδιαίτερα ανήθικο εκμεταλευόμενη όσα ήξερε από εμένα, ώστε στην αρχή να "τα φτιάξει" με τον διευθυντή μου και στην συνέχεια να ζητήσει "τη κεφαλή μου επί πίνακι". Για την ιστορία, δεν πέτυχε τον σκοπό της (σε τέτοια ζητήματα στον επαγγελματικό μου χώρο πρώτα "σκοτώνεις και μετά ρωτάς"), οπότε όταν τελείωσε η "μάχη" μου, συζήτησα το θέμα μαζί της και φυσικά σταμάτησα να της απευθύνω τον λόγο για 3 χρόνια. Αρκετές φορές "συνέλαβα" τον εαυτό μου να την σκέφτεται, να "νοιάζομαι". Εκείνη ήταν πιο εκδηλωτική. Στα δύο χρόνια φρόντισε να με συναντήσει και μου περιέγραψε ακριβώς τις ίδιες σκέψεις που είχα και εγώ, μου είπε ότι θα συνεχίσει να με αγαπάει όποια κι αν είναι η επιλογή μου, ακόμα κι αν δεν μιλήσουμε ποτέ πια. Η λογική χαλιναγωγεί τα συναισθήματα σκέφτηκα: πέρασε ένας χρόνος και με αφορμή μια δημοσιογραφική συνάντηση στην οποία είμασταν και οι δύο καλεσμένοι, βγήκαμε για μπύρες. Επιτέλους, έχω μια ειλικρινή σχέση μαζί της.

Φυσικά η ιστορία που σας είπα θα μπορούσε να είναι ερωτική. Δεν είναι και δυστυχώς μέχσρι σήμερα δεν έχω βρει κάποια σύντροφο που να μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι έχω αγαπήσει. Οι γυναίκες "περνούν" από την ζωή μου, καμία δεν με έχει εμπνεύσει αρκετά ώστε να την αγαπήσω. Τελικά μάλλον είμαι άτυχος, που έλεγε και ο φίλος μας ο Καμύ.

Και για τα πρακτικά: Όχι, δεν πιστεύω ότι γίνεται να πάψω να αγαπώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[milopita!!!]

O Albert Camus γράφει κάπου ότι "Το να μην έχεις αγαπηθεί είναι θέμα ατυχίας, το να μην έχεις αγαπήσει είναι θέμα μιζέριας".
" . Οι γυναίκες "περνούν" από την ζωή μου, καμία δεν με έχει εμπνεύσει αρκετά ώστε να την αγαπήσω. Τελικά μάλλον είμαι άτυχος, που έλεγε και ο φίλος μας ο Καμύ.

Μηπως τελικα εισαι μιζερος???

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Darkly Noon]

To "αγαπάω" το εννοώ -όπως εξήγησα- και εκτός του ερωτικού στίβου. Εκτός λοιπόν αυτού αγαπάω, απλώς βρίσκομαι σε αναζήτηση κάποιας που να αξίζει να αγαπήσω. Αν θεωρούσα ότι ποτέ δεν έχω αγαπήσει τίποτα και κανέναν, το σχόλιο σου θα ήταν απολύτως εύστοχο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Εκτός λοιπόν αυτού αγαπάω, απλώς βρίσκομαι σε αναζήτηση κάποιας που να αξίζει να αγαπήσω.

Αν και το ρομαντισμό τον έχω αφήσει προ πολλού πίσω μου, η ατάκα δεν αξίζει να τον αγαπήσω με τσατίζει! Τι δεν αξίζει; Τι έκανε και δεν της αξίζει να αγαπηθεί από εσένα; Από την στιγμή που είμαι με έναν 'ανθρωπο - φίλο/ερωτικό σύντροφο- είναι επιλογή μου! Και τον αγαπώ γι'αυτά που με έκανε να αισθανθώ κι ας μου φέρθηκε σκάρτα κι ας "μην άξιζε" στο τέλος!Για κάποιον που πραγματικά αγαπώ αξίζει και ο μεγαλύτερος πόνος και η μεγαλύτερη χαρά που θα μου δώσει....Αξίζει και είναι σημαντικός για εμένα μόνο που τον αγάπησα...που ήμουν δίπλα του, που μου χαμογέλασε....και ας με ποδοπάτησε μετα, με πλήγωσε, με μείωσε....Γιατί όταν αγαπάς κάποιον τον αγαπάς για πάντα και δεν ζητάς αντάλλαγμα 'η καλή συμπεριφορά... 8)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Darkly Noon]

