Θέλω να κόψω το κάπνισμα - Ημερολόγιο Απεξάρτησης!

[J.Cameron]

Άλλο να καπνισεις ένα τσιγάρο ενώ πίνεις ένα ποτό και άλλο να καπνισεις πακέτα. Όταν φτάσεις σε σημείο να καπνίζεις πακέτα είναι τρομερά δύσκολο για τον οργανισμό αν πας και το κόψεις μαχαίρι.

Ίσως ένα σταδιακό κόψιμο δηλαδή από 40 τσιγάρα πας στα 35 ...στα 30...στα 25... Αλλά αυτό σε μεγάλο βάθος χρόνου γιατι άμα το κάνεις σε 10 μέρες θα πάθει σοκ ο οργανισμός από την στέρηση

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 13 Νοεμβρίου 2022

Άλλο να καπνισεις ένα τσιγάρο ενώ πίνεις ένα ποτό και άλλο να καπνισεις πακέτα. Όταν φτάσεις σε σημείο να καπνίζεις πακέτα είναι τρομερά δύσκολο για τον οργανισμό αν πας και το κόψεις μαχαίρι.

Ίσως ένα σταδιακό κόψιμο δηλαδή από 40 τσιγάρα πας στα 35 ...στα 30...στα 25... Αλλά αυτό σε μεγάλο βάθος χρόνου γιατι άμα το κάνεις σε 10 μέρες θα πάθει σοκ ο οργανισμός από την στέρηση

Προσωπικα το καλοκαιρι καπνιζα γυρω στο μισο πακετο και καποιες φορες 1 πακετο.Τωρα καπνιζω γυρω στα 5 με 7 τσιγαρα.Αυτο που λες σχετικα με το ενα τσιγαρο οταν πινεις ενα ποτο δεν ισχυει σχεδον ποτε, γιατι ειναι μαθηματικο βεβαιο οτι απο το ενα τσιγαρο με το ποτο θα το πας μετα στα 2, μετα στα 3 και παει λεγοντας...Ειναι ατιμο πραγμα η νικοτινη.

 

[Grand Duchess]

Πάντως για όσους δυσκολεύονται, να ξέρετε ότι υπάρχουν και σκευάσματα φαρμακευτικά να σας βοηθήσουν.

Ο πατέρας μου το έκοψε μαχαίρι όταν γεννήθηκα και με έφεραν σπίτι.
Γενικά βλέπω οι άντρες έχουν περισσότερη αποφασιστικότητα από τις γυναίκες όταν πρόκειται να κόψουν το τσιγάρο.

Η λύση είναι μια, μαχαίρι. Το πρώτο μήνα θα βαρεσει άσχημα το σύνδρομο στέρησης (νευρα, υπνηλία κτλ) αλλά ο μελλοντικός σας εαυτός θα σας ευχαριστήσει

 

[Aura]

Eγώ το έκοψα μια βδομάδα, μιλάμε για κατόρθωμα, αλλά ξανακύλησα.

Δεν έχω πειθαρχία να πω θα κάνω δυο τσιγάρα και τέλος , όπως όλοι οι καπνιστές δηλαδή.

Θα θελα όμως να κάνω κάνα τσιγάρο με τον καφέ και μετά να μη με νοιάζει .

Και τράκες να πω ότι θα κάνω χωρίς να αγοράζω τσιγάρα , όλη μέρα περιμένω πότε θα κάνω τράκα. Αυτό δεν είναι περιστασιακός καπνιστής , είναι ένας κανονικός καπνιστής που απλά έχει πειθαρχία, μέχρι να κουραστεί και ξαναπέσει στο βούρκο.

Πάντως έκανα την αρχή διότι έμοιαζε ακατόρθωτο.

Αλλά σαν να είναι η ζωή πιο άχρωμη χωρίς τσιγάρο . Αυτό δεν ξέρω μπορεί να φεύγει με τον καιρό σαν αίσθημα.

 

[Himela]

Αλλά σαν να είναι η ζωή πιο άχρωμη χωρίς τσιγάρο . Αυτό δεν ξέρω μπορεί να φεύγει με τον καιρό σαν αίσθημα.

Συγγνώμη που το λέω αλλά εγώ το έχω ακόμα 10 χρόνια μετά και δεν περιμένω να φύγει ποτέ, ενώ παράλληλα δε θέλω καν να καπνίσω (ούτε να το μυρίσω). Ναι μπορώ να πω οτι ήμουν πιο ευτυχισμένη όταν κάπνιζα. Δυστυχώς.

 

[Grand Duchess]

Συγγνώμη που το λέω αλλά εγώ το έχω ακόμα 10 χρόνια μετά και δεν περιμένω να φύγει ποτέ, ενώ παράλληλα δε θέλω καν να καπνίσω (ούτε να το μυρίσω). Ναι μπορώ να πω οτι ήμουν πιο ευτυχισμένη όταν κάπνιζα. Δυστυχώς.

Eγώ το έκοψα μια βδομάδα, μιλάμε για κατόρθωμα, αλλά ξανακύλησα.

