Χαρταετός

[Dias]

[FONT=&quot][/FONT]Να ένα ωραίο έθιμο που κι αυτό σιγά-σιγά σβήνει. Ξεκίνησε μάλλον από την Κίνα, ήρθε στη χώρα μας και καθιερώθηκε την Καθαρή Δευτέρα.
Από τις διηγήσεις του πατέρα μου προκύπτει ότι όταν ήταν μικρός δεν υπήρχε παιδί χωρίς το χαρταετό του. Το πέταγμα δεν γινόταν μόνον την επίσημη ημέρα, αλλά υπήρχαν και οι δοκιμαστικές πτήσεις τουλάχιστον δέκα μέρες πριν. Τότε υπήρχαν ακόμα και στην Αθήνα αλάνες, τις οποίες οι πιτσιρικάδες μετέτρεπαν σε αετοδρόμια. Ο χαρταετός ήταν αποκλειστικά υπόθεση των παιδιών, οι γονείς δεν είχαν καμία απολύτως ανάμειξη και οι μπόμπιρες μάθαιναν ο ένας τον άλλον για ουρές, ζύγια, καλούμπα και κεφάλια. Τις πιο πολλές φορές μάλιστα κατασκεύαζαν μόνοι τους το χαρταετό τους. Δεν είναι δύσκολο, σήμερα υπάρχουν οδηγίες στο διαδίκτυο. Εκείνα τα χρόνια ο χαρταετός ήταν για τα παιδιά μια μεγάλη γιορτή και ένας ανταγωνισμός για το ποιανού θα ανέβει πιο ψηλά και θα μείνει εκεί για περισσότερη ώρα. Τότε υπήρχαν και τα "κακά παιδιά" που έδεναν ξυραφάκι στην ουρά του αετού τους, ώστε να κόψουν το σπάγγο του ανταγωνιστή τους.
[FONT=&quot][/FONT]Πάμε τώρα στις δικές μου παιδικές αναμνήσεις. Κάθε χρόνο από μικρός πήγαινα να πετάξω χαρταετό, αλλά μόνον την ημέρα της Καθαρής Δευτέρας και πάντα με τον πατέρα μου με το αυτοκίνητο, συνήθως στο εξοχικό μας και μαζί με φιλικές οικογένειες. Ουσιαστικά το πέταγμα του αετού γινόταν από τον πατέρα κι εμείς τα μικρά καρτούσαμε το σπάγγο και καμαρώναμε όταν ανέβαινε ψηλά. Ο χαρταετός ήταν φυσικά αγορασμένος από τον πλανόδιο της πλατείας, στο τέλος τον λυπόμασταν, αλλά δεν επιζούσε στην αποθήκη. Με τα χρόνια έμαθα μερικά μυστικά και κάποια χρονιά που ο πατέρας μου έλειπε επαγγελματικά στο εξωτερικό τα κατάφερα μόνος μου να πετάξει. Γυμνάσιο - λύκειο, σιγά μην ασχολούμασταν με τέτοια πράγματα. Την περασμένη χρονιά μαζί με συμφοιτητές κατασκευάσαμε το δικό μας αετό. Το παίξαμε και επιστήμονες, υπολογίσαμε νόμο Bernoulli, αεροδυναμική άνωση, τάσεις νημάτων, γωνία πτήσης κλπ. Όμως το αποτέλεσμα ήταν μέτριο και η δικαιολογία μας ότι έφταιγε ο αέρας.
Εσείς πετάτε χαρταετό; Έχετε σχετικές αναμνήσεις από τα παιδικά σας χρόνια; Πώς βλέπεται το έθιμο; Θα δοκίμασετε μεθαύριο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alma Libre]

Έχω να πετάξω χαρταετό απο την έκτη δημοτικού, πάνε 4 χρόνια τώρα.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά οτι μόνο 2-3 χρονιές πέταξε, και τις άλλες όλο χάλαγε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 712911]

Και εγώ έχω χρόοονια να πετάξω χαρταετό. Θυμάμαι όμως ότι συνήθως την Καθαρά Δευτέρα δε φυσούσε αρκετά για να πετάξει (εκείνη την ημέρα βρήκε; ), οπότε νευρίαζα και δεν έδινα πλέον σημασία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Δε μου ελεγε ποτε κατι ιδιαιτερο... Εχω πεταξει, ναι. Μπορει να ξαναπετουσα αλλα για το εθιμο, δε θα ενιωθα πιστευω καποια περηφανια... Το να φτιαξω, με τιποτα! Βαριεμαι! Αγοραστο μονο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[panagiotists13]

Τις τελευταίες χρονιές όλο χαλούσε με την πρώτη!Αυτοί που πουλιούνται στα μαγαζιά είναι ψεύτικοι!Κάπως πρέπει να μειώσουν τις τιμές οι καταστηματάρχες κ έτσι μείωσαν την ποιότητα.Φέτος δε θα πετάξουμε γιατί έβρεχε τις τελευταίες μέρες...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[prinCess.]