Αξίζει και είναι σημαντικός για εμένα μόνο που τον αγάπησα...που ήμουν δίπλα του, που μου χαμογέλασε....και ας με ποδοπάτησε μετα, με πλήγωσε, με μείωσε....Γιατί όταν αγαπάς κάποιον τον αγαπάς για πάντα και δεν ζητάς αντάλλαγμα 'η καλή συμπεριφορά... 8)

Φυσικά, αν την αγαπάω δεν ζητώ τίποτα. Αλλά αυτό είναι το θέμα να ξεχωρίζουμε τον έρωτα απο την αγάπη. Η αγάπη κρατά για πάντα ο έρωτας όχι. Δεν έχω βρει μέχρι τώρα στους δεσμούς μου κάτι που να με ενώνει με κάποια γυναίκα που πέρασε από την ζωή μου τόσο πολύ, ώστε ένα μέρος αυτής της σχέσης να κρατήσει για πάντα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

O Albert Camus γράφει κάπου ότι................. Φυσικά η ιστορία που σας είπα θα μπορούσε να είναι ερωτική. Δεν είναι και δυστυχώς μέχσρι σήμερα δεν έχω βρει κάποια σύντροφο που να μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι έχω αγαπήσει. Οι γυναίκες "περνούν" από την ζωή μου, καμία δεν με έχει εμπνεύσει αρκετά ώστε να την αγαπήσω. Τελικά μάλλον είμαι άτυχος, που έλεγε και ο φίλος μας ο Καμύ.

Και για τα πρακτικά: Όχι, δεν πιστεύω ότι γίνεται να πάψω να αγαπώ.

λοιπόν εγώ μπορώ να διαφωνήσω μαζί σου?
φυσικά και γίνεται χεχεχεχεχε το κάνω ήδη!!!
λοιπόν φίλε μου (ελπίζω να μου επιτρέπεις την έκφραση "φίλε μου") η ιστορία που περιέγραψες δεν θα μπορούσε να είναι ερωτική.... δεν θα μπορούσε η γυναίκα που έχεις στο κρεβάτι σου και στην καρδιά σου να προδώσει με τέτοιο τρόπο την εμπιστοσύνη σου και να συνεχίσεις να την αγαπάς όπως πρώτα... και ναι φυσικά δεν σταματάς να αγαπάς απ τη μια στιγμή στην άλλη...πρώτα περνάς απ το στάδιο του "πονάω και υποφέρω, βασικά θέλω να πεθάνω, από πιο λόφο να φουντάρω ώστε να πάω στα σίγουρα" κλπ κλπ κλπ

Η αγάπη που θρέφουμε για τους φίλους μας είναι διαφορετική από αυτή που θρέφουμε για τον σύντροφο μας, την οικογένεια μας, το παιδί μας ή.... τον εαυτό μας....
Τους φίλους τους συγχωρούμε πολύ πιο εύκολα παραβάσεις που έχουν κάνει και μας έχουν πονέσει... το γιατί δεν είμαι σίγουρη αλλά πολύ φοβάμαι ότι αυτό γίνεται επειδή με τους φίλους μας δεν είμαστε τόσο πολύ εγωιστές όσο είμαστε με τον ερωτικό σύντροφο μας... επειδή με τους φίλους μας δεν είμαστε (κανονικά) τόσο κτητικοί όσο (συνήθως) είμαστε με τον σύντροφο μας....
Αν λοιπόν μια γυναίκα που την αγαπούσες όσα χρόνια αγαπούσες την φίλη σου, και την έπιανες στο κρεβάτι με το αφεντικό ή με τον ξάδερφο ή με τον κουμπάρο, κάποια στιγμή αναπόφευκτα θα έπαυες να την αγαπάς... και όταν μια μέρα τυχαία θα την έβλεπες και θα σου έλεγε ότι θα σε αγαπάει για πάντα, θα της έλεγες ότι σε δουλεύει ψιλό γαζί γιατί αν σε αγαπούσε αρχής εξ αρχής δεν θα σε κεράτωνε ... ή ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, δεν θα το έκανε στο κρεβάτι σας ώστε να μπορείς να την δεις με τα μάτια σου