Δεν έχω πειθαρχία να πω θα κάνω δυο τσιγάρα και τέλος , όπως όλοι οι καπνιστές δηλαδή.

Θα θελα όμως να κάνω κάνα τσιγάρο με τον καφέ και μετά να μη με νοιάζει .

Και τράκες να πω ότι θα κάνω χωρίς να αγοράζω τσιγάρα , όλη μέρα περιμένω πότε θα κάνω τράκα. Αυτό δεν είναι περιστασιακός καπνιστής , είναι ένας κανονικός καπνιστής που απλά έχει πειθαρχία, μέχρι να κουραστεί και ξαναπέσει στο βούρκο.

Πάντως έκανα την αρχή διότι έμοιαζε ακατόρθωτο.

Αλλά σαν να είναι η ζωή πιο άχρωμη χωρίς τσιγάρο . Αυτό δεν ξέρω μπορεί να φεύγει με τον καιρό σαν αίσθημα.

Αυτό που περιγράφετε και οι δύο είναι ένα από τα συμπτώματα του συνδρόμου στέρησης.
Η νικοτίνη είναι ναρκωτικό και προσφέρει και εκείνη, πολύ λιγότερο μεν από τα άλλα πιο γνωστά ναρκωτικά, αίσθημα ευφορίας.
Είναι πολύ λογικό να νιώθετε έτσι τους πρώτους μήνες αφού το κόψετε. Τώρα όμως για την περίπτωση της @Himela , θα πρότεινα να απευθυνθεί σε γιατρό. Κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί αγωγή + ψυχοθεραπεία (διότι όσο μεγαλώνουμε η ζωή γίνεται πιο γκρίζα, και μπορεί ασυνείδητα να έχεις συνδέσει αυτό το συναίσθημα με το οτι ευθύνεται που έκοψες το τσιγάρο) .

Η νικοτίνη είναι ναρκωτικό και η απεξάρτηση είναι και εκεί σοβαρό πράγμα.
Ελπίζω και οι δύο να τα καταφέρετε!

 

[Himela]

Το έκοψα 10 χρόνια πριν. Είναι λογικό να νιώθω έτσι γιατί είχα συνδέσει όλα τα όμορφα πράγματα - ψυχαγωγία - χαλάρωση με το τσιγάρο. Δε μου λείπει η νικοτίνη, άλλωστε ήθελα και το έκοψα μαχαίρι και δεν μπορώ ούτε να το μυρίσω πλέον. Απλά τα όμορφα πράγματα είναι λίγο πιο γκρίζα.

Νομίζω οτι αν δεν έρθει η στιγμή να το αποφασίσει κάποιος μόνος του να το κόψει, δε θα το πετύχει.

 

[Joji]

Το έκοψα 10 χρόνια πριν. Είναι λογικό να νιώθω έτσι γιατί είχα συνδέσει όλα τα όμορφα πράγματα - ψυχαγωγία - χαλάρωση με το τσιγάρο. Δε μου λείπει η νικοτίνη, άλλωστε ήθελα και το έκοψα μαχαίρι και δεν μπορώ ούτε να το μυρίσω πλέον. Απλά τα όμορφα πράγματα είναι λίγο πιο γκρίζα.

Νομίζω οτι αν δεν έρθει η στιγμή να το αποφασίσει κάποιος μόνος του να το κόψει, δε θα το πετύχει.

 

[γιαννης_00]

θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Πως πειθώ έναν heavy smoker να κόψει το κάπνισμα; Ένας πολύ κοντινός μου άνθρωπος υποφέρει από εθισμό και καπνίζει σαν φουγάρο. Δεν μπορώ να τον βλέπω να αυτοκαταστρέφεται, αγχώνομαι υπερβολικά για την υγεία του. Του έχω μιλήσει, πολλές φορές, αλλά δεν φαίνεται να θέλει να με ακούσει ούτε να θέλει να πάρει κάποια βοήθεια γενικότερα. Ειδικά τους τελευταίους μήνες, λόγω κάποιου προσωπικού του θέματος, έχει πέσει ψυχολογικά και έχει εθιστεί ακόμη παραπάνω. Όλο αυτό εμένα με επηρεάζει πάρα πολύ και δυστυχώς δεν μπορώ να αδιαφορήσω. Από την άλλη δεν θέλω να γκρινιάζω και να τον πρήζω συνέχεια. Μπορεί να γίνει τίποτα…;

