Σε τι είδους κοινωνία θα θέλατε να ζείτε;

[ark178]

H προοδος σε καθε τομεα της ζωης εχει εκτοξευθει με ασυλληπτο και χωρις προηγουμενο τροπο τα τελευταια 200 χρονια. Ο απλος μεσος ανθρωπος, ζει σημερα σε ενα πολυ καλυτερο βιοτικο επιπεδο απο οτι ζουσαν βασιλιαδες πριν απο 300 χρονια. Το ποσοστο των ανθρωπων που ζουν σε απολυτη φτωχεια σημερα ειναι το 25% του ιδιου ποσοστου το 1990 - 75% μειωση σε 30 χρονια - και συνεχιζει να μειωνεται. Το social mobility, δηλαδη η ικανοτητα μεταβασης απο τη μια κοινωνικη ταξη στην αλλη, ειναι το υψηλοτερο που υπηρξε ποτε.

Το χασμα πλουτου ειναι εμφανες διοτι υπαρχει μια μεριδα ανθρωπων που εχουν εκτοξευσει τον πλουτο τους, αλλα αντιστοιχα εχει επελθει ανοδος περιουσιας και βιοτικου επιπεδου σε ολες τις ταξεις και λαικα στρωματα. Απο εκει που ημασταν ολοι στο 3/10 δηλαδη, σημερα εχουμε καποιους που ειναι 5/10, καποιους 6/10 κλπ.

Φυσικα στα ματια ενος σοσιαλιστη δεν εχει τιποτα απο αυτα σημασια, καθως θα ηθελε να δει τους φτωχους να γινονται φτωχοτεροι αν αυτο σημαινει οτι οι πλουσιοι θα γινοντουσαν λιγοτερο πλουσιοι. Καμια εννοια και ανησυχια δεν εχει για τους φτωχους και την εργατικη ταξη, μαλιστα αγνοει οτι η οικονομικη εκρηξη των τελευταιων 200 χρονων τους εχει ωφελησει κι αυτους σε τεραστιο βαθμο. Μονο μιζεριαζει και βγαζει φλυκταινες οποτε βλεπει καποιον που εχει προοδευσει και πετυχει στη ζωη του, κατηγορωντας τον για τη δικη του μετριοτητα.

Θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του Paul Romer (επικεφαλής της παγκόσμιας τράπεζας από το 2012-2016) ο οποίος έχει δηλώσει ότι η μακροικονομία στην οποία στηρίζονται οι απολογητές του καπιταλισμού (οπως και τα στοιχεία που αναφέρεις), είναι μια ψευδοεπιστήμη. Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι άλλο, δεν το δήλωσε κάποια αναρχική ομάδα αλλά ο επικεφαλής της Π.Τ.

Σχετικά με τα συναισθήματα-χαρακτηρισμούς που μου έχετε αποδώσει οι υποστηρικτές του συστήματος (οπως ζήλια), δεν έχω να σχολιάσω κάτι, καλό θα ηταν να χρησιμοποιούνται επιχειρήματα τα οποία ανασκευάζουν τις ιδέες.
(Κατά βάθος πρέπει να ζηλεύω πολύ τον Elon Musk )

 

[Dreamweaver]

Δεν είναι ότι δεν ζητάς τίποτα κατά βάθος , ζητάς και εσύ να ορίσεις ποιος θα είναι ο κανόνας του παιχνιδιού, απλά δεν φαίνεται επειδή ζούμε ήδη με τους κανόνες που θα ήθελες ενώ ο άλλος φαίνεται ότι ζητάει κάτι από σένα και σου τα ''πρήζει ''.

Σε μια παρέα που θα μαζευτούμε να φάμε μια πίτσα και που δρούμε σαν ''κομμουνιστές'' γενικά, εκεί δεν θα έστεκε να πεις ''αφήστε με ήσυχο να φάω παραπάνω επειδή μασάω πιο γρήγορα '' . Εκεί θα φαινόταν ότι εσύ θα ήσουν αυτός που θα ζητούσε κάτι από τους άλλους και όχι οι άλλοι .