όλα αυτά που αναφέρομαι σε εσένα, δεν τα λέω για σένα προσωπικά φυσικά, αλλά σε χρησιμοποιώ ως παράδειγμα για να εκθέσω την δική μου άποψη με τα δικά μου επιχειρήματα όπως βλέπω εγώ τα πράγματα με τα δικά μου μάτια και την δική μου αλήθεια....

εσύ μπορεί όντως να συνέχιζες να την αγαπάς... δικαίωμα σου... εγώ δεν μπόρεσα... καιι ΞΕΡΩ οτι τον αγαπούσα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[maxnikos]

Ξεκινοντας κατι καινουργιο.ξερω μπορει να ακουγεται και ειναι ψυχρο αλλα ειναι η ποιο σιγουρη και γρηγορη λυση για ανοδυνες καταστασεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[FvR]

Πολλές οι απόψεις που έχουν ακουστεί ως τώρα..ειλικρινά ζαλίστικα να διάβάζω..
Πρόσωπικά πιστεύω ότι ΔΕΝ πάυεις να αγαπάς κάποιον που έχει περάσει απο τη καρδιά σου(θα μιλήσω για την ερωτική αγάπη γιατί με τις υπολοιπες τα πραγματα είναι διαφορετικά). Ο καθένας φεύγοντας από δίπλα μας διεκδικεί και ένα κομματάκι της καρδιάς μας,το διεκδικεί και το παίρνει μαζί του. Θα είναι πάντα δικό του..αυτό το κομματάκι..και οι αναμνήσεις που θα το συντροφεύουν. Ωστόσο θα συμφωνίσω εν μέρει με τον maxnikos γιατί το κάτι καινούριο μας βοηθά να δούμε τα πράγματα αλλίως..δεν βοηθά να τα βρείς με τον εαυτό σου μόνο. Μερικές φορές χρειάζεται και κάποιο άλλο άτομο που θα σε βγάλει απο το βάλτο που ενδεχομένως να έχεις βρεθεί..και να δείς τη ζωή με άλλο μάτι.
Όσον αφορά το θέμα απιστία εννοείται ότι όταν το άτομο που αγαπάμε μας προδώσει κατ' αυτόν τον τρόπο..θέλουμε να το σκοτώσουμε..περνάμε μια φάση όπου στάνταρ ευχόμαστε να του συμβούν όλα τα κακά (συγνώμη που γίνομαι τόσο κακιά μα έτσι είναι)..ΑΛΛΑ...όταν περάσουν τα χρόνια..όταν οι πληγές θα έχουν ίσως επουλωθεί λίγο..τότε θα διαπιστώσουμε..ότι ναι..αυτό το άτομο..εξακολουθεί να έχει ένα κομμάτι της καρδιάς μας..

Δεν γίνεται να μην αγαπάμε το παρελθόν μας..γιατί το παρελθόν μας είμαστε εμείς!

ΥΓ:Δεν ξέρω αν βγαίνει νόημα από όλα αυτά..η ουσία είναι ότι αγαπώ τα άτομα που πέρασαν απο τη ζωή μου(μη φανταστείτε καλέ κανεναν στρατό χααχχαχαχα)..ακόμα και εκείνους τους παιδικούς έρωτες..για όλες τις στιγμές που μου χάρησαν..για τα σκιρτήματα..για τις στιγμές ευτυχίας..για τις αγκαλιές..για τη στοργή..για την όποια αγάπη μπορεί να μου πρόσφεραν..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ladycat]

παυεις να αγαπας οταν βλεπεις οτι δεν εχεις πλεον να δωσεις τιποτα κ οτι ολα σε ενοχλουν αγαπας μια φορα δυνατα κ αυτο εινα για παντα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[misslittledevil]