Δεν πετάω ποτέ. Το θεωρώ χάσιμο χρόνου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Έχω να πετάξω χαρταετό από το δημοτικό.. (χρόνια και ζαμάνια)
Ποτέ δεν με ενθουσίασε πάντως σαν έθιμο..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Όπως τα λέτε είναι. Το έθιμο του χαρταετού πεθαίνει κι αυτό. Τα σημερινά παιδιά έχουν τελείως διαφορετικά ενδιαφέροντα. Έκανα απλά μια σύγκριση με όσα διάβασα ή άκουσα για την εποχή που οι γονείς μας ήταν παιδιά και ο χαρταετός ήταν μεγάλη χαρά και γιορτή. Πάμε για άλλα...

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Just a sweetie!!]

Το έθιμο του χαρταετού – Ποιος είναι ο συμβολισμός του και πότε ξεκίνησε?

Ο χαρταετός που πετάμε την Καθαρά Δευτέρα, δεν είναι απλώς ένα ακόμα παιχνίδι, που ίπταται στον αέρα εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Το πέταγμά του στα ύψη και ο χορός του με τον άνεμο, ψηλά στον καταγάλανο ουρανό, υποδηλώνει την ανάταση, την κάθαρση της ψυχής μετά το διονυσιακό ξεφάντωμα της Αποκριάς. Μολονότι ο χαρταετός πρωταγωνιστεί στα δικά μας Κούλουμα, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι πατρίδα του είναι η μακρινή Ανατολή.

Η ιστορία του χαρταετού έχει βαθιές ρίζες στην αρχαία Κίνα ξεπερνώντας τα 2.400 χρόνια ζωής. Αρχικά, βέβαια, υλικό κατασκευής των χαρταετών δεν υπήρξε το χαρτί, αλλά το ξύλο. Οι λαοί της Ανατολής χρησιμοποιούσαν τους χαρταετούς σε μαγικές τελετές, θρησκευτικές εκδηλώσεις και σε τελετουργίες για τον εξορκισμό του κακού. Πίστευαν ότι όσο ψηλότερα ανεβεί ο αετός τόσο πιο τυχεροί θα είναι.

Ο αυτοκράτορας της Κίνας Γουέν Χσουν έκανε πειράματα πτήσεων με αετούς φτιαγμένους από μπαμπού, χρησιμοποιώντας για επιβάτες τους κρατούμενούς του. Οι τυχεροί που επιζούσαν κέρδιζαν την ελευθερία τους.

Μια από τις πιο εντυπωσιακές γιορτές με χαρταετούς που ‘‘χορεύουν’’ στους αιθέρες πραγματοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια στη Βόρεια Ινδία, για την υποδοχή της άνοιξης, με εντυπωσιακές τελετές που έχουν τις ρίζες τους στην ινδουιστική μυθολογία. Για τον ίδιο λόγο, στη Λαχώρη του Πακιστάν κάθε Φεβρουάριο γίνονται πανηγυρικές εκδηλώσεις, που επανα- φέρουν στη μνήμη παγανιστικές συνήθειες του παρελθόντος.

Αλλά και στην ελληνική αρχαιότητα, ο χαρταετός δεν ήταν άγνωστος. Αναφέρεται ότι ο αρχιμηχανικός Αρχύτας του Τάραντα -4ος αι. π. Χ.- χρησιμοποίησε στην αεροδυναμική του τον αετό, ενώ υπάρχει και ελληνικό αγγείο της κλασικής εποχής με παράσταση κόρης, η οποία κρατά στα χέρια της μια μικρή λευκή σαΐτα (είδος αετού) με το νήμα της, έτοιμη να την πετάξει.

Πιθανότατα βέβαια, τα πειράματα ή τα παιχνίδια των Αρχαίων Ελλήνων με τους “αετούς” θα πρέπει να γίνονταν με πανί τουλάχιστον ως το Μεσαίωνα, καθώς η χώρα μας δεν διέθετε σε αφθονία το χαρτί.