Καταρχας δεν ζουμε με κανονες που θα ηθελα, ειδικα αν αναφερομαστε σε μια χωρα σαν την Ελλαδα, δευτερον δεν ειναι το θεμα εαν θα ξεβολευτω απο μια κατασταση που με βολευε ή ειχα συνηθησει, σαν κανενας φεουδαρχης που υπερασπίζεται τα προνομια και την ειδικη του μεταχειρηση. Ο κανονας που προτεινω, τις εθελοντικες σχεσεις, ειναι οσο πιο blank slate γινεται να εχεις, εσυ μπορεις να προσθεσεις αλλους χιλιους και να ζειτε οπως θελετε. Δεν γινεται ομως να με βαζεις στην ιδια κατηγορια με καποιον που θελει χιλιους κανονες εξαρχης.

Το παραδειγμα με την πιτσα δεν δειχνει τοσο πολυ το ζητημα του ποιος ζηταει απο ποιον (αυτο που ανεφερα με τον φεουδαρχη το κανει). Η πιο "κολλεκτιβιστικη" συμπεριφορα στις διαπροσωπικες σχεσιες προερχεται απο το οτι δινεις μεγαλυτερη αξια σε αυτες απο το να εισαι μονος, ενδιαφερεσαι για αυτους τους ανθρωπους και κατ'επεκταση θα προσαρμοζεις και την συμπεριφορα σου για να σε θελουν στην παρεα. Θα δεχτεις να πας για προβατινα στα βλαχικα παροτι ειχες ορεξη για κατι πιο fancy σαν σουσι, για παραδειγμα. Προφανως, τα ατομα με τα οποια θα κανεις παρεα τα εχεις φιλτραρει πολυ και ταιριαζετε αρκετα, δεν ειναι τυχαιοι ανθρωποι σαν αυτους με τους οποιους μενεις στην πολυκατοικια. Εαν εισαι καφρος, τρως μονος σου τη μιση πιτσα, δεν πληρωνεις και τρελενεσαι οταν δεν γινεται το δικο σου, δε θα σε ξανακαλεσουν πουθενα - οταν ζητας παραπανω απ'οτι προσφερεις στους αλλους, απλα δεν θα ασχοληθουν μαζι σου. Αυτα δεν αντιτιθενται καπως στον φιλελευθερισμο, καθως το σημειο αναφορας και οι αποφασεις ξεκινανε απο το ατομο. Συγκρινε τα ολα αυτα τωρα με τις πιο κομμουνιστικες σχεσιες που εχεις με τους αλλους πολιτες της χωρας στην οποια μενεις, οπου αναγκαστικα πρεπει να υπακους τις αποφασεις ασχετων ανθρωπων.

 

[Guest 896561]

Λοιπόν, οι άνθρωποι στην (ουτοπική) κοινωνία έτσι όπως την έχω στο μυαλό μου, θα λειτουργούσαν ως εξής:

Σέβονται τα πιστεύω των άλλων και δεν προσπαθούν να τους προσηλυτίσουν στα δικά τους.
Δεν βλέπουν τη συζήτηση ως debate, αλλά ως ευκαιρία να μάθουν καινούρια πράγματα ή να τα δουν υπό νέα οπτική.
Αναγνωρίζουν ότι είναι ανεξάρτητες προσωπικότητες, αλλά ταυτόχρονα και μέρη ενός ευρύτατου συστήματος και γι' αυτό ενδιαφέρονται τόσο για το ατομικό, όσο και για το κοινωνικό καλό. Βάζουν δε το δεύτερο πάνω από το πρώτο, όταν χρειαστεί
Έχουν σαν αρετή την αξιοκρατία. Επιβραβεύουν τον ικανό, τον έξυπνο και τον άξιο, ανεξαρτήτως χρώματος δέρματος, θρησκείας, φύλου, σεξουαλικής ταυτότητας κτλ. Εχθρεύονται την οικογενειοκρατία.
Σέβονται το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού κάθε ατόμου, αλλά δεν αφήνουν την μειοψηφία να καβαλήσει την πλειοψηφία.
Δεν έχουν ως αυτοσκοπό το χρήμα, ούτε και σε μεγάλη υπόληψη. Δεν θέλουν και οι ίδιοι να υπάρχουν μεγάλες κοινωνικοοικονομικές ανισότητες.
Δεν είναι φανατικοί. Ούτε στις πολιτικές ιδεολογίες, ούτε στα θρησκευτικά πιστεύω, ούτε στην εθνότητα και στην καταγωγή.
Είναι ανθρωπιστές. Δεν είναι κτητικοί και δεν θεωρούν ότι τους ανήκει κανένας άνθρωπος. Είναι φιλόζωοι και σέβονται το περιβάλλον στο οποίο ζουν σε μία αμοιβαία συμβίωση.
Δεν είναι ηλίθιοι. Έχουν κριτική σκέψη, αμφισβητούν και την ψάχνουν γενικώς και διαρκώς. Όμως και το ίδιο το σύστημα, η ίδια η πολιτεία δεν τους θέλει κοιμώμενους, αλλά τους παροτρύνει κιόλας να ψάχνονται.
Μεγαλώνουν τα παιδιά τους όχι για να βγάλουν τα κόμπλεξ τους, κάνοντας τα μία ναρκισσιστική τους προέκταση, αλλά τους αφήνουν και τους παροτρύνουν να ζήσουν μία ελεύθερη ζωή, όπως την θέλουν. Εύχονται στους γονείς «να σας ζήσουν, να τα δείτε όπως επιθυμούν» και όχι «όπως επιθυμείτε»

Κάπως έτσι έχω στο μυαλό μου την ιδανική κοινωνία...

 

[camil]

Μία κοινωνία όπου οι άνθρωποι δε θα μιλούσαν σα να έχουν καταπιεί τη lifo ή την Καθημερινή αλλά θα απεχθάνονταν και τις δύο.
Που τουλάχιστον θα καταλάβαιναν το απλό, ότι δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα με έναν ιδιοκτήτη πλοίων και καναλιών για να πιστεύουν τους δημοσιογράφους τους.
Που οι πολιτικοί, τουλάχιστον όσοι δηλώνουν αριστεροί δε θα έκαναν σκοντο στα ατομικά δικαιώματα χάρη του πολιτικού κόστους και της ζωουλας τους.
Αναπόφευκτα όλοι από κάπου επηρεαζόμαστε και μπορεί και εγώ να μην είμαι όσο ανοιχτομυαλη φαντάζομαι... αλλά το προσπαθω.

 

[Buggs]

Σε μια κοινωνία όπου θα δουλεύουν οι μηχανές για μας, η αναγκαστική μας εργασία θα είναι το πολύ 15 ώρες/εβδομαδα, χαλαρά και καθαρά, σε συστήματα ελέγχου των μηχανών μας, και όλο τον άλλο χρόνο μας θα ασχολούμαστε με την τέχνη, τα σπορ, τον πολιτισμό, τη φύση, τη φιλοσοφία και την επιστημονική έρευνα.

 

[nearos]

Σε μια γυναικοκρατούμενη κοινωνία οπου ο εθνικός ύμνος κάθε χώρας είναι τραγούδια της Λάνα ντελ Ρευ, διδάσκονται στα παιδιά φεμινιστική λογοτεχνία και όλες οι σημαίες εχουν αποχρώσεις του ρόζ και υποχρεωτικά ένα φιογκάκι πάνω

 

[ilias90]

Θα ήθελα να ζω σε μία κοινωνία που:

1) Δεν είναι ατομοκεντρική, προτάσσει το συλλογικό έναντι του ατομικού, παρόλα αυτά διατηρεί μια ισορροπία και δεν τσακίζει την προσωπική ταυτότητα του ατόμου (δηλαδή ούτε καπιταλιστική ούτε κομμουνιστική.)
2) Οι άνθρωποι δεν γκαρίζουν 24/7 για δικαιώματα, αλλά αναγνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι σε αυτή και στους υπόλοιπους ανθρώπους, δεν προσπαθούν δε να τις αποφύγουν.
3) Οι άνθρωποι προσπαθούν να ενδυναμωθούν, να καλλιεργούν τον εαυτό τους και τις δυνατότητές τους, να αντιμετωπίζουν με δυναμισμό τη ζωή και τις δυσκολίες της χωρίς να καταφεύγουν στην κλάψα και την αυτοθυματοποίηση. Φυσικά, η ίδια η κοινωνία πρέπει να τους καλλιεργεί αντίστοιχες αξίες.
4) Υπάρχει σεβασμός στον Θεό και εν γένει οι άνθρωποι πιστεύουν (ό,τι κι αν είναι αυτό, ιδανικά βέβαια στον Χριστιανισμό.) Η αθεϊα οδηγεί στον νιχιλισμό.
5) Ο νόμος είναι νόμος. Κανένας δεν ξεφεύγει από αυτόν, ενώ οργανωμένες μαφίες, συμμορίες κ.ο.κ. δεν υπάρχουν γιατί εκδιώκονται. Μια κοινωνία που δεν ελαφρύνει συνεχώς τις ποινές της, αλλά ο νόμος είναι νόμος και τσακίζει τους εγκληματίες. Στην ιδανική κοινωνία όσοι διέπραξαν ειδεχθή εγκλήματα είτε θανατώνονται είτε απομονώνονται για πάντα από το κοινωνικό σύνολο.
6) Η οπλοκατοχή είναι ιδανικά αχρείαστη. Στη σημερινή κοινωνία, όμως, είναι ζωτικής σημασίας να επανέλθει το δικαίωμα να οπλοφορούμε, ώστε να προστατέψουμε τη ζωή και την περιουσία μας από κάθε λογής παράσιτο.
7) Ο άντρας είναι άντρας και η γυναίκα γυναίκα.
8) Δεν μπορεί ο καθένας να λέει και να κάνει ό,τι του καπνίσει. Δεν νομιμοποιείται η παράνοια και δεν επιτρέπεται στον καθένα να αυτοπροσδιορίζεται όπως γουστάρει.
9) Η «δημοκρατία» των ολιγαρχικών ελίτ έχει αντικατασταθεί από μια Πλατωνική Βασιλεία ή Αριστοκρατία.
10) Ο Π.Α.Ο.Κ. παίρνει πάντα το πρωτάθλημα.

Σε μια γυναικοκρατούμενη κοινωνία οπου ο εθνικός ύμνος κάθε χώρας είναι τραγούδια της Λάνα ντελ Ρευ, διδάσκονται στα παιδιά φεμινιστική λογοτεχνία και όλες οι σημαίες εχουν αποχρώσεις του ρόζ και υποχρεωτικά ένα φιογκάκι πάνω

 

[touvlo]

10) Ο Π.Α.Ο.Κ. παίρνει πάντα το πρωτάθλημα.

Τέλειο! Νομίζω σ΄αυτόν πρέπει να προσκυνάμε
(δεν είμαι παοκτζού, αλλά λογική η σκέψη σου)

Παιδιά, εγώ θα ήθελα μια κοινωνία μέσα στη φύση, πχ σε οικοκοινότητες.
Δηλαδή, κάπου, που δε θα υπήρχαν αυτοκίνητα, μηχανές, κομπιούτερ, οι οικογένειες θα παρήγαγαν είδη πρωτογενούς παραγωγής. Δε θα υπήρχαν χρήματα. Όλοι θα συμμετείχαν στην <<κοινωνία>> αυτή με είδος, όσο και ό,τι μπορούσε ο καθένας. Τα ρούχα θα ήταν απαραίτητα μόνο το χειμώνα που θα κρυώναμε. Μεταξύ μας θα αλληλοβοηθιόμασταν, θα προστατεύαμε τη φύση.....
Τι λέω τώρα.....ας τα παιδιά να ονειρεύονται

 

[Kate1914]

Θα ήθελα να ζω σε μία κοινωνία που:

1) Δεν είναι ατομοκεντρική, προτάσσει το συλλογικό έναντι του ατομικού, παρόλα αυτά διατηρεί μια ισορροπία και δεν τσακίζει την προσωπική ταυτότητα του ατόμου (δηλαδή ούτε καπιταλιστική ούτε κομμουνιστική.)
2) Οι άνθρωποι δεν γκαρίζουν 24/7 για δικαιώματα, αλλά αναγνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι σε αυτή και στους υπόλοιπους ανθρώπους, δεν προσπαθούν δε να τις αποφύγουν.
3) Οι άνθρωποι προσπαθούν να ενδυναμωθούν, να καλλιεργούν τον εαυτό τους και τις δυνατότητές τους, να αντιμετωπίζουν με δυναμισμό τη ζωή και τις δυσκολίες της χωρίς να καταφεύγουν στην κλάψα και την αυτοθυματοποίηση. Φυσικά, η ίδια η κοινωνία πρέπει να τους καλλιεργεί αντίστοιχες αξίες.
4) Υπάρχει σεβασμός στον Θεό και εν γένει οι άνθρωποι πιστεύουν (ό,τι κι αν είναι αυτό, ιδανικά βέβαια στον Χριστιανισμό.) Η αθεϊα οδηγεί στον νιχιλισμό.
5) Ο νόμος είναι νόμος. Κανένας δεν ξεφεύγει από αυτόν, ενώ οργανωμένες μαφίες, συμμορίες κ.ο.κ. δεν υπάρχουν γιατί εκδιώκονται. Μια κοινωνία που δεν ελαφρύνει συνεχώς τις ποινές της, αλλά ο νόμος είναι νόμος και τσακίζει τους εγκληματίες. Στην ιδανική κοινωνία όσοι διέπραξαν ειδεχθή εγκλήματα είτε θανατώνονται είτε απομονώνονται για πάντα από το κοινωνικό σύνολο.
6) Η οπλοκατοχή είναι ιδανικά αχρείαστη. Στη σημερινή κοινωνία, όμως, είναι ζωτικής σημασίας να επανέλθει το δικαίωμα να οπλοφορούμε, ώστε να προστατέψουμε τη ζωή και την περιουσία μας από κάθε λογής παράσιτο.
7) Ο άντρας είναι άντρας και η γυναίκα γυναίκα.
8) Δεν μπορεί ο καθένας να λέει και να κάνει ό,τι του καπνίσει. Δεν νομιμοποιείται η παράνοια και δεν επιτρέπεται στον καθένα να αυτοπροσδιορίζεται όπως γουστάρει.
9) Η «δημοκρατία» των ολιγαρχικών ελίτ έχει αντικατασταθεί από μια Πλατωνική Βασιλεία ή Αριστοκρατία.
10) Ο Π.Α.Ο.Κ. παίρνει πάντα το πρωτάθλημα.

Και εκεί που πάω να πω "ξέρεις τι, συμφωνώ γενικά" μας πετάς μία τον όρο 10 και μας το χαλάς τελείως.

 

[touvlo]

Και εκεί που πάω να πω "ξέρεις τι, συμφωνώ γενικά" μας πετάς μία τον όρο 10 και μας το χαλάς τελείως.

το παιδί είπε το σημαντικότερο της ονειρεμένης κοινωνίας του. Τι να κάνεις θρησκείες, ενδυνάμωση, νομιμότητα, κλπ, αν δεν έχεις ένα κίνητρο, όπως το να πάρει ο ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα

 

[ilias90]

Και εκεί που πάω να πω "ξέρεις τι, συμφωνώ γενικά" μας πετάς μία τον όρο 10 και μας το χαλάς τελείως.

Το 10 ήταν για να κλείσω με λίγο χαβαλέ βρε Κατερίνα, γιατί το παρασοβάρεψα

 

[Kate1914]

Το 10 ήταν για να κλείσω με λίγο χαβαλέ βρε Κατερίνα, γιατί το παρασοβάρεψα

Ναι το κατάλαβα βρε. Και οι δύο ξέρουμε άλλωστε πως αυτό που λες δε γίνεται γιατί υπάρχει και η δική μου ομαδάρα να σας πηγαίνει κόντρα

 

[Buggs]

 

[rafaela11]

View attachment 138651

Για μια φορά συμφωνώ μαζί σου!