Πιστευω οτι αν αγαπησεις πραγματικα ΔΕΝ παυεις να αγαπας το συγκεκριμενο ατομο.
Απλα οταν ερθει η στιγμη του τελους για αυτο που ζησατε -για οποιονδηποτε λογο- συνεχιζεις την ζωη σου, και ο συγκεκριμενος ανθρωπος μενει σε μια ακρη της καρδιας σου σαν μια γλυκια αναμνηση (ας πουμε).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[erodia]

Αγαπητέ emufear, κατά την ταπεινή μου άποψη και πείρα, αν αγαπήσεις έναν άνθρωπο ειλικρινά με όλη τη δύναμη της ψυχής σου, δεν παύεις ποτέ να τον αγαπάς, απλά αν για κάποιους λόγους απομακρυνθεί ο ένας από τον άλλο, μαθαίνεις να ζεις και να "συνεχίζεις" με το συναίσθημα αυτό....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

....όταν πραγματικά έχεις αγαπήσει κάποιον αυτό δεν αλλάζει ποτέ..
δεν ξεχνάς ..απλά προσπερνάς..κάνεις το χρόνο "φίλο" σου και συνεχίζεις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[prime]

Παύεις να αγαπάς κάποιον όταν πλέον δεν υφίστανται οι λόγοι για τους οποίους τον αγάπησες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tron_gr]

Παύεις να αγαπάς κάποιον όταν πλέον δεν υφίστανται οι λόγοι για τους οποίους τον αγάπησες.

Εχω ακουσει (δει) πολλες απαντησεις και ολες μου μοιαζουν σωστες... τελικα ειμαστε πολυ περιεργα πλασματα...

αλλα αυτο που μου αρεσει περισσοτερο απο ολα ειναι οτι ολοι μας εχουμε δικιο ( ο καθενας για τον δικο του λογο) οταν γινετε καποιος χωρισμος....

Δεν σας κρυβω οτι χωρισα πριν απο 3 μηνες απο μια σχεση 5 ετων και πονεσα τόσο που δεν το πιστευα ποτε οτι θα πόνουσα τοσο για μια σχεση.... εκανα βλακειες στην σχεση αυτη, οχι ποτε δεν κερατωσα την κοπελα... απλα δεν της εδινα αυτο που της αξιζε, και ας ηξερα ή εβλεπα πως η κοπέλα αυτη ειναι ξεχωριστή, δεν ειμουν ετοιμος για κάτι τετοιο, τωρα θα μου πειτε: καλα 5 χρονια τωρα το θυμήθηκες? ...
Πάλι καλα όμως παρέα με φίλους/ες η υπόθεση ήταν πολύ πιο ευκολη, με εντονο Pro Evolution Soccer 5 και εξαντλιτικό clubbing σε 1 μήνα ειχα βρει τον εαυτό μου και πάλι... να ειναι πάντα καλά και θα ειμαι πάντα δίπλα της ο,τι και να με χρειαστεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Παύεις να αγαπάς κάποιον όταν πλέον δεν υφίστανται οι λόγοι για τους οποίους τον αγάπησες.

με μια λεξη..."απομυθοποίηση"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[erodia]

Εχω ακουσει (δει) πολλες απαντησεις και ολες μου μοιαζουν σωστες... τελικα ειμαστε πολυ περιεργα πλασματα...

αλλα αυτο που μου αρεσει περισσοτερο απο ολα ειναι οτι ολοι μας εχουμε δικιο ( ο καθενας για τον δικο του λογο) οταν γινετε καποιος χωρισμος....

Δεν σας κρυβω οτι χωρισα πριν απο 3 μηνες απο μια σχεση 5 ετων και πονεσα τόσο που δεν το πιστευα ποτε οτι θα πόνουσα τοσο για μια σχεση.... εκανα βλακειες στην σχεση αυτη, οχι ποτε δεν κερατωσα την κοπελα... απλα δεν της εδινα αυτο που της αξιζε, και ας ηξερα ή εβλεπα πως η κοπέλα αυτη ειναι ξεχωριστή, δεν ειμουν ετοιμος για κάτι τετοιο, τωρα θα μου πειτε: καλα 5 χρονια τωρα το θυμήθηκες? ...
Πάλι καλα όμως παρέα με φίλους/ες η υπόθεση ήταν πολύ πιο ευκολη, με εντονο Pro Evolution Soccer 5 και εξαντλιτικό clubbing σε 1 μήνα ειχα βρει τον εαυτό μου και πάλι... να ειναι πάντα καλά και θα ειμαι πάντα δίπλα της ο,τι και να με χρειαστεί.