heavy smoker ειναι αυτος που θελει να καπνισει πριν πιει κατι οταν ξυπνισει .
3 τροποι υπαρχουν
1) να σε φοβισει ο γιατρος ... αλλα αν εισαι νεος τον γραφεις.
2) ο κοινωνικος και εργασιακος αποκλεισμος.... αυτο εφαρμοζουν οι δυτικες κοινωνιες που σε βλεπουν ως βρωμιαρη..δεν μπορεις να πας σε καφε ,εστιατοριο γιατι εκει ειναι μονο μεσα και στην δουλεια δεν μπορεις να κανεις συνεχεια διαλειμα και να βγαινεις στον δρομο..ουτε καν σε ειδικο μερος. Ασε που ειναι μειον στην πρόσληψη.
3 ) Η θεληση για μια καλυτερη ζωη.
Αυτο το μονο που εχουμε εμεις αλλα ειναι αδυνατο αμα εισαι και ψυχικα πιεσμενος.
Παντως αν υπαρχει θεληση υπαρχουν ειδικοι που δινουν οδηγιες ( νοσοκομεια) και δινουν και χαπια και αλλα ( nikorete, τσιχλες , σπρεϋ).
Η πρωτη εβδομαδα ειναι η δυσκολη που υπαρχει και το συνδρομο και μετα πρεπει να εχεις την θεληση να μην δοκιμασεις.
Μαζι με τα φαρμακα υπαρχουν και καποια τρικς...το πρωτο ειναι η ενθαρυνση και η επιβραβευση... μετα ειναι να κοιμασαι πολυ , να πλενεις τα δοντια σου αμα σουρχεται και να καταναλωνεις στυφες τροφες για ξεγελασμα ( φρυγανιες, στραγαλια, παστελι).. και ενα μπεγλερακι για την απασχοληση των χεριων.
Απαγορευεται αυστηρα να κανει εστω και ενα τσιγαρο τρακα γιατι την εβαψες.
Μετα απο λιγους μηνες ο χωρος που ζουσες θα σου φαινεται οσφρητικα αφιλοξενος διοτι η οσφρηση γινετει οξυτερη και μυριζεις την τσιγαριλα ...οποτε η μανα σου θα πρεπει να πλυνει κουρτινες και οτι αλλο εχει ρουφηξει οσμες... μεχρι και να βαψεις τοιχους.

καλη τυχη

 

[Aura]

Αυτό που περιγράφετε και οι δύο είναι ένα από τα συμπτώματα του συνδρόμου στέρησης.
Η νικοτίνη είναι ναρκωτικό και προσφέρει και εκείνη, πολύ λιγότερο μεν από τα άλλα πιο γνωστά ναρκωτικά, αίσθημα ευφορίας.
Είναι πολύ λογικό να νιώθετε έτσι τους πρώτους μήνες αφού το κόψετε. Τώρα όμως για την περίπτωση της @Himela , θα πρότεινα να απευθυνθεί σε γιατρό. Κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί αγωγή + ψυχοθεραπεία (διότι όσο μεγαλώνουμε η ζωή γίνεται πιο γκρίζα, και μπορεί ασυνείδητα να έχεις συνδέσει αυτό το συναίσθημα με το οτι ευθύνεται που έκοψες το τσιγάρο) .

Η νικοτίνη είναι ναρκωτικό και η απεξάρτηση είναι και εκεί σοβαρό πράγμα.
Ελπίζω και οι δύο να τα καταφέρετε!

Ευχαριστούμε

Εγώ παίρνω νικοτίνη, ψυχολογικό είναι .

Η σωματική εξάρτηση μειώνεται με τον καιρό και σχετικά εύκολα πιστεύω.

Το θυμάμαι @Himela το έχεις ξαναπεί , ίσως δεν εθίζονται όλοι το ίδιο ψυχολογικά .

 

[Grand Duchess]

Ευχαριστούμε

Εγώ παίρνω νικοτίνη, ψυχολογικό είναι .

Η σωματική εξάρτηση μειώνεται με τον καιρό και σχετικά εύκολα πιστεύω.

Το θυμάμαι @Himela το έχεις ξαναπεί , ίσως δεν εθίζονται όλοι το ίδιο ψυχολογικά .

Μια μεγάλη αγκαλιά από εμένα και στους δύο.

Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι αρχίζουν το τσιγάρο από την εφηβεία χωρίς να ξέρουν πόσο μεγάλο κακό κάνουν στον εαυτό τους, είτε ξέρουν αλλά δεν έχουν την ωριμότητα να το κατανοήσουν, λέγοντας ένα "δεν πειράζει"

Αν αισθάνεστε μελαγχολία μια επίσκεψη σε ψυχολόγο θα ήταν ιδανική, ζούμε σε έναν κόσμο που πλέον τίποτα καλό δεν ακούμε, η ζωή του ανθρώπου πάει κατηφόρα όσο μεγαλώνει και οι σημερινοί άνθρωποι είναι πιο κρύοι από ποτέ.

Εγώ προσωπικά με καπνιστή ούτε στο ίδιο τραπέζι δεν θέλω να κάτσω (λόγω και αναπνευστικου θέματος), απορώ πως κάποιοι αντέχουν σύντροφο καπνιστή/στρια, πως αντέχουν την μυρωδιά και τα κατακιτρινα δόντια; Μεγάλη υπομονή

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 22 Νοεμβρίου 2022

Είναι λογικό να νιώθω έτσι γιατί είχα συνδέσει όλα τα όμορφα πράγματα - ψυχαγωγία - χαλάρωση με το τσιγάρο

Αχ χιμελα μου δυστυχώς αυτά τα χρόνια της ξεγνοιασιάς δεν ξανάρχονται. Ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να κάνεις τις τωρινές σου εμπειρίες πολύχρωμες. Προσπάθησε να βρεις πράγματα που σε ψυχαγωγούν