Φεύγουν οι παρενέργειες από αντικαταθλιπτικά;

[adams33]

Ότι να 'ναι. Νιώθω 3 φορές χειρότερα και θέλω να κλάψω. Σκεφτείτε να συναισθήματα των άλλων γενικά πριν πετάξετε μαλακίες.

Ενσυναισθηση ζητάς...
Απίστευτα δύσκολο σε μια εν δυναμην εγωκεντρικη ενήλικη κοινωνία.

Προσπάθησε να γινεις όσο περισσότερο ανθεκτική γίνεται!

Αυτό που περνάς είναι σπουδαίο "δωρο", αντιλαμβανεσαι τι δεν έχεις και δουλεύεις για να το έχεις!

 

[Samael]

Δεν υπάρχουν σαφή διαγνωστικά κριτήρια με βάση εξετάσεις βιοχημικές ή απεικονιστικές για όλες τις διαταρραχές. Επιπλέον ακόμα και σε περιπτώσεις που υπάρχουν είτε δεν είναι απόλυτες παρά ενδεικτικές, είτε μπορεί να είναι ακριβές ή ακόμα και δύσκολο να πραγματοποιηθούν για διάφορους λόγους. Βεβαίως και είναι καλό να γίνονται εξετάσεις μην τυχόν υπάρχει κάποιο άλλο οργανικό θέμα, αλλά αυτό το κρίνει ο ψυχίατρος βάσει των συμπτωμάτων που αναφέρει ο ασθενής. Επιπλέον ακόμα και εαν βρεθούν κάποια αντικειμενικά στοιχεία, η θεραπεία συνήθως δεν αλλάζει, οπότε δεν έχει και ιδιαίτερη αξία το να ταλαιπωρείται και να τρέχει ο ασθενής για παραπάνω εξετάσεις που δεν προσφέρουν κάποια παραπάνω ουσιαστική πληροφορία.

Μου κάνει τρομερή εντύπωση πως αρκετοί άνθρωποι νιώθουν τόση αυτοπεποίθηση να έχουν γνώμη για το τι χρειάζεται και τι όχι χωρίς να έχουν σπουδές γιατρού και συγκεκριμένα με ειδίκευση στην ψυχιατρική. Δεν θέλω να το χαλάσω σε κανέναν αλλά το να έχεις περάσει μια δύσκολη περίοδο στην ζωή σου δεν αρκεί απο μόνο του για να μπορείς να δώσεις οδηγίες ή να κρίνεις γενικότερα τι είναι σωστό για τον καθένα. Κάποιος δεν καταλήγει στο γραφείο ενός ψυχιάτρου επειδή είχε δύσκολο μήνα ή χρόνο και δεν περιμένει να του πει απλώς τα αυτονόητα. Περιμένει μια αγωγή προφανώς απο εκείνον. Οι υπόλοιποι δεν ξέρω ακριβώς τι ζόρι τραβάνε σήμερα στην κοινωνία σχετικά με αυτό.

Οι ψυχολόγοι μπορούν να βοηθήσουν πολύ σε αρκετά κομμάτια και η συνδρομή τους είναι σημαντική και αναγκαία. Ωστόσο ούτε αντικαθιστούν τον ψυχίατρο ούτε έχουν τις γνώσεις και τις σπουδές του. Όπως δεν τον αντικαθιστά οποιοσδήποτε τυχαίος. Είναι σαν το depon όπως είπα, εαν κάποιος έχει πονοκέφαλο αλλά αντέχει και δεν θέλει να πάρει κάτι, και είναι λειτουργικός, μια χαρά. Εαν θέλει να πάρει το depon γιατί χρειάζεται μια βοήθεια, ας το πάρει. Επίσης μια χαρά. Η ειδικότητα είναι πάντα εκεί για να προσφέρει τις γνώσεις της.