Πολύ αργότερα ο Μάρκο Πόλο γυρίζοντας από τα ταξίδια του, φέρνει το χαρταετό στην Ευρώπη του Μεσαίωνα, όπου τον περιγράφει και για τις επικίνδυνες επανδρωμένες πτήσεις του.

Τα νεότερα χρόνια, πολλές λεπτομέρειες για την παρουσία του χαρταετού στη Γηραιά Ήπειρο έχουμε το 1450 στη Γερμανία και το 1606 στην Ισπανία. Στη δεύτερη περίπτωση, ένας κληρικός αναφέρει στο ημερολόγιό του ότι χρησιμοποιούσαν τον χαρταετό σαν παιχνίδι χαράς την ημέρα του Πάσχα.

Ακολουθούν οι χρόνοι της επιστημονικής χρησιμοποίησης των χαρταετών (ή και υφασματαετών) ώσπου το 1752 στην Αμερική ο Βενιαμίν Φραγκλίνος εκτέλεσε το διάσημο πείραμά του, διαπιστώνοντας με τεχνητό αετό τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας και του κεραυνού, οπότε και κατασκεύασε το αλεξικέραυνο. Το 1880 ο Αυστραλός Hargrave σχεδίασε έναν τεράστιο αετό για μετεωρολογικές παρατηρήσεις.

Υπάρχει προφορική παράδοση που αγγίζει τα όρια του μύθου, ότι τη μεγάλη γέφυρα του Νιαγάρα την άρχισαν, ρίχνοντας απέναντι με χαρταετό το πρώτο σχοινί.

Ο Χαρταετός έφθασε στην Ελλάδα πρώτα από τα λιμάνια Ανατολής (Σμύρνη-Χίο-Κωνσταντινούπολη), τα λιμάνια της Επτανήσου, της Σύρας, των Πατρών και ακολούθησαν τα αστικά κέντρα, όπου μπορούσε κανείς να αγοράσει σπάγκο και χρωματιστό χαρτί. Η κατασκευή ενός χαρταετού σήμερα είναι σχετικά εύκολη υπόθεση καθώς υπάρχουν όλα τα τεχνικά μέσα.

Απαιτείται βέβαια κοφτερό μυαλό από τον κατασκευαστή, επιδέξια χέρια και φυσικά φαντασία! Ο χαρταετός στη μακραίωνη ιστορία του χρησιμοποιήθηκε με διάφορους τρόπους, για τη μέτρηση της θερμοκρασίας και της ταχύτητας των ανέμων, για μελέτες της ατμόσφαιρας και του ηλεκτρισμού, αλλά ακόμα και για αεροφωτογραφίσεις.

Για το πέταγμα του χαρταετού πρέπει με προσοχή να επιλέγουμε ανοιχτούς χώρους χωρίς ηλεκτροφόρα καλώδια. Ακόμη να είναι μακριά από γκρεμούς και ποτέ σε ταράτσες, εξ αιτίας των δυστυχημάτων από τις πτώσεις. Πάντως, είτε ως άθυρμα ή συνήθεια του χθες, του σήμερα αλλά και του αύριο, έχει τη δύναμη, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους για κάθε χώρα, να ξεσηκώνει όλο τον κόσμο, μικρούς και μεγάλους και να τους παρασύρει σ’ ένα διαφορετικό παιχνίδι, επίπονο και επίμονο, αγωνιώδες και πολύχρωμο, με επιτυχίες ή απογοητεύσεις, αλλά πάντοτε ένα πανηγύρι συγκινήσεων, συναγωνισμού και χαράς.

Πηγή: www.patris.gr

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 781029]

Στα Μέγαρα είναι έθιμο να πετάμε κυρίως αερόστατα

Κάνουμε διαγωνσιμό κάθε χρόνο, αλλά αυτό δεν το κάνουν παιδιά γιατί θέλει μαστοριά να τα φτιάξεις. Ειχα φτιάξει τελευταία φορά στην α' λυκείου με την παρέα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 712911]

Στα Μέγαρα είναι έθιμο να πετάμε κυρίως αερόστατα

Κάνουμε διαγωνσιμό κάθε χρόνο, αλλά αυτό δεν το κάνουν παιδιά γιατί θέλει μαστοριά να τα φτιάξεις. Ειχα φτιάξει τελευταία φορά στην α' λυκείου με την παρέα.

Πλάκα κάνεις;;; Αυτό είναι ΓΑΜΑΤΟ!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 781029]

Πλάκα κάνεις;;; Αυτό είναι ΓΑΜΑΤΟ!!!!