Παιδιά, εγώ θα ήθελα μια κοινωνία μέσα στη φύση, πχ σε οικοκοινότητες.
Δηλαδή, κάπου, που δε θα υπήρχαν αυτοκίνητα, μηχανές, κομπιούτερ, οι οικογένειες θα παρήγαγαν είδη πρωτογενούς παραγωγής. Δε θα υπήρχαν χρήματα. Όλοι θα συμμετείχαν στην <<κοινωνία>> αυτή με είδος, όσο και ό,τι μπορούσε ο καθένας. Τα ρούχα θα ήταν απαραίτητα μόνο το χειμώνα που θα κρυώναμε. Μεταξύ μας θα αλληλοβοηθιόμασταν, θα προστατεύαμε τη φύση.....
Τι λέω τώρα.....ας τα παιδιά να ονειρεύονται

Όλα καλα αλλά τα ρούχα μου θέλω να τα φοράω

Εγώ θέλω να ζω σε ένα κόσμο που δεν θα κυριαρχεί η απληστία και δεν είναι ο αρχηγός το χρήμα

Γιατί αυτά τα 2 μας έχουν οδηγήσει που μας έχουν οδηγήσει.

Δυστυχώς το ανθρώπινο είδος μας όμως τα αγαπά αυτά τα 2.

 

[glayki]

Θα ήθελα να ζω σε μια κοινωνία ,όπου η αξία του ατόμου δεν θα καθοριζόταν από την υλική του περιουσία ή την κοινωνική του θέση, αλλά από τις ικανότητές του, την ηθική του ακεραιότητα και την προσφορά του στο κοινό καλό,ενώ οι άνθρωποι θα ζούσαν με περισσότερη επίγνωση και σεβασμό προς το περιβάλλον.

Δε θα χρειάζονται να μοχθούν φυτοζωωντας , αλλά θα είχαν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης επενδύοντας στην πνευματική τους εξέλιξη και όχι στην απόκτηση ολοένα και περισσότερων υλικών αγαθών.

 

[ilias90]

Παιδιά, εγώ θα ήθελα μια κοινωνία μέσα στη φύση, πχ σε οικοκοινότητες.
Δηλαδή, κάπου, που δε θα υπήρχαν αυτοκίνητα, μηχανές, κομπιούτερ, οι οικογένειες θα παρήγαγαν είδη πρωτογενούς παραγωγής. Δε θα υπήρχαν χρήματα. Όλοι θα συμμετείχαν στην <<κοινωνία>> αυτή με είδος, όσο και ό,τι μπορούσε ο καθένας. Τα ρούχα θα ήταν απαραίτητα μόνο το χειμώνα που θα κρυώναμε. Μεταξύ μας θα αλληλοβοηθιόμασταν, θα προστατεύαμε τη φύση.....
Τι λέω τώρα.....ας τα παιδιά να ονειρεύονται

Τι αναρχοχίπικα είναι αυτά;
Κι άντε όλα τα άλλα, αλλά... χωρίς ρούχα;;; Αυτή είναι ημιζωώδης κατάσταση. Και πέρα από την πλάκα τώρα, λίγο στα πιο σοβαρά, ούτε εγώ μπορώ τον σύγχρονο κόσμο μέσα σε τσιμεντένιες πόλεις και τελείως εξαρτημένο από την τεχνολογία, αλλά τα επιτεύγματά μας στον τομέα αυτό είναι αξεπέραστα και μας τιμάνε ως είδος. Γιατί το έχουμε παρακάνει νομίζω με το να μας κατηγορούμε για τα πάντα. Μια μέση οδός και εφευρέσεις, εφαρμογές κ.λπ. φιλικές προς το περιβάλλον θα ήταν το ιδανικό.