 

[adams33]

Δεν υπάρχουν σαφή διαγνωστικά κριτήρια με βάση εξετάσεις βιοχημικές ή απεικονιστικές για όλες τις διαταρραχές. Επιπλέον ακόμα και σε περιπτώσεις που υπάρχουν είτε δεν είναι απόλυτες παρά ενδεικτικές, είτε μπορεί να είναι ακριβές ή ακόμα και δύσκολο να πραγματοποιηθούν για διάφορους λόγους. Βεβαίως και είναι καλό να γίνονται εξετάσεις μην τυχόν υπάρχει κάποιο άλλο οργανικό θέμα, αλλά αυτό το κρίνει ο ψυχίατρος βάσει των συμπτωμάτων που αναφέρει ο ασθενής. Επιπλέον ακόμα και εαν βρεθούν κάποια αντικειμενικά στοιχεία, η θεραπεία συνήθως δεν αλλάζει, οπότε δεν έχει και ιδιαίτερη αξία το να ταλαιπωρείται και να τρέχει ο ασθενής για παραπάνω εξετάσεις που δεν προσφέρουν κάποια παραπάνω ουσιαστική πληροφορία.

Συγνώμη λες κάτι το οποίο είναι αρκετά σοβαρό.

Πως ειναι δυνατόν να μην δίνεται αξία σε ένα έλεγχο του θυροειδη εφόσον το αποτέλεσμα της αγωγής εξαρτάται από αυτόν;

Πως μπορούμε να μην ελέγξουμε το στομάχι εφόσον η Β12 απορροφάται από το στομάχι και έχουν αποδειχτεί ότι χαμηλά επιπεδα Β12 οφείλονται σε δυσλειτουργια στομάχου;

Πως να μην ελέγξουμε το έντερο όπου από αυτό εξαρτάται η σεροτονινη;

Λυπάμαι αλλά ένας γιατρός πριν καιρό ψυχίατρος παρακαλώ χωρίς να ελέγξει θυροειδη σε ασθενή κόντεψε να τον στείλει αδιάβαστο με σεροτονικο σοκ και ενώ ο ασθενής του έλεγε ότι με τις αγωγές δεν νιώθει καλά ...

Άλλωστε οι ψυχιατρικες αγωγές γιατί χαρακτηρίζονται πειραματικές στα αρχικά στάδια;
Η δράση αυτών εξαρτάται ξεκάθαρα από και την υπόλοιπη κλινική εικόνα του ασθενή που διερευνάται πριν του δοθεί.

 

[giannhs2001]

Το μούντου είναι παράνομο;

 

[Samael]

Συγνώμη λες κάτι το οποίο είναι αρκετά σοβαρό.

Πως ειναι δυνατόν να μην δίνεται αξία σε ένα έλεγχο του θυροειδη εφόσον το αποτέλεσμα της αγωγής εξαρτάται από αυτόν;

Πως μπορούμε να μην ελέγξουμε το στομάχι εφόσον η Β12 απορροφάται από το στομάχι και έχουν αποδειχτεί ότι χαμηλά επιπεδα Β12 οφείλονται σε δυσλειτουργια στομάχου;

Πως να μην ελέγξουμε το έντερο όπου από αυτό εξαρτάται η σεροτονινη;

Λυπάμαι αλλά ένας γιατρός πριν καιρό ψυχίατρος παρακαλώ χωρίς να ελέγξει θυροειδη σε ασθενή κόντεψε να τον στείλει αδιάβαστο με σεροτονικο σοκ και ενώ ο ασθενής του έλεγε ότι με τις αγωγές δεν νιώθει καλά ...

Άλλωστε οι ψυχιατρικες αγωγές γιατί χαρακτηρίζονται πειραματικές στα αρχικά στάδια;
Η δράση αυτών εξαρτάται ξεκάθαρα από και την υπόλοιπη κλινική εικόνα του ασθενή που διερευνάται πριν του δοθεί.