Αγαπητέ tron, αν μέσα σε 1 μήνα κατάφερες να ξεπεράσεις και να ξαναβρείς τον "εαυτό" σου μετά από μια σχέση 5 ετών, τότε τον τελευταίο (τουλάχιστον) χρόνο εσύ όντως ήσουν απών από την σχέση σας (γιατί έχω διαβάσει πως για να ξεπεράσεις εντελώς μια μακροχρόνια σχέση, θα πρέπει να κάνεις τον "κύκλο" σου, δηλάδη να περάσουν τουλάχιστον 12 μήνες από την μέρα που χώρισες).....και σίγουρα αυτό που σε κρατούσε δίπλα της δεν μπορεί να ήταν αγάπη (με την ερωτική έννοια)....
Σόρρυ για το θάρρος, αλλά βρίσκομαι σε παρόμοια φάση και ψάχνομαι....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tron_gr]

Αγαπητέ tron, αν μέσα σε 1 μήνα κατάφερες να ξεπεράσεις και να ξαναβρείς τον "εαυτό" σου μετά από μια σχέση 5 ετών, τότε τον τελευταίο (τουλάχιστον) χρόνο εσύ όντως ήσουν απών από την σχέση σας (γιατί έχω διαβάσει πως για να ξεπεράσεις εντελώς μια μακροχρόνια σχέση, θα πρέπει να κάνεις τον "κύκλο" σου, δηλάδη να περάσουν τουλάχιστον 12 μήνες από την μέρα που χώρισες).....και σίγουρα αυτό που σε κρατούσε δίπλα της δεν μπορεί να ήταν αγάπη (με την ερωτική έννοια)....
Σόρρυ για το θάρρος, αλλά βρίσκομαι σε παρόμοια φάση και ψάχνομαι....

Αν το ξεπερασα τελειως δεν το ξερω, αλλά σιγουρα δεν ειμαι ετσι όπως την 3η μερα... και σου λεω 3η μερα γιατι την 1η και την 2η μπορω να σου πω πως δεν ειμουν σιγουρος για το τι ειχε συμβει αλλα ουτε αν το θελω αυτο ή οχι...
αλλά πραγματικά χαιρομε πολύ για τον τρόπο που χωρίσαμε... γιατι το λέω αυτο? αν χωρίζαμε απλά επειδη ετυχε πιστεύω πως θα με πείραζε περισσοτερο, αλλα επειδη πιστεύω ( οχι μόνο εγω αλλα ολοι απο την παρεα μας... που να σου πω εδώ πως απο τοτε που χωρίσαμε ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ, + οτι με 2 απο πρωιν κολλητες μας που δουλευον μαζι τωρα τους συμπεριφετε λες και ειναι εχθροι... ( ειναι σε μεγαλυτερη θεση)) πως αδικήθηκα παρα πολύ την συγκεκριμενη στιγμη που συνεβη αυτο... αν θες μπορουμε να το συζητησουμε περισσοτερο μεσω ΠΜ η ΜΣΝ... δεν νιωθω και πολυ ανετα ετσι...

παντος ενα μονο θα σου πω....

αν εισουν σωστη στον ανθρωπο σου, μην λυπάσε για τιποτα απλά βρές τον ανθρωπο που την καλοσυνη και την αγάπη σου μπορει να την αποδεκτεί με τον σωστό τρόπο και όχι να την εκμεταλευτεί....
Μείνει κοντά στους φίλους σου και την οικογένειά σου, και ποτέ μην δείξεις σε πάνω απο 1 ατομο την κατάσταση σου... 1 φίλος ( πραγματικός) ειναι αρκετός.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[prime]

με μια λεξη..."απομυθοποίηση"