Τέλειο είναι αρκεί να έχεις σύμμαχο τον αέρα. Αλλιώς αρπάζουν απευθείας φωτιά. Μια χρονιά που δε φυσούσε καθόλου, το αερόστατο του νικητή πήγε μέχρι τη Σαλαμίνα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 712911]

χαχαχαχαχαχαχα!

Και πάλι γαμάτο. Fire!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Τα πιο φημισμένα αερόστατα στην Ελλάδα ανεβαίνουν στον ουρανό του Λεωνιδίου της Αρκαδίας το βράδυ της ανάστασης...

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

Την περασμένη χρονιά μαζί με συμφοιτητές κατασκευάσαμε το δικό μας αετό. Το παίξαμε και επιστήμονες, υπολογίσαμε νόμο Bernoulli, αεροδυναμική άνωση, τάσεις νημάτων, γωνία πτήσης κλπ. Όμως το αποτέλεσμα ήταν μέτριο και η δικαιολογία μας ότι έφταιγε ο αέρας.

omagawd

Στα Μέγαρα είναι έθιμο να πετάμε κυρίως αερόστατα

Κάνουμε διαγωνσιμό κάθε χρόνο, αλλά αυτό δεν το κάνουν παιδιά γιατί θέλει μαστοριά να τα φτιάξεις. Ειχα φτιάξει τελευταία φορά στην α' λυκείου με την παρέα.

και δε φοβάστε μη πάει και σκάσει σε κάνα δέντρο κάπου πιο μακριά και γίνουν όλα μπουρλότο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[christinelle]

Πεταξαμε περυσι στη Μανδρα, πολυ ωραια... :/
Ο boyfriend ειχε την φαεινη ιδέα να παρουμε 10 ρολλα σπαγγο, να τα δεσουμε και να τα τυλίξουμε σε μια βεργα με το δραπανο για να "μην το κανουμε τελευταια στιγμη επειδη ειμαστε επαγγελματιες". Φαγαμε ολη την προηγουμενη μερα με γκρινιες και βρισιδια για να "πετυχει" αυτο το πανεξυπνο πραγμα.
Ε, την αλλη μερα ηταν τοσο σφιχτα τυλιγμενο που μονο λιγα μετρα μπορεσαμε να ξετυλιξουμε και ολος ο υπολοιπος σπαγγος ηταν μες τους κομπους. Ο χαρταετος μας επεσε, ψιλοδιαλυθηκε, εκει να δεις βρισιμο που επεσε και μετα πηγαμε για φαγητο.
Φετος εβρεχε και γλιτωσαμε την ταλαιπωρια και το βρισιμο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Darkness]

Χαρταετό δεν πέταξα ποτέ. Δε μαρέσει. Πάντα εκείνες τις ώρες ή θα τρέχαμε οπουδήποτε να πλακωθούμε στο φαϊ ή να υποδηθούμε κάποιο ρόλο στα άρματα.
Αερόστατο θα γούσταρα να πετάξω, μάλλον.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 781029]

omagawd

και δε φοβάστε μη πάει και σκάσει σε κάνα δέντρο κάπου πιο μακριά και γίνουν όλα μπουρλότο;

Τώρα που το λες υπάρχει αυτός ο κίνδυνος, αλλά δεν έχει συμβεί ποτέ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Areti91]

Για να πέσει το αερόστατο "κάπου πιο μακρυά" αφού δηλαδή έχει σηκωθεί ψηλά και έχει πετάξει, πρέπει να σβήσει η φωτιά. Αλλιώς συνεχίζει να πετάει, δεν πέφτει. Άρα ο κίνδυνος της φωτιάς είναι μόνο την ώρα που σηκώνεται, οπότε μπορείς να επέμβεις.

Έχω πετάξει αερόστατο πριν 4 χρόνια που είχαμε πάει το Πάσχα στο Λεωνίδιο. Ωραία φάση. Δεν ήξερα ότι το κάνουν και αλλού στην Ελλάδα (το έθιμο του αερόστατου είναι κινέζικο).

Βιντεάκια με αερόστατα:

https://www.youtube.com/watch?v=JoItfPttFW4

https://www.youtube.com/watch?v=TTj28djNGmg

Χαρταετό έχω να πετάξω από παιδί. Ποτέ δεν με ενθουσίαζε ιδιαίτερα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Μια επίκαιρη αναφορά σε ένα έθιμο που πεθαίνει...