Δεν ξεκινάς να κάνεις ο,τι εξέταση υπάρχει στον πλανήτη. Αυτό συνήθως το κάνουν οι γιατροί χωρίς εμπειρία που δεν ξέρουν να αποκλείσουν τίποτα και χάνονται. Οι περισσότερες διαταρραχές είναι εξαιρετικά πολύπλοκες και δεν μπορεί να βρεθεί αποκλειστική αιτία που τις προκαλεί. Υπάρχουν κυρίως συσχετίσεις μεταξύ διάφορων δεικτών, χωρίς όμως να σημαίνει απαραίτητα σχέση αιτίου-αιτιατού με ξεκάθαρη κατεύθυνση.

Ακόμα και αυτό περί χαμηλής σεροτονίνης στην κατάθλιψη είναι σχετικό. Έχουν γίνει μελέτες και έχει βρεθεί πως αυτά τα δύο μεταξύ τους συνδέονται μεν, αλλά αμφιβάλλω εαν μπορούμε με απόλυτη σιγουριά να πούμε πως ευθύνεται αποκλειστικά αυτό. Σε αυτό το σημείο να πω, επειδή αναφέρθηκε και αυτό, πως δεν είναι απαραίτητο πως κάποιος κάνει κάτι για να πάθει κατάθλιψη, ούτε πως επειδή μέχρι κάποια ηλικία δεν έχει πάθει, δεν μπορεί ανά πάσα στιγμή να πάθει στο μέλλον. Γενικά είμαστε έρμαια της τύχης και των γονιδίων, έχοντας έλεγχο μόνο μερικώς ώστε να μειώσουμε την πιθανότητα να εκδηλώσουμε διάφορες ασθένειες. Λόγου χάρη κάποιος που βιώνει μόνιμα στρες στην καθημερινότητα, είναι εν γένει ευάλωτος στην ανάπτυξη διάφορων διαταρραχών.

Το θέμα λοιπόν είναι πως επειδή ένας ψυχίατρος ήταν ντελούλου δεν σημαίνει πως όλοι πρέπει να είναι υπό αμφισβήτηση και να μην τους ακούει ο ασθενής καν. Ίσα ίσα πολλοί χειροτερεύουν ακριβώς επειδή δεν ακολουθούν τις οδηγίες του γιατρού τους και δεν παίρνουν τα φάρμακα που προτείνουν. Σαφώς καιπρέπει να γίνονται εξετάσεις όταν αυτό είναι απαραίτητο για να αποκλείονται άλλες αιτίες που μπορούν να δημιουργούν ένα πρόβλημα. Εξήγησα απλώς για ποιον λόγο αρκετοί γιατροί δεν τις ζητάνε αφού έχουν πάρει ιστορικό και εφόσον έχουν πείρα.

Γενικά εαν δεν υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης, τότε πολύ απλά αλλάζεις γιατρό.
Το πρώτο πράγμα που κοιτάμε πάντα είναι εαν ο γιατρός μας ακούει προσεκτικά και λαμβάνει υπόψιν του αυτά που λέμε χωρίς να τα υποβαθμίζει ή να τα αγνοεί, ενώ του έχουμε επισημάνει την σημασία τους.

 

[Azur]

Το μούντου είναι παράνομο;

Ναι.

Δεν χρειάζεται κάποιος ένα πρόβλημα παραπάνω

 

[Joji]

Το μούντου είναι παράνομο;

Γιατί ρωτάς Γιάννη;

 

[amarelia]

Το μούντου είναι παράνομο;

Γιάννη σε βλέπω να βγαίνεις απο στρατό με μοϊκάνα, πέτσινο, αρβύλα να αράζεις σε τρανσόπαρτα τρίζοντας μανιακά τα δόντια και χαιρετώντας «αυτιστικά»

 

[KleinosBrekias]