δε θα το έλεγα ακριβώς απομυθοποίηση, γιατί ακόμα και όταν βλέπεις τον άλλον χωρίς τα ροζ γυαλιά του έρωτα-ή αν θες τον βλέπεις όπως ακριβώς είναι- δε σημαίνει ότι παύεις να τον αγαπάς.
Η απομυθοποίηση αποτελεί και ένα είδος ξενερώματος αλλά δεν επιφέρει αναγκαστικά και το τέλος των συναισθημάτων.
Αυτό που είπα ήταν ακριβές και συγκεκριμένο,αλλά χαίρομαι που εκλαμβάνεται ποικιλοτρόπως.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Φιλε tron...το ιδιο ακριβως περασα το περασμενο καλοκαιρι...
Κι εγω 5χρονια σχεση...το ποσο πεσμενος ημουν και χαλια, δεν περιγραφεται...
Τωρα το γιατι χωρισαμε, ειναι αλλο θεμα.Ουτε κερατο, ουτε τιποτα,απλως ισως "κουραστηκε".
εμενα μονο που μου εκανε τουλαχιστον ενα 6μηνο να μπορεσω να παω παρακατω και να ξαναγινω αυτοςπου ημουν.
Τα "σημαδια" που μου αφησε το ολο σκηνικο ομως ακομα και τωρα, 1χρονο μετα, αυτοι που με ξερουν καλα τα διακρινουν σε ορισμενες στιγμες...
Στα γραφω γιατι η ιστορια σου μου θυμισε λιγο την δικη μου.(ειδικα στους "χρονους".

αν εισουν σωστη στον ανθρωπο σου, μην λυπάσε για τιποτα απλά βρές τον ανθρωπο που την καλοσυνη και την αγάπη σου μπορει να την αποδεκτεί με τον σωστό τρόπο και όχι να την εκμεταλευτεί....Μείνει κοντά στους φίλους σου και την οικογένειά σου, και ποτέ μην δείξεις σε πάνω απο 1 ατομο την κατάσταση σου... 1 φίλος ( πραγματικός) ειναι αρκετός.

+1

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tron_gr]

Φιλε tron...το ιδιο ακριβως περασα το περασμενο καλοκαιρι...
Κι εγω 5χρονια σχεση...το ποσο πεσμενος ημουν και χαλια, δεν περιγραφεται...
Τωρα το γιατι χωρισαμε, ειναι αλλο θεμα.Ουτε κερατο, ουτε τιποτα,απλως ισως "κουραστηκε".
εμενα μονο που μου εκανε τουλαχιστον ενα 6μηνο να μπορεσω να παω παρακατω και να ξαναγινω αυτοςπου ημουν.
Τα "σημαδια" που μου αφησε το ολο σκηνικο ομως ακομα και τωρα, 1χρονο μετα, αυτοι που με ξερουν καλα τα διακρινουν σε ορισμενες στιγμες...
Στα γραφω γιατι η ιστορια σου μου θυμισε λιγο την δικη μου.(ειδικα στους "χρονους".


+1

Σημαδια? ελα να με βρεις φιλε μου να δεις τι παει να πει σημάδι... αλλα δεν θα το πω σημάδι θα το πω καλύτερα ΜΑΘΗΜΑ... δεν ξανα κάνω καποια πράγματα με το ίδιο σκεπτικό που τα έκανα πριν απο τον χωρισμό μου... δεν σκέφτομαι με τον ιδιο τρόπο. αυτο όμως ειναι καλό αλλά λίγο άδικο για κάποιον νεο ανθρωπο που μπαινει στην ζωή μου.

όσο για το "κουράστηκε" θέλω απλα να σου πώ πως αυτο ειναι μια μάστιγα που εχει εξαπλωθει στην γυναικεια νεολαία... πως ειναι δυνατόν να κουράστικε την πεμπτη όταν την κυριακή μου έκανε ερωτική εξομολόγηση με τα πιο τρυφερά λόγια... ?

ξέρω όμως οτι το εχει μετανιώσει.... γιατί δεν ηταν καθαρά δικό της αυτο που έκανε... η φίλες της με τα "λογια" τους της έκαναν το μυαλό σκ@α...

απλά θέλω να σου πω μην κάνεις το λάθος που έκανα εγω... ΚΑΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ... αυτο στο λεω για ευνοητους λογους.... θα πικραθεις πολύ περισσοτερο αν πιάσεις τον εαυτό σου να τυρρανάει κοριτσάκια και η αιτία ειναι αυτη....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.