 

[touvlo]

Τι αναρχοχίπικα είναι αυτά;
Κι άντε όλα τα άλλα, αλλά... χωρίς ρούχα;;; Αυτή είναι ημιζωώδης κατάσταση. Και πέρα από την πλάκα τώρα, λίγο στα πιο σοβαρά, ούτε εγώ μπορώ τον σύγχρονο κόσμο μέσα σε τσιμεντένιες πόλεις και τελείως εξαρτημένο από την τεχνολογία, αλλά τα επιτεύγματά μας στον τομέα αυτό είναι αξεπέραστα και μας τιμάνε ως είδος. Γιατί το έχουμε παρακάνει νομίζω με το να μας κατηγορούμε για τα πάντα. Μια μέση οδός και εφευρέσεις, εφαρμογές κ.λπ. φιλικές προς το περιβάλλον θα ήταν το ιδανικό.

Έχεις δίκιο, δε γίνονται. Επειδή γνωρίσαμε το καλοκαίρι σ ένα νησί, κάτι παρόμοιο και το κουβεντιάζαμε.... Δε γίνονται αυτά. Άντε το καλοκαίρι με τις ζέστες, να ζεις στην ημιζωώδη κατάσταση, αλλά το χειμώνα θέλεις ζεστασιά. Αν αρρωστήσεις, θέλεις γιατρό. Χρειάζεσαι μια οργάνωση. Ωραίο το χίπικο, εμένα με ενθουσίασε, αλλά μέχρι ένα μήνα το πολύ

 

[glayki]

Τέλειο! Νομίζω σ΄αυτόν πρέπει να προσκυνάμε
(δεν είμαι παοκτζού, αλλά λογική η σκέψη σου)

Παιδιά, εγώ θα ήθελα μια κοινωνία μέσα στη φύση, πχ σε οικοκοινότητες.
Δηλαδή, κάπου, που δε θα υπήρχαν αυτοκίνητα, μηχανές, κομπιούτερ, οι οικογένειες θα παρήγαγαν είδη πρωτογενούς παραγωγής. Δε θα υπήρχαν χρήματα. Όλοι θα συμμετείχαν στην <<κοινωνία>> αυτή με είδος, όσο και ό,τι μπορούσε ο καθένας. Τα ρούχα θα ήταν απαραίτητα μόνο το χειμώνα που θα κρυώναμε. Μεταξύ μας θα αλληλοβοηθιόμασταν, θα προστατεύαμε τη φύση.....
Τι λέω τώρα.....ας τα παιδιά να ονειρεύονται

Προτείνεις ένα είδος αναχωρητισμου από το σύγχρονο τρόπο ζωής και μια επιστροφή σε ένα πιο " πρωτόγονο" είδος διαβίωσης. Έχοντας εθιστεί στις ανέσεις και τις διευκολύνσεις του δυτικού πολιτισμού πόσοι θα ήταν πρόθυμοι να τις εγκαταλείψουν;
Ασε που αυτό το μοντέλο προϋποθέτει αποδέσμευση από την εργασία που έχεις επιλέξει για το βιοπορισμό ( και μπορεί να σου δίνει ικανοποίηση) και αποδέσμευση από τις ανάγκες/ υποχρεώσεις που ως οικογένεια πχ ή ως μεμονωμένο άτομο έχεις αποκτήσει.
Αντί αυτού όμως θα μπορούσες να εντάξεις τη φύση και τη διαφυγή με την πρώτη ευκαιρία στις προτεραιότητες σου, αντί άλλης αστικής ψυχαγωγίας και θα μπορούσες να διαλέξεις ένα πιο μινιμαλ τρόπο ζωής που να μην θέτει ως προτεραιότητα το κυνήγι της ύλης.

 

[Buggs]

Αντί αυτού όμως θα μπορούσες να εντάξεις τη φύση και τη διαφυγή με την πρώτη ευκαιρία στις προτεραιότητες σου, αντί άλλης αστικής ψυχαγωγίας και θα μπορούσες να διαλέξεις ένα πιο μινιμαλ τρόπο ζωής που να μην θέτει ως προτεραιότητα το κυνήγι της ύλης.

Με τη σημερινή τεχνολογία ήδη, όσοι επένδυσαν στο να γίνουν high tech farmers, απολαμβάνουν και τα δυο. Μαζι με μπόλικο ελεύθερο χρόνο.

 

[Λένω]

Σε μια κοινωνία δίκαιη και αξιοκρατική.