Εχοντας κανει μακροχρονια << χρηση υπναγωγικων >> δραστικων ουσιων σε διαφορες περιοδους με εξωγενη αρχικο κινητρο , ειμαι πολυ κοντα στο να παραδεχτω οτι επραξα αλογιστα .
Διοτι πολυ απλα στο πρωτο χαπακι επαψε η γεννησιουργος συνθηκη της εμπιστοσυνης στο σωμα μου . Προσωπικα , με καθυστερησε υπερβολικα ωστε να κατανοησω σε ενα ικανοποιητικο βαθμο το περιγυρο και τη νεα διαμορφωμενη περιρεουσα ατμοσφαιρα . Ακομα και 2 και πλεον μηνες που τα εκοψα μαχαιρι , υπαρχουν μερες που αδυνατω να αποτιναξω εκεινη τη περιδινητικη λουπα και το επαναλαμβανομενο παιξιμο μιας μπομπινας ως μετρο απεναντι στη σκληρη πραγματικοτητα .
Τα αντικαταθλιπτικα μου κοστισαν κραταιες φιλιες . Διοτι η διαθεση θα εχει παντα σκαμπανεβασματα . Αλλα ειναι η δικη μου διαθεση και μια πρωτογνωρη αδιαχειριστη κατασταση προεκυψε . Μου προσθεσε μια σοβαροφανεια η οποια ηταν ξενο σωμα για μενα . Και ετσι η νεα υποσταση και συναμα σταση ηταν κατι ξενο και για τους αλλους . Και σχεδον ολοι <<συμφωνησανε>> σιωπηρα και ομοφωνα οτι η καμπη-στροφη που πηρα ηταν προς τη χειροτερη πλευρα του εαυτου μου . Και πριν 6 μηνες ξεμεινα εγω παρεα με τα χαπακια μου . Τα χαπακια ατονησαν σημαντικα τους παρατεταμενους καταθλιπτικους κυκλους που δημιουργησε η διαταραχη μετατραυματικου στρες αλλα απορυθμισε το mindset ενος παιδιου σε σωμα ενηλικα . Οσες φορες ανατρεχω στο παρελθον με τα ματια κλειστα δε καταφερνω να βρω τη συνδεση ωστε τα ακατανοητα ψυχοσωματικα να μην ειναι μειζονος σημασιας παρα ελλιπτικα εμποδιακια ωστε ανευ προσπαθειας να ξεπεραστουν . Ετσι κυλανε τα δευτερολεπτα , τα λεπτα , οι μερες , οι βδομαδες , οι μηνες εσχατως . Οσο και αν πολυτιμο χρονο ξοδευω , η πιο σημαντικη παρενεργεια ειναι οτι καπου αφησα ενα κομματι του εαυτου μου που ημουν περηφανος για αυτο . Την ευκολια που πετουσα σκεψεις απο το μυαλο μου . Δεν ημουν ποτε συγκεντρωμενος , ημουν πληρως αφοσιωμενος στην αντιληπτικη παρατηρητικοτητα . Και αυτη η εκπτωση με καθιστα ανικανο και σακατη . Ξερογλυφομαι με τις δαφνες του παρελθοντος .
Προτου λοιπον αποφασισει ο/η οποιοσδηποτε
,το πρωτο βημα ειναι να <<συσκεφθει>>με καθε μοριο του σωματος του και οποτε συμφωνησουν τοτε και μονο τοτε , να προχωρησει στη συγκεκριμμενη λυση κρατωντας στο πισω μερος του μυαλου του να εχει ετοιμο αυτο που θελει να αφησει χωρις να χρειαστει να ξαναγυρισει πισω . Κατι αχρειαστο και περιττο για τη προσωπικη του ευεξια . Τοτε η προσωπικη εσωτερικη δουλεια συνδραμεται ουσιαστικα και επικουρικα με το χαπι .
Σε καθε περιπτωση δεν ειναι πανακεια η ληψη αντικαταθλιπτικων φαρμακων ουτε και οσα γραφθηκαν σε αυτη τη αναρτηση αντικαθιστουν καποιον που εφαγε τα χρονια του πανω σε ενα βιβλιο με ενα αυπνικο οργανισμο σαν την αφεντια μου .

Ευχομαι η ανατολη του ηλιου να σας βρει με ηθικο ακμαιοτατον .